10 Απριλίου

[ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ]

   
το 1755... γεννιέται ο Πρώσος φυσικός Σάμουελ Χάνεμαν, που εισήγαγε στην ιατρική την έννοια της ομοιοπαθητικής θεραπείας.
 

το 1813... πεθαίνει ο διάσημος μαθηματικός και αστρονόμος Ζόζεφ Λουί Λαγκράνς
 

το 1815... εκρήγνυται το ηφαίστειο Ταμπόρα στην Ινδονησία
 

το 1829... γεννιέται ο ιδρυτής του Στρατού Σωτηρίας Γουίλιαμ Μπουθ
 

το 1847... γεννιέται ο διάσημος δημοσιογράφος και εκδότης Τζόζεφ Πούλιτζερ, που θεσμοθέτησε και το ομώνυμο λογοτεχνικό βραβείο, που δίνεται κάθε Απρίλη στις ΗΠΑ
 

το 1866... ιδρύεται στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ η πρώτη οργάνωση για την προστασία των ζώων
 

το 1870... γεννιέται ο Ρώσος μαρξιστής, θεωρητικός και ιδρυτής του σοβιετικού κράτους Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Λένιν.
 

το 1896... ο Σπύρος Λούης κερδίζει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στον Μαραθώνιο την 5η μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων καλύπτοντας τα 40χλμ σε 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα και νικώντας τους 4 ξένους και 10 Έλληνες, που αγωνίστηκαν μαζί του. Δεύτερος τερματίζει ο επίσης Έλληνας Χαρίλαος Βασιλάκος με χρόνο 3 ώρες, 6 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα.
 

το 1911... φτάνουν στον Πειραιά 280 βούλγαροι φοιτητές, φιλοξενούμενοι του Πανεπιστημίου Αθηνών
 

το 1912... ο "Τιτανικός" σαλπάρει για το παρθενικό αλλά και ύστατο ταξίδι του
 

το 1915... γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Χαρι Μόργκαν, που έγινε γνωστός από την τηλεοπτική σειρά MASH
 

το 1916... ο Βρετανός Jim Barnes κερδίζει το 1ο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα Γκολφ στο Bronxville της Νέας Υόρκης
 

το 1917... γεννιέται ο βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ χημικός Ρόμπερτ Γούντγορντ
 

το 1918... γεννιέται ο πρωτοποριακός Δανός αρχιτέκτονας Jorn Utzon που σχεδίασε την καταπληκτική Όπερα του Σίδνεϊ
 

το 1919... δολοφονείται ο Μεξικανός επαναστάτης Εμιλιάνο Ζαπάτα.
 

το 1919... στο Βέλγιο, καθιερώνεται καθολικό δικαίωμα ψήφου
 

το 1922... αρχίζουν στη Γένοβα της Ιταλίας με τη συμμετοχή 28 κρατών οι εργασίες της Παγκόσμιας Οικονομικής Διάσκεψης.
 

το 1924... καταγράφεται η πρώτη ληστεία τρένου στην Ελλάδα, κοντά στη Λάρισα. Μεταξύ των θυμάτων, ένας υπουργός και ο γενικός διοικητής Μακεδονίας.
 

το 1925... εκδίδεται η νουβέλα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέρλαντ "Ο Μεγάλος Γκάτσμπι".
 

το 1929... γεννιέται ο διάσημος Σουηδός ηθοποιός Μαξ φον Σίντοφ.
 

το 1931... πεθαίνει ο διάσημος Λιβανέζος ποιητής και ζωγράφος Καλίλ Γκιμπράν
 

το 1931... το γαλλικό προτεκτοράτο της Τυνησίας γιορτάζει την 50ή του επέτειο.
 

το 1932... γεννιέται ο Αιγύπτιος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ.
 

το 1932... στις εκλογές στη Γερμανία ο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ αναδεικνύεται ως νέος Πρόεδρος της Γερμανίας με ποσοστό 53%, ενώ ο Αδόλφος Χίτλερ ενισχύεται με το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα να λαμβάνει ποσοστό 36,8%.
 

