Στην πρώτη εγκυμοσύνη στο γιό μου, έτρωγα όπως συνήθως , μικρές ποσότητες, πολλά φρούτα και λαχανικά, γάλα και γιαούρτι, καθόλου αλκόολ-όχι ότι πίνω και πολύ-ένας μικρός ελληνικός το πρωί και γενικά δεν είχα καθόλου περίεργες ορέξεις, αλλά και πετούσα, έσκαγα απο υγεία. Η μητέρα μου και ο άντρας μου προσπαθούσαν μάταια να μαντέψουν τις ορέξεις μου!Με ενοχλούσε μόνο ο καπνός του τσιγάρου, ο οποίος φυσικά με ενοχλεί πάντα.Πήρα 11 κιλά τα οποία και έχασα αμέσως, ήταν σαν να μην είχε γεννηθεί παιδί 2.800!Έκανα και γιόγκα, ήπια φυσικά και νομίζω ότι εξαιτίας της είχα πολύ εύκολο τοκετό χωρίς καν να κάνω επισκληρίδιο
Στην δεύτερη εγκυμοσύνη κατάλαβα απο την αρχή ότι θα ήταν δύσκολη.Πέρασα ένα γεμάτο ναυτίες πρώτο τρίμηνο και μετά άρχισε μια ακόρεστη πείνα.Έτρωγα τα πάντα, αλμυρά , γλυκά-κυρίως γλυκά- αμέτρητες σοκολάτες, λύσσαγα να πιω μπύρα και έκλεβα καμμιά γουλιά απο το ποτήρι του άντρα μου κρυφά και επίσης έφαγα πολλά σουβλάκια.
Πήρα 22 ολόκληρα κιλά, πράγμα πρωτοφανές για μένα , αν αναλογιστεί κανείς ότι είμαι μόλις και μετα βίας 1.65.Ο γιατρός μου τράβαγε τα μαλλιά του!
Η κόρη μου γεννήθηκε 3.100 με φυσιολογικό τοκετό, οι ωδίνες ξεκίνησαν απο τις 11 και γέννησα στις 11:50 το βράδυ.
Ζόρικο το κορίτσι μου , αλλά είναι καλό μωρό και τι περίεργο ,ιδιαίτερα φαγανό!