Ένας βράχος ριγμένος στη θάλασσα δίπλα στο τουριστικότερο νησί της Μεσογείου την Σαντορίνη.
Ένας ξεχασμένος τουριστικά προορισμός το τελευταίο σκαλοπάτι των Κυκλάδων. Αυτός που θα το διαλέξει θα πρέπει να το θέλει πολύ ξεπερνώντας την δυσκολία εύρεσης καταλύματος και τις ατελείωτες ώρες στο καράβι. Το νησί όμως θα τον ανταμείψει με την αυθεντική και χωρίς ψεύτικα στολίδια φιλοξενία .Η αφιλόξενη γεμάτη ψηλά βράχια βορινή πλευρά του νησιού «ανοίγει» στις
πραγματικά ξεχωριστές παραλίες του νότου. Είναι σίγουρο πως θα τις επισκεφτείτε όλες. Από την κορυφή του δεύτερου μεγαλύτερου βράχου,μετά το Γιλβρατάρ, της Μεσογείου θα θαυμάσουμε την καλύτερη ανατολή και σε καθαρή μέρα θα δούμε τα βουνά της Κρήτης.
Αφήστε το αυτοκίνητο στην Αθήνα δεν χρειάζεται..νοικιάστε ένα παπάκι και θυμηθείτε τα νιάτα σας.Πάρτε μετρητά μια και το μοναδικό ΑΤΜ καθημερινά βογκάει,,Αν ψάχνετε για ξενοδοχειακά αστέρια, πισίνες, γιαγκούζι κλπ έχετε κάνει λάθος καθώς θα έπρεπε να είχατε κατέβει στο προηγούμενο νησί..Μην ξεχάσετε τυχόν φάρμακα που χρειάζεστε και αυτά που πάντα έχουμε
μαζί στις διακοπές μας. Η Χώρα από τις ομορφότερες των Κυκλάδων  θα κάνει τα βράδια σας αξέχαστα με το καλό φαγητό και τα λιγοστά αλλά όμορφα μπαράκια. Ιδιαίτερο νησί για ιδιαίτερους ανθρώπους…του χρόνου ψάξτε το..

..το κείμενο, μια και γράφτηκε και σε φόρουμ φουσκωτών περιέχει  μερικές πληροφορίες που ενδιαφέρουν ενδεχομένως μόνο
αυτούς που ασχολούνται με την πλεύση, συγχωρέστε το...

Ξεκινώντας το θέμα με τις διακοπές  εφέτος, είχα υπ’ όψιν μου (ξανά-μανά) να γράψω με λεπτομέρειες
τα κακώς κείμενα που διώχνουν τους Έλληνες τουρίστες από τα νησιά μας .’Ένας μήνας στα νησιά και
τα παραλιακά μέρη μας τελικά δεν θα έφθανε ένας τόμος παρατηρήσεων….Σκέφτηκα ότι φταίει η ηλικία
και αρχίζω και τα βλέπω όλα περίεργα, αλλά  δεν ήμουν ο μόνος μια και στο οδοιπορικό συμμετείχαν
δυο οικογένειες και διαφορετικές ηλικίες….Το ρεζουμέ ?? …κάθε πέρυσι και καλύτερα…και στην διαμονή
αλλά και στο φαγητό….Προλαβαίνω κάποιους που θα πρότειναν την διαμονή σε παραλίες και φαγητό
ιδιόχειρο σε ψησταριές και σε καντίνες , αλλά ρε παιδιά αν δεν μπορούμε σε κάποια ηλικία να χαρούμε
μια κάποια ποιότητα στα αγαπημένα πανέμορφα μέρη μας, αφήνοντας τα στις νοσοκόμες από το Μανχάϊμ
και στον συνταξιούχο απο το Λούτζερατ !! χέσε μέσα…!!!
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω…Τα μηνύματα είχαν αρχίσει να έρχονται από τις απόπειρες
κλεισίματος δωματίων και στις συνεννοήσεις με τους λογής « ξενοδόχους» της επικράτειας….
ερωτήσεις του τύπου πόσο μικρά είναι τα παιδιά και αν είναι ήσυχα..!! γιατί είμαστε τόσοι πολλοί..!
κλπ κλπ.. Μέχρι το ποιο κουφό το αν είμαστε ενήμεροι ότι το νησί είναι από τα πιο ακριβά…!!!
λες και θα του ζητούσαμε δανεικά..!!! Κρατώντας την ψυχραιμία μας κάναμε τα κλεισίματα
με την προτροπή να μπούμε και στο « σάιτς μας ντάμπλι-ντάμπλι-ντάμπλιβου κύραλένη τζιάαρ» να δούμε
τις ομορφιές….και ξεκινάμε..Πρώτη στάση στην Ύδρα που παρά τα κατά καιρούς παράπονα για το λιμάνι
και κλπ το μέρος είναι άπαιχτο με επαγγελματίες  στον χώρο της διαμονής και της εστίασης…Την άλλη μέρα
φθάνουμε στην « φοβερή» Πλάκα Λεωνιδίου και τα βλέπουμε όλα..!! Το χειρότερο ξενοδοχείο των βαλκανίων
το μοναδικό πάνω στο λιμάνι, βρώμικο και κιτς μας υποδέχεται…Το λιμανάκι γεμάτο από ιστιοπλοϊκά με
Ισπανούς που κάνουν την νύχτα κόλαση, βοηθούμενοι από τα εγχώρια καμάκια με παπιά χωρίς εξατμίσεις..
για ύπνο ούτε συζήτηση, μεθυσμένοι κάφροι κάθε εθνικότητας κάνουν ότι θέλουν στο όνομα της «τουριστικής
ανάπτυξης» που οι ντόπιοι μαγαζάτορες εννοούν…Τα ξημερώματα όπου φύγει-φύγει…Καφέ στο όμορφο
Κυπαρίσσι και στάση στο φιόρδ του Γέρακα.. Μπανάκι έξω από την καστροπολιτεία  της Μονεμβασιάς και
και σε λίγη ώρα περνάμε το φάρο του Μαλέα στρίβοντας για Νεάπολη…Ο καιρός έκανε το μεσημεριανό
φρεσκάρισμα του και συναπάντημα με το μεγάλο σκάφος του λιμενικού…Η « ελληνική διαδικασία ελέγχου»
του στυλ με ανακατεμένη θάλασσα να προσεγγίσεις ένα θεόψηλο σκάφος κάνοντας τραμπάλα και να ρίξεις
τά έγγραφα στην απόχη χτυπώντας στα ψηλά του έξαλα  την κάνω για τελευταία φορά…!! Αν θέλουν να βρούν
άλλο τρόπο παρά να βάζουν σε κίνδυνο με κυματισμό σκάφος  και επιβάτες..Το αποτέλεσμα των παραπόνων
στον λιμενάρχη Νεάπολης, ήταν βραδυάτικα η αλλαγή θέσης του σκάφους μας στο λιμάνι για να δέσει κάποιο
