GreekMasa - Συνταγές μαγειρικής - Forum

ΝΕΑΠΟΛΗ

Η περιοχή μεταξύ πλατείας Εξαρχείων και Λυκαβηττού ονομάζεται Νεάπολη. Πριv από 80 χρόνια ακόμη, ολάκερη εκείνη η περιοχή με το λόφο του Στρέφη στη μέση ήταν μια εξοχή της Αθήνας. Γι' αυτό και η μεγάλη αρτηρία της ονομάστηκε τότε οδός Προαστίου κι αργότερα πήρε τ' όνομα του δήμαρχου Εμμανουήλ Μπενάκη, όπως και η οδός Πινακωτών γίνηκε Χαριλάου Τρικούπη γιατί κατοικούσε εκεί ο μεγάλος πολιτικός. Ήταν για την Αθήνα η μποέμικη γειτονιά των ποιητών, των φοιτητών, των τροβαδούρων. Και καθώς ήταν καινούρια, ονομάστηκε Νέα Πόλις.
Εκείνα τα χρόνια, η πολυθόρυβη φοιτητική γειτονιά χωριζόταν από το αριστοκρατικό Κολωνάκι με σπιτάκια και μάντρες που κλειναν την οδό Σκουφά, και που ανοίχτηκαν αργότερα κι έδωσαν τη συνέχειά της στην οδό Ναβαρίνου.
Στη Νεάπολη, είχαν τότε τα σπίτια τους οι πιο γνωστοί ποιητές και λόγιοι που τη λάτρευαν, όπως ο Μπάμπης Άννινος, ο Δημήτριος Καμπούρογλου, ο Γεώργιος Σουρής, ο Νικόλαος Πολίτης, ο Σκόκος, ο Ταγκόπουλος, ο Βερναρδάκης, ο Δαραλέξης κι άλλοι...
Κι ο Κωστής Παλαμάς ήταν σ' όλο σχεδόν τον βίο του Νεαπολίτης. Φοιτητής ακόμη, κρατούσε ένα μικρό δωμάτιο σ' ένα σαραβαλιασμένο σπιτάκι πίσω από την οδό Σόλωνος.
ελευθεροτυπία

                     Η Αθήνα μας!!!!          

  https://www.youtube.com/v/1voha4kqzSs

         Ο ωραιότερος τόπος στον κόσμο!!!![/color]

https://www.youtube.com/v/PiBKVd-yqH8

Λοιπόν Λία δεν είχα ιδέα για την συγκεκριμένη περιοχή...ευχαριστούμε για την ενημέρωση...Πολλά μπράβο για τα βιντεάκια....

Για αλλη μια φορα δεν το ήξερα ,εγω ήξερα μονο την ΝΕΑΠΟΛΗ του Πειραια,σευχαριστούμε Λια :-*

ΥΜΗΤΤΟΣ

Βουνό της Αττικής ύψους 1.027 μ. Υψώνεται στην άκρη του ανατολικού τμήματος του λεκανοπεδίου της Αθήνας ανάμεσα στο πολεοδομικό συγκρότημα Αθήνας, στο βουνό Πεντέλη, στην πεδιάδα των Μεσογείων και στο Σαρωνικό κόλπο.
Στις παρυφές του βρίσκονται τα μοναστήρια της Καισαριανής, της Ζωοδόχου Πηγής, του Αστερίου και του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου ή Αγ. Ιωάννου Κυνηγού και στις ανατολικές υπώρειες του τα χωριά των Μεσογείων Χαρβάτι, Παιανία, Κορωπί.
Η παρωνυμία του Υμηττού "Τρελλός" πιθανολογείται ή από το γαλλικό tres lοng (=πολύ μακρύς) που του αποδόθηκε από ξένους περιηγητές ή από το ιταλικό mοnte matto (=τρελλό βουνό) που αποτελεί παράφραση του mοnte Ιmettο (=όρος Υμηττός). Ο Δημ. Καμπούρογλου έγραψε: “0 Υμηττός χωρίζει την κοιλάδα του πνεύματος (Αθήνα), από την πεδιάδα του... οινοπνεύματος (Μεσόγεια)”.

Καλέ, εκτός από όλους αυτούς τους λόγιους, πολιτικούς κ.λπ. η συνοικία Νεαπόλεως έβγαλε και... εμένα!

Είμαι γέννημα θρέμμα Νεαπολίτισσα -δυστυχώς όχι και ποιήτρια- αλλά αυτές τις πληροφορίες δεν τις ήξερα καθόλου!

Ο ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ

Η Ν. Φιλαδέλφεια και η Ν. Χαλκηδόνα είχαν, πριν αποκτήσουν τη σημερινή τους ονομασία, ένα κοινό όνομα σαν περιοχή και τοπωνυμία. Το σχετικά κακόηχο "Ποδονίφτης". Από που προήλθε αυτή η ονομασία; Οι γνώμες των ιστορικών της Αθήνας διίστανται. Όπως και αυτές των παλιών κατοίκων σε μαρτυρίες τους που δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς.
Υπαρχουν αναφορές της ονομασίας "Ποδονίφτης" που χρονολογικά φτάνουν πολύ πριν την απελευθέρωση από τους Τούρκους.

Η πρώτη αναφορά -που έχει γίνει γνωστή μέσα από δημοσιεύματα κλπ.- για τον "Ποδονίφτη" φτάνει το 1802. Τότε ο άγγλος περιηγητής Leake (Ιούλιος 1802) περιηγήθηκε την ανατολική Ελλάδα από τον Ισθμό της Κορίνθου ως τις Θερμοπύλες και εξέδωσε 2 βιβλία. "Έρευνα εν Ελλάδι" και "Ελληνικά νομίσματα" στα οποία παρείχε ενδιαφέρουσες ειδήσεις για την εποχή εκείνη.

Δεύτερη αναφορά του ονόματος βρίσκεται στη λογοδοσία του Δημάρχου Αθηναίων Δ. Καλιφρονά (1837-1841 ) ο οποίος είχε συμπεριλάβει στο γενικό του πρόγραμμα την κατασκευή γέφυρας "επί της "θέσεως του Ποδονίφτη". Αλλά και επί Δημαρχίας Σπ. Μερκούρη (1899-1914) αναφέρεται η "κατασκευή πέμπτου λιθοκτίστου υδατοφράγματος εις θέσιν "Παλαιός νερόμυλος Τσίγκρη" το οποίον χρησιμεύει εις το να συγκρατεί τα του χειμάρρου "Ποδονίφτη" κατερχόμενα ύδατα...".

Στο βιβλίο του Γιάννη Καιροφυλλά (Αθήνα 1978) "Η Αθήνα και οι Αθηναίοι 1834-1934 " αναφέρονται: "Στις 5 Μαΐου του 1902 έγινε η πρώτη απόπειρα λειτουργίας ιπποδρόμου στην πρωτεύουσα και συγκεκριμένα στον Ποδονίφτη...".

Σοβαρή έρευνα για την ονομασία "Ποδονίφτης" είχε κάνει ο τ. Διευθυντής του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας Θ. Χατζηθεοδωρίδης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Αναζήτηση" της 30 Νοεμβρίου 1988 στην οποία αναφέρονται τα εξής:

"... Το όνομα "Ποδονίφτης" δεν είναι ακόμη γνωστό πως προήλθε, από πότε επικράτησε και ποιος είναι ο νονός του τοπωνυμίου. Η γνώμη των ιστορικών δε συμπίπτει. Ο Κώστας Μπίρης στο βιβλίο του "Αι τοπωνυμίαι της πόλεως των Αθηνών και των περιχώρων, Αθήνα 1971" και στη σελίδα 90, επικαλούμενος το περιοδικό "Παναθήναια" τόμος Θ - Οκτώβριος 1904 σελ. 20 και τον χάρτη Κάουπερτ, αποφαίνεται πως ο Ποδονίφτης, είναι παλαιά τοπωνυμία της περιοχής, την οποία διασχίζει το ομώνυμο ρέμα μεταξύ Ανάκασας και Αλυσίδας "προκύψασα από κτήματα της Αθηναϊκής οικογένειας Ποδονίφτη". Ο Ιωάννης Σαρρής στο βιβλίο του "Τα τοπωνύμια της Αττικής, Αθήνα 1928, επικαλούμενος τον Δ. Καμπούρογλου στο Μνημ. Ιστορ. Αθηνών Τ.Α. σελ. 333 και το Αναδρομάρι της Αττικής σελ. 94, αποφαίνεται πως ονομάστηκε Ποδονίφτης, "εκ του περισσεύματος των υδάτων αυτών".

