Καλησπέρα κοριτσια! Για ακόμα μια φορά σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τη στήριξη που μου δώσατε και μου δίνετε!
Σας αγαπώ!!!!!!
Τί να κάνουμε όμως? Η ζωή συνεχίζεται...με τα καλά της και τα κακά της. Το μόνο που μου δίνει ελπίδα και με ηρεμεί κάπως είναι οτι σκέφτομαι πως πήγε να συναντήσει τη μάνα μου...Αυτό το ρητο που λέει ''ουτε ο θάνατος δεν μπορεί να μας χωρίσει'' γράφτηκε φαίνεται και για την περίπτωση των γονιών μου....
Σχετικά με τη δίαιτα τώρα, έχω χάσει 12 κιλά αλλά νιώθω κάπως αδύναμη να συνεχίσω... ή μάλλον όχι ακριβώς αδύναμη... βαριεστημάρα να το πω αυτό που αισθάνομαι? κάτι σαν αυτά που τραβάτε κι εσείς να το πω? απροθυμία ? κούραση ? δεν ξέρω... Είδα οτι σταμάτησε και ο Αρχος... κι αυτό που είπε οτι κολλησε στα 12 κιλά δεν σας κρύβω πως με επηρέασε πολύ!
Παρόλα αυτά βέβαια συνεχίζω αλλά όχι στον ιδιο ρυθμό που πήγαινα... Είναι τώρα κάτι μέρες που χαλάω τη δίαιτα -οχι! μη φανταστείτε!!!- για ένα μήλο ας πούμε....ή για 2 βραστά αυγά... Με λίγα λόγια κάνω δίαιτα ....αλλά οχι την Ντουκάν....απλά προσέχω τί τρώω...και αναρωτιέμαι τί να κάνω? Να προσπαθήσω να συνεχίσω την Ντουκαν ή να πιάσω ένα άλλο διαιτολόγιο?
? Πχ. να πάω σε έναν διαιτολόγο....
Έχω ακόμα να χάσω 8-10 κιλα....και δεν το ρισκάρω ούτε για μια στιγμή να ξαναγίνω βουβάλα... τώρα που δείχνω φαινομενικά τουλάχιστον ...σχεδόν...αδύνατη...(είναι γεγονός! και εμένα με βλέπουν και νομίζουν ότι έχω χάσει περισσότερα κιλά)
Ελατε βρε κορίτσια ....βοηθήστε!
Για την ωρα σας φιλώ... και από δω και περα θα με βλέπετε συχνά!!!