το 1934... γεννιέται ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας David Halberstam
 

το 1939... ο βρετανικός στόλος της Μεσογείου πλέει για να προστατεύσει Ελλάδα και Τουρκία από πιθανή επέμβαση της Ιταλίας.
 

το 1941... για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, δεν ακούγεται ήχος όπλου στον άξονα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα μέχρι τον ποταμό Αξιό. Το νέο της εκεχειρίας διαδίδεται σε όλες τις μονάδες.
 

το 1947... ο Jacky Robinson των Brooklyn Dodgers γίνεται ο πρώτος έγχρωμος παίκτης στο αμερικάνικο πρωτάθλημα του μπέιζμπολ.
 

το 1950... γεννιέται ο κιθαρίστας του διάσημου συγκροτήματος της μαύρης μουσικής Temptations Εντι Χέιζελ
 

το 1950... στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, ο Χάρι Μπρίτζες καταδικάζεται σε πενταετή φυλάκιση επειδή απέκρυψε τη συνεργασία του με τους κομμουνιστές.
 

το 1951... γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Στίβεν Σίγκαλ
 

το 1953... ο Νταγκ Χάμαρσκελντ ορκίζεται νέος γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
 

το 1954... ο Jake La Motta εγκαταλείπει τα ρινγκ. Ο ''ταύρος του Μπρονξ'', παγκόσμιος πρωταθλητής μεσαίων βαρών το 1948, έχασε τον τίτλο του από τον Sugar Ray Robinson το 1951. Τριάντα χρόνια περίπου αργότερα (1980), ο Martin Scorsese γυρίζει με βάση την αυτοβιογραφία του La Motta το ''Οργισμένο είδωλο'', μια από τις καλύτερες ταινίες που έχει δώσει το αμερικάνικο σινεμά. Σημειωτέον, ο πρωταγωνιστής Robert De Niro έπαθε τέτοια ψύχωση με το ρόλο (για τον οποίο κέρδισε το Όσκαρ) που πήρε πάνω από 30 κιλά για να παίξει τον ξοφλημένο πρώην πυγμάχο και πρωταθλητή.
 

το 1959... στην Ιαπωνία, η Μιτσίκο Σόντα παντρεύεται τον αυτοκράτορα Ακιχίτο και γίνεται η πρώτη κοινή θνητή με κληρονομικά δικαιώματα επί του θρόνου.
 

το 1962... πεθαίνει ο πρώτος μπασίστας των Μπιτλς Στιούαρτ Σατκλιφ.
 

το 1962... πεθαίνει ο σκηνοθέτης της ταινίας "Καζαμπλάνκα" Μάικλ Κέρτιτζ.
 

το 1963... το αμερικανικό υποβρύχιο "Thresher" βυθίζεται παίρνοντας μαζί του στον υγρό τάφο 129 μέλη του πληρώματος.
 

το 1965... στο Ιράν, ο Σάχης γλιτώνει από απόπειρα δολοφονίας που έγινε εναντίον του.
 

το 1968... θεμελιώνεται το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη.
 

το 1969... οι κάτοικοι των χωριών Μεγάλα Καλύβια, Καματερό και Πύλη Τρικάλων αντιδρούν μαχητικά στην απαλλοτρίωση των εδαφών τους.
 

το 1969... πεθαίνει ο σχεδιαστής αυτοκινήτων και "πατέρας" της Chevrolet Corvette Χάρλεϊ Τζ. Ερλ
 

το 1970... ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ ανακοινώνει επισήμως τη διάλυση των Μπιτλς.
 

το 1970... ο Τσάρλι Τσάπλιν τιμάται με Όσκαρ για την προσφορά του στην τέχνη και τον κινηματογράφο
 

το 1971... η Γαλλία χαλαρώνει τους όρους για την είσοδο της Βρετανίας στην ΕΟΚ.
 

το 1971... η εθνική ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης των ΗΠΑ επισκέπτεται την Κίνα προσκεκλημένη της κινεζικής κυβέρνησης. Η πρόσκληση γίνεται τέσσερις ημέρες πριν (6/4) την τελευταία ημέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας. Πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη Αμερικανών αθλητών στην Λαϊκή Κίνα από το 1951 και προβάλλεται ιδιαίτερα. Το περιοδικό TIME θα κυκλοφορήσει στις 20/4 με εξώφυλλο τον Πρόεδρο Νίξον και τον Μάο Τσε Τουνγκ να παίζουν πινγκ-πονγκ και στις 26/4 ο Νίξον θα εισηγηθεί την είσοδο της Κίνας στον ΟΗΕ.
 

