GreekMasa - Συνταγές μαγειρικής - Forum

Θα θέλαμε να ξημερώσει η μέρα... που δεν θα υπάρχουν αδέσποτα στους δρόμους.

Εντελώς τυχαία μπήκα σε αυτή την ιστοσελίδα https://www.kazshelter.org/index.htm και πραγματικά συγκινήθηκα
Το ΚΑΖ (Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων) είναι Σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που, εμείς μια καλά δεμένη ομάδα ζωοφίλων, ιδρύσαμε το 1988.
Η φροντίδα των αδέσποτων ζώων, μια καθαρά εθελοντική προσπάθεια, ήταν αυτό που μας ένωσε από την αρχή.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος των τετράποδων συντρόφων του ανθρώπου στη ζωή με αξιοπρέπεια, είναι αυτό που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε.


Το καταπληκτικό είναι ότι μπορούμε να υιοθετήσουμε κατοικίδια https://www.kazshelter.org/adoptions.htm
άλλα και να βοηθήσουμε ώστε να στηριχθεί  το ΚΑΖ  με είδη ανάγκης όπως είναι τροφές, σπιτάκια, κουβέρτες, πιάτα, χειρουργικά εργαλεία, χάπια και αμπούλες αποπαρασίτωσης.

(https://www.greekmasa.gr/images/Photobucket_masa1/targets.jpg)

πολυ καλο θεμα μπραβο Κατε
ολοι πρεπει να τα σκεφτουμε τα καημενα τα αδεσποτα
δεν ειναι κοπος να παρουμε ενα κατοικιδιο

Γιώτα όσο κι αν αγαπώ τα ζώα θα διαφωνήσω δυστυχώς μαζί σου. Θεωρώ οτι το να υπάρχει στο σπίτι μας ένα ζώο είναι όχι μόνο κόπος αλλά και αρκετά έξοδα, αν βέβαια θέλουμε να λέμε ότι είμαστε σωστοί σε θέματα υγιεινής, διατροφής κλπ, είναι σα να έχουμε ένα παιδί. Θεωρώ επίσης ότι είναι καλύτερο να μην έχουμε ζώα στο σπίτι παρά να έχουμε δυστυχισμένα κατοικίδια που όλη τη μέρα είναι μόνα τους, καθώς εμείς εργαζόμαστε από το πρωί έως το απόγευμα, σε διαμερίσματα κλουβιά και μάλιστα σε πολυκατοικίες με κανονισμούς του τύπου "Δεν επιτρέπονται τα ζώα" ειδικά όταν είμαστε ενοικοι και όχι ιδιοκτήτες ώστε να υψώσουμε λίγο παραπάνω το ανάστημά μας. Το να βοηθήσουμε όμως με τροφές, κουβέρτες κλπ νομίζω ότι είναι κάτι που όλοι μας μπορούμε  και πρέπει να το κάνουμε.

Αυτό είναι ένα ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ άρθρο https://psgg.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=215&Itemid=32
για τα παιδιά και τα κατοικίδια...

ΜΠΡΑΒΟ!! ΚΑΤΕ.πολυ ενδιαφερον το αρθρο σου για αυτους που εχουν σκυλια αλλα και για αυτους που δεν εχουν να μαθουν πως μπορουν να βοηθησουν.πιστευω να ευαισθητοποιηθουνε και να αποκτησουν ενα "ορφανο".καποια ζωα μπορουν να ζησουν στο χωρο μας και να συνυπαρχει μαζι μας ακομη και με παιδια,αρκει να το εκπεδευσουμε.αν δεν ειστε σιγουροι οτι το θελετε πραγματικα μην το παρετε ειναι κρΙμα να υπαρχουν τοσα ΑΔΕΣΠΟΤΑ!

