Λίλη μου καλησπέρα!
Σ' ευχαριστώ πολύ για το εγκάρδιο μήνυμά σου!
Το όνομά μου δεν είναι Νάνσυ, Νάνσυ ονομάζεται μια φίλη που μου έγραψε στο blog...
Αν και με τιμά ειλικρινά να μου λες ότι θ' ακολουθήσεις κάποια πράγματα από αυτά που κάνω,
το καλύτερο θα ήταν ν' "ακούσεις" τις ανάγκες του δικού σου οργανισμού και να του δώσεις αυτό που θέλει!
Αυτά που κάνω εγώ δεν είναι "τα σωστά", απλά είναι αυτά που έχω δει ότι ταιριάζουν στον οργανισμό μου.
Καφέ δεν πίνω κάθε μέρα.. Πίνω 1 κάθε 1-2 βδομάδες περίπου και πάντα είναι ελληνικός σκέτος.
Αφού ο καφές που πίνεις είναι χωρίς ζάχαρη τότε είναι μια χαρά!
Το άμυλό μου είναι περιορισμένο γιατί έχω καταλάβει ότι δεν μου κάνει τόσο καλό.
Παρόλ' αυτά δεν το έχω "δαιμονοποιήσει"!
Όποτε έχω ανάγκη, και την πατάτα μου θα φάω, και τα μακαρόνια μου και φυσικά τα γλυκάκια μου!
Δεν στερούμαι τίποτα! Απλά τα περιορίζω.
Το μελεκούνι είναι ένα παραδοσιακό παστέλι από τη Ρόδο που έχω βρει στα σούπερ μάρκετ και είναι από τα λίγα παστέλια που κυκλοφορούν χωρίς ζάχαρη.
Έχει σουσάμι, μέλι, ξύσμα πορτοκαλιού, λεμόνι και μυρωδικά, και η γεύση του μοιάζει πολύ με μελομακάρονο!
Στη Ρόδο τα δίνουν στους γάμους και στα βαφτίσια!
Αν ήμουν 78 κιλά θα έκανα πάρτυ!!!
Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις να φτάσεις τον στόχο σου και να πετύχεις και ό,τι ακόμα επιθυμείς!
Σου εύχομαι τα καλύτερα!
Θα χαρώ πολύ να τα λέμε!
Χαιρετίσματα από Κρήτη!
:-)