Φαντάζομαι... Πάντως αυτό που θα σας φιλέψω (βιαστείτε καλέ, αργήσαμε) θάναι σπιτικό και "ψημένο", δηλαδή ώριμο.

Δύσκολα βρίσκεται στην Ελλάδα. Που την πέτυχες? Στην Ιταλία είναι πάμφθηνη στα φαρμακεία μόνο. Αν πετύχεις και αυτή πούχουν για το πρόσωπο, μην την αφήσεις επίσης. Και τότε πες μου πάλι που τη βρήκες, παρακαλώ πολύ.

΄Οχι. Κυριολεκτούσα σκοτώνεται. Σε τροχαίο. Τότε πως ζείς μετά?

Εμ Λιζάκι, τόχω πληρωμένο με τη διαφορά της ηλικίας! ΄Εχεις δει κακοδιάθετο ζωάκι? Σκυλί, γατί? Θα δεις ότι το καλλίτερο φαγητό να τούχεις βάλει δεν θα το αγγίξει παρά μόνο όταν θα αρχίσει να συνέρχεται. Μπορεί και ναναι δυο, τρεις μέρες νηστικό.

Μέχρι τώρα το μόνο χαλούμι που είναι αρκετά καλό πουλιέται στο "Παντοπωλείο της Μεσογειακής Διατροφής" στην οδό Σοφοκλέους, απέναντι απ το χρηματιστήριο που ξέραμε. ΄Εχω ακουσει ότι υπάρχει κάποιο παντοπωλείο με διάφορα κυπριώτικα φαγώσιμα στη Γλυφάδα (?) αλλά δεν τόχω επισκεφτεί κι έτσι δεν ξέρω τι χαλούμι πουλάει. Στις 16 Νοεμβρίου φεύγω για Κύπρο, έτσι κάτι θα φέρω κι όταν με το καλό συναντηθούμε θα παρακαλέσουμε σ όποιο μαγαζί πάμε να μας ψήσει απ αυτό που θα φέρω.

Εντάξει, φταίω δεν ήμουν αναλυτική. ΄Οταν είπα ποιες ημερομηνίες είναι το μπαζάρ στην Τεχνόπολι δεν εννοούσα αυτό και τέρμα, ελάτε αγοράστε. Απλώς ειδοποιώ για να οργανωθουμε. Ξαναλέω ότι ο καθένας/καθεμιά μας φτιάχνει ότι θέλει. Σε βαζάκια, σε ταψάκια, σε φαγητό, σε γλυκό οτιδήποτε και την παραμονή τ απόγευμα τα παραδίδουμε σε κάποιους ανθρώπους που κάνουν την παραλαβή και βάζουν τιμές. Απλώς σας το λέω σιγά-σιγά να σκέπτεστε τι να κάνετε. Τώρα για την παράδοση όποιων φτιάξετε κάτι, πολύ ευχαρίστως να κάνω το μάζεμα στις 7 Δεκεμβρίου και να τα παραδώσω εγώ στην Τεχνόπολι. Κολλείστε μόνο μια ετικέτα που να λέει τι είναι το κάθε τι και φροντίστε να μην είναι υλικό που να χρειάζεται ψυγείο γιατί δεν υπάρχει.  Στην ίδια ετικέτα μπορείτε να αναφέρεται και το σάιτ, αν θέλετε. Αν πάλι μπορείτε τα παραδίδετε μόνες/μόνοι σας στην Τεχνόπολι, που όπως είπα θα σας ματαειδοποιήσω για την ώρα. Αν μάλιστα μου λέγατε τι έχετε κατά νου θα μπορούσα ήδη να τους το αναφέρω ώστε να ξέρουν τι να ζητήσουν από άλλες. Εγώ π.χ. έχω σκοπό να φτιάξω πάστα φλώρα που να πουληθεί με το κομμάτι για τον καφέ εκεί.

Να αρχίσω απ τα Χρόνια Πολλά και χάρηκα που σε γνώρισα οπότε να σε χαίρομαι κι εγώ.
Η συνταγή της Λίτσας ενδιαφέρουσα αλλά πρόσεχε, εγώ την κάνω για πηλινγκ στο πρόσωπο γιατί η ζάχαρη δεν διαλύεται στο λάδι κάνει χρούτσου χρούτσου και βοηθά στον καθαρισμό.
Μέσα σ όλες τις προτάσεις άκου κι αυτή που έβαζα και στο μούτρο και τον πωπό του μωρού μου (κάποτε ήταν μωρό κι ο γιόκας μου) και που μου συστησε κι αισθητικός για το πρόσωπο και όχι μονο και την χρησιμοποιώ συνέχεια: Κρέμα, σε σωληνάριο, Ακουαζολ. Περιέχει βιταμίνη Α που είναι ειδική για το δέρμα και δεν λαδώνει. Φτηνή, στα φαρμακεία. Η μπεπανθολ καλή αλλά όχι η λοσιόν. Η κρέμα. Επουλωτική. Προτιμώ για χέρια πάντως την Ακουαζόλ.

Εξαρτάται απ το αλλού. Αν ήμουν ελεύθερη και σ άλλη πόλη θα γυρνούσα. Αν είμαι παντρεμένη (κι αυτό είναι διαφορετικό αλλού) δεν θα γυρνούσα όμως σε ώρες μοναχικές θάχα κολλημένο το μυαλό μου εκεί.

Αν δεν έσβησε ποτέ αυτός ο έρωτας ή έστω αναστήθηκε και δεν είστε αλλού, κι έχετε την δυνατότητα να τον ζείτε και ξαφνικά σκοτώνεται, κυριολεκτικά όμως σε κεντρική λεωφόρο,  πως συνεχίζετε?

Μου αρέσει όπως και νάναι το ρύζι. Μόνο ωμό δεν τόχω φάει ακόμα. Ο δε λαπάς που τρώω όταν δεν είναι για αρρώστια είναι ο καλύτερός μου. Πάντως σιγά-σιγά έμαθα πως σε γαστρεντερίτιδες γενικώς η ξενηστικομάρα είναι γρηγορότερο φάρμακο. Αφήστε να καθαρίσει το έντερο και μετά θάρθει η πείνα. Τίποτα δεν παθαίνει όσο μικρό και νάναι το παιδί.΄Οταν αισθανθεί καλά θα γυρέψει φαγητό. Το νερό να ξέρετε θρέφει τους μύκητες στο έντερο και χειροτερεύει το πρόβλημα.

Αξιέπαινες όλες σας, αλλά επιτρέψτε μου να δώσω το βραβείο στη Ζωή που κάνει τις πίττες ομελέτα. Ανήκουστο και υποθέτω γευστικότατο, αν αρέσει η ομελέτα. Εμένα πολύ, πολύ καλή ιδέα.
Σ εμάς δύσκολο να περισσέψει κάτι. Ζυγίζω και μαγειρεύω ένεκα η δίαιτα. ΄Οταν όμως είναι ο κανακάρης μου σπίτι, τότε όλο και κάποια πίττα γίνονται κρεατικά, όλο και σε κάτι κινέζικο τα γυρίζουμε. Κάποια μπαίνουν και κατάψυξη για άλλη φορά. Φέτα που δε μας πέτυχε γίνεται πίττα και κυρίως το Σάββατο δεν μαγειρεύουμε που κατά κανόνα τριγυρνάμε σε βόλτα, οπότε τότε ξεσκαρτάρτουμε το ψυγείο. Σε γενικές γραμμές δεν τρώει ο σκουπιδοτενεκές μας.

