Το Furore είναι ένα μικρό χωριό που βρίσκεται στην Ακτή του Αμάλφι, στην επαρχία Σαλέρνο της Καμπανίας, στη νοτιοδυτική Ιταλία. Πριν από πολλά χρόνια, δημιουργήθηκε εδώ ένας μικρός οικισμός με σπιτάκια διάσπαρτα στο βουνό και με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Δεν υπάρχει κεντρική πλατεία και τα σπίτια είναι αραιοκτισμένα. Επιπλέον τα μονοπάτια και οι σκάλες που οδηγούν στο χωριό δεν είναι ορατά από την ακτή, έτσι ώστε το Furore είναι σχεδόν κρυμμένο στο πέρασμα του ταξιδιώτη. Αυτό μάλιστα του έδωσε και την ονομασία «το χωριό που δεν υπάρχει».
Τότε ο δήμαρχος αποφάσισε ότι ήταν καιρός να βάλει την μικροσκοπική κοινότητά του στον χάρτη, πυ μάλιστα διαθέτει μοναδικό φυσικό κάλλος. Τα σπίτια βάφτηκαν σε έντονα χρώματα για να διακρίνονται από τους ταξιδιώτες που περνούσαν πάνω από το δρόμο, παράδοση που διατηρείται μέχρι σήμερα. Βέβαια στις μέρες μας το Fufore αποτελεί έναν μικρό παράδεισο στην ευρύτερη περιοχή, που συγκεντρώνει πλήθος κόσμου ειδικά για τη γραφικότητά του, τα πρασινογάλαζα νερά του αλλά και τη θέση του, που κρέμεται κυριολεκτικά στο φαράγγι.
Αντίθετα με το προσφιλές μας συνήθειο να θίγουμε τα κακώς κείμενα και τις περιβαλλοντικές απειλές που διακυβεύουν το μέλλον του ανθρώπου και ολόκληρου του πλανήτη αυτή τη φορά θα σταθούμε στα θετικά και θα σας παρουσιάσουμε δώδεκα εντυπωσιακά στοιχεία για τη Γη μας.
1. Η Γη φιλοξενεί λίμνες που εκρήγνυνται
Δεν χρειάζεται να δείτε ταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας για να ανατριχιάσετε. Ο πλανήτης κρύβει μυστικά και μέρη που μπορούν να μας καθηλώσουν, όπως οι λίμνες που εκρήγνυνται. Στο Καμερούν και στα σύνορα της Ρουάντα με τη Δημοκρατία του Κονγκό υπάρχουν τρεις λίμνες -Νίος, Μονούν και Κίβου-που κείνται πάνω σε ηφαιστειακή γη. Το μάγμα από κάτω απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στις λίμνες και το αέριο μπορεί να προκαλέσει λιμναίες εκρήξεις εξολοθρεύοντας ό,τι βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Γύρω από τη λίμνη Κίβου, οι γεωλόγοι βρίσκουν αποδείξεις μαζικών βιολογικών εξαφανίσεων που συμβαίνουν κάθε χίλια χρόνια.
2. Ο πλανήτης καλύπτεται από αστρική σκόνη
Κάθε χρόνο πέφτουν στον πλανήτη μας 40.000 τόνοι αστρικής σκόνης. Μπορεί να μην το αντιλαμβανόμαστε αλλά όλη αυτή η σκόνη που αποτελείται από οξυγόνο, άνθρακα, σίδηρο, νικέλιο και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία καταλήγει στον οργανισμό μας. “Είμαστε αστρόσκονη” όπως τραγουδούσε και η Τζόνι Μίτσελ στο Γούντστοκ.
3. Τα πάντα ρει
Μπορεί να νιώθουμε ότι στεκόμαστε σταθεροί, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα περιστρεφόμαστε φρενιτιωδώς και πετάμε στο διάστημα. Είναι θαύμα ότι η ζωή στον πλανήτη μοιάζει να κυλάει τόσο ήρεμα. Ανάλογα με το σημείο της Γης στο οποίο στεκόμαστε περιστρεφόμαστε με ταχύτητα που μπορεί να φτάσει και τα 1.600 χιλιόμετρα ανά ώρα (οι κάτοικοι των Πόλων μόνο μένουν σταθεροί). Την ίδια στιγμή περιστρεφόμαστε γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 107.000 χιλιομέτρων ανά ώρα.
