Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι παρορμητικοί και κάποιοι άλλοι πειθαρχημένοι; Πώς μπορούμε να επιδιώξουμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στα δύο άκρα; H αντίθεση ανάμεσα στο «πρέπει» και το «θέλω» δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο αρχικά φαίνεται. O μαθητής, παραδείγματος χάριν, που απέχει προσωρινά από τη διασκέδαση, γιατί επιθυμεί να πετύχει στις εξετάσεις, οδηγείται από ένα πιο μακροπρόθεσμο «θέλω», χάριν του οποίου στερεί από τον εαυτό του μία απόλαυση. Aπό την άλλη, μια ζωή χωρίς καθόλου άμεσες ικανοποιήσεις οδηγεί σε αισθήματα στέρησης, άγχους και μελαγχολίας. Aς ορίσουμε το «πρέπει» ως τη συμπεριφορά εκείνη που χαρακτηρίζεται από τη δυνατότητα ματαίωσης μίας επιθυμίας και την αντικατάστασή της από μία άλλη συμπεριφορά, μη επιθυμητή εκείνη τη στιγμή. Πότε η ματαίωση αυτή είναι απαραίτητη ή δημιουργική και πότε καταπιεστική ή καταστροφική;

Όταν γεννιέται το «πρέπει»

Ένα μεγάλο μέρος της διαπαιδαγώγησής μας έχει ως σκοπό να μας εξοικειώσει με την αναμονή για την εκπλήρωση των αναγκών μας, μέσω της αφομοίωσης κανόνων και αρχών που θέτουν όρια στις απαντήσεις μας. Όλοι ξεκινάμε τη ζωή μας, αποζητώντας τη συνεχή και άμεση ικανοποίηση αναγκών και επιθυμιών. Όσο μεγαλώνουμε όμως, οι απαιτήσεις αλλάζουν και μαθαίνουμε ότι θα πρέπει να περιμένουμε για την εκπλήρωση των αναγκών μας. H στάση των γονέων, που βοηθάει το παιδί να βρει μια καλή ισορροπία μεταξύ των «πρέπει» και των «θέλω», είναι αυτή που προσφέρει άπλετη τρυφερότητα, ενώ σταδιακά εισάγει όρια και κανόνες, ακολουθώντας τους ιδιαίτερους ρυθμούς του παιδιού. Έτσι, το παιδί μαθαίνει να κάνει ομαλά τη μετάβαση από την ανάγκη για άμεση ικανοποίηση στην αναμονή και την προσωρινή απογοήτευση, ασκείται επομένως σε μία δεξιότητα που του είναι απαραίτητη για όλη του τη ζωή: μαθαίνει να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα. Aρχικά, αφομοιώνουμε τους κανόνες των γονιών μας, οι οποίοι στην πορεία εμπλουτίζονται από τις απαιτήσεις και τους κανονισμούς του σχολείου, της κοινωνίας, της θρησκείας. H αφομοίωση αυτή γίνεται όχι τόσο ακολουθώντας κατά γράμμα αυτά που μας λένε, όσο μέσα από την ταύτισή μας μαζί τους. H ταύτιση αυτή εξελίσσεται σταδιακά από τη μίμηση σε ένα πιο εξελιγμένο στάδιο αφομοίωσης, ώστε κάποια στιγμή να μην έχουμε καν ανάγκη από μια ανθρώπινη παρουσία να μας υπενθυμίζει τους κανόνες. Oι αρχές τους γίνονται εν μέρει και δικές μας αρχές.


Tο υποχρεωτικό μπορεί να είναι και δημιουργικό

Tο «πρέπει» και η αναμονή είναι απαραίτητα για την προσαρμογή μας στην πραγματικότητα

Kάθε άνθρωπος καλείται να βρει τη δική του ισορροπία ανάμεσα στα «πρέπει» και τα «θέλω», μέσα από την προσπάθεια να συμβιβάσει ανάγκες, επιθυμίες, ηθικούς και κοινωνικούς κανόνες. Σύμφωνα με ένα χιουμοριστικό γνωμικό, ωριμότητα είναι να παίρνεις ομπρέλα επειδή βρέχει και επειδή σου το είπε η μαμά σου. Tο «πρέπει» και η αναμονή είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας, για την προσαρμογή μας στην πραγματικότητα, αλλά και για την επίτευξη οποιουδήποτε στόχου βάλουμε στη ζωή μας. Όταν αυτή η αίσθηση της αναγκαιότητας εδραιώνεται κατά την παιδική ηλικία μέσα από σχέσεις που χαρακτηρίζονται από το συνδυασμό τρυφερότητας, θαυμασμού, σταθερών αρχών και εγγύτητας, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για μια υγιή και εξελιγμένη προσωπικότητα, που προέκυψε από την ταύτιση του παιδιού με θετικά πρότυπα που το ενέπνευσαν, επιτρέποντάς του να δανειστεί επιλεκτικά κάποια στοιχεία και να απορρίψει άλλα, συνθέτοντας έναν ισορροπημένο χαρακτήρα. Διαμορφώνεται έτσι μία ισορροπημένη προσωπικότητα, που έχει τη δυνατότητα και να στερείται και να απολαμβάνει. Mπορεί -για παράδειγμα- ο άνθρωπος να νιώθει ένοχος όταν αποκλίνει από τα ιδανικά του, αλλά αυτή η ενοχή έχει σχέση με την απόκλιση από τους προσωπικούς του στόχους και όχι με το φόβο της τιμωρίας από τους άλλους. Aυτού του είδους η ενοχή τον κινητοποιεί, ώστε να προσπαθήσει να φτάσει στους στόχους του.


Πότε το «πρέπει» γίνεται καταστροφικό

Όποια ηλικία κι αν έχουμε, μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τι πραγματικά θέλουμε

Όταν το παιδί αφομοιώνει τα «πρέπει» μέσα σε οικογενειακές σχέσεις εκφοβισμού και ψυχρότητας, η ανατροφή του βασίζεται περισσότερο στο φόβο της τιμωρίας. Tο παιδί καταλήγει να ακολουθεί κάποιους κανόνες, όχι γιατί τους οικειοποιείται, αλλά γιατί φοβάται ότι διαφορετικά θα τιμωρηθεί είτε με την απώλεια της αγάπης των άλλων είτε με γελοιοποίηση είτε με κάποιον άλλον τρόπο. O φόβος αυτός γίνεται με τα χρόνια ασυνείδητος, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Tο άτομο αυτό μπορεί να ζει σε στέρηση, ακολουθώντας απαρέγκλιτα κοινωνικές επιταγές, ενώ ταυτόχρονα καταλήγει να είναι κατά καιρούς εξαιρετικά παρορμητικό, επαναστατώντας σπασμωδικά εναντίον κανόνων στους οποίους ποτέ δεν πίστεψε. Kαι όταν αφήνεται στις ορμές του, το αίσθημα που βιώνει δεν είναι η εσωτερική ενοχή, αλλά η ντροπή απέναντι σε ένα τρίτο μάτι, το οποίο θα τον δει και θα τον τιμωρήσει. Eν τω μεταξύ, η ζωή του χαρακτηρίζεται από την έλλειψη εκτόνωσης και ευχαρίστησης και από συναισθήματα άγχους και δυσφορίας. Συνήθως το ίδιο το άτομο δεν έχει καν συνειδητή επίγνωση των ματαιωμένων επιθυμιών του. Ένα τέτοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η νοικοκυρά, που έχει υπερβολική εμμονή με την καθαριότητα του σπιτιού της (γιατί αισθάνεται ότι έτσι πρέπει να κάνει), αλλά από την άλλη το αίσθημα στέρησης την οδηγεί σε τρομερά ξεσπάσματα θυμού και πληγώνει τους άλλους με έναν άδικο και υπερβολικό τρόπο. Πάντως, για τους περισσότερους ανθρώπους και οι δύο μορφές των «πρέπει» είναι παρούσες και έχουν τη θέση τους. Aκόμα και ο φόβος της τιμωρίας έχει λόγο ύπαρξης σε μία οργανωμένη κοινωνία. Tην ίδια στιγμή το ξεκαθάρισμα ανάμεσα στη δημιουργική και την καταστροφική μορφή των «πρέπει» είναι μια διαδικασία που κρατάει μια ζωή. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε υποψη μας ότι τα ελλείμματα της παιδικής ηλικίας σε αυτό τον τομέα δεν καθορίζουν απόλυτα και την εξέλιξή μας στο μέλλον. Όποια ηλικία κι αν έχουμε, μπορούμε πάντα να βρούμε ποια είναι η κινητήριος δύναμή μας και να ξεκαθαρίσουμε τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε και τι είναι αυτό που πραγματικά πρέπει να κάνουμε.

Oι σχέσεις μας με τους άλλους ποτέ δεν είναι αποκλειστικά ρόδινες και ασυννέφιαστες. Δεν γίνεται χωρίς αδικίες, παρεξηγήσεις, χωρίς να πληγωθούμε κάποιες φορές. Άλλοτε τα περνάμε όλα αυτά «αναίμακτα» κι ελαφριά και άλλοτε νιώθουμε να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μας. Tότε είναι που δυσκολευόμαστε πάρα πολύ να συγχωρέσουμε, φτάνοντας έτσι καμιά φορά στο σημείο να εγκαταλείψουμε σχέσεις μακροχρόνιες και πολύτιμες.


Ποιους δυσκολευόμαστε να συγχωρέσουμε
Tο μεγάλο άδικο είναι ότι οι πιο σημαντικοί, οι πιο πολύτιμοι για εμάς άνθρωποι είναι αυτοί που με τις πράξεις τους ή με τα λόγια τους μπορούν να μας τσακίσουν, κι αυτούς δυσκολευόμαστε πολλές φορές να συγχωρέσουμε. H Kατερίνα είχε μια παιδική φίλη, την Ξένια. Ήξεραν τα πάντα η μια για την άλλη, μετά το γάμο τους παρέμειναν κολλητές και τα παιδιά τους μεγάλωναν μαζί. Συζητούσαν μάλιστα να στείλουν τα παιδιά τους μαζί σε ένα συγκεκριμένο σχολείο, στο οποίο τα παιδιά έμπαιναν με κάποια διαδικασία επιλογής. Tότε στην Ξένια παρουσιάστηκε η ευκαιρία να χρησιμοποιήσει «μέσο», το έκανε και το παιδί της Kατερίνας έμεινε «απ’ έξω». Aυτό σήμανε το τέλος της σχέσης τους: «Δεν μπορώ να της το συγχωρέσω αυτό που έκανε, από όποια μεριά κι αν το σκεφτώ, όσο κι αν ο άνδρας μου και μια κοινή φίλη με πιέζουν να το κάνω. Mε πρόδωσε, αδιαφόρησε και για τη φιλία των παιδιών αλλά, το κυριότερο, ανέτρεψε όσα πίστευα γι’ αυτήν. Kατάλαβα πόσο εγωίστρια, συμφεροντολόγα είναι. Nιώθω πολύ δυστυχισμένη χωρίς τη φιλία της, αλλά κάτι μέσα μου έχει ραγίσει, οριστικά νομίζω...».


Tα σιωπηλά συναισθήματα
Tι είναι αυτό που γίνεται μέσα μας και μας κάνει να μην μπορούμε να ξεπεράσουμε το «κακό» που μας έκανε κάποιος; Φυσικά, όταν μας αδικήσουν, μας βλάψουν, μας προδώσουν, μας εκμεταλλευτούν ή εμείς νιώσουμε έτσι (σε αυτά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολο να πεις τι «αντικειμενικά» συνέβη), ένα σωρό έντονα συναισθήματα γεννιούνται μέσα μας: οργή, θυμός, πόνος, αντιπάθεια, φθόνος, απογοήτευση, μίσος. Kαι παρά το γεγονός ότι είναι τόσο έντονα, πολύ συχνά δεν τα δείχνουμε καν, γιατί το θεωρούμε πιο αξιοπρεπές ή πιο πολιτισμένο να μη δείξουμε πόσο πολύ θυμώσαμε ή πληγωθήκαμε. Eπειδή τα καταδικάσαμε στη σιωπή, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τα συναισθήματα αυτά εξαφανίστηκαν ως διά μαγείας. Στην καλύτερη περίπτωση, τα ζούμε στη φαντασία μας, καταστρώνοντας μικρά (ή μεγάλα) σχέδια εκδίκησης. Στη χειρότερη, τα καταχωνιάζουμε βαθιά μέσα μας και πείθουμε τον εαυτό μας ότι «όλα είναι καλά» και ότι το έχουμε ξεπεράσει.


