Τις κάνουμε κάτι τέτοιες βλακείες εμείς και κακά αγόρια. Εδώ κοτζάμ'  Στρως-Καν τα έπαιξε όλα κορώνα γράμματα για την Nafissatou Diallo 


Αυτά είναι 

@ EvinaCarlina Μη το γελάς, ενδέχεται να μετακομίσω κι εγώ στο νησί, παρέα με πολλά άλλα αναξιοπαθούντα καλαμαρούια! 

Κορίτσια, εξομολογούμαι ότι χθες σάπισα την δίαιτα μου με τον πιο σαβουροξεφτιλισμένο δυνατόν τρόπο: χτύπησα ένα hot dog στο ΙΚΕΑ   

Θένκια φιλενάδες για την συμπαράσταση στο θέμα μείωσης μισθού, έχω πάθει νευρικό κλόουνισμο      Δεν είμαι όπμς μόνος, η Valentina  ήδη προμηθεύεται ειδική στολή...

Ουγκ, να υποθέσω Andie ότι δεν θα ξαναεπισκεφτείς την συμπαθέστατη κατά τα λοιπά Γιαπωνεζούλα στην Απόλλωνος, ε?    

Κορίτσια, σόρυ αν έσπειρα τον πανικό με τα γλυκαντικά! Θα προσπαθήσω να αξιολογήσω τις επιλογές μας όσο πιο νηφάλια γίνεται:

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες γλυκαντικών:

1. Γλυκαντικά  που διατηρούν την γεύση τους  όταν φουρνιστούν / μαγειρευτούν:

* Σουκραλόζη (Splenda, Sweet & Balance της Γιώτης),
* Στέβια (πράσινη Canderel)
* Κυκλαμικό οξύ (Natreen σε υγρό)

2. Γλυκαντικά  που χάνουν  την γεύση τους  όταν φουρνιστούν / μαγειρευτούν:

* Ασπαρτάμη (κόκκινη Canderel)
* Ζαχαρίνη

Εκ προοιμίου, δεν με ενδιαφέρει η  δεύτερη κατηγορία για πρακτικούς και μόνο λόγους: δεν μπορείς πχ να φτιάξεις κέικ με ασπαρτάμη ή ζαχαρίνη, αν φουρνιστούν παύουν να είναι γλυκά!!

Για να δούμε την πρώτη κατηγορία, λοιπόν: εδώ βλέπουμε δύο άκρα: αφ’ ενός την φυτικής προέλευσης στέβια είναι και αφ’ εδυό  το κυκλαμικό οξύ που είναι εντελώς μα εντελώς χημικό με ότι αυτό συνεπάγεται.

Κάπου στη μέση είναι η σουκραλόζη, η οποία αποτελείται από χημικά τροποποιημένη ζάχαρη: έχει όλες τις επιθυμητές  ιδιότητες της ζάχαρης με 0 θερμίδες και 0 υδατάνθρακες!

Προσωπικά χρησιμοποιώ κυρίως  σουκραλόζη. Δοκίμασα και μου αρέσει και η στέβια, τώρα μάλιστα που έπεσε η τιμή της και είναι και διαθέσιμη ευρέως ως πράσινη Canderel. Την Natreen δεν την έχω παίξει, αλλά την αποφεύγω γιατί το κυκλαμικό οξύαπαγορεύτηκε το 1969 στις ΗΠΑ επειδή κρίθηκε επικίνδυνο για την υγεία.

Όσον αφορά την μαλτοδεξτρίνη, το έψαξα λίγο, και έγραψα βλακείες πριν – πρόκειται για «βάση» που χρησιμοποιείται σε πολλά γλυκαντικά και είναι ΟΚ.

@ Valentina – σόρυ φιλεναδα που δεν βγάζω γέλιο σήμερα, αλλά μόλις μου έκοψαν τον μισθό 15% και μου κατάργησαν το εταιρικό κινητό.  I am having a bad hair day που λένε και οι αγγλοσάξονες!


Ουγκ!

Δυστυχώς υπάρχουν ιστορίες φρίκης για όλα τα γλυκαντικά, αλλά μην ξεχνάμε ότι το χειρότερο δηλητήριο από όλα είναι η λευκή ζάχαρη.

Εγώ πάντως χρησιμοποιώ (σε σειρά προτίμησης) σουκραλόζη (Splenda), στέβια και τέλος ασπαρτάμη (στην οποία αποφεύγω γιατί δεν μαγειρεύεται). Ούτε κατά διάνοια δεν χρησιμοποιώ ζαχαρίνη!

Έφυγε, έφυγε 

Περιμένω και τις δικές σου εντυπώσεις με κομμένη ανάσα!

@ Andie - Με το καλό! Διάβασες τις εντυπώσεις μου σχετικά με τα νούντλες? Αν όχι δες το, για να προετοιμαστείς ψυχολογικά!

@ Apricot - Προσοχή με τα "βοηθήματα" για βοδυμπιλντεράδες. Τα μάτια μου έχουν δει ωραίες κοπέλες να μετατρέπονται σε ανδρούτσους και άντρες να πετάνε βυζιά και από σφίχτερμαν να γίνονται  σφυρίχτερμαν!  Σχετικά με την μαλτοδεξτρίνη είναι ΟΚ πχ σε τσίχλες, αλλά όχι σαν συμπλήρωμα! Ο κανόνας είναι: μακρυά από οποιαδήποτε ουσία τελειώνε σε -ίνη!

