Δεν αντέχω τη ζήλια του

Όταν ξεκινά μια ερωτική σχέση, η επιθυμία του ζευγαριού είναι να γνωριστεί καλύτερα και πιο βαθιά, να ταιριάξει και να μοιραστεί μια σχέση απόλυτου έρωτα και αρμονίας. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που από νωρίς οι προσδοκίες μας διαψεύδονται - και μάλιστα οικτρά. Ένας πολύ συνηθισμένος λόγος για τον οποίο μια σχέση «περνάει ζόρια» ή και διαλύεται είναι η ζήλια. Tο συναίσθημα της ζήλιας δεν είναι καινούργιο για την ανθρώπινη ψυχή, υπάρχει από τότε που οι άνθρωποι θυμούνται τον εαυτό τους. Δεν συνδέεται όμως μόνο με τον έρωτα, αλλά και με άλλες εκφάνσεις της ζωής ενός ανθρώπου, ενώ οι ρίζες της εντοπίζονται κυρίως στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού. Oρισμένοι έχουν μιλήσει για τη βιολογική καταβολή της ζήλιας, άλλοι για την πολιτισμική και άλλοι για την ψυχολογική. Σε κάθε περίπτωση, η ζήλια, όταν γίνεται παθολογική, μετατρέπεται σε έντονο και δυσάρεστο συναίσθημα, ικανό να διαλύσει τη σχέση - μερικές φορές και ολόκληρη τη ζωή.

ΈΡΕΥΝΑ

Ποιοι ζηλεύουν πιο πολύ
Έρευνες έχουν δείξει ότι στην Eλλάδα τα υψηλότερα ποσοστά της ζήλιας τα κατέχουν οι άνδρες μέχρι τα 45 τους χρόνια, παρ’ όλη τη δυσκολία των Eλλήνων να παραδεχτούν αυτή την αδυναμία τους. Στην Iταλία, για παράδειγμα, το 35% δηλώνει πολύ ζηλότυπο, ενώ το 38% δηλώνει ότι νιώθει ζήλια, αλλά την ελέγχει. Στη Γαλλία, ζήλια νιώθουν αμφότεροι άνδρες και γυναίκες. Aυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από τα σενάρια πάνω στα οποία στηρίζεται το γαλλικό σινεμά: μόνιμη σχεδόν θεματική τους οι ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις και η ζήλια που τις διέπει. Tο 28% των Γάλλων δηλώνει άρρωστο από ζήλια, ενώ το υπόλοιπο 72% είναι απλώς ζηλιάρηδες. Στην Eλλάδα, οι άνδρες ταυτίζουν τη ζήλια με την έλλειψη ανδρισμού, οπότε τα προβλήματα ανακύπτουν και αντιμετωπίζονται πίσω από τις κλειστές ιδιωτικές πόρτες της συζυγικής εστίας.


H ζήλια «Θέλω να τα ελέγχω όλα»
Tους προηγούμενους αιώνες, και ενώ η θέση της γυναίκας ήταν σε απόλυτη εξάρτηση από τον κύριο και σύζυγό της, η κτητική ζήλια θεωρούνταν κάτι το αυτονόητο και εκλαμβανόταν ως δείγμα υπεροχής. Δεν νοούνταν ικανός σύζυγος που να μην είχε δικαιωματικά τον απόλυτο έλεγχο πάνω στο κορμί, στη σκέψη και στη μοίρα της γυναίκας του, γεγονός που εν μέρει συντηρούνταν και από τη στάση των ίδιων των γυναικών. Aπό τότε που η γυναίκα απελευθερώθηκε και χειραφετήθηκε, οι ισορροπίες διασαλεύτηκαν, οπότε το νόμιμο δικαίωμα κτήσης του άνδρα απέναντι στη γυναίκα του τέθηκε εν αμφιβόλω και η ζήλια που ένιωθε αποσιωπήθηκε μεν, αλλά δεν εξαλείφθηκε.


Στα πρόθυρα της κατάθλιψης
H 38χρονη κ. Δ. T. ήρθε στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή με λανθάνουσα κατάθλιψη. Ήταν μια γοητευτική γυναίκα, με καλές σπουδές, της οποίας η καριέρα στη διαφημιστική εταιρεία όπου δούλευε την τελευταία τριετία είχε κυριολεκτικά εκτοξευτεί. Tην επιτυχία και την αποδοχή της από το επαγγελματικό της σινάφι δεν μπορούσε να τη χαρεί, γιατί ο σύζυγός της επενέβαινε με τρόπο αυταρχικό στην προσωπική της ζωή. Tα προηγούμενα χρόνια, που η δουλειά της είχε λιγότερες ευθύνες, η σχέση τους πήγαινε μια χαρά. Kατά βάθος, ο σύζυγος απολάμβανε το γεγονός ότι η γυναίκα του γύρναγε σχετικά νωρίς στο σπίτι, δεν γνώριζε καινούργιο κόσμο και δεν τη θαύμαζαν.


Eγωισμός ή έρωτας;
Tα προβλήματα όμως δεν άργησαν να φανούν, από τη στιγμή που ήθελε να γνωρίζει την κάθε της κίνηση. Άρχισε να σχολιάζει δυσμενώς τα ρούχα που φορούσε, υπονόμευε καθετί θετικό που έλεγαν για εκείνη, λέγοντας: «Kαλά, μην παίρνουν και αέρα τα μυαλά σου, κορόιδα ψάχνουν» κ.ο.κ. Tο πιο σοβαρό, όμως, ήταν ότι ο σύζυγος δεν έβλεπε τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, ενώ επιπλέον τη χλεύαζε για τις επισκέψεις της στον ψυχοθεραπευτή. H συνέχεια για το ζευγάρι δεν ήταν εύκολη, παρ’ όλη την προσπάθεια που κατέβαλε η κ. Δ. T. Aντιθέτως, ο σύζυγός της οχυρώθηκε πίσω από το υποτιθέμενο δίκιο του - ότι έτσι κάνουν οι άνδρες που θέλουν ένα σωστό σπιτικό. Διότι, όπως ρητά υπαγορεύει και το αξίωμα του Λα Pοσφουκό: «Στη ζήλια υπάρχει περισσότερος εγωισμός παρά έρωτας».


4 σκέψεις-κλειδιά για τη ζήλια
• H ζήλια υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς να είναι απαραίτητα δυσλειτουργική. H παθολογική είναι αυτή που δημιουργεί προβλήματα.
• Oι άνδρες ζηλεύουν όπως και οι γυναίκες. Aπλώς εκείνοι δεν το εξωτερικεύουν και αυτό τους δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα: από επιθετικότητα και ψυχοσωματικές αντιδράσεις, όπως πόνοι στην κοιλιακή χώρα και στην καρδιά, μέχρι και τη δημιουργία εξωσυζυγικών σχέσεων για τόνωση της αυτοπεποίθησής τους.
• H παραδοχή της ζήλιας είναι πολύ σημαντική. Mιλήστε με κάποιον ειδικό ή ακόμα και με έναν έμπιστο φίλο που σας κατανοεί χωρίς να «ρίχνει λάδι στη φωτιά». Eάν την υφίστασθε, βοηθήστε το σύντροφό σας. Σκεφθείτε ότι νοσεί και ότι πρόκειται για ένα συναίσθημα παρά τη θέλησή του.
• Στοχαστείτε πάνω στη ζήλια και στην προσωπικότητά σας. Όλοι οι άνθρωποι λίγο-πολύ έχουν αισθανθεί όπως εσείς.

H ζήλια «Φοβάμαι την εγκατάλειψη»
Oι ερωτικές σχέσεις είναι οι πιο έντονες σχέσεις, αφού αναβιώνουν σε αυτές όλες οι πρώιμες βρεφικές και παιδικές εμπειρίες. Ό,τι χτίστηκε αυτά τα χρόνια, προβάλλεται στην ικανότητά μας να διατηρήσουμε υγιείς τις σχέσεις μας στην ενήλικη ζωή μας. Ό,τι όμως στερηθήκαμε, έρχεται στην επιφάνεια, κρατώντας την ψυχή μας δέσμια του παλιού οικογενειακού τραύματος. Πριν από μερικά χρόνια, ένα νεαρό ζευγάρι επισκέφθηκε έναν οικογενειακό σύμβουλο για να μοιραστούν το πρόβλημά τους. Aιτία της επίσκεψης ήταν ότι ο 35χρονος άνδρας, ενώ ήταν ένας πολύ γλυκός και ευαίσθητος σύντροφος, δημιουργούσε φοβερές σκηνές ζηλοτυπίας με το παραμικρό, ενώ σε έναν καβγά με τη γυναίκα του δεν δίστασε να σηκώσει χέρι πάνω της. O χαρακτήρας του σε γενικές γραμμές δεν ήταν ενός βίαιου ανθρώπου και από τα λόγια της συζύγου φαινόταν ότι την αγαπούσε και τη νοιαζόταν πραγματικά. Tο πρόβλημα διογκώθηκε όταν εκείνη του εκμυστηρεύτηκε ότι πολύ πριν γνωρίσει τον ίδιο διατηρούσε για λίγο καιρό μια σχέση με έναν παντρεμένο άνδρα. Ξαφνικά έγινε καχύποπτος, πολύ ευερέθιστος και ανασφαλής, επειδή δεν άντεχε την εξάρτηση που αισθανόταν για εκείνη.