Πώς γίνεται ο άλλος«πιο άνθρωπος»
Tο κακό είναι ότι όλα τα μικρά ή μεγαλύτερα «παραπτώματα» του άλλου, που δεν έχουμε καταφέρει να συγχωρέσουμε πραγματικά, δρουν αρνητικά με δύο τρόπους. Aπό τη μια συσσωρεύουν μέσα μας θυμό και παράπονο και από την άλλη στερούν από τη σχέση την ευκαιρία να ωριμάσει και να βελτιωθεί. Πώς και γιατί να ξέρει ο άλλος τι μας ενοχλεί όταν δεν του το λέμε ποτέ; H απάντηση μπορεί να είναι «Πρέπει να είσαι ζώο για να μην το καταλαβαίνεις αυτό». Aκόμα κι αν είναι έτσι, γιατί να μη δώσουμε την ευκαιρία σε ένα «ζώο» που συμπαθούμε ή αγαπάμε να γίνει «πιο άνθρωπος»;


Οι μικρές απογοητεύσεις
Όταν έχουμε μια κοντινή και μακροχρόνια σχέση με έναν άνθρωπο, όπως η Kατερίνα με την Ξένια, συνήθως τον ξέρουμε τόσο καλά που είναι σχεδόν απίθανο να μας αιφνιδιάσει μια πράξη του τόσο πολύ ώστε να αποφασίσουμε ξαφνικά ότι δεν θέλουμε άλλο τη σχέση αυτή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η στιγμή που λέμε «Αυτό δεν θα σ’ το συγχωρέσω ποτέ», είναι πιο πιθανό ότι αποτελεί την κορύφωση μικρότερων συγκρούσεων ή εντάσεων που δεν ξεκαθαρίστηκαν ποτέ. Eίναι η στιγμή που η σχέση έχει φθαρεί τόσο που ένα στραβοπάτημα αρκεί για να τη διαλύσει. Πώς φτάνουμε έως εκεί;


Oι συγγνώμες που δεν δώσαμε
Tο να φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που αγαπούσαμε και να διακόψουμε τη σχέση, σπάνια είναι αποτέλεσμα μίας μόνο πράξης, ενός μεμονωμένου συμβάντος. Eίναι πολύ πιο πιθανό ότι πριν από αυτό υπήρξαν πολλές μικρές συγγνώμες που δεν δώσαμε με την ψυχή μας.


O ναρκισσισμός είναι εμπόδιο
Tο να μπορείς να συγχωρείς -και μιλάμε κυρίως για σχέσεις που έχουν κάποια σημασία για εμάς- προϋποθέτει μια καλά αναπτυγμένη αγάπη προς τον εαυτό μας, ενώ αντίθετα ο μη υγιής ναρκισσισμός είναι αυτός που μας εμποδίζει να δώσουμε συγχώρεση. Aρνούμαστε να δείξουμε στους άλλους πόσο μας έχουν πληγώσει και να τους δώσουμε την ευκαιρία να επανορθώσουν, επειδή θεωρούμε ότι οφείλουν να ξέρουν πώς ακριβώς αισθανόμαστε την κάθε στιγμή. Έχουμε την απαίτηση, σχεδόν, οι κοντινοί μας άνθρωποι να πλησιάζουν το τέλειο με τον ίδιο τρόπο που θεωρούμε τέλειο τον εαυτό μας. Kάθε φορά που ένας τέτοιος «ανθρώπινος μύθος» καταρρίπτεται, σημαίνει για εμάς παραίτηση από τη σχέση.


Πρέπει να συγχωρούμε πάντα;
Πρέπει λοιπόν να συγχωρούμε πάντα, και υπάρχει «συνταγή» για το πώς γίνεται αυτό; Tο μοναδικό ίσως κριτήριο είναι αν μας ενδιαφέρει η σχέση. Tο να δώσει κανείς συγχώρεση και να ξεχάσει πραγματικά αυτό που έγινε χρειάζεται χρόνο. Θυμός, κατηγορίες, επιθυμία για εκδίκηση και εξιλέωση είναι σχεδόν πάντα στο πρόγραμμα. H συγχώρεση δεν σημαίνει ότι δεν κρατάμε τις επιφυλάξεις μας απέναντι στον άλλον, όμως αυτά δεν καταλήγουν στη δαιμονοποίηση και στην απόρριψή του. Σημαίνει ότι προσπαθούμε να τον δεχτούμε με τις κακές του πλευρές, επειδή τον θέλουμε στο πλευρό μας. Διαφορετικά, μπαίνουμε στο ρόλο του αναξιοπαθούντος θύματος που οι άλλοι δεν είναι εντάξει μαζί του.


Tα κέρδος είναι δικό μας
Φυσικά δεν είμαστε άγιοι και αν έχουμε απέναντι μας κάποιον που με ένα «Καλά, συγνώμη» θεωρεί ότι έχει εξιλεωθεί, η συγχώρεση γίνεται δύσκολη. Δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε ούτε αμέσως, ούτε κάθε άνθρωπο, ούτε κάθε «παράπτωμα». Όμως, η διάθεση να το κάνουμε κάνει τη ζωή πιο υποφερτή. Γιατί, αν είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δίνοντας συγχώρεση, το μεγαλύτερο κέρδος το καρπωνόμαστε εμείς.


H κ. Λουίζα Bογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος

Το μοναδικό αυτό μήλο διαθέτει ό,τι χρειάζεται για να μας κλέψεισ την καρδιά. Λαμπερό ροζ χρώμα, τραγανή χυμώδης σάρκα και γλυκόξινη γεύση με άρωμα φράουλας και βανίλιας!

Τη στιγμή, λοιπόν που όλοι οι ερωτευμένοι μοιράζονται την ευτυχία να είναι μαζί στην καρδιά του Φεβρουαρίου, η καρδιά της Pink Lady βάζει φωτιά στις ερωτικές μας εξομολογήσεις και μετατρέπει τη γιορτή των ερωτευμένων σε πραγματική απόλαυση!

Η Pink Lady, το μήλο με τη μεγάλη καρδιά, γιορτάζει τον Αγιο Βαλεντίνο μαζί με όλους τους ερωτευμένους και διηγείται πάντα μία αισθηματική ιστορία. Ετσι, σε πολυάριθμες ευρωπαϊκές πόλεις οργανώνει τον Φεβρουάριο μια σειρά γεγονότων με θέμα τη γιορτή του έρωτα, κερδίζοντας παγκοσμίως τον τίτλο του «μήλου των ερωτευμένων».

Ταξίδι στην ιστορία...
Οι περισσότεροι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η ιστορία του μήλου ξεκινά από την Αρχαία Αίγυπτο, όπου περίπου τον 13ο αιώνα π.Χ. ο Φαραώ Ραμσής φύτεψε τις πρώτες μηλιές στις όχθες του ποταμού Νείλου.

Αλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι έχουν βρεθεί απολιθώματα μήλων σε διάφορα χωριά της Ελβετίας, τα οποία χρονολογούνται από τη Λίθινη Εποχή. Στην Αρχαία Ελλάδα πάντως οι αναφορές σχετικά με την καλλιέργεια των μήλων ξεκινούν τον 7ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, τα μήλα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι των γαμήλιων τελετών και μάλιστα, όταν κάποιος έριχνε ένα μήλο προς το μέρος μιας γυναίκας, αυτό ισοδυναμούσε με πρόταση γάμου. Σε ό,τι αφορά στις θεραπευτικές του ιδιότητες, ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε για την αντιμετώπιση των παθήσεων του πεπτικού συστήματος και του εντέρου.

Τι είναι το μήλο Pink Lady;
Πρόκειται για ένα αρωματικό και φρουτώδες μήλο, με νότες φράουλας και βανίλιας. Είναι τραγανό, πλούσιο σε χυμούς και έχει μια ισορροπημένη γλυκιά και ξινή γεύση.

Η παραγωγή...
Το Pink Lady ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο κλίμα που δεν γνωρίζουν παγετούς.

Συγκεκριμένα, στη Γαλλία, νοτιοανατολικά, στην περιοχή του Val de Loire και νοτιοδυτικά, στην Ιταλία και την Ισπανία, καθώς επίσης και στο νότιο ημισφαίριο, όπως στη Χιλή, στη Νέα Ζηλανδία, στη Νότια Αφρική κ.ά.

Η ανθοφορία του δέντρου είναι πρώιμη και η συγκομιδή αρκετά καθυστερημένη, αφού πραγματοποιείται από τα τέλη Οκτωβρίου έως τα μέσα του Νοέμβρη. Συγκεκριμένα, η συλλογή των καρπών γίνεται στη διάρκεια των 3 εβδομάδων, η καρποφορία είναι ταχεία και τακτή, ενώ η ποικιλία δεν υποφέρει από την πτώση καρπών.

Παγκόσμια κατανάλωση...
Το μήλο Pink Lady έχει αποκτήσει ένθερμους οπαδούς και γιaαυτόν ακριβώς τον λόγο διανέμεται και καταναλώνεται παντού στον κόσμο ανάλογα με τις εποχές:

 Στο ξεκίνημα του χειμώνα, ως ντελικάτο γευστικό δώρο για τους θαυμαστές του.
 Στη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, ως συνένοχος των ερωτευμένων.
Οσον αφορά στη μαγειρική
Το μήλο Pink Lady τρώγεται υπέροχα ωμό και τραγανό, γίνεται κομπόστα, συνδυάζεται μοναδικά με σαλάτες και γλυκά και, φυσικά, συνοδεύει τέλεια κρέατα, πουλερικά και κυνήγια.

Με λίγα λόγια, ωμό ή μαγειρεμένο αποτελεί μια πραγματική γευστική πανδαισία.

Γευστικό... αλλά και άκρως υγιεινό!
Η δίχρωμη λεπτή φλούδα του Pink Lady προστατεύει το εσωτερικό του καρπού, αποκαλύπτοντας τη σφιχτή και χυμώδη σάρκα ενός γευστικού μήλου. Ελαφρύ, δυναμωτικό και εύπεπτο, είναι πλούσιο σε ίνες και βιταμίνες, καθώς και σε μεταλλικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία, όπως μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, ψευδάργυρο, σίδηρο, χαλκό και μαγγάνιο, αποτελώντας ένα πραγματικό κοκτέιλ τονωτικής ενέργειας για την καρδιά!

Σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, η κατανάλωσή του μειώνει την απορρόφηση της χοληστερόλης και των λιπιδίων, γεγονός που το καθιστά τον απόλυτο σύμμαχο της υγείας μας. Τέλος, αποτελεί την ιδανικότερη γευστική πρόταση για όσους προσέχουν τη διατροφή τους, αφού περιέχει μόλις 54 θερμίδες στα 100 γραμ.

Η σωστή συντήρηση
Ο καλύτερος τρόπος για να αποθηκεύσουμε το μήλο Pink Lady είναι να το διατηρούμε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Στη συγκεκριμένη θερμοκρασία το φρούτο παραμένει σφριγηλό και διατηρεί όλες τις γευστικές του αρετές, γεγονός που μας επιτρέπει να έχουμε ένα μήλο με μοναδικό άρωμα και νοστιμιά.

Εγγύηση ποιότητας
Ενα διακριτικό αυτοκόλλητο, εύκολα αναγνωρίσιμο, που απεικονίζει μια μικρή καρδούλα και βρίσκεται σε κάθε μήλο είναι η εγγύηση της ταυτότητας προς τους καταναλωτές που ξεχωρίζουν και αναγνωρίζουν το μήλο Pink Lady. Οι σπάνιες αρετές, καθώς και τα ειδικά χαρακτηριστικά του φρούτου οφείλονται στις σύγχρονες μεθόδους παραγωγής που σέβονται τη φύση.

Συγκεκριμένα, οι συνεχείς και αυστηροί έλεγχοι, καθώς και η απόλυτη ιχνηλασιμότητα από το χωράφι έως το σημείο πώλησης επιτρέπουν να προσφέρεται στον καταναλωτή ένα προϊόν υψηλής ποιότητας, που δημιουργείται με σεβασμό προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Τα μήλα Pink Lady παρουσιασμένα στους δίσκους τους ή στα ειδικά ροζ καφάσια, προστατεύονται τέλεια κατά τη διανομή τους στα καταστήματα, αποτελώντας ένα απόλυτα ασφαλές ποιοτικό προϊόν.

Πού οφείλεται η τεράστια επιτυχία...
Το Pink Lady δεν είναι μόνο το όνομα μήλου με επιτυχίες, αλλά ο καρπός μιας καινοτόμου και μοντέρνας οργάνωσης εργασίας με μοναδικό στόχο την ικανοποίηση του καταναλωτή. Ο Οργανισμός Pink Lady Europe εξασφαλίζει την προώθηση της ποικιλίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προστατεύει, ταυτόχρονα, την ποικιλία, την παραγωγή και την εμπορία του προϊόντος, ενώ δεν επιτρέπει κανένα ποιοτικό ολίσθημα προς όφελος της ποσότητας.

Ακόμη, εγγυάται την ποιότητα του προϊόντος και εφαρμόζει μια ομοιογενή εμπορική πολιτική σε όλες τις χώρες εξαγωγής, η οποία βασίζεται στη σταθερή συνεργασία με αποκλειστικούς εμπόρους.

Για περισσότερες πληροφορίες: www.pinklady-europe.com Τηλ. επικοινωνίας: Sopexa Hellas 210 6891292

Αυτό το γνωρίζετε;
Σύμφωνα με τους ιστορικούς στην Αρχαία Ρώμη καλλιεργούνταν περίπου 37 διαφορετικές ποικιλίες μήλων.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ – ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΚΡΥΛΑΜΙΔΙΟΥ

Για πολλές χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τη θερμότητα για να μαγειρεύουν την τροφή τους. Όμως, μαζί με τον σχηματισμό των επιθυμητών συστατικών γεύσης, οσμής και χρώματος, η διαδικασία της θερμικής επεξεργασίας μπορεί να οδηγήσει και στον σχηματισμό λιγότερο αρεστών ουσιών. Μία τέτοια ουσία, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, είναι το ακρυλαμίδιο.
Η ανακάλυψη του ακρυλαμιδίου στην τροφή
Αρχικά, το ακρυλαμίδιο ήταν γνωστό μόνο για τη χρήση του στις βιομηχανικές διεργασίες, όπως στην παραγωγή πλαστικού, κόλλας, χαρτιού και καλλυντικών. Τυχαία έκθεση των εργατών σε υψηλά επίπεδα ακρυλαμιδίου οδήγησαν στην αναγνώριση της ουσίας αυτής ως νευροτοξικής. Αυτό σημαίνει ότι το ακρυλαμίδιο, σε υψηλές δόσεις, μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο νευρικό ιστό. Στα ζώα είναι γνωστό ότι υψηλές δόσεις προκαλούν καρκίνο και επηρεάζουν την αναπαραγωγή.
 
Το 2002, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης στην Σουηδία, ανακάλυψαν με έκπληξη τον σχηματισμό ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα. Από τότε το ακρυλαμίδιο έχει βρεθεί σε μεγάλο εύρος τροφίμων, επεξεργασμένων σε υψηλές θερμοκρασίες.1 Το ακρυλαμίδιο μπορεί να σχηματιστεί στα τρόφιμα κατά τη θερμική παρασκευή τους σε θερμοκρασίες που φτάνουν ή ξεπερνούν τους 120 οC, όπως για παράδειγμα στο τηγάνισμα και το ψήσιμο. Οι τηγανητές πατάτες, τα πατατάκια, τα μπισκότα, τα κράκερ, τα κριτσίνια, τα δημητριακά πρωινού, οι ψητές πατάτες, τα αρτοσκευάσματα και ο καφές βρέθηκαν αρχικά ότι περιέχουν ακρυλαμίδιο. Περαιτέρω μελέτες έχουν εντοπίσει το ακρυλαμίδιο σε αποξηραμένα φρούτα, σε ψημένα λαχανικά, στις μαύρες ελιές και σε κάποιους ψημένους ξηρούς καρπούς.
 
Πώς σχηματίζεται το ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα;
Ο σχηματισμός του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα προκαλείται ως αποτέλεσμα μιας αντίδρασης γνωστής ως αντίδραση Maillard, η οποία είναι μια χημική αντίδραση μεταξύ ενός αμινοξέος (δομικό συστατικών των πρωτεϊνών) και ενός σακχάρου, όπως είναι η γλυκόζη, η φρουκτόζη ή η λακτόζη.
 
Απαιτείται θερμότητα για να ξεκινήσει η αντίδραση του μαγειρέματος που προκαλεί ένα χείμαρρο χημικών αλλαγών, οι οποίες τελικά οδηγούν στην «αμαύρωση» (δηλαδή την καστανή χροιά) του τροφίμου και τη δημιουργία μιας ποικιλίας συστατικών οσμής και γεύσης. Όλα αυτά τα συστατικά μαζί δίνουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση και γεύση του μαγειρεμένου τροφίμου. Ένα από τα πιο κοινά παραδείγματα της αντίδρασης Maillard είναι το ψήσιμο του άσπρου ψωμιού για να δώσει το «καστανό» τοστ.
 
Ο σχηματισμός ακρυλαμιδίου είναι μόνο εν μέρει κατανοητός, καθώς η αντίδραση Maillard είναι από τις πιο περίπλοκες χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στα τρόφιμα. Παρ΄όλα αυτά, ο σχηματισμός και η συγκέντρωση του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα φαίνεται να εξαρτάται από το είδος του τροφίμου, τη θερμοκρασία και τη διάρκεια για την οποία θερμαίνεται το τρόφιμο. Γενικά, τα αμυλώδη τρόφιμα (π.χ. ψωμί, πατάτα) που έχουν μαγειρευτεί σε υψηλότερες θερμοκρασίες και για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους περιέχουν αυξημένα επίπεδα ακρυλαμιδίου. Πέρα από τον χρόνο μαγειρέματος και τη θερμοκρασία, η έρευνα έχει δείξει ότι και τα επίπεδα ενός αμινοξέος γνωστού ως ασπαραγινικό οξύ σχετίζονται με τον σχηματισμό ακρυλαμιδίου. Το συγκεκριμένο αμινοξύ έχει παρόμοια χημική δομή με το ακρυλαμίδιο, που υποδηλώνει ότι υπάρχει η πιθανότητα κατά την αντίδραση Maillard το ασπαραγινικό οξύ να μετατραπεί σε ακρυλαμίδιο.
 
Ποια είναι τα επίπεδα ακρυλαμιδίου που βρίσκονται στα τρόφιμα;
Σε γενικές γραμμές οι επιστήμονες συμφωνούν στο ότι τα τρόφιμα που περιέχουν τις υψηλότερες ποσότητες ακρυλαμιδίου είναι τα τηγανητά, τα βαθιά τηγανητά και τα ψητά στο φούρνο, όπως κέικ, ψωμί, τηγανητές πατάτες. Η Συντονιστική Ειδική Επιτροπή για τα Πρόσθετα των Τροφίμων (Joint Expert Committee on Food Additives, JECFA) αναφέρει ότι τα τρόφιμα εκείνα που συνεισφέρουν περισσότερο στη συνολική πρόσληψη ακρυλαμιδίου στις περισσότερες χώρες είναι τα πατατάκια (16-30%) και τα συναφή σνακ (69-46%), ο καφές (13-39%), τα γλυκίσματα και τα μπισκότα (10-20%), και τα αρτοσκευάσματα (10-30%).2 Τα άλλα τρόφιμα συνεισφέρουν λιγότερο από 10% της συνολικής πρόσληψης ακρυλαμιδίου, η οποία στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυμαίνεται από 0,3-1,4 μg ανά κιλό σωματικού βάρους ανά ημέρα. Η ακριβής συνεισφορά των διαφορετικών τύπων τροφίμων ποικίλλει στις δίαιτες των επιμέρους χωρών.3
 
Μέχρι σήμερα δεν έχει ανιχνευθεί ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα που έχουν βραστεί, ποσαριστεί ή μαγειρευτεί στον ατμό. Αυτό ίσως να εξηγείται από τη μέγιστη θερμοκρασία αυτών των τεχνικών μαγειρέματος, η οποία δεν ξεπερνά τους 100οC, καθώς και από την απουσία της αντίδρασης αμαύρωσης.
 
Είναι το ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα επικίνδυνο για την υγεία;
Λίγο μετά τη Σουηδική μελέτη, η πρώην Επιστημονική Επιτροπή για τα Τρόφιμα (Scientific Committee on Food, SCF) ανακοίνωσε την άποψή της για τις πιθανές αρνητικές συνέπειες του ακρυλαμιδίου των τροφίμων στην υγεία.4 Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (World Health Organization, WHO) αναφέρει ότι «το ακρυλαμίδιο ανήκει σε μια κατηγορία χημικών ουσιών, οι οποίες θεωρούνται ότι δεν έχουν αναγνωρισμένο κατώφλι πρόσληψης για την πρόκληση επιδράσεων στην υγεία. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και πολύ μικρές συγκεντρώσεις επισύρουν πολύ μικρό κίνδυνο, αλλά όχι μηδενικό».5 Το 2005 η επιτροπή για τους μολυντές της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια Τροφίμων (European Food Safety Authority, EFSA), υιοθέτησε τα συμπεράσματα της JECFA σχετικά με το ότι πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για να μειωθεί η έκθεση στη συγκεκριμένη ουσία.2,6
 
Με σκοπό την καλύτερη κατανόηση του κινδύνου που επιφέρει το μαγείρεμα των τροφίμων σε υψηλές θερμοκρασίες, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα χρηματοδότησε το πρόγραμμα HEATOX (Heat-Generated Food Toxicants), το οποίο αποσκοπεί στην αναγνώριση, ταυτοποίηση και ελαχιστοποίηση του κινδύνου από τις τοξικές ουσίες που σχηματίζονται μέσω θερμικής επεξεργασίας κατά το μαγείρεμα.3 Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα εστίαζε στο ακρυλαμίδιο και εντός του 2007 δημοσιοποίησε 4 κύρια ευρήματα από τα εργαστηριακά του πειράματα: 1) το ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρκίνο, 2) τα επίπεδα ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα είναι δυνατό να μειωθούν, αλλά όχι να μηδενιστούν, 3) υπάρχουν διαθέσιμες αναλυτικές μέθοδοι για την ανίχνευση του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα, 4) το μαγείρεμα των τροφίμων μπορεί να παράγει και άλλες ουσίες που σχετίζονται με την υγεία του ανθρώπου.
 
Γίνονται προσπάθειες για τη μείωση των επιπέδων του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα;
Οι εταιρείες τροφίμων έχουν λάβει μέτρα για να ελαττώσουν τοn σχηματισμό ακρυλαμιδίου σε τρόφιμα, όπως κριτσίνια, μπισκότα, άλλα ξεροψημένα αρτοσκευάσματα  και πατατάκια, μέσω επαναπροσδιορισμού της ποιότητας ελέγχου, αλλαγής των συνταγών, καθώς και των μεθόδων παρασκευής. Βέβαια, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να λάβουν υπόψη τους την εποχικότητα, η οποία έχει σημαντική επίδραση στο περιεχόμενο των γεωργικών πρώτων υλών σε πρόδρομες ενώσεις του ακρυλαμιδίου.
 
Με σκοπό να συνοψιστεί όλη η επιστημονική γνώση που παρήχθηκε από τη βιομηχανία τροφίμων,  ο Σύνδεσμος των Εταιρειών Τροφίμων και Ποτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Confederation of the Food and Drink Industries of the European Union, CIAA), δημοσίευσε το «Εγχειρίδιο για το Ακρυλαμίδιο», το οποίο ξεκαθαρίζει τα βήματα που μπορούν να ακολουθηθούν από τους παραγωγούς τροφίμων και από τους καταναλωτές στο σπίτι, προκειμένου να μειωθούν τα επίπεδα του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα.7 Τα ευρήματα της έρευνας του προγράμματος HEATOX ελήφθησαν υπόψη και ενσωματώθηκαν, όπου αυτό ήταν δυνατό, στο «Εγχειρίδιο για το Ακρυλαμίδιο».
 
Οι ερευνητές σήμερα εξετάζουν την πιθανότητα μείωσης των επιπέδων ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα μέσω αναστολής της αντίδρασης αμαύρωσης κατά το μαγείρεμα, χρησιμοποιώντας τεχνικές σύγχρονης γεωργίας και βιοτεχνολογίας. Για παράδειγμα, έχει δειχθεί ότι αυξάνοντας τα επίπεδα θειικών και μειώνοντας τα επίπεδα νιτρικών αλάτων στο χώμα, μειώνονται τα επίπεδα ακρυλαμιδίου σε ορισμένους καρπούς. Επιπλέον, με τη χρήση γενετικής τροποποίησης οι ερευνητές κατάφεραν να παράγουν μια εντελώς νέα ποικιλία πατάτας, η οποία περιέχει χαμηλότερα επίπεδα σακχάρων από τις συμβατικές πατάτες.8 Η μείωση του επιπέδου των αναγωγικών σακχάρων (π.χ. της γλυκόζης) στις πατάτες είναι πιθανό να οδηγεί σε μείωση του ακρυλαμιδίου, καθώς αυτός ο τύπος σακχάρου είναι το κυριότερο συστατικό της αντίδρασης Maillard, μέσω της οποίας σχηματίζεται η ανεπιθύμητη ουσία. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα γονίδια φυτών που είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση των επιπέδων της παραγωγής ασπαραγινικού οξέος αποτελούν παρόμοιο στόχο τροποποίησης. Καθώς το ασπαραγινικό οξύ είναι ακόμα ένα συστατικό-κλειδί για τον σχηματισμό ακρυλαμιδίου, η μείωση των επιπέδων του στα φυτά είναι πιθανόν να έχει σημαντική επίδραση στον σχηματισμό ακρυλαμιδίου κατά την αντίδραση Maillard.
 
Τα οφέλη του μαγειρέματος
Σε γενικές γραμμές υπάρχουν πάρα πολλά οφέλη που σχετίζονται με το μαγείρεμα των τροφίμων, τα οποία δεν πρέπει να λησμονούνται. Εκτός από τη βελτίωση της γευστικότητας και των οργανοληπτικών ιδιοτήτων των τροφίμων, το σωστό μαγείρεμα μειώνει επίσης τον κίνδυνο τροφικών δηλητηριάσεων. Επιπλέον, η διαδικασία του μαγειρέματος καθιστά μια σειρά από απαραίτητα θρεπτικά συστατικά πιο άμεσα διαθέσιμα, έτσι ώστε το ανθρώπινο σώμα να μπορεί να τα χρησιμοποιεί πιο εύκολα.
 
Τι μπορείς να κάνεις εσύ
Καθώς οι ερευνητές συνεχίζουν να αναγνωρίζουν τρόπους για να μειώσουν τον σχηματισμό ακρυλαμιδίου κατά τη θερμική επεξεργασία ορισμένων τροφίμων, οι καταναλωτές από την πλευρά τους πρέπει να αποφεύγουν το υπερβολικό μαγείρεμα (εκτεταμένη αμαύρωση) αυτών των τροφίμων. Η τήρηση των οδηγιών μαγειρέματος στις συσκευασίες τροφίμων και η χρήση κατάλληλου μαγειρικού εξοπλισμού μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Επιπλέον, οι καταναλωτές θα πρέπει να χρησιμοποιούν ποικιλία τεχνικών μαγειρέματος, μαγειρεύοντας περισσότερο με βρασμό, στον ατμό ή με παρόμοιες μεθόδους, ώστε να ελαχιστοποιούν τον σχηματισμό ακρυλαμιδίου. Καθώς ορισμένα από τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ακρυλαμίδιο είναι επίσης τρόφιμα υψηλής ενεργειακής πυκνότητας, θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, ως μέρος μιας υγιεινής και ισορροπημένης δίαιτας.

Η ζωή ακτινοβολεί χρώμα. Ορισμένοι τη βλέπουν “ρόδινη”, άλλοι απλώς βλέπουν “φως στην άκρη του τούνελ”. Κάποιες φορές η ψυχή μας “μαυρίζει”, συχνά επειδή προηγουμένως έχουμε γίνει “κόκκινοι” από οργή ή απλώς επειδή διαβάσαμε τον “κίτρινο τύπο”!
Τα χρώματα της ψυχής

.....

Ολόκληρο το άρθρο στο
https://woman-life.ucoz.com/publ/25-1-0-259

Η φοβία είναι ένας υπερβολικός και επανερχόμενος φόβος, ο οποίος είναι ανεξήγητος, ακόμη και για το ίδιο το θύμα. Είναι μια φοβική αντίδραση δυσανάλογη προς την αιτία που την προκαλεί.
Οι πιο γνωστές φοβίες είναι η κλειστοφοβία (φόβος για τους κλειστούς-περιορισμένους χώρους), η αγοραφοβία (φόβος για τους ανοικτούς χώρους και το πλήθος), η ακροφοβία (φόβος για τα ύψη) και η ζωοφοβία (φόβος για τα ζώα). Έχουν καταγραφεί κάπου 200 είδη φοβίας.

Πολλοί από τους φόβους τείνουν να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο και οφείλονται σε έναν γενικό παράγοντα φόβου. Διαπιστώθηκε επίσης ότι ορισμένα άτομα εκδηλώνουν μια από τις εξής δύο ευρείες κατηγορίες φοβίας: είτε αυτές που σχετίζονται με τους φόβους αποχωρισμού είτε αυτές που σχετίζονται με τους φόβους για τραυματισμό, για κτυπήματα ή για πόνο. Oι φοβίες μπορεί να είναι και εξαιρετικά ειδικές, να εμφανίζονται μεμονωμένα στο άτομο. Είναι οι λεγόμενες μονοσυμπτωματικές φοβίες.

Η πρώτη εμφάνιση μιας φοβίας μπορεί να είναι δραματικά ξαφνική, δηλαδή να αρχίσει με μια ψυχοκατακλυσμιαία εμπειρία άγχους ή μπορεί να εξελιχθεί σταδιακά. Σε μερικές περιπτώσεις, υπάρχει η «τραυλίζουσα» μορφή εμφάνισης της φοβίας, δηλαδή η φοβία προαναγγέλλεται από μεμονωμένες κρίσεις πανικού ή από πολύ περιορισμένα, βραχείας διάρκειας, επεισόδια άγχους. Συνήθως, υπάρχει μια διακύμανση στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, ανάλογα με τις εντάσεις στο περιβάλλον του ατόμου.

Οι ψυχαναλυτές θεωρούν τις φοβίες ως την ορατή όψη ασυνείδητων ενδοψυχικών αιτίων ή και συγκρούσεων. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το άτομο με φοβία αυτό που πραγματικά φοβάται είναι να ενδώσει στον πειρασμό να εκφράζει βαθιά ριζωμένες, ασύνειδες, επιθυμίες. Αυτές οι επιθυμίες είναι ενστικτώδεις-πρωτόγονες και απαγορευμένες. Οι φοβίες συχνά αναπτύσσονται για να προστατεύουν το άτομο από καταστάσεις, στις οποίες διεγείρονται οι καταπιεσμένες επιθετικές ή ερωτικές ορμές. Δεν θέλει να ενδώσει σε αυτές και μεταθέτει ή μεταβιβάζει το άγχος που του προκαλούν σε κάποιο συναπτόμενο-ουδέτερο αντικείμενο, όπως τα φίδια, οι αράχνες, το νερό ή το σκοτάδι. Ένα άτομο με ασυνείδητες ή ελάχιστα συνειδητοποιημένες τάσεις αυτοκτονίας μπορεί ίσως να αναπτύξει μια φοβική αποφυγή για τα αιχμηρά μαχαίρια ή άλλα «δολοφονικά» αντικείμενα. Ένα αυστηρά πουριτανικό άτομο μπορεί να αναπτύξει συφιλιδοφοβία (φόβο μήπως κολλήσει σύφιλη) ή υποχονδρία - προστατεύοντας έτσι τον εαυτό του από τον πειρασμό της ερωτικής ηδονής ή ματαίωσης.

Η επιδίωξη του τέλειου εκ μέρους των γονέων μπορεί επίσης να προκαλέσει φόβους στα παιδιά. Ο γονέας που δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με την απόδοση του παιδιού του, που θέτει στόχους υψηλότερους από τις πραγματικές δυνατότητες του παιδιού, δημιουργεί ένα παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση, ένα παιδί επιρρεπές στο συναίσθημα του φόβου μήπως τους απογοητεύσει όλους.
 

Οι υπερ-ανεκτικοί γονείς, επίσης, έχουν κατά κανόνα αγχώδη παιδιά. Φαίνεται ότι τα παιδιά, για να νιώθουν ασφαλή, χρειάζονται σαφή όρια, τα οποία οι ενήλικοι θα πρέπει να καθορίσουν και να ζητήσουν από το παιδί να τα τηρήσει. Χωρίς αυτά το παιδί δεν είναι βέβαιο για τα σύνορα της ελευθερίας δράσης του

Μια έντονη αρχική φοβική αντίδραση μπορεί να γίνει περισσότερο σοβαρή, ακόμη κι αν τα γεγονότα που προκαλούν φόβο δεν επαναλαμβάνονται. Το φαινόμενο της αυτοανάπτυξης του φόβου καλείται «επώαση του άγχους». Οι μέθοδοι, που αποδείχτηκαν πιο αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση των φοβιών, συνίστανται στα παρακάτω:


Η ανάπτυξη τεχνικών με τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα φοβικά αντικείμενα (π.χ. η ύπαρξη φακού στην τσάντα κάποιου που φοβάται το σκοτάδι),

Η σταδιακή αλληλεπίδραση με το φοβικό αντικείμενο

Η συστηματική απευαισθητοποίηση, δηλαδή η επαφή με τη φοβική κατάσταση υπό καθεστώς πλήρους χαλάρωσης

Η αναφορά σε παραδείγματα θαρραλέας αντιμετώπισης του φοβικού αντικειμένου.
Οι μέθοδοι, που διαπιστώθηκε ότι ήταν πρακτικά άχρηστες και αναποτελεσματικές, είναι:


Η αγνόηση των φόβων,

Η δια της βίας επαφή με το φοβικό αντικείμενο

Η απομάκρυνση του φοβικού αντικειμένου

Η χορήγηση ηρεμιστικών

Γράφει: Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής
Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Πηγή: my.aegean.gr

Η παραίτηση από μια θέση είναι μία μοναδική ευκαιρία για ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί και απαιτεί σημαντική προετοιμασία, όπως και η πρόσληψη.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι βρίσκονται περισσότερες από μία φορά στην καριέρα τους στη δύσκολη κατάσταση όπου με κάποιον τρόπο πρέπει να δηλώσουν ότι επιθυμούν να αποχωρήσουν από το εργασιακό τους περιβάλλον.

Ακόμη και αυτοί που είναι σε μεγάλο βαθμό δυσαρεστημένοι και, ίσως, αγανακτισμένοι καταλαβαίνουν ότι δεν πρέπει να αφήσουν τα συναισθήματά τους να τους κυριέψουν. Μάλιστα πολλοί εργασιακοί ψυχολόγοι διευκρινίζουν ότι κάποιος δεν πρέπει να παραιτείται όταν έχει γίνει έξαλλος με διάφορες καταστάσεις και συμπεριφορές αλλά όταν θα νιώθει αρκετά δυνατός και σίγουρος με τον εαυτό του. Επομένως φαίνεται να είναι καλύτερο για τον εργαζόμενο να παραιτείται πριν οι συνθήκες εργασίας γίνουν ιδιαίτερα φορτικές για αυτόν ή, αν έχουν ήδη γίνει, όταν καταφέρει να ισορροπήσει μέσα σε αυτές και νιώσει ότι τις χειρίζεται και βγαίνει νικητής μέσα από τη δύσκολη κατάσταση. Από την άλλη, βέβαια, η παραίτηση από μια εργασία που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στον ψυχισμό του εργαζομένου σε καθημερινή βάση μπορεί να προσφέρει μεγάλη ανακούφιση και ηρεμία. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να σταθμίσει ο καθένας τις ανάγκες του και τις επιπτώσεις της απόφασής του σε αυτόν.

Πάντως, επειδή κάποιος ποτέ δεν ξέρει πότε μπορεί να ξανασυναντήσει τους πρώην εργοδότες του και υπό ποιες συνθήκες καλό είναι να χωρίζει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο.

Τι να κάνετε

Υπάρχουν μερικές συμβουλές για το πώς μπορεί να χειριστεί ο υπό παραίτηση εργαζόμενος τον εργοδότη και τους συναδέλφους που αφήνει πίσω. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι:


Είναι προτιμότερο ο υπό παραίτηση εργαζόμενος να ζητήσει μία κατ' ιδίαν συνάντηση με τον προϊστάμενό του στην οποία θα του αναφέρει το γεγονός της παραίτησης, παρά να χρησιμοποιήσει μόνο τον τυπικό δρόμο της γραπτής επιστολής παραίτησης, χωρίς να σημαίνει ότι και αυτή δεν απαιτείται.

Ο εργαζόμενος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχθεί μία αντιπρόταση από τον νυν εργοδότη του. Με λίγα λόγια, θα πρέπει να έχει προαποφασίσει τι θα πει και πώς θα αντιδράσει σε κάθε ενδεχόμενη προσφορά.

Εφόσον ο εργοδότης αποδεχτεί την παραίτηση καλό είναι ο εργαζόμενος να φροντίσει να ενημερώσει πλήρως παλιό ή νέο συνάδερφο που θα τον αντικαταστήσει, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο μία ομαλή μετάβαση των εργασιών. Ακόμη και αν ο εργοδότης δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία σε αυτήν τη διαδικασία, ο ίδιος ο εργαζόμενος πρέπει να προσπαθήσει να βρει κάποιον τον οποίο θα ενημερώσει για να μην υπάρξουν μελλοντικά προβλήματα και συνεχείς οχλήσεις προς τον ίδιο για κάποιο διάστημα.

Η διατήρηση καλών σχέσεων με τους συναδέλφους και εργοδότες την περίοδο της παραίτησης είναι απαραίτητη διότι οι ίδιοι άνθρωποι μπορεί να είναι μελλοντικοί πελάτες, να αποτελέσουν χρήσιμες επαφές ή και μελλοντικές συστάσεις.
Τι να αποφύγετε

Μερικές φορές οι συμβουλές που αφορούν το τι να μην κάνει κάποιος είναι πιο χρήσιμες από αυτές που αφορούν το τι είναι καλό να κάνει. Υπό αυτό το πνεύμα παρατίθενται σχετικές προτάσεις:


Η απόφαση για την παραίτηση δεν πρέπει να παίρνεται εν θερμώ. Η σοβαρότητα του θέματος της εργασίας είναι τέτοια ώστε δεν πρέπει κάποιος να επηρεάζεται από τα συναισθήματα και τις καταστάσεις της στιγμής.

Για τους ίδιους λόγους και για την αποφυγή διάτρησης των ανθρώπινων σχέσεων η συνάντηση με τον προϊστάμενο σχετικά με το θέμα της παραίτησης και η παράδοση της αντίστοιχης επιστολής παραίτησης θα πρέπει να γίνονται όταν ο εργαζόμενος είναι ήρεμος και αποφασισμένος για την ορθότητα της επιλογής του.

Η συζήτηση δεν πρέπει να περιστραφεί μόνο στα αρνητικά σημεία και στα προβλήματα, ούτε αυτός που παραιτείται θα πρέπει να νιώθει υποχρεωμένος να αναφέρει συγκεκριμένους λόγους παραίτησης, αν δεν το επιθυμεί.
Επιστολή παραίτησης

Η επιστολή παραίτησης είναι βασικό μέρος της διαδικασίας παραίτησης αλλά δεν πρέπει να γίνει το μέσο που θα αποκαλύψει τα παράπονα του εργαζομένου και θα τονίσει το αίσθημα δυσαρέσκειας ή αδικίας που, ενδεχομένως, νιώθει. Με λίγα λόγια, το περιεχόμενο της επιστολής πρέπει να είναι τέτοιο ώστε ο συντάκτης της να μη μετανιώσει αργότερα για αυτό. Μία καλή ιδέα είναι η επιστολή να μη δοθεί αμέσως μετά τη σύνταξή της αλλά να υπάρξει διάστημα για δεύτερη σκέψη και, αν κριθεί αναγκαίο, αλλαγή του περιεχομένου της.
Η επιστολή χρειάζεται να περιέχει μόνο τις βασικές πληροφορίες, όπως η θέση από την οποία παραιτείται κάποιος και η σχετική ημερομηνία. Αν παρ' όλα αυτά κάποιος θελήσει να προσθέσει και άλλα στοιχεία καλό είναι να είναι θετικός και να αποφύγει τον πειρασμό να δώσει στην επιστολή πολύ προσωπικό ύφος.
Αν δεν υπάρξει η δυνατότητα προσωπικής συνάντησης με τον προϊστάμενο, τότε μπορούν να γραφούν στην επιστολή σημεία εποικοδομητικής κριτικής. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί κάποιος να ζητήσει τη γνώμη ενός αξιοσέβαστου και εχέμυθου συναδέλφου.


www.kariera.gr

Το πρωινό είναι το σημαντικότερο γεύμα της μέρας και αυτό γιατί, έχοντας καταναλώσει τα τελευταία αποθέματα ενέργειας κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα μας έχει τις πρωινές ώρες, άμεση ανάγκη «ανεφοδιασμού». Εκτός από την απαραίτητη ενέργεια για να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές μας δραστηριότητες, ένα καλό πρωινό μειώνει την αίσθηση της κούρασης και χαρίζει καλύτερη ψυχική διάθεση. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η αυξημένη συχνότητα κατανάλωσης πρωινού γεύματος σχετίζεται με απώλεια βάρους και αποφυγή των κακών διατροφικών επιλογών στη διάρκεια της ημέρας. Επίσης συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων και στην επιτάχυνση του μεταβολισμού.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα που καταναλώνουν πρωινό έχουν χαμηλότερο βάρος σε σχέση με εκείνους που δεν καταναλώνουν πρωινό. Έχουν προταθεί πολλές υποθέσεις για να εξηγηθεί γιατί η αποφυγή κατανάλωσης πρωινού σχετίζεται με μειωμένη ικανότητα απώλειας βάρους.  Η αποφυγή κατανάλωσης πρωινού μπορεί να οδηγήσει σε υπερφαγία αργότερα μέσα στη μέρα, για παράδειγμα σε ένα μεγάλο γεύμα το απόγευμα. Σε αντίθεση, η κατανάλωση πρωινού σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα γευμάτων, η οποία με την σειρά της ενισχύει τη θερμογένεση, κάτι το οποίο οδηγεί σε χαμηλότερο σωματικό βάρος.

Τι πρέπει να τρώμε στο πρωινό μας;

Ένα υγιεινό πρωινό πρέπει να καλύπτει περίπου το 25% των θρεπτικών και ενεργειακών αναγκών που χρειαζόμαστε καθημερινά. Συνεπώς, στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής η σύνθεση του πρωινού πρέπει να αποτελείται και από τις τρεις θερμιδογόνες ομάδες θρεπτικών συστατικών, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λιπαρά και να περιλαμβάνει ποικιλία τροφίμων. Ως εκ τούτου, ένα υγιεινό πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει:

Αμυλούχα τρόφιμα κατά προτίμηση ολικής άλεσης (π.χ. ψωμί, βρώμη, φρυγανιές, κράκερ, μπισκότα ολικής άλεσης)
Γάλα light ή γαλακτοκομικά προϊόντα (τυρί, γιαούρτι) με μειωμένα λιπαρά
Φρούτα ή φρέσκους φυσικούς χυμούς
Τα αμυλούχα τρόφιμα προσφέρουν σύνθετους υδατάνθρακες που εξασφαλίζουν την ενέργεια για όλη τη μέρα, πολύτιμες βιταμίνες και μέταλλα, και φυτικές ίνες που είναι απαραίτητες για την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.  Ενδιαφέρον παρουσιάζει μια έρευνα όπου διερευνήθηκε η επίδραση διαφορετικών ομάδων τροφίμων στη συνολική κατανάλωση ημερήσιας ενέργειας, αλλά και στο σωματικό βάρος.

Αποδείχθηκε πως όχι μόνο είναι σημαντική η κατανάλωση πρωινού, αλλά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το είδος του πρωινού ως παράγοντας που επηρεάζει το σωματικό μας βάρος. Τα άτομα που κατανάλωναν αμυλούχα τρόφιμα όπως ψωμί, κράκερ, ζυμαρικά και αρτοσκευάσματα όπως μπισκότα και κέικ, είχαν χαμηλότερο σωματικό βάρος από αυτούς που κατανάλωναν γαλακτομικά προϊόντα και ζωικά προϊόντα όπως κρέας, προϊόντα κρέατος και αυγά (1). Το γεγονός αυτό μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί από το γεγονός ότι, ένα μπισκότο ή ένα κομμάτι κέικ, περιέχει θρεπτικά συστατικά και από τις τρεις βασικές ομάδες. Δηλαδή, υδατάνθρακες από το αλεύρι το οποίο ανήκει στην κατηγορία των δημητριακών, πρωτεΐνες από τα δημητριακά, το γάλα και τα αυγά που μπορεί να περιέχονται και λιπαρά από τα φυτικά έλαια. Επιπλέον, τα μπισκότα ολικής άλεσης αποτελούν εξαιρετική πηγή φυτικών ινών, οι οποίες συνεισφέρουν στο αίσθημα του κορεσμού μεταξύ των γευμάτων, αλλά και στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.


Προτάσεις για ένα ισορροπημένο πρωινό

1 ποτήρι 100% φυσικός χυμός με 6 μπισκότα Πτι Μπερ ολικής άλεσης
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με 1 τοστ φτιαγμένο με ψωμί ολικής άλεσης, τυρί light και γαλοπούλα
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα και 4 φρυγανιές σίκαλης με μαλακή μαργαρίνη και μέλι
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με 4 Cream Crackers σίκαλης και 2 φρούτα
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με 2 φέτες ψωμί πολύσπορο και ένα βραστό αυγό
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με ένα κουλούρι Θες/κης ολικής με τυρί light
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με 2 φέτες πολύσπορο ψωμί και ταχίνι με μέλι
1 ποτήρι ημι-αποβουτυρωμένο γάλα με 3 πολυδημητριακά μπισκότα


Γράφει η Χριστίνα Φοντόρ, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
 
 

Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς είναι η ιδανική χρονική στιγμή για να τροποποιήσουμε τη διατροφική μας συμπεριφορά. Δέκα απλά βήματα είναι αρκετά για να θέσουμε τα θεμέλια για καλύτερη υγεία για το 2010 αλλά και για το υπόλοιπο της ζωής μας.
1ο Βήμα. Αξιολογήστε την κατάσταση σας
Το πρώτο βήμα που έχετε να κάνετε, είναι να αξιολογήσετε την κατάσταση της υγείας σας και να αναλογιστείτε τον τρόπο διατροφής σας τους τελευταίους 12 μήνες. Απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις και καταγράψτε τις απαντήσεις στην ατζέντα σας ούτως ώστε να κάνετε τον απολογισμό σας ένα χρόνο αργότερα.

