Η σημερινή μέρα είναι απ αυτές που λες να πάνε και να μη ξαναγυρίσουν. Μόνο μια γραφίστρια μπορεί να με καταλάβει τι θέλω να πω. (Ranjia, Mada, Rena, Irini για σας τα λέω).
Φτάνοντας το πρωί στο γραφείο μου βρίσκω να με περιμένει ένα βιβλίο 240 σελίδων, τετράχρωμο, αγγλικό, γεμάτο στατιστικούς πίνακες και το οποίο και έπρεπε να σελιδοποιήσω σε ένα 8ωρο!!
Άιντε λέω... κομμάτια να γίνει. Θα στρωθώ και θα τα βγάλω πέρα.
Το άρχειο που μου στείλανε ήταν σε μορφή doc. Και ως γνωστόν το doc όταν το καλείς από το xpress δεν κρατάει καμμία προδιαγραφή απ αυτές που έχει κάνει ο συγγραφέας.
Δεν πειράζει λέω... θα ανοίξω το doc και το xpress παράλληλα και αναγκαστικά θα δουλεύω παράγραφο παράγραφο.
Εν τω μεταξύ έχω δώσει σε 2 άλλες (άμοιρες) συναδέλφους να φτιάξουν τους πίνακες και τα διάγραμματα (χρωματικές, ευθυγραμμίσεις στις στήλες, γραμμογραφίσεις) ούτως ώστε να τα ρίχνω κατευθείαν στη σελίδα.
Μέχρι εδώ καλά? Καλά. Θα μου πείτε.
Δεν περνάει ένα τέταρτο που έχω αρχίσει να δουλεύω και κρακ, κλείνουν όλα!!!
Δεν μπορεί... τυχαίο λέω θα είναι και κάνω επανεκκίνηση.
Για να μη πολυλογώ κάνω περίπου 6 επανεκκινήσεις, και φυσικά κάθε φορά χάνω και κάτι.
Έχω αρχίσει να βγάζω καπνούς από τα αυτιά.
Πετάγετε τότε μια συνάδελφος και μου λέει ότι πρέπει να απενεργοποιήσω το auto save από το word γιατί αυτό δημιουργεί τα προβλήματα.
Άντε... να το κάνω και αυτό...
Σιγά που θα χλώμιαζει το mac με μια απενεργοποίηση. Συνέχισε απτόητο να κολλάει.
Αφού έχω γίνει πλέον μπαρούτι (ο καπνός αυτή της φορά έβγαινε και από τη μύτη) αποφασίζω να μεταφέρω τη δουλειά στο mac ενός συναδέλφου που λείπει ακόμα με άδεια.
Εκεί δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα πέρα από το γεγονός ότι έπρεπε να αντικατατήσω τις γραμματοσειρές μου από opentype σε truetype.
Αφού το δοκίμασα και δεν είδα να μου χαλάει τίποτα, αρχίζω να χτυπιέμαι στη δουλειά για να προλάβω.
Και φτάνει η ώρα 4 το απόγευμα και εγώ έχω βάλει τελεία στη σελιδοποίηση.
Ωραία λέω... κάνω τα pdf και τους τα στέλνω.
Κλείνω το πρώτο pdf και διαπιστώνω ότι δεν ανοίγει καθόλου όταν πάω να το τσεκάρω.
Το κάνω postscript και μετά pdf. Να μη το δέχεται με τίποτα στο distiler.
Παίρνω λοιπόν τη δουλειά και γυρίζω στο δικό μου γραφείο. Ούτως ή άλλως είχα τελειώσει τις εργασίες από το word.
Ανοίγω τα έγγραφα, κλείνω pdf και βλέπω τις γραμματοσειρές... σούπα!!!
Μου έρχεται το πρώτο εγκεφαλικό...
Να δεις λέω που φταίει ότι η γραμματοσειρές είναι true.
Τις γυρίζω σε open κλείνω τα pdf και επιτέλους έχω έτοιμο όλο το βιβλίο.
Πετάγετε τότε το αφεντικό και μου λέει ότι το θέλουν όλο το βιβλίο σε 1 pdf και όχι ανά κεφάλαιο.
ΟΚ λέω εγώ και αρχίζω να ρίχνω το ένα pdf μέσα στο άλλο για να γίνει ενιαίο.
Επιτέλους... τελείωσα...
Αμ δε... που τελείωσα.
Πάω να τσεκάρω το τελικό και βλέπω όλες τις γραμματοσειρές να έχουν γίνει... κινέζικα.
Εδώ μου έρχεται το δεύτερο εγκεφαλικό.
Αρχίζω να ανοίγω πάλι τα xpress και διαπιστώνω ότι οι γραμματοσειρές είχαν ξαναγίνει true.
Μα πως είναι δυνατόν? Αφού τις είχα γυρίσει.
Ποια μπορεί να μου εξηγήσει τώρα τι στο καλό έχει γίνει? Εγώ αρνούμαι να σκεφτώ (άλλωστε το μυαλό μου έχει γίνει ζελέ μετά από τόσες ώρες).
Να έχει κρατηθεί κανένας κρυφός χαρακτήρας σε true? Να έχουν χτυπήσει όλα τα έγγραφα μαζί? Να φταίει η ζέστη? Έχω κανέναν ανάδρομο πάνω στο ζώδιό μου?
ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!!