Αγγελική μου να σου ευχηθώ κι απο δω Χρόνια Πολλά και με υγεία ό,τι ποθείς να μην το αποφύγεις.
(Ξανάγραψα σε κάποιο σχόλιο, νομίζω για το μέλι). Με πολλά φιλιά

Πληροφορίες για τα τυριά δεν έχω. Μπορώ να σας πληροφορήσω όμως πως τα τρώω μετά μανίας κι είναι το μόνο για το οποίο αισθάνομαι στέρηση με τη δίαιτα. Μόνο για το χαλούμι (αιγοπρόβειο τυρί) να σας πω πως όταν λέμε με δυόσμο, δεν είναι ζυμωμένο με δυόσμο. Απλώς την ώρα που κάθε κομμάτι φρέσκου χαλουμιού διπλώνεται στα δύο, ρίχνουν λίγο δυόσμο στο δίπλωμα. Να σας εξηγήσω πως το χαλούμι που κυκλοφορεί στα s/m δεν τρώγεται γιατί και άνοστο είναι και πολύ φρέσκο. Το σοβαρό χαλούμι πρέπει νάναι σκληρό. "ψημένο" να το πούμε, παλαιωμένο. Μένει κάποιο διάστημα σε άρμη σε τενεκέδες και από κει κι έπειτα γίνεται ψητό στα κάρβουνα (η καλύτερή του), τηγανητό σε τεφάλ ή και με λίγο λάδι σε κοινό τηγάνι. Μπορεί όμως να μπει σε μακαρονάδα ως τριμμένο και γεμίζει ωραιότατα ραβιόλια.

Βρε, βρε, βρε τι μαθαίνω στα γεράματα. Σκέτη δομη είσαι κούκλα αλλά μ αρέσουν αυτά όταν τα ακούω, διαβάζω.  Είναι σαν παραμύθια και με ηρεμούν να τ μαθαίνω. Στο σπίτι μας κάποια χρονιά που σπάσαμε έτσι το ρόδι, γίναν όλα μπάχαλο. Δεν εννοώ - ευτυχώς - τα γεγονότα. Εννοώ τα χαλιά, τα έπιπλα, οι καναπέδες. Μα εντελώς χάλια. Από τότε ακολουθώ αυτό που κάνει μια φίλη και καθώς το πιστεύουμε και μας αρέσει και μας πάει. Να σας πω και τι κάνουμε: βάζουμε σε σακκουλάκι ζάχαρη και το δίνουμε στον αφέντη μας με ένα πορτοκάλι. ΄Οταν χτυπήσει το κουδούνι να του ανοίξουμε, τότε εκείνος σκορπά τη ζάχαρη πριν πατήσει, ρίχνει από μακρυά στο πάτωμα το πορτοκάλι να κυλήσει λέγοντας τα σεπρεπά (αυτά που πρέπει όπως στο ρόδι) με την αλλαγή "οπως κυλάει το πορτοκάλι έτσι να κυλήσουν οι μέρες μας κ.λπ.". Μετά πατά πάνω στη ζάχαρη και περπατάει μέσα με το δεξί. Ζάχαρη και πορτοκάλι μένουν όπου πέσαν μέχρι τις 2 Ιανουαρίου οπότε κάνει ποδαρικό η ηλεκτρική σκούπα. Μύρισαν Χριστούγεννα ή εμένα μου φαίνεται; Χτες πήγα στο "εργαστήρι" στα Λιόσια όπου τα παιδιά με νοητική υστέρηση ήδη είχαν φτιάξει τα Χριστουγεννιάτικα κι αγόρασα διάφορα καλούδια και μπιχλιμπίδια.Εκεί να δείτε τέχνη.

Και δε μου λες elie μου, να κάτσω με τον καλό μου να τη δω ή μόνη μου? Ο καλός μου είναι καλός, ευαίσθητος, σύντροφος αλλά άντρας βρε παιδί μου. "πεταμένα λεφτά" που άκουσα και σε διαφημιστικό κάποιου σήριαλ! οκ Αστειεύομαι και μάλιστα πολύ.

Στις 8 και 9 Δεκεμβρίου είναι το μπαζάρ στο γκάζι. Αν ρίξετε μια ματιά στις διευθύνσεις που δίνει η Μαρία Μπ. θα μάθετε κι άλλα.