Το τι τραβάει το παιδί είναι αποτέλεσμα της αψυχολόγητης επιλογής του πατέρα να διαλέξει για σύζυγο μία γυναίκα την οποία γνώριζε εξαρχής ότι έπασχε από διπολικό σύνδρομο. Άρα ακέραια φέρει την ευθύνη ο ενήλικος υγιής που επιλέγει ενήλικο "τρελλό" για να κάνει οικογένεια. Η κακοποίηση του παιδιού είναι το αποτέλεσμα της βλακείας δύο ενηλίκων.  Στην προκειμένη περίπτωση δε φταίει η πολιτεία γιατί ο πατέρας διάλεξε για σύντροφο και μητέρα του παιδιού του ένα άρρωστο άτομο, αυτοί απλά εφαρμόζουν τους νόμους.  Τώρα όσο αφορά το παιδί, φωνάζω χρόνια τώρα ότι ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει ο νόμος.  Πρέπει να σταματήσει αυτοδίκαια η μητέρα να θεωρείται καταλληλότερη από τον πατέρα για την επιμέλεια του παιδιού, όπως και επίσης θα πρέπει σε περίπτωση κακοποίησης οποιασδήποτε μορφής να αφαιρείται δια παντός και η επιμέλεια και η γονική μέριμνα. Επίσης δεν είναι δυνατό στο οικογενειακό δίκαιο να δικάζουν υποθέσεις πρόεδροι και εισαγγελείς οι οποίοι είιναι μόνο γυναίκες και συγχρόνως δεν έχουν καμία γνώση ψυχολογίας και καμία ιδιαίτερη εκπαίδευση. Πρέπει απαραίιτητα στις εκδικάσεις υποθέσεων κηδεμονίας να συμμετέχει ισότιμα και ψυχολόγος, όπου η ψήφος της να είναι καθοριστική και να μη διέπεται από το σύνδρομο της γυναίκας-μητέρας που έχουν οι περισσότερες δικαστές και εισαγγελείς.  Δεν είναι όλες οι γυναίκες κατάλληλες για μητέρες όπως και όλοι οι άνδρες για πατέρες.  Προσωπικά γνωρίζω ότι τις χειρότερες κακοποιήσεις τις έχουν κάνει μητέρες ή με την γνώση και την ανοχή τους.  Τέλος είναι προσωπική μου άποψη ότι το παιδί πρέπει να απομακρύνεται αμέσως και αυτοδίκαια από την πολιτεία και εφόσον δεν υπάρχει κατάλληλος γονιός να δίνεται αμέσως γιια υοθεσία χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Στο κάτω κάτω πρέπει να προασπίσουμε τα διακιώματα των παιδιών και όχι δύο ηλίθιων ανηλίκων για να μην πω τίποτα χειρότερο.