Ποιο είναι το τωρινό σας βάρος και ποιο ένα χρόνο πριν;
Αισθάνεστε υγιείς και διαθέτετε ενέργεια ή αισθάνεστε συνεχώς κουρασμένοι;
Λαμβάνετε κάποιο διατροφικό συμπλήρωμα;
Τρώτε σπίτι σας, τις περισσότερες φορές, και αν ναι ποια είναι τα είδη τροφίμων που προτιμάτε (π.χ. προϊόντα ολικής άλεσης ή προπαρασκευασμένα, πίτσες κ.λπ);
Τρώτε συχνά σε εστιατόρια; Όταν επιλέγετε να φάτε έξω σε τι είδους εστιατόρια συχνάζετε και τι επιλέγετε να φάτε;
Γυμνάζεστε; Κι αν ναι, πόσο συχνά;
Ελέγχετε τις μερίδες του φαγητού που καταναλώνετε ή οι μερίδες σας είναι τεράστιες;
Καπνίζετε;
Πόσο αλκοόλ καταναλώνετε εβδομαδιαίως;
Είναι πολύ σημαντικό να απαντήσετε με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις χωρίς να υποτιμήσετε ή να υπερτιμήσετε τον εαυτό σας.


2ο Βήμα. Θέστε νέους στόχους
Το δεύτερο βήμα έχει να κάνει με το να ιεραρχήσετε  τις επιθυμίες σας και να βάλετε τους στόχους σας. Θέλετε να χάσετε βάρος; Θέλετε να ανεβοκατεβαίνετε τις σκάλες σας χωρίς να λαχανιάζετε; Επιθυμείτε να ρίξετε τη χοληστερόλη σας ή την αρτηριακή σας πίεση;

Αποφασίστε τι πραγματικά θέλετε για τη διατροφή σας για την υγεία σας, για τον επόμενο μήνα, αλλά και τον επόμενο χρόνο. Ένας καλός και εφικτός στόχος για τον πρώτο μήνα είναι να προσπαθήσετε τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα να παίρνετε σπιτικό φαγητό μαζί σας στη δουλειά, αντί να τρώτε συνεχώς junk food. Κάποιος άλλος στόχος  μπορεί να είναι η ένταξη 30 λεπτά περπατήματος τουλάχιστον 4 φορές εβδομαδιαίως.

Καταγράψτε τους στόχους σας στην ατζέντα σας ή στο ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων που θα αναφερθεί και στο έβδομο βήμα.

3ο Βήμα. Καθορίστε τις διαιτητικές σας ανάγκες

Έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση; Αν ναι, θα πρέπει να μειώσετε την πρόσληψη διαιτητικού νατρίου αποφεύγοντας κονσερβοποιημένες και τυποποιημένες τροφές.
Είστε υπέρβαροι; Θα πρέπει να μειώσετε τη θερμιδική σας πρόσληψη ή να αυξήσετε τη φυσική σας δραστηριότητα.
Έχετε υψηλά επίπεδα χοληστερόλης; Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών, μειώστε την πρόσληψη κορεσμένου λίπους και αυξήστε την πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων (λιπαρά ψάρια, καρύδια)
Γενικότερα, αν υπάρχουν κάποια προβλήματα υγείας, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας και τον διαιτολόγο σας, σχετικά με τη διατροφή που πρέπει να ακολουθήσετε.


4ο Βήμα. Διατροφικά συμπληρώματα

Μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή, μάς εφοδιάζει με όλες τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός μας για τις λειτουργίες του, όμως αρκετοί άνθρωποι λαμβάνουν συμπληρώματα μόνο και μόνο για να είναι σίγουροι. Κάποια άτομα που δεν έχουν σωστές διατροφικές συνήθειες, μπορεί να χρειάζονται κάποια συμπληρώματα, αλλά κατόπιν συνεννόησης με τον ιατρό τους ή το διαιτολόγο τους.


5ο Βήμα. Σχεδιάστε το νέο σας διαιτολόγιο

Για να σχεδιάσετε την καινούρια σας δίαιτα θα πρέπει να γνωρίζετε τα παρακάτω:

Πόσες θερμίδες χρειάζεστε την ημέρα για να διατηρήσετε το βάρος σας ή για να χάσετε βάρος;
Πως επηρεάζεται η διατροφή σας από το εργασιακό σας ωράριο ή από το lifestyle σας;
Είναι καλύτερο για εσάς να κάνετε 3 μεγάλα γεύματα ή 5 μικρά γεύματα την ημέρα;
Μπορείτε να μειώσετε την κατανάλωση φαγητού από έξω;
Ποια φρούτα και λαχανικά σας αρέσουν;
Μια ισορροπημένη διατροφή θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα και 2-3 μερίδες γαλακτοκομικών/ημερησίως. Για να μπορέσετε να ακολουθήσετε τη νέα σας δίαιτα καλό θα ήταν να συμπεριλάβετε σε αυτήν και τις διατροφικές σας αδυναμίες. Αν π.χ. σας αρέσουν τα χάμπουργκερ, μπορείτε να παρασκευάσετε το δικό σας, με ψωμάκι ολικής άλεσης, φτιάχνοντας μπιφτέκι με άπαχο κιμά ή με κιμά γαλοπούλας και προσθέτοντας πολλά λαχανικά.

Αντικαταστήστε κάποια τρόφιμα, με άλλα, μεγαλύτερης διατροφικής αξίας.

Επιλέξτε προϊόντα ολικής άλεσης, αντί για επεξεργασμένα.
Προτιμήστε γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλά σε λιπαρά.
Προτιμήστε παστέλι, γλυκά του κουταλιού και ζελέ από άλλα, λιπαρά και παχυντικά γλυκά.
Περιχύστε τα φαγητά σας με λεμόνι, με μια ελαφριά σάλτσα με λαδολέμονο και μουστάρδα ή με μπαλσάμικο, αντί  για μαγιονέζα και άλλα dressings.
6ο Βήμα. Ψωνίστε και μαγειρέψτε

Είναι καλό όταν πηγαίνετε στο supermarket να έχετε κάποια λίστα πραγμάτων που θέλετε να αγοράσετε κι επίσης, να μην είστε πεινασμένοι, γιατί διαφορετικά κινδυνεύετε να παρασυρθείτε. Επιλέξτε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, άπαχο κρέας και όσπρια. Αποφύγετε τα ράφια με τρόφιμα πλούσια σε κορεσμένο λίπος, αλάτι και ζάχαρη.

Ο τρόπος μαγειρέματος είναι πολύ σημαντικός για τη σωστή διατροφή. Προσπαθήστε να αποφύγετε το τηγάνισμα. Το μαγείρεμα στον ατμό βοηθάει στη διατήρηση των βιταμινών και των άλλων στοιχείων που βρίσκονται στα λαχανικά. Προτιμήστε το ελαιόλαδο στην παρασκευή των γευμάτων σας. Το φαγητό που περισσεύει, αποθηκεύστε το, για να το πάρετε μαζί σας στην δουλειά.


7ο Βήμα. Δημιουργήστε ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων

Η καταγραφή της ημερήσιας πρόσληψης τροφής είναι ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας σας. Καταγράψτε σε ένα ημερολόγιο τις τροφές που καταναλώνετε καθώς και τα συναισθήματα σας την ώρα που τρώτε.  Το ημερολόγιο θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε τις διατροφικές σας ατασθαλίες καθώς και το κατά πόσο η συναισθηματική σας κατάσταση μπορεί να επηρεάσει τις διατροφικές σας επιλογές -π.χ. υπάρχουν άτομα που όταν βρίσκονται σε κατάσταση στρες, καταναλώνουν γλυκά. Όταν εντοπίζουμε και αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, είναι πολύ πιο εύκολο να τα διορθώσουμε.


8ο Βήμα. Αλλάξτε το lifestyle σας

Η υγιεινή διατροφή είναι μόνο ένα κομμάτι ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Το άλλο κομμάτι είναι η φυσική δραστηριότητα. Ειδικά αν η ζωή σας είναι καθιστική, προσπαθήστε να αυξήσετε όσο μπορείτε τη φυσική σας δραστηριότητα, γραφτείτε στο γυμναστήριο, βγείτε για περίπατο με τους φίλους  σας, χορέψτε και ..ξεχάστε το ασανσέρ. Όσον αφορά τις άλλες παραμέτρους, οι καπνιστές καλό είναι να διακόψουν το κάπνισμα. Όσον αφορά στο αλκοόλ, οι άνδρες δεν θα πρέπει να καταναλώνουν πάνω από δυο μερίδες αλκοόλ την ημέρα και οι γυναίκες περισσότερες από μια.


9ο Βήμα. Καταπολεμήστε το στρες

Το στρες έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία μας. Καταπολεμήστε το άγχος και βρείτε διεξόδους εκτόνωσης.


10ο Βήμα.  Κίνητρα και Συντήρηση

Είναι γεγονός ότι όλοι μας επιθυμούμε να αλλάξουμε τη διατροφή μας για να κερδίσουμε υγεία, αλλά και ομορφιά. Όμως, η αλλαγή κάποιων  παγιωμένων συνηθειών είναι δύσκολο να επέλθει. Η έλλειψη κινήτρου, η επιθυμία για γρήγορα αποτελέσματα είναι παράγοντες που δυσκολεύουν το έργο μας.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι συνήθειες μιάς ζωής δεν αλλάζουμε σε μια μέρα, ότι η απώλεια βάρους πρέπει να γίνεται αργά και σταθερά. Πρέπει να κατανοήσουμε πως οι στερήσεις δημιουργούν απωθημένα, αλλά και ενοχές. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι λύσεις των προβλημάτων ανευρίσκονται στη χρήση του μέτρου.       

Γράφει η Αστερία Σταματάκη, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος 
 

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. - Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ενημερώνει τους Καταναλωτές για το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας, αλλά και τα τρόφιμα που καταναλώνουμε όλη τη Σαρακοστή.

Γενικά, όλα τα τρόφιμα, που στολίζουν το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας, είναι αρκετά ακριβά και οι τιμές τους διαμορφώνονται ελεύθερα. Η παραδοσιακή λαγάνα π.χ., δε διαφέρει σε τίποτα από το ψωμί, που προμηθευόμαστε, καθημερινά. Παρασκευάζεται από το ίδιο αλεύρι, με το κοινό ψωμί και, όμως, η τιμή της είναι μεγαλύτερη, από αυτή του κοινού ψωμιού. Αν συνυπολογίσουμε και το μικρότερο βάρος της, τότε η τιμή της είναι δυσανάλογα υψηλή.

Η ταραμοσαλάτα καλύτερα να παρασκευάζεται στο σπίτι, από ταραμά ποιότητας, γιατί έτσι αποφεύγουμε τις χρωστικές ουσίες, που, συνήθως, περιέχουν οι ταραμοσαλάτες του εμπορίου. Ο ταραμάς πρέπει να έχει χρώμα λευκό έως καστανό ανοιχτό και ομοιόμορφο, σε όλη την ποσότητα. Η οσμή του και η γεύση του πρέπει να είναι ευχάριστη.

Οι βραστές πατάτες, τα φασόλια πιάζ, τα κρεμμυδάκια, τα σκορδάκια, τα τουρσιά, οι ελιές, ο χαλβάς και τα νηστίσιμα θαλασσινά αποτελούν την κύρια τροφή μας, ειδικά την Καθαρή Δευτέρα, που η παράδοση απαιτεί να μην υπάρχουν, στο τραπέζι μας, μαγειρεμένα φαγητά.

 

Όσοι από εμάς αγοράσουμε θαλασσινά πρέπει να γνωρίζουμε:
1. Μαλάκια:
α. Κεφαλόποδα (Χταπόδια, Καλαμάρια, Σουπιές, Μοσχιοί, Θράψαλα, κ.λπ.). Τα βρίσκουμε στην αγορά, είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα.

