Οι καταρράκτες αποτελούν πάντα ένα εντυπωσιακό θέαμα που οι φωτογράφοι ανά τον κόσμο δεν χάνουν ευκαιρία να απαθανατίσουν στο φακό τους. Οι καταρράκτες Minnehaha στη Μινεσότα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, ενός θαυμαστού, δηλαδή, και πολυφωτογραφημένου τοπίου.
Το χειμώνα, μάλιστα, οι εικόνες είναι μοναδικές, καθώς το νερό παγώνει κατά την πτώση του. Το θέμα μας πάντως δεν είναι αυτό που βλέπει ο θεατής μπροστά στα μάτια του αλλά αυτό που κρύβεται από πίσω και που λίγοι έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν.
Όταν, όμως, ο πάγος αρχίζει σιγά σιγά να λιώνει, από τα ανοίγματα που δημιουργούνται τολμηροί φωτογράφοι καταφέρνουν να μπουν μέσα στις σπηλιές και να απαθανατίσουν τους καταρράκτες εκ των έσω. Άλλωστε αυτό που έχει σημασία δεν είναι το προφανές… όπως μπορείτε σαφώς να δείτε και στις απίθανες εικόνες.
Κατά τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα, κυρίως στα χρόνια της βασιλείας των Σαφαβιδών στην Περσία, ο λαός έχτισε έναν μεγάλο αριθμό πύργων για περιστέρια, τα οποία εξημέρωναν όχι τόσο για το κρέας τους όσο για τα περιττώματά τους, που τα χρησιμοποιούσαν για να λιπάνουν τις καλλιέργειες πεπονιών και αγγουριών. Οι Σαφαβίδες είχαν μια ιδιαίτερη συμπάθεια στα πεπόνια και η κοπριά των περιστεριών ήταν ιδανική για την ευδοκίμησή τους.
Οι περιστερώνες κατασκευάστηκαν με σκοπό την προσέλκυση των περιστεριών που φώλιαζαν στους πύργους και οι ντόπιοι συνέλεγαν ευκολότερα την κοπριά τους. 3.000 περιστερώνες δημιουργήθηκαν από τους οποίους μόλις 300 σώζονται σήμερα διάσπαρτοι σε όλη την ύπαιθρο. Οι τοίχοι έχουν πολλές “φωλίτσες” αλλά και συγκεκριμένη κλίση έτσι ώστε τα περιττώματα να πέφτουν σε συγκεκριμένο χώρο, να συλλέγονται και να αποξηραίνονται. Επιπλέον οι περιστερώνες δημιουργήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύονται τα περιστέρια από τα αρπακτικά ζώα. Το μικρό μέγεθος των εισόδων απαγορεύει στα μεγάλα πουλιά, όπως γεράκια, κουκουβάγιες ή κοράκια να εισέλθουν στο εσωτερικό.
Είναι μία από τις ωραιότερες πόλεις αλλά και ένας από τους πλέον δημοφιλείς χειμωνιάτικους προορισμούς, αγαπημένος τόπος των απανταχού σκιέρ και όχι μόνο. Η πρωτεύουσα του Τιρόλο βρίσκεται σε υψόμετρο 570 μέτρα και το χειμώνα σκεπάζεται από χιόνι, δημιουργώντας μερικά από τα ωραιότερα σκηνικά.
Ειδικά τα Χριστούγεννα, το Ίνσμπουργκ γίνεται παραμυθένιο και συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών από όλον τον κόσμο. Η Παλιά Πόλη ξεχωρίζει με τα γραφικά σπίτια και τα πλακόστρωτα δρομάκια, ενώ τα πολύχρωμα κτήρια στην κεντρική πλατεία αποτελούν πολυφωτογραφημένα σημεία. Ζεστά ροφήματα, κόκκινο κρασί αλλά και αρωματικά πιάτα συνθέτουν το μενού των Τιρολέζων που θεωρούνται από τους πλέον φιλόξενους λαούς, ενώ πολυτελή ξενοδοχεία και παραδοσιακά σαλέ υπόσχονται ονειρική διαμονή.
