Ποδόσφαιρο αλα σουηδικα!

πηγη https/Greeks in Stockholm

Ποδόσφαιρο αλα Σουηδικά
4 χρόνια στη Σουηδία και αν και υποψιαζόμουν πως θα είναι το σουηδικό ποδόσφαιρο, ποτέ δεν είχα δει κάποιο παιχνίδι. Αυτό άλλαξε το Σάββατο που μας πέρασε. Hammarby vs Hamlstad για την πρώτη κατηγορία Σουηδίας, τη «διάσημη» Allsvenskan.

Φτάνω μια ώρα νωρίτερα μπας και επικρατεί ο χαμός στην ουρά με τα εισητήρια. Ναι καλάάά. Πρέπει να περίμενα ίσα και με 1 λεπτό μέχρι να πάρω το εισητήριο μου – το οποίο είχα κλείσει μέσω ιντερνετ. 1 ώρα, και οι φίλοι μου δεν είναι εδώ ακόμα. Τί να κάνω? Ίσως μια βόλτα γύρω από το στάδιο για να κόψω κίνηση? Πολύς κόσμος, απίστευτα πολλές γυναίκες, πιτσιρίκια να εκτελούν πέναλτυ και ένας φωτογράφος να απαθανατίζει τη στιγμή για τον κάθε πιτσιρικά, όλες οι παμπ περιμετρικά του σταδίου ασφυκτικά γεμάτες, η μπουτίκ της ομάδας το ίδιο, κάπου παραπέρα ένα τσούρμο κοπέλες βάφουν δωρεάν όποιον το επιθυμεί στα χρώματα της ομάδας αλλά περιέργως ούτε κιχ. Που είναι ο παλμός, τα αλάνια, τα συνθήματα, το «εδώ θα γίνει ο τάφος σας», κλπ? Δεν παίζονται ρε γαμώτο οι Σουηδοί! Ακόμα κι εδώ ξενέρωτοι?

Περιμένω έξω από τη θύρα 22 μέχρι να έρθουν οι υπόλοιποι και παρακολουθώ τους υπεύθυνους ασφαλείας να κάνουν έλεγχο στους πάντες πριν μπουν. Στους πάντες!!! Πατεράδες με τα 2χρονα παιδιά τους, τυπάδες με μπουφάν, κυριλλέ μεσήλικες με πουκαμισάκια και μαλλί στην πένα και ... ωωωπ, τί είναι αυτό!? Μια κυρία γύρω στα 60? Και λίγο πιο μετά ένας κυριούλης που με το ζόρι περπατάει!? Και όσο περνάει η ώρα όλο και περισσότερα περίεργα γκρουπ ανθρώπων μπαίνουν στο γήπεδο (και περνάνε τον ίδιο έλεγχο). Πανκιά, κυριλλέ γκομενίτσες, γερόντια που απορείς πως έφτασαν καν στο γήπεδο, έγκυες, πατεράδες με τα μωρά στην αγκαλιά να κοιμούνται! Απλά ... ΚΑΘΕ καρυδιάς καρύδι. Έρχονται οι φίλοι, μπαίνουμε μέσα, μπαίνουν οι παίχτες, η παρουσίαση, χαμός από τους φανατικούς (καμιά 500αριά άτομα), ο ύμνος της ομάδας ο οποίος τραγουδιέται από όλους και μια ενδιαφέρουσα είδηση. «Είσαι Παναθηναϊκός? Ωωω, η εξέδρα των φανατικών ξεσηκώνει αντιδράσεις και συνθήματα από τους οπαδούς του ΠΑΟ. Ίσως αν πήγαινες εκεί θα τύχαινες αποθέωσης.» «Χμμμ, Σουηδοί, Σουηδοί», σκέφτομαι, «αλλά μην το παρακάνουμε» και κάθομαι στα αυγά μου. Ξεκινάει το ματς και προς έκπληξη μου αρχίζουν τα πρώτα μπινελίκια. Ο διαιτητής αρχίζει να τα ακούει, ο κλασσικός φίλαθλος που όλα του φταίνε αρχίζει να μουρμουρίζει λίγο πιο μπροστά, γιουχάρισμα στους τραυματισμούς των αντιπάλων, μίσος και τα σχετικά γαλλικά σε όσους «θεατρίνους» και η γνωστή μουρμούρα για τον «Βύντρα» της ομάδας ... τον παίχτη που όλοι λατρεύουν να μισούν. Κοίτα ρε, απαξ και ξεκινήσει το παιχνίδι όλοι του ίδιου είδους ποδοσφαιρική ψυχανάλυση χρειάζονται!

Ημίχρονο, απίστευτα βαρετό παιχνίδι, οπότε ας πιούμε καμιά μπύρα. Κατά το σουηδικό έθιμο, απίστευτες ουρές. Καντίνες κάτω από τη σκεπαστή, εσωτερικά του σταδίου σερβίρουν χοτ ντογκ και μπύρες μέχρι 3% αλκόολ. Θες από τις «καλές» μπύρες (των 5%)? Πρέπει να έχεις διαρκείας, οπότε μπαίνεις σε ειδικά δοαμορφωμένο χώρο κάτω απο τη σκεπαστή όπου και πάλι περιμένεις στην ουρά σε αντίστοιχη καντίνα!

2ο ημίχρονο. Είναι δυνατόν σε αγώνα μεταξύ της 10ης και 13ης ομάδας του πρωταθλήματος (στις 16 ομάδες) το γήπεδο να είναι σχεδόν γεμάτο (13.000 κόσμος)? Η ώρα περνά και οι οπαδοί προσπαθούν να εμψυχώσουν τους παίχτες. Συνθήματα, παλαμάκια, φωνές, αλλά το παιχνίδι παραμένει βαρετό.

Τέλος. 0-0. Η Hammarby κινδυνεύει πλέον με υποβιβασμό. Σηκωνόμαστε να φύγουμε, αλλά τότε ξαφνιάζομαι. Οι παίχτες κάνουν το γύρο του γηπέδου και χειροκροτούν τους οπαδούς οι οποίοι με τη σειρά τους ανατποδίδουν το χειροκρότημα και τραγουδάνε ρυθμικά. Είναι δυνατόν? Μόνο τα ΟΛΕ λείπουν. Κι όλα αυτά για ένα παιχνίδι διαφήμηση του ύπνου (δεν θυμάμαι αν ανέφερα πόσο βαρετό ήταν) το οποίο έληξε ισόπαλο χωρίς τέρματα. Δηλαδή τι θα γινόταν αν κέρδιζαν και έπαιζαν και μπαλάρα?

Φεύγουμε περπατώντας προς το σπίτι και το θέμα συζήτησης είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από το παιχνίδι. Ο κόσμος επιστρέφει στη ζωή του, χωρίς να παθιάζετε. Ούτε φασαρίες, ούτε φωνές. Ανατρέχω σε αυτά που είδα σήμερα και αναπόφευκτα κάνω τους συσχετισμούς με την Ελλάδα. Τί είναι καλύτερο? Ποιον ποδοσφαιρικό πολιτισμό προτιμώ? Χμμμ, αναγνωρίζω ότι έχω εκ-σουηδοποιηθεί αρκετά αλλά δυσκολεύομαι να ταχθώ υπέρ του «Σουηδικού μοντέλου», παρότι αναγνωρίζω τα θετικά στοιχεία του. Ίσως κάποτε να αλλάξω γνώμη ... ίσως σε άλλα 4 χρόνια? angel