Hi-tech καπέλο σκέψης δημιουργεί ιδιοφυΐες

Κάποιοι πιστεύουν ότι όλοι μας κρύβουμε μια ιδιοφυΐα στο βάθος. Τώρα οι επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν τον τρόπο να τη βγάλουν στην επιφάνεια χρησιμοποιώντας ένα καπέλο! Για την ακρίβεια, δημιούργησαν ένα «σκεπτόμενο καπέλο» το οποίο εκπέμποντας μικρές μαγνητικές δονήσεις μπορεί να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου και να ξεκλειδώσει τις απίστευτες δυνατότητές του. Αυτό το καπέλο, που μοιάζει περισσότερο με φιλέ για τα μαλλιά, είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα όταν τοποθετήθηκε πειραματικά σε διάφορους εθελοντές, αφού μέσα σε λίγα λεπτά διαπιστώθηκε ότι βελτίωσε την καλλιτεχνική τους ικανότητα αλλά και το βαθμό κατανόησης ενός κειμένου. Αν τελειοποιηθεί η τεχνική στην οποία βασίζεται, η συσκευή μπορεί να αποτελέσει τη hi-tech «μούσα» των καλλιτεχνών όταν η δημιουργικότητά τους βρίσκεται σε ύφεση.

Η ιδέα αυτών των πειραμάτων ξεκίνησε από ανθρώπους σαν τον ήρωα της ταινίας «Ο άνθρωπος της βροχής», που υποδύεται ο Ντάστιν Χόφμαν, οι οποίοι έχουν εντυπωσιακά ταλέντα παρά το γεγονός ότι πάσχουν από νοητική αναπηρία. Κάποιοι από αυτούς έχουν τη δυνατότητα να φέρνουν εις πέρας πολύπλοκους υπολογισμούς ή διαθέτουν ένα «εσωτερικό ημερολόγιο» που τους βοηθάει να βρίσκουν την ακριβή ημέρα στην οποία παραπέμπει μια ημερομηνία. Αλλοι είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες ή μπορούν να αναπαράγουν ένα σύνθετο κομμάτι μουσικής ακούγοντάς το μόνο μία φορά. Αυτό προφανώς οφείλεται στην υπερδιέγερση κάποιας περιοχής του εγκεφάλου τους ή στη μειωμένη λειτουργία κάποιας άλλης και οι επιστήμονες αποφάσισαν να προκαλέσουν αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας του εγκεφάλου τεχνητά. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ πραγματοποίησαν πειράματα με το καπέλο που είναι εξοπλισμένο με μαγνητικό πηνίο για να σταματά τη δραστηριότητα του αριστερού μέρους του εγκεφάλου, η οποία ασχολείται με τη γενικότερη θεώρηση των πραγμάτων. Σε ένα από τα πειράματα ζητήθηκε από τους εθελοντές να ζωγραφίσουν ένα σκύλο, ένα άλογο ή ένα πρόσωπο από μνήμης και αφού σταμάτησε η λειτουργία αυτού του κέντρου για διάστημα 10-15 λεπτών, τέσσερις από τους έντεκα εθελοντές κατάφεραν να φτιάξουν πιο σωστά τις παραπάνω μορφές.