Το Pearl βρίσκεται στην Ντόχα του Κατάρ και είναι ένα πολυτελές συγκρότημα κατοικιών που αναπτύσσεται σε ένα τεχνητό νησί, στα ανοικτά των ακτών του West Bay. Το 4 τετραγωνικών χιλιομέτρων νησί δημιουργήθηκε διαθέτει ιδιωτικές βίλες, δεκάδες διαμερίσματα, ουρανοξύστες και εκατοντάδες σπίτια, πολυτελή ξενοδοχεία και καταστήματα αλλά και εστιατόρια.
Από την άνοιξη του 2012, πάνω από 5.000 κάτοικοι έχουν ήδη μετακινηθεί εκεί, ενώ η ολοκλήρωσή του αναμένεται μέσα στο 2015. Το Pearl είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια ανάπτυξης στο Κατάρ και το όνομά του “μαργαριτάρι” αφορά στην κύρια βιομηχανία των μαργαριταριών που συλλέγονται από το ρηχό βυθό στην επιφάνεια του οποίου χτίζεται το νησί. Το κόστος του αγγίζει τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο πάγος μπορεί να είναι επιζήμιος ή θανατηφόρος αλλά μπορεί επίσης να δημιουργήσει κατά λάθος μερικά από τα πιο όμορφα και συναρπαστικά… αξιοθέατα του χειμώνα. Ο σχηματισμός πάγου εξαρτάται από ένα εκατομμύριο διαφορετικές μεταβλητές, ενώ η παραμικρή αλλαγή στην υγρασία, στη θερμοκρασία ή στην ταχύτητα του ανέμου μπορεί να δημιουργήσει όμορφα και παράδοξα αποτελέσματα. Μοτίβα περίεργα, σχήματα ξεχωριστά αλλά και μικρά παγωμένα κομψοτεχνήματα δημιουργούνται στη φύση και συμπληρώνουν με μοναδικό τρόπο το παγωμένο σκηνικό!
Η «Dubious Dubai» περιγράφεται ως η πρώτη ελεγχόμενης θερμοκρασίας πόλη στον κόσμο και τα πρώτα σχέδιά της εντυπωσίασαν τον αρχιτεκτονικό κόσμο αλλά και όσους τα είδαν. Η πόλη θα καλύπτει επιφάνεια 750.000 τετραγωνικών μέτρων, θα υπάρχουν 20.000 δωμάτια ξενοδοχείου, χώρος πάρκινγκ για 50.000 αυτοκίνητα, διαμερίσματα, κατοικίες, καταστήματα, ενώ προετοιμάζονται τμήματα που θα βασίζονται σε φημισμένες περιοχές μεγαλουπόλεων: από τη Las Ramblas της Βαρκελώνης, στην Όξφορντ Στριτ του Λονδίνου, στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης.
Και όλα αυτά κάτω από μία γυάλινη οροφή που θα αναδιπλώνεται. Το έργο αυτό συμπληρώνει τα σχέδια του εμιράτου να γίνει το Ντουμπάι πολιτιστικό, τουριστικό και οικονομικό κέντρο αλλά και ένας ελκυστικός προορισμός όλον τον χρόνο. ελκυστικό προορισμό όλο το χρόνο. Αυτοκίνητα δεν θα υπάρχουν ενώ οι μετακινήσεις θα γίνονται με τραμ και τρένα.
#Invalid YouTube Link#
Σημαντικός πόλος έλξης είναι η μεσαιωνική αγορά που περιβάλλεται από καλά διατηρημένα παραδοσιακά σπίτια με ξύλινα αετώματα από τον 17ο αιώνα. Ιδιαίτερα γνωστό είναι το πολύ μικρό και στενό σπίτι που ονομάζεται Spitzhäuschen, που χρονολογείται από το 1416, ενώ διάσημα είναι και τα κρεμαστά μπαλκονάκια του γεμάτα ανθισμένα φυτά.
