Αυτό είναι
ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ: Η μεγαλύτερη, ουσιαστικότερη και σοβαρότερη απάτη, η επιτυχής υλοποίηση της οποίας ταλάνισε, (δι)έφθειρε, καταπίεσε, εκμηδένισε και εξανδραπόδισε εκατομμύρια λαών –κι όχι μόνο τον Γαλλικό, όπως (φέρεται ότι) έκανε εν προκειμένω, η (φερόμενη ως) Αμερικανική απάτη- στην Ευρώπη (τέως Σοβιετική Ένωση, Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία Τσεχοσλοβακία, Ασία (Κίνα, Βιετνάμ, Λάος, Καμπότζη, Μιανμάρ, Βόρεια Κορέα), Αφρική (Αιθιοπία) και Καραϊβική (Κούβα) στην ιστορία της ανθρωπότητος
είναι η σύλληψη, οργάνωση, επιβολή και εγκαθίδρυση του κομμουνισμού με την μορφή στυγνών καθεστώτων ανηκόντων στο σύστημα του
λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού, για την αποτίναξη / απόσειση του οποίου απ' τον τράχηλο των λαών (και την συνακόλουθη ανακούφιση των) στις διάφορες –κυρίως Ανατολικοευρωπαϊκές- χώρες, όπου κυριάρχησε, έπρεπε να περάσουν 60 με 70 χρόνια διότι οι εμπνευστές, οργανωτές και εφαρμογείς της
1)
Επηγγέλθησαν, ψευδώς, την παροχή δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και λαϊκών ελευθεριών σε λαούς οι οποίοι -είτε πίστεψαν στις εξαγγελίες του κομμουνιστικού "ιδεώδους" και τις αποδέχτηκαν παθητικώς και ερήμην τους είτε τους επιβλήθηκε δια της βίας με τα όπλα ή μέσω «στημένων εκλογών, όπως στην Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία κλπ.)- διψούσαν για ατομικές ελευθερίες και την κατοχύρωση θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων.
Αντί για την δημοκρατία, την καθιέρωση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας, την εξασφάλιση ατομικών ελευθεριών και την κατοχύρωση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, «έφαγαν, κυριολεκτικώς, στην μάπα» μια στυγνή, καταπιεστική και ατέρμονη δικτατορία, η οποία δήθεν
θα ήρετο και θα την διαδεχόταν η άμεση, αντιπροσωπευτική δημοκρατία…όταν οι «αντεπαναστάτες, ιμπεριαλιστές εχθροί του λαού» θα είχαν εκλείψει μαζί με τον κίνδυνο να επανέλθουν στην εξουσία, η «αταξική κοινωνία» θα είχε επικρατήσει και οι λαοί οι οποίοι θα την υφίσταντο θα είχαν
«μάθει» να την διαχειριζόταν σωστά. Αυτή, λοιπόν, μεταφράστηκε σε μια συνεχή, ατελείωτη, πραγματική, ουσιαστικώς αντιλαϊκή, και φασιστική δικτατορία, η οποία δεν έλεγε να λήξει μέχρι της ξαφνικής διακοπής της αφού, εν τω μεταξύ, είχαν αφανιστεί πάμπολλες γενεές οι οποίες πέθαναν με το να αναμένουν ματαίως την υλοποίηση του οράματος (τους) για την επέλευση της τελικής πλήρους δημοκρατίας "αρχαιοελληνικού τύπου", την οποία λαχταρούσαν για πολλές δεκαετίες.
2)
Υπεσχέθησαν, απατηλώς, την προσφορά
εθνικής ελευθερίας,
ανεξαρτησίας και ακεραιότητας στους λαούς οι οποίοι ένιωσαν τον κομμουνισμό στο πετσί τους. Οι Σλοβάκοι ενώθηκαν -ερήμην τους- σε ένα τεχνητό κράτος/έθνος με τους Τσέχους, οι Μολδαβοί με τους Ρουμάνους, οι Λευκορώσοι, Αρμένιοι, Ουζμπέκοι, Κιργίσιοι, Ουκρανοί, Γεωργιανοί, Καζάχοι, Τουρκμένιοι, Μογκόλοι,
Λετονοί, Λιθουανοί και Εσθονοί με τους Ρώσους δια της βίας και δια των όπλων, απωλέσαντες την εθνική τους ελευθερία, ανεξαρτησία, ομοιογένεια και ακεραιότητα. Οσάκις δε οι λαοί αυτοί επεχείρησαν να απελευθερωθούν και να αποτινάξουν τον Ρωσικό ζυγό από τον αυχένα τους, δέχτηκαν την εισβολή και την αιματηρή κατάπνιξη των απελευθερωτικών τους κινημάτων από τα επι τούτω προστρέξαντα πάνοπλα στρατεύματα της δημοκρατικής, αντιϊμπεριαλιστικής, φιλευλεύθερης (μακαρίας τη λήξει, ευτυχώς, σήμερα) Σοβιετικής Ενώσεως.