τα εξοδα για την περιθαλψη δεν ειναι και πολλα
το 1ο εμβολιο κανει 5 ευρω και αυτο γινεται για λιγους μηνες
οσο για το φαγητο εγω περνω στα δικα μου φρισκς και κοσερβες
αλλα τα δινω κι απο το φαγητο που τρωμε
απο τα 5 μου εχουμε σκυλια στο σπιτι οποτε τα θεωρω απαραιτητα για το σπιτι
το μονο ασχημο για την πολη ειναι οτι δεν εχουν το χωρο που θελουν

Ax ρε παιδιααααααααα :( Όλη μου τη ζωή ήθελα ένα ζωάκι και ποτέ δεν είχα γιατί μέσα στο διαμέρισμα δεν ήθελαν οι γονείς μου και τώρα δεν θέλει ο άντρας μου :( Το ξέρω πως ό,τι λέει η Βάγγο ισχύει αλλά θέλω τόσο πολύ :'(
Μόλις φτιάξουμε το μεταφορικό μας θα φροντίσω οπωσδήποτε να προμηθευτώ φαγητό και πράγματα γι' αυτή τη φάρμα που φιλοξενεί τα ζωάκια... Έχουν κάτι ματάρες όλα, μερικά έχουν βλέμμα τόσο εκφραστικό... Αχ, μακάρι να είχα έναν κήπο ή έστω ένα μεγάλο μπαλκόνι :( :(

Όσο θυμάμαι τον ευατό μου πάντα είχαμε ένα κατοικίδιο στο σπίτι. Πέρασαν από μας ψάρια, χάμστερ, χελώνα, γάτος, σκύλος και δε θυμάμαι αν είχαμε και κάτι ακόμα.
Σίγουρα ένα ζώο είναι δέσμευση και χρειάζεται υπευθυνότητα από τη στιγμή που θα το αποκτήσεις.
Δίκιο έχεις Βάγγο ότι είναι κρίμα να είναι μόνο του το ζώο σπίτι ενώ δουλεύει το αφεντικό, όμως στη δική μου περίπτωση, του έσωσα τη ζωή όταν το βρήκα μικρούλη πολύ κοντά σε κεντρικό δρόμο να ζητιανεύει φαγητό. Αν δεν τον είχα μαζέψει τότε, τώρα θα ήταν σίγουρα μακαρίτης.
Πιστεύω αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει το σκύλο μου, θα απαντούσε ότι προτιμάει τη ζεστασιά και την ασφάλεια του σπιτιού μου, τα χάδια και τη φροντίδα μου, από το να γυρνάει αδέσποτο στο δρόμο μέχρι να το χτυπήσει αυτοκίνητο ή να τον κλωτσήσει και διώξει κάποιος άνθρωπος.

Επειδή πολλοί δεν αντέχουν τα ζώα σπίτι τους και το σέβομαι, θα μπορούσαν να φροντίζουν τα αδέσποτα της γειτονιάς τους.

Στη δική μου γειτονιά είμαστε 3 γυναίκες και φροντίζουμε τουλάχιστον 8 γάτες. Σε κάποιες από αυτές μάλιστα έχω δώσει και όνομα. Μια από αυτές την "Καραμέλα" τη μάζεψα από την Αχαρνών και την έχω απέναντι από το σπίτι μου παρέα με άλλες γάτες και μακριά από την πολλή κίνηση. Όταν βγάζω δε το σκύλο μου βόλτα, έρχεται κοντά μας και κάνει "μυτούλες" με το κόλει. Αυτό το θέαμα με ξετρελλαίνει.

Τελικά τη ζωοφιλία ή την έχεις, ή δεν την έχεις.

εγω παντως μαλλον τη ζωοφιλια με την εννοια που το θετετε μαλλον δεν την εχω...
και εννοω ποτε δεν ειχα ενα κατοικιδιο στο σπιτι γιατι παντα ο πατερας μου και τωρα ο ανδρας μου πιστευαν και πιστευουν οτι τα διαμερισματα δεν ειναι τοπος για να φιλοξενησεις ενα ζωο.
βεβαια και οι δυο προερχονται απο επαρχια οπου εκει το καθε σπιτι εχει και ενα τουλαχιστον σκυλο ή γατα και  σιγουρα εχουν μαθει αλλιως...
εγω παλι  ζωντας σε ενα διαμερισμα και ακουγωντας καθημερινα το σκυλο της διπλανης μου που λειπει στη δουλεια να κλαιει και να χτυπιεται στο τζαμι του σαλονιου για να βγει εξω ανατριχιαζω...οποτε και ασπαζομαι  πλεον τη θεση οτι τα ζωα στο διαμερισμα ταλαιπωρουνται...
βεβαια θα μου πειτε ξερεις και ποσα σκυλια για παραδειγμα στην επαρχια ταλαιπωρουνται δεμενα ολη μερα με μια χοντρη αλυσιδα με ενα κομματι ψωμι και μονο λογω υπαρξης την κυνηγετικη περιοδο και τη φυλαξη του σπιτιου?
ναι ετσι ειναι αλλα και σε αυτη την περιπτωση καταληγω οτι καλυτερα να μην εχεις ενα ζωο αν δεν μπορεις να του προσφερεις ενα αξιοπρεπες περιβαλλον διαβιωσης...

Kαι εγω Μαργαρίτα συμφωνώ.Δεν μου πάει καρδιά να φυλακίσω σκυλί στο σπίτι και δεν αισθάνομαι και άνετα με τους γείτονες να τους ενοχλώ.

Συμφωνώ Μαργαρίτα και Αγγελική μαζί σας ότι ένας σκύλος που ουρλιάζει όταν φεύγεις από το σπίτι και χτυπάει τα τζάμια δεν είναι ό,τι καλύτερο ούτε για το ζώο, ούτε για τους γείτονες. Σε αυτή την περίπτωση καλύτερα να μη μένει το ζώο σε διαμέρισμα.

Μην τα βάζουμε όμως όλα στο ίδιο καζάνι.
Υπάρχουν και ήρεμοι σκύλοι που κάθονται μόνοι τους κάποιες ώρες χωρίς να ενοχλούν κανέναν.
Όσο για τις γάτες, τι να πω ? αυτές ούτε που ούτε που ακούγονται και δεν θέλουν και βόλτα έξω. Έχουν όμως τη φροντίδα τους.

Δε ξεχάσω όταν γέννησα ο γυναικολόγος μου ήταν απόλυτος στο θέμα του σκύλου. Μη διανοηθείς μου είπε να βγάλεις το σκύλο από το σπίτι επειδή γέννησες...... και τον άκουσα. Αυτή τη στιγμή ο σκύλος είναι το αδελφάκι που δεν έχει ο γιιος μου, η παρέα του και η δική μου επίσης.
 
Κάποιες από σας θα θυμόσαστε πέρσι που πρωτογνωριστήκαμε, που για να γίνει καλά ο σκύλος από κάποιο πρόβλημα υγείας που είχε, πήγα στην Πανεπιστημιακή σχολή στη Θεσ/κη 3 φορές (τη μία μέρα πήγαινα και την άλλη επέστρεφα για να είμαι στη δουλειά) και κατόπιν έπρεπε κάθε 2η μέρα να τον πηγαίνω στον κτηνίατρο για αλλαγές από τα νότια προάστοια στα δυτικά και ο μικρός τις περισσότερες φορές αναγκαζόταν να διαβάζει στο γραφείο του κτηνιάτρου. Να θυμηθώ τις καθημερινές αλλαγές που του έκανα στο πόδι πρωι βράδυ και ήθελα τουλάχιστον 20 λεπτά γι' αυτό ? Τα 1.500 ευρώ και... που μου έφυγαν σε μια περίοδο που ήμουν χωρισμένη με ένα παιδί και καμμία ουσιαστική βοήθεια ?
Μπορεί να δυσανασχέτησα, αλλά δε το μετάνοιωσα ποτέ.
Θέλετε να πείτε ότι αυτό το ζώο θα είχε καλύτερη τύχη στο δρόμο και καλύτερα να μην το μάζευα ?

Γι' αυτό σου λέω τη ζωοφιλία ή την έχουμε ή δεν την έχουμε. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες.

Με την ευκαιρία δε θεωρώ τον ευατό μου ζωόφιλο γιατί ζωοφιλία σημαίνει πολλά περισσότερα από αυτά τα λίγα που κάνω εγώ.