 άλλο μεγαλύτερο…!! Το ξενοδοχείο Limira Mare άψογο, το φαγητό επίσης, επιβεβαιώνοντας  το γεγονός
ότι μέρη που έχουν πελάτες ντόπιους για φαγητό δεν κάνουν ματσολιές…\
Συνεχίζουμε για Κύθηρα…
Την τελευταία φορά και μοναδική που είχα επισκεφτεί τα Κύθηρα ήταν το σωτήριο έτος 1983, ηρωική εποχή 
για επίσκεψη στο νησί μια και απουσίαζε ( ευτυχώς) κάθε τουριστική υποδομή και γι’ αυτό το ταξίδι θα μου έμενε αξέχαστο… Τα πράγματα τώρα ήταν κάπως διαφορετικά…χωρίς τον μαυροχαμό των Κυκλάδων τον Αύγουστο, είναι από τα νησιά που το εσωτερικό του αξίζει πιο πολύ από τις λίγες παραλίες του…Το αυτοκίνητο
απαραίτητο για να « καταλάβεις» το νησί, η διαμονή σε μικρά καταλύματα συμπαθητική και το φαγητό καλό
και σχετικά φθηνό…Το  εξαράκι από τα δυτικά μας απέτρεψε από μία επίσκεψη στα Αντικύθηρα..
Το Ελαφονήσι η επόμενη μικρή στάση για μπάνιο και φαγητό…τα πετρομπάρμπουνα ντόπια και απρόσμενα
σε τιμή Πελοποννήσου Ακόμα μία διαμονή στην Νεάπολη παρά την συνεχή μου γκρίνια για ανέβασμα προς
την βάση μας αυθημερόν, μια και  λογής σαϊτ καιρού άρχισαν να δίνουν για το επόμενο τριήμερο  7άρια και
8χτάρια…Άλλο η πλεύση μιας αντροπαρέας με φουσκωτό, εκμεταλλευόμενος τα σύν του ( πλαγιοδρομίες και
πλεύση στις κορυφές) και άλλο με άμαχο πληθυσμό…Με το πλούσιο πρωινό στο στομάχι και τριαλαριλαλό την άλλη μέρα το πρωί ξεκινάμε με λοξή βορειοανατολική πορεία για Σπέτσες ..Αμ δε..ο Μαλέας μας υποδέχεται
φορώντας το 7ράκι του.. κομμένο το τριαλαριλαλό και πορεία κοντά στην ακτή…Ξαναβλέπουμε τον Γέρακα,
καφές και τακτοποίηση των πραγμάτων για καιρό…άδειασμα της δεξαμενής νερού , κατέβασμα και δοκιμή
της βοηθητικής…Φύγαμε…και μόνο η σκέψη ότι μπορεί να ξαναδώ το ξενοδοχείο στην Πλάκα βάζω τον καιρό
αριστερά στην μάσκα και ανεβάζω στα 25-27 στις κορυφές…τα κύματα ευτυχώς γεφυρώνονται και παρά
τα ωωωω..!! και τα αααα...!! τρώμε τα μίλια γρήγορα..Στην Σπετσοπούλα πριν αρχίσουν να μου ρίχνουν σφαλιάρες σταματάμε για μπανάκι κάτω από τη βίλλα του Νιάρχου..Το νησάκι φούλ στις θαλαμηγούς για τον
επικείμενο γάμο του υιού του άνακτος…Σπέτσες λοπόν, τα 140 ευρώ το δίκλινο χωρίς θέα μας οδηγούν στο λιμάνι μόνο για φαγητό με αλλαγή σχεδίων.. προορισμό την Κάρυστο, μια μέρα ξεκούραση και μετά βλέπουμε..
Ότι δεν δώσαμε για δωμάτιο το δώσαμε για άθλιο φαγητό και με δύο Μalox φουλάρω για Σούνιο…Κάποιοι
μου λέγανε για τον καιρό που βγάζει ο Σαρωνικός και εγώ ο Καβοντορίτης γέλαγα ειρωνικά….Ο κακός χαμός !
Τα κύματα από παντού λες και τα ξεβραζε από κάτω…!!! Με 14 μιλάκια ενίοτε και 10 ανηφορίζουμε για Πάτροκλο…Μετά από αιώνες αρχίζουμε και βλέπουμε τις καβοκολώνες…στιγμιαία αβλεψία, κάρφωμα και ένας
τόννος θάλασσας στο ντεκ…!! Εδώ θα ήθελα να δώ σκάφη που περίμενουν να αδειάσει από την σεντινούλα…!!
Άψογο και στιγμιαίο άδειασμα και λιγο τσαλακωμένοι αλλά κύριοι μπαίνουμε στην Olympic για βενζίνη..
Συνεχίζουμε…

Μπαίνουμε στο λιμάνι του Λαυρίου απογευματάκι με τον καιρό να λυσσομανάει στο πέρασμα…τα δεμένα
σκάφη τραμπάλα και τα παιδάκια ξαναπεινάνε..!! Καθόμαστε στην ταβέρνα με τα κόκκινα τούβλα πάνω στο
λιμάνι που επάξια παίρνει τον τίτλο « ο βρώμικος Χάρυ», ήμαρτον ρε παιδιά τι μας ταΐζουν οι άθλιοι…!!
Τα παρατάμε όλα, κάνουμε την σχετική φασαρία ( σιγά μην ίδρωσε το αυτί τους ) και αφού πληρώσουμε
το 120άρι μας λύνουμε κάβους…
Ο αέρας που περιμέναμε να κάνει το απογευματινό του πέσιμο επιμένει…ξεκινάμε
με την προοπτική στο ύψος του Ράφτη να πάρουμε τον καιρό στα πλάγια…Τα τοπωνύμια Κακιά Θάλασσα,
ΒρωμοΠΟΥ-σι , που- Τσονίμα  κλπ που έχουν οι ακτές μετά το Λαύριο δεν είναι τυχαίες…!!! Κοντά στην
ακτή το αντιμάμαλο μας ταλαιπωρεί μέχρι και το νησί του Πόρτο-Ράφτη…μετά τα πράγματα με το στρωτό
κύμμα στα πλάγια είναι παιχνιδάκι και με 25 κόμβους τραβάμε για Μαντήλι…Το τσιγάρο κάτω από τον
αναμμενο πιά φάρο είναι απόλαυση…βρεγμένοι αλλά ευτυχείς τρέχουμε σπίτι για ξεκούραση και επιτέλους
μια  μακαρονάδα, που ανάθεμα αν έφαγα μια καλή σε όλο το τουρ…(πως μπορούν το πιο απλό φαγητό
του κόσμου οι «επαγγελματίες»  να το κάνουν σκατά είναι απορίας άξιο…!!) Τέλος πάντων..αναγκαστική
ξεκούραση και την άλλη μέρα εκδρομούλα λάϊτ Κάρυστο-Πεταλιούς-Μαρμάρι. Αν και έχω σπίτι στην περιοχή
θα απέτρεπα όσους θέλουν να συνδυάσουν την βόλτα σε αυτά τα πανέμορφα μέρη με φαγητό…οι ταβέρνες
και τα μεζεδοπωλεία ακολουθούν την πεπατημένη « όσους δαγκώσουμε το καλοκαιράκι και βλέπουμε»…
Βέβαια μερικούς τους τρώει και ο πωπός τους όταν παραγγέλνουν «φρέσκο ντόπιο ψαράκι» με τρείς μέρες
8 μποφώρ και τα καϊκια δεμένα στο λιμάνι…Το καινούργιο φρούτο « γόνος καλαμαριού» που φοριέται
είναι βέβαια Σενεγάλης το ίδιο και τα  «άγρια» φαγκριά..Οι πελάτες όμως απτόητοι, φίσκα…Οι γνώστες  της
περιοχής καφέ και αν πεινάνε πάρα πολύ στο στενάκι στο μαγειρείο Κάβο-Ντόρο…Για το Μαρμάρι πουθενά,
μια και στο καινούργιο που έχει ανοίξει και ενδεχομένως να αξίζει, η τιμή καταλόγου για « κυκλαδίτικο
χταποδάκι» sic 14 ευρώ είναι τιμή Κολωνακίου….Το μεζεδοπωλείο με την ονομασία ανέμου αριστερά στο
λιμανάκι είναι ο προθάλαμος για τα επείγοντα περιστατικά…Οι Πεταλιοί όταν δεν είναι γεμάτοι σκάφη
είναι πανέμορφοι και σε σύγκριση με άλλα νησάκια που είναι παμβρώμικα  από τα σκουπίδια των εκδρομέων
καλύτερα που είναι ιδιωτικοί…Όλα καλά μέχρι που ήλθε το Μοstro-περίπτερο με τον ιδιοκτήτη  και την παρέα
του σε κατάσταση « ντιριντάχτα-ντιριντάχτα»…το cd στο φούλ  και η μαγεία χάθηκε μονομιάς….αποχωρήσαμε
διακριτικά κάνοντας τον σταυρό μας…
Πάμε γι’ άλλα….


 

Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία μεσούντος κάποιου Ιουλίου βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας "δώστε τη χούντα στο λαό".

Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που σου κλείναν την πόρτα μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις ταβέρνες και τα σπάζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα τα ξανασπάζουν όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη και έχουν και "απόψεις".

Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις ίσιο δρόμο.

Φ ο β ά μ α ι , φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμη περισσότερο.

Μανόλης Αναγνωστάκης
Νοέμβρης 1983

.....επίκαιρο όσο ποτέ..!!!

....πέσαμε στα μικροκύμματα...

Το έργο του Ροναλντ Χάργουντ ανεβασμένο αριστοτεχνικά απο τον Ν.Μαστοράκη
Γιώργος Κωνσταντίνου και Χρ. Στεργιόγλου ( Αμπιγέρ) δίδυμο πολύ δυνατό σε μιά
ατμοσφαιρική παράσταση.....Το θέατρο μέσα στο θέατρο...

....για φαγητό μετά, περνώντας απο Γαλάτσι είπαμε να δοκιμάσουμε τις "Λεύκες"
δυστυχώς ατυχήσαμε....!!!

90 ναυτικά μίλια μακριά απο την ακτογραμμή της Αττικής τα Ψαρά, αποτελούν  για τους περισσότερους
μια μικρή κουκκίδα στον χάρτη ανατολικά της Χίου...Ένα μικρό ξεχασμένο νησί μακρίά απο
το πολύβουο και κοσμικό καλοκαιρινό Αιγαίο.'Ενας μικρός βράχος με 250 κατοίκους να ζουν
επάνω του μιά διαφορετική και ήσυχη εκδοχή της δικής μας ζωής.Άλλιώτικοι ρυθμοί, αλλιώτικες
οι ώρες και οι ημέρες....Θέλοντας ένα διαφορετικό χειμωνιάτικο θαλασσινό ταξίδι, σε έναν
'' άλλο" προορισμό, βάλαμε πλώρη ένα  Σάββατο πρωΪ για τα βορειοανατολικά. Ο καιρός,
όπως συχνά  Δεκέμβρη μήνα μας "ξεγέλασε" με ένα υπέροχο λαμπερό πρωΪνό και με ένα αέρα
που δεν ξεπερνούσε τα 4 μποφώρ.Ανοίξαμε την μανέτα και το σκάφος πλανάρισε αφήνοντας
πίσω του την Αττική και μαζί της τις καθημερινές σκοτούρες.Σε μιά ώρα μπαίναμε στο μπουγάζι
του Κάβο-Ντόρο...Αλλαγή σκηνικού με την Άνδρο δεξίά μας στεφανωμένη με σύννεφα, σημάδι
για τους παλιούς ναυτικούς για  "καλό" βοριά. Στάση για τσιγάρο και νιτσεράδες στην βραχονησίδα
Μαντηλού ( η αρχαία Μυρτώ και αρχή του Μυρτώου πελάγους), με το κανάλι μπροστά μας γεμάτο
κύμμα.Κατάσταση συνηθισμένη για αυτό τον δύσκολο τόπο και βασιζόμενοι στο ενθαρρυντικό
δελτίο της υδρογραφικής για αργότερα, αρχίζουμε να ανεβαίνουμε με 20 κόμβους στην προπέλα μας.
Πλησιάζοντας τον φάρο.... στα μέσα της Άνδρου μπήκαμε στα προστατευμένα απο τον ανατολικό
καιρό κομμάτια της και το μόνο πρόβλημα ήταν ο "κατεβατός" όπως τον λένε οι ντόπιοι αέρας,
που κατέβαινε φορτσάτος απο τα ψηλώματα και ράντιζε με σπρέϊ τα πρόσωπα μας.Μικρό το κακό
μιάς  και η πλεύση ήταν γρήγορη και σταθερή κάνοντας το σκάφος να καταπίνει τα
60 μίλια που μας χώριζαν απο τον προορισμό μας.Φθάνοντας στον καβο Καμπανό στο άκρο
του νησιού απλώνεται μπροστά μας ένα άδειο απο νησιά πέλαγος με μοναδική συντροφιά σε αυτόν
που θα το περάσει τα θαλασσοπούλια και τα δελφίνια  που ψαρεύουν στις κορυφές των κυμμάτων.
Το κοφτό ακατάστατο κύμμα δίνει την θέση του σε ένα ψηλό αλλά ομαλό σουέλ σπρωγμένο
απο τον βορειοανατολικό που κατεβαίνει απο τα Δαρδανέλεια.Χαράζουμε πορεία λίγο ανατολικότερα
μιά και μερικοί απο εμάς δεν έχουν ξαναπάει στους Καλόγερους , την πιό απομονωμένη βραχονησίδα
της χώρας μας με τις δεκάδες ιστορίες για καλόγερους που κατοικούσαν τα Βυζαντινά χρόνια και πειρατές
 που περνούσαν κάνοντας τάματα...Αλήθεια ή ψέμματα η συστάδα των βράχων είναι επιβλήτική καθώς ξεπροβάλει
απο το πουθενά και κάποια μικρά κτίσματα κάτω απο τον φάρο σε κάνει να "ξαναβλέπεις"
σημαίες με σταυρούς και χιώτικα λατίνια. Ενα μικρό διάλειμμα κάτω απο τους απότομους βράχους του νησιού και ο ήλιος
που παίζει με τα σύννεφα φωτίζει μακριά  τις ακτές της Χίου και δεξιότερα το βουνό των Ψαρών.
Σε μιά ώρα με καιρό που πέφτει συνέχεια πιάνουμε τα ερημικά Αντίψαρα και παραπλέοντας
κάτω απο τον εντυπωσιακό ναό του Αγ Νικολάου και της ιστορικής "ολόμαυρης ράχης" μπαίνουμε
στο μικρό λιμάνι.Σάββατο μεσημέρι... και σβήνοντας την μηχανή η απολαυστική ησυχία γλύκανε τα
ασυνήθιστα αυτιά μας...Βγάλαμε τις νιτεράδες και οι μισοί απο εμάς ξεκίνησαν για μια βόλτα
μέχρι την "μαύρη ράχη" μια και νύχτωνε νωρίς.Εμείς οι άλλοι που την είχαμε προσκυνήσει σε κάποιο
προηγούμενο ταξίδι καθίσαμε στο καφενείο να πιούμε καμμιά "απαλαρίνα" ( χιώτικο ούζο) και να
παραγγείλουμε φαγήτό για όλη την παρέα.Σουπιές ''μ'όλα" ,πετρομπάρμπουνα και δυό "άγριοι" αστακοί
με χόρτα, πέντε-έξι πιατέλες τηγανιτές πατάτες, εξαφανίστηκαν σε μισή ώρα..!! Πανικός.. και η κυρία
που είχε το μαγαζί πήγε σπίτι να φέρει την χορτόπιτα που είχε φουρνίσει για την οικογένεια..!!
Στο τέλος, τηγανιές με ψαριανό μέλι και μαστίχα έκλεισαν ιδανικά ένα γεύμα απο τα "παλιά" που κάποτε δοκιμάζαμε
σε όλα τα νησιά μας, πρίν την έλευση των μικροκυμμάτων στις παραθαλάσσιες ταβέρνες μας..
Ξεκούραση στο μοναδικό ανοικτό ξενοδοχειάκι,  βόλτα στον μικρό οικισμό με τα χαμηλά σπιτάκια
μήπως και χωνέψουμε , μιά και θα ακολουθούσε γεννέθλιο κέρασμα με γεμιστό κατσικάκι...!! Ο θαλασσινός
αέρας και το ανέβασμα στο ύψωμα του εντυπωσιακού σε μέγεθος ναού του Άη Νικόλα έκαναν το θαύμα
τους και το βράδυ μας βρήκε ξανά-μανά καθισμένους μαζί με ντόπιους στην δεύτερη ανοικτή ταβέρνα του νησιού.
Το κρασί από τα λιγοστά αμπέλια του νησιού έδενε υπέροχα με  το κατσικάκι στις μεγάλες πιατέλες....
Τα κεράσματα έδιναν και έπερναν μέχρι αργά, τέλος η καθιερωμένη διήγηση της ιστορίας του νησιού απο την
κυρία που έχει το μαγαζί.. Η τελευταία φράση της " αυτές οι πέτρες είναι όλη μας η ζωή " είναι αυτό
που αυτό που σκεφτόμουν στο ταξίδι της επιστροφής και μαζί με ένα κλαράκι θυμάρι απο το μικρό νησάκι
θα είναι πάντα η υπενθύμιση ότι υπάρχει πέρα απο τα πολυδιαφημισμένα κοσμικά νησιά, και  ή "άλλη"
Ελλάδα που αξίζει την προσοχή μας...

