Καλησπέρα κορίτσια!!! Ζυγίστηκα το πρωί και από 92.9 πήγα 91.5 !!!!! Σήμερα βέβαια, το πρωί έτσι όπως πίνω τον καφέ μου, με παίρνουν έκτακτο τηλ να νταντεψω ένα δίχρονο επειδή έσπασαν τα νερά της μαμάς του και δεν μπορεί να μείνει μόνο του σπίτι...πάω τέλος πάντων και έρχεται έτσι η ώρα να φάω, ανοίγω ψυγείο και δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ...τα μόνα που έχουν είναι κιμαδες, μακαρόνια, ψωμί και γλυκά για τον μικρό... Έφαγα λοιπόν ντοριτος, μπισκοτα, γκοφρέτες και μια αραβική πίτα με κάτι μαλακιες μέσα.....και τώρα με έχουν πιάσει οι ενοχές και κρατιέμαι να μην πάω στο μπάνιο να τα ξεράσω όλα....(ήμουν βουλιμική για χρόνια).....το πιτςιρικι λοιπόν, μια θέλει στο τραμπολίνο στην αυλή, μια έξω, μια μέσα, μια έξω...και δεν μπορώ να τον αφήσω ελεύθερο στον κήπο γιατί έχει κάτι θάμνους και βγαίνει από εκεί στον δρόμο..κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο όσο είναι στο τραμπολίνο, και αρχίζει να ουρλιάζει ότι θέλει να μπει μέσα, τον βάζω μέσα, θέλει να βγει έξω...παίρνω τηλ την μάνα μου
και μου λέει βαλτός μέσα και κλείσε τις γρίλιες...το κάνω, και μόλις τον βάζω να κάτσει στον καναπέ πάλι να θέλει έξω και να κοπανιεται... αρχίζει ο μικρός να κουράζεται και πάω του φτιάχνω γάλα και να τον βάλω για ύπνο και τρώω μεταλλικά αμαξάκια στο κεφάλι, το μπιμπερό και κάτι δαγκώνεις.....τον πάω στον καναπέ να δει τηλεωραση και αρχίζω να μαζεύω λίγο το σαλόνι, βάζω κάτι βιβλία του στην θέση τους και αρχίζω πάλι να τρώω τα κολοαμαξακια στο κεφάλι...έρχεται μου βουτάει τα βιβλία και τρώει ένα στο κεφάλι κατα λάθος έτσι όπως τα τράβαγε και μάτωσε η μύτη του, ε και να κλαίει και πάλι καλά που μου ματώνει η μύτη από μικρή και ξέρω τι να κάνω, να καλεί επειδή έπεσε αίμα στο πάτωμα και στην μπλούζα και λοιπά...έχω φρικάρει εγώ εντωμεταξύ...περνάνε 15 λεπτά την σκαλίζει ξανά ματώνει...περνάει αυτό πάω τον ξαπλώνω μου πετάει πάλι τα αμάξια στο κεφάλι και πατάει κάτι δαγκωνιες..τα αμάξια εντωμεταξύ είναι σαν το χέρι μου έτσι....τα βουτάω και γω και πάω τα κρύβω και δώστου κλάμα και να κάνει πως πάει να κάνει εμετό και να τσιρίζει και να ουρλιάζει...τον αφήνω λίγο να κουραστεί, του τα δίνω, πάει σε μια γωνία και τον πέρνει ο ύπνος...είμαι τέζα έτσι... ελπίζω εσείς να είσαστε καλά..τα λέμε πιο αργά ίσως
Τώρα τον πήρε ο ύπνος και ησύχασα...αλλά ανησυχώ γιατί ανέπνεε γρήγορα αφού έκλαψε για τα αμάξια και την ματωμένη μύτη...μπάσκετ και πάθει τίποτα το ζιζάνιο...