Ελληνικός καφές είναι η ονομασία που αποδίδεται στον Τούρκικο καφέ Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Βόρειας Αφρικής. από τους Έλληνες και πίνεται περισσότερο από κάθε άλλο είδος καφέ σε πολλές περιοχές της ανατολικής

Ονομασία : Ο καφές αυτός ονομάζεται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την χώρα. Στις χώρες που δεν καταναλώνεται αρκετά είναι γνωστός ως "Τουρκικός καφές", όπως και στην Τουρκία.
Στην Ελλάδα, παλιότερα ήταν αποκλειστικά γνωστός επίσης με αυτό το όνομα. Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα η ονομασία άλλαξε σε "ελληνικός καφές". Η αλλαγή αυτή ξεκίνησε για διαφημιστικούς λόγους και προωθήθηκε από μεγάλη ελληνική εταιρεία επεξεργασίας καφέ.

Ο καφές αυτός συναντάται ακόμα με τις ονομασίες "Αρμένικος καφές" (στην Αρμενία), "Αραβικός καφές", ή "Μεσανατολικός καφές". Στις χώρες των Βαλκανίων ονομάζεται συνήθως "τουρκικός", ή "ελληνικός" (τα τελευταία χρόνια) ενώ στην Κύπρο καλείται "κυπριακός".

Βασικό εργαλείο της παρασκευής του ελληνικού καφέ είναι το λεγόμενο μπρίκι, μέσα στο οποίο πρέπει να βράσει(σχεδόν) το μίγμα του νερού (75ml), με τον καφέ και τη ζάχαρη που ανακατεύουμε στην αρχή με το αναδευτήρι ή το κουταλάκι.
Επίσης χαρακτηριστικό είναι και το καϊμάκι, ένας πηχτός αφρός που δημιουργείται κατά την βράση του καφέ. Η παρασκευή του ελληνικού καφέ θεωρείται επιτυχημένη όταν το καϊμάκι διατηρείται κατά το σερβίρισμά του. Σερβίρεται σε φλυτζάνι μικρό ή χοντρό (του καφέ), αργα, κατά τις ακόλουθες ονομασίες παρασκευής:

• Σκέτος (75 ml νερό + 1 κουταλάκι καφέ)
• Μέτριος (75 ml νερό + 1 κουταλ. καφέ + 1 κουταλ. ζάχαρη)
• Γλυκός (75 ml νερό + 1 κουτ. καφέ και 2 κουτ. ζάχαρη).

Άλλες ονομασίες όπως "βαρύ γλυκός", ή "πολλά βαρύς" ή "βαρύ γλυκός και όχι", αφορούν την επιτυχία στο καϊμάκι με ανεβοκατέβασμα του μπρικιού όταν σερβίρεται στο φλυτζάνι συνήθως χοντρό.

• Όταν τοποθετούμε το μπρίκι στη χόβολη σκεπάζουμε αυτό μέχρι τη μέση τραβώντας με το κουταλάκι τη χόβολη γύρω του. Όταν ο καφές αρχίζει και φουσκώνει είναι έτοιμος για σερβίρισμα.
• Στο διπλό καφέ οι δοσολογίες απλά διπλασιάζονται.

· Η παρασκευή του καφέ με αυτόν τον τρόπο, χωρίς φιλτράρισμα, προέρχεται σχεδόν σίγουρα από τον αραβικό κόσμο. Στην Ελλάδα ήρθε μέσω των Τούρκων, κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με την παράδοση οι πρώτοι που παρασκεύασαν τέτοιου είδους καφέ ήταν οι Βεδουίνοι της Μέσης Ανατολής οι οποίοι έβαζαν την χύτρα του καφέ πάνω στην άμμο που κάλυπτε την στάχτη και τα κάρβουνα για να τα κρατήσει ζωντανά. Γι' αυτό υπάρχει και η παράδοση να ψήνεται ο καφές πάνω σε άμμο (στη χόβολη) στα παλαιομοδίτικα καφενεία. Η διαδοσή του στα Βαλκάνια πρέπει να είναι -σχεδόν σίγουρα- απόρροια της εμπορικής ακμής του λιμανιού της Υεμένης απ'όπου πρέπει να έφθασε και στον Ελλαδικό χώρο.

· Η παρουσία του πρέπει να θεωρείται μακρά, από πολύ παλιά στην περιοχή, αφού στις αφηγήσεις για την άλωση της Κωνσταντινούπολης διαφοροι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι η "Πόλις" είχε περί τα 300 με 500 καφενεία.

• Café Crème (Καφέ Κρεμ) Μέτριος καφές με μια στρώση κρέμα γάλακτος όπως ο εσπρέσο.
  
• Café Frappé (Καφέ Φραπέ)Δυνατός καφές (1/2) τον οποίο ανακατεύουμε με παγωτό (1/2) σε μπλέντερ.
  Caffe Latte, Café au lait, Koffie Verkeerd (Καφέ Λάτε ή Καφέ ω λαι)Μέτριος καφές (1/2) με ζεστό γάλα (1/2)
  
• Café Lungo (Καφέ Λούνγκο)Σερβίρετε σε μεγάλο φλυτζάνι και παρασκευάζεται με περισσότερο νερό για να ποτίσει τον αλεσμένο καφέ αλλά χωρίς να αραιωθεί υπερβολικά το ρόφημα 100 ml - 120 ml
  
• Café Ristreto (Καφέ Ριστρέτο)Ένα μικρό φλυτζάνι ή 'βαρύς' εσπρέσο, όπου η παροχή νερού μέσα από το στόμιο από το οποίο βγαίνει το ρόφημα διακόπτεται στα 25 ml περίπου
  
• Καπουτσίνο (Cappuccino)Εσπρέσο (1/3) με αχνιστό γάλα (1/3) και αφρόγαλα (1/3)
  
• Con Panna (Με κρέμα γάλακτος)Σκέτο εσπρέσο με γαρνιτούρα κρέμα γάλακτος
  
• Demi-tasse (Ντεμί τας)Μια δόση εσπρέσο σε κανονικό φλυτζάνι
  
• Εσπρέσο (Espresso)Καφές παρασκευασμένος με την μέθοδο του εσπρέσο, από 40 ml έως 50 ml
• Erlängerter (Ερλανγκέρτερ)Καφές εσπρέσο με περισσότερο νερό (βλ. Café Lungo)
• Espresso Doppio (Εσπρέσο Ντόπιο)Διπλή δόση εσπρέσο Flavoured Latte 12 oz. γάλα με 1 oz. αρωματικής ουσίας (τσέρι, βανίλια, κλπ.).Το μέγεθος του φλυτζανιού ποικίλλει
  
• (Grosser) Brauner (Γκρόσσερ Μπράουνερ)Ο καφές με γάλα σε μεγάλο φλυτζάνι ονομάζεται Γκρόσσερ
• Kapuziner (Καπουτσίνερ) Σκέτος καφές με λίγο αφρόγαλα
• Latte macchiato (Λάτε μακιάτο)Μια δόση εσπρέσο σε ποτήρι με αχνιστό γάλα
• Latteccino (Λατετσίνο)Κάτι μεταξύ καφέ με γάλα και καπουτσίνοMacchiato (Μακιάτο)Μια δόση εσπρέσο με ένα ή δύο κουταλιές της σούπας αφρόγαλαΜόκα Παρασκευάζεται όπως ο εσπρέσο αλλά προστίθεται γάλα αρωματισμένο με σοκολάτα. (1/3) εσπρέσο με (1/3) αφρόγαλα στο οποίο έχει διαλυθεί σκόνη κακάο (1/3)
• Romano (Ρομάνο)Μια δόση εσπρέσο ο οποίος σερβίρεται με μια φλούδα φρέσκου λεμονιού
  
• Schlagobers (Σλαγκόμπερς)Δυνατός καφές με κρέμα σαντιγί
  
• Schwarzer (Σβάρτζερ) Σκέτος καφές Wiener melange (Βίνερ μελάνζ)Μέτριος καφές (1/2) με ζεστό γάλα (1/2) και σοκολάτα

Αναρτήθηκε από kafeneio

	1. 22-07-2008 08:52
	Ο καφές ο τούρκικος ήταν το μεγάλο μεράκι της γιαγιάς μου.  Εμείς επειδή δεν είχαμε χόβολη αλλά καμινέτο τον έκανε ως εξής:  Έβαζε το νερό με την ζαχαρη να ζεσταθεί αρκετά και να διαλυθεί η ζάχαρη και μετά έριχνε τον καφέ που φυσικά δεν τον έπαιρνε συσκευασμένο αλλά σε μικρές ποσότητες απο καφεκοπτείο.  Επίσης δεν έβαζε κουταλάκι πάνω απο μια φορά για να ανακατέψει τον καφέ και τον άφηνε να φουσκώσει λιγο και τον έριχνε απο ψηλά.  Εγω απο τα χέρια της τούρκικο δεν έχω πιει όταν πέθανε πίναμε μόνο νεσκαφέ αλλά τον κάνω έτσι με την μόνη διαφορά πως εγω τον πίνω σκέτο και τον αφήνω να βράσει διότι δεν θέλω τα καιμάκια.

al1975

	2. 23-07-2008 09:14
	Λατρεύω τον ελληνικό καφέ και μόνο τέτοιο πίνω! Σκέτο πάντα από παράδοση κι εγώ αφού στο σπίτι μας κανείς δεν επινε αλλο καφέ και κανείς δεν έβαζε ζάχαρη. Εμένα πάλι μου αρέσουν τα καϊμάκια και ο καφές να είναι πολύ βαρύς και σε "χοντρή" κούπα.   Πολύ ωραίο άρθρο Ελένη και πολύ ενδιαφέρον.

vago

	3. 23-07-2008 23:34
	Ο καφές και για μένα είναι το μεράκι μου, το ναρκωτικό μου χωρίς αυτόν δεν μπορώ να λειτουργήσω πίνω λοιπόν διπλό ελληνικό σκέτο με καιμάκι και να είναι βαρύς όπως κι εσύ vago σε λεπτή κούπα εγώ. Είναι ιεροτελεστία είναι απόλαυση. Εγώ τον ανακατεύω μια φορά και όταν αρχίζει να βράζει ρίχνω λίγο από ψηλά στην κούπα για να πάει το καιμάκι μετά το ξαναβάζω στη φωτιά, βράζει και το ρίχνω μετά όλο στην κούπα.

ELENIKT

	4. 12-08-2008 13:22
	ο ελληνικος καφές ειναι ότι καλύτερο αλλα απο καφεκοπτειο και οχι συσκευασμένος.Θυμάμαι στην γειτονια μου είχαμε ένα μπακάλικο απο τα κλασικά μπακάλικα που έμπενες μέσα και μύριζε ο ελληνικο καφές που τον καβουρδιζε στο μεγάλο εκεινο καζάνι και μετα έκοβε όσο του ζήταγες θα θυμούντε οι παλεωτεροι. τώρα δεν βρίσκεις τέτοια μαγαζια μα ουτε και την πραγματικη γευση του ελληνικου καφέ.

mika

	5. 14-08-2008 16:58
	Μαζί σας και εγώ παιδιά.Ο ελληνικός καφές είναι ότι καλύτερο.Εγώ τον προτιμώ αρκετά βαρύ με λίγη ζάχαρη και σχεδόν πάντα σε κούπα.Μπράβο Ελένη για το άρθρο σου.

atalanth

	6. 19-08-2008 01:34
	Χαίρομαι κορίτσια που σας άρεσε το άρθρο. Η μυρωδιά του φρεσκοτριμένου καφέ είναι ανεπανάληπτη αλλά δυστυχώς δυσεύρετη

ELENIKT

	7. 19-03-2009 12:55
	Egw ton Elliniko ton kanw panta diplo kai tou vazw ligi kanela na pianei arwma! Einai poli wraios. Episis ton bastardevw me gala, xwris den borw na ton pio alla einai i apolafsi mou ta savvatokyriaka

Dimitra

Αν θέλετε να σχολιάσετε αυτή τη δημοσίευση, πρέπει να εγγραφείτε πρώτα.
Μόνο οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν ένα σχόλιο.
Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε.