Το επόμενο
Ιστορία :
Το νησί αυτό πήρε πιθανόν το όνομά του από τον
αρχηγό των Δρυόπων και πρώτο οικιστή του
νησιού, αν και είναι αμφίβολη η ύπαρξή
του. Μια άλλη εκδοχή θέλει το όνομα να
στηρίζεται στην ρίζα του ονόματος του νησιού, η οποία
προέρχεται από το ρήμα κεύθω (=κρύπτω) και
αναφέρεται στον τόπο όπου κρύβεται κάποιος,
πιθανώς τόπος με δάση, κοιλάδες, σπήλαια ή
μεταλλεία.
Πρόσφατες ανασκαφές στην περιοχή Μαρουλάς, έφεραν στο φως ευρήματα που αποδεικνύουν ότι το νησί κατοικήθηκε κατά την Μεσολιθική εποχή, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως εδώ πήρξε η αρχαιότερη εγκατάσταση ανθρώπων στις Κυκλάδες.
Τον 13αι. π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Δρύοπες εκπατρίζονται στο νησί, σημάδια των οποίων αποτελούν τα κυκλώπεια τείχη και οι ναοί που άφησαν πίσω τους. Οι Ίωνες ήταν οι
επόμενοι που εγκαταστάθηκαν στο νησί.
Σε ένα έργο του, ο Αριστοτέλης
αναφέρεται στην ιδανική πολιτεία που
δημιούργησαν οι παραπάνω λαοί.
Στους Περσικούς πολέμους, το νησί συμμετέχει με μία τρίηρης και στην συνέχεια γίνεται μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Αργότερα αποτελεί τμήμα του ρωμαϊκού κράτους και στη συνέχεια περιλαμβάνεται στο «Θέμα του Αιγαίου» από τους Βυζαντινούς.
Κατά την Ενετοκρατία καταλαμβάνεται από τον ευγενή Μάρκο Σανούδο και αρχίζει να μετονομάζεται (λόγω των θερμών υδάτων του νησιού). Στην συνέχεια περιέρχεται στην κυριαρχία των Καστέλι και αργότερα στην οικογένεια Γοζαδίνι.
Παραμένει στην κυριαρχία της οικογένειας και μετά την λεηλασία του Μπαρμπαρόσα (1537), βάση του συμφώνου ειρήνης μεταξύ Τούρκων και Ενετών, ενώ κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου καταλαμβάνεται από τους Ρώσους. Το 1827 το νησί ονομάζεται και πάλι με το αρχικό του όνομα και μετέχει στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων.
Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα ήταν τόπος εξορίας επαναστατών και πολιτικών αντιπάλων. Το 1862 στασιαστές από τη Σύρο, με σκοπό την απελευθέρωση των κρατουμένων, συγκρούστηκαν με τον στρατό της Κυβέρνησης στον όρμο της Αγίας Ειρήνης.
Η κατάληξη της σύγκρουσης ήταν η καταστολή της στάσης με θύματα τους στασιαστές Λεωτσάκο, Μωραϊτίνη, Σκραβέλη και άλλων εξόριστων.
Σήμερα οι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται με τον τουρισμό, χωρίς όμως να έχουν εγκαταλείψει τις αγροτικές και άλλες ασχολίες τους. Προσφέρουν στον επισκέπτη τον τέλειο
συνδυασμό του πανέμορφου κυκλαδίτικου τοπίου, με τις πεντακάθαρες θάλασσες, τα ντόπια προϊόντα (κρέας, γαλακτοκομικά, οπωροκηπευτικά) και το φρέσκο ψάρι δικής τους αλιείας.