Υποδεχτήκαμε κάποτε πίσω στην πατρίδα έναν «γαλλοθρεμένο» ξάδελφο – έλληνα δηλαδή, μεγαλωμένο και καθισμένο χρόνια στο Παρίσι, που επέστρεψε στην Ελλάδα. Μαζί άρχισαν και οι επισκέπτες από Γαλλία, μεταξύ των οποίων κι ένας γνώστης της γεύσης, εκλεκτικός και καλοφαγάς από τους λίγους.

Αφού μας ζάλισε με την μία και την άλλη λεπτομέρεια της καλής κουζίνας, με τις επιταγές της υψηλής γαστρονομίας, τα κρασιά και τη Γαλλική κουζίνα, τις λεπτές γεύσεις και τις υψηλές νότες, η μητέρα μου, σπουδαία μαγείρισσα που σέβεται πάντα όποιον μπορεί να εκτιμήσει την υψηλή της τέχνη, τον κάλεσε τη μεθεπόμενη για δείπνο.

-Θα έχουμε, του είπε, κυνήγι που μου έφεραν από τα ορεινά... ζαρκάδι! Μόνο κάποιος σαν εσάς αξίζει να το δοκιμάσει... ποιος άλλος θα μπορούσε εκτιμήσει τέτοιο έδεσμα!

Ενθουσιασμένος ο γάλλος φίλος και κολακευμένος από την πρόσκληση, κατέφθασε την προκαθορισμένη μέρα και ώρα. Η βραδιά ήταν υπέροχη, ωραία η παρέα, το φαγητό καταπληκτικό. Η κορύφωση βέβαια ήταν το σερβίρισμα του κυρίως πιάτου, που ήταν το ζαρκάδι. Ένα ολόκληρο μπούτι ζαρκαδιού πάνω σε ξύλινη πιατέλα, τυλιγμένο σε λαδόκολλες, με κόκκους πολύχρωμα πιπέρια, σκελίδες σκόρδου και κλαδάκια φρέσκου δεντρολίβανου, σιγοψημένο 12 και πλέον ώρες στο φούρνο. Οι αλλοδαποί καλεσμένοι τά’χασαν με την αφθονία. Από το ζαρκάδι έμειναν μόνο τα κοκαλάκια.

Ο καλοφαγάς, έγειρε πίσω στην καρέκλα του σκασμένος , σήκωσε το ποτήρι του το κολωνάτο (σε σχήμα τουλίπας για να εγκλωβίζει τα αρώματα), με το βαθυκόκκινο κρασί προς τη μητέρα μου, και ευχαρίστησε την οικοδέσποινα για αυτό το ξεχωριστό δείπνο. Η μητέρα μου ως γνήσια κυρά κι αρχόντισσα, ανταπέδωσε χαμογελώντας τις ευχαριστίες, λέγοντας πως μόνο ένας τόσο εξασκημένος στις λεπτές γεύσεις ουρανίσκος θα μπορούσε να εκτιμήσει αυτό το πιάτο.

Μόλις έφυγε και ο τελευταίος από την πόρτα, σκάσαμε στα γέλια.

Α ρε μάνα με τα μαγικά σου! Και την προβατίνα ζαρκάδι την έκανες!

Προβατίνα στη λαδόκολλα

Υλικά:

• 1 μπούτι προβατίνας ή γίδας
• μια χούφτα κόκκους πιπεριών (μαύρο, πράσινο, ροζ, και κόλιανδρο)
• 3-4 κλαδάκια φρέσκο δεντρολίβανο
• 5-6 σκελίδες σκόρδο
• αλάτι

Εκτέλεση:

Αλατίζουμε το κρέας και το τυλίγουμε μαζί με τα υπόλοιπα υλικά, καλά καλά σε αρκετά φύλλα λαδόκολλας, να μην ξεφεύγει ατμός από πουθενά. Ψήνουμε με τις ώρες στους 100-120 βαθμούς. Π.χ. Από το βράδυ για να φάμε την άλλη μέρα το μεσημέρι.

Ιδανικά, ψήνεται σε φούρνο με ξύλα.

Συνοδεύουμε το... κυνήγι, με... άγριο ρύζι, καραμελωμένα κρεμμύδια, μπαστουνάκια μαραθόσπορου και κρασί... Βουργουνδίας!

	1. 26-01-2008 10:57
	Απίστευτη ιστορια   Έχει κι ο καλός μου έναν τέτοιο γαλλοτρελαμένο φίλο και του σερβίραμε χύμα κρασί για γαλλικό και μπλε τυρί Δανίας για ροκφόρ

Eisheth

	2. 28-01-2008 11:49
	Υπέροχη ιστορία!! Και άμα είσαι καλή νοικοκυρά, τους βγάζεις όλους νοκ-άουτ με τα μυστικά της μαγειρικής σου.     Τα καραμελωμένα κρεμμύδια πώς γίνονται; Τα μαστουνάκια μαραθόσπορου όπως είναι τα σερβίρουμε;

Pan

	3. 28-01-2008 12:09
	Πολύ καλή η μαμά Αρχοντία.  Να σε ρωτήσω. Προβατίνα δεν έχω πάρει ποτέ. Δεν μυρίζει ?

sgr

	4. 28-01-2008 12:27
	Ωραία ιδέα για γίδα που μας αρέσει πολύ...θα την δοκιμάσω ωσονούπω...

ATA

	5. 28-01-2008 12:32
	Έτσι είναι οι περισσότεροι άντρες Αρχοντία. Δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν τι τρώνε. Ο άντρας μου τρώει τα μακαρόνια καμένα με λάδι. Εγώ τα καίω εδώ και 15 με βούτυρο και κάθε φορά μου λέει «είδες που στο λέω εγώ ότι με το λάδι είναι καλύτερα?» χιχιχιχι

Mary

	6. 28-01-2008 12:33
	15 χρόνια ήθελα να πω (είδες τι κάνει η βιασύνη?)

Mary

	7. 28-01-2008 12:48
	Μεγάλη αλήθεια το σχόλιο σου για τους άντρες που δεν ξέρουν τι τρώνε... Ξέρω και εγώ κάποιους...

Pan

	8. 28-01-2008 15:05
	Τα καραμελωμένα κρεμμύδια γίνονται ή με κρεμμυδάκια στιφάδου ολόκληρα, ή με μεγάλα κομμένα στα 4, όπως στη συνταγή για καραμελωμένο φινόκιο που υπάρχει στην ενότητα λαχανικά - λαδερά.    Τα μπαστουνάκια είναι κομματάκια σφολιάτας που τα πασπαλίζω με τυρί ή μπαχαρικά της έμπνευσης της στιγμής (πάπρικα, πιπέρια ανάμεικτα, σκόρδο-μαιντανό, γλυκάνισο, μαραθόσπορο) τα τυλίγω και τα στρίβω να γίνουν σαν κριτσίνια και τα ψήνω.    Τώρα για το αν μυρίζει... είναι θέμα γούστου. Κατά τη γνώμη μου το αρνάκι γάλακτος μυρίζει πιο βαριά.

arhontia

	9. 28-01-2008 15:28
	Ευχαριστώ, Αρχοντία μου, για τις διευκρινίσεις. Πολύ χρήσιμη η συνταγή σου για να κάνουμε τους καλεσμένους μας να ψάχνονται και να ορέγονται.....     Το κρέας φαντάζομαι μπορούμε να βάλουμε ότι αρεσκόμασε, αλλά αυτό που προτείνεις σίγουρα δένει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο....

Pan

	10. 28-01-2008 16:58
	Η προβατίνα κατά την γνώμη μου είναι ένα απο τα νοστιμότερα κρέατα αλλά είναι λίγο σκληρή.Την έχω φάει μόνο σε παιδάκι και κυνηγάω τις ταβέρνες που το φτιάχνουν.Με το σωστό σίτεμα και το αργό και βασανιστικό ψήσιμο σίγουρα θα γίνεται λουκούμι.  Θα δοκιμαστεί λίαν συντόμως!

al1975

	11. 28-01-2008 18:23
	Καλύτερα κι από το μπούτι, γίνεται το μπροστινό κομμάτι. Είναι πιο παχύ και μαλακό και με το ολονύχτιο ψήσιμο πραγματικά λειώνει και ξεκολάει από τα κοκαλάκια. Το μπούτι έχει πιο πολύ ψαχνό, αλλά είναι λίγο πιο στεγνό.  Η μαμά μου το κάνει και με χοιρινό μπούτι (που εγώ δεν το προτιμώ). Και δεν έχω δοκιμάσει με μοσχάρι να δώ τί θα γίνει.

arhontia

Αν θέλετε να σχολιάσετε αυτή τη δημοσίευση, πρέπει να εγγραφείτε πρώτα.
Μόνο οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν ένα σχόλιο.
Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε.