Παιδί και γονείς

Ποσο σημαντικό θεωρείτε το παιδί να έχει και τους 2 γονείς του ?

Κακά τα ψέματα, ένα παιδί χρειάζεται και τους δυο γονείς πλάι του, για να μεγαλώσει ισορροπημένα. Η μητέρα εκφράζει τη στοργή και την τρυφερότητα και ο πατέρας, την ασφάλεια και την στήριξη. Οι ρόλοι που διαδραματίζουν οι γονείς, είναι ξέχωροι και συμπληρωματικοί και σε καμία περίπτωση, δεν θεωρείται φυσιολογικό, να τους επωμίζεται εξ' ολοκλήρου ο ένας από τους δύο. 

με κάλυψε η από πάνω μου! όντως ένα παιδί για να μεγαλώσει υγιές πρέπι να έχει και τους 2 γονείς του! βέβαια αν τα πράγματα είναι σοβαρά (εννοώ τσακωμοί, φασαρίες κλπ) μεταξύ του ζευγαριού ένα παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία και να είναι το εισπράτει! οπότε καλό θα ήταν να επερχόταν ο χωρισμός (μόνο σε αυτήν την περίπτωση)

Στην μορφή της κοινωνίας οπως έχει διαμορφωθεί στις μέρες μας, με την έξαρση των διαζυγίων αλλά και την επαγγελματική και οικονομική αυτονομία της γυναίκας, αυτό που παρατηρούμε είναι ότι ο κανόνας τείνει προς την δημιουργία μονογονεϊκής δομής οικογένειας δηλ. οικογένειες παιδιών και μητέρας ή - σπανιότερα - οικογένειες παιδιών και πατέρα.
Το μοντέλο λοιπόν της οικογένειας που απαρτίζεται και από τους δύο γονείς παρουσιάζεται ως η εξαίρεση. Ανεξάρτητα όμως από την τάση της εποχής μας είναι πράγματι σημαντικό το παιδί να χαίρεται την φροντίδα και προσοχή και των δύο γονιών.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ακόμη και σε οικογένειες πατέρα - μητέρας μπορεί το παιδί να νοιώθει ότι δεν "εχει" και τους δύο γονείς εάν οι γονείς ζουν μαζί συμβατικά ή ο ένας εκ των δύο είναι παρών-απών. Σε οικογένειες πάλι χωρισμένων γονιών, θα πρέπει αυτοί να αντιληφθούν ότι χωρίζουν μεταξύ τους, δεν χωρίζουν από τα παιδιά τους, η σχέση αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ και είναι αναντικατάστατη.
Αυτό που έχει σημασία τελικά είναι η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονιών ως οικογένεια τόσο στην ανατροφή όσο και στην εξελικτική πορεία των παιδιών τους ώστε τα τελευταία να αισθάνονται πραγματικά την παρουσία τους.

[να αντιληφθούν ότι χωρίζουν μεταξύ τους, δεν χωρίζουν από τα παιδιά τους]

Tα είπες και για εμενα αρτέμη.
Tο πιο σημαντικό είναι αυτό...να αντιληφθούν ότι χωρίζουν μεταξύ τους, δεν χωρίζουν από τα παιδιά τους.

Μεγάλο θέμα άνοιξες Γωγώ.
Σίγουρα ένα παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς για να μεγαλώσει.
Ένα διαζύγιο ακόμα και όταν οι σχέσεις είναι άριστες πιστεύω αφήνει στην ψυχούλα τους ίχνη και αρκετές φορές διαμορφώνει τον χαρακτήρα τους διαφορετικά.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι παιδιά που έχουν μεγαλώσει με τον ένα μόνο γονιό ή ακόμα ακόμα και χωρίς τους γονείς έγιναν "κακά" παιδιά.
Το να μεγαλώνει κανείς μόνος του ένα παιδί έιναι μεγάλη η ευθύνη, όπως επίσης μεγάλη είναι και η ανασφάλεια που έχει αυτός ο γονιός.

Όμως όπως είπατε κορίτσια η καλή σχέση των γονιών μεταξύ τους, η αγάπη, η τρυφερότητα και η κατανόηση βοηθούν πολύ στο να ισορροπήσει ψυχικά ένα παιδί που βιώνει μια τέτοια κατάσταση και να γίνει στην πορεία ένας χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία μας.

Εγώ είμαι της άποψης, χίλιες φορές ένα καλό διαζύγιο παρά ένα κακός γάμος.
Θεωρώ ότι πληγώνονται περισσότερο τα παιδιά να βλέπουν 2 ανθρώπους που τα έφεραν στον κόσμο από αγάπη να αλληλοσπαράζονται με καυγάδες και φωνές.
Ενώ αν το ζευγάρι λύσει τις διαφορές του πολιτισμένα και με κατανόηση τα παιδιά δεν θα νιώσουν βάρος.
Εγώ έχω ζήσει από κοντά και τις δύο περιπτώσεις διαζυγίου με παιδιά.
Το ένα ζευγάρι χώρισε πολιτισμένα (και μάλιστα ξαναπαντρεύτηκαν αμφότεροι) και το παιδί τους είναι απόλυτα ισορροπημένο και κάνει και πολύ καλή παρέα με τα καινούρια παιδιά του πατέρα του. Βέβαια η νέα σύζυγος και ο νέος σύζυγος αγκάλιασαν με τρυφερότητα το παιδί αυτό.
Το άλλο ζευγάρι -δυστυχώς- χώρισε πολύ δύσκολα, με άπειρους καυγάδες και με πολλές αλληλοκατηγορίες. Τα παιδιά ζουν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση, με αποτέλεσμα να λένε και στους δύο γονείς ψέματα για να τους κρατήσουν κοντά τους.
Άκουσα με τα αυτιά μου το ένα να λέει στη μητέρα του ότι δεν μπορεί κάθε φορά που βρίσκεται με τον ένα ή με τον άλλο γονιό να πρέπει να απολογείται για το πόσο τον αγαπάει.
Δυστυχώς παρόλο που είναι πολύ φιλικό μου ζευγάρι και προσπαθώ να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, είναι τρομερά δύσκολο. Και βλέπω ότι τα παιδιά αυτά θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα στην εφηβεία τους λόγω αυτών των καταστάσεων.

συμφωνω με την Μaιρη κι ολες σας

Συμφωνώ με όλες σας κορίτσια.  Ένα παιδί είναι για τους γονείς το πολυτιμότερο αγαθό της ζωής τους.  Ένας δεσμός ισόβιος. Το ιδανικότερο είναι οι γονείς να ζουν μαζί αγαπημένοι με το ''θησαυρό'' τους, όταν όμως σοβαροί λόγοι μεταξύ των γονέων δεν το επιτρέπουν, τότε το ιδανικότερο για όλους θα είναι να ζουν χώρια, προσπαθώντας όμως αυτό να επηρεάσει στο ελάχιστο το παιδί τους. Με λίγα λόγια να αλλάξει η καθημερινότητά τους και όχι η ''πολύτιμη'' σχέση τους.