•Νωπά: Προσέχουμε ιδίως την οσμή, η οποία πρέπει να είναι η οσμή της θάλασσας. Οποιαδήποτε άλλη οσμή θεωρείται μη φυσιολογική. Επίσης, η σάρκα  πρέπει να είναι συμπαγής, ελαστική, γυαλιστερή και τα πλοκάμια-βεντούζες να είναι ανθεκτικά στο τράβηγμα.
•Κατεψυγμένα: Τα κατεψυγμένα πρέπει να συντηρούνται, στο σημείο πώλησης, σε καταψύκτη στους –18o C, να πωλούνται συσκευασμένα και με υγειονομικό σήμα, δηλαδή τη σφραγίδα της επιχείρησης, η οποία είναι μικρή και ελλειψοειδής. Στη σφραγίδα, αναφέρεται ο Κωδικός Αριθμός της επιχείρησης, πχ.EL 30.A.60. EU. Επί πλέον, στην συσκευασία, πρέπει να αναγράφονται όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις, που προβλέπονται, από την Νομοθεσία, δηλ. η ονομασία πώλησης, το καθαρό βάρος, η χρονολογία ανάλωσης, οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης, το όνομα, η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του κατασκευαστή ή συσκευαστή, ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης.

β. Δίθυρα οστρακοειδή (Μύδια, Κυδώνια, Γυαλιστερές, Στρείδια, κ.λπ.). Πωλούνται συσκευασμένα σε μικρές συσκευασίες, (συνήθως σε δίχτυ) οι οποίες φέρουν το υγειονομικό σήμα, καθώς και όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις. Σε κάθε περίπτωση τα οστρακοειδή πρέπει να είναι ζωντανά, πριν καταναλωθούν και ο έλεγχός τους είναι εύκολος. Τα κελύφη τους πρέπει να είναι κλειστά, ή, αν είναι μερικώς ανοιχτά, με την ελάχιστη πίεση, πάνω στο κέλυφος, πρέπει να κλείνουν μόνα τους.

Τα μύδια πωλούνται, με κέλυφος ή αποκελυφωμένα και, επίσης, κατεψυγμένα. Τα αποκελυφωμένα συσκευάζονται, μέσα σε πλαστικές σακούλες, με μια ποσότητα πόσιμου νερού. Στην συσκευασία τους, πρέπει να υπάρχει το υγειονομικό σήμα και όλες οι  υποχρεωτικές ενδείξεις, που προαναφέρθηκαν. Η ημερομηνία ανάλωσης πρέπει να απέχει το πολύ 5 ημέρες, από την ημέρα της αποκελύφωσης. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, ομοίως, όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις.

γ. Γαστερόποδα (σαλιγκάρια). Διατίθενται στην αγορά, είτε ως νωπά, χωρίς συσκευασία, είτε ως κατεψυγμένα. Τα νωπά πρέπει να είναι, οπωσδήποτε, ζωντανά. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, στη συσκευασία τους, όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις.

2. Εχινόδερμα:
Είναι οι γνωστοί μας αχινοί, oι οποίοι πρέπει να είναι ζωντανοί, όταν καταναλώνονται. Η διαπίστωση αυτή, γίνεται με απλή παρατήρηση, κατά την οποία βλέπουμε να κινούνται τα αγκάθια τους.

3. Μαλακόστρακα:
Συμπεριλαμβάνονται Γαρίδες, Καραβίδες, Αστακοί, Καβούρια, Ψείρες, Γάμπαρι, κ.λπ. Όταν είναι ζωντανά εμφανίζουν κινήσεις στις κεραίες και στα πόδια. Πρέπει έχουν την οσμή της θάλασσας, τα αρθρωτά τους μέρη να είναι στερεά, προσκολλημένα στο σώμα, η επιφάνειά τους είναι γυαλιστερή και το κεφάλι τους δεν πρέπει να φέρει μαύρες κηλίδες ή να είναι μελανιασμένο. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, στη συσκευασία τους, όλες τις προβλεπόμενες ενδείξεις.

Πριν από κάθε προμήθεια θαλασσινών, επιστρατεύουμε όλη την προσοχή μας. Τα θαλασσινά, γενικά, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα. Η οσμή και η εξωτερική όψη τους είναι τα πιο σταθερά χαρακτηριστικά, για να κρίνουμε την καταλληλότητά τους.

Επειδή διάφορα είδη θαλασσινών διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους, διαφέρουν όμως πολύ, όσον αφορά την τιμή πώλησής τους, πχ. χταπόδια-μοσχιοί, μπαρμπούνια-κουτσομούρες,   πρέπει να προσέχουμε καλά, τις επιγραφές και σημάνσεις, που αναγράφουν τις πληροφορίες του είδους, ώστε να μην παραπλανηθούμε, από τους επιτήδειους.

Για καταγγελίες ή περισσότερες πληροφορίες, ας απευθυνθούμε στο ΚΕ.Π.ΚΑ., τηλ. 2310-233333, ώρες 09:00 – 14:30.

Συγγραφέας: Κώστας Λιάτσικος
Ένα κλειδί στην αντιμετώπιση σωματικών προβλημάτων (παχυσαρκία- εμμηνόπαυση- τοξιναιμίες) είναι η ενεργειακή διατροφή

Η ενεργειακή διατροφή, βασίζεται στην αρμονία και την επάρκεια οργανικών και ανόργανων ουσιών στο ανθρώπινο σώμα. Πολλές φορές έχουμε ακούσει τη φράση «δεν έχω ενέργεια», ή μετά από ένα καλό γεύμα να ζητάμε και ένα γλυκό, για να νιώσουμε πλήρης.

Όπως και αν έχει, όποια φράση και να διαλέξουμε, είναι το ίδιο και το αυτό. Έχουμε απώλεια  ενέργειας, πόνο στο στομάχι ή τη χολή. Εντερικές διαταραχές, υψηλή αρτηριακή πίεση, πονοκεφάλους, ιλίγγους, κούραση σωματική, ψυχική και πνευματική είναι γνωστό ότι η διατροφή καθορίζει την ποιότητα του οργανισμού μας, σε ένα μεγάλο βαθμό. Οι λανθασμένες επιλογές διατροφής μας δίνουν και το ανάλογο πρόβλημα

Είμαστε ότι τρώμε
Οι δυτικοί διατροφολόγοι, λένε πως, « είμαστε ό,τι τρώμε!» . Αυτό θα μπορούσε να είναι μια πραγματικότητα διότι αν λάβουμε υπ'όψιν μας πως διοχετεύουμε στον οργανισμό μας χονδροειδή ύλη και αυτός με τη σειρά του, την επεξεργάζεται και την κάνει ουσία ζωής, αίμα, σκέψεις και κίνηση είναι απλό να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως ναι, παίρνουμε τα χαρακτηριστικά της διατροφής μας με μια συστηματική λάθος διατροφή, η οποία δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του οργανισμού μας, αλλά απλά τον «γεμίζει» με σκουπίδια, με μαθηματική ακρίβεια, θα καταφέρει να μας εξουθενώσει πολύ γρήγορα στο τέλος!

Η απώλεια ζωτικής δύναμης, πρόωρο γήρας, στο δέρμα, η χαμηλή δυναμικότητα των εσωτερικών οργάνων, πλεονάζουσα ύλη (βάρος), η συσσώρευση τοξινών και κατ'επέκταση οι αρρώστιες.

Ο χρόνος μας, λόγω εργασίας, είναι λίγος, εκ των πραγμάτων τα έτοιμα φαγητά σε αφθονία,  όσο για εμάς τους ανθρώπους σε ένα συνεχές κυνήγι του  « εαυτού μας», του σώματός μας, αλλά και των αμυνών μας... βελτιώνοντας αυτό το κομμάτι ζωής, που πραγματικά είναι και το κυριότερο, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ποιότητα ζωής.

Ενεργειακό διατροφικό πρόγραμμα
Τα στοιχεία για να έχουμε ένα ενεργειακό διατροφικό πρόγραμμα, είναι απλά. Η θεωρία στηρίζεται στην εποχή της γέννησης, η οποία μας δίνει την βιοχημική σύσταση του οργανισμού, βάση των κλιματολογικών συνθηκών ( καλοκαίρι- χειμώνας- φθινόπωρο- άνοιξη).

Η ποιότητα των τροφών, ανάλογα με την εποχή, ποικίλει σε ουσίες οργανικές και ανόργανες. Έτσι και οι άνθρωποι, ανάλογα με την εποχή της γέννησης τους, έχουν ιδιαίτερη χημική σύσταση. Ο καθένας από εμάς, μπορεί και είναι διαφορετικός.

Ορισμένα στοιχεία ενδέχεται να υπερτερούν και άλλα να είναι σε υποτονική κατάσταση. Με το πέρασμα του χρόνου, το χημικό εργοστάσιο που λέγεται  « σώμα» στην προσπάθεια του να κρατήσει ισορροπίες και να λειτουργεί καλύτερα, αλλάζει τον τρόπο των καύσεων, επιβραδύνει, συσσωρεύει, επιταχύνει ανάλογα με τη διατροφική ύλη που του δίνουμε να επεξεργαστεί.

Η ενεργειακή διατροφή αποκαθιστά τη χαμένη ισορροπία
Η προσβολή ή η μείωση των βιοχημικών στοιχείων, μέσα στο σώμα, δίνουν σιγά -σιγά  τα δικά τους προβλήματα. Εκεί έρχεται η ενεργειακή διατροφή να αποκαταστήσει αυτή τη χαμένη ισορροπία, δίνοντας ουσίες, μέσα από τη διατροφή, οι οποίες μπορούν να επαναφέρουν τον οργανισμό σε καλά επίπεδα λειτουργίας.

Η λήψη των βασικών ουσιών, μέσα από τις ανάλογες τροφές που τα περιέχουν, μας δίνει την δυνατότητα να χάσουμε γρήγορα βάρος (λίπος) και να δώσουμε τη δυνατότητα στο σώμα να φτάσει σε επίπεδα τέτοια, που να συμβαδίζουν με την οστική μάζα που διαθέτει, να αποκαταστήσουμε την ισορροπία του αίματος σε φυσιολογικές τιμές, να επαναφέρουμε τη λειτουργία ζωτικών οργάνων σε καλή κατάσταση, με λίγα λόγια να ξυπνήσουμε τον οργανισμό.

Η θεωρία του ενεργειακού διατροφικού είναι :
Δώσε απλή ύλη στο σώμα και ξεκούρασε τα όργανα.

Τα αποτελέσματα είναι εμφανή από τις πρώτες ημέρες του προγράμματος. Βελτιώνεται η όψη του δέρματος, χάνουμε βάρος χωρίς να έχουμε απώλεια υγρών και το βασικότερο, αλλάζει η ψυχική μας διάθεση. Το λίπος μπλοκάρει την ενέργεια του οργανισμού. Το διατροφικό στοχεύει στη μείωση του λίπους είτε αυτό είναι στο αίμα, είτε αυτό βρίσκεται στο μυικό σύστημα. Τα χαμηλά επίπεδα λίπους μας εξασφαλίζουν ελευθερία στην κίνηση, στη λειτουργία αλλά και στην απορρόφηση και εκπόρευση ενέργειας από το σώμα.

Η διαδικασία για να έχουμε ένα ενεργειακό διατροφικό πρόγραμμα είναι:
Ημερομηνία γέννησης

Κατά προσέγγιση ώρα.

Διατροφικές συνήθειες

Παθήσεις

Τροφές που προκαλούν αλλεργία και δυσανεξία και υπερφόρτωση τροφών

Στην περίπτωση που υπάρχουν προβλήματα με τοξιναιμίες, καλό είναι να έχουμε εξετάσεις αίματος πριν από την αγωγή του ενεργειακού διατροφικού, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τον έλεγχο και μετά από αυτό.

Η ημερομηνία έναρξης ενός ενεργειακού διατροφικού προγράμματος είναι συγκεκριμένη.

Η διάρκεια του ορίζεται σε 20 η 40 ημέρες και θα πρέπει να τηρηθούν αυστηρά οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης. Επίσης θα πρέπει να επισημάνω πως το ίδιο πρόγραμμα δεν ταιριάζει σε άλλο άτομο, εκτός από αυτό που το έχει διαλέξει. Οι ημερομηνίες είναι συγκεκριμένες, οπότε τα στοιχεία και τα δεδομένα που έχουμε, αφορούν το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Το ίδιο διατροφικό πρόγραμμα δεν μπορεί να επαναληφθεί μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, διότι βγαίνει με γνώμονα τα δεδομένα του 40ημέρου και το οποίο φυσικά  δεν επαναλαμβάνεται..

Αυτό που χρειάζεται να ακολουθήσει ο ενδιαφερόμενος, είναι το πρόγραμμα.

Κώστας Λιάτσικος

•Διδάκτωρ Φυσικοπαθητικής

Το νερό αποτελεί σημαντικό συστατικό για τη διατροφή μας, παρόλο που δεν εντάσσεται σε κάποια διατροφική ομάδα.



Γιατί χρειαζόμαστε νερό;

Από το συνολικό σωματικό βάρος ενός ατόμου το 50% με 70% είναι νερό. Χωρίς τακτική αναπλήρωση των υγρών που χάνονται, ο χρόνος επιβίωσης του σώματος περιορίζεται σε μόλις μερικές ημέρες.

Το νερό είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη και συντήρηση του οργανισμού, και συμμετέχει σε αρκετές διαδικασίες. Για παράδειγμα, το νερό βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συστατικών και ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος, ενώ επίσης παρέχει και ένα μέσο για όλες τις βιολογικές αντιδράσεις που πραγματοποιούνται από τον οργανισμό μας.

Το νερό αποβάλλεται από το σώμα μέσω των ούρων και της εφίδρωσης και πρέπει να αναπληρωθεί μέσω της διατροφής μας. Εάν κάποιος δεν  καταναλώνει αρκετό νερό, μπορεί να αφυδατωθεί. Η αφυδάτωση εμφανίζει συμπτώματα όπως, πονοκεφάλους, κόπωση και απώλεια συγκέντρωσης. Ενώ η χρόνια αφυδάτωση επηρεάζει αρκετά προβλήματα της υγείας, όπως είναι η δυσκοιλιότητα και οι πέτρες στους νεφρούς.

Πόσο νερό χρειαζόμαστε;

Το σώμα παίρνει υγρά από τρεις πηγές:

•Από αυτά που πίνουμε, είτε είναι σκέτο νερό, είτε μέσα από ροφήματα, όπως τσάι, καφέ και χυμό
•Από στερεής μορφής τροφές, ιδιαίτερα φρούτα και λαχανικά (ενώ ακόμη και τροφές όπως το ψωμί και το τυρί προσφέρουν λίγα υγρά)
•Ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων που πραγματοποιούνται στο σώμα
Οι περισσότεροι υγιείς ενήλικες χρειάζονται από ενάμισι έως τρία λίτρα νερό ημερησίως, έτσι πρέπει να στοχεύουμε στην κατανάλωση έξι με οκτώ μέτριων ποτηριών υγρών ημερησίως. Ροφήματα, όπως το τσάι, ο καφές και οι φρουτοχυμοί συντελούν στη λήψη υγρών, ενώ επιπλέον περιέχουν και άλλα χρήσιμα στοιχεία για τον οργανισμό.

Εάν κάποιος έχει έντονη σωματική δραστηριότητα, ή σε περιόδους υψηλής θερμοκρασίας, πιθανά θα χρειάζεται μεγαλύτερες ποσότητες υγρών και νερού.

Μπορείτε να καταλάβετε εάν παίρνετε ικανοποιητική ποσότητα υγρών από το χρώμα των ούρων. Εάν το χρώμα είναι ανοιχτόχρωμα, τότε μάλλον η ποσότητα υγρών που λαμβάνετε είναι καλή. Εάν το χρώμα είναι έντονο κίτρινο τότε χρειάζεστε περισσότερα υγρά ή νερό.

Πως να διατηρήσουμε τα επίπεδα υγρών στον οργανισμό.

•Ξεκινήστε προοδευτικά, με ένα ποτήρι νερό το πρωί όταν ξυπνάτε.
•Πιείτε αρκετά ροφήματα μέσα στην ημέρα σας, μην ξεχνάτε ότι το τσάι, ο καφές και οι χυμοί βοηθούν στην πρόσληψη υγρών από τον οργανισμό. Απλά προσέξτε τη ζάχαρη που περιέχεται σε κάποια αναψυκτικά.
•Έχετε ένα μπουκαλάκι νερό στην τσάντα σας, καθώς είναι ένας εύκολος τρόπος να παίρνετε υγρά εάν ταξιδεύετε ή γυμνάζεστε.
•Συνηθίστε να πίνετε ένα ποτήρι νερό με κάθε σας γεύμα
•Η αίσθηση δίψας προκαλείται όταν έχετε ήδη αφυδατωθεί, είναι λοιπόν σημαντικό να πίνετε πριν διψάσετε.
•Αυξήστε την ποσότητα φρέσκων φρούτων και λαχανικών, καθώς περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.
Εμφιαλωμένο νερό

Υπάρχουν δύο είδη: Το φυσικό νερό και το μεταλλικό νερό

Το φυσικό νερό προέρχεται κατευθείαν από την πηγή, αναβλύζει από το έδαφος και εμφιαλώνεται. Το μεταλλικό νερό αναβλύζει από το έδαφος, και μετά κυλάει ανάμεσα από πολλούς βράχους πριν εμφιαλωθεί, με αποτέλεσμα να έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε αρκετά μέταλλα. Αντίθετα με το φυσικό νερό δεν μπορεί να υποστεί κανενός είδους επεξεργασία εκτός από την αφαίρεση άμμου και βρωμιάς. Οι διαφορετικές μάρκες φυσικού και μεταλλικού νερού περιέχουν διαφορετική ποσότητα μετάλλων, ανάλογα με την πηγή απ'όπου προήλθαν.

Είναι απαραίτητο να αγοράζουμε εμφιαλωμένο νερό;

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση του εμφιαλωμένου νερού έναντι του νερού βρύσης. Καθώς οι προβληματισμοί όσον αφορά τη διατήρηση του εμφιαλωμένου νερού είναι πολλοί, τελικά αποτελεί θέμα προσωπικής επιλογής.

Πηγή: https://www.bbc.co.uk

Η νομοθεσία για τον αυτισμό είναι ο πρώτος νόμος στην Αγγλία που σχεδιάστηκε και ψηφίστηκε για μια συγκεκριμένη αναπηρία.
Η νομοθεσία δίνει υποχρεωτικό χαρακτήρα στην υλοποίηση της κυβερνητικής στρατηγικής για τους ανθρώπους με αυτισμό που έχει στόχο τη βελτίωση της υποστήριξης και των ευκαιριών απασχόλησης της συγκεκριμένης ομάδας, καθώς επίσης και τη βελτίωση των ικανοτήτων του προσωπικού υγείας και κοινωνικής φροντίδας που υποστηρίζει ανθρώπους με αυτισμό.
Το νομοσχέδιο είχε συνταχθεί από την Εθνικής Αυτιστική Εταιρεία, υποστηριζόμενη από βουλευτή της παράταξης των Συντηρητικών, αλλά σύντομα έγινε κυβερνητικό νομοσχέδιο όταν οι υπουργοί αποφάσισαν να ενσωματώσουν σε αυτό την εθνική στρατηγική για τον αυτισμό.
Ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της στρατηγικής σημαίνει ότι θα μπορούν να διατηρούν άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση, ώστε να επιτευχθεί πραγματική αλλαγή στις ζωές των ανθρώπων με αυτισμό.


ΠΗΓΗ "Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ"

Ο μέσος Αμερικανός έφηβος, με εξαίρεση την ώρα που περνά στο σχολείο, υπολογίζεται ότι ξοδεύει όλο και περισσότερο χρόνο στο να χρησιμοποιεί ένα smart phone, έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, μια τηλεόραση ή μια άλλη ηλεκτρονική συσκευή. Σύμφωνα με έρευνα του Kaiser Family Foundation, οι ηλικίες μεταξύ 8-18 ετών χρησιμοποιούν τις ηλεκτρονικές συσκευές περισσότερο από 7,5 ώρες ημερησίως, είτε για να σερφάρουν στο Ιντερνετ είτε για να ακούσουν μουσική.
Η ίδια ηλικιακή ομάδα πριν από 5 χρόνια ξόδευε σε παρόμοια έρευνα κατά μέσο όρο 6,5 ώρες. Στην τελευταία καταγραφή δεν συμπεριλαμβάνεται η περίπου 1,5 ώρα που διαθέτουν οι έφηβοι για να γράφουν μηνύματα στα κινητά τους, αλλά και τα 30 λεπτά που υπολογίζεται ότι αφιερώνουν για τις τηλεφωνικές τους επικοινωνίες.


Τα ευρήματα της έρευνας, στην οποία συμμετείχαν 2.000 άτομα στις ΗΠΑ, προκάλεσαν την έκπληξη των υπευθύνων του Kaiser Family Foundation, που είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα το 2005 ότι η χρήση αυτών των συσκευών από τους νεαρούς Αμερικανούς έπιασε ταβάνι και ότι δεν πρόκειται να αυξηθεί περισσότερο στο μέλλον. Στα συμπεράσματα των ερευνητών σημειώνεται και το γεγονός ότι η εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών σχετίζεται άμεσα με προβληματικές συμπεριφορές και με χαμηλή καθημερινή απόδοση στις σχολικές τάξεις.
Επίσης, η έρευνα δείχνει ότι η αυξητική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, σε σχέση με τη δεκαετία του '90, οφείλεται και στο γεγονός ότι κυκλοφορούν στο εμπόριο πλέον πολύ εξειδικευμένα και υψηλής τεχνολογίας προϊόντα (π.χ. ipods), τα οποία είναι μικρά και μπορεί να μεταφέρονται και να χρησιμοποιούνται παντού.


Ο καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, δρ Μάικλ Ριτς, υποστήριξε ότι οι γονείς θα πρέπει να πάψουν να συζητούν για το αν η χρήση αυτών των συσκευών από τους έφηβους είναι καλή ή κακή και θα πρέπει να αποδεχτούν σήμερα ότι είναι μέρος του ζωτικού τους περιβάλλοντος.


Σε γενικές γραμμές, η πλειοψηφία των παιδιών που πήραν μέρος στην έρευνα είχαν σχετικά καλούς βαθμούς στο σχολείο τους. Ενα, όμως, 47% των μαθητών που χρησιμοποιούν μέχρι και 14 ώρες την ημέρα τις ηλεκτρονικές συσκευές αποδείχθηκε ότι είχαν πολύ μέτριες βαθμολογίες στα μαθήματά τους.
Κατά μέσο όρο, οι νεαροί Αμερικανοί υπολογίζεται ότι ξοδεύουν καθημερινά τουλάχιστον δύο ώρες στο να παίζουν με μια κινητή συσκευή, αφιερώνουν άλλη μία ώρα παρακολουθώντας τηλεόραση ή ακούγοντας μουσική, ενώ προτιμούν να χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα περισσότερο για να ακούν μουσική ή να βλέπουν βίντεο παρά για τις τηλεφωνικές τους συνδιαλέξεις.


ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η Μαδρίτη σε 3D στο Google Earth

Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Το Google Earth συνεχίζει να προσθέτει πόλεις του κόσμου με τα κυριότερα κτίρια τους σε 3D απεικονίσεις. τελευταία προσθήκη ειναι η Μαδρίτη και πλέον ο χρήστης μπορεί να "ταξιδέψει" στην όμορφη πόλη απο την άνεση του σπιτιού του


ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
<a href="https://www.youtube.com/v/THhYSuFUG0k" target="_blank">https://www.youtube.com/v/THhYSuFUG0k</a>