Κττμγ, η πιο πρακτική και εύγευστη γλυκαντική είναι η σουκραλόζη. Σε αντίθεση με την ζαχαρίνη δεν πικρίζει και σε αντίθεση με την ασπαρτάμη φουρνίζεται χωρίς να χάνει την γλύκα της. Κυκλοφορεί στην αγορά με το σήμα Splenda (δυσέυρετο, μόνο σε γκουρμετοειδή και πιασοκωλέξ στέκια όπως Μπαλάσκας, Θανόπουλος, κλπ). Ευτυχώς όμως η Γιώτης μόλις έβγαλε και Ελληνική βερσιόν  . Αν είστε οικολόγοι εναλλακτικοί με πράσινες ανησυχίες υπάρχει και η στέβια που τρώγεται επίσης!

Αλλά φρουκτόζη και μαύρη ζάχαρη είναι φερμπόττεν!


Αν και αγόρι, θα σου απαντήσω  Μέχρι πρότινος στέβια βρίσκαμε μόνο σε βιολογικά, τώρα βγαίνει Canderel στέβια σε πράσινη συσκευασία στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς σου. Νομίζω η αναλογία είναι ίδια με την ζαχαρίνη.

Τελικά τους πραγματικούς φίλους τους καταλαβαίνεις στα ευχάριστα, όχι στα δυσάρεστα 

Καλμέρες και ευχαριστώ για τα καλά λόγια 

Να σάς καθησυχάσω ότι τόσο εγώ όσο και η κόρη χαίρουμε άκρας υγείας σχεδόν ένα 24ωρο μετά 

Shirataki noodles - crash test!

Ξεκίνησα μαρινάροντας για κάνα-δυο ώρες ψιλοκομμένο μοσχαράκι σε φρομάζ φραίς με κάρυ, τζίντζερ, ταμπάσκο, γούστερ σως και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Σόταρα το μείγμα με  μερικά μανιταράκια και λίγο σουσαμέλαιο, μύρισε η κουζίνα λαχταριστή κινεζίλα  

Με μικτά αισθήματα έπιασα στα χέρια μου την πλαστική συσκευασία με τα σιρατάκι νούντλες έβαλα στον νιπτήρα ένα σουρωτήρι και με ένα ψαλίδι άνοιξα την συσκευασία. Έχοντας διαβάσει για την ψαρίλα, ήμουν ψυχολογικά προετοιμασμένος για τα χειρότερα. Άλλωστε και το χαβιάρι μπελούγκα ψαρίλες δεν μυρίζει  

Η βδελυρή οσμή του υγρού που εισέβαλε στα ρουθούνια μου ξεπέρασε και τις εφιαλτικότερες προσδοκίες μου   Κάτι σαν καμένο ντουί, μη πω κάτι αισχρότερο    Να φανταστείτε έπλυνα την συσκευασία πριν την πετάξω στα σκουπίδια. Σκέφτηκα να πετάξω και τα νούντλες, αλλά θυμήθηκα τις ντουκανίτσες που περίμεναν το ρηβγιού μου...

Ξέβγαλα για κάμποση ώρα τα νούντλες κάτω από τρεχούμενο νερό, μέχρι να φύγει η  μπόχα εντελώς. Ψηλάφισα ένα νούντλε και διαπίστωσα ότι θύμιζε περισσότερο λάστιχο παρά μακαρονοειδές. Τα ανακάτωσα τελικά με το μοσχαράκι, και το το άφησα για λίγο στην φωτιά. Στη συνέχεια μετέφερα το δημιούργημά μου σε ένα πιάτο, το έβαλα στο τραπέζι, και το ατένισα αμήχανα για κάνα πεντάλεπτο. Έκανα την καρδιά μου πέτρα και το δοκίμασα. Με το χέρι στην καρδιά ... τελικά δεν ήταν καθόλου κακά! Λίγο al dente, αλλά τρωγόντουσαν

Την ώρα εκείνη μπήκε η κορούλα μου στην κουζίνα:
 - Μπαμπά να δοκιμάσω?
- Όχι της λέω, δεν είναι καλό!
- Μα ξέρεις ότι αγαπώ τα κινέζικα!
- Μηηηηηη!

Η μικρή μού πήρε το πιρούνι από το χέρι, και έφαγε μια μπουκιά. Της άρεσε τόσο πολύ, που το έφαγε όλο! Είπε δε και την ατάκα: "αυτά τα νούντλες είναι τόσο κινέζικα που είναι πλαστικά!"  

Εν κατακλείδι: αν αντέξετε το αρχικό σοκ και τα πλύνετε καλά, pas mal, pas mal!

  Δηλαδή τι μπορεί να πάθει κανείς μετά από 24 ώρες? Turn Japanese (>_<)  ?

@ Vina - Τα περί ψαρίλας τα διάβασα σε κάτι ρηβγιούζ στο Αμαζών, και αφορούν στο υγρό της συσκευασίας. Ωστόσο, όλοι γράφουν ότι εάν τα ξεβγάλεις καλά φεύγει η ούρδα  και μένουν αφράτα κι ευωδιαστά. Τέσπα, υπόσχομαι αύριο να ποστάρω τις αντικειμενικές μου εντυπώσεις!


Σόρρυ λάθος επαναποστάρισμα

@ Andie - Αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ασία! Πάντως της είπα να προετοιμαστεί για ντουκανοτσουτσουνάμι και να στοκάρει το μαγαζί με νούντλες 

@ roulaef - Διατί να το κρύψωμεν άλλως τε 

Ως απόλυτος άρχοντας του σκότους  είπα να παρατείνω λίγο την αγωνία σου Θα τα μασουλήσω τελικά απόψενε και θα επανέλθω 

PS Στείλε στην κυριούλα email, τα διαβάζει!