GreekMasa - Συνταγές μαγειρικής - Forum

Στα πλαίσια της ακόμα καλύτερης γνωριμίας μας τι θα λέγατε να απαντήσουμε στις
παρακάτω ερωτήσεις :

Τι επαγγελμα  ήταν το ονειρό σας? το πετύχατε ή κάνετε κάτι αλλο σήμερα και τι??
Στην πορεία αλλάξατε πολλά επαγγέλματα ?

Μια και έβαλα την ερώτηση ας απαντήσω πρώτη, μήπως και εσεις ντρεπόσαστε ....... >:D

Λοιπόν, εγω ήθελα να ακολουθήσω στρατιωτικό επάγγελμα αλλα δεν έγινε τελικά.
Στην πορεία ασχολήθηκα με τον τουρισμό, άνοιξα και ενα τουριστικό γραφείο
με incoming τουρισμό, αλλά επειδή είχα παααααααααρα πολύ δουλειά  xD xD xD
το έκλεισα σε 2 χρόνια. Μετα ασχολήθηκα με την ναυτιλια - πήγα και λίγο Αγγλία
για το θεματάκι αυτό -  και τα τελευταία 23 χρόνια δουλεύω σε εφοπλιστικά γραφεία.
εκ των οποίων τα 17 είναι στην εταιρεία που είμαι και σήμερα.

Μπορεί να μην έκανα το ονειρό μου πραγματικότητα αλλά πιστεύω με το επάγγελμα
που έκανα στην πορεία,  κέρδισα περισσότερα χρήματα απ'ότι θα έπαιρνα σαν δημοσιος
υπάλληλος - βεβαια μόλις πιάσω κανενα φράγκο παραπάνω του δίνω και καταλαβαίνει.....
α.... - και απέκτησα πλουσιους γνωστούς .......... που είναι όμως όπως όλοι οι πλουσιοι
αδελφάκια του σκρουτζ .......!!!!

Περιμένω πως και πως την σύνταξη, πιστεύω να καταφέρω να την πάρω με την ανήλικη
κόρη μου σε 3,5 χρόνια, για να ασχοληθώ με όλα αυτά που θα ήθελα και δεν προλαβαίνω.

Κοιτα Μαράκι μου εγω σε πολύ τρυφερή ηλικία είχα δηλώσει στην μαμά οτι όταν μεγαλώσω θα γινω παρδαλή.
Η μαμά αφου συνήλθε απο το πλαγιομετωπικό με ρώτησε τι εννοούσα αλλά ξεκάθαρη απάντηση δεν πήρε ποτέ και απο ότι έδειξε η ιστορία το παιδικό μου όνειρο δεν πήρε ποτέ σάρκα και οστά και μην ακούσω καμμιά αηδιούλα σας έφαγα.
Μεγαλώνοντας ποτέ μα ποτέ δεν κατάλαβα τι πραγματικά ήθελα να κάνω, μου άρεσαν πολύ οι ξένες γλώσσες, μου άρεσε η μόδα και μου άρεσε να δουλεύω.
Οι γονείς μου με πίεσαν να σπουδάσω κατι που δεν το ήθελα ποτέ με αποτέλεσμα να μην εξασκήσω ποτέ το επάγγελμα.Ωστόσο έχω ενα πολύ ωραίο κορνιζαρισμένο πτυχίο.
Πολλά επαγγέλματα δεν άλλαξα αλλα νομίζω πως σε ότι εχω κάνει τα έχω καταφέρει. Εδώ όμως και 2 χρόνια συζητάμε με την αδερφή μου να ανοίξουμε την δική μας επιχείρηση και αυτο το όνειρο όπως φαινεται αρχιζει να παίρνει σάρκα και οστά οπότε επαγγελματικά όμως θα κατασταλάξω το 2009.Θα μου πειτε εποχές δύσκολες το ρίσκο μεγάλο αλλά έχω καλό έντστικτο πιστεύω πως θα πάμε καλά.
Αν δεν πάμε καλά ( φτου φτου ) περιμένω  επισκεπτήριο στις φυλακες Κορυδαλλού και επειδή δεν καπνιζω πλέον μπορειτε να μου φέρνετε απο τα  καλουδια που φτιάχνετε.

μαρακι ωραιο το θεματακι...αντε να βγαλουμε τα σωψυχα μας λοιπον χιχιχιιχιχι
ξεκιναω...
το ονειρο μου  ηταν να γινω γιατρος ,μου αρεσε το επαγγελμα αυτο και απο οικονομικης αλλα πρωτα απο αποψη προσφορας στο κοινωνικο συνολο....
τα πραγματα ομως δεν τα ειχα ζυγιασει αρκετα καλα ,κάτι  οι μακροχρονιες σπουδες που απαιτουνταν,κάτι η δυσκολια του να περασω σε μια τετοια σχολη,κάτι η ιδια η φυση του επαγγελματος που απαιτει μεγαλη αφοσιωση ..με εκαναν να εγκαταλειψω την ιδεα πριν καλα, καλα αρχισω.... ;)
στη συνεχεια και λογω χαραχτηρα θελετε ,λογω εφεσης στα θεωρητικα μαθηματα θελετε,λογω δικαστικων σειρων στην τιβι θελετε? οπως και να εχει αποφασισα να γινω δικηγορος....
το προσπαθησα μπορω να πω αρκετα αλλα μεσω πανελληνιων κατεληξα να περναω στο τμημα αγγλικης φιλολογιας (που ηταν και η δευτερη μου επιλογη)
τα μετρησα λοιπον τα πραγματα και καταλαβα οτι η δικηγορια δεν ειναι παντα οπως στις ταινιες....οποτε και  ειπα να ακολουθησω το επαγγελμα της αγγλικου... :D
ταυτοχρονα εργαζομουν απο τα 18 μου σε διαφορες εταιριες κυριως στον τομεα της εξυπηρετησης πελατων και αργοτερα δημοσιων σχεσων με πολυ μεγαλη επιτυχια μπορω να πω...τοσο μεγαλη που οσο τα μισθα επεφταν και τα χρονια περνουσαν τοσο πισω πηγαινε η ιδεα του να γινω δασκαλα αγγλικης σε καποιο φροντιστηριο.
παρολα αυτα τελειωσα τις σπουδες μου και μπηκε το πτυχιο σε 'κορνιζα'που λενε......
καποια στιγμη μεσα σε ολα αυτα τα χρονια στησαμε τη διαφημιστικη εταιρεια που διατηρουμε με το συζυγο μου εδω και 4 χρονια και εκει εργαζομαι .
δεν εχω μετανιωσει καθολου για τις επιλογες μου και  ειμαι απολυτα ευχαριστημενη απο τη δουλεια μου ισως πολυ περισσοτερο γιατι ειναι κατι που ξεκινησε με πολυ αγαπη...
γενικοτερα ο χωρος που τελικα με ενδιαφερει ειναι το εμποριου...
σημερα δηλωνω μανουλα και συζυγος και ειμαι παρα μα παρα πολυ ευτυχισμενη *IN%%__%%LOVE*...
τα επαγγελματικα μπορουν λιγο να περιμενουν....
αυτααααααααα

Αχ!!! μόλις ξάπλωσα στο ανάκλιντρο του ψυχολόγου.
Λοιπόν γιατρέ μου, εγώ όταν ήμανε μικρή και τροφαντή, δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω. :-! (Πάντως σίγουρα δεν ήθελα να γίνω παρδαλή). Πάντα όμως είχα μία λατρεία στις κουτάλες, στις κατσαρόλες, στα ταψιά.
Μεγαλώνοντας συγκρούστηκα με το επάγγελμα του γραφίστα (ήταν δε τόσο σφοδρή η σύγκρουση, που ακόμα το συζητάνε στους εκδοτικούς χώρους). Αγάπησα με τρέλλα το επάγγελμά μου, που είχε σαν αποτέλεσμα να με φέρει σε επαφή με ανθρώπους αξιόλογους. Δε θα σταθώ όμως στους ιστορικούς, μαθηματικούς, οινολόγους που έχω γνωρίσει. Αλλά στους μάγειρες, σεφ και κουζινολάγνους της χώρας μας. Έτσι μαζί με την γραφιστική εξασκώ και την κλίση μου τελικά (η οποία απεδείχθει αρκετά αργά βέβαια) που είναι η μαγειρική.
Ελπίζω κάποτε αυτή την κλίση (όχι για τα νερά)  ;D να καταφέρω να την κάνω και επάγγελμα. Ποιος ξέρει? Μικρή είμαι ακόμα (και παραμένω τροφαντή).

Μαίρη, η πρώτη παράγραφος μαζί με την είσαγωγή είναι όλα τα λεφτά  :D :D :D :D :D :D
έριξα πολύ γέλιο  :D :D :D

τι εννοείς όμως λέγοντας δεν ήθελες να γίνεις παρδαλή ????  >:D >:D xD xD 

Αχ βρε Μαριώ!!! Δεν τα πιάνεις και εύκολα!!
Εννοώ δεν ήθελα να γίνω, ροζ πουα, γαλάζιο με κίτρινο καρό κ.λπ., κ.λπ.  Ήθελα να παραμείνω στο χρώμα μου!!
Μα ντιπ! δεν καταλαβαίνεις??? :D :D :D :D

ακομα δεν μπορώ να καταλάβω βρε Μαιρούλα μου, τι ροζ και πουά εννοείς.ί
Δηλαδή  η Αγγελικούλα μας που ήθελε να γίνει παρδαλή είναι πουά ?? :o :o @= xD

Εγω πάλι είχα δηλώσει ως όνειρο καριέρας να γίνω παρδαλή - τι ήταν τωρα αυτο αντε εσύ ξαγκίστρωνε -  και μετα ακουσον άκουσον τσαούσα.Απο αυτό έγινα,πήρα πτυχείο έκανα και το μεταπτυχειακό μου και τωρα πάω για ντοκτορά.

Πάντως Μαργαρίτα δεν μπορώ να πω!!! Τέτοια ποικιλία στον επαγγελματικό τομέα δεν έχω ξαναματαδεί! *THUMBS%%__%%UP*

(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)(https://i28.tinypic.com/jaezxg.gif)

αρχικα μου αρεσαν σχεδον ολα τα επαγγελματα στον παραϊατρικο τομεα
αλλα δεν τα καταφερα :-[ :-[ :-[ :-[
μετα πηγα σε σχολη πληροφορικης *KISSING* *KISSING*
δεν εχω εργαστει λογο ηλικιας
τωρα ειμαι στα ΚΕΠ με 18μηνη συμβαση και μου αρεσει πολυ η δουλεια μου
αν ειχα επιλογη να διαλεξω δουλεια 8α 8ελα παλι υπαλληλος γραφειου ή ακομα καλυτερα χειριστρια Η/Υ
σε καποιο γραφειο ή υπηρεσια χωρις τοσοοοοοοοοοοοοοοοοοο κοσμο καθε μερα >:D

Αρχικά ήθελα να ακολουθήσω κι εγώ στρατιωτικό επάγγελμα, σα το Μαράκι, αλλά δε το κατάφερα. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο όνειρό μου και ακόμη το έχω απωθημένο. Στην πορεία ακολούθησα το επάγγελμα της αγγλικού, το οποίο και σταμάτησα να εξασκώ πριν μερικά χρόνια γιατί καλή η αυτονομία μου και τα συναφή αλλά λόγω ωραρίου έλειπα αρκετά από το σπίτι.  Τώρα διδάσκω μόνο τον υιό.  Να πω βέβαια ότι παράλληλα με τα μαθήματα εργαζόμουν ως γραμματέας δ/νσης, για πολλά χρόνια σε κάποια εταιρεία (ε να βγάλουμε και κανα επιπλέον φράγκο) και τελικά αυτό κάνω και σήμερα. Παράλληλα με την γραμματειακή υποστήριξη όμως, έχω κάνει και την τρέλλα μου με τα pc επάγγελμα. Έτσι ασχολούμαι με την κατασκευή websites και με τους υπολογιστές γενικότερα. Κάποια στιγμή θα ήθελα να ασχοληθώ αποκλειστικά με αυτό ή να ξεκινήσω κάτι στο χώρο της μαγειρικής.

Μετά το λύκειο, την αποτυχία στις πανελλήνιες και τον μισό χρόνο που καθόμουν και κοιτούσα το ταβάνι γιατί ήμουν προβληματισμένη (ανεγκέφαλη 19χρονη), έμαθα δακτυλογράφηση και γράφτηκα στο μεταφραστικό τμήμα του Βρετανικού Συμβουλίου, το οποίο και ολοκληρωσα χωρίς ποτέ να πάρω το πτυχίο μου. Ταυτόχρονα δούλεψα ως  δασκάλα αγγλικών (είχα επάρκεια από τα 16 & άδεια από τα 18) & γραμματέας. Παράλληλα προσπάθησα να μάθω ιταλικά (ανεπιτυχώς).

Αφού τελείωσα τη σχολή:
Δούλεψα ως δακτυλογράφος σε εφημερίδα, έκανα μοντάζ ασπρόμαυρων βιβλίων, αργότερα δούλεψα ως μεταφράστρια, διορθώτρια & κειμενογράφος (βοηθος αρχισυντάκτη σε περιοδικό), πέρασα από τη γραμματεία του τμήματος Μόδας δημοφιλέστατου γυναικείου περιοδικού και κατέληξα για χρόνια σελιδοποιός / κασετζού σε εταιρία τουριστικών εκδόσεων / γραφικών τεχνών προσπαθώντας ταυτόχρονα να μάθω βραζιλιάνικα πορτογαλικά (μεγάλος έρωτας αυτή η γλώσσα - πάλι δεν τα κατάφερα).

Επίσης από το 2000 είχα περάσει στο ΕΑΠ και σπούδαζα Ελληνικό Πολιτισμό. Πέρασα 2 μαθήματα και τα παράτησα (πάλι δεν τα κατάφερα  :-[)

Τώρα που είμαι άνεργη δεν έχω αποφασίσει 100% τι θα κάνω. Παρόλα αυτά χτυπάω ένα 20ωρο σεμινάριο Photoshop σε γνωστή ιδιωτική σχολή Καλών Τεχνών.

Όνειρό μου από την ηλικία των 20 & μέχρι τώρα είναι η Νοσηλευτική και να φύγω με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα.
Ναι, το ξέρω ότι είμαι διαταραγμένη, αλλά, πόσο σοβαρά είμαι γιατρέ μου?????????  :P

Με όλα αυτά που διάβασα παιρνω το θάρρος να γράψω κι εγώ μια και τελικά δεν είμαι η μοναδική ανισόρροπη!
Εγώ πάλι ως γνήσιο παιδί των pc games και του playstation ήθελα να γίνω αρχαιολόγος (βλ. Lara Croft). Τελείωσα με επιτυχία τα Αγγλικά και τα Γερμανικά μου και διάβαζα με όνειρο να φύγω και να ανακαλύψω κρυμένους θησαυρούς στις γωνιές του κόσμου. Εν μέσω των πανελληνίων εξετάσεων και έχοντας ήδη δυο διακρίσεις σε λογοτεχνικούς κύκλους συνειδητοποίησα ότι τα Λατινικά και η Ιστορία Δέσμης δεν με αφορούν. Εγώ είχα καλλιτεχνική φύση και δεν θα ασχολούμουν με πεζά πράματα. Πολύ σύντομα και αφού αποφάσισα να μείνω μακριά από τους γονείς μου συνειδητοποίησα ότι το ψώνιο μου καλό είναι αλλά δυστυχώς δεν πληρώνει το ρεύμα. Ετσι γράφτηκα σε μια ιδιωτική σχολή και ακολούθησα το επάγγελμα της ταπεινής γραμματέως διεύθυνσης από τα 19 μου έως και σήμερα.
Ονειρεύομαι πως βλέπω το βιβλίο μου στα ράφια των βιβλιοπωλείων, εμένα την στιγμή που ανεβαίνω να παραλάβω το Νόμπελ Λογοτεχνίας και διάφορα άλλα τέτοια καθημερινά.
Ουφ ξαλάφρωσα!

Αγαπητά μου συνμέλη.
Απο μικρή μου άρεσε να ασχοληθώ με την έρευνα στο εργαστήριο. Να είμαι σκυμένη πάνω από τζαμάκια και να ψάχνω τρόπο να αντιμετωπίσω τα μικρόβια. Να βρώ το καινούργιο φάρμακο που θα σώσει τον πλανήτη. Αααααχχχχχχχχχχ.
Έλα όμως που ποτέ δεν συμβιβάστηκα με τη θέα του αίματος. Κι έτσι άλλα πορεία και όνειρα.

Έβγαλα μια γαλλική σχολή για γραμματείς και κατευθείαν εργάστηκα ως ιδιαιτέρα σε πολύ πολύ γνωστή εταιρεία υποδημάτων. Κάπου εκεί πήγα και στη σχολική εμπορικών αντιπροσώπων και έχω κι ένα χαρτί έτσι για να υπάρχει όπως μου έλεγε ο πατέρας μου.
Έμεινα στην πρώτη εταιρία κάπου 5-6 χρόνια και στη συνέχεια πέρασα στο επώνυμο ένδυμα (πολύ πολύ επώνυμο κι αυτό), πάλι ως γραμματέας.
Έπαθα όμως τενοντίτιδα από το πολύ γράψε γράψε και τελικά αποφάσισα να ακολουθήσω την πορεία του πατέρα μου στις φαρμακευτικές εταιρείες.
Έτσι σήμερα είμαι σε μια πάλι πολύ πολύ γνωστή φαρμακευτική εταιρεία και πολύ πολύ ευχαριστημένη.

Ωραία τα όνειρα αλλά όπως λένε... και μετά ξύπνησα !!


Υ.Γ. Το άλλο όνειρό μου όμως, έγινε πραγματικότητα !  Μόλις άνοιξα το φύλλο της Ξανθής και ψήνεται μια υπέροχη σπανακόπιτα στο φούρνο.  :P :P :P :P :P :P :P :P :P

αχ βρε sugaritsa, μέχρι εδώ μύρισε το φύλλο σου και η σπανακόπιτα, μπράβο βρε μικρούλι που τα κατάφερες!!!!!!!!!! *KISSED*
για πες μας άν έγινε νόστιμη, στείλε και καμμιά φωτο!! *KISSING*

Γιατρός ήταν το όνειρο μου και πιλότος στην Πολεμική Αεροπορία. Εκεί παρέμεινε εν μέρη
Εγινα γιατρός, όχι όμως σε ανθρώπους αλλά σε μηχανές του Πολεμικού Ναυτικού.

Μμμμμ, τι επάγγελμα ήταν το όνειρό μου... σαν παιδί διαβαστερό, με κλίση στα φιλολογικά μαθήματα, ονειρευόμουν να σπουδάσω ελληνική φιλολογία ή ιστορία αρχαιολογία. Λατρεύω τη λογοτεχνία, τη γλώσσα, την αρχαία ιστορία και με φανταζόμουν μέχρι και με ακαδημαϊκή καριέρα!!! Βέβαια, είχα περάσει και μια φάση που ήθελα να γίνω δημοσιογράφος και μάλιστα αθλητικογράφος, γιατί είχα και μια αδυναμία στα σπορ, αλλά ευτυχώς συνήλθα γρήγορα!!!  :D

Στις Πανελλήνιες δεν πέρασα στις σχολές της προτίμησής μου για μερικά μόρια, αν και με βαθμούς από 16 έως 17,25. Ξανάδωσα, αλλά ανέβηκαν κι άλλο οι βάσεις στη γ' δέσμη, κι εγώ έμεινα ξανά στην απ΄έξω...  :'(οπότε αποφάσισα να ξεκινήσω δεύτερη ξένη γλώσσα (γαλλικά), να δώσω και το Proficiency στα αγγλικά, και να προετοιμαστώ ώστε να δώσω την επόμενη χρονιά εξετάσεις στο ανεξάρτητο τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου... με φανταζόμουν διερμηνέα σε γράφτηκα σε φροντιστήριο, ξεκίνησα μαθήματα, και ως εκ θαύματος, με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας το συγκεκριμένο τμήμα εντάσσεται στις Πανελλήνιες εξετάσεις... και για τρίτη φορά στην απ΄έξω!!!  :'(

Με συνοπτικές διαδικασίες αλλάζω τα γαλλικά με ιταλικά (με τα οποία ακόμη ασχολούμαι), βγάζω άδεια διδασκαλίας αγγλικών και ξεκινώ ιδιαίτερα μαθήματα. Παράλληλα εργάστηκα για ένα χρόνο με σύμβαση σε υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, μετά σε εισαγωγική εταιρεία μηχανημάτων τροφίμων και ποτών ως ιδιαιτέρα γραμματέας, απ' όπου έφυγα τρέχοντας με μερικές μόνο τενοντίτιδες και, ευτυχώς, πριν αποκτήσω και ψυχικές διαταραχές   <_< :-S, και σήμερα εργάζομαι ως γραμματέας πωλήσεων στο υποκατάστημα βιομηχανίας τροφίμων. Είμαι 4 χρόνια εκεί, αγαπώ πολύ τη δουλειά μου, έχω αποκτήσει πρόσφατα και νέες αρμοδιότητες και ο μισθός είναι αρκετά ικανοποιητικός. Το κυριότερο είναι ότι είμαι ήρεμη πια, δεν τρέμω μην χάσω τη δουλειά μου ανά πάσα στιγμή, και δεν χάνω το ενδιαφέρον μου (αφού είμαστε γνωστό τρελοκομείο, κάθε μέρα στο γραφείο και μια νέα πρόκληση!!!).

Επιτέλους, τα είπα και ησύχασα!!!

Όνειρό μου ήταν να γίνω φιλόλογος από τα 12 μου χρόνια... Για την ακρίβεια Ήθελα ελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη μόνο, δεν ξέρω πως από μικρό παιδί είχα μόνο αυτό το όνειρο! Ο καιρός κύλησε, και τελικά τα κατάφερα, έκανα το όνειρο πραγματικότητα! 8) Αυτή τη στιγμή είμαι ένα χρόνο μετά το πτυχίο μου και κάνω μεταπτυχιακό στη βυζαντινή φιλολογία. Δυστυχώς η επαγγελματική μου ζωή δεν προδιαγράφεται και με τα ομορφότερα χρώματα αν θελήσω να μπω στο δημόσιο...οπότε ή για ιδιωτικό τομέα με βλέπω ή αχ...να πολύ θα ήθελα να γινόμουν επιχειρηματίας ή εργολάβος!!!(τώρα τελευταία το απέκτησα το ψώνιο!!)!! Ελπίζω το τελευταίο να μην...ακούστηκε κάπως! :-\ Ελπίζω όταν θα περάσουν τα χρόνια να είμαι ακόμα ευτυχισμένη από τις επιλογές μου!
Υ.Γ. Πολύ ωραίο θέμα!!

Mπράβο Μαρινάκι! Να και μία που τα κατάφερε!...

Εμένα το όνειρό μου ήταν να γίνω Μαία. Τρελαινόμουν με τα μωράκια, τις μαμάδες, την εγκυμοσύνη της γυναίκας και τον τοκετό. Είχα διαβάσει άπειρα βιβλία γι' αυτά τα θέματα.
Ο μπαμπάς είχε αντίρρηση. Ηθελε να γίνω δασκάλα (όπως ήταν αυτός) για να διαιωνίσω το επάγγελμα .
Οι πανελλήνιες δύσκολες (είχα και τον έρωτα τότε), ανέβηκαν οι βάσεις, έχασα τα αυγά και τα πασχάλια μου. Τη Μαιών με τα κυάλια την είδα. :'(
Αχχχχ! τι τα θυμήθηκα τώρα αυτά  :-\
Τώρα δουλεύω εδώ και 17 χρόνια σαν διοικητικός σε μια Υπηρεσία του Δημοσίου που ανήκει στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Καλά είναι.

