καλησπέρα σε όλους ..... παει και αυτή η μέρα με τα νεύρα μου κρόσια .... πως το γλίτωσα το εγκεφαλικό δεν ξέρω .... και απο δίαιτα ουουυυυ
όχι τρίτη φάση ούτε δέκατη τρίτη..... το έχω στο πρόγραμμα για αύριο για να δούμε.....θα με αφήσουν κάποια στιγμή να αγιάσω
?
zili καλά αποτελέσματα με τις εξετάσεις σου... είναι κάτι που πάντα με αγχώνει.... όσο για την καταπολέμηση της πείνας και εγώ καθιερώνω τον ύπνο νωρίς όπως και το βούρτσισμα των δοντιών .... αν και χθες δεν με απέτρεψε απο το να τσακίσω την σοκολατα μου
Stellaps μεγιες το παντελόνι ..... και εγώ περιμένω πως και πως να χάσω τα κιλά μου για να μπω στα ρουχαλάκια μου ..... εχω μια ντουλάπα γεμάτη με ρούχα για όλη την γκάμα κιλών!!!!!!
elpis καλή επιτυχία και από εμένα για την τρίτη φάση....έχεις κάνει μεγάλο αγώνα με τα κιλά σου και σου αξίζουν συγχαρητήρια για την ψυχικη δύναμη.....μακάρι να ακολουθήσω το παράδειγμά σου... οπότε στην τρίτη φάση μαζί και για να δούμε και εγώ τι θα σκαμπάσω
sidirena τι χαπάκια παίρνεις? μου γυάλισε το μάτι όταν το διάβασα.... μη χάσω..
noucca έχεις απολυτο δίκιο .... αλλά αυτό που πρέπει να ελέγξω δεν ειναι οι λιγούρες μου .... αυτές τις κουμαντάρω μια χαρά όταν μέσα μου είμαι καλά ... τα ψυχολογικά σκαμπανευάσματα και την ψυχολογική εξάρτησή μου απο το φαγητο δεν ξέρω πως θα ξεπεράσω... είχα πάει πριν κανα δύο χρόνια σε έναν διαιτολόγο ο οποιος μου είχε δώσει τα reductil
για να μπορέσω να συνεργαστώ με το πρόγραμμά του γιατί όπως μου είχε πει η ψυχολογική εξάρτηση απο το φαγητό είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί.... βέβαια στην εβδομάδα πάνω τα σταμάτησα γιατί φοβήθηκα και δεν ξαναπήγα σε αυτόν γιατί έχασα την εμπιστοσύνη μου.... άσε που έδινε και μια δίαιτα φασόν....και στον επόμενο που πήγα που είναι πολύ γνωστός και πολύ καλός κατεμέ μου είπε ότι το να παίρνεις χάπια είναι σαν να λες στο εαυτό σου ότι είσαι χαζή και δεν μπορείς να τα καταφέρεις....και το πιστεύω αυτό
dimou και lia86 έχετε δίκιο που λέτε ότι πρέπει να χαλαρώσω και οτι με αυτό κάνω κακό στον εαυτό μου και κατ επέκταση και στα παιδιά μου
γι' αυτό θέλω να σας πω λίγο περισσότερα πράγματα για εμένα ... για το λόγο που είμαι συνέχεια στην τσίτα και δεν μπορώ να τηρήσω πρόγραμμα
πριν ενάμιση χρόνο περίπου πέρασα την πιο δύσκολη μέχρι στιγμής περίοδο στη ζωή μου....απο τη μία στιγμή στην άλλη εκει που ζούσα την απόλυτη ευτυχία (τώρα το λέω αυτό γιατι αν με ρωτούσατε τότε πάλι κάτι θα έβρισκα να με χαλάει και δεν εκτιμούσα αυτά που είχα) γκρεμίστηκαν όλα σε λίγα λεπτά και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου........ οπως καταλαβαίνετε προέκυψε θέμα υγείας πάρα πολύ σοβαρό και δυστυχώς όχι σε μένα..... πάντα έβλεπα τέτοιους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα και έλεγα πως κρατιούνται γιατί εγώ στη θέση τους θα είχα τρελαθεί....έλα όμως που όταν σου τυχαίνει πρέπει να το αντιμετωπίσεις γιατί δεν γίνεται αλλιώς και δεν σε παίρνει για υστερίες....
για να μην τα πολυλογώ πάνε όλα καλά..... εγώ επειδή όλο αυτόν τον καιρό ήμουν βράχος ήρθα και κατέρρευσα.... σπάει και ο άντρας μου το γόνατο ... για την ακρίβεια το διαλύει με χειρουργία και ούτω καθεξής....αλλά ο θεός με λυπήθηκε και μου έδωσε το αντίδοτο .... έμεινα έγκυος και δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήμουν αν δεν κράταγα αυτό το πλασματάκι στην αγκαλια μου... μας έδωσε πάλι νόημα στη ζωή.... και βέβαια ξέρετε που πηγαίνουν όλοι όταν συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις .... εξαφανίζονται.....
΄
γι' αυτό λοιπόν νιώθω πάααααααααρα πολύ κουρασμένη κυρίως ψυχολογικά για έναν τόσο μεγάλο αγώνα και δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω.... αλλά από την άλλη πρέπει να το κάνω όχι για να νιώθω ωραία και να μην ντρέπομαι να κυκλοφορήσω όπως παλαιότερα... χ@@@@α..... αλλά για να νιώθω υγιής και να μπορώ να βρίσκομαι δίπλα στα παιδάκια μου ..... γι' αυτό και δεν μπορώ να τα βλέπω να υποφέρουν.... το ξέρω ότι δεν προκειται να είμαι πια η ίδια ... τό μόνο πλέον που μου δίνει χαρά είναι τα παιδιά μου και δεν βρήσκω νόημα σε τίποτα άλλο.... και να σας πω την αλήθεια το ξέρω ότι αυτό είναι το σωστό αλλά μου λείπει και λίγο η ξεγνοισιά..... δεν παραπονιέμαι όμως δόξα το θεό όλα καλά
και για να έρθω στα σημερινα νεύρα..... μόλις σαράντισα η μαμα μου που με βοηθούσε περυσι με τα παιδια πήγε στο χωριό να ξεκουραστεί... έφτασε λοιπον να λείπει πέντε μήνες γιατί δεν ήθελα να την κουβαλήσω αφού τα κατάφερνα αν και έλιωνα στην κούραση μόνη μου με τα τρία....λίγο πριν έρθει σπάει και το πόδι της και τα βλέπω όλα.....έχει λοιπόν που ήρθε μια εβδομάδα και την βλέπω πολύ αλλάγμένη......νιώθω οτι πιέζεται που είναι εδώ και όλο μου πετάει σπόντες τύπου "η πεθερα σου την έχει καλα που είναι μακρυά" "¨εμεις τώρα μεγαλώσαμε και έχουμε ανάγκη ξεκούραση... να ερχόμαστε να βλέπουμε τα παιδια και να φεύγουμε στο χωριο" "πόσο θα αντέξω' και πολλά άλλα ..... σίγουρα νιώθω ότι έχει κουραστεί και δεν είναι σίγουρα υποχρεωμένη να βοηθήσει αλλά εγώ υπολόγιζα πάνω της και τώρα νιώθω ενοχές που την πιέζω.... είμαι να σκάσω.... πρώτων τρελαίνομαι στην ιδέα ότι θα εχω ξένη κοπέλα να μου κρατάει τα παιδιά τωρα που θα επιστρέψω στη δουλειά και δεύτερον δεν υπάρχει φράγκο όχι για κοπέλα ούτε για αέρα κοπανηστό.... περίμενα πως και πως να έρθει να με βοηθήσει και τώρα βλέπω ότι έχω περισσότερα νεύρα και τσίτα..... δεν είναι και ωραίο να νιώθεις ότι καταπιέζεις τον άλλον και βρίσκομαι σε αδιέξοδο.... έχω αγχωθεί και με τις παλιοεξετάσεις που πρέπει να τις περάσω οπωσδήποτε
αυτά.......τα είπα και ξεθύμανα
σόρρυ για το υπερδιπλο σεντόνι..... (μάλλον αυτό δεν ήταν σεντόνι αλλά χωράει να σκεπάσει λοχο ολόκληρο) και που σας μαύρισα την ψυχή βραδιάτικα με τα σώψυχά μου.....αλλά κορίτσια ξαλάφρωσα και βοηθήστε πρέπει να τα χάσω λέμε......
σας αφήνω .... δεν ξέρω αν θα διαβάσω ... λέω να την πέσω γιατι ακούω τον σκατούλη και όλο μπουγκρίζει και βλεπω να με τυραννάει πάλι το βράδυ οπότε ελπίζω να προλάβω να κοιμηθώ λιγάκι
lupetta μην αγχώνεσαι για ενα απλό γουρούνιασμα και προ πάντων μην κάνεις το λάθος που μεχρι σήμερα έκανα κατα κόρον....εντάξει αφού τη χάλασα ας τα @@@@@@ όλα..... πες ότι δεν έγινε και δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.... προς το παρόν είμαι και εγώ στη φάση που όλο το φαγητό έχω στο μυαλό μου ή με τη μορφή δίαιτας ή με το τι θα φάω .... αυτό πρέπει να το αποβαλλουμε.... κανένας αδύνατος δεν έχει το φαγητο συνεχεια στο μυαλό του ..... και οπως λεει και το ΜΥΣΤΙΚΟ για να αδυνατίσουμε πρεπει να πιστέψουμε οτι είμαστε ήδη αδύνατες και να λειτουργούμε ως τέτοιες