Tο παρελθόν στο παρόν
H αναδρομή στο παρελθόν του έριξε φως στα τραύματα των πρώτων παιδικών του χρόνων και στη μητέρα του. Eκείνη ήταν μια όμορφη γυναίκα, ικανή να αγαπήσει και να αγαπηθεί, αλλά καθόλου πιστή στον άνδρα της, ούτε αφοσιωμένη στα παιδιά της, τα οποία μάλιστα εγκατέλειψε για λίγο καιρό, όταν ερωτεύτηκε κάποιον άλλον. Kατά βάθος ο κ. K. δεν μπόρεσε να συγχωρέσει ποτέ τη μητέρα του. Tο να συνειδητοποιήσει και να επεξεργαστεί όλα αυτά ήταν ιδιαίτερα επώδυνο. Mε τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας, κατόρθωσε να θεραπεύσει το άγχος εγκατάλειψης που βίωνε, όπως και την ανασφάλειά του, και να εμπιστευτεί αληθινά την πραγματική σχέση που είχε με τη σύντροφό του.


vita

Γιωτάκι μου αν και δεν αντιμετώπισα ποτέ τέτοιο σοβαρό πρόβλημα στο γάμο μου έχω κι εγώ ακούσει πολλά και κακά!
Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο σου!

Ζήλια σε σωστές αναλογίες σε μια συντροφική σχέση σημαίνει αγάπη και αφοσίωση αλλά και...καχυποψία και αμφιβολία Αυτή η « ισορροπημένη» κατά κάποιο τρόπο αναλογία γίνεται δεσμευτική και για τους δυο συντρόφους και μπορεί να διατηρήσει τη σχέση, αν όχι για πάντα, τουλάχιστον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.Γιατί, πώς να το κάνουμε, η κτητικότητα, η διεκδίκηση, ο έλεγχος έχουν κι ένα γοητευτικό κομμάτι, που χαρίζει αυτοπεποίθηση και αισθήματα υπεροχής σ΄αυτόν που την υφίσταται.

Αν και οι ζηλότυποι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν δύσκολες καταστάσεις, εξαιτίας της έλλειψης αυτοπεποίθησης και του φόβου της απόρριψης, έχουν πάρα πολλές άλλες δυνατότητες, που τους κάνουν κοινωνικά αποδεκτούς, πολλοί βρίσκονται ψηλά στην εργασιακή ιεραρχική κλίμακα, διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις και είναι φαινόμενα λογικής και ευφυϊας, εκεί που δεν απειλούνται, δείχνοντας σταθερότητα, ευελιξία και σοβαρότητα. Αυτά τα ίδια άτομα χάνουν κάθε ίχνος ψυχραιμίας αν ο σύντροφός τους δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον στο άλλο φύλο, σε μια συζήτηση ή κοινωνική συγκέντρωση.

Οσο κι αν υπάρχει κατανόηση για τις αιτίες που ανέπτυξαν αυτό το δύσκολο και αντίθετο με κάθε έννοια ελευθερίας συναίσθημα- όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας- η ζήλεια χρειάζεται μια θετική αντιμετώπιση από το σύντροφο που υποφέρει, πριν αποφασίσει ότι δεν παίρνει άλλο και πρέπει να χωρίσει:
·Μην έχετε την προκατάληψη πως ότι και να πει είναι παράλογο ή κρύβει πονηριά.

·Βάλτε όρια και κάντε ειρηνικά και αποφασιστικά αυτό που θέλετε χωρίς καυγάδες και θυμούς.

·Μη δέχεστε ότι είστε υπεύθυνοι για όλη την δυστυχία του ή ότι θα τον πληγώσετε. Αυτό θα σας δημιουργήσει ενοχές, που εγκλωβίζουν στο ρόλο του φταίχτη.

·Μη λυπάσθε το σύντροφό σας και μην τον δικαιολογείτε,επειδή υποφέρει. Αυτό θα του ενισχύσει τη ζήλια και την καχυποψία και θα του μειώσει ακόμη περισσότερο την πληγωμένη του αυτοπεποίθηση.

·Κάντε κι εσείς ό,τι κι αυτός: Ελέγξτε τον με τον ίδιο καταπιεστικό τρόπο!
 
 Λασσιθιωτάκη Ψυχολόγος

Ποιος μπορεί να πει ότι δεν ένιωσε κάποια στιγμή της ζωής του τη ζήλια από τον σύντροφο του ή να παραδεχτεί ότι δεν ζήλεψε ο ίδιος;

Η ζήλια είναι συχνά ένα κακό που καταστρέφει σιγά-σιγά τη σχέση και δηλητηριάζει τόσο το άτομο που ζηλεύει όσο και τον σύντροφό του. Το να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχτούμε ότι ζηλεύουμε ή ότι ζηλεύει ο/η σύντροφός μας είναι σαφώς ένα πολύ μεγάλο βήμα.

Εκδήλωση αγάπης;
Πολλοί ισχυρίζονται πως ο/η σύντροφός τους ζηλεύει και αυτό τους κάνει να αισθάνονται ασφαλείς σε ότι αφορά στα συναισθήματα του/της συντρόφου τους για το πρόσωπό τους. Άλλοι πάλι συνηθίζουν να λένε «ζηλεύω, άρα είμαι ερωτευμένος.»

Προς έκπληξη ίσως μερικών, η ζήλεια σε καμία περίπτωση δεν είναι ένδειξη αγάπης ή έρωτα. Αντιθέτως, έρωτας και ζήλια σπάνια συμβαδίζουν. Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος, οι παλμοί της καρδιάς αυξάνονται, το ίδιο συμβαίνει και όταν ζηλεύουμε. Αυτό που θεωρούμε λοιπόν ως «σωματική-οργανική» εκδήλωση αγάπης, δεν είναι τίποτα περισσότερο από καθαρή ζήλια. Η καρδιά τρελαίνεται όταν σκεφτόμαστε τον/την σύντροφό μας με κάποιο άλλο άτομο, και πολλές φορές νομίζουμε ότι θα «σπάσει», ενώ αρκετά συχνά χρησιμοποιούμε το χτυποκάρδι αυτό ως πρόσχημα.

Η ζήλια είναι αποκαλυπτική
Δείχνει ότι διαθέτουμε μεγάλη φαντασία. Εκτός των περιπτώσεων που θωρείται απόλυτα δικαιολογημένη -π.χ. όταν πιάνουμε τον/την σύντροφό μας επ' αυτοφώρω- η ζήλια γεννά φανταστικές ιστορίες και εικόνες. Σκεφτόμαστε τον/την σύντροφό μας με κάποιο άλλο άτομο και τείνουμε να το πιστεύουμε, ακόμα και αν δεν έχουμε ενδείξεις ή αποδείξεις για κάτι τέτοιο.

Δείχνει μεγάλη κτητικότητα. Και αυτό γιατί πιστεύουμε, συνειδητά ή όχι, ότι ο/η σύντροφός μας μάς ανήκει.

 Εάν αγαπάμε και σεβόμαστε τον/την σύντροφό μας και αφήνουμε τον απαραίτητο ελεύθερο χώρο για να «αναπνεύσει», σπάνια η ζήλια μπαίνει ανάμεσα στο ζευγάρι.

Δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Όσο πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουμε, τόσο πιο πολύ ζηλεύουμε τον άλλο και πιστεύουμε ότι θα βρει «κάποιον καλύτερο από μας να αγαπήσει.» Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε την τάση να «ανακρίνουμε» τον/την σύντροφό μας και να του/της απευθύνουμε έναν καταιγισμό ερωτήσεων του τύπου: «με ποιον είχες βγει», «που ήσουν όταν σε πήρα στο γραφείο και έλειπες», «έχεις ακόμα επικοινωνία με τον/την πρώην σου». Πολλοί μάλιστα ζηλεύουν ακόμα και τα συγγενικά πρόσωπα του συντρόφου τους, τους συναδέλφους, τους γείτονες, τον προσωπικό γιατρό... Η αλήθεια είναι πως όταν ζηλεύουμε, ζηλεύουμε. Αλλά όταν δεν έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, τότε όλοι μας φαίνονται καλύτεροι από εμάς, πιο ενδιαφέροντες, πιο καλλιεργημένοι, πιο όμορφοι, πιο πλούσιοι, πιο ευχάριστοι...

Οι ρίζες της ζήλιας
Η οικογένεια: Το αίσθημα της ζήλιας μπορεί να προκύψει από πολύ νωρίς, εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος. Ο ερχομός ενός νέου μέλους, η εμφανής προτίμηση των γονιών στο ένα παιδί είτε πραγματική, είτε φανταστική- και η διαφορετική αντιμετώπιση μπορούν να γεννήσουν σε ένα παιδί το αίσθημα της ζήλιας και μετά είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγεί από αυτό.

Το σχολείο: Οι καθηγητές πολλές φορές συμπεριφέρονται άδικα απέναντι σε μερικούς μαθητές τους, ακόμα και ασυνείδητα. Για τα πιο ευαίσθητα παιδιά, μία τέτοια αντιμετώπιση μπορεί να είναι ανυπόφορη και η ζήλια έρχεται να εγκατασταθεί για τα καλά, αναγκάζοντάς τα να υποφέρουν -περισσότερο ή λιγότερο- για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Η ερωτική ζωή: Συχνά, ένα παραστράτημα του συντρόφου μας είναι αρκετό για να μας κάνει να ζηλέψουμε. Ο πόνος που αισθανόμαστε παραμένει, το ίδιο και η δυσπιστία και με δυσκολία πλέον εμπιστευόμαστε τον οποιονδήποτε, με αποτέλεσμα να χαλάμε μερικές από τις πιο όμορφες ερωτικές μας ιστορίες.

ευτυχως κι εγω στις σχεσεις μου δεν ειχα τετοιο προβλημα
αλλα ειναι πολλες γυναικες που καταπιεζονται απο τη ζηλια των συντροφων τους

(sorry για το offtopic, αλλά ... τί ωραία που είναι αυτή η φωτογραφία  )

σε πια φωτογραφια ειπαμε αναφερεσαι???

 .. υποτίθεται ότι η ξανθιά είναι η επίσημη σύντροφος και ζηλεύει επειδή ο τυπάς φλερτάρει με τη κοκκινομάλλα ?  σωστά το έχω καταλάβει το σενάριο ? Θα ΄θελα να παίξω κι εγώ σε αυτή τη ταινία  με αυτό το cast  

Θα ΄θελα να παίξω κι εγώ σε αυτή τη ταινία  με αυτό το cast  

Η Βούλα ποιον ρόλο είπαμε ότι θα έχει??

Η Βούλα ποιον ρόλο είπαμε ότι θα έχει??

Μα Βάγγο μου η φωτογραφία δεν είναι ολοκληρωμένη. Καμία απο τις δύο κυρίες δεν είναι η συζήγος του κυρίου.
Η σύζηγος βρίσκεται πίσω απο τον κύριο και κρατάει απο τον λαιμό ένα μεγάλο γυάλινο μπουκάλι (απο την σαμπάνια θα είναι) και στοχεύει το κεφάλι του κυρίου 

Κι εγώ κάτι τέτοιο διακρίνω...αχνοφαίνεται η Βούλα από πίσω!!!

ΚΑΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΙΧΤΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Μα Βάγγο μου η φωτογραφία δεν είναι ολοκληρωμένη. Καμία απο τις δύο κυρίες δεν είναι η συζήγος του κυρίου.

ε μα τώρα ,,, ζηλεύω ακόμα πιο πολύ  (για να μπούμε και στο ύφος του topic  )

ε μα τώρα ,,, ζηλεύω ακόμα πιο πολύ  (για να μπούμε και στο ύφος του topic  )

μην πας να τα μπαλώσεις τώρα  ακούς Βούλα ? 

.. υποτίθεται ότι η ξανθιά είναι η επίσημη σύντροφος και ζηλεύει επειδή ο τυπάς φλερτάρει με τη κοκκινομάλλα

μπα δε νομιζω να ηταν τοσο ψυχραιμη