 

...ταξίδι χειμωνιάτικο στις Κυκλάδες
Αμοργός πατατάτα (κατσικίσιο κρέας πατάτες ντομάτες και μυρωδικά)
Ανάφη σκορδομπαλότια ( τοπικα ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας με σκόρδο)
Άνδρος φουρτάλια (ομελέτα με διάφορα υλικά από λουκάνικο μέχρι και κουκιά)
Αντίπαρος κόκορας πατίδο( παραγεμισμένος με εντόσθια, ξερό ψωμί και τυριά)
Δονούσα αρανιστά (είδος τραχανά )
Ηρακλειά παστό γουπί ( γοπες παστές)
Θηρασιά σγαρδούμι( γαρδουμπίτσες τυλιγμένες σε κλαράκι δενδρολίβανου)
Ιος τσιμέτια( γεμιστοί κολοκυθανθοί)
Τζια πασπαλάς( ομελέτα με κομμάτια παστού χοιρινού)
Κίμωλος λαδένια (τοπικη πίτσα με  ντομάτα και κρεμμύδι )
Κύθνος θερμιωτικες πίττες και ρεβίθια φούρνου
Μύκονος λούζα αρωματισμένη με θρούμπι
Νάξος γιαχνάδα( λαδερό με μελιτζάνες πατάτες και κολοκυθάκια)
Πάρος ντιάντα( συκωταριά κοκκινιστή)
Σαντορίνη σαλάχι σκορδαλιά
Σέριφος αγιοβασιλιάτικη ρεβυθάδα με χοιρινό και σταφίδες
Σίκινος  γεμιστό κουνέλι με πατάτες
Σίφνος μαστέλο( αρνάκι μαγειρεμένο σε πήλινο πάνω σε αμπελόφυλλα)
Σύρος κοτόπουλο με προβατσια (τοπικά χόρτα)
Σχοινούσα χταπόδι γιουβέτσι
Τήνος οματιές (έντερα γεμιστά με ρύζι κομματάκια χοιρινό και χορταρικά)
Φολέγανδρος τζιλαδια (πηχτή από χοιρινοκεφαλή)
.....καλό ταξίδι..

...καλή χρονιά σε όλους..!!