Ποιες οι διαφορές στη συμπεριφορά αλλά και στον τρόπο σκέψης και επίλυσης προβλημάτων, ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες;
Πώς λειτουργούν σε διάφορες καταστάσεις και δοκιμασίες;
Σε ποιο βαθμό διαφέρουν οι συνήθειες των δύο φύλων;
Θέλετε να τα πάτε καλά με το αντίθετο φύλο;
Διαβάστε τις παρακάτω συμβουλές και θα βγείτε κερδισμένοι.

Συμβουλές για γυναίκες

“Οι άντρες είναι πολύ πιο επιθετικοί”

Η Σοφία δεν αντέχει τη συμπεριφορά του Γιάννη όταν θυμώνει. Είναι πολύ εριστικός, κυρίως όταν οδηγεί.


Οι άντρες είναι πιο επιθετικοί από τις γυναίκες αυτό οφείλεται σε μία από τις ορμόνες τους, την τεστοστερόνη, που αναστέλλει το κλάμα και προκαλεί την οργή και τη βία.
“Οι άντρες αισθάνονται ότι βρίσκονται διαρκώς σε ανταγωνισμό”

 
Από τότε που η Μαργαρίτα κερδίζει περισσότερα χρήματα από τον Παύλο η σχέση τους έχει χαλάσει. Ο Παύλος κρατάει διαρκώς μούτρα.


Η ιδέα του ανταγωνισμού κυριαρχεί, όντως, στους άντρες. Οι έρευνες, πάντως, έχουν αποδείξει ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά διαφέρει ανάλογα με το φύλο του ατόμου απέναντι στο οποίο βρίσκεται ο καθένας: δύο άντρες αντίπαλοι είναι έτοιμοι για τα πάντα, για να εμποδίσουν τον άλλο να κερδίσει. Αντίθετα, δυο ανταγωνίστριες είναι ικανές να αλλάξουν τελείως στάση και να συμμαχήσουν για να επιτύχουν το σκοπό τους. Όταν υπάρχει ανταγωνισμός ανάμεσα σ' ένα άντρα και μια γυναίκα, οι άντρες προσπαθούν κατ' αρχήν να αποκτήσουν τον έλεγχο του παιχνιδιού και μετά γίνονται ολοένα και πιο συνεργάσιμοι.
“Ο εγωισμός είναι γένους αρσενικού”

Η Μαρία παραπονιέται όταν ο Γιώργος δεν ζητάει ποτέ τη γνώμη της πριν δεχτεί μια πρόσκληση για φαγητό με φίλους ή στους γονείς του.


Για να μετρήσει τον εγωισμό, ένας Αμερικανός ερευνητής παρατήρησε τη συχνότητα με την οποία τα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών δανείζουν τα παιχνίδια τους. Στην ηλικία αυτή, τα κορίτσια είναι πιο γενναιόδωρα από τα αγόρια. Αντίθετα, η συγκεκριμένη τάση μεταβάλλεται στην εφηβεία. Οι άντρες βοηθάνε ευκολότερα τους φίλους τους, ενώ οι γυναίκες είναι πιο γενναιόδωρες με την οικογένειά τους.
Συμβουλές για τους άντρες

“Οι γυναίκες είναι πιο κλαψιάρες”

Κάθε φορά που ο Κώστας κάνει μια παρατήρηση στη Βάσω, αυτή βάζει τα κλάματα.


Το κλάμα είναι συχνά στη γυναίκα έκφραση της οργής της. Οι άντρες δυσκολεύονται να το καταλάβουν αυτό, γιατί συνήθως αντιδρούν με σκληρότητα ή και με βιαιότητα.
“Οι γυναίκες γκρινιάζουν συνέχεια”
 

Ο Αλέκος έχει βαρεθεί να ακούει την Ιωάννα να γκρινιάζει για τα πάντα και για τίποτα: για την αμμοδόχο της γάτας που έπρεπε να αλλαχτεί στις 8 και όχι στις 9, για τα σκουπίδια που ξέχασε να κατεβάσει, για το χρώμα της γραβάτας του...


Τα παράπονα των γυναικών δεν είναι παρά η έκφραση εκνευρισμού ή έλλειψης αγάπης, μόνο που αυτό οι άντρες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν.
“Οι γυναίκες έχουν μόνιμο άγχος”

Ο Φώτης έχει εκνευριστεί από τα αδιάκοπα άγχη της Ελένης, που περνάει τις μέρες της αγωνιώντας για τα παιδιά και τις νύχτες της βασανίζοντας τις σκέψεις της για τη δουλειά της.


Το άγχος είναι γυναικείο αίσθημα. Μια πρόσφατη μελέτη το επιβεβαίωσε μ' ένα επιστημονικό τεστ. Δέκα άντρες και δέκα γυναίκες δέχτηκαν να ανακαλέσουν στη σκέψη τους μια από τις πιο δυσάρεστες αναμνήσεις τους, μπροστά σ' έναν ερευνητή που μετρούσε τα συναισθήματά τους. Η “δράση” του συγκινησιακού συστήματος ήταν οχτώ φορές μεγαλύτερη στις γυναίκες απ' ό,τι στους άντρες.

Τα μικρά πράγματα κάνουν τη διαφορά και κρατούν ζωντανό ένα γάμο.
Σε πόσα περιοδικά αλήθεια έχουμε διαβάσει άρθρα σχετικά με το τι συμβαίνει στην αγάπη μετά το γάμο. Για ποιο λόγο άραγε δύο άνθρωποι που είναι τρελά ερωτευμένοι μέχρι το γάμο ξαφνικά μετά το γάμο τους βλέπεις να ''τρώνε τις σάρκες τους''; Πού είναι το μέλι που κολλούσε στα πόδια τους; Πού είναι η γλύκα και η ομορφιά; Άραγε ο γάμος σκοτώνει την αγάπη; Δεν το νομίζω!
Αν όμως, δε γαλουχηθεί η αγάπη ανάμεσα στο ζευγάρι, η σχέση αρχίζει να αργοσβήνει. Είναι δύσκολο να πάρεις τηλέφωνο τη σύζυγό σου στη δουλειά απλά για να της πεις «Σ' αγαπώ»; Είναι δύσκολο να αφήσεις ένα σημείωμα στον καθρέφτη ότι τον αγαπάς; Πόσο καιρό έχεις να της αγοράσεις λουλούδια; Πότε του αγόρασες ένα πουκάμισο στο αγαπημένο του χρώμα; Είναι τα μικρά πράγματα που κάνουν τη διαφορά σε μία σχέση. Γιατί όλα αυτά πριν έρθουμε σε γάμο τα προσέχουμε απίστευτα και την επόμενη μέρα τα θεωρούμε υπερβολικά;

Το «είμαι ερωτευμένος» από το «δίνω αγάπη» απέχει πάρα πολύ. Ποιο είναι το μυστικό για να διατηρηθεί η αγάπη μας; Η αγάπη απλώνει ρίζες και μεγαλώνει όσο εμείς την προσέχουμε. Μη παίρνεις δεδομένο το/τη σύντροφό σου. Οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε πολύ για να αποκτήσουμε μία σχέση κι όταν τα καταφέρουμε παραιτούμαστε από κάθε ενδιαφέρον να τη διατηρήσουμε. Ο λόγος νομίζω είναι απλός. Το να ερωτευτείς είναι πολύ εύκολο αλλά το να δώσεις αγάπη είναι πιο δύσκολο. Χρειάζεται απόφαση να βάλεις τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου πίσω από το αγαπητό σου πρόσωπο γιατί κάτι τέτοιο πονάει και στοιχίζει. Καθώς συγκεντρώνεσαι στον εαυτό σου αρχίζεις να κατηγορείς το σύντροφό σου. Γιατί δεν τον/την προσεγγίζεις διαφορετικά; Σκέψου: τι μπορώ να του/ της προσφέρω για να κάνω καλύτερη τη ζωή του/της; Πώς να τον/την βοηθήσω; Δίνοντας αγάπη κρατώ το γάμο μου ζωντανό.

Τα δύο στάδια της αγάπης


Η ρομαντική αγάπη είναι το προστάδιο της αληθινής αγάπης
Είναι υπέροχο συναίσθημα το να είσαι ερωτευμένος. Είναι συναρπαστικό και όλοι το επιθυμούν. Η ζωή ποτέ δεν είναι καλύτερη και οποιαδήποτε συμπεριφορά του συντρόφου μας τη δικαιολογούμε και τη συγχωρούμε πολύ εύκολα. Πόσο συνήθως διαρκεί αυτό το συναίσθημα; Αυτό ποικίλει ανά σχέση αλλά συνήθως διαρκεί για ένα διάστημα 2 ετών. Αν σταματήσουμε σε αυτό το σημείο της ρομαντικής αγάπης η σχέση μας είναι καταδικασμένη. Αυτό που δίνει ζωή και διάρκεια στο γάμο είναι η αληθινή και ανυπόκριτη αγάπη που δημιουργείται μέσα από τη ρομαντική αγάπη και την οποία έχουμε υποσχεθεί την ημέρα του γάμου. Η αληθινή αγάπη δεν είναι απλά ένα πάθος ή ένα συναίσθημα. Είναι μία επιλογή που κάνεις καθημερινά να εμπλουτίζεις τη ζωή του/της συντρόφου σου. Συνήθως ο/η σύζυγος που γεύεται αυτή την αγάπη ανταποκρίνεται σε αυτή.


Μίλα την αγάπη όπως την καταλαβαίνει ο σύντροφός σου
Μετά το μυστήριο του γάμου η αυλαία πέφτει και η αληθινή ζωή έρχεται στο προσκήνιο. Και η αληθινή, καθημερινή ζωή είναι πιο σκληρή απ' όσο περιμέναμε. Ξαφνικά συνειδητοποιούμε την έννοια της ευθύνης και οι τριβές που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν κρυφτεί κάτω από το ρούχο της ρομαντικής αγάπης έρχονται στο φως. Μα δεν είχες φανταστεί τη ζωή σου μίζερη, ούτε και είχες σκοπό να καταλήξει έτσι. Ήσουν ειλικρινής όταν την ημέρα του γάμου έδινες την υπόσχεση της παντοτινής αγάπης και αφοσίωσης. Τότε λοιπόν, τι συμβαίνει; Ίσως δεν είχες συνειδητοποιήσει ότι ο γάμος χρειάζεται προσπάθεια. Έτσι, ενώ τα έντονα συναισθήματα αρχίζουν και χάνουν έδαφος μεγαλώνει η ανάγκη να μάθεις να εκφράζεις την αγάπη με τρόπους που είναι σημαντικοί και πρωταρχικοί για το σύντροφό σου έστω κι αν σε σένα φαίνονται ασήμαντοι. Έχει ανάγκη να θυμάσαι τα γενέθλιά της και να της προσφέρεις ένα δώρο; Θέλει να μπορεί να βλέπει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα με τους φίλους του; Έχει ανάγκη τη στοργή και την αναγνώριση για όσα σου προσφέρει στο σπίτι; Έχει ανάγκη να αναγνωρίζεις την προσπάθεια που κάνει για να μη λείψει τίποτα από το σπίτι του; Ανακάλυψε την πρωταρχική συναισθηματική ανάγκη του συντρόφου σου και κάλυψέ την.

Τρόποι έκφρασης της αγάπης

Ένα απλό χάδι ή το εκρηκτικό σεξ, μία πράξη βοήθειας που δηλώνει ενδιαφέρον, ένα δώρο στα γενέθλιά της/του, ένας παρηγορητικός λόγος ή λίγος χρόνος για ένα περίπατο μαζί στην παραλία μπορεί να κάνει τη διαφορά. Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο στη σχέση σου; Η στοργή, το σεξ, η αμέριστη προσοχή και ο ποιοτικός χρόνος, μία πράξη υπηρεσίας, τα γλυκά και τρυφερά λόγια ή τα δώρα; Ανακάλυψε τι είναι αυτό που χρειάζεται ο/η σύντροφός σου περισσότερο και πρωταρχικά και επικοινώνησε αυτό που είναι η πιο σημαντική συναισθηματική ανάγκη για σένα. Συμβαίνει πολλές φορές να εκφράζεις την αγάπη με τον τρόπο που είναι πρωταρχικός για σένα αλλά τι γίνεται αν αυτό που είναι για σένα πρωταρχικό στον άλλο ακούγεται απλά καλό; Σε αυτή την περίπτωση παρ' όλη την καλή σου διάθεση και προσπάθεια δε θα είσαι αποτελεσματικός στη σχέση σου. Χρειάζεται διάθεση, εξάσκηση και υπομονή για να μάθεις να καλύπτεις τις συναισθηματικές ανάγκες του συντρόφου σου. Αξίζει όμως να προσπαθήσεις.


my.aegean.gr

Η ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που οι γονείς παιδιών με ιδιαιτερότητες καλούνται να αντιμετωπίσουν. Η κοινωνικότητα του παιδιού θα καθορίσει τελικά σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθησή του, τις φιλίες του, και την προσαρμογή του στη σχολική ζωή. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού θα καθορίσουν την επιτυχία του και την προσαρμογή του στη ενήλικη ζωή του.
Η έρευνα ξεκάθαρα υποστηρίζει την άποψη ότι η ποιότητα της ζωής ενηλίκων με μαθησιακές δυσκολίες εξαρτάται πρώτα από όλα από τον βαθμό στον οποίο κατάφεραν να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες, κι όχι από τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις.

Παρακάτω παρατίθενται κάποιες συμβουλές που απευθύνονται σε γονείς παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες:


Μάθετε να παρατηρείτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις (π.χ. στη σχολική τάξη, όταν παίζει, scout meetings). Αυτό θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε μία καλύτερη άποψη/γνώση/ κατανόηση των ικανοτήτων και αδυναμιών του παιδιού σε θέματα που αφορούν την κοινωνικότητα του.

Δημιουργείστε μαζί με το παιδί ένα "σύστημα σημάτων-ειδοποίησης" το οποίο να χρησιμοποιείτε σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις. Για παράδειγμα, εάν το παιδί έχει την τάση να μιλάει μόνο για ένα θέμα το οποίο συχνά δεν ενδιαφέρει τον ακροατή, εφεύρετε κάποιο σήμα (π.χ. ακουμπήστε τη μύτη σας με το δάκτυλό σας, σταυρώστε τα πόδια σας) μέσω του οποίου το παιδί θα παίρνει το μήνυμα ότι πρέπει ή να αλλάξει θέμα συζήτησης, ή να σταματήσει τη συζήτηση. Μ'αυτόν τον τρόπο μπορεί να μάθει το παιδί να ελέγχει κάποιες προβληματικές συμπεριφορές χωρίς να εκτίθεται στους άλλους, να ντρέπεται, ή να βρίσκεται σε σύγκρουση.

Δημιουργείστε συστήματα επιβράβευσης που να αναγνωρίζουν και να ενισχύουν αποδεκτές μορφές κοινωνικής συμπεριφοράς. Να είστε πάντα πρόθυμοι να αναγνωρίζετε και να ενισχύετε ακόμη και τα μικρότερα σημάδια προόδου και ανάπτυξης.