https://www.periodiko.net/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%BF%CE%B6%CE%AD/
Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσουμε τον μεγαλύτερο ταύρο στον κόσμο. Ως γνωστών οι ταύροι είναι τα αρσενικά μοσχάρια, τα θηλυκά είναι οι αγελάδες. Οι ταύροι είναι εξαιρετικά δυνατά ζωά και με τα κέρατα τους η δύναμη πολλαπλασιάζεται. Είναι ικανά να σκοτώσουν πολύ εύκολα έναν άνθρωπο λόγω του όγκου, του βάρους τους και των μυτερών κεράτων τους. Σε αυτό το άρθρο θα δείτε τον μεγαλύτερο ταύρο στον κόσμο. Ο ταύρος αυτός ζει στην Μεγάλη Βρετανία, έχει βάρος πάνω από 1,5 τόνο, δυο φορές δηλαδή πιο βαρύς από το φυσιολογικό όριο. Ιδιοκτήτης του είναι ένας 80χρονος, ο Arthur Duckett ο οποιός δηλώνει πώς «Είναι ακόμα έφηβος και θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, όταν είδα τον πατέρα του, κατάλαβα πώς αυτό το ζώο θα γίνει γιγαντιαίο. Είμαι 40 χρόνια στην δουλειά και έχω μεγαλώσει παρά πολλούς ταύρους».
https://apisteuta.com/article.php?id=5972
Η περιοχή του Shirakawago είναι μία από τις πιο γραφικές της Ιαπωνίας. Πολύ μικρά χωριά, χτισμένα κατά μήκος του γραφικού ποταμού Sho, περιτριγυρισμένα από πευκόφυτα βουνά και πλήρως εναρμονισμένα με το περιβάλλον συνθέτουν ένα τοπίο σαν ζωγραφιά. Περίπου 180 μικρές αγροικίες με αχυρένιες επικλινείς σκεπές, υπόστεγα και αχυρώνες, χτισμένες οι περισσότερες εδώ και 2-3 αιώνες, δίνουν το δικό τους μοναδικό χρώμα. Όταν το βράδυ ανάβουν τα φώτα των σπιτιών, αποκαλύπτεται μια μαγευτική εικόνα. Ιδιαίτερα το χειμώνα, που όλα είναι χιονισμένα.
Το πιο δημοφιλές από τα λιλιπούτεια χωριά είναι το Ogimachi, που το 1995 ανακηρύχτηκε από την Ουνέσκο περιοχή παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Εκεί οι επισκέπτες θα αντιμετωπίσουν μια ιδιαιτερότητα: Επιτρέπεται να μείνουν μόνο για μία νύχτα σε κάθε σπίτι – αν κάποιος επιθυμεί περισσότερες διανυκτερεύσεις θα πρέπει κάθε βράδυ να αλλάζει κατάλυμα. Ωστόσο η ομορφιά του ξεπερνά κάθε δυσκολία και αυτή η… ταλαιπωρία αξίζει πραγματικά τον κόπο!
Με τον τίτλο «Broken Mirror-Evening Sky» o Νεοϋορκέζος φωτογράφος Bing Wright παρουσιάζει μια συλλογή φωτογραφιών όπου το ηλιοβασίλεμα αντανακλάται σε σπασμένους καθρέφτες. «Τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος φαίνονται πολύ διαφορετικά καθώς άλλη ένταση έχουν σε κάθε κομμάτι γυαλιού. Βλέποντας το ηλιοβασίλεμα μέσα από ένα ενιαίο τζάμι αντιλαμβανόμαστε εντελώς διαφορετικά την ομορφιά του.
Μέσα όμως από τα κομμάτια του γυαλιού βλέπουμε πολλά διαφορετικά χρώματα, άλλα πιο απαλά άλλα πιο έντονα. Αυτό είναι μαγεία…», εξηγεί ο ίδιος και συμπληρώνει: «Η ιδέα μού ήρθε βλέποντας τα χρώματα του ήλιου έσα από ένα σπασμένο τζάμι στο σπίτι μου. Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα τη διαφορετικότητα και θέλησα να το πιστοποιήσω».
Ο Alex Cornel ταξίδεψε τον Δεκέμβριο με την οικογένειά του στην Ανταρκτική και απόλαυσαν όλοι μαζί πολλά παγόβουνα και αμέτρητους πάγους να επιπλέουν στο νερό. “Παντού λευκό και κάπου ανάμεσα ένας γαλάζιος παγωμένος όγκος, σαν γυαλί που επεσήμανε στους θεατές ότι είναι κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα παγόβουνα του χώρου ολόγυρα.
Πρόκειται στην ουσία για ένα αναποδογυρισμένο παγόβουνο, όπως δηλαδή είναι κάτω από την επιφάνεια του νερού. Το χρώμα του δυνατό γαλάζιο και η υφή του σαν γυαλί διάφανο, το αντίθετο από την άλλη πλευρά του, που είναι κάτασπρο”, περιγράφει ο ίδιος.
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
