Τα «παιδία» λένε

Χθες το μεσημέρι γυρνούσαμε με το μικρό στο σπίτι. Οι δυό μας μέσα στο αυτοκίνητο. Επικρατούσε ησυχία μιας και ήταν κουρασμένος.
Είχε τρομερή κίνηση ,στροφές ο δρόμος, που να προσπεράσεις......
Ξαφνικά ένας βαρέθηκε να περιμένει στην ουρά και έκανε προσπέραση πάνω στην στροφή.
Και ακούω τον μικρό  πίσω μου να λέει:
<<Που πας βρε καραγκιόζη;>>

Έμεινα άφωνη

χαχαχαχα καλος ο μικρος  

χαχαχαχα Line. Το έχω ακούσει και γω από το γιο μου αλλά σε άλλη βερσιόν.
«Που πας ρε Καραμήτροοοοο???»

Πράγματι ο μικρός έχει πλάκες και ο τρόπος που τα λέει είναι τρομερός.
Ακούστε και το σημερινό:
Τον πείραζε συνέχεια η αδερφή του και αυτός τίποτα δεν μιλούσε, εκείνη συνέχιζε και στο τέλος
γυρνάει και της λέει:
<<Είσαι σοβαρή; Για σιμορφώσου ;>>
εκείνη συνέχιζε αλλά εγώ περίμενα να δω που θα καταλήξουν.
Στο τέλος γυρνάει ο μικρός και της λέει:
<<Άντε παιδάκι μου να σε δει κανένας γιατρός γιατί δεν πας καλά..είσαι βαρενέμη δλδ βαρεμένη.>> και της γυρνάει την πλάτη και φεύγει.
Σημειωτέων βέβαια ότι ο μικρός είναι 4 και η μεγάλη 10.

μπράβο!να τους χαίρεσαι !

Ο Άγγελος (ανηψιός μου 5 χρονών) την ώρα που η μητέρα του προσπαθεί να του φορέσει καλσόν και φουστανέλα για να παρελάσει την 25η Μαρτίου, προσβεβλημένος φωνάζει:

ΤΙ ΣΟΙ ΗΡΩΕΣ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΝΤΥΝΟΤΑΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ.................

Αφού ηρεμεί και πείθεται να ντυθεί, κοιτάζοντας μία φωτογραφία του Κολοκοτρώνη, ρωτάει την αδελφή μου:
"Μαμά, το 1821 υπήρχαν κομμωτήρια?"

"Δεν νομίζω, γιατί ρωτάς ?" απαντά η δόλια μάνα

ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΛΛΟΥΡΑ ΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΝΕ ? 

Κάτια να τον χαίρεστε!!!!
έξυπνος και με χιούμορ....!!!!

Φοβερός ο μικρός Κάτια να τον χαίρεστε.

Πήρα και εγώ τον μικρό προχθές Σάββατο και πήγαμε στο σούπερ μάρκετ, εκεί ήτανε μία μαμά με το κοριτσάκι της και ψώνιζαν.
Πιθανόν η μικρή κάτι ήθελε και η μαμά δεν της το πήρε και άρχισε να κλαίει... και ο δικός μου φεύγει πάει δίπλα της και της λέει:
<<ΩΩΩ πάψε την κλάμα σου......η μαμά είπε όχι τέλμα.>>Δλδ. σταμάτα το κλάμα η μαμά είπε όχι τέρμα.
Τρέχω εγώ γρήγορα ζητάω συγνώμη από την μαμά του κοριτσιού και πετάγεται πάλι ο μικρός και λέει:
<<γιατί ζητάς συνώμη τόσο κοροκέφαλη είναι που δεν καταβαλαίνει;>>δλδ.γιατί ζητάς συγνώμη τόσο ξεροκέφαλη είναι που δεν το καταλαβαίνει;
Σημειωτέον ότι εμένα ο μικρός δεν μου ζητάει ποτέ τίποτα και όλο αυτό το σκηνικό δεν του άρεσε καθόλου.
Θα το σκεφτώ να τον πάρω ξανά μαζί μου.

Κατια φοβερος ο μικρος!!!!!
Line μπραβο στον πιτσιρικα ,καλα ειπε στο "κοροκέφαλο" κοριτσακι, αφου η μαμα ειπε "τελμα"....χαχαχαχαχαχα  να τον χαιρεσαι,απαικτος ο μικρος!!!

Λίνα καταπληκτικός     

    

Να χαίρεστε τα παιδουλάκια σας!
Καιρό είχα να διαβάσω τις ατάκες τους και μου έφτιαξαν το κέφι! 

Ήρθε η ώρα να γράψω κι εγώ για το καμάρι μου.  Βέβαια, δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ...

Λοιπόν, είναι δύο χρονών προς τα τρία και έχει πολύ πυρετό. Επειδή έχουμε φοβηθεί πολύ, αποφασίζουμε να του βάλουμε το θερμόμετρο στο ποπουδάκι του για να είμαστε σίγουροι. Την επόμενη μέρα πηγαίνουμε στο γιατρό και μόλις μπαίνουμε στο ιατρείο ο Γιάννης φωνάζει στο γιατρό:
"Γιατλέ, γιατλέ, έχω πυλετό στον κ...ο." 

Ένα βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, διαπιστώνουμε πως ο Γιάννης βρίσκεται έξω από το δωμάτιό μας, ξύπνιος και μας κοιτάζει σκυμμένος στο άνοιγμα της πόρτας μας. Σηκωνόμαστε τρομαγμένοι και τον ακούμε που μας λέει:
"Μη φοβάθτε. Δεν είμαι φάνταθμα. Ο Γιάννης είμαι." 

Ένα Σαββατοκύριακο φιλοξενούμε τα δύο παιδιά της καλύτερής μου φίλης και ο Γιάννης κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με το κορίτσι, το οποίο είναι και η μεγάλη του αδυναμία. Ο Γιάννης τριών χρονών και το κοριτσάκι εννέα. Το άλλο πρωί, ρωτώντας τους πώς κοιμήθηκαν, το κοριτσάκι μου λέει πως δεν κοιμήθηκε καλά γιατί ο Γιάννης έπεφτε πάνω της όλη τη νύχτα και τη ζόριζε στον ύπνο. Ρωτώντας τον γιατί το έκανε, παίρνουμε την εξής απάντηση:
"Δεν το κάνω εγώ. Ο νεαυτός μου το κάνει." (όπου νεαυτός, εαυτός) 

Επίσης έλεγε και πολλές λέξεις αστείες όπως:
γούλιου γούλιου= τηλέφωνο
μπία= νερό
νιέχια = χέρια
μπρου χαχα= νερό σε επόμενο στάδιο
τάνα = Στάμος, ο κουνιάδος μου
πάφας = Σάββας, ο άλλος μου κουνιάδος
και πολλά άλλα που θα τα θυμηθώ και θα τα γράψω εν καιρώ. 

Λοιπόν, είναι δύο χρονών προς τα τρία και έχει πολύ πυρετό. Επειδή έχουμε φοβηθεί πολύ, αποφασίζουμε να του βάλουμε το θερμόμετρο στο ποπουδάκι του για να είμαστε σίγουροι. Την επόμενη μέρα πηγαίνουμε στο γιατρό και μόλις μπαίνουμε στο ιατρείο ο Γιάννης φωνάζει στο γιατρό:
"Γιατλέ, γιατλέ, έχω πυλετό στον κ...ο." 

Ένα βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, διαπιστώνουμε πως ο Γιάννης βρίσκεται έξω από το δωμάτιό μας, ξύπνιος και μας κοιτάζει σκυμμένος στο άνοιγμα της πόρτας μας. Σηκωνόμαστε τρομαγμένοι και τον ακούμε που μας λέει:
"Μη φοβάθτε. Δεν είμαι φάνταθμα. Ο Γιάννης είμαι." 

Καλα Δεσποινακι εχω πεσει κατω με τις ατακες του γιου σου!!!!!!!
Φοβεροοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

σήμερα άκουσα στην εκκλησία ''παπά ;;;;; εγώ θέλω ψωμί χωρίς πέτσα''
χαχαχαχαχα τα΄παιξε ο παπάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

σήμερα άκουσα στην εκκλησία ''παπά ;;;;; εγώ θέλω ψωμί χωρίς πέτσα''
χαχαχαχαχα τα΄παιξε ο παπάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

          
Αν τά 'παιξε λέει!!!           

Ένα βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, διαπιστώνουμε πως ο Γιάννης βρίσκεται έξω από το δωμάτιό μας, ξύπνιος και μας κοιτάζει σκυμμένος στο άνοιγμα της πόρτας μας. Σηκωνόμαστε τρομαγμένοι και τον ακούμε που μας λέει:
"Μη φοβάθτε. Δεν είμαι φάνταθμα. Ο Γιάννης είμαι." 

αγάπη μου...............τον φαντάζομαι χαχαχα