Αυτό ξαναπέστο! >:D

Το ξαναλέω Ράνια μου  xD
και μετά σου λένε "ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες"  οι γκόμενοι (και μετά σύζυγοι) να δεις πως φταίνε χε χε χε!!! *IN%%__%%LOVE*

Γιώτα σήμερα το απόγευμα πέρασα έξω από ένα ΚΕΠ στο κέντρο της Αθήνας. Πίσω από την τζαμαρία ο κόσμος που στριμωχνόταν ήταν πραγματικά πολύς, μεγάλη ουρά! Και σε θυμήθηκα!  ;)

Ας σας πω και την δική μου μικρή ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι στο σχολείο δεν είχα ιδέα τί ήθελα να γίνω, αγαπούσα τα λογοτεχνικά μαθήματα και την ιστορία και για ένα φεγγάρι ήθελα να γίνω δικηγόρος, και μετά νηπιαγωγός. Οι άτιμες οι βάσεις όμως με ρίξαν στο Μάρκετινγκ, τα οικονομικά δεν ήταν ποτέ η αδυναμία μου αλλά τελικά τέλειωσα την σχολή. Μετάνοιωσα που δεν έδωσα ξανά εξετάσεις αλλά τώρα είναι αργά  :) Με το αντικείμενο των σπουδών μου δεν κατάφερα ποτέ να ασχοληθώ, δούλεψα σε διάφορες μικρές επιχειρήσεις της πόλης μου σαν γραμματέας, πέρασα από μια τοπική εφημερίδα και όταν δεν έβρισκα δουλειά γραφείου δούλευα πωλήτρια γιατί δεν  μου άρεσε να κάθομαι. Δούλεψα σε παιχνίδια, σε είδη δώρων και σε βιβλιοπωλείο. Τα τελευταία χρόνια δεν εργάζομαι και έτσι είμαι μια χαρωπή νοικοκυρά, το ονειρό μου είναι να ανοίξω κάτι δικό μου. Ενα μικρό μαγαζί με βιβλία ή είδη δώρων. Τώρα περιμένω να μεγαλώσει λίγο η μικρή για να πάω για μια δεύτερη γλώσσα (έχω απωθημένο να μάθω ιταλικά). Ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω  :)

Ρανια ευτυχως οταν ειμαι απογευμα δεν εχουμε πολυ κοσμο
αλλα το πρωι γινεται χαμος @= @=

Λοιπόν εγώ πήγα χθες στο ΚΕΠ Καλαμακίου-Π.Φαλήρου στην Αγ.Βαρβάρας και πλήρωσα άνετα στο μηχάνημα μια κάρτα μου και τη ΔΕΗ.
Είχε όλα κι όλα 3 άτομα για διάφορα άλλα θέματα.
Αχχχ πολύ χάρηκα που βρήκα ένα τρόπο να πληρώνω τάκα τάκα τους λογαρισμούς μου  *THUMBS%%__%%UP*

εδω επειδη ειμαστε σε μικρη πολη ευτυχως δεν εξοφλουνται λογαριασμοι @}->--
αλλα ειναι καλο σε μεγαλεις πολεις

Μάλιστα Μαιρούλα...άγγιξες ευαίσθητα "προσωπικά δεδομένα"...

Εγώ πάλι - από όσο μου επιτρέπεται να έχω μνήμη - θυμάμαι τον εαυτό μου να ασχολείται από τα μικράτα μου με τα καλλιτεχνικά (ζωγραφική, χειροτεχνίες κτλ)....παρόλα αυτά και όντας πολύ καλή μαθήτρια (με θεωρητική κατεύθυνση) έδωσα Πανελλήνιες αλλα δεν τα κατάφερα παρόλο ότι έγραψα πολύ καλά στο ειδικό μάθημα (Αγγλικά) και σε 2 από τα 4 συνολικά μαθήματα δέσμης. Στην συνέχεια δεν είχα όρεξη να ξαναδώσω πάλι και εργάστηκα για περίπου 2 χρόνια ως εμποροϋπάλληλος σε πολυκατάστημα αρχικά και μετέπειτα σε πολύ high class μπουτίκ. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξα πολύ αποδοτική ως πωλήτρια και αυτό με έκανε να αντιληφθώ την ικανότητά μου στην συναλλαγή μου με άλλους ανθρώπους. Στην συνέχεια αναζήτησα εργασία σε γραφείο όπου - αναγνωρίζοντας τα κρυμμένα προσόντα μου (εδώ χαμογελάτε) - με προσέλαβαν για την διεύθυνση πωλήσεων....Σε αυτήν την εταιρεία εργάζομαι μέχρι και σήμερα, δηλαδή πολλά πολλά χρόνια μετά....(ξεκινήστε να κάνετε υπολογισμούς)...παρόλα αυτά ποτέ δεν ξέχασα την αγάπη μου για την καλλιτεχνία και επέστρεψα σ' αυτήν όταν οι υποχρεώσεις μου άρχισαν να με βαραίνουν και να βρίσκομαι στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης....έκτοτε δεν την αφήνω και ειλικρινά πιστεύω ότι τίποτε δεν μπορεί να μας εμποδίσει από το να παλέψουμε γι' αυτό που είναι το "μεράκι" μας, το απωθημένο και η κλίση μας....
Έχοντας αποκτήσει πια και λόγω ηλικίας και λόγω εμπειριών την αυτοπεποίθηση (εδώ γελάτε δυνατά) που θα έπρεπε να είχα νεότερη, στοχεύω στο να εξελίξω αυτό που αγαπώ και - γιατί όχι - ίσως και να το μετατρέψω ως την βασικη πηγή εσόδων και βιοπορισμού μου (εδώ αφήνετε το πληκτρολόγιο και πέφτετε κάτω από τα γέλια)...

Αυτά....μετά από τα παραπάνω χρειάζομαι επειγόντως ένα διάλειμμα...next please !!!

Δεν το γελάω καθόλου ΑΤΑ.  8)
Μάλιστα σκέφτομαι ότι είναι μια καλή ιδέα.
Καλύτεροι δηλ. είναι αυτοί που μας παρουσιάζονται σαν καλλιτέχνες επώνυμοι, επειδή έτυχε κάποιος ματσός ανεγκέφαλος να αναφωνήσει "τι αριστούργημα" μπροστά σε ένα τερατούργημά τους?

Κοίτα θέλω κι εγώ κάποιο έργο σου. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον ............ Μπορεί να αποκτήσει αξία κάποτε, οπότε εγώ θα γίνω ματσό γούμαν. Κατάλαβες πουλάκι μου? ;)

Πάντως το ταλέντο δεν σου λείπει Ata.
Βάλτο σκοπό της ζωής σου και μην αποκλείεις τίποτα.

Κάτι μου έμαθα στα δεύτερα άντα μου είναι : Ποτέ μη λες ποτέ.

Χμ...περάστε από το ατελιέ μου καλύτερα...θα πω στην γραμματέα μου να σας κλείσει ένα ραντεβού....τι ακριβώς ψάχνετε ?

Ευάκι μου καλύτεροι μπορεί να μην είναι αλλά δικτυωμένοι είναι σίγουρα και αυτό κάνει την διαφορά....εν πάσει περιπτώσει...είμαι άνθρωπος με υπομονή και επιμονή....α και να μην το ξεχάσω...θέλω να γίνω διάσημη όντας εν ζωή και όχι μετά θάνατον....

Sgr ευχαριστώ για τα λόγια σου....θεωρώ τον εαυτό μου μάχιμο και εξελίξιμο και με αυτήν την λογική πορεύομαι.....

Ευχαριστώ και τις δυό σας για την ενθάρρυνση...

Πουλάκι μου, καλά που το κατάλαβες  *THUMBS%%__%%UP* :D!!! Και μ' αρέσει που εμείς στα λέγαμε κι εσύ έλεγες, "μπα, αποκλείεται, σιγά" και άλλα τέτοια!!! Μωρέ, θα στο χτυπάω μέχρι να βαρεθώ   >:D:D :P :P!!! Και αυτό που επιτέλους κατάλαβε η sgr να το έχετε όλοι υπόψη σας... :-*

 :-[ :-[ :-[ :-[  :-X :-X

Οτι μου το κοπανάς, μου το κοπανάς, αυτό είναι σίγουρο  :D   @}->-- αλλά ισχύει. Ποτέ μη λες ποτέ.

Ata, απο τα λίγα έργα σου που έχω δεί και αυτά απο φωτογραφίες είναι σίγουρο ότι έχεις μεγάλο
ταλέντο και αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις όπως είναι και σίγουρο ότι θέλεις μεγάλες διασυνδέσεις
για να πας μπροστά.  Παρ'ολα αυτά έχουμε και αρκετά φωτεινά παραδείγματα που τα κατάφεραν
με την επιμονή τους και την πίστη στον εαυτό τους.

Θέλω και γω κάτι απο την συλλογή του άμεσα please γιατι προβλέπω κάποτε να το πουλάω και
να τα κονομάω.

Το έχεις απο μέσα σου παιδάκι μου ;) είναι άδικο να πάει χαμένο *KISSING* *KISSING* *KISSING*

Το  ονειρο  μου  ηταν   να γινω    Διασημη  :)        Να  με θαυμαζουν και να με  αγαπουν  όλοι  .  Να παταω πάνω σε κοκκινα  χαλια  και η οι παπαρατσοι να τρελενονται για μια   μου φωτογραφια ,   αλλα επειδη με αγχωνε  το όλο θεμα  εγινα   Υπαλληλος  Γραφειο  σκληρα εργαζομενη  xD 

Φιλια πολλα 

Εγώ από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ένα όνειρο είχα, όσον αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό μου, να γίνω νηπιαγωγός.
Θυμάμαι ότι μάζευα τα παιδάκια της γειτονιάς και τους "έκανα" μάθημα...  @}->-- .
Θυμάμαι επίσης και τις φωνές της  μητέρας μου γιατί έπαιρνα τα κραγιόν της για να γράφω σε ένα κομμάτι ξύλο, αυτά που έπρεπε να "διδάξω" στα γειτονόπουλα.  xD ;D :)
Λένε οτι εαν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το πετύχεις... O:-)

εγώ μικρή ήθελα να γίνω γιατρός και να πάω στην αφρική να "σώζω τα παιδάκια" όπως έλεγα!από μικρή όμως τραγουδούσα και μάλιστα καλά σαν παιδάκι αν και  απλά και μόνο για την οικογένεια..Αργότερα στο σχολείο ι γονείς μου με ωθήσανε και έμαθα πληροφορική προγραμματισμό γαλλικά αγγλικά τέννις και πιάνο,  ψαχνόμουν για την μουσική λίγο παραπάνω!έπαιρνα μέρος σε μικροδιαγωνισμούς και χορωδία τησ πόλης μου και τα λοιπά έκανα και μερικά φωνιτικά έγραφα στίχους και τα λοιπά... είχα μέλλον η αλήθεια είναι  αλλά το θέμα είναι πως δεν με νοιάζει να γίνω διάσιμη ή πλούσια εμένα η μουσική μου αρέσει σαν τέχνη!θέλω να κάνω τέχνη για την τέχνη οπότε οι γονείς μου ακούγοντας τισ απόψεις μου μού είπαν πως για να κάνω τέχνη πρέπει πρώτα να...έχω μια δουλειά να με θρέφει και έτσι βρέθηκα τώρα φοιτήτρια πληροφορικής...Η μητέρα μου ακόμα με παρακαλάει να συνεχίσω τα μαθήματα πιάνου και φωνιτικής που έχω αφήσει αλλά πρώτον στην Ελλάδα καθηγητές φωνητικής δεν υπάρχουν παντού και δεύτερον η καθημερινοτητα ξέρει πων να σου κόβει τα φτερά...Δεν πετάω στα σύνεφα και έχω μείνει μόνο με το όνειρο...Ωστόσο αργότερα που θέλω να φύγω εκτός Ελλάδας και εντώς Ευρώπης λέω αν με "παίρνει"να κάνω μαθήματα μαγειρικής..Τρελένομαι για Gourmet κουζίνα και θα ήθελα να πάω Γαλλία...Μπορώ να με φανταστώ σεφ σε εστιατόριο...Τέλως πάντων...Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή!!!!τώρα πρέπει να τελειώσω την σχολή μου και μετα...βλέπουμε...