Ας θυμηθούμε τις εισβολές των Σοβιετικών τανκς στην Πολωνία (1954), στην Τσεχοσλοβακία (1968) και στο Αφγανιστάν (1987), της Κίνας στην Βόρεια Κορέα και στο Θιβέτ καθώς και τις "μορφωτικές επαναστάσεις" στην Κίνα ή τις σφαγές στην Καμπότζη, Λάος και Μιανμάρ από τα στρατεύματα ή στρατιωτικά σώματα (Ερυθροί Χμερ κλπ.) των εκεί επικρατησάντων κομμουνιστικών καθεστώτων.
Εμείς οι Έλληνες γλυτώσαμε φθηνά την περίβλεπτη θέση μια «λαϊκής δημοκρατίας» Σοβιετικού τύπου με την καταστολή του κομμουνιστοκίνητου ανταρτοπολέμου στην (κυρίως ηπειρωτική Ελλάδα και Πελοπόννησο 1946-1949) από τον εθνικό στρατό με την βοήθεια των «λαομίσητων» Αμερικανών, χωρίς την οικονομική και στρατιωτική συμβολή των οποίων θα είχαμε ξυπνήσει κάποια μέρα με την Μακεδονία χαρισμένη στους Σκοπιανούς, τα Ελληνικά σύνορα να τελειώνουν λίγο έξω απ' την Λάρισα και την υπόλοιπη Ελλάδα χωμένη στην μιζέρια μια άλλης Αλβανίας, Ρουμανίας ή Βουλγαρίας και να αρχίζει ξανά απ' το μηδέν με την «περεστρόϊκα» αντί να είναι η σημερινή –οικονομικώς, στρατιωτικώς και πολιτικώς- ηγέτιδα χώρα στα Βαλκάνια, στην Νοτιανατολική Εΰρώπη, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή καθώς και την μόνη χώρα στις περιοχές αυτές η οποία είναι συγχρόνως το πλουσιότερο, πολιτικώς σταθερότερο και ισχυρότερο κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αφού είχαν συμβεί εκατόμβες Ελλήνων και η (επί πλέον) κατατροφή των υποδομών και της οικονομίας της χώρας μετά τα δεινά τα οποία είχε υποστεί κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου.
και
3)
Δελέασαν, δολίως, τους διάφορους λαούς, ομάδες μέσα σ' αυτούς του λαούς και ποικίλα μεμονωμένα (ενίοτε λίαν αξιόλογα) άτομα
ότι θα απήλαυναν της δήθεν καταργήσεως των κοινωνικών ανισοτήτων μέσω της καθιερώσεως μιας ψευδεπίγραφης «αταξικής» κοινωνίας
(στην οποία όλα τα ζώα θα ήσαν ίσα αλλά τα γουρούνια θα ήσαν πιο ίσα απ' τα άλλα ζώα, κατά τον Όργουελ), [/b]
ότι θα «έτρωγαν με χρυσά κουτάλια» λόγω της επελεύσεως μιας άνευ προηγουμένου ευημερίας-δώρου του κομμουνισμού (διάβαζε ουρές για –αν υπήρχαν ή αν έφταναν το ψωμί, η ζάχαρη, το αλεύρι, το κρέας τα παπούτσια, μέχρι και το χαρτί τουαλέτας κλπ., με το δελτίο σ' όλα τα κράτη του υπαρκτού σοσιαλισμού) και ότι
θα είχαν άμεση και βαρύνουσα επέμβαση, συμμετοχή και αρμοδιότητα στην διαμόρφωση και επιβολή της κρατικής εξουσίας υπέρ αυτών (όρα αφαιρέσεις διαβατηρίων, διαπομπεύσεις, ανασκολοπίσεις, συλλήψεις φυλακίσεις, βασανισμοί, διαπομπεύσεις, φυλακίσεις, στρατόπεδα εργασίας, «Γκουλάγκ» και εκτελέσεις οποιουδήποτε ατόμου (και της οικογενείας του/της) το οποίο θα τολμούσε να είχε άλλη γνώμη, άποψη ή κρίση απ' αυτήν των ιθυνόντων αυτών των καθεστώτων και, κυρίως,
να την εξέφραζε μεγαλοφώνως είτε γραπτώς είτε προφορικώς. Ποια απάτη, λοιπόν, από τις δύο είναι μεγαλύτερη σ΄ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας;