Προστάτης

[Διαβάστε το παρακαλώ πολύ προσεκτικά.]

Αν και το θέμα έπρεπε να το βάλω στην υγεία, αυτή είναι στη γυναικεία ενότητα. Επειδή όμως αφορά εσάς τους άντρες το έβαλα εδώ.

Δυστυχώς από αυτό έφυγε ο πατέρας μου.
Βρήκα το άρθρο στο anew.gr. Αναφέρει ότι είναι αναδημοσίευση από το Περιοδικό ΑΡΜΟΝΙΑ, Τεύχος 16   Μάρτιος 2001, σελ. 54   

Διαβάστε το παρακαλώ πολύ προσεκτικά.


ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟΝ... ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΣΑΣ

Οι περισσότεροι άντρες αποφεύγουν ακόμη και να αναφέρουν το όνομα του προστάτη. Ο λόγος; Φοβούνται ότι η διόγκωσή του σημαίνει και το τέλος της νιότης τους. Τι συμβαίνει όμως όταν αδιαφορούν για το πρόβλημα; Ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει να τους ανησυχήσουν και κυρίως ποιες εξετάσεις να κάνουν προκειμένου να προλάβουν δυσάρεστες εκπλήξεις;
Αλήθεια πόσο προσέχετε τον εαυτό σας; Μη βιαστείτε να δώσετε αμέσως κάποια απάντηση, γιατί όσο σκληρό και αν ακούγεται, θα διαψευστείτε. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άντρες, αλλά κι γυναίκες, ελάχιστα φροντίζουμε την υγεία μας ή, μάλλον, για να ακριβολογούμε: αδιαφορούμε. Και αυτή η διαπίστωση έρχεται σήμερα να επιβεβαιωθεί από τους επιστήμονες που έχουν ήδη ξεκινήσει πρόγραμμα ενημέρωσης στην προσπάθειά τους να μας πείσουν για το σωτήριο ρόλο τα πρόληψης. Στο στόχαστρο αυτή τη φορά βρίσκονται οι άντρες, οι οποίοι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, περιμένουν πρώτα να εμφανιστεί το πρόβλημα και μετά να λάβουν τα μέτρα τους. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ο καρκίνος του προστάτη εμφανίζεται όλο και συχνότερα, και το σημαντικότερο; Αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στους άντρες. Και όμως, τα στατιστικά στοιχεία μπορούν να ανατραπούν, αρκεί να δώσουμε στην υγεία μας την προσοχή που της αξίζει. Και στην περίπτωση του προστάτη ο ετήσιος προληπτικός έλεγχος μετά την ηλικία των 50 ετών ή και νωρίτερα στις ομάδες υψηλού κινδύνου μπορεί να αποβεί σωτήριος, καθώς το 90% των περιπτώσεων θεραπεύονται. Βέβαια, θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλες οι διογκώσεις του προστάτη δεν είναι κακοήθεις. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει τον οδηγό πρόληψης, που έτσι και αλλιώς πρέπει να ακολουθεί πιστά κάθε άντρας.
Ο κ. Αναστάσιος Θάνος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και δ/ντής Ουρολογικού τμήματος του νοσοκομείου Άγιος Σάββας, μας μιλά για το πρόβλημα που απασχολεί όλους τους άντρες και δίνει απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματά τους.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗΟ προστάτης είναι ένας αδένας στο μέγεθος καρυδιού που βρίσκεται στη βάση του εσωτερικού τμήματος του πέους, ακριβώς πάνω από την ουροδόχο κύστη. "Ο κύριος ρόλος του", όπως μας εξηγεί ο κ. Αναστάσιος Θάνος, "είναι η παραγωγή το προστατικού υγρού, το οποίο μαζί με τις εκκρίσεις και άλλων αδένων (όπως επιδιδυμίδες, σπερματοδόχοι κύστεις κ.λπ.) συμβάλλει στη λειτουργία της αναπαραγωγής με τον εμπλουτισμό και την καλή λειτουργία του σπέρματος.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ Ο ΕΝΟΧΟΣ
Οι κύριες διαταραχές που μπορεί να εμφανιστούν είναι οι λοιμώξεις και υπερπλασίες. Όσον αφορά την καλοήθη υπερπλασία, είναι η πιο συνήθης περίπτωση. Σχεδόν κάθε άντρας πάνω από 50 ετών παρουσιάζει κάποιο βαθμό διόγκωσης του προστάτη. Αυτοί οι ακίνδυνοι όγκοι από το φυσιολογικό ιστό του προστάτη είναι το αποτέλεσμα της παρόδου των ετών στον άντρα. Ωστόσο, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα πού οφείλονται, ενώ οι ειδικοί εντοπίζουν το πρόβλημα σε ορμονικά αίτια