ας πω κι εγώ
Φυσικά, κομπουτεράς. Την έχασα τη σχολή για 1 μόριο στις πανελλήνιες (για έναν βλάκα διορθωτή που αντί να μου βάλει 160 φυσική μου έβαλε 159) και θα είχα την μουσική για χόμπι
Τελικά, έκανα τη μουσική επάγγελμα και τους υπολογιστές χόμπι 

ArXo..στα αντίθετα είμαστε..εγώ έχω την μουσική σαν χόμπυ αν και θα ήθελα να ασχοληθώ πιο σοβαρά και την πληροφορική για μελλοντικό επάγγελμα.....είδες η ζωή καμιά φορα?ίσως τελικά το πρόβλημα να είναι στον άνθρωπο γενικά...έχουμε από την φύση μας το..."ακόρεστο"........

Αλλάζουμε ζωές ευχαρίστως  :o Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, ευχαρίστως θα άλλαζα κάποια πράγματα στη ζωή μου .. Λέμε τώρα .. xD


ΥΓ
eloukos, το nick σου θυμίζει male, ενώ έχεις εικονίδιο female στο φύλο του προφίλ σου. Είναι σίγουρα σωστό ? (προς αποφυγή παρεξηγήσεων  ;))

Εγώ να σας πω την αλήθεια δεν θυμάμαι τι ήθελα να γίνω. Θυμάμαι όμως ότι δεν ήθελα να γίνω Δημόσιος Υπάλληλος (και έγινα) και δεν ήθελα να έχω σχέση με άντρες που φοράνε στολή (και παντρεύτηκα τελικά ένα τέτοιο)!!!!!!!!!  ;)

to nickname einai peloukos.kopela eimai

εεε...στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα. 'Ηθελα να γίνω ζωγράφος και να έχω και πολλά λεφτά.

'Οταν ανακοίνωσα στους γονείς μου τον επαγγελματικό προσανατολισμό μου, ο πατέρας μου όρμησε να με φάει: "στην ψάθα θα πεθάνεις" και άλλα τέτοια. Καταλαβαίνετε... ώριμη αντιμετώπιση.
Η μαμά μου χάρηκε μεν γιατί η σχολή καλών τεχνών ήταν το ψώνιο της, και του μπήκε και του πατέρα μου, αλλά ρεαλιστικά κοιτώντας το δεν της καθόταν ούτε αυτής καλά.
Καλά, λέω εγώ, τότε θα γίνω κτηνίατρος! Και...συμφώνησαν! Σκέφτηκαν φαίνεται πως ένας γιατρός τους χρειαζόταν στην οικογένεια.

Πήγα δεύτερη δέσμη, καλή μαθήτρια ήμουν, αλλά δεν ήμουν για εκεί, ούτε που έδωσα καν πανελλαδικές. 6 μήνες ιταλικά και έφυγα για Ιταλία όπου με την ευγενική χορηγία της μάνας μου τέλειωσα σχολή καλών τεχνών.
Όταν γύρισα, λέω εντάξει το "ζωγράφος" ήταν εύκολο... με τα λεφτά (και μάλιστα πολλά) τί γίνεται;

Δούλεψα και δουλεύω κατά κανόνα σαν σχεδιάστρια-διακοσμήτρια για εσωτερικούς χώρους, και διακοσμήτρια γάμων και βαπτίσεων, ενώ πάντα ζωγράφιζα παράλληλα.

Πολλά λεφτά δεν έβγαλα (ακόμα) αλλά κερδίζω ένα μέρος από τα απαραίτητα για την οικογένειά μου και για το παιδάκι μου, ζωγραφίζοντας κυρίως τοιχογραφίες σε παιδικά δωμάτια ή άλλους χώρους. (σας έχω δείξει μερικά)

Πονεμένη ιστορία το τι ήθελα να γίνω.Μικρή λοιπόν ήθελα να γίνω ασυρματίστρια συα καράβια αλλά μόλις το άκουσαν οι γονείς μου έπαθαν ένα κάτι,στη συνέχεια έδωσα στην ΑΣΟΕ αλλά μόνο απέξω πέρασα τελείωσα μια σχολή ηλεκτρονικών υπολογιστών και διατρητών τότε που τα περισσότερα γινόντουσαν στο χέρι αλλά δεν έπιασα υπολογιστή στα χέρια μου μέχρι πριν 2 χρόνια καθότι παντρεύτηκα και ασχολήθηκα εξ ολοκλήρου με την οικογένεια.Εδώ και 2 χρόνια δειλά-δειλά ασχολούμαι με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που με κόπο αποχτήσαμε στο νησί καταγωγής του άντρα μου τη Νάξο.

Ιωάννα μου σε ζηλεύω. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά να αφήσω την Αθήνα.
Νάξο ε ?  *THUMBS%%__%%UP*

Εγώ όταν ήμανε μικρούλα (τώρα είμαι μικρή  ;D και δεν θέλω σχόλια) σκεφτόμουν πως το καλύτερο είναι να κάαααααααααθομαι (Μ.Φωτόπουλος  ;D).Μεγαλόνοντας κατάλαβα πως αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες της τιβι οπότε....ξύπνησα απότομα!!!Ετσι τελιώνοντας το λύκειο έδωσα εξετάσεις για την τότε ΣΕΛΕΤΕ (τοπογράφοι κλπ) αλλά.... :'( δεν τα κατάφερα.Στην πορεία επέλεξα μια διετούς σχολή νοσηλευτικής (άσχετο από την πρώτη επιλογή) την οποία τελείωσα ενω παράλληλα εργαζόμουν σε λογιστικό γραφείο, δουλειά την οποία κράτησα και μετά την σχολή για αρεκετά χρόνια.Αργότερα εργάστικα και σαν νοσηλέυτρια  >:D με STAGE αλλά μόνο για έναν χρόνο γιατί μετά υπέγραψα σύμβαση αορίστου χρόνου με την μικρή μου που γεννήθηκε τότε. :) Βέβαια συνεχίζω να ψάχνω και να ελπίζω για μια δουλεία αλλά ..... *THUMB%%__%%DOWN*.Δεν πειράζει όμως , καλά να είμαστε. :)

αφου υπαρχει θεμα για ονειρα ας πω και εγω το δικο  μου.απο πολυ μικρη ασχολιομουν ερασιτεχνικα με το θεατρο και το τραγουδι με θυμαμαι να επαιρνα μερος σε τοπικες  εκδηλωσεις και χορωδιες.αργοτερα στο λυκειο σκηνοθετουσα θεατρικες παραστασεις και χορωδιες.(ειχα το ψωνιο μεσα μου)σταματησα να ασχολουμε οταν τελειωσα το λυκειο δεν περασα πανελληνιες,γραφτηκα σε σχολη νοσηλευτικης ειχα την τρελα να φοραω λευκη στολη και να προσφερω τη βοηθεια μου :P εκανα πρακτικη αλλα τελικα δεν ηταν αυτο που μου αρεσε γιατι μαλλον ειμαι πολυ ευαισθητη για αυτο το επαγγελμα.οταν τελειωσα ασχοληθηκα με το εμποριο ηλεκτρικων ειδων σε μεγαλη εταιρια ως συμβουλοσ πωλησεων για εναμιση χρονο.τους τελευταιους 8 μηνες εργαζομαι σε αλυσιδα καταστηματων ηλεκτρικων ειδων..τελικα αυτο ειναι το επαγγελμα που μου αρεσει,ελπιζω να μην αλλαξω γνωμη στα επομενα χρονια :P

Εμένα πάντως το όνειρο μου από μικρή ήταν να γίνω πιλότος στα πολεμικά αεροσκάφη και αφού δεν μπορούσα να κάνω αυτό που ήθελα δεν σπούδασα τίποτα.
Για πολλά χρόνια ήμουν φαρμακουπάλληλος και μετά που παντρεύτηκα και έκανα παιδιά αφιερώθηκα στην οικογένεια.

Εγώ έλεγα από μικρή ότι ήθελα να γίνω αεροσυνοδός.  ::)
Πριν 2 χρόνια έμαθα ότι μια συμμαθήτρια του αδερφού μου βρήκε την άκρη κι έγινε αεροσυνοδός  :o κι ένιωσα να με πειράζει που είναι αυτή κι όχι εγώ.  >:D Ζήλεψα.
Άλλοτε πάλι ούσα μικρή έπαιζα με τους φανταστικούς μαθητές μου τη δασκάλα. Μάλιστα είχα πάρει χαμπάρι ότι στην πράσινη πόρτα της αποθήκης μας γράφουν οι κιμωλίες που είχα αγοράσει και την είχα κάνει... πίνακα!   :P :-[
Τελικά, είναι η αλήθεια: έκανα το χόμπι μου επάγγελμα. Ποτέ δε θα άλλαζα το επάγγελμά μου με τίποτα τώρα!  :)
Είναι μαγεία να είμαι δάσκαλος!
Βλέπω τα παιδουλάκια (τα λέω έτσι λόγω τρυφερότητας και ας είναι γομάρια 15 και 16 χρονών! 8) ) να με κοιτούν όλο δίψα για μάθηση και νιώθω ότι είμαι πολύ άξια (και μετριόφρων απ' ό, τι φαίνεται...  ;D ) που τους κανω συμμέτοχους στη γνώση!  *THUMBS%%__%%UP*

βανεσα πιστευω οτι εκανες το καλυτερο γιατι η επαφη με τα παιδια ειναι μαγικη,σε οποια ηλικα και αν ειναι. :)

Ζω το όνειρό μου!  *IN%%__%%LOVE*
Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα...  *THUMBS%%__%%UP*

μπραβο σου βανεσα @}->-- ελπιζω ολοι μας καποια στιγμη να πραγματοποιησουμε καποιο απο τα ονειρα μας.

Βανέσσα ένας καθηγητής μου μας το έλεγε αυτό και ακόμα το θυμάμαι : ότι οι πιο ευτυχισμένοι και πιο πετυχημένοι επαγγελματικά άνθρωποι είναι εκείνοι που κατορθώνουν να κάνουν το χόμπυ τους επάγγελμα :D
Είσαι κι εσύ λοιπόν ένας απ αυτούς τους τυχερούς ανθρώπους και αν θες τη γνώμη μου το επάγγελμά σου ειδικά θα έπρεπε να το ασκούν μόνο άνθρωποι που το αγαπάνε πραγματικά όπως εσύ και όχι κάποιοι που κατά τύχη πέρασαν σ αυτή τη σχολή :-\

Καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι *KISSED*

χμ, εγώ νομίζω οτι χάνονται οι ισορροπίες εαν το χόμπι σου γίνει επάγγελμα.
Το χόμπι είναι χόμπι (για εκτόνωση, δημιουργία, χαλάρωση, ψυχαγωγία, κτλ που πρέπει να λειτουργεί αγχολυτικά προσφέροντας διεξόδους από τις υποχρεώσεις και τη καθημερινότητα) και το επάγγελμα επάγγελμα (χρήση ιδιότητας για βιοποριστικούς σκοπούς που αναγκαστικά συνοδεύεται με άγχος, κυνήγι επιτυχίας-καταξίωσης-χρήματος, φόβους, ανασφάλεια κτλ)

Το χόμπι χωράει αναβολές, παραλλαγές, πρωτοβουλίες, εσωστρέφεια, τόλμη χωρίς ενοχές και συνέπειες, προσωπικούς κανόνες-ηθικές. Το επάγγελμα ακολουθεί άλλους κανόνες και πλαίσια, ειδικά σε ένα τομέα που οι σχέσεις προϊσταμένων-υφισταμένων καθορίζεται πυραμιδικά από τη δράση του καθενός.