καλη μου sgr καταρχην μην το περνεις προσωπικα το ζητημα...σαφεστατα με ολα αυτα που αναφερεις ο δικος σου σκυλος εχει ενα αξιοπρεπες περιβαλλον διαβιωσης και εσυ και το παιδι σου μια συντροφια.κανεις δεν αμφισβητει οτι για να εχεις ενα κατοικιδιο προφανως το αγαπας..απλα εχω δει στην πορεια πολλους ανθρωπους να περνουν ενα κατοικιδιο σε μια δυσκολη 'η χαρουμενη στιγμη της ζωης τους, ειτε απο συμπονοια, ειτε για να παιζουν τα παιδια τους, ειτε ακομα και απο αποψη και στο τελος καταληγουν με το περασμα του χρονου και την αλλαγη της καθημερινοτητας να το βαζουν σε δευτερη μοιρα και να βαρυγγομανε....
ενα αλλο θεμα που με απασχολει σχετικα με την ολη υποθεση ζωοφιλιια και ξερω οτι θα πλατιασω αλλα το βλεπω συχνα τον τελευταιο καιρο ειναι οτι πολλες φορες συνανταμε ανθρωπους που θελουν να λεγονται 'ζωοφιλοι' αλλα ξεχνανε να ειναι πανω απο ολα ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
και φερνω ως παραδειγμα την ιδια μου τη γειτονια η οποια εχει γινει πλεον τοπος φιλοξενιας γατιων .δε δεχομαι ρε παιδια να βλεπω γειτονους ολη μερα να ταιζουν γατες με πανακριβες κονσερβες ή με πληρη γευματα που τους εμειναν και την ιδια στιγμη ενα σπιτι πιο περα να υπαρχει κοπελα προσφατα χηρα με 2 ορφανα κατω των 5 ετων και κανεις μα κανεις να μην την εχει ρωτησει ποτε αν θελει εστω μια τυροπιτα για τα παιδια της και απο πανω να της βαζουν και χερι γιατι τα παιδακια συχνα κλαινε ελεος!!!!!!!!!!!....
την ιδια επισης στιγμη οι 'ζωοφιλοι'γειτονες εχουν τσακωθει με ολη σχεδον τη γειτονια γιατι εχουν μαζεψει ολες τις γατες του παγκρατιου οι οποιες ολη μερα σκιζουν σακουλες απο σκουπιδια ,κανουν την αναγκη τους στα χαλακια των πολυκατοικιων,κοιμουνται πανω στα αυτοκινητα μας(τα εχουν γρατζουνισει κιολας) και βεβαιως δημιουργουν πλεον θεμα δημοσιας υγειας μπροστα στις πορτες μας και στο κατω κατω εχουμε και μικρα παιδια και δεν ειμαστε και ολοι τοσο ευαισθητοι ...και φυσικα δε φταινε τα ζωα αλλα αυτοι που αποφασισαν τη ζωοφιλια να την κανουν υποθεση ολων μας...
δε μπορει λοιπον να θες να εισαι φιλοζωος εις βαρος αλλων γιατι τοτε δεν εισαι Ανθρωπος...αν θες να προσφερεις στα ζωντανα καντο χωρις να ενοχλεις τους αλλους...
και για να μη παρεξηγηθω λεω απλα την αποψη μου και δεν υπονοω τιποτα για κανεναν απλα κουβεντιαζουμε .επισης αγαπω τα ζωα και δε θελω να τα βλεπω να ταλαιπωρουνται αλλα πρωτα απο ολα αγαπω τους ανθρωπους οσο εγωιστικο και αν ακουγεται αυτο.... 

Αν εσυ sgr δεν εισαι ζωόφιλη τοτε εμεις που δεν εχουμε καν καποιο ζωάκι τι ειμαστε αραγε; ερωτημα φιλοσοφικό..........
Εγω προσωπικά πιστεύω οτι εισαι πραγματικά ζωοφιλή πολυ περισσότερο απο αυτούς που περιγραφει η Μαργαριτα.

