Γεια χαρά  παιδιά!!!

Είμαι λίγο πριν τα πρώτα -άντα και υπαρχουν μερες που συνειδητοποιώ ότι δεν εχω παρέες.... και μπαινω σε αυτη τη κλασικη διαδικασια να θυμαμαι τα σχολικα μου χρονια που παντα ημουν μεσα σε όλα και  ειχα πολλους ΠΟΛΛΟΥΣ φίλους.... τα χρονια περασαν... τα επαγγελματικα ωραρια με απομακρυναν απο τις τοτε παρεες μου... ίσως και το οτι αλληλοαλλαξαμε πλάνα.... το θέμα είναι ότι αλλο απο μια φίλη που και αυτη  τη βλεπω σπανια, δεν εχω καποια κοπελα να βγω για ενα καφε... να πουμε μια βλακεια...

Εχω κανει αρκετες προσπαθειες, νομιζω εχω ξεχασει να δημιουργω φιλίες... νομιζω δεν ανοιγομαι ευκολα, και ομως νιωθω τόσο κοινωνική........ αλλα φοβαμαι οτι δε θα γινω αποδεχτή, και αυτο μου βγαινει σε αρνητισμό..... η δουλεια μου ειναι αρκετα μοναχική και δυσκολο να κανω επομενως απο εκει παρεες.... ο φίλος μου εχει παρεες αλλα δε θελω να στηριζομαι στους δικους του φίλους...

Σας εχει τυχει κατι παρομοιο? Πως πατε γενικως απο φίλους??