Αυτός πιστεύω που έκανε τελικά το χόμπι του επάγγελμα, δεν υπάρχει αμφιβολία οτι έχει γίνει ένας πολύ καλός επαγγελματίας. Έχει καταστρέψει όμως το χόμπι του, και αυτό για μένα είναι από τα πιο σημαντικά (ειδικά εαν είσαι και σε μια ηλικία που η προσαρμοστικότητά σου οσφυαλγεί) 
Εγώ τουλάχιστον θα μάθω στα παιδιά μου από πολύ μικρά να ξεχωρίζουν το χόμπι από τη δουλειά. Άλλο το ένα, και άλλο το άλλο

Βανέσα, μακάρι να ακούγαμε από περισσότερους εκπαιδευτικούς τα ίδια λόγια!!! Τυχερή εσύ, αλλά και τα παιδιά που διδάσκεις!  :D

Από μικρή ήθελα να γίνω γιατρός,τελικά σπούδασα μαιευτική μιας και  πέρασα 4 σε όλη την ελλάδα.Η στιγμή της γέννησης είναι η πιο μοναδική στιγμή στον κόσμο και εγώ έχω την πολυτέλεια να είμαι αυτόπτης μάρτυρας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  *THUMBS%%__%%UP* *THUMBS%%__%%UP* :) :)
Σε 3-4 χρόνια που η κόρη μου θα μεγαλώσει θα δώσω κατατακτήριες.

Όσον αφορά χόμπι και επάγγελμα :στον γιο μου λέω να βρει μια δουλειά που να του εξασφαλίζει και το χόμπι που τον ευχαριστεί, αλλά έχω έναν κουνιάδο που βουτάει και ψαρεύει και έχει βγάλει του κόσμου τα λεφτά με τα ψάρια που πιάνει, χωρίς να έχει σπουδάσει τίποτα.
Σας διαβεβαιώ μια χαρά ευτυχής είναι !!!!!!!!!!!!! *THUMBS%%__%%UP*

Εγώ ήθελα να σπουδάσω Ιατρική και να ασχοληθώ με έρευνα Γενετικής και έτσι πήγα στην 2η Δέσμη. Στα μέσα της χρονίας κατάλαβα ότι θέλει πολλά χρόνια για να γίνει αυτό και δεν μπορούσα να περιμένω. Μην μπορώντας να δώσω 4η Δέσμη (Χρηματοοικονομικά που ήταν η δεύτερη επιλογή μου) πήγα στο Deree College και τελειώσω Διοικήση Επιχιερήσεων σαν πρώτη ειδικότητα και ως δεύτερη ειδικότητα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Πρώτη δουλειά στην ΓΓΑ, γραφείο Δημοσίων Σχέσεων, μετά ΕΠΕ (Ελληνική Παραουμπιακή Επιτροπή), μετά σαν Γραμματέας Διευθυντή μεγάλης ιδιωτικής τράπεζας για 3 χρόνια και ύστερα στο Τμήμα Προσωπικού της ίδιας τράπεζας. Τελευταία και τωρινή εργασία Υπεύθυνη Τμήματος Ανάπτυξης Προσωπικού σε Εταιρία Τηλεπικοινωνιών αλλά έχω στείλει Βιογραφικό σε ένα Νοσοκομείο για Τμήμα Προσωπικού (Ας δουλέψω σε Νοσοκομείο τουλάχιστον αφού ιατρός δεν έγινα :P) και ελπίζω να με πάρουν :D

Φαίη μου, σ' ευχαριστώ πολύ!  *KISSED*
Και εσύ με ό, τι ποθείς να ασχολείσαι πάντα!  @}->--

ArXoS, συμφωνώ σε όλα όσα λες.
Έχοντας γράψει "έκανα το χόμπι μου επάγγελμα" ένα και μόνο ήθελα να τονίσω και να υπογραμμίσω: λατρεύω το επάγγελμά μου όπως λατρεύω τα χόμπι μου!
Ασφαλώς και "Το επάγγελμα ακολουθεί κανόνες και πλαίσια", όμως για μένα το επάγγελμά μου με αναζωογονεί, με αναπτερώνει, με φωτίζει, με κάνει χαρούμενη, μου δημιουργεί ένα χαμόγελο ως τ' αυτιά! Τα ίδια δεν προσφέρουν και τα χόμπι;
Γι' αυτό, λοιπόν, έκανα το χόμπι μου επάγγελμα: γιατί λατρεύω τα παιδιά και την παιδεία που τους προσφέρω!  ;)
Εξάλλου, το επάγγελμα του δασκάλου σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης είναι το μοναδικό που έρχεται σε επαφή με τα παιδιά στην πιο τρυφερή τους ηλικία (ακόμη και τα 17χρονα τρυφερούδια είναι ακόμη...). Πολλές φορές σκέφτομαι ότι έχουμε μεγάλη ευθύνη στη διάπλαση του χαρακτήρα τους...  :-|

Υ. Γ.1: Ελπίζω τα λόγια μου να μη με παρουσιάζουν... ψώνιο!  :-[ Δεν σημαίνει ότι επειδή λατρεύω τη δουλειά μου είμαι άμεμπτη και έχω το αλάθητο. Εξάλλου, έχω πολύ καιρό μπροστά μου ακόμη να διορθώνομαι και να βελτιώνομαι.
Υ. Γ.2: ArXoS, αν πάλι διαφωνείς, θα χαρώ πολύ να ακούσω τον αντίλογό σου...  :)

Όχι βρε vanessa, τι να διαφωνήσω ..
Ένα προβληματισμό μόνο κατέθεσα  8)

Παιδιά κι εγώ συμφωνώ. Ο καθηγητής μας δε χρησιμοποιούσε ακριβώς τη λέξη χόμπυ αλλά κάποια άλλη που δε μπορώ να γράψω στο forum και εννοούσε να επιλέξουμε σαν επάγγελμα κάτι που να μας αντιπροσωπεύει, να το αγαπάμε πραγματικά έστω κι αν αυτό δεν είναι γιατρός ή δικηγόρος. Απλά είναι σημαντικό να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να μην είναι λύση ανάγκης :D

Από μικρή αγαπούσα ένα και μόνο πράγμα. Τις στολές! :D Να φανταστείτε η πρώτη μου αγάπη (σε ηλικία 5 ετών!!!) ήταν ο πατέρας της φίλης μου που ήταν αστυνομικός. Όπου έβλεπα άνδρα με στολή κολούσα!! Τελειώνοντας το λύκειο πέρασα παιδαγωγικό Φλώρινας αλλά πιστή στην αγάπη μου (και στη βλακεία μου όπως αποδείχθηκε!!) δεν πήγα ούτε καν να κάνω εγγραφή στη σχολή. ΄Εδωσα εξετάσεις για την αστυνομία (τότε εκτός Πανελλαδικών) και αφού τα πήγα υπέροχα ένα ωραίο πρωί μου ανακοίνωσαν τηλεφωνικά ότι...... δεν πέρασα!!! Με έφαγε το μέσον κάποιας άλλης!! Έτσι λοιπόν πέρασα ένα εξάμηνο κλαίγοντας την ατυχία μου και αποφάσισα να το ρίξω στα λογιστικά. Τελείωσα σχολή, έμαθα υπολογιστές, και βρήκα δουλειά ως λογίστρια σε ένα εργοστάσιο στο Κιλκίς, όπου και πηγαινοερχόμουν καθημερινώς!!. Αλλά άμα θέλεις κάτι πολύ..... Μετά από 8 χρόνια πάνε-έλα έδωσα εξετάσεις για πολιτικό προσωπικό στο Στρατό. Και πέρασα!! Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα!!! Μπήκα σε ένα χώρο όπου όλοι φοράνε στολές!!! Δεκαοχτώ χρόνια εκεί μέσα έχω πήξει στο χακί!! Ξέχασα να πω ότι οι στολές δεν είναι το όνειρό μου πια!!!! >:( >:(. Συμπέρασμα: ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΙ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΤΥΧΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ!!! *STOP* *STOP*

Γειά σας!!!

Πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός ήταν το όνειρο μου. Στην πορεία άλλαξα και ήθελα να γίνω αρχαιολόγος αλλά δυστυχώς δεν πέρασα στο πανεπιστήμιο και τα παράτησα!!!!

Τελικά κατέληξα αλλού καθόλου σχετικά με αυτά που ήθελα αλλά ευτυχώς για μένα η επιλογή μου ήταν σωστή αφού η δουλειά μου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα!

Πάλι καλά...

χμμμ ανακάλυψα αυτό το πολύ ενδιαφέρον θέμα και αποφάσισα να σας πω κι εγώ την πορεία μου (επαγγελματική-σπουδών)

Λοιπόν εγώ τελείωσα βοηθός μικροβιολόγου (για την ακρίβεια αν θυμάμαι ακόμη σωστά τον τίτλο βοηθός παρασκευαστή και παραεργαστηριακών εξετάσεων  :-S) όμως εμένα με ενδιέφερε η φυσικοθεραπεία στην οποία δεν είχα βρει τότε σχολή για να μπω  :P
Αφού αποφάσισα οτι δεν θέλω να κάνω την βρώμικη δουλειά σε ένα μικροβιολογικό εργαστήριο και χωρίς ποτέ να κάνω ούτε καν την πρακτική μου απλά φύλαξα το δίπλωμα μου μέσα σε μια ωραιότατη τσαντούλα συνοδευόμενο απο διάφορα άλλα διπλωματάκια (αγγλικά Proficiency - υπολογιστές- marketing σεμινάρια - σεμινάρια για οικονομικούς και γενικά όπου γάμος και....σεμινάριο η Μαρία μέσα)
Το καλλιτεχνικό κυλούσε μέσα μου αλλά απο πολύ νωρίς ασχολήθηκα με τις πωλήσεις, πρώτα με τις πωλήσεις πόρτα-πορτα  :-\ μετά με τις πωλήσεις υπηρεσιών (διαφήμιση) μετά με τις πωλήσεις χονδρικής (σε μεγάλες εταιρίες) μετά ασχολήθηκα με την εξυπηρέτηση πελατών σε μεγάλη και ονομαστή  O_o τράπεζα (μάλλον ήμουν η μόνη που ήθελα να εξυπηρετήσω όμως και γι αυτό έφυγα)
Ωσπου κατέληξα μετά απο κάποια σεμινάρια στο CAD και εξειδίκευση πάνω σε συγκεκριμένα σχεδιαστικά προγραμματα να κάνω μελέτες χώρων (πάλι πωλήσεις  ???)
Μου αρέσει το συγκεκριμένο επάγγελμα γιατί είναι άκρως δημιουργικό, και ικανοποιεί και την δόση καλλιτεχνικής φλέβας που έχω (έχω ασχοληθεί με το θέατρο και την ζωγραφική, ο,τι να'ναι δλδ :P)
Γενικώς μου αρέσει να μαθαίνω και να ασχολούμαι με δημιουργικά πράγματα (ακόμα κι αν αυτό αφορά οτι κάτι δεν λειτουργεί καλά με το Dvd-player του σπιτιού, και ειδικά για ηλεκτρονικά θέματα σπάνια έχουμε φωνάξει μάστορα xD έχω τα κατσαβιδάκια μου και μαστορεύω)
Και φυσικά το ευτυχέστερο και σπουδαιότερο όλων στην ζωή μου είναι η ανατροφή των παιδιών μου και η συνύπαρξη με τον υπέροχο σύζυγό μου  @}->--

Μαρακι δεν ειναι τιποτα το ιδιαιτερο η φυσικοθεραπεια  :)
εγω τελειωσα και δεν ασχοληθηκα ποτε κι ουτε προκειτε να ασχοληθω O_o

λοιπον παιδια εγω δεν συνεχισα τις σπουδες μετα το λυκειο :(
(αγαπησα βλεπετε *IN%%__%%LOVE*)
ισως εφταιγε και το οτι δεν ειχα "ψωνιστει" και με καποιο επαγγελμα :-\ anyway,
ειμαι παααρα πολυ ευχαριστημενη που δηλωνω "οικιακα", καταπιανομαι κι εγω οπως και το μαρακι με τα ΠΑΝΤΑ.
(στοκαρω, βαφω, φτιαχνω τον κηπο ,πλενω τ αυτοκινητα, φτιαχνω απειρα κουλουρακια,τσουρεκακια,κ.α.(ηλεκτρονικα δεν τα πιανω ας κανουν και τιποτα οι αντρες του σπιτιου :P)
γενικα δεν μπορω να καθομαι ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ :D

ΕΜΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΥ Η ΚΟΜΜΩΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΕΙΧΑΝ ΑΛΛΑ ΜΥΑΛΑ *KISSED*ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ Μ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΜΑΘΩ.ΤΩΡΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΜΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΩ. *IN%%__%%LOVE*
ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ
ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΜΕ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΤΑ ΦΟΗΘΑΩ.ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΓΙΝΑ ΑΥΤΟ
ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ *KISSING* *KISSING* *KISSING*

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 4 ΧΡΟΝΩΝ ΠΗΓΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΣΠ0ΥΔΑΖΕ ΤΟΤΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ..ΒΓΗΚΑΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΑΚΙ ΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΑΣ...ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΩ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ..ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ..ΔΟΥΛΕΨΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΣΕΠ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΜΙΑ..

Ηθελα να γινω αστυνομικινα. Μου αρεσαν οι στολες και ειχαν παρει τα μυαλα μου αερα απο τα σιριαλ(miami vice κλπ). Μεγαλωνοντας καταλαβα οτι η ζωη δεν ειναι οπως στην τηλεοραση *STOP* και το ονειρο ξεφουσκωσε. Τελικα σπουδασα σε ενα ιδιωτικο κολλεγιο και δουλευω σε μια νομικη εταιρια εδω και παρα πολλα χρονια (πηγα για λιγο, αλλα ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου xD)

Αχ... μεγάλο κεφάλαιο ανοίξαμε βρε παιδιά... εγώ αρχικά ήθελα να γίνω καθηγήτρια ή δασκάλα επειδή ήταν η νονά μου, στην πορεία όμως άλλαξαν τα πράγματα και ήθελα (όπως και θέλω ακόμη) να γίνω σχεδιάστρια μόδας όμως επειδή το συγκεκριμένο επάγγελμα απαιτεί γνωριμίες και περίεργα ωράρια και διάφορα άλλα μάλλον το κράτησα για χόμπι, όταν τελείωσα το λύκειο αποφάσισα να πάω σε ένα κολέγιο και σπούδασα λογιστικά και χρήση Η/Υ. Σήμερα εργόζομαι σε ένα σωματείο με επαρχιακές εφημερίδες εδώ στην Αθήνα και σύντομα σκέφτομαι να αλλάξω ρότα και να ασχοληθώ με την δουλειά του άντρα μου που έχει πρακτορείο ασφαλειών (θα είναι πολύ καλύτερα νομίζω και ελπίζω να το καταφέρω θα δείξει...)

Εγώ, παρεούλα, ήθελα να γίνω κάτι σε συνοδός-ξεναγός κάτι, τελοσπάντων,που θα ήμουν μόνιμα σ΄ένα ταξίδι!!!!Η γνωριμία καινούργιων τόπων,πολιτισμών,ανθρώπων μέσα από ταξίδια ήταν & είναι πάντα η μεγάλη μου μούρλα ;D.Φανταστείτε οτι όταν τρελλαίνομαι από τα διαφορα καθημερινά, μικρά ή μεγάλα, θα με βρείτε σίγουρα κάπου στην παραλία της Θεσσαλονίκης να περιμένω,αρμενίζοντας ;D, το έλα ή το φύγε των καραβιών!!!Ενίοτε,αλλάζω & στέκι & πάω στο αεροδρόμιο για αλλαγή,χαζεύοντας το σύρε & έλα των αεροπλάνων :P.Γι΄αυτό & τέλειωσα γαλλικό σχολειό(χα :D) πήρα & όλα μου τα πτυχία Αγγλικής(χα χα :D :D) & μετά ήρθε ο ΕΡΩΤΑΣ :D :D :D......Παιδιά,οικογένεια,αγώνας καθημερινός............Σήμερα,μετά από αρκετές αλλαγές εργασιών,είμαι αποθηκάριος σε εισαγωγική εταιρεία & εδρεύω σε χώρο χωρίς ούτε κάν παράθυρα να βλεπω τον ουρανό(χα χα χααααα ;D ;D ;D)Αnyway.............  

Πολύ ωραίος απολογισμός ψυχής και ζωής. Μπράβο. Εγώ απο πολύ μικρή, γύρω στα 7-8-9 κάπου εκεί μέσα χαμένη, έπαιρνα σφραγίδες και όταν τις έχανα έφτιαχνα καινούργιες. Τέλος πάντων εκει μέσα χαμένη στις σφραγίδες, στις υπογραφές και στις απουσίες, ήμουν πολύ σκληρη σαν χαρακτήρας απο τότε,χαχαχαχα, αποφάσια ότι το μονο πράγμα που μου ταιριάζει είναι αυτό. Αυστηρός προγραμματισμός.!!!!! Αλλά επειδή λογαριάζουμε χωρίς τους ξενοδόχους όλους, μαζί και τους γονείς, εκείνη είχαν στο μυαλό τους νοσηλευτική και βρεφοκομική. Μεγαλώνοντας, απο το πολύ μπλα μπλα, είχα και μια γλυκειά θεία νοσηλεύτρια η οποία αργότερα κατάφερε και έγεινε προισταμένη και με τα χρόνια ξανασπούδασε και έγινε γιατρος , μπράβο της.  Το μικρόβιο κόλλησε μέσα μου ξεχνώντας τους προγραμμτισούς και τις σφραγίδες. Όλα αυτά μέχρι το λύκειο, προτίμησα να πάω ΤΕΛ όπου περνούσες σε ΤΕΙ χωρίς εξετασεις μόνο με τον βαθμό και αυτο γιατί τα φροντιστήρια θα θεωρουσα χαμένος κόπος. Αν πήγαινα γενικό λύκειο θα βαρούσα στα σίγουρα δικηγορική αναμφίβολα. Συμπληρώνω που λέτε το μηχανογραφικό, όλα αυτα τα χρόνια απο το γυμνάσιο όμως μέχρι και το λύκειο ήμους ένα τεράστιο φυτό, απο τα μεγαλύτερα χαχαχαχα όλες τις τάξεις με τυποτροφίες τις πέρνούσα. Πολύ λογοδιάροια πωπωπω. Τουτέστιν   φυτό και στο λύκειο 19.9 βαθμό,άμα την πιάσω στα χέρια μου την καθηγήτρια..... δηλώνω πρώτα βρεκομική, δευτερη την κρυφή μου αγάπη διοικηση και οικονιμίας και τρίτη νοσηλευτική. Συνομοτεί όλο το σύμπαν και με μεγάλο βαθμό δεν παιρνώ στην βρεκομική και μαντέψτε τι έγινε...... οι σφραγίδες ήταν πλέον μπροστά χωρίς κανένα εμπόδιο. Στα ΤΕΙ όταν πέρασα δέυτερη, του έδωσα και κατάλαβε και εκεί άριστη. Τελικά αυτό που θες όσο και να το κρύβεις αν ζει μέσα στην καρδιά σου κάποτε θα γίνει.

Ζενια μου ε,οχι και φυτα :)
κι εγω τον ιδιο βαθμο ειχα αλλα ημουν μετα απο αλλαγη συστηματος,λιγο πολυ το αγχος
και δεν περασα,βεβαια εχω ενα πολυ καλο απολυτηριο που με βοηθησε αρκετα ως τωρα :-*

Διαβαζοντας ολα τα παραπανω καταλαβα οτι αλλου ξεκιναμε αλλου καταληγουμε!Εγω παντα ηθελα να γινω ψυχολογος μου αρεσε απλα η διαδικασια να ακους τους ανθρωπους εφοσον δεν διαβαζα ομως αυτο ηταν ανεφικτο γιατι δεν πρεπει μονο να ξερεις να ακους.....ετσι μια μερα αποφασισα να γινω κομμωτρια.....ασχετο...ναι αλλα εχει  την ιδια βαση ακους χωρις να εχεις διαβασει........και τελικα καταλαβα πως στισ περισσοτερες θα'θελα να κανω αυτο *STOP* :-XΤελικα ηταν ονειρο η εφιαλτης?!!!!!

Γεια σας και απο ενα νεο μελος...Πολυ ενδιαφερον το θεμα και ειδικα για μενα που βρισκομαι σε σημειο ιδιαιτερα σημαντικο!Φετος,λοιπον,τελειωνω την ψυχολογια του ΑΠΘ.Ειναι ο,τι χειροτερο μπορουσα να φανταστω!!!!Πριν τις πανελληνιες ηθελα να μπω στο τμημα κιν/φου του ΑΠΘ.Επειδη ομως εγραψα πολυ καλα στις εξετασεις,το κεφαλι των γονιων μου πηρε ''αερα'' και ηθελαν κορη επιστημονα....Τελος παντων....Τωρα αποφασισα να φυγω στο εξωτερικο και να αναζητησω την τυχη μου....Ποια ακριβως θα ειναι αυτη;;;;;;Αγνωστο!!

καλως ηρθες στην παρεα μας....καλη επιτυχια σ οτι κι αν κανεις :)

Καλώς ήρθες στην παρέα μας και καλή επιτυχία με τις σπουδές σου. *KISSING*

Καλώς όρισες thea  @}->--

thea καλή τύχη !

Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω πολλά, παρουσιάστρια, μπαλαρίνα, τραγουδίστρια νηπιαγωγός.
Τελικά επικράτησε το τελευταίο. βρεφονηπιοκόμος. Τα παιδιά για μένα είναι ένα θαύμα, δεν υπάρχουν λόγια...
 
Αυτό όμως που πραγματικά θα μου ταίριαζε και δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω πίσω το χρόνο,
είναι η κτηνιατρική. Η αγάπη μου για τα αθώα αυτά πλάσματα ήταν απο πολύ μικρή. Το επάγγελμα
μπορεί να μην το πέτυχα αλλά προσπαθώ να βοηθήσω με τον τρόπο μου. Στόχος μου πλέων
είναι ένα καταφύγιο με αδέσποτα.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχες σας!!Καλως σας βρηκα! *DRINK*

Thea καλώς μας ήρθες *KISSING*
Σου εύχομαι με ότι & αν αποφασίσεις να ασχοληθείς να μπορέσει να σου γεμίζει την ψυχή σου @}->--

Αχ ευχαριστω παρα πολυ για τις ευχες σας! :)

Καλώς ηρθες στην παρέα μας!!!!!καλή επιτυχία στις σπουδές σου... *IN%%__%%LOVE* *IN%%__%%LOVE*

Καλησπερα και απο αλλο ενα καινουργιο μελος...

Το τι θα γινεις αμα μεγαλωσεις ποτε δε μπορεσα να το καταλαβω ας διασχιζω την τριτη δεκαετια πανω στη γη.. :-\
Γιατρος ηθελα να γινω και μαγειρας...και μηχανικος...και αρχιτεκτωνας...και εστιατορας...και σκουπιδιαρης καποια στιγμη...και πολλα πολλα αλλα.
Επειδη με πηγαιναν λιγο τα γραμματα αλλα δε τα πηγαινα εγω κατεληξα οτι γιαρος ειναι πολυ βαρυ και μηχανικος πολυ μουτζουρικο.
Ειπα λοιπον..'Η φυσικοθεραπευτης ή μαγειρας.
Ετυχε το πρωτο αλλα το δευτερο ειναι αυτο που με βοηθησε να σπουδασω.Δουλευα ταβερνα και σπουδαζα  ;)
Δε ηξερα αν ηθελα να μαγειρευω για την παρτη μου και τους δικους μου ή για να ζω. Δυσκολη η ζωη του μαγειρα.Πολυ δυσκολη...

εμένα μου λες ... παραιτήθηκα από το μαγειριλίκι και συνέχιζα να μυρίζω τηγανόλαδα για το επόμενο εξάμηνο  :-S :-S O_o

για την ακρίβεια, δεν παραιτήθηκα, αλλά με απέλυσαν όταν μου φέραν εν έτη 1999 να μαγειρέψω βοδινό κατεψυγμένο από το 1984 και αντέδρασα  :-! :-! :-!