Παρόλα αυτά συμφωνω με την Μαργαρίτα οτι, ενα τεραστιο ποσοστο των λεγόμενων "ζωοφίλων" ειναι ταυτόχρονα απανθρωποι και σκληροί με τους ατυχους συνανθρώπους μας. Αυτη η σκληροκαρδία φυσικά υπάρχει σε πολλούς ανθρώπους ολων των ειδών κι οχι αποκλειστικά στους ζωόφιλους. Με την διαφορά οτι λογω της ιδαιτερης αγαπης που δειχνουν αυτοί προς τα ζώα, η σκληρότητα τους προς τον συνανθρωπο ειναι πιο χτυπητή στα ματια του κόσμου.

Δεν ειμαι εκ πεποιθήσεως κατα των κατοικίδιων απεναντίας τα αγαπώ και μεγαλωσα σε μονοκατοικία μαζί με δεκαδες γατιά μερικα εκ των οποίων ήταν απο τα πολύ αγαπημενα μας ως παιδιά για μενα αλλα και ολη την οικογένεια.
Σημερα ζω σε διαμέρισμα και εχοντας φίλους με κατοικίδια σε διαμερισματα βλέπω τι προβλήματα έχουν κι αυτοί και τα ζώα οπότε δυσκολεύομαι να αποφασίσω να παρω καποιο κατοικιδιο. Ισως αργότερα κανενα καναρινακι..
Εν τω μεταξυ παρατηρω οτι πολλοι κατοχοι κυρίως σκυλιών δεν τηρούν κανεναν κανόνα ιδιωτικής ή δημόσιας υγιεινής. Μπορεί να φροντίζουν τα ζωντανά με εμβόλια και κτηνιάτρους αλλα αφήνουν τα παιδιά τους να γλυφονται με τις ωρες με τον σκύλο  :o (αραγε το επιτρέπει αυτο ο κτηνίατρος;) κι αλλοτε βγαινουν για την γνωστή αναγκη τους την οποία εγκαταλείπουν οπουδήποτε σε δρομους, παρκα που παιζουν παιδιά, πεζοδρόμια, παιδικές χαρες κ.α.  >:(
Στο εξωτερικό αν δεν κανω λάθος εχουν κατι φτυαράκια και μαζέυουν τις ακαθαρσίες απο παντού για να τις ριξουν στους καδους. Εδω τι γίνετε; Μετατρέπονται σε εστίες βρωμιάς και μολυνσης ολα τα μερη που συχνάζουμε εμεις και τα παιδιά μας.
Η γνώμη μου ειναι οτι οι άνθρωποι αυτοί πρεπει να συγκρίνονται με αυτούς τους ασυνείδητους δολοφόνους που εξοντώνουν ζώα με φόλες και δηλητηριασμένα τρόφιμα με μια αρρωστημένη μανία. Ειναι τα δύο ακρα, που ουσιαστηκα οι μεν με την δολοφονική αδιαφόρία τους (που οι ιδιοι μεταφράζουν σε ζωοφιλία)  και οι δε με την ζωοκτόνα μανία τους, βρισκονται στον πατο της ανθρωπινης αξιοπρέπειας και συμπεριφοράς.



Το συμπέρασμα σου Μαργαρίτα ειναι η απόλυτη αληθεια και δεν ακούω τιποτα εγωιστικό.  *THUMBS%%__%%UP*

αυτο ακριβως εννοω θανο το θετεις σα να εισαι μεσα στο μυαλο μου....
αμ αυτο που το βαζεις?δεν υπαρχει κανενα παρκο ή πλατεια που να μην κατακλιζεται απο σκυλια γατες κτλ...οσο και αν εψαξα το καλοκαιρι να παω με το μωρο σε ενα παρκο χωρις ακαθαρσιες και μυρωδιες...δε βρηκα και σας πληροφορω οτι δεν προερχονταςν σιγουρα απο αδεσποτα αλλα απο ζωακια συνοδευομενα απο τους ιδιοκτητες τους -τους φιλοζωους αλλα οχι φιλανθρωπους κατ εμε...
αν τολμησεις να πεις κατι η απαντηση ειναι αμεσως:'α κυρια μου τι σας φταινε τα ζωντανα?που να κανουν την αναγκη τους?δεν ειστε φιλοζωη ..ελπιζουμε το παιδι σας να γινει'
αλλα αντι αλλων δλδ...





χαιρομαι που το βλεπει και καποιος αλλος ετσι το ζητημα  *THUMBS%%__%%UP*

Άλλαξε λίγο η κουβέντα και δεν μπορώ να μην συμφωνήσω μαζί σας γι' αυτά που γράφετε.
Όταν πεινάνε παιδάκια και υπάρχουν χήρες που δεν έχουν να ταϊσουν τα παιδιά τους, είναι απάνθρωπο σαφώς να μην βοηθάει κάποιος και αντ' αυτού να φροντίζει ζωάκια.
Πάντως η αγάπη για τα ζώα δεν κάνει όλους τους ζωόφιλους σκληρούς προς τους ανθρώπους. Πάντα σε κάποια ομάδα υπάρχουν και οι "κακοί".
Όσο για το ότι τα ζώα που έχουν αφεντικό και κάνουν την ανάγκη τους οπουδήποτε, γι' αυτό ευθύνονται αποκλειστικά οι άνθρωποι. Και αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα αλλάξει, γιατί ζούμε στην Ελλάδα και δυστυχώς οι Έλληνες είναι αδιάφοροι σε αυτά τα θέματα.

Θα συμφωνήσω με τη sgr για όλα όσα γράφει για την αγάπη μας προς τα ζώα. Δεν θα συμφωνήσω, όμως, ότι την αγάπη για τα ζώα ή την έχεις ή δεν την έχεις.
Για μένα είναι θέμα παιδεία και εκπαίδευσης. Αν οι γονείς μας δεν φρόντισαν γι’ αυτό, ίσως είναι καιρός να το κάνουμε εμείς. Δεν είναι τόσο δύσκολο να πάρεις ένα κατοικίδιο στο σπίτι σου (και όχι απαραίτητα, σκύλο ή γάτα).
Ούτε εγώ θεωρώ τον εαυτό μου ζωόφιλο (αν και έχουμε περάσει αρκετά κατοικίδια από το σπίτι μου ―2 σκύλοι, 3 καναρίνια, 2 ποντίκια, 4 χελώνες, 2 ενυδρεία με ψάρια). Τώρα, έχω μόνο ένα καναρίνι, και ο λόγος που δεν αποφασίζω να πάρω άλλο κατοικίδιο (κυρίως σκύλο) είναι ότι «δένομαι» πολύ μαζί τους, με αποτέλεσμα η απώλειά του να με πληγώνει αφάνταστα. Όταν έχασα τους δύο σκύλους μου, έπεσα σε κατάθλιψη. Και όχι μόνο εγώ, αλλά και η mada με την οποία τα είχαμε από κοινού (έχουμε βλέπετε το προνόμιο να έχουμε μεγάλες αυλές που συγκοινωνούν). Παρ’ όλα αυτά συνεχίζω να προστατεύω τα ζώα της γειτονιάς μου (ακόμα και των γειτόνων μου). Έμαθα τα παιδιά μου να τα αγαπούν και να τα προστατεύουν. Να μη φοβούνται να παίξουν μαζί τους (με ακραία παραδείγματα, το γιο μου που στα 3 του χρόνια πήρε αγκαλιά ένα τεράστιο βόα γιατί «ήθελε» να δει πως είναι και την κόρη μου να παίζει στο μαντρί του θείου αγκαλιά με τα κατσίκια).
Θα συμφωνήσω επίσης με τη Μαργαρίτα, ότι είναι απάνθρωπο να βλέπεις μια χήρα γυναίκα με μωρά παιδιά δίπλα στο σπίτι σου και συ να τσακώνεσαι για τις αδέσποτες γάτες.
Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι να με πει κάποιος φιλόζωο ή φιλάνθρωπο. Και τα δύο για μένα είναι τιμή. Μεγαλύτερη τιμή όμως, θα ήταν αν με πουν απλά, άνθρωπο, χωρίς να με διαχωρίσουν. Γιατί θα αγαπώ και τα ζώα και τους ανθρώπους.

Συμφωνω μαζι σου Μαιρη.Το σημαντικοτερο ειναι να εισαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ με ευαισθησιες χωρις ταμπελες.Να δειχνεις ενδιαφερον και να δινεις την βοηθεια σου εκει που την εχουν αναγκη χωρις διακρισεις.