Στην εφημερίδα "Φιλαδέλφεια" της 22 Ιουνίου 1957 αναδημοσιεύτηκε μαρτυρία από το περιοδικό "Στεγαστική Επιθεώρηση", στην οποία μεταξύ των άλλων αναφέρονται τα εξής: "Ν. Φιλαδέλφεια. Τη λένε και Ποδονίφτη. Προτού ακόμη κατοικηθεί, όταν ολόκληρη η σημερινή περιοχή ήταν ένας αγριότοπος, όλος δέντρα, χορτάρι και ρέματα, έρχονταν από τη Αθήνα διάφορες στρατιωτικές μονάδες, εκτελώντας τον τακτικόν στρατιωτικόν τους περίπατον. Στο ερημικό τότε τοπίο της εξοχής, στην ώρα που αναπαύονταν, έπλεναν οι στρατιώτες τα πόδια τους στον Περισσό ποταμό. Από το ποδόλουτρο αυτών των στρατιωτών πήρε την αρχική του ονομασία ολόκληρη η περιοχή".
Πηγή: Εφημερίδα Αναζήτηση-Απρίλιος 2000

Άλλη άποψη
Ο Ποδονίφτης ήταν η κοινή ονομασία του τμήματος του Κηφισού ποταμού στη περιοχή της Αλυσίδας (Πατήσια).
Η ονομασία του οφείλεται είτε από το γεγονός ότι τα λίγα εκεί νερά αρκούσαν μόνο στο νίψιμο των ποδιών είτε εκ του διασταυρούμενου εκεί δρόμου του Μενιδίου, που πριν να κατασκευασθεί η γέφυρα υποχρέωνε τους διερχομένους να βρέξουν τα πόδια τους στα λίγα νερά του ποταμού προκειμένου να περάσουν απέναντι.
Επίσης το όνομα «Ποδονίφτης» έλαβε στην εν λόγω περιοχή και ο παλιός προσφυγικός συνοικισμός που σήμερα αποτελεί τον Δήμο της Νέας Φιλαδέλφειας.

       Λίτσα, υπάρχουν και οι κάτωθι:
    * Νεάπολη Λακωνίας ή Νεάπολη Βοιών
    * Νεάπολη Κοζάνης
    * Νεάπολη Θεσσαλονίκης
    * Νεάπολη (Πειραιά)
     Αλλά και η Νεάπολη ή Νάπολη της Ιταλίας (https://s3.tinypic.com/28itc83_th.jpg)

Υπάρχει και η Νεάπολη Λάρισας.

Φιλιά

ΜΟΝΑΣΤΗPΑΚΙ

Το Μοναστηράκι βρίσκεται στην συμβολή των οδών Ερμού και Αθηνάς, στην είσοδο της παλιάς συνοικίας της Πλάκας κοντά στο παλιό τζαμί του Μοναστηρακίου.
Ο μικρός ναός της Παντάνασσας, που ήταν μετόχι της Μονής Καισαριανής, γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική ευμάρεια από τις ιδιοκτησίες της στο γειτονικό παζάρι. Η ονομασία της τον 17ο αιώνα (Μέγα Μοναστήρι) απηχούσε αυτήν την οικονομική άνεση, την οποία έχασε με το πέρασμα του χρόνου, όποτε και παρέμεινε γνωστή ως Μοναστηράκι.

(https://i25.tinypic.com/2lauivr.jpg)
Το Κολωνάκι
 είναι κεντρική συνοικία της Αθήνας που εκτείνεται στους νότιους πρόποδες του Λυκαβηττού και περί τη πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Περικλείεται μεταξύ των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Ακαδημίας. Λόγω δε της υγιεινής και δροσερής γενικά τοποθεσίας της αλλά και της γειτνίασής της προς τα Παλαιά Ανάκτορα, σημερινή Βουλή, αλλά και με τα νεότερα, σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, εξελίχθηκε και συνεχίζει να θεωρείται αριστοκρατική συνοικία της Αθήνας.

Το άλλοτε βέβαια ειδυλλιακό Κολωνάκι με τις χαρακτηριστικές Αθηναϊκές αυλές αμέσως μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να μεταβάλλεται σε συνοικία με τις πρώτες μεγάλες πολυκατοικίες, αρχής γενομένης από τον κεντρικό δρόμο Πατριάρχου Ιωακείμ.