Καλημέρα! Εγώ μάλλον είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που ασκούν το επάγγελμα που σπούδασαν και λατρεύουν.  :) :) :) Διδάσκω πιάνο & ανώτερα θεωρητικά μουσικής  *MUSIC**και νιώθω ότι ζω-αναπνέω-υπάρχω από αυτή τη δουλειά. Προς το παρόν και υποστηρικτικά εντελώς εργάζομαι τα πρωινά και σε μία εταιρεία  :-\ γιατί έτσι κι αλλιώς το πρωί τα παιδιά είναι στο σχολείο και σπάνια έχω μάθημα. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι... άλλο ήταν το όνειρό μου  *IN%%__%%LOVE* Όταν ξεκίνησα να σπουδάζω μουσική ονειρευόμουν ... να γεμίζω στάδια καθότι και καλλίφωνος!!! Αλλά κάποια στιγμή... προσγειώνεσαι... Ή... μήπως όχι; Λες να μας παίρνει ακόμα;;; *THUMBS%%__%%UP*

Καλώς μας ήρθες, kon3stam @}->--
Η μαγειρική, εδώ μέσα, λειτουργεί εντελώς διαφορετικά από το μαγειρείο ;), μάλλον χαλαρώνει :D
Καλά να περνάμε παρέα @}->--

Ποτέ δεν είναι αργά, nayia μου ;)!!! Keep walking @}->--!!!

πως κανουμε παραθεση?

για την ακρίβεια, δεν παραιτήθηκα, αλλά με απέλυσαν όταν μου φέραν εν έτη 1999 να μαγειρέψω βοδινό κατεψυγμένο από το 1984 και αντέδρασα...απο Arxos

τι κρεας ήταν αυτο??? καλα δε βρωμαγε?? ουτε στο στρατο ετσι...
η αληθεια ειναι οτι και εγω εργαζομαι πανω σε κατι που μου αρεσει...
μετα απο πολλα χρονια καταλαβα οτι και η μαγειρικη και η φυσικοθεραπεια εχουν ενα κοινο χαρακτηριστικο που με εκαναν να τα αγαπησω..και στα δυο παιρνεις τα υλικα (στη μια περιπτωση ενα ανθρωπο) δουλευεις καλα και σε λιγο εχεις αποτελεσμα. ή ενα φαγητακι ή ενα ευχαριστημενο ασθενη (πελατη)   :)

δεν δέχτηκα ούτε να το αποψύξω ..ήταν μισό βόδι κατεψυγμένο, σκέψου το περίπου στα 2 μέτρα ύψος κομμένο στη μέση, που έπρεπε να το κόβω με πριώνι σε μερίδες για να το αποψύχω και να το χρησιμοποιώ λίγο λίγο μέχρι να το σπρώξω όλο  :-!

 :-! :-! :-!  Έλεος....μα τι περιμένει και ο ΕΦΕΤ???Να βρωμά και να ζέχνει το κρέας για να πουν οτι ειναι ακατάλληλο?Κάποτε σε μια ταβέρνα πού δούλεψα (για 3 μέρες) στα Χανία κοντεψα να λιποθυμίσω απο την μπόχα οταν άνοιξα το ψυγείο και ειδα το κρέας πράσινο και το ξιφία άσπρο.Ο ιδιοκτήτης έβαλε τη λατζέρα να τα πλύνει και να τα φυλάξει στη κατάψυξη.Το βράδυ που ήταν τύφλα στο μεθύσι τα πέταξα και δε ξαναπάτησα στο μαγαζί για δουλειά.

Σωστός!!!!!!!!!!  *THUMBS%%__%%UP* *THUMBS%%__%%UP* *THUMBS%%__%%UP*

Μάλλον δεν έκανα σωστά την παράθεση...  :-\
Κατάλαβες όμως τί εννοώ, έτσι;  :B

κατήλαβα...κατήλαβα... xD @=

Γειά σας και από μένα.Εγώ ήθελα από πιτσιρίκι να γίνω στρατιωτικός και τα κατάφερα σχετικά εύκολα.Σήμερα είμαι αξ/κος στην Πολ.Αεροπορία(αν και έχω να πατήσω κάμποσο καιρό στη δουλειά λόγω άδειας κυήσεως..).Έπεσα λίγο έξω στον τομέα,ονειρευόμουν κάτι σε αλεξίπτωτα κλπ(G.I.Jane στυλ..)αλλά τέλος πάντων,καλά είμαι κι εκεί.. ;)

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!! ΕΙΜΑΙ ΝΕΟ ΜΕΛΟΣ Κ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ SITE ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ( ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ GREEKMASA ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΩ, ΜΙΑΣ Κ ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ)
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΑΔΙΟΡΙΣΤΗ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, Η ΟΠΟΙΑ  ΟΡΜΩΜΕΝΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΑΡΑ ΕΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΑ 2 ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
- ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΕΛΛΑΔΑ
- ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΩ ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΕΠΟΙ Κ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ... (ΜΟΝΟ 1 ΣΤΟΥΣ 40 ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ)

ΤΩΡΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩΣΩ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ .. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΡΟΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ...

Καλώς την Τάμυ. Καλώς μας ήρθες  @}->-- και καλή επιτυχία στις εξετάσεις

Καλησπέρα! Εγώ ήθελα πάντα να ασχοληθώ με τα παιδάκια, νηπιαγωγός ή  βρεφονηπιοκόμος, αλλά δεν τα κατάφερα...  :( Πρίν έξι χρόνια περίπου όμως άρχισα να ασχολούμαι με τα δικά μου... :) :) *KISSED*

Κορίτσια καλώς ήρθατε στην όμορφη παρέα μας.
Τάμυ καλή επιτυχία στις εξετάσεις.

απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μου ηθελα να γινω καθηγητρια αγγλικων καθως λατρευα τα αγγλικα.
αλλα στην πορεια επειδη δεν περασα στις πανελλαδικες στη σχολη που ηθελα πηγα προγραμματιστρια ηλεκτρονικων υπολογιστων και κατεληξα στο δημοσιο στο τελος οπου εργαζομαι ως και σημερα. αυτα τα πολλα  :P

χμμμ! ειμαι αποφοιτος της σχολης τουριστικων επιχειρησεων που περιλαμβανει οικονομικα, λογιστικα κ διοικηση τουριστικων κ ξενοδοχειακων εγκαταστασεων ... ειχαμε εργαστηρια μαγειρικης κ εκει τα ειδα ολα ... καταλαβα που ανηκω! ειχα λησμονησει οτι απο 7 χρονων μαγειρευα κ η μαμα μου τρελαινοταν να με βλεπει να απαριθμω τα υλικα κ την εκτελεση καθε συνταγης βαση μνημης!!! ανηκω στο χωρο της εστιασης, εκει ειναι το βασιλειο μου ... οταν δεν ειμαι καλα, ακομα κ ημικρανια να εχω ... αν μαγειρεψω οοοοοοοοοοολα θα περασουν! ειναι η αρρωστια μου, ειναι το παθος μου κ δεν υπαρχει φαγητο που να μην εχω δοκιμασει να φτιαξω. απ' ο,τι μου λενε παντως τα καταφερνω πολυ καλα κ ο λογος οφειλεται βασικα στο γεγονος ο,τι αγαπαω αυτο που κανω, προσθετω ολο το μερακι κ τη λατρεια μου κ το αποτελεσμα ειναι παντα ωραιο. παρακολουθω εκπομπες μαγειρικης κ καταγραφω τα παντα. ελπιζω συντομα να μου δοθει η ευκαιρια να δουλεψω στην κουζινα κπ ταβερνας ή εστιατοριου εστω κ ψησταριας γτ βλεπω να παχαινω τους γειτονες μου αφου κανω αναριθμητα φαγητα κ τα μοιραζω στον κοσμο! η χαρα της δημιουργιας φτανει κ περισσευει για μενα!

Γεια σας και από μένα.
Όταν ήμουνα στο Λύκειιο ήθελα να γίνω πολλά πράγματα. Αεροσυνοδός,δημοσιογράφος,αρχαιολόγος. Τελικά στην Τρίτη Λυκείου έφαγα μια φλασιά για Αστυνομία και στρατιωτικές σχολές. Ήθελα να βάλω καπέλο.Το πάλεψα και τα κατάφερα. Όχι στην Αστυνομία αλλά στο περιβάλλον των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα με βάρδιες, μεταθέσεις κ.λ.π. Όχι ότι τώρα είναι εύκολα. Αλλά όσο παλιώνεις τα πράγματα είναι καλύτερα, ανάλογα βέβαια την Υπηρεσία που βρίσκεσαι.
Τέλος πάντων έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Είμαι σ' έναν τομέα που μ' αρέσει. Βάρδιες και μεταθέσεις δεν σταματάνε αλλά συνήθισα πλέον.

Πάντα ήθελα να γίνω εκπαιδευτικός και ευτυχώς τα κατάφερα! Είμαι μάλλον από τους τυχερούς που ασχολούνται με ότι ακριβώς τους αρέσει!
Πάλεψα 13 χρόνια για να μαζέψω προϋπηρεσία ταξιδεύοντας σε όλη την Ελλάδα και να διοριστώ αλλά πέρυσι επιτέλους τα κατάφερα και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω παρόλο που πέρασαν ήδη 14,5 μήνες από τότε που διορίστηκα!

Λίνα πέρασε κι όλας τόσος καιρός?  :o Σαν χθες θυμάμαι που έλεγες για να ψηφίσουμε!!! Μετά περιμενες με αγωνία τα αποτελέσματα και ήσουν 6η στην λίστα που θα έπαιρναν 5!!!(αν θυμάμαι σωστά γιατί το Αλτσχάιμερ καραδοκεί  xD xD)
Αχ βρε Λίνα!!! Πράγματι είσαι τυχερή!!! Οπως και τα παιδιά που σε έχουν! @}->--

Εμένα το ονειρό μου ήταν να γίνω νηπιαγωγός ή δασκάλα! δεν τα κατάφερα όμως,πολλά οικογενειακά  και οικονομικά προβλήματα δεν με άφησαν να σπουδάσω και βρέθηκα να ασχολούμαι με υπολογιστές και να δουλεύω στο δημόσιο,δεν πειράζει,δεν μας έρχονται όλα ρόδινα στην ζωή μας,υγεία και δουλειά να έχουμε γιατί τα πράγματα όσο πάνε και χειροτερεύουν!

βλεπω ξανα τις εξομολογησεις κ τρελαινομαι, με πιανει συγκινηση ...
κ εγω απο δικηγορος ξεκινησα μικρουλα, μετα σκεφτηκα δημοσιογραφος να γινω, ημουν καλη ομως κ στα μαθηματα θετικης κατευθυνσης κ τελικα ... οι γονεις σε αποθαρρυνουν! σου λενε να ακολουθησεις κτ που να σου αποφερει χρηματα, ακομα κ αν δεν σε ευχαριστει! ετσι με τα πτυχια τουριστικων επιχειρησεων, υπολογιστων κ τεσσαρων ξενων γλωσσων που πηρα δουλεψα απο καφε/μπαρ, σε εργοστασιο με επιπλα, εγινα δακτυλογραφος σε εφημεριδα (το καλυτερο μια κ ειμαι ασσος στο τυφλο συστημα), εργαστηκα στο δημοσιο για λιγο κ τωρα ημιαπασχολουμαι σε κετεριγνκ (κουζινα) ... αναλαμβανω δακτυλογραφησεις ... μεταφραζω ταινιες για την παρτη μου κ προσπαθω να βρω το νοημα της ζωης οπως ολοι μας ...