το 1973... αεροπλάνο των Βρετανικών Αερογραμμών συντρίβεται λόγω χιονοθύελλας κοντά στη Βασιλεία της Ελβετίας με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 104 άνθρωποι
 

το 1973... στην Καμπότζη, οι ΗΠΑ αρχίζουν τον ανεφοδιασμό με αερογέφυρα της πολιορκημένης Πνομ Πενχ.
 

το 1974... η Τουρκία θέτει επισήμως θέμα υφαλοκρηπίδας.
 

το 1974... παραιτείται η πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ.
 

το 1978... ανακοινώνεται η δημιουργία πρωταθλήματος ποδοσφαίρου σε κλειστά γήπεδα στην Αμερική.
 

το 1979... πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Νίνο Ρότα.
 

το 1981... το νέφος "πνίγει" την Αθήνα και στέλνει εκατοντάδες ανθρώπους στα νοσοκομεία.
 

το 1982... περισσότερες από 50 χώρες υπογράφουν συνθήκη που απαγορεύει τα βιολογικά όπλα.
 

το 1985... ο Leo Sites σε ηλικία 80 ετών γίνεται ο γηραιότερος μπόουλερ, που σκοράρει ένα perfect game.
 

το 1990... η παλαιστινιακή οργάνωση Αλ Φατάχ απελευθερώνει τρεις δυτικούς ομήρους, μεταξύ των οποίων κι ένα 2χρονο κοριτσάκι, γεννημένο στη φυλακή, οι οποίοι είχαν συλληφθεί το Νοέμβριο του 1987.
 

το 1991... στο Περού, 20 άτομα σκοτώνονται κατά τη διάρκεια επίθεσης, που πραγματοποιούν αντάρτες της οργάνωσης "Φωτεινό Μονοπάτι" (Τουπάκ Αμάρο).
 

το 1992... στις βρετανικές βουλευτικές εκλογές, πρώτο αναδεικνύεται το Συντηρητικό Κόμμα του Τζον Μέιτζορ, ο οποίος οδηγεί τους Τόρις για τέταρτη συνεχή περίοδο στην εξουσία.
 

το 1993... δολοφονείται ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής Κρις Χάνι.
 

το 1994... στη Βοσνία, την πρώτη επίθεση του ΝΑΤΟ κατά των σερβικών θέσεων πραγματοποιούν δύο αμερικανικά μαχητικά των ΗΠΑ, μετά από αίτημα των κυανοκράνων, που δέχθηκαν σερβική επίθεση στο Γκόραζντε.
 

το 1995... αρχίζει η πειραματική εφαρμογή των μέτρων για τον αποκλεισμό όλων των αυτοκινήτων και των δικύκλων από το εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας.
 

το 1995... η Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, που ήταν υπεύθυνη για τον έλεγχο των όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ, ανέφερε ότι υπήρχαν ενδείξεις πως η Βαγδάτη διέθετε μυστικό πρόγραμμα βιολογικών όπλων.
 

το 1995... ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Ερντάλ Ινονού δηλώνει ότι, η Κύπρος δεν μπορεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν δεν επιλυθεί το Κυπριακό.
 

το 1996... στη Γερμανία, ο αριθμός των αλλοδαπών έχει φθάσει στα 7,2 εκατομμύρια, αριθμός ρεκόρ για ευρωπαϊκή χώρα.
 

το 1997... συλλαμβάνεται ο οδηγός ταξί Δημήτρης Βακρινός, που είχε διαπράξει πέντε δολοφονίες και 10 περίπου ληστείες, την τελευταία δεκαετία.
 

το 1998... υπογράφεται η Συνθήκη του Μπέλφαστ μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, στη Βόρεια Ιρλανδία.
 

το 2001... στα πλαίσια της προκριματικής φάσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο η Αυστραλία κερδίζει 22-0 την Τόνγκα, πετυχαίνοντας τη μεγαλύτερη νίκη, που έχει σημειωθεί ποτέ σε επίσημο αγώνα ποδοσφαίρου.
 

 

το 1997... συλλαμβάνεται ο οδηγός ταξί Δημήτρης Βακρινός, που είχε διαπράξει πέντε δολοφονίες και 10 περίπου ληστείες, την τελευταία δεκαετία.
                                    άλλος ένας ήσυχος άνθρωπος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το... βρουβάκι του χωριού
Μια ολόκληρη ζωή την πέρασε μέσα στο περιθώριο και στη φτώχια
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ | Κυριακή 13 Απριλίου 1997
         
Ηταν το «βρουβάκι» του χωριού του. Το παρατσούκλι του αλκοολικού πατέρα του τον κατάτρεχε. Γιος του περίγελου. «Ερχεται ο "Βρούβας", παιδιά! Πάλι με οχτάρια ο κυρ-Παναγιώτης...». Ο Δημήτρης Βακρινός, δευτερότοκος γιος μιας πενταμελούς οικογένειας, μεγάλωσε στη μικρή κοινωνία του χωριού Πυρρή Γορτυνίας. Μεγάλωσε και έγινε από Δημητράκης «τίποτα», ο Βακρινός «σίριαλ κίλερ» για τον οποίο μιλάνε όλοι.

Η μητέρα του Γεωργία και ο πατέρας του Παναγιώτης ασχολούνταν με αγροτικές εργασίες και τα λίγα πρόβατα πρόσθεταν στο εισόδημά τους, για να μεγαλώσουν τον Δημήτρη και τις τρεις αδελφές του: Σταυρούλα, Μαρίνα και Βασιλική. «Φτώχεια και των γονέων...», λένε οι συγχωριανοί. Και από πάνω οι αψυχολόγητες αντιδράσεις του πατέρα υπό την επήρεια της μέθης στο αγόρι της οικογένειας. Κόντρες και σφαλιάρες από νωρίς. Ο Δημήτρης Βακρινός τέλειωσε το δημοτικό σχολείο μόλις και μετά βίας. Οι βαθμολογίες των μαθητικών ελέγχων δεν ξεπέρασαν ποτέ το «6». Δεν είχε ιδιαίτερες παρέες. Πολλές ώρες τις περνούσε βόσκοντας τα πρόβατα. Εκεί όπου, στα δεκατρία του, τον συνάντησε ο Δημήτρης Πόντος, κοντοχωριανός από την Τριποταμιά Γορτυνίας και συγγενής της μητέρας του.

Ηταν Πάσχα του '75. Στο Πυρρή όλοι χαίρονταν τις γιορτινές μέρες και μιλούσαν για τους Βακρινούς που ζουν τη φτώχεια τους. Ο Δημήτρης Πόντος, μόλις πριν από ένα χρόνο, είχε ανοίξει με τα αδέλφια του μια ταβέρνα στη Χασιά. Αποφάσισε να πάει στον πατέρα του μικρού: «Παναγιώτη, να πάρω το γιο σου στην Αθήνα; Να δουλέψει μαζί μας και να δει καλύτερες μέρες;». Ετσι, ο Δημήτρης Βακρινός συνάντησε τη μεγαλούπολη.

Επιασε δουλειά στην ταβέρνα «Τα τρία αδέλφια», στους Αγ. Αναργύρους (Χασιάς 118). Σπίτι του έγινε η οικογένεια Πόντου, που τον φιλοξένησε. Τα παιδιά τους έπαιζαν με τον Δημήτρη και ο Δημήτρης έγινε «παιδί» τους για τρία χρόνια. «Ηταν ήσυχος, φιλότιμος και εργατικός», λέει η κυρία Πόντου, που δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Δημήτρης που στήριξαν με αγάπη θα έβγαζε τόσο μίσος προς τους συνανθρώπους του. «Αγαπούσε υπερβολικά τη μητέρα του και τις αδελφές του. Δεν είχε καλές σχέσεις με τον πατέρα του...».

Λίγο καιρό αργότερα, όμως, ήρθε και εκείνος στην Αθήνα, νοίκιασαν σπίτι στην περιοχή, κοντά στην ταβέρνα, και σύντομα ήρθαν και η μητέρα με τις αδελφές του. Ο πατέρας του άρχισε να πουλά λαχεία, αλλά η συμβίωση με τον γιο του αποδείχτηκε αδύνατη και επιστρέφει με τη γυναίκα του στο χωριό, ενώ ο Δημήτρης Βακρινός σταματά τη δουλειά στην ταβέρνα, αναζητεί περιστασιακά το μεροκάματο, και εκπαιδεύεται σε τεχνική σχολή στον Σκαραμαγκά. Στα ναυπηγεία βρίσκει δουλειά οξυγονοκολλητή, όπου παραμένει ως το 1992.

Εν τω μεταξύ, το 1990, γνωρίζει την Ευαγγελία(Λίτσα) Γερασίμου. Μια κοινή γνωστή, σύζυγος ενός εξαδέλφου της Ευαγγελίας, τους φέρνει σε επαφή και το προξενιό οδηγεί στον γάμο που θα διαρκέσει μόλις 14 μήνες. «Ηρεμος άνθρωπος ο Δημήτρης. Δεν μπορώ να πιστέψω τι έκανε. Δεν είχε νεύρα. Μια φορά μόνο σήκωσε χέρι σε μένα και στη μητέρα μου. Θυμάμαι πως ήταν ασήμαντη η αφορμή. Ενα βιβλιάριο υγείας που μου ζήταγε και δεν του το έδινα», λέει η πρώην σύζυγός του σήμερα. «Ηταν κλειστός και λιγομίλητος. Ποτέ δεν μου μίλησε για την παιδική του ηλικία, για τους γονείς τους. Του τα έβγαζα με το τσιγκέλι. Το απέφευγε. Ηξερα μόνο ότι δεν τα πήγαινε καλά με τον πατέρα του και ότι έτρεφε αδυναμία στην αδελφή του, τη Βάσω. Παιδιά δεν ήθελε. Προτού τον παντρευτώ, δούλευα σε ένα συνεργείο. Μετά, όμως, σταμάτησα, γιατί ήθελα να κάνω οικογένεια. Οταν κλείσαμε ένα χρόνο παντρεμένοι, του ζήτησα να κάνουμε ένα παιδί. Μου είπε ότι τα παιδιά φέρνουν προβλήματα».

Η σύγκρουση ήλθε όταν ο Δημήτρης Βακρινός σταμάτησε να δουλεύει στα ναυπηγεία. «Πρέπει να πήρε πάνω από ένα εκατομμύριο αποζημίωση. Εγώ δεν είδα δραχμή από αυτά τα λεφτά. Αντίθετα, μου είπε ότι ήταν σειρά μου να δουλέψω και αυτός να ξεκουραστεί, δηλαδή να τον ταΐζω. Ετσι άρχισαν οι καβγάδες, που δεν ήταν ποτέ βίαιοι». Οι καβγάδες, όμως, συνεχίστηκαν και για έναν άλλο λόγο. Ο Βακρινός αργούσε τα βράδια, ενώ ποτέ δεν της έδειχνε τις παρέες του. Το 1992 η Ευαγγελία αποφάσισε να χωρίσει και τον έδιωξε από το σπίτι της στο Κερατσίνι. Εκείνος πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα της γειτονιάς και δήλωσε ότι η γυναίκα του, αν και παντρεμένοι ακόμη, τον έδιωξε από το σπίτι. Δεν πέτυχε τίποτε. Ετσι αποφάσισε να εκδικηθεί. Πήγε στο εξοχικό σπίτι που είχε ο πεθερός του στη Σαλαμίνα και του έβαλε φωτιά. Δεν σταμάτησε εκεί. Λίγο καιρό αργότερα διέρρηξε και το σπίτι τους στο Κερατσίνι, όπως ισχυρίζεται η οικογένεια Γερασίμου.

Στη συνέχεια ο Βακρινός αλλάζει πολλές δουλειές, ενώ τα τελευταία χρόνια δούλευε ως οδηγός ταξί. Οι επισκέψεις του στο χωριό όπου γεννήθηκε είναι λιγοστές. Δεν είχε φίλους εκεί. Πήγαινε αραιά και πού για να δει τη μητέρα του. Μια βόλτα από το καφενείο και την επόμενη ημέρα γύριζε πίσω. Τον Αύγουστο του 1996 παντρεύεται για δεύτερη φορά με την Κυριακή Χατζηδογιαννάκη. Πιάνουν ένα διαμέρισμα στην οδό Ποσειδώνος 13, στο Μοσχάτο. Το προφίλ του φιλήσυχου ανθρώπου επικρατεί και στην καινούργια του γειτονιά, με εξαίρεση κάποιους καβγάδες που είχε με τη γυναίκα του. Οι εντυπώσεις «έσπασαν» από τη βίαιη πραγματικότητα πέντε δολοφονιών. Το όνομα του 35χρονου Δημήτρη Βακρινού έγινε συνώνυμο της τυφλής εκδίκησης σε μια ζωή που ένιωθε να τον έχει στην άκρη... Μια δεκαετία αιματηρή για μια δήθεν ηρωική έξοδο. Από τον Δημητράκη «τίποτα» στον Βακρινό «σίριαλ κίλερ».

Ο δολοφόνος της διπλανής πόρτας
«ΣΙΡΙΑΛ ΚΙΛΕΡ»
Δ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 13 Απριλίου 1997
         Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ




Λένε συνήθως ότι η αρχή κρίνεται από το αποτέλεσμα που είναι και η ασφαλέστερη απόδειξη της κοινωνικής έρευνας. Η κατάληξη του 35χρονου οδηγού ταξί Δημήτρη Βακρινού ­ του δολοφόνου με το 45άρι, του πρώτου έλληνα «σίριαλ κίλερ» ­ είναι ήδη γνωστή: οδηγήθηκε στη φυλακή με την κατηγορία ότι δολοφόνησε εν ψυχρώ πέντε άτομα και άφησε ακόμη έξι με σοβαρή αναπηρία. Ουδείς γνωρίζει, όμως, μετά βεβαιότητας πότε έγινε η αρχή.

Το σίγουρο είναι ότι τρεις άνθρωποι σημάδεψαν τη ζωή του: ένας αλκοολικός πατέρας στα παιδικά του χρόνια· η Λίτσα, ένας μεγάλος έρωτας στην αρχή της ενήλικης ζωής του· ο Π. Γαγλίας ή «πεταλούδας» για τον υπόκοσμο, συγκάτοικός του για λίγο καιρό στο χωνευτήρι της Αθήνας.

Η αρχή του τέλους της «σταδιοδρομίας» του Βακρινού τοποθετείται στις 30 Μαΐου 1996 στο Περιστέρι. Εκεί, στην οδό Θησέως 206, διέμενε ο Σεραφείμ Αγιαννίδης, για τον οποίο ο Βακρινός έτρεφε άσβεστο μίσος. Αιτία ο ανικανοποίητος έρωτας για τη Λίτσα. Οπως είπε ο ίδιος στην Ασφάλεια, «του χάλασε το προξενιό με την κοπέλα και γι' αυτό έπρεπε να πεθάνει» ­ τόσο απλά.

Τα γεγονότα: Ο Βακρινός φορώντας μια κουκούλα πήγε στο σπίτι του Αγιαννίδη και χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Ο ίδιος απουσίαζε· στο σπίτι του βρίσκονταν οι γονείς. Η μητέρα Αγιαννίδη κοίταξε από το «ματάκι» της πόρτας, είδε τον κουκουλοφόρο και ειδοποίησε την Αστυνομία.

Ο Βακρινός όμως δεν έφυγε. Κρύφτηκε στην αποθήκη του ισογείου και περίμενε. Οταν έφθασαν οι αστυνομικοί άρχισε να πυροβολεί εναντίον τους. Οι σφαίρες τραυμάτισαν σοβαρά τον πατέρα Αγιαννίδη και τον αστυφύλακα Χρήστο Γεωργαντόπουλο. Ο τραυματισμός του αστυνομικού ήταν το μοιραίο λάθος του Βακρινού. Η σύλληψή του μετατράπηκε σε «υπόθεση τιμής» για την Αστυνομία.

Οι γυναίκες φαίνεται πως ήταν πάντοτε μοιραίες για τον Βακρινό. Αν ο έρωτας για τη Λίτσα ήταν η αιτία για την επίθεση του Βακρινού στο Περιστέρι, μια άλλη άγνωστη σε αυτόν γυναίκα ήταν αυτή που οδήγησε τους αστυνομικούς στην αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης του. Επρόκειτο για μια αυτόπτη μάρτυρα που όταν εκλήθη στην Αστυνομία δεν περιέγραψε μόνο τα χαρακτηριστικά του δολοφόνου ­ «ήταν κοντός και λεπτοκαμωμένος», είπε ­ αλλά έδωσε και ένα στοιχείο που οδήγησε στην αποκάλυψή του: «Ο δολοφόνος έφυγε με ένα ταξί».

Αυτό ήταν. οι αστυνομικοί χτένισαν επί πολύ καιρό όλες τις πιάτσες των ταξί της Αθήνας. «Ρωτούσαμε τους ταξιτζήδες αν τη βραδιά αυτή πήραν από το Περιστέρι έναν κοντό και λεπτοκαμωμένο», διηγείται αστυνομικός της Δίωξης. Ουδείς όμως μπορούσε να τους διαφωτίσει. Ωσπου ένας αξιωματικός έριξε την ιδέα: μήπως ο δολοφόνος ήταν ταξιτζής;

Εξι μήνες νωρίτερα στα γραφεία της Ασφάλειας σχηματίστηκε ένας ακόμη φάκελος με τα στοιχεία ενός αποτρόπαιου εγκλήματος. Στις 21 Δεκεμβρίου 1995 ο Βακρινός αποφάσισε να λύσει τις διαφορές του με τα αδέλφια Κώστα και Αντώνη Σπυρόπουλο. Γιατί, λέει, τους πούλησε ένα αυτοκίνητο και νόμισε ότι τον είχαν ρίξει: αντί για 700.000 δραχμές που είχαν συμφωνήσει του έδωσαν μόνον 600.000 δραχμές.

Τα γεγονότα: Αποφάσισε να τους κλέψει το αυτοκίνητο που τους είχε πουλήσει. Τα ξημερώματα λοιπόν της 21ης Δεκεμβρίου 1995, ο Βακρινός πήγε με μια κλεμμένη μοτοσικλέτα στο σπίτι όπου έμεναν τα δύο αδέλφια, στο Μενίδι. Διέρρηξε το επίμαχο αυτοκίνητο και έβαλε μπροστά τη μηχανή. Οι αδελφοί Σπυρόπουλοι άκουσαν τον θόρυβο, ξύπνησαν και επιβιβαζόμενοι σε ένα άλλο αυτοκίνητο άρχισαν να κυνηγούν τον κλέφτη. Στον δρόμο προς την Αθήνα ο Βακρινός έμεινε από βενζίνη. Σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο στη λεωφόρο Καραμανλή 52. Εκεί τον έφθασαν τα δύο άτυχα αδέλφια ­ σαν να είχαν ραντεβού με τον θάνατο. Επιχείρησαν να εγκλωβίσουν τον Βακρινό στο βενζινάδικο και αυτός τράβηξε το πιστόλι και τους πυροβόλησε. Τα δύο αδέλφια κατέφυγαν στο γραφείο του βενζινάδικου και προσπάθησαν να τηλεφωνήσουν στην Αστυνομία. Δεν πρόλαβαν όμως. Ο δολοφόνος με το πιστόλι στο χέρι μπήκε στο γραφείο και άρχισε να πυροβολεί εναντίον τους. Οταν τελείωσαν οι σφαίρες, επέστρεψε στο αυτοκίνητο, πήρε ένα δεύτερο πιστόλι, ξαναμπήκε στο γραφείο και τους έριξε τη χαριστική βολή.

Δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα. Μια καθοριστική λεπτομέρεια ήταν αυτή που οδήγησε τους αστυνομικούς να τον συμπεριλάβουν στον κατάλογο των υπόπτων του διπλού φονικού: για να κλέψει το αυτοκίνητο που είχε πουλήσει στα δύο τραγικά αδέλφια χρησιμοποίησε αντικλείδι. Ποιος άλλος θα μπορούσε να έχει παρά ο πρώην ιδιοκτήτης; Το όνομά του αναζητήθηκε στα κομπιούτερ του υπουργείου Μεταφορών· πλην όμως η διεύθυνση που είχε δηλώσει ως κατοικία και η οποία αναγραφόταν στην άδεια του αυτοκινήτου ήταν ανύπαρκτη. Αυτό κίνησε υποψίες στους αξιωματικούς της Ασφάλειας Αττικής, που άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως ο δράστης της επίθεσης στο Περιστέρι που φορούσε κουκούλα και είχε διαφύγει με ταξί είναι ο ίδιος με τον κρανοφόρο δράστη της λεωφόρου Καραμανλή στο Μενίδι. Οι περιγραφές άλλωστε των μαρτύρων και στις δύο περιπτώσεις ήταν ταυτόσημες: «Κοντός και λεπτοκαμωμένος».

Η αποκάλυψη και σύλληψη του Βακρινού, που έγινε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στην ταβέρνα του Μιχάλη Γκογκολάκη, στην οδό Σωκράτους και Ομήρου 78 στο Μοσχάτο, όπου είχε πάει για φαγητό, άνοιξε την αυλαία των «σίριαλ κίλερς» στην Ελλάδα ­ έστω και αν η υπόθεση αυτή εμφανίζει σοβαρές διαφορές με ανάλογες υποθέσεις στο εξωτερικό.

«Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που συναντώ έναν τέτοιο εγκληματία», θα μου εξομολογηθεί κάποια στιγμή ο διευθυντής της Ασφάλειας Αττικής κ. Ι. Παπαδάκης. Δεν χρειάστηκε πολύς κόπος για να ομολογήσει τα πάντα. Λες και ένιωθε... ήρωας. Ψύχραιμος, χωρίς ίχνος μεταμέλειας, με ευστοχία περιέγραψε τα εγκλήματά του. Ολα είχαν έναν κοινό παρονομαστή: ήταν καλά οργανωμένα, διεπράχθησαν δι' ασήμαντον αφορμήν και χωρίς εμφανή κίνητρα.

«Ηρωας» λοιπόν. Οι εγκληματολόγοι και οι ψυχολόγοι θα αναζητήσουν προφανώς τα αίτια που οδήγησαν αυτόν τον άνθρωπο στο έγκλημα. Ο ίδιος προβάλλει το μίσος του για την κοινωνία. Ενα μίσος που άναβε όταν τα θύματά του επιχειρούσαν ­ όπως τουλάχιστον ο ίδιος λέει και καταφανώς νομίζει! ­ να τον μειώσουν, όταν προσπαθούσαν να τον υποβιβάσουν, όταν του θύμιζαν το παρελθόν, όταν του υπενθύμιζαν τα καταπιεσμένα σεξουαλικά του ένστικτα, όταν του τόνιζαν τη σωματική του διάπλαση. «Με θεωρούσαν άνθρωπο της καρπαζιάς», εξομολογήθηκε στην ανάκριση. «Ετσι με αντιμετώπιζαν. Με το όπλο αισθανόμουν θεός».
Από αυτή την άποψη, ο Δ. Βακρινός είναι ένας κλασικός «σίριαλ κίλερ». Η δράση του όμως διαφέρει σημαντικά από τη δράση των «συναδέλφων» του του εξωτερικού. Τα εγκλήματά του δεν έχουν ως αφετηρία μια συγκεκριμένη ψυχοσωματική διαταραχή, ούτε βεβαίως εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά. Οπως και αν έχει όμως, ο Βακρινός ήταν ο δολοφόνος της διπλανής πόρτας. Οι γείτονές του άλλωστε, όπως δήλωναν στις τηλεοπτικές κάμερες, δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι αυτός ο «ήσυχος» άνθρωπος έκανε αυτά τα εγκλήματα.

από την εφημερίδα εποχής ''το βήμα''

πολυ καλη αναφορα Ελπιδα

#Invalid YouTube Link#