Η ονομασία της συνοικίας αυτής οφείλεται σε παλαιά μαρμάρινη κυλινδρική στήλη ύψους 2 μέτρων και διαμέτρου 30 εκατοστών που βρέθηκε στη περιοχή και αναστηλώθηκε στη δεξιά σκάλα της Δεξαμενής. Οι Αθηναίοι της τουρκοκρατούμενης Αθήνας προς αποτροπή επιδημιών ή άλλων συμφορών συνήθιζαν να κάνουν λιτανείες και ιεροτελεστίες με θυσίες νεαρών μόσχων. Στα σημεία που κατέληγαν αυτές οι λιτανείες ολοκλήρωναν την ιεροτελεστία και έστηναν το «κολωνάκι». Έχουν βρεθεί πολλά σημεία στην Αθήνα που είχαν στηθεί τέτοια κολωνάκια.

Η μεγάλη κοινωνική διαφορά που παρουσίαζε το Κολωνάκι με τον Κολωνό έγινε αφορμή για πολλές ανέκδοτες προπολεμικές ιστορίες που χάρισαν και σχετικό τίτλο ελληνικής ταινίας «Λαός και Κολωνάκι» (αντί του Κολωνός και Κολωνάκι).

πολυ καλο  ;)

(https://www.rel.gr/photo/albums/userpics/10039/thumb_i.n.koimtheotpfaliro.jpg)Παλαιό Φάληρο
Το Παλαιό Φάληρο είναι παραλιακό προάστιο στα νοτιοδυτικά της Αθήνας.
Το Φάληρο αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, από τον Ηρόδοτο ως τον Παυσανία. Ιδρυτής του Φαλήρου αναφέρεται ο τοπικός ήρωας Φάληρος, υιός του Άλκωνα και εγγονός του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα. Το αρχαίο Φάληρο αναφέρεται ως το πρώτο και αρχαιότερο επίνειο της Αθήνας.
 Όταν, αργότερα, ο Θεμιστοκλής και κατόπιν ο Περικλής διαμόρφωσαν το λιμάνι του Πειραιά, το Φάληρο εξακολούθησε να είναι το δεύτερο λιμάνι της Αθήνας.
Στην περιοχή του Δέλτα, έχει βρεθεί το νεκροταφείο του αρχαίου Φαλήρου.
 Ο Ηρόδοτος αναφέρει συχνά το Φάληρο στα "Περσικά", τις μάχες Ελλήνων και Περσών την περίοδο 490 - 479 π.Χ..
Το Φάληρο αναφέρεται συχνά τόσο κατά τη διάρκεια της Πρωτοχριστιανικής εποχής, όσο και στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Το 1883 εγκαινιάζεται το πρώτο μεταφορικό μέσο, το τραμ που συνέδεε το Παλαιό με το Νέο Φάληρο και την Αθήνα. Την περίοδο 1910 - 1915, εύπορες οικογένειες ανακαλύπτουν την ομορφιά του Φαλήρου και αρχίζουν και κτίζουν αρχοντικά και επαύλεις κοντά στη θάλασσα. Μερικές από αυτές, όπως η έπαυλη «ΚΟΥΛΟΥΡΑ» διασώζονται μέχρι και σήμερα.
Αργότερα αναπτύσσεται και εμπορικά λόγω της εξάπλωσης του πληθυσμού προς τα νότια προάστια, κατέχοντας μέχρι σήμερα εξέχουσα θέση στις προτιμήσεις των κατοίκων του Λεκανοπεδίου, κάτι που φαίνεται και από τις τιμές των ακινήτων. Το Φάληρο ανήκει στις περιοχές της Αθήνας με τις υψηλότερες τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο.
Ιδιαίτερα μετά το 1974, αρκετοί ομογενείς από την Κωνσταντινούπολη εγκαταστάθηκαν στο Παλαιό Φάληρο, όπου αποτελούν μια ιδιαίτερα ζωντανή κοινότητα.

Άραγε για το Καλαμάκι ξέρουμε τίποτα ?

(https://i29.tinypic.com/2412uq0.jpg)
Ψυρή

 είναι ιστορική συνοικία της Αθήνας.
Η συνοικία βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και είναι μια εκ των παλαιοτέρων. Το Ψυρή περικλείεται μεταξύ των οδών Ευρυπίδου, Γερανίου, Σοφοκλέους, Αθήνας, Ερμού, Πειραιώς & Αγίων Ασωμάτων. Πρώτη φορά το Ψυρή αναφέρεται στο βιβλίο του Γάλλου ιατρού Σπον με τίτλο «Ταξίδι σε Ιταλία, Δαλματία, Ελλάδα και Ανατολή» το 1678, . Η ετυμολογία της ονομασίας της συνοικίας δεν έχει απόλυτα εξακριβωθεί. Πιθανότατα η λέξη Ψυρή(ς) σημαίνει Ψαριανός και προέρχεται απο τις παλαιότερες ονομασίες της νήσους των Ψαρών.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο λόρδος Βύρων διέμεινε στην οικεία του υποπροξένου της Αγγλίας Θεόδωρου Μακρή, στο σπίτι του οποίου γνώρισε και την Θηρεσία Μακρή, την οποία και ερωτεύτηκε. Εκείνη την εποχή υπήρχε και το αρχοντικό του Κυριάκου Πιττάκη, του μετέπειτα διάσημου αρχαιολόγου για τις ανασκαφές στην Ακρόπολη. Μετά την απελευθέρωση, στην περιοχή εγκατάσταθηκαν διάφορες αρχοντικές οικογένειες όπως αυτή του ηγεμόνα της Ουγγροβλαχίας Ιωάννη Καρατζά. Ένας απο τους διασημότερους κατοίκους του Ψυρή ήταν και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Στην συνοικία κατοίκησε για πάνω απο 20 χρόνια και γι'αυτο του δόθηκε το προσωνύμιο ο «Ερημίτης του Ψυρή».

Απο το 1870 το Ψυρή είχε μετατραπεί σε μια απο τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Αθήνας. Αιτία ήταν οι περίφημοι «κουτσαβάκηδες», δηλαδή οι διάφοροι μάγκες που ζούσαν μές στην παρανομία. Οι κουτσαβάκηδες λήστευαν και πολλές φορές δολοφονούσαν εμπόρους με αποτέλεσμα να δημιουργούν μεγάλο φόβο στους περαστικούς. Η αστυνομία σπάνια επανέβαινε αλλά και όταν αυτό γινόταν αποτύχανε.   Τελικά η δράση των κουτσαβάκηδων τελείωσε απότομα τον Δεκέμβριο το 1893, όταν και ο τότε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών-Πειραιώς Δημήτριος Μπαϊρακτάρης αποφάσισε να καθαρίσει την περιοχή απο τα κακοποιά στοιχεία. Μέσα σε ένα μήνα κατάφερε να συλλάβει τους μάγκες της περιοχής και να ανακουφίσει την περιοχή μια για πάντα.

Σήμερα το Ψυρή θεωρείται μια απο τις τουριστικότερες συνοικίες της Αθήνας γι'αυτο και γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη.

(https://i30.tinypic.com/16j0ar7.jpg)          (https://tbn0.google.com/images?q=tbn:GUra6HjIiEsyIM:https://www.xrisiagora.gr/municipalities/alimos/logoal256.gif)
Άλιμος (Καλαμάκι)

O Άλιμος, γνωστός και ως Καλαμάκι, είναι προάστιο στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αθήνας και αποτελεί ανεξάρτητο Δήμο. Στα δυτικά του βρίσκονται η Λεωφόρος Ποσειδώνος και η Βουλιαγμένης, ενώ στα ανατολικά ο Υμηττός. Έχει έκταση 7,5 τετρ. χιλιομέτρων και πληθυσμό περίπου 50.000 κατοίκων. Η περιοχή αρχικά καταλαμβανόταν από βοσκοτόπια: από τη δεκαετία του '40 μέχρι το '70, σημειώθηκε οικιστική ανάπτυξη, ενώ δημιουργήθηκαν και ορισμένες επιχειρήσεις, που βρίσκονται στα νότια της περιοχής, κοντά στις κεντρικές οδικές αρτηρίες. Ο Δήμος επίσης διαθέτει μαρίνα, η οποία διαθέτει 1000 θέσεις για σκάφη αναψυχής.
 ΄Αλιμος σημαίνει θαλάσσιος. Αυτός, που ανήκει στη θάλασσα.
Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, η περιοχή κατοικείται από τη Νεολιθική περίοδο. Στην αρχαιότητα, ο Άλιμος ήταν γνωστός ως Δήμος Αλιμούντος και αποτελούσε ψαροχώρι στα περίχωρα των Αθηνών, ενώ εντύπωση προκαλούν τα ερείπια ενός μικρού αμφιθεάτρου με τετράγωνη ορχήστρα στη θέση Τράχωνες στο εσωτερικό του Αλίμου. Ωστόσο, ο Δήμος Αλιμούντος είναι γνωστός ως πατρίδα του μεγάλου ιστορικού Θουκυδίδη.
Βικιπαίδεια

Μερσί. Οπότε το όνομα Καλαμάκι θα είναι τυχαίο μάλλον.