4. Κάπου μπάζει
Όταν λέμε κρύο εννοούμε κρύο. Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον Αρκτικό Κύκλο βρίσκεται η πόλη Οϊμιάκον της Ρωσίας, η οποία το 1933 κέρδισε τον τίτλο του πιο παγωμένου σημείου του πλανήτη με θερμοκρασία μείον 67 βαθμών Κελσίου. Εκεί κάνει τόσο κρύο που οι κάτοικοι δεν σβήνουν τις μηχανές των αυτοκινήτων τους και θερμαίνουν το έδαφος με πύρινες εστίες για ημέρες ώστε να μπορέσουν να θάψουν τους νεκρούς τους. Η μέση θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι μείον 60 βαθμοί Κελσίου.
5. Και κάπου ο τόπος βράζει
Αντίθετα, στην Κοιλάδα του Θανάτου, μια έρημο στα σύνορα Καλιφόρνια-Νεβάδα, έχει καταγραφεί η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί ποτέ στον πλανήτη: 57 βαθμοί Κελσίου στις 10 Ιουλίου 1913. Εκείνη την εβδομάδα, οι θερμοκρασίες κυμάνθηκαν σε επίπεδα άνω των 54 βαθμών Κελσίου για πέντε συνεχείς μέρες. Πιο πρόσφατα, το καλοκαίρι του 2001 ο υδράργυρος ξεπέρασε τους 37 βαθμούς Κελσίου για 154 συνεχείς μέρες, ενώ το καλοκαίρι του 1996 επί 105 μέρες οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν τους 43 βαθμούς Κελσίου και επί 40 μέρες τους 49 βαθμούς Κελσίου.
6. Πετάμε ψηλά
Η κορυφή Έβερεστ των Ιμαλαΐων, η λεγόμενη και “Στέγη του Κόσμου” βρίσκεται σε υψόμετρο 8.848 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αν όμως μετρήσουμε το ύψος με βάση την απόσταση από το Κέντρο της Γης τότε κερδίζει το Όρος Τσιμποράσο στις Άνδεις του Ισημερινού στη Νότιο Αμερική. Παρότι το Τσιμποράσο φτάνει τα 6.268 μέτρα βρίσκεται δυόμιση χιλιόμετρα πιο κοντά στο διάστημα από το Έβερεστ επειδή βρίσκεται στο εξόγκωμα του Ισημερινού.
7. Και καταποντιζόμαστε
Η Τάφρος των Μαριανών είναι το βαθύτερο σημείο των ωκεανών του πλανήτη και το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του φλοιού της Γης, καθώς φτάνει στα 10.971 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό στα ανατολικά των Μαριάνων νήσων (Mariana Islands). Η τάφρος έχει 2.550 χιλιόμετρα μήκος και μέσο πλάτος μόλις 69 χιλιόμετρα φτάνοντας το μέγιστο βάθος στο σημείο Challenger Deep.
8. Ο πλανήτης έχει κυλυόμενες πέτρες
Σε μια απομακρυσμένη γωνιά της καυτής Κοιλάδας του Θανάτου, στον πυθμένα μιας αρχαίας λίμνης που ονομάζεται Racetrack Playa λαμβάνει χώρα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του πλανήτη: πέτρες μετακινούνται στο έδαφος χωρίς να υπάρχει κάτι εμφανές που να τις κινεί. Πρόκειται για έναν άλυτο γρίφο καθώς κανένας δεν έχει δει τις πέτρες να μετακινούνται παρά μόνο τα ίχνη που αφήνουν στην αμμώδη επιφάνεια.
9. Και αμμόλοφους που τραγουδούν
Περίπου 30 μέρη του πλανήτη έχουν αμμόλοφους που τραγουδούν και κρώζουν δημιουργώντας έναν ήχο που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε βουδιστικούς ύμνους και σμάρι από μέλισσες. Από την έρημο Γκόμπι στην Κίνα και την Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια ως τη Σαχάρα και την Έρημο της Χιλής, η πηγή των ήχων παραμένει άγνωστη και οι θεωρίες ποικίλουν.
10. Ο υποθαλάσσιος κόσμος, αυτός ο άγνωστος
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι φιλοξενούν τα περισσότερα είδη ανά τετραγωνικό μέτρο, ακόμα περισσότερα και από τα τροπικά δάση. Επίσης, οι μικροσκοπικοί κοραλλιογενείς πολύποδες μαζί διαμορφώνουν τη μεγαλύτερη ορατή ζωντανή δομή στη Γη, ορατή ακόμα και από το διάστημα.
11. Το σημείο του κεραυνού
Κάθε βράδυ, στη βορειοδυτική Βενεζουέλα εκεί όπου ο ποταμός Κατατούμπο ρέει στη λίμνη Μαρακαΐμπο εμφανίζονται κεραυνοί. Δεν πρόκειται για παροδικό φαινόμενο αλλά για μια καταιγίδα που μπορεί να διαρκέσει για περισσότερες από δέκα ώρες με 28 κεραυνούς ανά λεπτό. Οι κεραυνοί του Κατατούμπο δημιουργούν κάθε βράδυ ηλεκτρικό φορτίο 3.600 Βολτ ανά ώρα!
12. Και δεν ξέρουμε ούτε τα μισά
Οι ωκεανοί καλύπτουν το 70% της επιφάνειας του πλανήτη και εμείς έχουμε εξερευνήσει μόλις το 5%. Αντίστοιχα, οι επιστήμονες εκτιμούν τον αριθμό των ειδών από πέντε εκατομμύρια ως 100 εκατομμύρια και μέχρι σήμερα έχουμε εντοπίσει μόλις δύο εκατομμύρια από αυτά.
πηγή: econews.gr
Η πρώτη πόρσε που σχεδιάστηκε από τον ιδρυτή της εταιρείας Φέρντιναντ Πόρσε ήταν… παρκαρισμένο σε γκαράζ στην Αυστρία από το 1902. Πρόκειται για το ηλεκτρικό μοντέλο του 1898 Egger-Lohner, γνωστό ως P1, το οποίο σχεδιάσει πολύ πριν ιδρύσει την εταιρεία του το 1948, όταν ήταν ακόμα ένας νεαρός με γνώσεις μηχανολογίας, αλλά δίχως τη σχετική εκπαίδευση. Δεν διαθέτει την αίγλη, τη λάμψη και βέβαια την ταχύτητα των μοντέλων που έχουν γίνει σήμα-κατατεθέν της πόρσε, είναι όμως το πιο ιστορικό όχημα της εταιρείας καθώς το οδηγούσε ο ίδιος ο ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας το 1899, όταν κέρδισε αγώνα αυτοκινήτων στο Βερολίνο.
Η πρώτη πόρσε κυκλοφόρησε στους δρόμους της Βιέννης στις 26 Ιουνίου του 1898 και το… ιερό δισκοπότηρο κάθε συλλέκτη αυτοκινήτων ανακαλύφθηκε πρόσφατα από την εταιρεία. Μάλιστα, Το όχημα είχε κάποιες ελλείψεις στο αμάξωμα αλλά το προσωπικό του μουσείου της ιστορικής αυτοκινητοβιομηχανίας, στο οποίο φιλοξενείται, κατάφερε να το αποκαταστήσει χρησιμοποιώντας πλέξιγκλας.
Οι μικροί μαθητές του δημοτικού σχολείου Banpo που βρίσκεται στο βουνό Bijie στην επαρχία Guizhou της Κίνας κάθε μέρα πηγαίνουν στο σχολείο τους διασχίζοντας με τα πόδια ένα επικίνδυνο, στενό μονοπάτι στην άκρη του γκρεμού για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.
Η διαδρομή κάθε άλλο παρά ιδανική είναι για μικρούς μαθητές, αλλά η εναλλακτική διαδρομή, που είναι πιο ασφαλής, απαιτεί περισσότερο από το διπλάσιο χρόνο για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Το στενό μονοπάτι που χρησιμοποιούν καθημερινά οι 49 μικροί μαθητές δημιουργήθηκε πριν από πολλά χρόνια, αρχικά για να λειτουργήσει ως αρδευτικό κανάλι.
Αφού φτάσουν στο σχολείο μετά από μία ώρα περπάτημα τα παιδιά κάνουν γυμναστικές ασκήσεις και στη συνέχεια μπαίνουν στις τάξεις για να ξεκινήσει το μάθημα. Εντύπωση προκαλεί το πέτρινο τραπέζι στο οποίο παίζουν πινγκ πονγκ, αθλημα ιδιαίτερα δημοφιλές στην Κίνα.
Η τελευταία γέφυρα από σχοινί των Ίνκας είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas. Η γέφυρα έχει μήκος 148 μέτρα και κρέμεται πάνω από τον ποταμό περίπου 35 μέτρα. Πεντακόσια χρόνια πριν, όταν οι Ίνκας είχαν επεκτείνει την αυτοκρατορία τους πάνω από τα υψίπεδα των Άνδεων, ανέπτυξαν ένα απίστευτο δίκτυο δρόμων για τη μετακίνηση του στρατού τους, των ανθρώπων αλλά και των αγαθών γρήγορα και αποτελεσματικά πάνω από τα βουνά. Αλλά η τοποθεσία ήταν δύσβατη, με ως επί το πλείστον ψηλές κορυφές και βαθιές κοιλάδες, πράγμα που σήμαινε ότι χρειάζονταν γέφυρες, και μάλιστα πολλές.
Οι γέφυρες αποτελούσαν, λοιπόν, αναπόσπαστο μέρος του απίστευτου οδικού δικτύου των Ίνκας, που εκτείνεται σε πάνω από 40.000 χιλιόμετρα, από το σημερινό Ισημερινό μέχρι την Αργεντινή. Ανάλογα με τη διαθεσιμότητα, οι γέφυρες κατασκευάστηκαν από μια ποικιλία υλικών – κούτσουρα, πέτρες, καλάμια ή άχυρα και ψηλά χόρτα που φύτρωναν στις Άνδεις. Αυτές οι γέφυρες είχαν σύντομη ζωή και γρήγορα έπρεπε να αντικατασταθούν καθώς οι φοθορές τους γίνονταν εμφανείς μέσα σε λίγους μήνες. Μετά τον τελευταίο άνθρωπο των Ίνκας, που εξαφανίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, οι γέφυρες ακολούθησαν τον δρόμο του. Μόνο μία διασώθηκε χάρη στην προσπάθεια των κατοίκων του χωριού που την συντηρούν κάθε έτος, τον μήνα Ιούνιο, με την ίδια ακριβώς τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι Ίνκας.
Χτισμένα στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη, όταν η αλληλογραφία είχε ζωτική σημασία στις ζωές των ανθρώπων και ήταν συχνά ο μόνος τρόπος επικοινωνίας, τα ταχυδρομεία της αποικιοκρατικής εποχής αποτελούσαν κτίρια-θεσμούς που “δήλωναν” τη δύναμη και την εξουσία των αποικιοκρατών. Όσο πιο επιβλητικά, τόσο το καλύτερο. Σήμερα, τα περισσότερα από τα ταχυδρομεία “πολυτελείας” του 19ου αιώνα έχουν κατεδαφιστεί ή μετατράπηκαν σε ξενοδοχεία. Ωστόσο μερικά από αυτά λειτουργούν ακόμα κανονικά, περιμένοντας τους ελάχιστους ανθρώπους που επιμένουν ακόμα να στέλνουν γράμματα και καρτ ποστάλ με τον παραδοσιακό τρόπο.
1. Saigon Central Post Office, Σαϊγκόν-Βιετνάμ
Χτίστηκε μεταξύ 1886 και 1891 από τον διάσημο αρχιτέκτονα Γκουστάβ Άιφελ, τον εμπνευστή και δημιουργό του ξακουστού παριζιάνικου Πύργου του Άιφελ. Η θολωτή στέγη και τα τοξωτά παράθυρα θυμίζουν τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Ευρώπης του 19ου αιώνα, ενώ μία τεράστια εικόνα του Χο Τσι Μινχ “επιβλέπει” τις διαδικασίες.
2. Edificio de Correos y Telegrafos, Βαλένθια -Ισπανία
Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1915 και ολοκληρώθηκε επτά χρόνια αργότερα. Το πλέον εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του κτιρίου είναι η κύρια είσοδός του, που πλαισιώνεται από διπλούς κίονες ιωνικού ρυθμού και ημικυκλικές αψίδες “στεφανωμένες” με εντυπωσιακές αλληγορικές φιγούρες στην κορυφή τους.
3. Palacio de Correos de Mexico, Μεξικό
Το αρχιτεκτονικό στυλ του μεγαλύτερου και σίγουρα εντυπωσιακότερου ταχυδρομείου του Μεξικού είναι ιδιαίτερα εκλεκιστικό και έχει χαρακτηριστεί ως πρότυπο της ισπανικής αναγεννησιακής αναβίωσης, πρότυπο του ισπανικού Ροκοκό, παράδειγμα ελισαβετιανής γοτθικής αρχιτεκτονικής, αλλά και βενετσιάνικης αναγέννησης.
4. Grand Post Office, Αλγέρι – Αλγερία
Σχεδιασμένο το 1910, από τους Voinot και Tondoire, το Κεντρικό Ταχυδρομείο στο Αλγέρι είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της μαυριτανικής αρχιτεκτονικής γαλλικής σχολής του 20ού αιώνα.
5. Manila Central Post Office, Μανίλα – Φιλιππίνες
Χτισμένο δίπλα στον ποταμό Pasig, το Κεντρικό Ταχυδρομείο της Μανίλα ήταν στο επίκεντρο των σχεδίων του Daniel Burnham για την ανάπτυξη της πόλης. Το ποτάμι έκανε την μεταφορά της αλληλογραφίας ευκολότερη, και η κεντρική του τοποθεσία, με τις συγκλίνουσες λεωφόρους, έκανε το κτήριο προσιτό σε όλους.
6. Kolkata General Post Office, Καλκούτα – Ινδία
Το Γενικό Ταχυδρομείο της Καλκούτας ξεχωρίζει για την επιβλητική θολωτή οροφή του (ύψους 67 μέτρων) και του ψηλούς κορινθιακού ρυθμού πυλώνες του, ενώ σήμερα φιλοξενεί και το μεγαλύτερο μουσείο φιλοτελισμού της χώρας.
7. Adelaide General Post Office, Αδελαΐδα – Αυστραλία
Χτισμένο μεταξύ 1876-1872, το Γενικό Ταχυδρομείο της Αδελαΐδας είναι ένα από τα ελάχιστα παραδοσιακά ταχυδρομεία της χώρας που εξακολουθούν να λειτουργούν κανονικά. Πρόκειται για το ακριβότερο κτήριο που χτίστηκε στη Νότια Αυστραλία κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, με το μέγεθός του και την εντυπωσιακή του αρχιτεκτονική λεπτομέρεια να αντικατοπτρίζουν τον ρόλο της πόλης ως το επίκεντρο του δικτύου υπηρεσιών ολόκληρης της χώρας.
Το καθένα έχει πίσω του μεγάλη ιστορία και σπουδαία αξία, ενώ η ομορφιά τους είναι αδιαμφισβήτητη. Πόλεις, ναοί, χωριά κερδίζουν τις εντυπώσεις και αποτελούν πολυφωτογραφημένα σημεία του πλανήτη. Τα πιο όμορφα ευρωπαϊκά μνημεία της UNESCO, ανάμεσά τους και ελληνικά, ξεχωρίζουν στα σημεία.
1. Cinque Terre, Ιταλία
2. Κοιλάδα του Λίγηρα, Γαλλία
3. Καθεδρικός Ναός Κολωνίας, Γερμανία
4. Ιστορικό κλεντρο πόλης Κόρδοβα, Ισπανία
5. Μπριζ, Βέλγιο
6. Βενετία, Ιταλία
7. Αποβάθρα Μπέργκεν, Νορβηγία
8. Μετέωρα, Ελλάδα
9. Παλιά πόλη Κέρκυρας
10. Αβινιόν, Γαλλία
Ένας τεράστιος βραχώδης σχηματισμός δεσπόζει στην περιοχή Sligo της Ιρλανδίας. Το δημοφιλές Ben Bulben σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια της Εποχής των Παγετώνων, όταν η Ιρλανδία ήταν πλήρης πάγων. Αρχικά ήταν μια μεγάλη οροσειρά αλλά το λιώσιμο των πάγων και η μετακίνηση των παγετώνων διαμόρφωσαν τον ξεχωριστό βραχώδη σχηματισμό που υπάρχει σήμερα. Το Ben Bulben αποτελείται από ασβεστόλιθους πάνω από πηλίτες, πετρώματα που σχηματίστηκαν στην περιοχή περίπου 320 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Πάνω-πάνω το στρώμα από ασβεστόλιθο είναι παχύτερο, ενώ από κάτω υπάρχει ένα λεπτότερο στρώμα. Αποτελεί έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς για αναρρίχηση, με τη βόρεια πλευρά του να θεωρείται πιο επικίνδυνη εξαιτίας των ισχυρών ανέμων και καταιγίδων που προέρχονται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Φτάνοντας στην κορυφή, ο ορειβάτης ανταμείβεται με την υπέροχη θέα που αλλάζει ανάλογα με την εποχή αλλά και με την ώρα της ημέρας κάνοντας το ben Bulden ένα από τα πλέον πολυφωτογραφημένα σημεία της χώρας.
Η τέχνη του Quilling συνίσταται στη δημιουργία έργων από λωρίδες χαρτιού, που τυλίγονται και στη συνέχει συγκολλώνται. Η τέχνη έγινε δημοφιλής κατά την Αναγέννηση, όταν οι μοναχοι συνήθιζαν να τυλίγουν επιχρυσωμένο χαρτί για να διακοσμήσουν θρησκευτικά αντικείμενα. Αργότερα, κατά το 18ο και 19ο αιώνα, έγινε δημοφιλής ενασχόληση για τις γυναίκες που διακοσμούσαν έτσι έπιπλα και κεριά.
Βασικά η τέχνη περιλαμβάνει το κόψιμο του χαρτιού σε λωρίδες και το τύλιγμά του με ένα ειδικό εργαλέιο. Ακούγεται απλό αλλά απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες για να δημιουργήσει κανείς περίπολοκα σχήματα. Καθώς τα υλικά είναι πολύ απλά, ο καθένας μπορεί να ασχοληθεί με αυτό το είδος τέχνης. Χρειάζεται απλά υπομονή και εξάσκηση.
Όμορφα κατάλευκα ξωκλήσια δένουν αρμονικά με το νησιωτικό τοπίο και ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο τον τόπο όπου βρίσκονται. Με φόντο το απέραντο γαλάζιο, αποτελούν ιδανικό προορισμό για περίπατο, κατάνυξη ή την τέλεση κάποιου Μυστηρίου. Τοποθετημένα ανάμεσα στα βράχια ή στην κορυφή ενός βουνού ή ακόμα και εκεί που σκάει το κύμα, τα ξωκλήσια προσφέρουν μοναδικές εικόνες στους θεατές, ενώ αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις τα αξιοθέατα του τόπου. Δείτε στη συνέχεια μια λίστα με τα πιο όμορφα νησιωτικά ξωκλήσια της Ελλάδας…
1. Σύρος: Άγιος Στέφανος
2. Νάξος: Άγιος Σώζων
3. Λέρος: Άγιος Ισίδωρος
4. Φολέγανδρος: Παναγία της Κοιμήσεως
5. Χίος: Άγιος Ισίδωρος
6. Σάμος: Παναγία Μακρινή
7. Αμοργός: Παναγία Χαζοβιώτισσα
8. Σκόπελος: Άγιος Ιωάννης
9. Μήλος: Παναγιά Τουρλιανή
10. Σίφνος: Παναγία Χρυσοπηγή
11. Ιθάκη: Παναγία Σπηλαιώτισσα
Το βιβλίο με τίτλο “Hungry Planet” αποτελεί μια φωτογραφική μελέτη των Peter Menzel και Faith D’Aluisio, οι οποίοι ταξίδεψαν σε 24 χώρες του κόσμου και επισκέφθηκαν 30 οικογένειες από το Μπουτάν και τη Βοσνία μέχρι το Μεξικό και τη Μογγολία προκειμένου να ανακαλύψουν και να παρουσιάσουν “τι τρώνε οι άνθρωποι σε διάφορα σημεία του κόσμου, μέσα σε μία εβδομάδα”. Το προφίλ κάθε οικογένειας περιλαμβάνει μια λεπτομερή περιγραφή των εβδομαδιαίων αγορών τους σε τρόφιμα, το συνολικό ποσό των χρημάτων που δαπανούν κάθε εβδομάδα και ένα “πορτρέτο” στην κουζίνα του σπιτιού τους. Το αποτέλεσμα έχει πραγματικό ενδιαφέρον…
1. Ιαπωνία: Οικογένεια Ukita, Kodaira City
Ποσό: $317,25 Αγαπημένες τροφές: sashimi, φρούτα, κέικ, πατάτες, πατατάκια
2. Ιταλία: Οικογένεια Manzo, Σικελία
Ποσό: $260,11 Αγαπημένες τροφές: ψάρια, μακαρόνια, κρέας, hot dogs, κατεψυγμένες ψαροκροκέτες
3. Τσαντ: Οικογένεια Aboubakar, Breidjing Camp
Ποσό: $1,23 Αγαπημένες τροφές: Σούπα με προβατίνα
4. Κουβέιτ: Οικογένεια Al-Huggan, Kuwait City
Ποσό: $221,45 Αγαπημένες τροφές: Οικογενειακή συνταγή, κοτόπουλο με πικάντικο ρύζι
5. ΗΠΑ: Οικογένεια Revis, Νότια Καρολίνα
Ποσό: $341,98 Αγαπημένες τροφές: μακαρόνια, πατάτες, πίτσα
6. Μεξικό: Οικογένεια Casales, Cuernavaca
Ποσό: $189,09 Αγαπημένες τροφές: πίτσα, κοτόπουλο, καβούρια, φασόλια
7. Κίνα: Οικογένεια Dong, Πεκίνο
Ποσό: $155,06 Αγαπημένες τροφές: Τηγανητό κοτόπουλο με γλυκόξινη σάλτσα
8. Πολωνία: Οικογένεια Sobczynscy, Jeziorna
Ποσό: $151,27 Αγαπημένες τροφές: Οικογενειακή συνταγή – χοιρινό με καρότα και λαχανικά
9. Αίγυπτος: Οικογένεια Ahmed, Κάιρο
Ποσό: $68,03 Αγαπημένες τροφές: Μπάμιες και αρνί
10. Εκουαδόρ: Οικογένεια Ayme, Tingo
Ποσό: $31,55 Αγαπημένες τροφές: Οικογενειακή συνταγή – πατατόσουπα με λάχανο
11. Μογγολία: Οικογένεια Batsuuri, Ulaanbaatar
Ποσό: $40,02 Αγαπημένες τροφές: Οικογενειακή συνταγή – Αρνήσια παϊδάκια
12. Βρετανία: Οικογένεια Bainton, Cllingbourne Ducis
Ποσό: $253,15 Αγαπημένες τροφές: αβοκάντο, σάντουιτς, κέικ σοκολάτας με κρέμα, γαριδοσαλάτα
13. Μπουτάν: Οικογένεια Namgay, Shingkhey Village
Ποσό: $5,03 Αγαπημένες τροφές: Οικογενειακή συνταγή – μανιτάρια, τυρί και χοιρινό κρέας
14. Γερμανία: Οικογένεια Melander, Bargteheide
Ποσό: $500,07 Αγαπημένες τροφές: τηγανητές πατάτες με κρεμμύδια, μπέικον, τηγανητά noodles με εβγά και τυρί, πίτσα, κρέμα βανίλια, λουκάνικα
Ένα ζευγάρι ορειβάτες που ειδικεύονται στην αναρρίχηση παγετώνων απαθανάτισαν μοναδικές εικόνες από το Βόρειο Σέλας όπως αυτό φαίνεται μέσα από τους πάγους! Ο Mike Stuart και ο Takeshi Tani ανέβαιναν στον παγετώνα Athabasca στην Αλμπέρτα του Καναδά, όταν το Βόρειο Σέλας φώτισε το νυχτερινό ουρανό. Έτσι σκέφτηκαν να απαθανατίσουν με την κάμερά τους τις εικόνες όπως τις έβλεπαν οι ίδιοι μέσα από τις παγωμένες σπηλιές και τα ανοίγματα προς τον ουρανό. Μοναδικά χρώματα “ζωγράφισαν” τον ουρανό, τα οποία σε συνδυασμό με την τοποθεσία αλλά και το γενικότερο τοπίο είχαν το αποτέλεσμα που βλέπετε…
Οι τιμές τους ξεπερνούν κάθε προσδοκία, σπάζοντας αισίως όλα τα προηγούμενα ρεκόρ! Λάτρεις της τέχνης βάζουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να αποκτήσουν τον πίνακα των ονείρων τους, ενώ 10 έργα τέχνης κατατάσσονται στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων αλλά και της… ακρίβειας! Βέβαια, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, η αξία όλων είναι στην ουσία ανυπολόγιστη!
1. “The Scream”, Edvard Munch
Πρώτο στη λίστα, είναι το πιο ακριβοπληρωμένο έργο του Νορβηγού ζωγράφου Edvard Munch, το οποίο κυριολεκτικά “ουρλιάζει” για 119,9 εκατομμύρια δολάρια
2. “Nude, Green Leaves and Bust”, Pablo Picasso
Η ερωμένη του διάσημου ζωγράφου Marie-Therese Walter πιστοποιεί για 106 εκατομμύρια δολάρια τη μεγάλη… αξία της!
3. “L’ Homme Qui Marche”, Alberto Giacometti
Το χάλκινο γλυπτό ενός άντρα που περπατάει πουλήθηκε για 104,3 εκατομμύρια δολάρια και κοσμεί πλέον ιδιωτική συλλογή.
4. “Garcon a la Pipe”, Pablo Picasso
Δεύτερο έργο του Πικάσο στη λίστα, αυτός ο πίνακας του 1905 (λάδι σε καμβά) που αποτυπώνει έναν νέο άντρα με την πίπα του “έκλεισε” στα 104,2 εκατομμύρια δολάρια.
5. “Dora Maar au Chat”, Pablo Picasso
Αχ, αυτός ο Πικάσο με τις ερωμένες του! Η δεσποινίς Dora Maar “βγήκε στο σφυρί” για 95,2 εκατομμύρια δολάρια, καταλήγοντας στη συλλογή ενός ανώνυμου Ρώσου.
6. “Adele Bloch-Bauer II”, Gustav Klimt
“Η ομορφιά είναι πανάκριβη”, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, αφού το πορτρέτο της όμορφης συζύγου ενός βιομηχάνου, λάτρη των τεχνών, αποτιμήθηκε στα 87,9 εκατομμύρια.
7. “New York Triptych”, Francis Bacon
Μόλις για 86,2 εκατομμύρια δολάρια ο γνωστός πολυεκατομμυριούχος κ. Αμπράμοβιτς κοσμεί πλέον με τον πίνακα αυτό το σαλόνι του (ή το κότερό του, δεν ξέρω)!
8. Portrait du Dr. Gachet, Vincent Van Gogh
Από τα 300 φράγκα που πωλήθηκε το 1890 άγγιξε πρόσφατα τα 82,5 εκατομμύρια δολάρια. Καλή απόσβεση, νομίζω!
9. Le Bassin Aux Nymphmeas, Claude Monet
“Τα νούφαρα” του διάσημου Γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου αποδείχτηκαν… άριστης ποιότητας, αφού κόστισαν σε ιδιώτη 80,4 εκατομμύρια δολάρια.
10. Bal au Moulin de la Galette, Pierre-Auguste Renoir
Ο… φτηνότερος πίνακας όλων αξίζει μόλις 49,2 εκατομμύρια δολάρια. Ψίχουλα!
Έναν ιδιαίτερο δεινόσαυρο που συνδυάζει χαρακτηριστικά πολλών διαφορετικών μεταξύ τους δεινοσαύρων, αλλά και σύγχρονων ζώων ανακάλυψαν παλαιοντολόγοι στη Χιλή. Σύμφωνα με τις πρώτες μελέτες ο δεινόσαυρος αυτός ανήκει στην ίδια οικογένεια με τους Τυρανόσαυρους ρεξ, στα θηρόποδα. Έλαβε την ονομασία Chilesaurus diegosuarezi, ζούσε πριν από περίπου 145 εκ. έτη, είχε μήκος 3,2 μέτρα και ήταν φυτοφάγος. Το κρανίο, ο λαιμός και τα δόντια του έμοιαζαν με εκείνα των πρώτων μακρύλαιμων φυτοφάγων δεινοσαύρων που εμφανίστηκαν στη Γη. Το υπόλοιπο σώμα του όμως έμοιαζε με εκείνο των πρώτων σαρκοβόρων ειδών δεινοσαύρων όπως ο Βελοσιράπτορας και ο Καρνόταυρος.
Πρόκειται για ένα είδος που κυριάρχησε στην περιοχή της Παταγονίας. Διέθετε επίσης χαρακτηριστικά του πλατύποδα, ενός ημιυδρόβιου θηλαστικού που ζει στην Αυστραλία. «Η ανατομία του C. diegosuarezi συγκεντρώνει χαρακτηριστικά πολλών και διαφορετικών ειδών δεινοσαύρων. Θα λέγαμε ότι είναι σαν ένα πάτωμα που αποτελείται από μωσαϊκά διαφορετικών σχημάτων και χρωμάτων» αναφέρει ο παλαιοντολόγος Φερνάρντο Νόβας του Μουσείου Φυσικών Επιστημών Bernardino Rivadavia της Αργεντινής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές χαρακτηρίζουν τον δεινόσαυρο ως «συναρμολογούμενο παζλ». Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