Υ.Γ. θυμαμαι καποτε στα 19 ο καθηγητης μαγειρικης στη σχολη μου προτεινε υποτροφια στη γαλλια κ τοτε το ειδαν πολυ αρνητικα οι δικοι μου, αλλωστε δεν ειχαν κ την οικονομικη ανεση ... ετσι χαθηκε η μεγαλυτερη ευκαιρια της ζωης μου, ηθελα τοσο να ζησω το ονειρο μου ... αχ! αν κλαψω, θα ειμαι χαζη;

apo kei einai kai o antraw moy,,eixame magazia ekei,,,

Τι  Αλτσχάιμερ βρε Μαράκι  ^-^ εσύ είσαι εγκέφαλος σωστός! Μέχρι και τη σειρά που είχα στον πίνακα θυμάσαι  ???  :o έχω πάθει πλάκα!!!!!
Όσο για τυχερά παιδιά και μανούλες - ειδικά εσύ μην μιλάς καθόλου γιατί είσαι τόσο πολύτιμη μανούλα που δεν συγκρίνεσαι καρδιά μου! @}->--

 *IN%%__%%LOVE* *IN%%__%%LOVE* *IN%%__%%LOVE* *IN%%__%%LOVE* *IN%%__%%LOVE*

Kalispera!
Egw panta otan hmoun mikrh elega se olous oti 8elw na ginw.....manavhs!!! Xwris kamia plaka! To 8umamai akoma na to lew oti 8elw na poylaw ta laxanika kai ta frouta mou...:S
Sthn poreia allaksa gnwmh.. apofasisa na ginw paidiatros giati agapousa panta ta paidia (kai auta kata kapoio tropo mou ka8ontai panta souza!) kai epipleon 8ewrousa panta to epaggelma tou iatrou polu gohteutiko, apo para polles apopseis. Hmoun aristh ma8htria kai auto to ofeilw stous goneis mou pou panta me sthrizan kai me voh8oysan me tropo monadiko.
Telika ta katafera, perasa sthn iatrikh sxolh Hrakleiou Krhths (pou einai kai to nhsi apo opou katagomai) kai twra exw metakomisei sth Souhdia kai kanw thn eidikothta mou! Eimai para polu euxaristhmenh, suneidhtopoiw poso polu aksizan oi kopoi kai oi 8usies mou. Giati 8elei para ma para polles 8usies, toses pou an den exei perasei kaneis apo paromoia fash, den mporei na katanohsei kan ti shmainei h leksh. Gi auto san mikrh sumvoulh se esas pou eiste goneis, dinw na mhn piesete pote ta paidia sas na kanoun kati pou eseis oneireuosastan.
Oneireuomai otan teleiwsw thn eidikothta mou se kamia 5etia apo twra, molis dhladh 8a exw pathsei ta 30, na epistrepsw sthn omorfh Elladitsa mas (me thn elpida na exoun kaluterepsei ligo ta pragmata), na anoiksw to iatreio mou se mia eparxiakh polh pou na exei 8alassa (thn A8hna den thn antexw parolo pou eimai gennhmenh kai megalwmenh ekei), kata protimhsh sthn Krhth 'h kapoio allo nhsi mas kai na zhsw to oneiro mou apo thn arxh!:-) 'H mallon gia na dior8wsw.... na arxisw na zw ki egw san an8rwpos!!!!!

H mageiriki einai ena mikrovio pou eixa panta kai otan sunantaw duskolies 'h exw apeiro diavasma 'h skeftomai oti prepei na diavazw se olh mou th zwh, lew apo mesa mou "xazh, eprepe na gineis mageiras"--- meta apo ligo epanerxomai sthn pragmatikothta kai kanw to xompu mou sto spiti me kalous filous kai kokkino krasi!

καλησπερα  :)
εγω οταν τελειωσα το σχολειο δεν ηξερα τι ηθελα πραγματικα να κανω, με αποτελεσμα να μπω σε μια σχολη που μου εβγαλε την ψυχη. μετα απο καιρο καταλαβα οτι εκανα λαθος που εκανα κατι που δεν αγαπω. οποτε τα παρατησα ολα και γραφτηκα σε μαγειρικη σχολη  ;D το μικροβιο το ειχα απο πολυ μικρη  8)  ειμαι πολυ χαρουμενη που κανω κατι που αγαπω!  xD

Εγω ηθελα να γινω νηπιαγωγος.. Τωρα το τι θα γινω θα το δειξουν τα αποτελεσματα των πανελλαδικων σε λιγες μερες :P :P :P

καλά αποτελέσματα (έχε υπομονή, θα αργήσουν κάμποσο  :( )

Με την σειρά ... αεροσυνοδός, νηπιαγωγός, ξεναγός, ψυχολόγος. Κατέληξα υπάλληλος γραφείου για μερικά χρόνια και οικιακά τα τελευταία 11.

Ευχαριστω! :) Αυτο βλεπω και αγχονομαι ακομα περισσοτερο...

Οτι και να γινει θυμησου πως η ζωη ειναι δικη σου και μπορεις να γινεις οτι θες αν δεν φοβασε να ρισκαρεις και να επιβληθεις στο συγγενολοι σου.
Και αυτο στο λεω εγω που δεν καταφερα να επιβληθω στους γονεις μου ακομα (34) και οτι και αν κανω σκευτομαι πως θα το παρουν.
Μικρη ηθελα να γινω αεροσυνοδος, αστυνομικος, γραφιστρια.

Δε φοβαμαι να επιβληθω για το επαγγελμα που θα ακολουθησω, οσο τα σχολια που μπορει να ακουσω για τα αποτελεσματα που θα βγουν σε λιγες μερες......

απο μικρος μου αρεσαν τα αεροπλανακια ;Dοποτε με αξιωσε ο θεος να μπω στη σχολη ικαρων πριν πολλα χρονια :)
περσυ μετα απο 29 χρονια και 3770 ωρες στα Α-7 Η&Ε Corsair συνταξιοδοτηθηκα. τωρα ασχολουμαι με την επιχειρηση της συζυγου και ριχνω και καμια μαγειρικη ;D
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Απο τα 8 μου χρονια ηθελα να γινω Ιατρος και να βοηθαω τον κοσμο.Το εκανα.Στα 30 μου ηθελα να γινω μαμα . Το εκανα.Στα 34 μου ηθελα να κανω μαγαζι με μια φιλη μου πρωιναδικο με χειροποιητες πιτες.Το κανα.Στα 35 μου ξεκιναω ειδηκοτητα Ομοιοπαθητικης.Το κανα.
Τωρα ειμαι στη φαση που πουλαω το μαγαζι(αν κ παει πολυ καλα) για να αφιερωθω στην ιατρικη.Παραλληλα ασχολουμαι με την ενεργειακη θεραπεια και την εναλλακτικη ιατρικη.
  ΟΥΦ!!!!! Τελειωσα.......!!!!!!!!!!!!!!
                                                                                 ευχαριστω για την παρεα κορισταρες!!!!

Μικρή ήθελα να γίνω νηπιαγωγός και αεροσυνοδός.
Στις εισαγωγικές εξετάσεις με πρώτη προτίμηση την Αγγλική φιλολογία, πέρασα στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κύπρου, πολύ ενδιαφέρον σας πληροφορώ. Αποφοίτησα το 2000 και έκτοτε εργάζομαι στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου στην εξιδικευμένη βιβλιοθήκη για το εν λόγω τμήμα.
Φανηκά τυχερή που βρήκα δουλειά ΚΑΙ με το πτυχίο μου 7 μόνο μήνες μετά την αποφοίτηση μου και 7 μήνες αφού γέννησα το μονάκριβο γιο μου)
ISLAM, και π πρώην σύζυγος μου είναι Ίκαρος, επισμηναγός τώρα (39 ετών, έχει ακόμα χρόνια...).

τι πεταει η πεταγε? ::)

BELL ή GAZELLE θα σε γελάσω... 

Ελικόπτερα είναι αυτα, το δεύτερο τόχει η κύπρος...

Απο μικρή ηθελα να γίνω διευθυντρια:μου άρεσε η Διοίκηση και κυρίως η Οργάνωση και όπως δείχνουν τα πράγματα θεωρώ ότι ειμαι αρκετα κοντά
Μετα απο σπουδές στο τμήμα Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά μπορώ να πω τώρα ότι δουλεύω πάνω στο αντικείμενο που λατρεύω:τη λογιστική αλλά και ελεγκτική εταιρειών.Δυσκολη δουλειά, αλλά είναι η δουλειά μου και μ' αρέσει...

Μικρή ήθελα να γίνω ηθοποιός ή και τραγουδίστρια, πατινέρ (επι Καταρίνας Βιτ μου είχε ξυπνήσει το πάθος) και έλεγα και γιατρός για να κάνω το χατήρι του πατέρα μου.
Όταν μεγάλωσα  είδα ότι μου έλειπε το ταλέντο για όλα τα παραπάνω, γιατρός δεν υπήρχε περίπτωση  να γίνω ποτέ  και έτσι βρέθηκα να σπούδαζω  ΜΜΕ στο ΑΠΘ.
Μετά έφυγα  στη Γαλλία για μεταπτυχιακό  στις πολιτικές επιστήμες, όπου και έμεινα και εργάστηκα ως επιστημονικός βοηθός για 14 χρόνια.
Αφού γύρισα στην Ελλάδα, μετά απο κοινή απόφαση με τον άντρα μου για να κάνουμε οικογένεια, ανακάλυψα ότι δεν μπορούσα να βρω δουλειά πουθενά!
Έτσι δουλεύω ως freelancer μεταφράστρια.Ο εκδοτικός οίκος , για τον οποίο εργάζομαι τον τελευταίο χρόνο μου προσφέρει άνετο περιβάλλον και ευέλικτο ωράριο, πράγμα πολύ σημαντικό για μένα, τώρα που περιμένω το τρίτο μου παιδί.
Είμαι η μόνη απο όλη την οικογένεια μου, που δεν έκανε καριέρα στην ιατρική!

το όνειρο μου ήταν να γίνω ψυχολόγος και να προσφέρω ψυχολογική υποστήριξη σε άτομα με ασθένειες που δεν επιδέχονται θεραπεία και προς το παρόν σπουδάζω ψυχολογία  ;D ;D ;D ;D ;D

εγώ απο μικρή ονειρευόμουν να ασχοληθω με παιδάκια προσχολικής ηλικίας. Τελικά πήγα σε μια σχολή, τελείωσα βρεφονηπιαγωγός, αλλά δουλειά δεν έβρισκα. Ετσι άρχισα να ψάχνω για δουλειά, σε κάτι άλλο. Τελείωσα λογιστικά, βρήκα δουλειά σε συνεργείο, μετά σε λογιστικό γραφείο, μετά το απόλυτα άσχετο...Εγινα ταξιτζού. Εκεί γνώρισα το σύζηγο και όταν αποφασήσαμε για γάμο είπαμε να κάνουμε μια άλλη δουλειά και έτσι ανοίξαμε περίπτερο. τώρα είμαι ακόμα στο περίπτερο.

Δεν ανήκω σαυτούς που έιχαν όνειρο να γίνουν κάτι! Αυτό που κάνω προέκυψε τυχαία και κατάλαβα ότι αυτό θέλω να κάνω!
Λίγο πριν τελειώσω το σχολείο,ήθελα να γίνω δασκάλα,δε τα κατάφερα,αλλά λόγω πολλών δυσκολιών που προέκυψαν,(πέρασα σε τμημα ΤΕΙ που έκλεισε)σκέφτηκα ότι μιας και μαρεσει η μαγειρικη,αλλά ιδιαίτερα η ζαχαροπλαστική,αποφάσισα να σπουδάσω Σεφ και έτσι και εγινε και κατάλαβα ότι ΜΟΝΟ αυτό μπορώ να κάνω!

Βιολόγος είναι το επάγγελμα των ονείρων μου και δυστυχώς έχασα το Βιολογικό για σχετικά λίγα μόρια στις Πανελλήνιες.
Πέρασα όμως Φυσικό το οποίο με ενδιαφέρει εξίσου και είμαι αρκετάα χαρούμενη. Τώρα για αρχή θα κάνω το πρώτο έτος στο φυσικό και αν δω ότι η αγάπη για τη Βιολογία παραμένει, θα φύγω στο εξωτερικό για να το κυνηγήσω γιατί Πανελλήνιες δεν παίζει να ξαναδώσω. Έτσι κι αλλιώς είμαι μικρή ακόμη, μόλις 18, οπότε τώρα αρχίζουν όλα :)