Γράψτε το παιδί σε δραστηριότητες που απαιτούν ομαδική προσπάθεια κι ενεργοποίηση. Προκειμένου να επιλέξετε αυτές τις δραστηριότητες, λάβετε υπόψη σας τα ενδιαφέροντα και τις ιδιαίτερες ικανότητες του παιδιού. Αν ανησυχείτε μήπως το παιδί δεχτεί απόρριψη από τους άλλους εξαιτίας της αρνητικής άποψης που έχουν τα παιδιά γι' αυτό, μπορείτε να το γράψετε σε δραστηριότητες σε κάποια άλλη γειτονιά ή συνοικία. Έτσι μπορεί να κάνει μια καινούργια αρχή χωρίς τις αρνητικές επιδράσεις του παρελθόντος.

Διαρκώς να ενισχύετε την πληροφόρηση του παιδιού σε θέματα που σχετίζονται με την κοινωνικοποίησή του. Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά - και μεταγενέστερα οι ενήλικες - στις κοινωνικές τους δεξιότητες οφείλονται στην απουσία βασικής πληροφόρησης ( π.χ. τα σπίτια με μονό αριθμό βρίσκονται στη μία πλευρά του δρόμου, η μαγιονέζα πρέπει να διατηρείται στο ψυγείο, ο ταχυδρόμος περνάει μόνο μία φορά τη μέρα, κ.ο.κ.). Εκμεταλλευτείτε κάθε ευκαιρία να διδάξετε στο παιδί σας παρόμοιες πληροφορίες. Χρησιμοποιείστε την βόλτα με το αυτοκίνητο, την εκδρομή, ή το ταξίδι σαν ευκαιρία για πληροφόρηση.

Κάντε ευκολότερες για το παιδί τις καταστάσεις που απαιτούν μετάβαση. Οι μαθητές με ανεπαρκείς κοινωνικές δεξιότητες έχουν συχνά δυσκολία στο να "αλλάξουν ταχύτητα" από μια δραστηριότητα σε κάποια άλλη. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν είναι ανάγκη να μεταβούν από μια ευχάριστη δραστηριότητα (π.χ. ένα παιχνίδι) σε μία λιγότερο ευχάριστη (π.χ. ασκήσεις μαθηματικών). Προκειμένου να βοηθήσετε στην ομαλότερη μετάβαση φροντίστε να "ξεθωριάσει" σταδιακά η ευχάριστη δραστηριότητα δίνοντας στο παιδί κάποιο προειδοποιητικό σημάδι πριν το τέλος της δραστηριότητας. Καθώς τα λεπτά περνούν ενημερώστε το παιδί για το πόσος χρόνος απομένει για την ολοκλήρωση της δραστηριότητας.

Γρηγόρης Βασιλειάδης,M.Sc.
Συμβουλευτικός Ψυχολόγος
gvassiliades
specialeducation.gr

Στα 20, που το δέρμα είναι νεανικό και φρέσκο, είναι φυσικό να μη σκεφτόμαστε τη φθορά του χρόνου. Μετά τα πρώτα άντα, όμως, όταν οι αλλαγές στην εμφάνιση γίνονται αναπόφευκτες, το θέμα κάθε άλλο παρά μας αφήνει αδιάφορες. Όσο γενετικά προκαθορισμένη θεωρείται η γήρανση, άλλο τόσο καθορίζεται και από τον τρόπο ζωής που έχουμε, και είναι αυτή η εξωγενής γήρανση που επιταχύνει ακόμα περισσότερο τη βιολογική.

Καλές συνήθειες
Η εφηβεία μόλις τελείωσε. Η ακμή δεν αποτελεί πια σημαντικό πρόβλημα, αλλά ούτε και οι ρυτίδες. Όχι ακόμα, τουλάχιστον. Και το λέμε αυτό γιατί τώρα είναι εύκολο να μπείτε σε διάφορους «πειρασμούς». Κάπνισμα, αλκοόλ, ξενύχτι, κακή διατροφή και αν σε αυτά προσθέσουμε και τις ώρες που καθόσασταν ξέγνοιαστα στον ήλιο το καλοκαίρι, η επιδερμίδα σιγά-σιγά αρχίζει να επιβαρύνεται. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά σε αυτή τη δεκαετία ο απόλυτος στόχος σας πρέπει να είναι η πρόληψη.


Τι συμβαίνει στο δέρμα;
Μετά τα πρώτα χρόνια της εφηβείας, οι ορμόνες σταθεροποιούνται. Η επιδερμίδα παρουσιάζει λιγότερες ατέλειες και η υπερβολική έκκριση σμήγματος περιορίζεται. Τα δερματικά κύτταρα εξακολουθούν να αναπτύσσονται με αργούς ρυθμούς και το δέρμα δείχνει σφριγηλό και ωραίο έως τα 25. Μετά αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, η οποία επιταχύνεται από εξωτερικούς παράγοντες που προκαλούν διάφορες φλεγμονές.
Στρατηγικές περιποίησης
Η απλή ενυδάτωση της επιδερμίδας με κρέμα επιλεγμένη ανάλογα με τον τύπο του δέρματος και η αντιηλιακή προστασία της είναι οι καλύτερες φροντίδες για το πρόσωπό σας τώρα. Έτσι θα προφυλάξετε τη λειτουργία των κυττάρων και τη σφριγηλότητα των ιστών του δέρματος.

Μυστικό ομορφιάς
Το ντεμακιγιάζ. Ο καλός καθαρισμός της επιδερμίδας πρωί και βράδυ είναι πολύ σημαντικός για να μπορεί το δέρμα να αναπνέει. Όση κούραση κι αν νιώθετε όταν γυρίζετε το βράδυ στο σπίτι, αφαιρέστε με γαλάκτωμα
και λοσιόν το μακιγιάζ και τους ρύπους που συσσωρεύονται μέσα στην ημέρα. Το πρωί πλύντε το πρόσωπό σας με ένα τζελ ή με ειδικό σαπούνι, για να απομακρύνετε τις τοξίνες και να τονώσετε την επιδερμίδα.

Πρώτες γραμμές και ρυτίδες
Από την ηλικία των 25 ετών, το δέρμα αρχίζει να χάνει τη ζωντάνια και την ελαστικότητά του και γύρω στα 30 εμφανίζονται οι πρώτες φθορές. Πολλά εξαρτώνται από τα γονίδιά μας, ωστόσο το αν θα σχηματίσετε περισσότερες ή λιγότερες ρυτίδες ή αν η επιδερμίδα σας θα εξακολουθεί να δείχνει λαμπερή εξαρτάται και από τις καθημερινές σας συνήθειες. Διανύετε τη δεκαετία των μεγάλων αλλαγών: Δουλειά, στρες, γάμος, εγκυμοσύνη και φροντίδα των παιδιών σάς κουράζουν σωματικά και ψυχικά, πράγμα που φαίνεται στην όψη σας.

Τι συμβαίνει στο δέρμα;
Από την τρίτη δεκαετία, ο ρυθμός ανανέωσης των ινοβλαστών που παράγουν κολλαγόνο και ελαστίνη αρχίζει να μειώνεται. Οι λειτουργίες ανάπλασης του δέρματος επιβραδύνονται, οι πρώτες ρυτίδες κάνουν την εμφάνισή τους και η επιδερμίδα χάνει σταδιακά τη λάμψη της.

Στρατηγικές περιποίησης
Αρχίστε να χρησιμοποιείτε ελαφρές αντιγηραντικές κρέμες που περιέχουν βιταμίνη Α και παράγωγά της, όπως η τρετινοΐνη, η ρετιναλδεΰδη, αλλά και αντιοξειδωτικούς παρά­γοντες, όπως η βιταμίνη C και το πράσινο τσάι. Η ήπια απολέπιση και το πίλινγκ θα απομακρύνουν τα νεκρά κύτταρα και θα βοηθήσουν το δέρμα σας να ανανεωθεί.

Μυστικό ομορφιάς
Η κρέμα ματιών. Οι ώρες του ύπνου σας έχουν συμ­πιεστεί αφόρητα ανάμεσα στα ωράρια του γρα­φείου και τις αυξημένες απαιτήσεις της οικογενειακής σας ζωής. Η έλλειψή τους φανερώνεται με μαύρους κύκλους και πρήξιμο κάτω από τα μάτια, ενώ συχνά νιώθετε την ευαίσθητη περιοχή γύρω από τα μάτια πιο ξηρή. Αναζη­τήστε, λοιπόν, μια κρέμα με ενυδατικές και απο­συμ­φορητικές ιδιότητες.

Περιποιήσεις αντιγήρανσης
Μετά τα 35, οι ρυτίδες που έχουν αρχίσει να σχηματίζονται γίνονται πιο εμφανείς στο μέτωπο, γύρω από τα μάτια και τα χείλη. Ίσως παρατηρήσετε και κάποιες δυσχρωμίες ή καφέ κηλίδες στο δέρμα, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθετε το δέρμα σας πιο αφυδατωμένο και ξηρό. Στις εξωτερικές επιθέσεις προστίθενται και οι βιολογικές αλλαγές, που εξασθενούν τους μηχανισμούς επανόρθωσης του οργανισμού. Αν τα προηγούμενα χρόνια προσέχατε την υγεία σας και φροντίζατε την επιδερμίδα σας, τώρα θα φανεί το αποτέλεσμα.

Τι συμβαίνει στο δέρμα;
Οι αλλαγές αρχίζουν να επιταχύνονται. Οι ινο­βλά­στες «τεμπελιάζουν» και παράγουν λιγότε­ρες δομικές ίνες. Οι ίνες ελαστίνης χαλαρώ­νουν, οι ίνες κολλαγόνου γίνονται λιγότερο ενεργές και δημιουρ­γούνται κηλίδες.

Στρατηγικές περιποίησης
Ενισχύστε τις αντιγηραντικές φροντίδες με καλλυντικά που περιέχουν στη σύνθεσή τους ρετινόλη, πεπτίδια και αμι­νο­ξέα, τα οποία διεγείρουν τη λειτουργία των κυττά­ρων, μειώ­νουν τα σημάδια και προσδίδουν πυκνό­τητα στην επιδερμίδα. Επιπλέον, συνιστάται η χρή­ση ενός ορού που περιέχει δραστικά συστα­τικά σε υψη­λή συγκέντρωση και μίας θρεπτικής κρέμας νύχτας.

Μυστικό ομορφιάς
Υαλουρονικό οξύ, μπότοξ, μεσοθεραπεία, ραδιο­συχνό­τητες και μέθοδοι φωτοανάπλασης για σύσφιγξη είναι οι καινούργιες θεραπείες που προ­στίθενται στις φροντίδες της ομορφιά σας για να απαλύνετε τις ρυτίδες. Αυτές οι μη επεμβα­τικές θεραπείες, που έχουν άμεσα ορατά αποτελέ­σματα, δρουν συμπληρωματικά και αποτελούν την ιδανική λύση για τη διατήρηση της φρεσκάδας.

Ενέργειες αναδόμησης
Στα πρώτα ήντα, τα σημάδια του χρόνου είναι πλέον φανερά. Καθώς η ανανέωση των κυττάρων γίνεται πια με αργό ρυθμό, οι ρυτίδες βαθαίνουν, η ξηρότητα είναι πιο έντονη, η επιδερμίδα πιο θαμπή, ενώ η σφριγηλότητα του προσώπου χάνεται και εμφανίζονται περισσότερες δυσχρωμίες. Μετά την εμμηνόπαυση, που μειώνονται τα επίπεδα των οιστρογόνων και αποδυναμώνεται η φυσική άμυνα του δέρματος, οι αλλαγές αυτές γίνονται εντονότερες.

Τι συμβαίνει στο δέρμα;
Μετά τα 45, στον αργό ρυθμό ανάπλασης των κυττάρων προστίθεται και η σταδιακή απώλεια λίπους. Το περίγραμμα του προσώπου χαλα­ρώνει, τα μόρια αδυνατούν να συγκρατήσουν υγρασία και το δέρμα γίνεται πιο τραχύ.

Στρατηγικές περιποίησης
Προτιμήστε κρέμες σε πιο παχύρρευστη υφή, με εξειδικευμένες συνθέσεις που εκτός από αντιγηρα­ντικά συστατικά περιέχουν και μαλακτικά, για να ενισχύσετε την ενυδάτωση της επιδερμίδας. Ενδεί­κνυνται προϊόντα ανόρθωσης με εφέ λίφτινγκ.

Μυστικό ομορφιάς
Αντιρυτιδικά make-up που φωτίζουν και χαρίζουν ομοιόμορφη όψη στην επιδερμίδα. Σχεδιασμένα για τις ανάγκες της ώριμης επιδερμί­δας, περιέχουν επίσης συνθέ­σεις σιλι­κό­νης και ουσίες που αντανακλούν το φως, ενώ είναι εμπλουτισμένα και με άλλα συστατικά, όπως η βιταμίνη Ε, που τονώνει τους ιστούς του δέρματος.

Με το κρύο, πάλι τα ίδια... Το δέρμα σας, όσο ανθεκτικό κι αν είναι, ταλαιπωρείται από τις χαμηλές θερμοκρασίες, την έλλειψη υγρασίας στους θερμαινόμενους χώρους, τη διαρκή εναλλαγή ζέστης-κρύου. Σας «τραβάει» και σας ενοχλεί, γίνεται πιο τραχύ, εμφανίζει κοκκινίλες, ενώ οι λεπτές ρυτίδες και γραμμές του
γίνονται εντονότερες.

Τι προκαλούν οι απότομες αλλαγές της θερμοκρασίας
Με το κρύο το δέρμα δεν γίνεται μόνο πιο ξηρό, εύθραυστο και ανελαστικό, αλλά, λόγω της μείωσης της κεράτινης στιβάδας, γίνεται και πιο λεπτό. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας, κάθε φορά που από το εξωτερικό κρύο μεταφερόμαστε στους θερμαινόμενους εσωτερικούς χώρους. Τότε τα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται στο αγγειακό δίκτυο του χορίου διαστέλλονται και γίνονται πιο ορατά. Αυτή η αντίδραση προκαλεί αύξηση της ερυθρότητας σε συγκεκριμένα σημεία, όπως στα μάγουλα και τη μύτη, και νιώθετε το δέρμα σας να καίει.

Πώς θα προστατέψετε την επιδερμίδα σας
Ξηρότητα μπορούν να παρουσιάσουν όλοι οι τύποι δέρματος, ακόμα και οι λιπαρές επιδερμίδες. Τώρα που το δέρμα είναι πιο ευαίσθητο από κάθε άλλη εποχή, έχει ανάγκη από περισσότερα θρεπτικά συστατικά, τα οποία θα αποκαταστήσουν την ισορροπία του υδρολιπιδικού φιλμ, θα καταπραΰνουν τους ερεθισμούς και θα το προστατέψουν από τις εξωτερικές επιθέσεις.
Διαλέξτε Μια κρέμα ημέρας με πλούσια υφή, που στη σύνθεσή της να περιλαμβάνει λιπιδικούς παράγοντες, όπως κεραμίδια, έλαια, ω-3 λιπαρά οξέα, γλυκερίνη ή βούτυρο καριτέ, που θα δημιουργήσουν προστατευτική ασπίδα.
Για μεγαλύτερη ενίσχυση Προτείνουμε να επενδύσετε και σε ένα serum που να περιέχει υαλουρονικό οξύ, το οποίο θα χρησιμοποιείτε κάθε πρωί πριν από την κρέμα.
Για να αποφύγετε τις κοκκινίλες Συστήνουμε να εφαρμόζετε μια μάσκα ενυδάτωσης και καταπράυνσης τρεις φορές την εβδομάδα.
Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα Μπορείτε, πριν από τη μάσκα, να τοποθετείτε στο πρόσωπό σας μια δροσιστική κομπρέσα με φυσιολογικό ορό και να την αφήνετε για 15 λεπτά.
Μην ξεχνάτε το σώμα Μεγάλη ανάγκη, όμως, για φροντίδα έχει και το σώμα σας. Προστατεύεται, βέβαια, από τα ζεστά ρούχα, αλλά μετά από μια κρύα ημέρα το υπερβολικά ζεστό νερό στο ντους του στερεί τα λιπίδια που του χαρίζουν απαλότητα και ελαστικότητα. Τι μπορείτε να κάνετε; ➔Να περιορίσετε το χρόνο που μένετε κάτω από το ντους. ➔Να φροντίζετε να μην είναι καυτό το νερό. ➔Nα χρησιμοποιείτε αφρόλουτρα με ενυδατικούς παράγοντες ή σαπούνι με ουδέτερο pH. ➔Να μην ξεχνάτε να βάζετε κρέμα σώματος με πλούσια υφή ή σε μορφή baume.

5 χειμωνιάτικες συνήθειες ομορφιάς
Κάθε εποχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και σε αυτές πρέπει να προσαρμόσετε και τις φροντίδες της ομορφιάς σας. Αλλάξτε λίγο τις συνήθειές σας και υιοθετήστε ορισμένες καινούργιες και απλές πρακτικές για να βοηθήσετε την επιδερμίδα σας να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκαλεί το κρύο.

• Μην αμελείτε την απολέπιση, αλλά κάντε τη με προσοχή
Καμία ενυδατική κρέμα δεν θα μπορέσει να προσφέρει τα οφέλη της αν η επιδερμίδα σας δεν είναι καθαρή και απαλλαγμένη από τα νεκρά κύτταρα, που εμποδίζουν τη διείσδυση και τη δράση των συστατικών της κρέμας. Διαλέξτε ένα απαλό προϊόν scrub με ήπια συστατικά, που δεν θα ερεθίσουν την ήδη ευαίσθητη επιδερμίδα, και χρησιμοποιήστε το μία φορά την εβδομάδα. Αν δείτε ότι εμφανίζονται μικρά σπασμένα αγγεία στα πλαϊνά της μύτης, προτιμήστε μια μάσκα καθαρισμού και αποφύγετε τα προϊόντα πίλινγκ που περιέχουν κόκκους, άργιλο ή σαλικυλικό οξύ.

• Αυξήστε την κατανάλωση νερού
Μην ξεχνάτε ότι μόνο η εξωτερική ενυδάτωση δεν αρκεί για να διατηρείτε το δέρμα σας καλά ενυδατωμένο. Για να αποτρέψετε την ξηρότητα, πρέπει να πίνετε αρκετό νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Θυμηθείτε ακόμα ότι η κατανάλωση λαχανικών και φρούτων δεν είναι μόνο για το καλοκαίρι και προσθέστε στη διατροφή σας ξηρούς καρπούς, που είναι πλούσιοι σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.

• Προστατέψτε τα χείλη
Τα χείλη δεν διαθέτουν υδρολιπιδικό φιλμ που να τα προστατεύει, γι’ αυτό και είναι από τα πρώτα σημεία του προσώπου που παρουσιάζουν σκασίματα και νιώθουμε να μας «τραβάνε». Η λύση δεν είναι να υγραίνετε την ξηρή επιφάνειά τους με τη γλώσσα σας, γιατί το σάλιο, λόγω των ενζύμων που περιέχει, τα ξηραίνει πιο γρήγορα και προκαλεί απολεπιστική δερματίτιδα. Αν, όμως, απλώσετε ένα lip balm που περιέχει φυσικά έλαια, βιταμίνη Ε, γλυκερίνη, βούτυρο καριτέ ή βαζελίνη, θα νιώσετε αμέσως ανακούφιση.

• Έχετε μαζί σας μια κρέμα χεριών
Τα χέρια σας υποφέρουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες και το συχνό πλύσιμο. Για να μην αποκτήσουν τραχιά υφή και για να τα διατηρείτε απαλά, απλώνετε συχνά μια ενυδατική κρέμα και προστατέψτε τα φορώντας γάντια.

• Μην ξεχνάτε την αντιηλιακή προστασία
Η ακτινοβολία του ήλιου παραμένει δυνατή και εντείνεται τις ηλιόλουστες ημέρες. Αν, λοιπόν, κάνετε εκδρομές στη φύση ή πηγαίνετε για σκι, πρέπει να παρέχετε έξτρα προστασία στο δέρμα σας. Καθώς η ξηρή επιδερμίδα είναι και πιο ευαίσθητη στην ακτινοβολία, η χρήση SPF και το χειμώνα είναι απαραίτητη.

Μακάρι να κοιμούνταν και να ξυπνούσαν όταν θα είχαν πια ενηλικιωθεί», γράφει ο Σαίξπηρ, αναφερόμενος στους εφήβους και πιθανώς πρόκειται για μια φράση που έχει περάσει από το μυαλό σας, αν έχετε παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία. Περίοδος αμφισβητήσεων και ανατροπών για τις οποίες ούτε οι έφηβοι ούτε οι γονείς είναι ποτέ πραγματικά έτοιμοι, η εφηβεία είναι μια από τις ομορφότερες, αλλά και πιο δύσκολες περιόδους της ζωής. Oι γονείς βλέπουν το παιδί τους να περνά στον κόσμο των ενηλίκων και το σεξ αποκτά ξαφνικά καίριο ρόλο στη ζωή των εφήβων. Πολύ συχνά θέμα-ταμπού, αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν έφηβοι και γονείς. Πώς να προσεγγίσετε τη σεξουαλική ωρίμανση του παιδιού σας; Και οι έφηβοι, πώς να μπείτε ομαλά, χωρίς φόβους και περιττές αγωνίες, στο γοητευτικό κόσμο των ερωτικών σχέσεων;

Η εφηβεία είναι μια ηλικιακή περίοδος που μπορεί να αρχίσει από τα 10 και διαρκεί έως και τα 19 χρόνια. Χωρίζεται αναπτυξιακά σε 3 περιόδους: Στην πρώιμη εφηβεία (10-14), στη μέση εφηβεία (14-17) και στην όψιμη εφηβεία (πάνω από 17).
● Στην αρχή της εφηβείας, η σωματική ανάπτυξη (όσον αφορά κυρίως το μυοσκελετικό σύστημα, δηλαδή το ύψος, το βάρος κλπ.) είναι τόσο έντονη και θεαματική που συγκρίνεται σε ρυθμό μόνο με την πρώτη βρεφική ηλικία. Oι έφηβοι βλέπουν τις πρώτες αλλαγές στο σώμα τους: να μεγαλώνουν τα γεννητικά όργανα (στα αγόρια), το στήθος στα κορίτσια, να αυξάνεται η τριχοφυΐα, να βαραίνει η φωνή... Φυσικά, ένας πολύ μεγάλος σταθμός για την αρχή της εφηβείας στα κορίτσια είναι η περίοδος, που έρχεται κατά μέσο όρο στα 12,5 χρόνια. Παράλληλα, δημιουργούνται απορίες: Κάθε έφηβος αναρωτιέται αν θα είναι όμορφος, αν θα γίνει ψηλός κλπ. Όσον αφορά το σεξουαλικό ενδιαφέρον, ο έφηβος ενδιαφέρεται -σε πλατωνικό επίπεδο- για το άλλο ή, πιο σπάνια, για το ίδιο φύλο. Ένας κίνδυνος σε αυτή την περίοδο είναι ο έφηβος να έχει αναπτυχθεί πολύ (πιθανώς και νωρίτερα από την αναμενόμενη ηλικία) και ωστόσο, να δυσκολεύεται να διαχειριστεί το σώμα του, τα συναισθήματα και τη σεξουαλικότητά του γιατί ο ρυθμός με τον οποίο ωριμάζει ψυχοκοινωνικά δεν συμβαδίζει με τη σωματική του ανάπτυξη.
● Στη μέση εφηβεία, ο έφηβος περνά στην πράξη όσον αφορά το σεξ, πειραματίζεται έντονα και είναι πιθανό να αποκτήσει ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις, συνήθως με συνομηλίκους του. Καθώς δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον και είναι προσκολλημένος στο παρόν, συνήθως δεν μπορεί να καταλάβει τις πιθανές επιπτώσεις των πράξεών του, δεν μπορεί να κάνει υποθέσεις και θεωρεί ότι σε εκείνον δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα κακό. Έτσι, είναι πολύ πιο εύκολο να αναπτύξει συμπεριφορές υψηλού κινδύνου (π.χ. ναρκωτικά, αλκοόλ κλπ.). Επιπλέον, είναι πιθανό να κάνει πολλές σχέσεις μικρής διάρκειας, πιστεύοντας ότι η καθεμία είναι ξεχωριστή, ή/και να έρχεται σε επαφή με πολλούς και διαφορετικούς συντρόφους, συχνά χωρίς τις απαραίτητες προφυλάξεις.
● Στην όψιμη εφηβεία, ο έφηβος αποκτά την ικανότητα να έχει μια λειτουργική σχέση τόσο με τους άλλους όσο και με το σύντροφό του. Σταματά πια να κινείται μόνο με γνώμονα τον αυθορμητισμό, τον εγωισμό και το ναρκισσισμό, έχει πιο ρεαλιστικές απαιτήσεις από το σύντροφο, οι σχέσεις του διαρκούν περισσότερο και βασίζονται στη συντροφικότητα.

Μιλώντας στα παιδιά για το σεξ
Η σεξουαλική «αγωγή» πρέπει να ξεκινάει από τότε που το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και δεν είναι μια συζήτηση για την οποία πρέπει να περιμένουμε την εφηβεία. Oι γονείς χρειάζεται να μιλήσουν στα παιδιά με ειλικρίνεια, στην αρχή με πολύ απλά μηνύματα (τι είναι το κάθε μέρος του σώματος, γιατί οι άνθρωποι κάνουν σεξ, πώς γεννιούνται τα παιδιά κλπ.), τα οποία, όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, θα γίνονται πιο σύνθετα. Σε αυτή την προσπάθεια μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάποιο βιβλίο - υπάρχουν πολλά στην αγορά, άλλα για μεγάλους και άλλα για μικρούς, είτε για να πάρουν κατευθύνσεις οι ίδιοι είτε για να διαβάσουν τα παιδιά και να συνειδητοποιήσουν τα όσα δυσκολεύονται να καταλάβουν. Σημαντικό είναι να ξέρουν οι γονείς ότι το σεξ δεν θα πρέπει να παρουσιάζεται ως ταμπού, ως κάτι βρόμικο, ανήθικο ή επικίνδυνο. Χρειάζεται οι ίδιοι να ξεπεράσουν τα άγχη, τους φόβους και τη συστολή τους, ώστε να βοηθήσουν και τα παιδιά τους να αποκτήσουν μια υγιή σχέση με το σεξ. Αν βέβαια οι γονείς δεν έχουν μιλήσει ποτέ στα παιδιά τους για όλα αυτά τα ζητήματα, θα πρέπει να ξεκινήσουν να το κάνουν -η μητέρα στο κορίτσι και ο πατέρας στο αγόρι- όταν παρατηρήσουν τα πρώτα σημάδια της εφηβείας και τότε πια θα πρέπει να πουν τα «πάντα», χωρίς περιστροφές. Η ενημέρωση για το σεξ πρέπει να ξεκινάει από την οικογένεια και να συμπληρώνεται από το σχολείο.

Oι τρεις στόχοι της σωστής ενημέρωσης
● Να μάθουν τα παιδιά για τις υπάρχουσες μεθόδους αντισύλληψης και τη σωστή χρήση τους. Η καλύτερη μέθοδος είναι το προφυλακτικό -όταν χρησιμοποιείται σωστά, σε κάθε επαφή και σε όλη τη διάρκειά της-, καθώς προστατεύει τόσο από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη όσο και από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, τα οποία σημειώνουν αύξηση στην εφηβεία. Τα αντισυλληπτικά χάπια ενδείκνυνται όταν υπάρχει μια μόνιμη σχέση και όταν συνυπάρχουν και λόγοι υγείας στους οποίους θα μπορεί να βοηθήσει (π.χ. πολυκυστικές ωοθήκες, διαταραχές της περιόδου κ.ά.).
● Να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν αν συμβεί κάποιο ατύχημα με το προφυλακτικό ή πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη -μια που πολλές εκτρώσεις γίνονται σε έφηβες-, ζητώντας βοήθεια από τους γονείς ή το γιατρό τους. Το χάπι της επόμενης ημέρας είναι μια λύση επείγουσας αντισύλληψης, αλλά δεν είναι μέθοδος αντισύλληψης και οι έφηβοι χρειάζεται να το κατανοήσουν αυτό.
● Αν είναι κορίτσια και έχουν ολοκληρωμένες σχέσεις, να ξεκινήσουν να πηγαίνουν τακτικά στο γυναικολόγο και να κάνουν το τεστ Παπανικολάου μία φορά το χρόνο.

Γιατί τα αγόρια δυσκολεύονται περισσότερο στο σεξ;
Ένας λόγος είναι ίσως το γεγονός ότι στα αγόρια οι αλλαγές είναι πολύ απότομες και ξαφνικές, ενώ εκείνα δεν είναι έτοιμα (ώριμα) να χειριστούν τις επιθυμίες, την ερωτική διάθεση που νιώθουν, τις ανασφάλειες που έχουν κλπ. Ένας άλλος λόγος είναι ότι τα αγόρια ανοίγονται και μιλάνε πολύ πιο δύσκολα από τα κορίτσια, συχνά δεν είναι κοντά στους πατεράδες τους, έχουν πολλούς φόβους, π.χ. την ομοφυλοφιλία, δεν ενημερώνονται επαρκώς, δυσκολεύονται να ζητήσουν βοήθεια από γιατρούς κλπ. Μάλιστα, πολλές φορές αυτές οι προβληματικές συμπεριφορές συνεχίζονται και στην ενήλικη ζωή.

AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ
1. Το έφηβο παιδί μου μόλις είχε μια ερωτική απογοήτευση
Πιθανώς σας φαίνεται κατ’ αρχάς αστείο ή ασήμαντο το ότι το 14χρονο παιδί σας, που όπως όλα τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχει την τάση να εξιδανικεύει το σύντροφό του, θεωρεί ότι επειδή το αγόρι ή το κορίτσι του αντίστοιχα δεν τον/την θέλει πια, δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγαπήσει, να ενδιαφερθεί για το άλλο φύλο ή να εμπιστευτεί ποτέ πια κανέναν. Όταν έχει κανείς την εμπειρία ενός ενηλίκου, γνωρίζει καλά ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι κι ότι πολύ σύντομα το παιδί θα ξαναερωτευτεί, θα χωρίσει, θα ξεχάσει και ούτω καθεξής. Δυστυχώς, όμως, αυτή η εμπειρία δεν μπορεί να μεταδοθεί με λόγια και δεν θα βοηθήσετε καθόλου το παιδί σας κάνοντας κριτική, ειρωνικά σχόλια ή με παρωχημένα κλισέ του τύπου: «Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια», ώστε να το πείσετε ότι σύντομα θα βρεθεί μια άλλη αγάπη στη ζωή του. Αυτό που χρειάζεται το παιδί σας είναι να το υποστηρίξετε, να δείξετε ότι καταλαβαίνετε τι περνάει, να το καθησυχάσετε -λέγοντάς του ότι και εσείς, όπως και πολλοί άλλοι, έχετε βρεθεί στη θέση του- χωρίς όμως να υπερβάλλετε. Αν είναι εύκολο, θα βοηθούσε να του προτείνετε να κάνετε κάποια πράγματα μαζί, όπως να βγείτε μια βόλτα, να πάτε στον κινηματογράφο ή ακόμα καλύτερα μια εκδρομή.
2. Ανακάλυψα ότι ο 12χρονος γιος μου βλέπει πορνό
Μέχρι το 2002 περίπου, η μέση ηλικία στην οποία έβλεπε ένα παιδί πορνό για πρώτη φορά ήταν τα 13 χρόνια. Στις μέρες μας, αυτή η ηλικία έχει μειωθεί αισθητά - κυρίως λόγω του Ιnternet, που δίνει σε κάθε παιδί εύκολη πρόσβαση και δυνατότητα να παρακολουθήσει πορνογραφικό υλικό, συχνά αρκετά «σκληρό». Αυτές οι ταινίες κατά κάποιον τρόπο αποτελούν για το παιδί ένα πέρασμα στον κόσμο των ενηλίκων. Παρ’ όλα αυτά, ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος, να πιστέψουν τα παιδιά ότι στην πραγματικότητα το σεξ συμβαίνει όπως στις ταινίες: Oι άνδρες είναι πάντα έτοιμοι να αποδώσουν τέλεια και οι γυναίκες είναι συνέχεια πρόθυμες και έτοιμες να εκφράσουν με μεγάλο πάθος τον ενθουσιασμό τους. O καλύτερος τρόπος για να προστατεύσετε τα παιδιά σας -εκτός από το να ελέγχετε όσο μπορείτε τις ώρες που μπαίνουν στο Ιnternet και τα όσα παρακολουθούν- είναι να τους εξηγήσετε ότι όλα αυτά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, ότι πρόκειται για ηθοποιούς που πληρώνονται για να παίξουν σε αυτές τις ταινίες ή να κάνουν φωτογραφίσεις με σκοπό όχι να «εκπαιδεύσουν» τους άπειρους, αλλά να διεγείρουν τους «έμπειρους».
3. Η έφηβη κόρη μου βγαίνει με ένα πολύ μεγαλύτερο αγόρι
Κάτι τέτοιο δεν είναι παράλογο και συμβαίνει συχνά, καθώς τα κορίτσια νιώθουν αρκετά ώριμα και πιθανώς βρίσκουν τους συνομηλίκους τους μικρούς και αστείους. Επίσης, δεν είναι καθόλου απίθανο εσάς να μη σας αρέσει αυτή η ιδέα. Με το να της το απαγορεύσετε πάντως και να την «κλείσετε» στο σπίτι δεν θα καταφέρετε τίποτε. Θυμίστε της την ηλικία της και μην της επιτρέπετε να κάνει μαζί του πράγματα που δεν θα έκανε με ένα συνομήλικό της (π.χ. αν είναι ακόμη μαθήτρια, να αργεί πολύ τα βράδια).
Παράλληλα, φροντίστε να μη δημιουργείτε λάθος «ευκαιρίες», για παράδειγμα, να φεύγετε και να την αφήνετε μόνη στο σπίτι το Σαββατοκύριακο! Ζητήστε της να τον γνωρίσετε, κρατώντας όμως αποστάσεις, ώστε να μη θεωρηθεί ότι η σχέση τους σοβαρεύει πολύ. Όσον αφορά το σεξ, θυμίστε της ότι ο εαυτός μας είναι σημαντικός και δεν πρέπει να τον προσφέρουμε στον οποιονδήποτε. Συμβουλεύστε τη να μην κάνει κάτι για το οποίο δεν είναι έτοιμη ή δεν είναι σίγουρη ότι θέλει. Θα ήταν σκόπιμο επίσης να της μιλήσετε για τους κινδύνους που μπορεί να έχει μια σεξουαλική σχέση. Αν δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε εύκολα μαζί της, ζητήστε τη βοήθεια μιας μεγάλης ξαδέρφης ή μιας νέας θείας. Αν δείτε ότι έχει αποκτήσει τελικά ολοκληρωμένες σχέσεις, προτείνετέ της ραντεβού με ένα γυναικολόγο, συνοδεύστε την, αλλά περιμένετε στην αίθουσα αναμονής.
4. Το παιδί μου βιάζεται να αρχίσει τη σεξουαλική του ζωή
Είναι σκόπιμο να προσπαθήσετε να καλλιεργήσετε στο παιδί σας την ιδέα της αποχής για όσο βρίσκεται στην πρώιμη εφηβεία τουλάχιστον. Μπορείτε να του εξηγήσετε ότι είναι νωρίς ακόμα για να έχει ολοκληρωμένες σχέσεις, ότι δεν χρειάζεται να βιαστεί, ότι συχνά είναι δύσκολο να διαχειριστεί κανείς όλο αυτό το συναίσθημα και ότι μπορεί να εκφράσει με πολλούς άλλους τρόπους το ρομαντισμό και το ερωτικό του ενδιαφέρον, χωρίς απαραίτητα να κάνει σεξ. Σκόπιμο είναι να του εξηγήσετε ότι το σεξ είναι κάτι που κάνουμε όταν νιώθουμε έτοιμοι, αγαπάμε τον άλλον, είμαστε φίλοι, νιώθουμε ασφάλεια, εμπιστοσύνη, άνεση... Επίσης, θα πρέπει να δώσετε έμφαση στην προστασία από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και στην αντισύλληψη. Φροντίστε όμως να μην το κάνετε να νομίζει ότι πρόκειται για κάτι επικίνδυνο. O έφηβος πρέπει να πάρει το μήνυμα ότι το σεξ είναι κάτι πολύ όμορφο, ένα από τα κορυφαία γεγονότα στη ζωή και γι’ αυτό πρέπει να γίνει μόνο όταν νιώθει ψυχολογικά έτοιμο και με αυτόν/ην που αγαπά.
5. Μπήκα στο δωμάτιο του γιου μου τη στιγμή που αυνανιζόταν. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω
Τα παιδιά ασχολούνται με ικανοποίηση με τα γεννητικά τους όργανα από όταν είναι αρκετά μικρά. Στην εφηβεία, όμως, αυτή η τάση γίνεται πιο έντονη και πιο «αναγκαστική». Εσείς, λοιπόν, θα πρέπει κατ’ αρχάς να ζητήσετε συγγνώμη και να βάλετε καλά στο μυαλό σας ότι όταν το παιδί σας μπαίνει πια στην εφηβεία, δεν μπορείτε να μπαίνετε στο δωμάτιό του χωρίς προηγουμένως να χτυπάτε την πόρτα. O σεβασμός στην ιδιωτική ζωή είναι πολύ σημαντικός για τους εφήβους. Όσον αφορά τον αυνανισμό, θα πρέπει να πείτε στο παιδί σας ότι είναι κάτι φυσιολογικό, ότι όλοι μπορεί να το κάνουν, ότι δεν χρειάζεται να υπάρχουν συναισθήματα ενοχής, αλλά σίγουρα είναι κάτι απολύτως προσωπικό και δεν θα πρέπει να γίνεται όταν υπάρχουν άλλοι στο χώρο του.
6. Φοβάμαι ότι το παιδί μου έχει αναπτύξει εμμονή με τον αυνανισμό και τα πορνό
Τόσο ο αυνανισμός όσο και τα ερωτικά όνειρα και οι ανάλογες φαντασιώσεις είναι πολύ φυσιολογικά, ειδικά στην εφηβεία, και είναι πολύ συχνότερα στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια. Το να μαζεύονται πολλοί έφηβοι μαζί και να βλέπουν πορνό, να ανταλλάσσουν τέτοιο υλικό μεταξύ τους, να το ψάχνουν στο Διαδίκτυο κ.α., όπως και αντίστοιχα να περνάνε πολλές ώρες κλεισμένοι στο δωμάτιό τους, ασχολούμενοι πιθανώς και με τον αυνανισμό, όσο και αν μας σοκάρει, είναι αναμενόμενο. Μάλιστα, στην εφηβεία ο αυνανισμός μπορεί να λειτουργήσει και ως τρόπος εκτόνωσης του άγχους και άλλων προβλημάτων. Για εμμονή μπορούμε να μιλήσουμε όταν το παιδί αρχίζει να υστερεί σε άλλους τομείς (π.χ. στα μαθήματα, στα σπορ κ.α.) για μεγάλη διάρκεια (π.χ. 6 μήνες). Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσατε να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού.
7. Πιστεύω ότι το έφηβο παιδί μου δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για το σεξ
Σε αυτή την περίπτωση, έχει σημασία αν πρόκειται για αγόρι ή για κορίτσι. Αν είναι αγόρι και έχει μπει στην εφηβεία, το φυσιολογικό είναι -ακόμα κι αν είναι ντροπαλός και καθόλου εκδηλωτικός ώστε να εκφράζει τις επιθυμίες και τις ανησυχίες του- να υπάρχουν νυχτερινές στύσεις, εκσπερματίσεις κλπ. Αν συζητήσετε (εσείς ο πατέρας) με το γιο σας και συνειδητοποιήσετε ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν, μπορεί να παίζουν ρόλο ορμονικοί παράγοντες και ίσως είναι σκόπιμο να συμβουλευτείτε ένα γιατρό. Αν πρόκειται για κορίτσι, η έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος μπορεί να έχει να κάνει με την ντροπή, τη συστολή, το ότι δεν νιώθει ωραία για το σώμα της, ότι φοβάται κλπ., και συνήθως ξεπερνιέται με το χρόνο. Μπορείτε, βέβαια, να προσπαθήσετε να κάνετε μια συζήτηση μαζί της (εσείς η μητέρα) για το αν της αρέσει κάποιο αγόρι, αν νιώθει όμορφη, για τους φόβους της κλπ. Στα κορίτσια, αν δεν υπάρχει ορμονικό πρόβλημα (έχει έρθει κανονικά η περίοδος κλπ.), θα εμφανιστεί κάποια στιγμή και η επιθυμία (ακόμα και στο τέλος της εφηβείας, π.χ. στα 17 ή στα 18 τους χρόνια).
8. O σύζυγός μου επιμένει να «πάει» τον έφηβο γιο μας σε οίκο ανοχής. Είναι σωστό;
Πρόκειται για μια πρακτική που δεν έχει κανένα ρόλο στις μέρες μας, όπως συνέβαινε παλαιότερα, καθώς τα παιδιά σήμερα κάνουν σχέσεις με συνομηλίκους τους. Ένας υπερπροστατευτικός πατέρας που θα κάνει κάτι τέτοιο, είναι πιθανό να δημιουργήσει στο παιδί μια διαστρεβλωμένη αντίληψη για το σεξ. Αν, βέβαια, το ίδιο το παιδί ζητήσει από μόνο του να πάει, θα πρέπει ο πατέρας του να προσπαθήσει να του βρει ένα χώρο που να είναι πιο «οικείος» και προσεγμένος. Επίσης, θα πρέπει να του εξηγήσει ότι πρόκειται για ένα μέρος όπου πληρώνεις για το σεξ, πράγμα που δεν συμβαίνει κανονικά στη ζωή, όπου θα βρει μια κοπέλα με την οποία θα είναι φίλοι, θα αγαπιούνται και μετά θα ολοκληρώσουν τη σχέση τους. Αν, από την άλλη πλευρά, ο πατέρας θέλει να πάει το παιδί του στον οίκο ανοχής επειδή υποψιάζεται ότι δεν έχει ενδιαφέρον για κοπέλες –ή ακόμα περισσότερο ότι προτιμά τα αγόρια–, θα καταφέρει μόνο να τρομάξει το παιδί του, να το απομακρύνει από τον ίδιο, αφού θα το πιέσει για κάτι που δεν θέλει, και σε καμία περίπτωση δεν θα του αλλάξει προσανατολισμό.
9. O γιος μου πιστεύει ότι το πέος του δεν έχει ικανοποιητικό μέγεθος
Η αλήθεια είναι ότι το μέγεθος του πέους είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τα πολύ νεαρά αγόρια, που έχουν μεγάλη αγωνία για τα γεννητικά τους όργανα και μάλιστα τα συγκρίνουν και συζητάνε σχετικά με τους φίλους τους. Γενικά, στην εφηβεία τα κορίτσια έχουν κυρίως άγχος με το βάρος και την εικόνα του σώματός τους, ενώ τα αγόρια με το ύψος τους και το μέγεθος του πέους τους. O ρόλος του γονιού -του πατέρα προς το αγόρι και της μητέρας προς το κορίτσι- είναι να βοηθήσει τον έφηβο να νιώθει καλά με το σώμα του και να κατανοήσει ότι η καλή σεξουαλική ζωή δεν εξαρτάται από οποιαδήποτε μεγέθη. Όσον αφορά την αγωνία του γιου σχετικά με το πέος του, ο πατέρας του –ή, αν δεν υπάρχει, ένας άλλος ενήλικος άνδρας που το παιδί γνωρίζει καλά και εμπιστεύεται- θα πρέπει να του εξηγήσει ότι και ο ίδιος είχε ανάλογες αγωνίες και φόβους στην εφηβεία του. Σκόπιμο είναι να του τονίσει ότι κι ο ίδιος, που είναι ένας φυσιολογικός μέσος άνδρας, μπόρεσε να αντεπεξέλθει σε όλους τους τομείς της ζωής του, να οικοδομήσει στέρεες σχέσεις και να απολαύσει το σεξ. Αν το παιδί θέλει να συμβουλευτεί και ένα γιατρό -χωρίς όμως αυτή η ανάγκη να του γίνεται εμμονή-, συμφωνήστε, καθώς, αν ακούσει όλα τα παραπάνω και από το στόμα ενός ειδικού, θα νιώσει ακόμα πιο σίγουρο.
10. Υποψιάζομαι ότι το παιδί μου έχει τάση προς την ομοφυλοφιλία. Πώς να αντιδράσω;
Τα παιδιά -από την παιδική ηλικία και στην εφηβεία ακόμα περισσότερο- έχουν ομοφυλοφιλικά όνειρα, φαντασιώσεις και μάλιστα πειραματίζονται ομοφυλοφιλικά, αλλά τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται για κάτι μόνιμο. Αν όμως υπάρχει μια επιμονή σε αυτό και το παιδί έχει πράγματι ομοφυλοφιλική κατεύθυνση, είναι σκόπιμο οι γονείς να πάρετε τη γνώμη ενός ειδικού, όχι για να του αλλάξετε «μυαλά», αλλά για να δείτε πώς θα το χειριστείτε εσείς, ώστε να το στηρίξετε και να μην καταστρέψετε την αυτοπεποίθησή του και τη σχέση σας μαζί του. Μάλιστα, τα παιδιά αυτά είναι συχνά πιθανό να είναι «κλειστά», αντικοινωνικά, να εμφανίζουν άγχος ή κατάθλιψη. Μπορεί να είναι σοκαριστικό για ένα γονιό, αλλά χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ότι αν ένα παιδί στην εφηβεία του έχει ομοφυλοφιλική κατεύθυνση (κάτι περισσότερο από ένα μόνο πειραματισμό), μάλλον αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, γι’ αυτό και είναι ανάγκη να το δεχτεί. Το να τιμωρήσετε το παιδί σας ή να το πιέσετε με οποιονδήποτε τρόπο δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να χαλάσετε τη σχέση σας μαζί του και πιθανώς να βοηθήσετε στο να γίνει ένας ομοφυλόφιλος ενήλικος με ακραίες συμπεριφορές.
11. Η έφηβη κόρη μου έμεινε έγκυος. Τι να κάνω;
Η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και το πώς θα αντιμετωπιστεί είναι ένα ζήτημα που πρέπει να συζητήσετε εκτενώς με το παιδί σας, με έναν ψυχολόγο και φυσικά με το γυναικολόγο. Αν επιλεγεί η «λύση» της άμβλωσης -που είναι και η συχνότερη-, μπορεί να δημιουργηθούν ψυχολογικά προβλήματα στο κορίτσι, που νιώθει ότι απέτυχε, δυσκολεύεται να συνεχίσει τη σχέση της με το αγόρι της και θεωρεί ότι διαφέρει και έτσι απομακρύνεται από τις φίλες της. Τα συναισθήματα μπορεί να είναι παρόμοια και για το αγόρι, αν εμπλακεί στη διαδικασία. Αν αποφασιστεί να κρατήσουν το παιδί, θα πρέπει οι γονείς -παππούδες και γιαγιάδες πλέον- να αναλάβουν πολλές ευθύνες, γιατί δεν γίνεται οι έφηβοι να πάρουν το ρόλο των γονιών τόσο εύκολα. Θα πρέπει, δηλαδή, να κρατηθεί η ισορροπία τόσο για τις ανάγκες του μωρού όσο και των έφηβων γονιών, που έχουν όνειρα και ένα μέλλον να σχεδιάσουν.


Oι κύριες πηγές ενημέρωσης των εφήβων για το σεξ είναι οι γονείς (22%) και οι φίλοι (21%). Σε μικρότερο βαθμό ενημερώνονται από το σχολείο (18,2%), το Ιnternet (18,6%), τα αδέλφια (16%), την τηλεόραση (13,3%), τα περιοδικά (13,2%) και τα βιβλία (13,9%).

Έρευνα σε 529 εφήβους ηλικίας 15-16 ετών, στην περιοχή της Αττικής, αποκάλυψε ότι μέχρι τα 16 χρόνια το 20% των εφήβων (το νούμερο είναι 1 προς 3 όσον αφορά την αναλογία κοριτσιών - αγοριών) έχουν ξεκινήσει τη σεξουαλική ζωή τους. Το ποσοστό αυτό φτάνει γύρω στο 40% μέχρι την ηλικία των 18 ετών.

Από τους σεξουαλικά δραστήριους εφήβους, 10% δεν χρησιμοποιούν καμία αντισυλληπτική μέθοδο, 39% χρησιμοποιούν αναξιόπιστες μεθόδους, όπως οι μέθοδοι ρυθμού ή απόσυρσης, 51% χρησιμοποιούν το προφυλακτικό, 5% χρησιμοποιούν το «χάπι».

Τώρα το καλοκαίρι που τα πόδια μας είναι μόνιμα εκτεθιμένα σε κοινή θέα, είναι απαραίτητο να τα έχουμε πάντα περιποιημένα και σε άψογη κατάσταση. Διαβάστε λοιπόν ποιες είναι οι έξι κινήσεις που θα σας εξασφαλίσουν την τέλεια εμφάνιση τους!

 

1η κίνηση

Δώστε σχήμα  στα  νύχια  σας.

Το λιμάρισμα είναι η πρώτη κίνηση που κάνουμε όταν ξεκινάμε το πεντικιούρ. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν τα νύχια είναι  στεγνά και σκληρά λιμάρονται πιο εύκολα ενώ δε σπάνε. Κατ‘ αρχάς χρησιμο­ποιήστε την σκληρή πλευρά της λίμας για να τα κοντύνετε και να τους δώσετε οβάλ σχήμα. Στη συνέχεια περάστε όλη την  επιφάνεια των νυχιών με την πιο λεία πλευρά, για να τα γυαλίσετε και να φύγει η κιτρινίλα. Προτιμήστε τις χάρτινες λίμες που δεν φθείρουν τα νύχια.

 2η κίνηση

Ξεκούραστε  τα  πόδια

Ένα δεκάλεπτο ποδόλουτρο σε χλιαρό νερό κάνει θαύματα στα κουρασμένα και ταλαιπωρημένα σας άκρα!

-Αν έχουν την τάση να πρήζονται με τη ζέστη, προ­σθέστε στο νερό μικρή ποσότητα από θαλάσσια άλατα, που θα τα ξεκουράσουν στη στιγμή.

- Αν είναι πολύ ευαίσθητα, λίγο ροδόνερο θα τα τονώσει και θα τα αναζωογονήσει.

- Αν τα πέλματα σας είναι πολύ ξηρά, απλώς προ­σθέστε μια κουταλιά ξηρό λάδι σώματος για έξτρα ενυδάτωση.

3η κίνηση

Μαλακώστε   τ α   πέλματα

Τα καλοκαιρινά  σανδάλια αλλά και τα ψηλοτάκουνα πέδιλα σκληραίνουν το δέρμα της φτέρνας και δίνουν μια όχι και τόσο ωραία εικόνα στην εμφάνισή μας. Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, έναν ειδικό τρίφτη για τα πόδια, με τον οποίο θα λειάνετε το δέρμα και θα του χαρίσετε βελούδινη απαλότητα.

 

4η κίνηση

Αποκτήστε λευκά νύχια

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να εξαφανίσετε από τα νύ­χια την κιτρινίλα και τα σημάδια από το να τα τρίψετε με λεμόνι. Περάστε τα ένα ένα, λοιπόν, με μια κούπα λεμονιού και χαρίστε τους αστραφτερή γυαλάδα.

 

5η κίνηση

Ζουμ  στην ενυδάτωση

Μια πλούσια κρέμα είναι ο απόλυτος «σύμμαχός» σας για απαλά και μεταξένια πόδια. Ξεκινήστε από τα πέλματα και συνεχίστε προς τις γάμπες, με ανοδικές, κυκλικές κινήσεις.

Τίρ: Καλό θα ήταν να επαναλαμβάνετε αυτή τη δια­δικασία κάθε βράδυ πριν πέσετε για ύπνο. Έτσι, θα τα διατηρείτε πάντα απαλά, ενώ δεν θα γλιστράνε μέσα στα παπούτσια.

 

6η κίνηση

Ώρα για χρώμα

Ολοκληρώστε και τελειοποιήστε το πεντικιούρ σας επιλέγοντας ένα φωτεινό βερνίκι για να βάψετε τα νύχια σας. Αν θέλετε να είστε μέσα στη μόδα, επι­λέξτε αποχρώσεις από την παλέτα του κοραλλί ή του ροζ.

Ακόμη όμως κι αν δεν είστε φαν των έντονων χρω­μάτων, αφήστε τα άβαφα περνώντας τα νύχια με μια ελαφριά βάση, η οποία απλώς θα τα προστα­τέψει από το κιτρίνισμα που προκαλείται από την τριβή στην άμμο και την ηλιακή ακτινοβολία.

Η βάπτιση του παιδιού είναι μια από τις ωραιότερες και πιο συγκινητικές στιγμές στην ζωή μας μητέρας. Αν και  η προτεραιότητα για το σημαντικό αυτό γεγονός  είναι η οργάνωση για το μυστήριο της βάπτισης και την εκδήλωση μετά,  η εμφάνιση μας και ειδικότερα  η επιλογή του κατάλληλου φορέματος είναι κάτι που σίγουρα προβληματίζει, ευχάριστα βέβαια, όλες τις γυναίκες.

Σημαντικό είναι να διαλέξετε καλοραμένα ρούχα  και στυλιστικά  κοντα σε αυτό σε αυτό που έχετε γενικά στη ζωή σας.  Σίγουρα θα χρειαστείτε αρκετές βόλτες στην αγορά μέχρι να καταλήξετε στο σύνολο που θα κλέψει την καρδιά σας και θα σας κάνει να νιώθετε όμορφα γεμάτη αυτοπεποίθηση.

Για ιδέες και έμπνευση ετοίμασα μια συλλογή με 10 διαφορετικές στυλιστικά προτάσεις που πιστεύω πως είναι κατάλληλες για αυτήν την υπέροχη στιγμή.

1η Πρόταση

Λαμπερό  φόρεμα με πούλιες στο ντεκολτέ αλλά ταυτόχρονο απλό  σε χυτή γραμμή τέλειο για να καλύψουμε και την κοιλίτσα που μπορεί να επιμένει ακόμα μετά την γέννα. Συνδυάζετε υπέροχα  με εντυπωσιακά αξεσουάρ για πραγματικά μια λαμπερή εμφάνιση.


2η Πρόταση



3η Πρόταση



4η Πρόταση



5η Πρόταση

Εάν το αγαπημένα σας χρώματα είναι τα γήινα σας έχουμε ετοιμάσει τρεις  trendy προτάσεις για το καθημερινό σας ντύσιμο.

Οταν πήρα την πρωτοβουλία να προσφέρω στο 4χρονο αγοράκι της νορβηγίδας φίλης μου ένα σοκολατάκι, η φίλη μου -που ζει στο εξωτερικό- μου το απαγόρευσε, τονίζοντάς μου ότι το παιδί δεν έχει ακόμη φάει γλυκό και ότι για όσο διάστημα περνάει από το χέρι της δεν θα δοκιμάσει, γιατί τα παιδιά απαγορεύεται να τρώνε γλυκά! Στο νου μου ήρθαν αυτόματα όλα τα σοκολατάκια που έχω κατά καιρούς δώσει στα παιδιά φίλων... Άραγε έκανα έγκλημα; Φέτος το καλοκαίρι, δηλαδή, δεν πρέπει να παίρνω τον Χρήστο, το βαφτιστήρι μου, να πηγαίνουμε για παγωτό σοκολάτα; Μήπως έχουν τελικά δίκιο όσοι λένε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να τρώνε οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη; Ας δούμε, λοιπόν, πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν τα παιδιά να τρώνε τα αγαπημένα τους γλυκά, αλλά και ποια να προτιμούν.



Γιατί τα γλυκά αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους;
Σύμφωνα με πολύ διάσημες παλαιότερες μελέτες, το γενετικό μας υπόβαθρο ευθύνεται για την προτίμησή μας στη γλυκιά γεύση και αντίστοιχα την απώθησή μας στην πικρή. Αυτές οι μελέτες έγιναν σε νεογνά που μόλις γεννήθηκαν και δεν είχαν εκτεθεί σε άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι επιστήμονες έβαλαν στη γλώσσα τους νερό με διάφορες γεύσεις (πικρό, γλυκό, αλμυρό κλπ.), για να διερευνήσουν πώς θα αντιδράσουν. Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν με το πόσο χαρούμενες ήταν οι εκφράσεις του προσώπου τους όταν δοκίμαζαν το γλυκό και πόσο δυσαρεστημένες ήταν όταν δοκίμαζαν το πικρό.
Ο λόγος; Οι ειδικοί ερμηνεύουν αυτή τη φυσική τάση προς το γλυκό ως μια πρόνοια της φύσης, που θέλει να μας ωθήσει προς την κατανάλωση υδατανθράκων (που έχουν γλυκιά γεύση), οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να έχουμε ενέργεια και να διατηρηθούμε στη ζωή, και να μας προστατεύσει από τα πικρά, που είναι συχνά και τα δηλητήρια. Μολονότι, όμως, είμαστε γενετικά προδιατεθειμένοι στο να μας αρέσει η γλυκιά γεύση, το πόσο... γλυκατζήδες θα γίνουμε φαίνεται ότι καθορίζεται και από το περιβάλλον: αν, για παράδειγμα, μας προσφέρουν από όταν ήμασταν μικροί πολλά γλυκά ή αν όλα τα επιδόρπια στο σπίτι μας έχουν πολλή ζάχαρη, είναι πιθανό να είμαστε πιο «επιρρεπείς» στα γλυκά. Επιπλέον, παίζει ρόλο η γευστική μας ευαισθησία (αυτή της γλώσσας μας δηλαδή, που επίσης καθορίζεται τόσο από γενετικούς όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες): κάτι δηλαδή που σε κάποιον φαίνεται γλυκό, για έναν άλλο δεν είναι τόσο.



Τα παιδιά μπορούν να τρώνε γλυκά;
Οι οδηγίες των ειδικών είναι ξεκά­θαρες: αν ένα παιδί είναι κινητικό και φυσιολογικού βάρους, μπορεί να τρώει ακόμη και κάθε μέρα ένα μικρό γλυκό, κατά προτίμηση ως απογευματινό σνακ, όχι όμως αντικαθιστώντας το κανονικό του γεύμα. Αν ένα παιδί έχει περιττά κιλά, και πάλι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα γλυκά από τη διατροφή του, κυρίως επειδή στα παιδιά οι τροφές που απαγορεύο­νται γίνονται ακόμη πιο επιθυμητές. Καθώς, λοιπόν, θα ήταν άδικο να στερήσουμε ακόμη και από ένα παχουλό παιδί το γλυκό ή τη σοκολάτα, θα μπορούσαμε να του επιτρέπουμε να τα τρώει όχι καθημερινά, αλλά δύο φορές την εβδομάδα. Επίσης, μας συμβουλεύουν:
● Να ξεκινήσουμε να δίνουμε γλυκό στα παιδιά μετά τα 2 ή τα 3 χρόνια τους. Καθώς δεν ανήκουν στα απαραίτητα συστατικά της δίαιτας των παιδιών, αλλά μάλλον στη σφαίρα της κοινωνικότητας και της ευχαρίστησης, μπορούν να ενταχθούν στη διατροφή τους όσο αργότερα γίνεται.
● Να εναλλάσσουμε τα γλυκά που καταναλώνουν τα παιδιά. Καλό είναι, δηλαδή, να μην τρώνε κάθε μέρα παγωτό ή σοκολάτα, αλλά κάποιο απόγευμα να προτιμούν ένα γιαούρτι με μέλι, μια γρανίτα ή ένα φρουτοχυμό.
● Να αγοράζουμε τις σοκολάτες, τα παγωτά και τα γλυκά σε μικρές συσκευασίες ή να τους δίνουμε μικρές μερίδες.
Ακόμη, καλό είναι να προτιμούμε:
● Τα παραδοσιακά γιαούρτια, αντί για τα επιδόρπια γιαουρτιού. Τα πρώτα προσφέρουν τα πολύτιμα οφέ- ­λη του ευεργετικού για το έντερο γιαουρτιού, ενώ τα δεύτερα είναι μάλλον γλυκά.
● Τα σπιτικά μπισκότα και κουλουράκια ή τα απλά «παραδοσιακά» μπισκότα του εμπορίου, αντί για τα πολύ παχυντικά, π.χ. με επικάλυψη σοκολάτας ή με γέμιση κρέμας ή σοκολάτας (τύπου cookies). Τα δεύτερα είναι πιο επιβαρυμένα από πλευράς θερμίδων, λίπους, τρανς λιπαρών κλπ.
● Τα σπιτικά παγωτά ή τα συσκευασμένα και χύμα παγωτά που έχουν πολύ λίγο λίπος (συχνά μόνο 5%), αντί για τα πιο μοντέρνα, αμερικανικού τύπου παγωτά, που είναι εξαιρετικά λιπαρά.
● Τα σπιτικά γλυκά, αντί για όσα αγοράζουμε από έξω. Για τα πρώτα είμαστε πολύ πιο σίγουροι και ασφαλείς όσον αφορά τον τρόπο και τα υλικά από τα οποία παρασκευάζονται.




Για γρήγορες λύσεις προτιμήστε :
› 2-3 κουλουράκια ή μπισκότα
› 1 φέτα κέικ
› 1 ζελέ, που μπορεί να περιέχει και κομμάτια φρέσκων φρούτων
› 1 πιατάκι γλυκό του κουταλιού
› 1 παστέλι
› 1 φρουτοχυμό
› 1 μιλκ σέικ
› 1 γρανίτα
› 1 μικρή σοκολάτα (μπορεί να είναι «υγείας» ή με ξηρούς καρπούς) ή 1 μικρό παγωτό › 1 κεσεδάκι γιαούρτι με μέλι (μπορούμε, αν θέλουμε, να προσθέσουμε ξηρούς καρπούς, κομμάτια φρέσκων φρούτων ή τριμμένη φρυγανιά).



Η ψυχολογία των γλυκατζήδων
Τα γλυκά ως «comfort food»: Ίσως ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι γονείς αποφεύγουν να δώσουν γλυκά στα παιδιά τους είναι ότι φοβούνται πως, εκτός από παχύσαρκους ενηλίκους, θα δημιουργήσουν ανθρώπους εθισμένους στην παρηγοριά του γλυκού. Η εικόνα της νεαρής Αμερικανίδας που έχει μόλις χωρίσει και, για να αισθανθεί καλύτερα, ανοίγει την κατάψυξη, παίρνει μια οικογενεια­κή συσκευασία λιπαρού παγωτού και με το κουτάλι το τρώει ολόκληρο έρχεται εύκολα στο μυαλό όλων μας. Κι αυτό επειδή τα γλυκά πράγματι λειτουργούν ως «comfort food» (φαγητό που δίνει παρηγοριά) για πολλούς ενηλίκους και πιθανώς αυτή η πεποίθηση υπάρχει μέσα τους από όταν ήταν παιδιά. Ποιος, όμως, μας λέει ότι αυτοί ανήκαν στην κατηγορία των παιδιών που είχαν εύκολη πρόσβαση σε γλυκά;
Η γνώμη του ειδικού: Είναι πολύ πιο πιθανό τα γλυκά να γίνουν απωθημένο, φαγητό που δίνει χαρά, παρηγοριά και ευχαρίστηση όταν απαγορεύονται, παρά όταν υπάρχουν στο σπίτι, όπως όλα τα άλλα τρόφιμα, ως κάτι συνηθισμένο, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Επίσης, μεγάλο ρόλο παίζει η σχέση των γονέων με τα γλυκά. Καθώς τα παιδιά μαθαίνουν να προσεγγίζουν το φαγητό μέσα από τα πρότυπα των γονέων τους, είναι πιθανό να επαναλαμβάνουν το πρότυπο που έχουν δει, του γονέα που τρώει για να κατευνάσει τη λύπη ή το θυμό του!
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο: Ας δώσουμε, λοιπόν, γλυκά στα παιδιά μας, αλλά ας προσέξουμε, εκτός από την ποιότητα, την ποικιλία και την ποσότητά τους, το πώς θα τα δώσουμε.
● Τα γλυκά δεν πρέπει να λειτουργούν ως αντάλλαγμα. Δεν είναι σωστό, λοιπόν, να λέμε στο παιδί: «Φάε τις φακές που δεν σου αρέσουν και μετά θα φας και ένα παγωτό». Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει η απέχθεια του παιδιού για το φαγητό και από την άλλη πλευρά η επιθυμία του για το γλυκό.
● Τα γλυκά δεν πρέπει να απαγορεύο­νται, ούτε να φορτίζονται συναισθημα­τικά. Θα πρέπει να υπάρχουν στο σπίτι, όπως τα υπόλοιπα τρόφιμα. Παρ’ όλα αυτά, τα παιδιά θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν όρια και κανόνες για την κατανάλωσή τους. Έτσι, μαθαίνουν μια πραγματικότητα της ζωής, με την οποία μεγαλώνοντας θα έρθουν αναπόφευκτα αντιμέτωπα: ότι δεν μπορούν να έχουν όλα όσα τους αρέσουν πάντοτε.
● Οι γονείς θα πρέπει να φροντίσουμε -με τις δικές μας διατροφικές συνήθειες- να αποτελούμε το παράδειγμα για τα παιδιά μας. Δεν μπο­ρούμε, δηλαδή, να τρώμε εμείς κάθε μέρα μεγάλες ποσότητες ανθυγιεινών γλυκών και να απαιτούμε τα παιδιά μας να απέχουν.
● Δεν πρέπει τα γλυκά να αποτελούν τη μοναδική κίνηση προσφοράς εκ μέρους μας. Πράγματι, η αγορά μιας λιχουδιάς είναι ένας εύκολος τρόπος να δώσουμε στιγμιαία χαρά στο παιδί, δείχνοντάς του ότι το σκεφτήκαμε και θέλουμε να το ικανοποιήσουμε προσφέροντάς του κάτι που του αρέσει. Ωστόσο, σημαντικό είναι οι εκδηλώσεις αυτές ενδιαφέροντος και πρόθεσης να δώσουμε χαρά στο παιδί να μην περιορίζονται στον τομέα του φαγητού, αλλά να τις επεκτείνουμε ποικιλοτρόπως (π.χ. «Σου πήρα αυτό το βιβλίο με αυτοκόλλητα!», «Σου πήρα αυτό το γλαστράκι για να το περιποιούμαστε μαζί», «Σου πήρα αυτό το παιχνίδι» κλπ.) και πέραν της προσφοράς υλικών αγαθών (π.χ. «Μου έλειψες σήμερα που ήμουν στη δουλειά», «Σκεφτόμουν πώς να τα πήγες στο σχολείο», «Πάμε μια βόλτα οι δυο μας» κλπ.).




Πότε τα γλυκά βλάπτουν τα παιδιά μας;
Όταν γίνεται υπερκατανάλωση. Ειδικά τα «βαριά» γλυκά υπερφορτώνουν τα παιδιά με θερμίδες, με ζάχαρη (που προκαλεί εκτός των άλλων και τερηδόνα) και λιπαρά, κατά κανόνα κακής ποιότητας. Όσο για το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, με το οποίο είχε συνδεθεί η ζάχαρη -δοξασία εξαιτίας της οποίας πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να δίνουν γλυκά στα παιδιά τους-, πολλές πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι δεν υφίσταται τέτοια συσχέτιση.





Φτιάξτε μόνοι σας ή παρέα με το παιδί:

Φρούτα βουτηγμένα σε ζεστή σοκολάτα
Παίρνουμε τα φρούτα της αρεσκείας μας (π.χ. μανταρίνια ή πορτοκάλια κομμένα σε φέτες ή φράουλες ή κεράσια - με το κοτσάνι, αλλά χωρίς κουκούτσια), τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη και τα περνάμε από το τηγάνι, όπου έχουμε βάλει λίγο νερό. Στη συνέχεια, τα αφήνουμε να στραγγίξουν και τα βουτάμε σε κουβερτούρα που έχει λιώσει σε μπεν μαρί. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να βουτήξουμε στη λιωμένη σοκολάτα ξηρούς καρπούς. Στη συνέχεια, τα ακουμπάμε σε αντικολλητική λαδόκολλα και, αφού κρυώσουν λίγο, τα βάζουμε στο ψυγείο.

Τηγανίτες ή τηγανητά φρούτα (μπενιέ)
Θα τις παρασκευάσουμε βάζοντας σε ένα μπολ αλεύρι για όλες τις χρήσεις, λίγο αλάτι (1/4 κουταλάκι) και νερό - όσο χρειάζεται για να γίνει το μείγμα χυλός. Στη συνέχεια, χτυπάμε το μείγμα με ένα σύρμα. Σε ζεστό λάδι βάζουμε -με ένα κουτάλι- κάθε φορά μικρή ποσότητα από το μείγμα για να τηγανιστεί. Αν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε στο μείγμα κομμάτια φρούτων (μήλο, αχλάδι, μπανάνα, τα οποία χρειάζεται να ραντίσουμε με λίγο λεμόνι για να μη μαυρίσουν). Αφού τηγανιστούν, μπορούμε στη συνέχεια να τα πασπαλίσουμε με κανέλα και ζάχαρη ή μέλι.

Λουκουμάδες
Θα τους παρασκευάσουμε βάζοντας σε ένα μπολ 1 μεγάλο ποτήρι νερό, 1 κουταλιά μαγιά (αν είναι νωπή, θα χρειαστεί πρώτα να τη λιώσουμε με το πιρούνι), 1 δόση κρυσταλλικής βανίλιας, 2 κουταλιές λάδι και 1 πρέζα αλάτι. Στη συνέχεια, τα ανακατεύουμε και τα χτυπάμε με ένα σύρμα. Έπειτα, προσθέτουμε 1 μεγάλο φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις και ανακατεύουμε το μείγμα με τα χέρια μας. Σκεπάζουμε το μείγμα με μια διάφανη μεμβράνη ή μια πετσέτα και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 30 λεπτά. Όταν κάψει το λάδι, ρίχνουμε -με δύο μικρά λαδωμένα κουταλάκια- μέρος από το μείγμα στο τηγάνι. Όταν βγάζουμε τους λουκουμάδες από το τηγάνι, τους στραγγίζουμε (σε χαρτί κουζίνας) και προσθέτουμε ζεστό μέλι.

Σιμιγδαλένιο χαλβά
Ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο και, μόλις κάψει, προσθέτουμε 250 γρ. σιμιγδάλι χοντρό, 1/2 φλιτζάνι ξεφλουδισμένα αμύγδαλα (κομμένα σε μικρά κομμάτια). Ανακατεύουμε συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να ξανθύνει το μείγμα. Στο μεταξύ, σε ένα άλλο κατσαρολάκι, βράζουμε για 2-3 λεπτά 4 φλιτζάνια νερό, 1 φλιτζάνι ζάχαρη, 1/2 φλιτζάνι μέλι, 1 φέτα λεμόνι, 1 ξυλάκι κανέλας και 3-4 γαρίφαλα, ώσπου να γίνουν σιρόπι. Μόλις το σιμιγδάλι ξανθύνει, προσθέτουμε το σιρόπι (από το οποίο έχουμε αφαιρέσει το λεμόνι και τα ­μπαχαρικά), ανακατεύουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και το αφήνουμε για 5-6 λεπτά. Τέλος, αδειάζουμε το χαλβά σε μια φόρμα, τον στρώνουμε καλά, τον πιέζουμε με την ξύλινη κουτάλα και τον «γυρίζουμε» σε μια πιατέλα.

Μιλκ σέικ
Στο μπλέντερ κόβουμε σε κομμάτια τα φρούτα της αρεσκείας μας (π.χ. φράουλες, μπανάνες), βάζουμε λίγη ζάχαρη (1 κοφτό κουταλάκι), προσθέτουμε γάλα (1/2 φλιτζάνι στις φράουλες και 1 στις μπανάνες) ή παγωτό (1-2 μπάλες) και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν ένα μείγμα.






Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τη δρ. Μαίρη Γιαννακούλια, λέκτορα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής, την κ. Κατερίνα Αγγελή, κλινική ψυχολόγο, ψυχοθερα­πεύτρια γνωσιακής-συμπεριφοριστικής προσέγγισης, και την κ. Στύλια Καραντζή, καθηγήτρια ζαχαροπλαστικής.     
   




 

Μαμά, αύριο έχουμε να πάμε στο σχολείο πληροφορίες για τον Μάρκο Μπότσαρη!». Όταν εγώ ήμουν στο δημοτικό, η απάντηση που θα έπαιρνα θα ήταν: «Φέρε την εγκυκλοπαίδεια να ψάξουμε»! Σήμερα, φαντάζομαι ότι ένα παιδί που θα έκανε την παραπάνω δήλωση στους δικούς του γονείς θα άκουγε: «Μπες στο Ίντερνετ να ψάξουμε... ». Κι αυτό, βέβαια, είναι και το αναμενόμενο, καθώς το Διαδίκτυο είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο ενημέρωσης, γνώσης, ψυχαγωγίας, ακόμη και κοινωνικοποίησης. Ποιος θα φανταζόταν, όμως, ότι θα έφτανε μια ημέρα που οι γονείς θα πίεζαν τα παιδιά τους να βγουν από το Ίντερνετ, που θα διαπραγματεύονταν τις ώρες που θα τα άφηναν να «σερφάρουν» και που θα έφταναν ακόμη και να ανησυχούν, επειδή παραμελούν όλα τα υπόλοιπα για να παίζουν ένα παιχνίδι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο; Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ημέρα αυτή έχει φτάσει προ πολλού, καθώς πολλά παιδιά -κυρίως αγόρια- στην εφηβεία ή και λίγο μετά τα 20 παρουσιάζουν σημάδια υπερβολικής ενασχόλησης, ακόμη και «εθισμού», με το Διαδίκτυο. Μάλιστα, στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (M.E.Y.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», παρακολουθούνται ήδη 40 έφηβοι που παρουσιάζουν σημάδια «εθισμού» στο Διαδίκτυο.






Νούμερα που σοκάρουν
Διεθνή ερευνητικά στοιχεία δείχνουν ότι στην Ελλάδα το 1% των εφήβων έχει εθιστεί στη χρήση του Διαδικτύου, ενώ στη Νορβηγία το 1,98%, στην Κίνα το 2,4% και στην Κορέα το 14%. Στη χώρα μας ειδικά, η έρευνα της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (M.E.Y.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» το 2007 σε δείγμα 897 εφήβων, ηλικίας κατά μέσο όρο 15 ετών, που ζούσαν στην Αττική, έδειξε τα εξής:
› Το 12,8% παρουσίαζε περιοδικά ή συχνά προβλήματα σχετικά με την κατάχρηση του Διαδικτύου και το 1% ήταν «εθισμένο» στο Διαδίκτυο.
› Ο πιο συχνός λόγος χρήσης του Διαδικτύου ήταν τα διάφορα παιχνίδια.
› Το 4,2% του δείγματος είχε δεχθεί απειλές μέσω του Διαδικτύου.
› Το 53,4% χρησιμοποιούσε ήδη το Διαδίκτυο για διάστημα μεγαλύτερο του έτους.
› Το 26% το χρησιμοποιούσε καθημερινά και το 8% για περισσότερες από 20 ώρες εβδομαδιαίως.
› Τα αγόρια χρησιμοποιούσαν το Διαδίκτυο σημαντικά περισσότερο από τα κορίτσια.






Γιατί «μπαίνουν» τα παιδιά στο Ίντερνετ;
Για τα παιδιά, όπως και για τους ενηλίκους, το Διαδίκτυο είναι ένας τεράστιος χώρος ενημέρωσης και επιμόρφωσης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης (chat, e-mail κλπ.), αλλά και ψυχαγωγίας (με κυριότερο τέτοιο μέσο τα παιχνίδια που παίζονται online). Για το πρόβλημα της υπερβολικής ενασχόλησης ευθύνονται συνήθως τα παιχνίδια που παίζονται online (ο «παίκτης» χρειά­ζεται να είναι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο). Στα παιχνίδια αυτά -λέγονται M.M.O. (Μassive Multiplayer Online) και συνήθως ανήκουν στην κατηγορία των R.P.G. (Role Playing Games), όπως τα δημοφιλή «World of Warcraft» και «Lineage»-, κάθε παίκτης επιλέγει ένα χαρακτήρα-ήρωα, που τον εξελίσσει όσο περισσότερο παίζει. Έτσι, το παιδί «αναγκάζεται» να παίζει όσο περισσότερο μπορεί, ώστε να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα που έχει επιλέξει και, παράλληλα, να βρίσκεται συνδεδεμένο στο Διαδίκτυο πολλές ώρες και κυρίως εκείνες που έχουν επιλέξει και οι υπόλοιποι παίκτες-χρήστες να βρίσκονται online (συνδεδεμέ­νοι), για να παίξουν όλοι μαζί, συ-χνά ως «συμμορία», αντιμέτωποι με άλλους.



Πότε να ανησυχήσετε
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που μπορούν να σας υποψιάσουν ότι το παιδί σας μπορεί να είναι ακόμη και εξαρτημένο από το Διαδίκτυο. Τέτοιες είναι: › Ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης με τον υπολογιστή. › Η παραμέληση των υποχρεώσεων και των άλλων ασχολιών του. › Η απότομη πτώση των σχολικών του επιδόσεων. › Η απομόνωση. › Ο περιορισμένος χρόνος που περνά με τους φίλους και την οικογένειά του. › Η ­επι­θετικότητα. › Η αδιαφορία για πράγματα που παλιά το ευχαριστούσαν. › Σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, ξηροφθαλμία κ.ά.
Όταν το πρόβλημα γίνεται μόνιμο, θα παρατηρήσετε ότι το παιδί θα μιλά μόνο για το Διαδίκτυο, θα θέλει να περνά όλο και περισσότερο χρόνο στο Ίντερνετ, δεν θα μπορεί να ορίσει το χρόνο που θα παραμένει «δικτυωμένο», θα έχει άγχος, έμμονες σκέψεις ή ακόμη και όνειρα που θα αφορούν το Ίντερνετ κ.ά.
Το αποτέλεσμα; Πιθανώς το παιδί να παραμελήσει το σχολείο και τις άλλες του δραστηριότητες (π.χ. ξένες γλώσσες, αθλήματα κλπ.) ή και να τα σταματήσει τελείως, να απομονωθεί από την οικογένεια και τους φίλους, να κλέβει χρήματα από την οικογένεια για να παίζει στα Internet café, να ζει κλεισμένο σε ένα δωμάτιο, να μην τρώει ή, αντίθετα, να παχύνει πάρα πολύ, να αδιαφορεί για την προσωπική του υγιεινή, να μην αλλάζει ρούχα για μέρες, να είναι επιθετικό, ενδεχομένως να μην κοιμάται για ολόκληρα 24ωρα κ.ά.
Το φαινόμενο είναι συχνότερο σε αγόρια στη μέση εφηβεία (15-17 ετών), που μπορεί να προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες και πολλές φορές έχουν προβλήματα, όπως κατάθλιψη, υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής. Ωστόσο, οι ειδικοί δεν μπορούν να είναι πάντα σίγουροι για το αν τα ψυχικά προβλήματα προϋπάρχουν και προδιαθέτουν σε συμπεριφορές εθισμού ή αν εμφανίζονται μετά, ως αποτέλεσμα του «εθισμού».



Πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα
Καθώς συχνά -τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις- οι έφηβοι αυτοί παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα (π.χ. κατάθλιψη, διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα κ.ά.), οι ειδικοί, ψυχολόγοι και παιδοψυχίατροι, φροντίζουν να αντιμετωπίσουν πρώτα αυτά και, αν το κρίνουν αναγκαίο, χορηγούν και φαρμακευτική αγωγή. Στη συνέχεια, με ψυχολογική υποστήριξη και εκπαίδευση παιδιών και γονέων, προσπαθούν να βοηθήσουν στο να ελεγχθεί και το πρόβλημα του «εθισμού». Όταν, όμως, το πρόβλημα έχει οργανωθεί πλήρως, συχνά ο έφηβος δεν αναγνωρίζει την εξάρτησή του, δεν συνεργάζεται, λέει ψέματα, εξαπατά γονείς και θεραπευτές και φέρεται σαν να είναι εξαρτημένος από ουσίες. Στη χώρα μας, πέρα από την αναζήτηση βοήθειας σε ιδιώτες ψυχολόγους και ψυχιάτρους, οι έφηβοι μέχρι 18 χρονών και οι γονείς τους μπορούν, επίσης, να ζητήσουν βοήθεια στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πα­νεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» (Με­σογείων 24, 6ος όροφος, τηλ. για ραντεβού: 210-77.10.824, 10.00-14.00).



Τι να προσέξετε
Αν πάρετε, λοιπόν, την απόφαση να δώσετε στα παιδιά πρόσβαση σε έναν υπολογιστή, θα πρέπει:
● Να ασχολείστε και εσείς με τους υπολογιστές, αφού είναι ο μόνος τρόπος να επιβλέπετε τα παιδιά σας, να τα βοηθάτε να επιλέξουν με τι θα ασχοληθούν στο κομπιούτερ τους και να γνωρίζετε τι ακριβώς κάνουν.
● Να γνωρίσετε τι πραγματικά είναι το Ίντερνετ και να μάθετε να φιλτράρετε τις «πληροφορίες» του, ώστε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να συνειδητοποιήσουν ότι όλα όσα βρίσκουν στις σελίδες του δεν είναι αληθινά, αγαθά και ασφαλή, και να μάθουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό από τον «εικονικό» κόσμο.
● Να μην τους απαγορεύετε εντελώς την πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τον υπολογιστή του σπιτιού, επειδή, αν δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν στο σπίτι, θα το κάνουν οπουδήποτε αλλού.
● Να μην αντιμετωπίζετε τον υπολογιστή ως ένα μέσο που θα σας βοηθήσει να κρατάτε τα παιδιά σας απασχολημένα για να μη σας ενοχλούν.
● Να τοποθετήσετε τον υπολογιστή σε ένα σημείο όπου θα μπορείτε, με διακριτικό τρόπο, να παρακολουθείτε τα παιδιά σας όταν τον χρησιμοποιούν, αλλά και να τους δίνετε την ευκαιρία να μοιράζονται μαζί σας ό,τι τα ενδιαφέρει, τα προβληματίζει.
● Να επιλέγετε με προσοχή και να γνωρίζετε τα προγράμματα, αλλά και τα παιχνίδια με τα οποία ασχολούνται. Αν είναι απαραίτητο, ζητήστε τη συμβουλή κάποιου ειδικού.
● Να τους δώσετε να καταλάβουν ότι η χρήση του υπολογιστή πρέπει να γίνεται με μέτρο και να μην παραμελούν τις υπόλοιπες δραστηριότητες, το παιχνίδι, τους φίλους, την ξεκούραση και τα μαθήματά τους. Σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία, ο χρόνος που αφιερώνουν καθημερινά τα παιδιά σε καθιστικές δραστηριότητες (τηλεόραση, ηλεκτρονικός ­υπολογιστής) δεν πρέπει να ξεπερνά τις δύο ώρες (μάλιστα, κάποιοι πιο «σκληροπυρηνικοί» συστήνουν να περιοριστεί σε μία ώρα).
● Να μη χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή και το Διαδίκτυο ως επιβράβευση ή ως τιμωρία.
● Αν παρατηρήσετε περίεργες συμπεριφορές ή υπερβολική χρήση από την πλευρά των παιδιών σας, αναζητήστε βοήθεια.




Για την ιστορία
Το πρώτο κέντρο απεξάρτησης από το Διαδίκτυο λειτούργησε το 1995 στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α. και την ίδια χρονιά ο νεοϋορκέζος ψυχίατρος Ivan Goldberg υιοθέτησε πρώτος τον όρο «εθισμός στο Διαδίκτυο» (Internet addiction). Παρ’ όλα αυτά, οι όροι «εξάρτηση» και «εθισμός» χρησιμοποιούνται σε εισαγωγικά, επειδή η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία δεν έχει ακόμη αποδεχτεί την ύπαρξη αληθούς τέτοιου εθισμού.




● Parental Control
Για να έχετε τον... έλεγχο
Αν θέλετε να γνωρίζετε σε ποιους διαδικτυακούς τόπους έχουν πρόσβαση τα παιδιά σας, χρησιµοποιήστε ένα πρόγραµµα φιλτραρίσµατος περιεχοµένου, µε το οποίο θα µπορείτε να µπλοκάρετε την πρόσβασή τους σε ιστοσελίδες µε ακατάλληλο περιεχόµενο, όπως βία, πορνό, τζόγος κ.ά. Με τη φράση-κλειδί «parental control» θα βρείτε πολλά τέτοια προγράµµατα (κάποια από αυτά και δωρεάν), αν ψάξετε στο ∆ιαδίκτυο ή απευθυνθείτε σε κάποιον πάροχο Ίντερνετ. Επιπλέον, τα ίδια τα Windows προσφέρουν δυνατότητα ελέγχου, όχι µόνο της πρόσβασης στο ∆ιαδίκτυο, αλλά και της χρήσης του υπολογιστή (π.χ. για πόση ώρα µπορεί το παιδί να είναι στο κοµπιούτερ κ.ά.). Προσέξτε όµως, γιατί τα προγράµµατα αυτά µπορεί να είναι κατάλληλα για να «περιορίσετε» τα µικρότερα παιδιά, αλλά τα µεγαλύτερα είναι πολύ πιθανό να µπορούν να επέµβουν στον υπολογιστή και να τα απενεργοποιήσουν.

● www.goneis.gr
Για «πληροφορηµένους» γονείς
Αν έχετε παιδιά που πηγαίνουν στο Γυµνάσιο, µπορείτε να συµµετάσχετε στο κρατικό πρόγραµµα γονείς.gr ώστε να εκπαιδευτείτε δωρεάν σε σχέση µε το ∆ιαδίκτυο. Χρειάζεται απλά να συµπληρώσετε µία αίτηση µέχρι τις 15/11 στο σχολείο του παιδιού σας.
   
 



 




 

Στην καρδιά της εορταστικής περιόδου, τα πάντα υποτάσσονται στη λαμπερή ατμόσφαιρα: το εξωτερικό περιβάλλον, οι απαιτήσεις της μόδας, οι ενδυματολογικές μας επιλογές, η διάθεση και, φυσικά, το μακιγιάζ μας. Φέτος, η πινελιά που θα κάνει τη διαφορά και θα αναδείξει τις εμφανίσεις σας είναι... χρυσή, είτε θέλετε απλώς να φωτίσετε το πρόσωπό σας είτε να αποκαλύψετε την ντίβα που κρύβεται μέσα σας!

Για λαμπερές εμφανίσεις
Σαν μαγική χρυσόσκονη που έχει απλωθεί παντού, από τις σκιές και τις πούδρες έως τα lip-gloss και τα βερνίκια, το χρυσό θέλει προσοχή, για να το φορέσετε και να μη σας... φορέσει. Ακολουθήστε, λοιπόν, τις συμβουλές μας βήμα προς βήμα, κρατήστε τις λεπτές ισορροπίες και εντυπωσιάστε:
Πούδρες και ρουζ Όταν περιέχουν χρυσαφένια και ιριδίζοντα στοιχεία, δίνουν φωτεινότητα, γι' αυτό μην το παρακάνετε. Φορέστε τα μόνο στα σημεία που πέφτει το φως, δηλαδή στα ζυγωματικά, κοντά στους κροτάφους ή στο ντεκολτέ. Διατηρήστε το υπόλοιπο μακιγιάζ σας πιο διακριτικό, επιλέγοντας ματ υφές.
Σκιές Υπάρχουν διάφορες απο­χρώσεις χρυσών σκιών, που συνδυάζονται με πολλά χρώματα και μπορούν να φορεθούν από το πρωί έως το βράδυ.
• Για εντυπωσιακό smoky look, εφαρμόστε πρώτα στο άνω βλέφαρο τη χρυσή σκιά ως βάση και, στη συνέχεια, περάστε την πιο σκούρα απόχρωση.
• Για περισσότερη ένταση, ο καλλιτεχνικός διευθυντής μακιγιάζ της Lancôme, Άαρον Ντε Μέι, μας συμβουλεύει να απλώσουμε τη χρυσή σκιά με ελαφρώς νωπό δάχτυλο ή πινέλο. Μην ξεχάσετε να βάλετε μολύβι στην εσωτερική πλευρά των βλεφάρων και μάσκαρα στο τέλος.
Χείλη Ένα πέρασμα με lip-gloss σε χρυσό χρώμα πάνω από το κραγιόν σας θα κάνει τα χείλη σας να
φαίνονται λαμπερά και σαρκώδη.
Προσοχή Γενικά, οι χρυσές αποχρώσεις, αν «φοριούνται» με υπερβολή, μπορούν εύκολα να αντιστρέψουν το αποτέλεσμα και να δώσουν μια κάθε άλλο παρά εκλεπτυσμένη εικόνα. Το μυστικό, λοιπόν, είναι να τις χρησιμοποιούμε με μέτρο και διακριτικότητα.

   
   Δημοφιλή θέματα στην Ομορφιά
Συμμαχία με το χρόνο: Πάρτε το... προσωπικά
Βοηθήστε με να διαλέξω την κρέμα μου!
Συμβουλές ομορφιάς από όλο τον κόσμο
Λάδι ελιάς. Ένα διαχρονικό καλλυντικό
Mήπως δεν χρειάζομαι κρέμα;



  Πείτε μας τη γνώμη σας
Τι έχει αλλάξει στις συνήθειές σας από τότε που απαγορεύτηκε το κάπνισμα;

Έκοψα το τσιγάρο
Περιόρισα το κάπνισμα
Καπνίζω όπως πρώτα και αποφεύγω χώρους όπου απαγορεύεται
Τίποτα, δεν κάπνιζα


Δείτε τα αποτελέσματα



 
© 2010 Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε
 

Υπάρχει ο τέλειος γάμος, η απόλυτα αρμονική σχέση; Ακόμη κι αν το θέλουμε πολύ και δεν σταματάμε να το ονειρευόμαστε, μάλλον όχι. Οι σχέσεις έχουν ωραίες και άσχημες στιγμές, φέρνουν άλλοτε απέραντη ευτυχία και άλλοτε αβάσταχτη δυστυχία, και ζώντας τις κάνουμε λάθη, μαθαίνουμε, τρώμε τα μούτρα μας. Κάποια από αυτά τα λάθη αποβαίνουν μοιραία για τις σχέσεις, αν δεν καταφέρουμε να τα αναγνωρίσουμε, να τα παραδεχτούμε και να σταματήσουμε να τα επαναλαμβάνουμε εσαεί.

Συνταγές αποτυχίας
Ο Λέων Τολστόι, στην «Άννα Καρένινα», έγραφε ότι «Η εξωτερική μορφή με την οποία συνήθως εκτυλίσσεται η λεγόμενη ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή είναι παντού η ίδια, ενώ αντίθετα η δυστυχισμένη διαδραματίζεται σε κάθε περίπτωση με ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο». Πόσο μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό; Κάθε ζευγάρι έχει, αναμφίβολα, τη δική του ιστορία που είναι με κάποιον τρόπο μοναδική κι ανεπανάληπτη. Παρ’ όλα αυτά, όμως, πολλοί από τους ειδικούς που ασχολούνται με ζευγάρια που βρίσκονται σε κρίση, ψυχολόγοι, οικογενειακοί θεραπευτές, σεξολόγοι, όταν μιλούν για τις πιο συχνές και τις πιο επιζήμιες αιτίες που οδηγούν τα ζευγάρια στα πρόθυρα του χωρισμού, μοιάζουν να συμφωνούν ότι υπάρχουν κάποιες αιτίες αποτυχίας οι οποίες είναι κοινές και επαναλαμβάνονται.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αρκετές από αυτές τις αιτίες έχουν να κάνουν με πεποιθήσεις και αντιλήψεις σχετικά με την «ιδανική σχέση», οι οποίες, αν και σπάνια επιβεβαιώνονται, ωστόσο δύσκολα εγκαταλείπονται για να δώσουν τη θέση τους σε άλλες, περισσότερο ρεαλιστικές και βιώσιμες.

Μαρία και Τάκης
Όταν οι δύο γίνονται ένας
«Σ’ εμάς όλα άρχισαν με τον απόλυτο έρωτα. Νιώθαμε και οι δύο ότι είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον, και βασικά αυτό άλλαξε μόνο 5 χρόνια μετά, όταν γεννήθηκε η κόρη μας. Έως τότε δεν νιώθαμε ιδιαίτερα την ανάγκη για παρέες, άλλα ερεθίσματα, καλύπταμε ο ένας τον άλλον, ήμασταν μέσα σε ένα πολύ ωραίο “κουκούλι”. Με το παιδί, τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Άρχισαν τα προβλήματα, και μάλιστα μεγάλα. Τώρα πια έχουμε αρχίσει να βλέπουμε ότι κανένα ζευγάρι δεν μπορεί να είναι ένας εντελώς κλειστός και αυτάρκης οργανισμός, ότι πρέπει να έχει μερικές πόρτες ανοιχτές. Ελπίζουμε να μην είναι πολύ αργά...»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Τα ζευγάρια αυτά, που είναι σαν «μία ψυχή σε δύο σώματα», μοιάζουν κατ’ αρχάς ικανά να καλύψουν όλες τις ανάγκες τους:
Ο ένας είναι τα πάντα για τον άλλον, σύζυγος, εραστής, φίλος, γονιός, παιδί. Η συγχώνευση δημιουργεί την (ψευδ-)αίσθηση ασφάλειας και προστασίας από το «σκληρό» έξω κόσμο. Δυστυχώς, όμως, αυτό συνήθως δεν κρατά για πάντα. Ο ερχομός ενός παιδιού, οι αναπόφευκτες αλλαγές που φέρνει η ζωή, κλονίζουν την πολύ εύθραυστη ισορροπία αυτής της σφιχτής συνύπαρξης που δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη για αλλαγές και παρεμβολές τρίτων. Άλλοτε πάλι, ο ένας από τους δύο αρχίζει κάποια στιγμή να αισθάνεται πλήξη, πίεση, ασφυξία. Τότε αρχίζει η κρίση, συχνά μάλιστα σε αυτά τα ζευγάρια με καταστροφικές συνέπειες.

Δήμητρα και Μανώλης
Η σχέση «δεκανίκι»
«Το ότι ο Δημήτρης είχε πρόβλημα με το αλκοόλ κάναμε στην αρχή και οι δύο ότι δεν το βλέπουμε. Όταν άρχισε να γίνεται πολύ έντονο, κάναμε μια -ας πούμε- συμφωνία, εγώ ότι θα του σταθώ σε όλα και εκείνος ότι θα καταπολεμήσει το πρόβλημά του για μένα. Τελικά, όμως -κι αυτό το βλέπω τώρα, 8 χρόνια μετά, που έχουμε φτάσει στα όριά μας ως ζευγάρι-, μπήκαμε σ’ ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης, ενοχών, κατηγοριών και συνεχών απογοητεύσεων του ενός από τον άλλον. Τώρα καταλαβαίνω ότι τη βοήθεια έπρεπε να τη ζητήσουμε απ’ έξω…»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Σίγουρα μια καλή συντροφική σχέση έχει και θεραπευτικές ιδιότητες, αλλά δεν είναι ούτε πανίσχυρη ούτε ικανή να στηρίξει μόνη της κάθε πρόβλημα. Όταν ο ένας αρχίζει να σηκώνει πολύ μεγαλύτερο βάρος ευθύνης για το πρόβλημα του άλλου από ό,τι του αναλογεί («Εγώ θα σε κάνω να το ξεπεράσεις») και ο άλλος αισθάνεται υποχρεωμένος να γίνει καλά («Του/της το χρωστάω»), η σχέση εξάρτησης που δημιουργείται οδηγεί σχεδόν πάντα σε αδιέξοδο.

Γιώργος και Νάνσυ
Σαν δυο ξένοι
«Αυτό που είχαμε εμείς ήταν μοναδικό. Επικοινωνούσαμε σωματικά, ξέραμε πάντα τι ήθελε ο άλλος σαν να διαβάζαμε το βλέμμα, τις κινήσεις, δεν χρειαζόμασταν λόγια. Εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει πώς και πότε άλλαξε αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ήρθε η στιγμή που άρχισα να νιώθω ότι η γυναίκα που έχω δίπλα μου δεν είναι αυτή που νόμιζα ότι ήταν. Από την απόλυτη επικοινωνία φτάσαμε στην πλήρη αποξένωση...»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Πολλά ζευγάρια καταφέρνουν πράγματι στην αρχή της σχέσης τους, όταν είναι πολύ ερωτευμένα, όταν υπάρχει ακόμη ταύτιση απόψεων και επιθυμιών, να επικοινωνούν χωρίς να μιλάνε πολύ. Αυτό είναι πολύ ωραίο κι εύκολα τείνει κανείς να πιστέψει ότι μπορεί με το ένστικτό του να καταλαβαίνει τα πάντα για τον άλλον. Πρόκειται όμως για πλάνη, γιατί αυτό που καταλαβαίνουμε αντιστοιχεί μόνο στην εικόνα που έχουμε για τον άλλον όταν, ερωτευμένοι, τον «βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής» (που σημαίνει, μεταξύ άλλων, όπως θα θέλαμε να είναι). Χωρίς λόγια και επικοινωνία δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον άλλον όπως πραγματικά είναι, κι έτσι κάποτε φτάνει η στιγμή που νιώθουμε σαν δυο ξένοι που ζουν παράλληλες ζωές χωρίς να έχουν μάθει πώς να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον.

Πέτρος και Ελένη
Εξιδανικεύοντας τη σχέση
«Όπως γίνεται συνήθως, στην αρχή ήταν όλα μια χαρά. Περνούσαμε καλά μαζί, κάναμε καλό σεξ, συμφωνούσαμε στα περισσότερα. Σιγά-σιγά, η καθημερινότητα, τα διάφορα άγχη, άρχισαν να φέρνουν τριβές, προβλήματα, καβγάδες. Τρομάξαμε, γιατί νομίζαμε ότι μεταξύ μας όλα θα λειτουργούν από μόνα τους και αφεθήκαμε σε μια μοιρολατρική στάση, πιστεύοντας ότι τα πράγματα ή θα φτιάξουν από μόνα τους ή αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Κοντέψαμε να τελειώσουμε τη σχέση πριν την ώρα της...»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Η παθητικότητα, η πεποίθηση ότι όλα πρέπει ή να πηγαίνουν καλά χωρίς προσπάθεια ή αλλιώς δεν έχει νόημα, χαρακτηρίζουν πολλές σχέσεις, νέων κυρίως ζευγαριών. Πρόκειται για ένα μοιραίο συνδυασμό εξιδανίκευσης των ερωτικών σχέσεων («Αφού αγαπιόμαστε, θα είμαστε για πάντα ευτυχισμένοι») και «τεμπελιάς» («Στο γάμο μου δεν θέλω προβλήματα»), που βέβαια δεν είναι η καλύτερη προϋπόθεση για να αντεπεξέλθει κανείς στις δυσκολίες που αναπόφευκτα παρουσιάζονται σε κάθε σχέση, ειδικά όταν είναι μακροχρόνια.

Παναγιώτης και Ιωάννα
Γιατί να μην είμαστε ίδιοι;
«Το πιο δύσκολο στη σχέση μας είναι που αντιδρούμε τόσο διαφορετικά, ενώ μάλιστα στην αρχή νομίζαμε ότι μοιάζουμε πάρα πολύ σε όλα. Εγώ μιλάω πολύ, εκείνος λίγο, εμένα μ’ αρέσει να συζητάμε τα προβλήματά μας, εκείνος το αποφεύγει, εγώ θέλω προκαταρκτικά στο σεξ, εκείνος είναι πιο ορμητικός. Έχουμε καταλήξει να μη συνεννοούμαστε σε τίποτα. Μερικές φορές νομίζω ότι μας χωρίζει μια άβυσσος...»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Μπορεί ο σύντροφός μας να είναι ακριβές αντίτυπο του εαυτού μας; Όχι! Κι όμως, συχνά μας πειράζει που δεν είναι. Το γεγονός ότι αυτός με τον οποίο μοιραζόμαστε τη ζωή μας δεν έχει τις ίδιες συνήθειες, αντιδράσεις, και δεν του αρέσουν τα ίδια πράγματα δεν το αποδεχόμαστε εύκολα. Αντίθετα, θυμώνουμε πολύ και προσπαθούμε πεισματικά να τον «φέρουμε με τα νερά μας», αντί να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πού βρίσκονται οι διαφορές και να τις γεφυρώσουμε, ανακαλύπτοντας δρόμους που ικανοποιούν και τους δύο. Εντέλει, η σχέση μετατρέπεται σε πεδίο μάχης ή σε αίθουσα δικαστηρίου.

Ορέστης και Κατερίνα
Χωρίς όνειρα για το μέλλον
«Είμαστε μαζί από τα φοιτητικά μας χρόνια. Πάντα ζούσαμε χωρίς να πολυνοιαζόμαστε τι θα συμβεί σε 1 χρόνο, 2 ή 5. Δεν καθίσαμε ποτέ να σκεφτούμε πώς θα είμαστε οι δυο μας στο μέλλον. Όταν κάποια στιγμή έπρεπε να “σοβαρευτούμε’’, τότε ξαφνικά ήταν σαν το κοινό μας μέλλον να φαντάζει βαρετό, κενό, χωρίς νόημα. Και τότε ριχτήκαμε ο καθένας στα δικά του προσωπικά σχέδια - άλλο λάθος κι αυτό…»
Τι συμβαίνει πραγματικά; Το να σκέφτεσαι το κοινό μέλλον στη σχέση δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη να κάνεις σχέδια, για σπίτια, ταξίδια ή συγκλονιστικές δραστηριότητες. Ουσιαστικά πρόκειται για τη βαθιά επικοινωνία πάνω στην ίδια τη σχέση, που περιλαμβάνει ασφαλώς και την προβολή στο μέλλον: «Πώς μας φανταζόμαστε σε 2, 5 ή 10 χρόνια από τώρα; Τι περιμένουμε, τι φοβόμαστε;». Πολλά ζευγάρια, όταν έρθει η πρώτη κρίση «Και τώρα τι;», προχωρούν στο επόμενο βήμα: Παντρεύονται, κάνουν παιδιά, αγοράζουν σπίτι. Όταν όμως όλα αυτά θα έχουν πραγματοποιηθεί, αν δεν έχουν αναρωτηθεί ποτέ από κοινού για το μέλλον της σχέσης τους, παραμονεύει το κενό στη γωνία.




Τίποτα δεν ειναι αυτονόητο

Το διαρκές άγχος είναι, ως γνωστόν, ένας παράγοντας επιβαρυντικός για όλους τους τομείς της ζωής και υπεισέρχεται σε όλα αυτά τα λάθη των ζευγαριών που αναφέρουμε εδώ. Με ποιον τρόπο, όμως; Το κυριότερο λάθος που κάνουμε σε περιόδους άγχους είναι ότι θεωρούμε την οικογένεια και το σύντροφό μας σταθερά και αυτονόητα κομμάτια της ζωής μας που μπορούμε άνετα να παραμελήσουμε όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε αγχώδεις καταστάσεις (οικονομικά ή επαγγελματικά προβλήματα, πένθος, αρρώστιες). Υπό καθεστώς άγχους, μπορεί να αφήσουμε να ατονήσουν οι κοινές δραστηριότητες, η επικοινωνία με το σύντροφο, ή να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας εντελώς μόνοι. Συνήθως, αυτά οδηγούν σε απομάκρυνση, ασυνεννοησία και συσσώρευση θυμού.




Η κ. Λουίζα Βογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος.

Γειά σας παιδιά!!!με λενε Αννα Μαρία ειμαι 23χρονών κ η μανούλα μου είναι η nitsa 2009 απο αυτήν το είδα κ γράφτηκα!!!!!!είμαι αρραωνιασμένη κ θέλω να πάρω καινούριες ιδεούλες για να φτιάχνω στον αντρα μου....