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ;
Είναι πράγματι ενδιαφέρον ότι όλοι οι άντρες κάποια στιγμή παρουσιάζουν καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, ωστόσο μπορεί να μην έχουν όλοι συμπτωματολογία. Σε γενικές γραμμές, τα συμπτώματα που πρέπει να βάλουν σε υποψία έναν άντρα είναι :
Δυσουρία (δηλαδή δυσκολία στην ούρηση).
Συχνουρία
Καθυστέρηση στην έναρξή της, διακεκομμένη ούρηση, σταγόνες
Ελάττωση της ακτίνας ροής των ούρων
Αιματουρία

ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ PSA
Οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έχουν προσδιορίσει κάποια φυσιολογικά όρια για τη μέτρηση του ειδικού αντιγόνου, ανάλογα με την ηλικία. Κάθε παρέκκλιση απ' τον πίνακα επιβάλλει να προχωρήσουμε σε περαιτέρω εξετάσεις. Αρχής γενομένης από την επανάληψη της μέτρησης, για να αποκλειστεί η πιθανότητα κάποιου λάθους.

ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟ PSA ΜΟΥ;   
Επειδή οι τιμές του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) αυξάνονται με την ηλικία, είναι λογικό να μην υπάρχει φυσιολογικό όριο μέτρησης για όλους τους άντρες. Αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο λοιπόν για την εκτίμηση της κατάστασης είναι η ηλικία του άντρα. Οι επιστήμονες, για να μπορέσουν να προβλέψουν ή να εντοπίσουν πιθανό καρκίνο, χρησιμοποιούν έναν οδηγό μέτρησης του PSA (σε δισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου ανά χιλιοστόλιτρα  nga/ml).   
   
Σε γενικές γραμμές:   
Τα φυσιολογικά όρια μέτρησης είναι έως 4 ng/ml.   
Όταν οι τιμές είναι από 4 έως 10 ng/ml, υπάρχει η υποψία ότι κάτι συμβαίνει, οπότε μπορεί να συστηθεί βιοψία.       
Η υποψία είναι πιο έντονη όταν οι τιμές PSA είναι πάνω από 10 ng/ml, και στην περίπτωση αυτή η βιοψία επιβάλλεται.       
   
ΜΗΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΛΑΘΟΣ; 
Μπορεί να ακούγεται παράξενο, και όμως υπάρχει περίπτωση οι τιμές του PSA να παραπλανήσουν  το γιατρό και να τον οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα. Με άλλα λόγια, υπάρχει περίπτωση να παρουσιάζεται αύξηση, αλλά όχι εξαιτίας πιθανού καρκίνου, όπως θα περίμενε κάποιος. "Είναι πράγματι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις παθήσεων του προστάτη που αυξάνουν δραματικά το PSA (όπως η οξεία λοίμωξη του προστάτη, κοινών προστατίτιδα)", μας λέει ο κ. Θάνος. "Γι' αυτό το λόγο είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι καλό θα ήταν οι διάφοροι χειρισμοί του γιατρού, ακόμη και η δακτυλική εξέταση, να γίνουν λίγες ημέρες πριν τη μέτρηση του PSA, καθώς είναι πολύ πιθανό να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της μέτρησης".
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Δηλαδή, ενώ υπάρχει καρκίνος του προστάτη, οι τιμές PSA να δείχνουν ότι βρίσκονται μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια. Βέβαια αυτό το ποσοστό είναι ιδιαίτερα μικρό (περίπου 1%) και συνήθως η εξέταση επαναλαμβάνεται, καθώς τα συμπτώματα συνεχίζουν.   
   
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ;   
Στην περίπτωση καλοήθους υπερπλασίας:     
Αν τα συμπτώματα είναι ήπια και οι εξετάσεις δείξουν ότι δεν χρειάζεται επείγουσα θεραπεία, ο γιατρός απλώς θα συστήσει φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως στη συνέχεια τα συμπτώματα υποχωρούν.     
Αν το πρόβλημα επιμένει ή χειροτερεύει, θα πρέπει να αφαιρεθεί ο ιστός που προκάλεσε τη διόγκωση του προστάτη. Σήμερα η επιστήμη έχει στη διάθεσή της δύο επεμβάσεις, ανάλογα με την περίπτωση. Πρόκειται για:     
   
Τη διουρηθρική προστατεκτομή, η οποία γίνεται χωρίς τομή, διαμέσου της ουρήθρας. Ο ουρολόγος περνά ένα λεπτό σωλήνα μέσα από την ουρήθρα προς τον προστάτη. Στην άκρη του σωλήνα υπάρχει μία συρμάτινη αγκύλη, που μπορεί να θερμανθεί με ηλεκτρικό ρεύμα και με τη βοήθεια οπτικής να εκτελέσει χειρισμούς αφαιρώντας τα κομμάτια που προκαλούν το πρόβλημα.     
   
Την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, που γίνεται με κριτήριο το μέγεθος του προστάτη, την ηλικία του ασθενή και βεβαίως την προσωπική του επιλογή", λέει ο κ. Θάνος, για να συμπληρώσει ωστόσο ότι συνήθως η διουρηθρική προστατεκτομή γίνεται σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας   που δεν μπορούν να αντέξουν την επιβάρυνση μιας ανοιχτής επέμβασης   και έχουν μικρό προστάτη.     
   
Στην περίπτωση καρκίνου του προστάτη:   
Παλιότερα το 80% των περιπτώσεων καρκίνου ήταν μεταστατικοί. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική και η ίαση υπερβαίνει ακόμη και το 90% των περιπτώσεων, με την προϋπόθεση βέβαια να έχει γίνει έγκαιρα η διάγνωση. Εν πάς περιπτώσει, η θεραπεία περιλαμβάνει: 
   
Τη ριζική  προστατεκτομή. Δηλαδή τη χειρουργική αφαίρεση το προστάτη με την κάψα του και τους λεμφαδένες της περιοχής.       
   
Την ακτινοθεραπεία. Γίνεται εναλλακτικά σε ασθενείς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν και μπορεί να γίνει σε δύο μορφές: είτε εξωτερικώς είτε με τη μορφή της βραχυθεραπείας. Όπως μας ενημερώνει σχετικά ο κ. Θάνος, πρόκειται για μια νέα μέθοδο που ήδη εφαρμόζεται στον Άγιο Σάββα και γίνεται με εμφύτευση μέσα στον προστάτη ορισμένων ραδιενεργών κόκκων, οι οποίοι ακτινοβολούν τοπικώς μέχρι την κάψα του προστάτη. Ήδη μάλιστα έχει αντικαταστήσει το 30 έως 40% των ριζικών προστατεκτομών. 
   
ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ   
Δυστυχώς, όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην σεξουαλικότητα. Και αυτό είναι συνήθως το άγχος των νεότερων σε ηλικία σθενών. Ωστόσο, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνο στην περίπτωση της ριζικής προστατεκτομής, η οποία είναι πιθανό σε ποσοστό 50%  αν επηρεάζει στη στυτική λειτουργία. Όμως και πάλι υπάρχει αντιμετώπιση, καθώς οι ασθενείς μπορούν να βοηθηθούν σήμερα με φαρμακευτικούς τρόπους.   
Όσο για τις άλλες μεθόδους θεραπείας, εκείνες δεν επηρεάζουν τη σεξουαλική ικανότητα. Σε ένα μικρό ποσοστό, της τάξεως του 2 έως 3%, μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα ακράτειας ούρων, που και αυτό αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.     
   
ΠΡΟΛΗΨΗ ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ;     
Το άλφα και το ωμέγα στην αντιμετώπιση και τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη είναι ο ετήσιος προληπτικός έλεγχος.           
Έτσι, λοιπόν:   
Κάθε άντρας άνω των 50 ετών θα πρέπει κάθε χρόνο: να υποβάλλεται σε δακτυλική εξέταση από τον ουρολόγο, να ελέγχει τη φυσιολογική ή όχι εικόνα του προστάτη με υπερηχογράφημα, να μετρά τις τιμές του PSA με μία απλή εξέταση αίματος.   
Αν υπάρχει στην οικογένεια ιστορικό καρκίνου του προστάτη, τότε ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά νωρίτερα, και συγκεκριμένα από 40 ετών.       
Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, γι' αυτό επιβάλλεται μεγαλύτερη προσοχή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, ο κίνδυνος να αναπτύξετε καρκίνο του προστάτη είναι 3πλάσιος, αν είχε παρόμοιο πρόβλημα ένας συγγενής σας πρώτου βαθμού (πατέρας ή αδελφός). Με δύο ασθενείς μάλιστα στην οικογένεια ο κίνδυνος είναι 5πλάσιος. Γι' αυτό το λόγο εξάλλου και οι νέοι άντρες με οικογενειακό ιστορικό ανήκουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, στην ομάδα υψηλού κινδύνου.   
Προσοχή στα λίπη. Ναι στις φυτικές ίνες. Η μεσογειακή διατροφή μπορεί να προστατέψει τον οργανισμό. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η αύξηση των φυτικών ινών στην διατροφή μας και ο περιορισμός του λίπους μπορούν να λειτουργήσουν σαν ασπίδα προστασίας. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που οι Έλληνες παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης του προστάτη του καρκίνου σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.   
Αφεθείτε στον ήλιο. Η βιταμίνη D, η οποία συντίθεται στο σώμα μετά από έκθεση στο ηλιακό φως, μπορεί και αυτή να παίξει ένα ρόλο στη μείωση του κινδύνου. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Η υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του δέρματος. 
Ώρα για άθληση. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει από 47 88% τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη στους άντρες που καταναλώνουν 4.000 ή και περισσότερες θερμίδες την εβδομάδα σε σύγκριση με εκείνους που καίνε λιγότερες από 1.000 θερμίδες! Και αυτό μεταφράζεται σε 570 θερμίδες την ημέρα   ή περίπου μια ώρα έντονης άσκησης την ημέρα.     
   

[ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ]

εκ μέρους της αντρικής κοινωνίας του site σε ευχαριστούμε για τις χρησιμες πληροφορίες.
Ειναι καλο να ελέγχουμε την υγεία μας

Πολύ κάλη καταχώρηση sgr. Ενημερωτικότατη.
Σε ευχαριστεί όλος ο ανδρικός πληθυσμός.
Ο κ. Θάνος που λές ειμαι εγω.

Να μη μείνετε όμως μόνο στην ανάγνωση. Να το παρακολουθείτε.

Θάνο μου δεν είσαι εσύ αυτός .
Δυστυχώς ο συγκεκριμένος εξαιρετικός γιατρός, ήταν ο γιατρός του πατέρα μου και είναι πολύ μεγαλύτερός σου 

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο με πλήρη στοιχεία για τον προστάτη και το PSA.
Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι σήμερα υπάρχει και η αφαίρεση του προστάτη με Ρομποτική οπότε μειώνονται οι παρενέργειες της χειρουργικής επέμβασης σε σχέση με τη σεξουαλικότητα.
Επιπλέον ως γνώστης της μέτρησης του PSA ,λόγω ειδικότητας ,θα συμβούλευα όλους τους άντρες να μην ξεχνούν τον προληπτικό έλεγχο και την παρακολούθηση στο χρόνο της τιμής του PSA  ιδιαίτερα μετά τα 40. Η δε  μέτρηση να γίνεται πάντα στο ίδιο εργαστήριο και με την ίδια μεθοδολογία γιατί υπάρχουν αποκλίσεις  στο αποτέλεσμα από μεθοδολογία σε μεθοδολογία. Μεταβολή του PSA  πάνω από 20 % θα πρέπει να ελέγχεται σε συνεννόηση με τον Ουρολόγο.

Πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία αυτή xanthibax.
Κι όπως λες κι εσύ ο έλεγχος είναι το παν.

Ενταξει πλακα έκανα.

Κι εγώ επίσης 

Λονδίνο: Οι άνδρες που αποκτούν κόρες, και όχι γιους, ίσως διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνο του προστάτη, σύμφωνα με ισραηλινή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the National Cancer Institute.

Οι επιστήμονες του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με τρεις κόρες και κανέναν γιο είχαν έως και 60% περισσότερες πιθανότητες εκδήλωσης καρκίνου του προστάτη. Ωστόσο, διευκρινίζουν ότι η αιτία ίσως είναι το χρωμόσωμα Υ, και όχι η απόκτηση του γιου ή της κόρης.

Οι ερευνητές έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερους από 38.000 άνδρες και συνέκριναν τις οικογένειες των 712 που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη με αυτές άλλων ανδρών.

Τελικά, συγκριτικά με τους άνδρες που είχαν τουλάχιστον έναν γιο, εκείνοι που είχαν μόνο κόρες είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες καρκίνου του προστάτη. Ο κίνδυνος αυξανόταν όταν ο άνδρας είχε τρεις ή περισσότερες κόρες και κανέναν γιο.

Οι ερευνητές αναζήτησαν εναλλακτικές εξηγήσεις για την προφανή αυτή διαφορά. Εφόσον τα προβλήματα του προστάτη ανιχνεύονται συχνά όταν ο άνδρας υποβάλλεται σε έλεγχο ρουτίνας, εικάζουν ότι είναι πιθανόν η οικογένεια που κυριαρχείται από τη γυναικεία παρουσία να ενθαρρύνει τον άνδρα να είναι πιο ευαισθητοποιημένος σε θέματα υγείας.

Μια άλλη πιθανότητα είναι οι άνδρες που αποκτούν κόρες να επισκέπτονται τον ιατρό τους προκειμένου να υποβληθούν σε έλεγχο για τυχόν προβλήματα που τους εμποδίζουν να αποκτήσουν και γιο.

Οι εικασίες όμως αυτές, δυστυχώς παραμένουν απλές εικασίες και οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι μια γενετική αιτιολογία ίσως συντελεί τόσο στην απόκτηση κοριτσιών όσο και στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου.

Οι άνδρες, ως γνωστόν, παρέχουν ένα χρωμόσωμα που καθορίζει το φύλο, στο σπέρμα τους, είτε το Υ που συντελεί σε άρρεν έμβρυο, είτε Χ, που συντελεί σε θήλυ έμβρυο.

Ελαττώματα στο χρωμόσωμα Υ, ίσως να μην επηρεάζουν μόνο την πιθανότητα σύλληψης και απόκτησης άρρενα απογόνου, αλλά να οδηγούν και στην εκδήλωση καρκίνου.

[ΑΝΔΡΕΣ: προσοχή στον προστάτη- η πρόληψη σώζει]

ΑΝΔΡΕΣ: προσοχή στον προστάτη- η πρόληψη σώζει

Αν παρουσιάζετε συμπτώματα συχνουρίας, νυκτουρίας, δυσκολίας στην ούρηση, επιτακτικής ανάγκης για ούρηση ή διακοπτόμενης ούρησης, μπορεί να έχετε Καλοήθη Υπερπλασία του Προστάτη.

Ωστόσο, με έγκαιρη διάγνωση και με την έναρξη κατάλληλης θεραπείας μπορεί να επιτευχθεί ταυτόχρονα βελτίωση των συμπτωμάτων και της ποιότητας ζωής αλλά και πρόληψη των επιπλοκών μακροπρόθεσμα.

Τι είναι η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη;

Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ) είναι μία νόσος που εμφανίζεται όταν διογκώνεται ο αδένας του προστάτη πάνω από τα φυσιολογικά όρια (20-25cc). Πιέζοντας την ουρήθρα, ο διογκωμένος προστάτης προκαλεί συμπτώματα στο κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, τα οποία κυρίως επηρεάζουν την ούρηση. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι η ασθένεια χαρακτηρίζεται «καλοήθης» γιατί δεν είναι καρκίνος.

Σε ποιες ηλικίες εμφανίζεται η νόσος;

Η ΚΥΠ αποτελεί συχνή πάθηση του ανδρικού πληθυσμού, καθώς η διόγκωση του προστάτη συνδέεται και με την αύξηση της ηλικίας. 1 στους 3 άνδρες άνω των 50 ετών και σχεδόν 9 στους 10 άνω των 80 ετών, εμφανίζουν ΚΥΠ1,2.

Ποια είναι τα συμπτώματα της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη;

Η ΚΥΠ προκαλεί συμπτώματα στο κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινή ζωή και συμπεριφορά των ασθενών3,4. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμπτώματα αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά της νόσου, και μπορεί να οφείλονται και σε άλλες παθήσεις του κατώτερου ουροποιητικού.

Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ΚΥΠ είναι:

Αδύναμη/ μειωμένη ακτίνα ούρησης
Καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης
Διακοπτόμενη ούρηση
Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης, λόγω παραμονής υπολείμματος ούρων μετά από κάθε ούρηση
Συχνουρία την ημέρα
Νυκτουρία (συχνό ξύπνημα τη νύκτα για ούρηση)
Ξαφνική επιθυμία για ούρηση που δεν μπορεί να ανασταλεί και μπορεί να οδηγήσει σε επιτακτική ακράτεια των ούρων
Τα συμπτώματα της ΚΥΠ δεν είναι ίδια σε όλους τους άνδρες. Ταξινομούνται ανάλογα με την βαρύτητά τους σε ήπια, μέτρια και σοβαρά.

Η ΚΥΠ είναι μια χρόνια νόσος που εξελίσσεται. Με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα ενδέχεται να επιδεινωθούν (περισσότερα ξυπνήματα τη νύχτα για ούρηση, πιο ενοχλητική συχνουρία, μεγαλύτερη δυσκολία στην ούρηση, ακράτεια ούρων). Καθώς η νόσος εξελίσσεται, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές όπως οξεία επίσχεση ούρων (ο ασθενής αδυνατεί να ουρήσει), αιματουρία (παρουσία αίματος στα ούρα), επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις, βλάβη νεφρών. Οι επιπλοκές αυτές μπορεί καθιστούν αναγκαία τη χειρουργική επέμβαση6
Με τα πρώτα συμπτώματα, ακόμη και αν προς στιγμήν δεν σας ενοχλούν, μιλήστε με τον Ουρολόγο σας και μην τα αφήσετε να χειροτερεύσουν!

Ποια είναι η επίπτωση της ΚΥΠ στην ποιότητα ζωής των ασθενών;

Τα συμπτώματα ξεκινούν από απλή ενόχληση στην ούρηση και επιδεινώνονται επηρεάζοντας αρνητικά την καθημερινή ζωή και συμπεριφορά των ασθενών με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της ποιότητας ζωής τους3.
Λόγω των συμπτωμάτων, όπως συχνουρία και ξαφνική επιθυμία για ούρηση, οι άνδρες με ΚΥΠ αναγκάζονται πολλές φορές να οργανώνουν έτσι τις δραστηριότητές τους, ώστε να βρίσκονται κοντά σε μία τουαλέτα. Οι καθημερινές δραστηριότητες και κοινωνικές επαφές των πασχόντων περιορίζονται, τα συχνά ξυπνήματα τη νύκτα επηρεάζουν την ποιότητα του ύπνου και έτσι οι πάσχοντες νιώθουν κουρασμένοι την επόμενη μέρα με ελάττωση της ενεργητικότητας και παραγωγικότητάς τους, ενώ απώτερα μπορεί να επηρεαστεί η πνευματική και σωματική τους υγεία5.
Μην αφήσετε τα συμπτώματα να επιδεινώσουν την καθημερινότητά σας. Μιλήστε με τον Ουρολόγο σας!

Πώς διαγιγνώσκεται η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη;

Ο γιατρός στον οποίο πρέπει να απευθυνθείτε για την διάγνωση της ΚΥΠ είναι ο Ουρολόγος. Η διάγνωση βασίζεται τόσο στην κλινική εκτίμηση (ιστορικό ασθενούς) όσο και σε εργαστηριακές εξετάσεις (έλεγχος Ειδικού Προστατικού Αντιγόνου – PSA, υπερηχογράφημα κ.ά.).
Η έγκαιρη διάγνωση της ΚΥΠ είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς όσο πιο νωρίς διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί, τόσο περισσότερο επιβραδύνεται η εξέλιξη της νόσου και η επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Πώς αντιμετωπίζεται η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη;

Η αντιμετώπιση της ΚΥΠ ακολουθεί τα συμπτώματα του ασθενούς και το κατά πόσο επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του. Ο στόχος της θεραπείας για την ΚΥΠ είναι τόσο βραχυπρόθεσμος όσο και μακροπρόθεσμος7 και επικεντρώνεται στην:
Βελτίωση των συμπτωμάτων
Βελτίωση της ποιότητας ζωής
Πρόληψη των επιπλοκών, όπως η Οξεία Επίσχεση Ούρων

Η αντιμετώπιση της ΚΥΠ κατηγοριοποιείται σε προσεκτική παρακολούθηση, φαρμακευτική αγωγή και χειρουργική επέμβαση.

1. Η προσεκτική παρακολούθηση συστήνεται σε ασθενείς με συμπτώματα τα οποία δεν επιβαρύνουν την ποιότητα ζωής τους. Συνιστάται στον ασθενή να υποβάλλεται τακτικά σε έλεγχο (εργαστηριακό και κλινικό) για τυχόν εξέλιξη της νόσου, καθώς και να προβεί σε αλλαγές στον τρόπο ζωής του, όπως η αποφυγή της λήψης μεγάλης ποσότητας αλκοόλ ή υγρών, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της νύχτας.

2. Η φαρμακευτική αγωγή συστήνεται σε ασθενείς που ενοχλούνται από τα συμπτώματα, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής τους.
Υπάρχουν διαθέσιμες κατηγορίες φαρμάκων για την αντιμετώπιση της ΚΥΠ. Η πρώτη κατηγορία στοχεύει και επιδρά στην ταχεία βελτίωση των συμπτωμάτων, ωστόσο δεν επιδρά στην εξέλιξη της νόσου και κατ’ επέκταση στην μείωση του κινδύνου επιπλοκών. Η δεύτερη φαρμακευτική κατηγορία βελτιώνει τα συμπτώματα, όχι άμεσα, ωστόσο δρα μακροπρόθεσμα, μειώνοντας τον όγκο του προστάτη και προλαμβάνοντας επιπλοκές όπως την οξεία επίσχεση ούρων και την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση.
Πλέον υπάρχει διαθέσιμη μία νέα κατηγορία που επιτυγχάνει ταυτόχρονα άμεση βελτίωση των συμπτωμάτων και της ποιότητας ζωής αλλά και πρόληψη των επιπλοκών μακροπρόθεσμα.

3. Η χειρουργική αντιμετώπιση συστήνεται στους ασθενείς με έντονα υποκειμενικά ενοχλήματα ή με συμπτώματα που δεν υποχωρούν με τη φαρμακευτική θεραπεία ή σε ασθενείς που έχουν παρουσιάσει επιπλοκές (υποτροπιάζουσα επίσχεση ούρων, υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, υποτροπιάζουσα αιματουρία, νεφρική ανεπάρκεια κ.ά.)7.
Με έγκαιρη διάγνωση και με την έναρξη κατάλληλης θεραπείας μπορεί να επιτευχθεί ταυτόχρονα βελτίωση των συμπτωμάτων και της ποιότητας ζωής αλλά και πρόληψη των επιπλοκών μακροπρόθεσμα.