Αφιέρωμα σε όλες τις μητέρες !!!

Η Γιορτή της Μητέρας (Ιστορικό)
Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας. Η γιορτή της μητέρας στην Ελληνική Μυθολογία
Η Ρέα δίνει την πέτρα στον Κρόνο Η πρωταρχική αναφορά για γιορτή της μητέρας και της μητρότητας έρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά κατόπι στην κόρη της Ρέα σύζυγο και αδερφή του Κρόνου. Η Ρέα λατρεύεται σαν η "Μητέρα των Θεών" και σαν η πρώτη μητέρα καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Η αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.
Η γέννηση του Δία.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η γέννηση του Δία από την Ρέα όπως παρουσιάζεται από τους αρχαίους συγγραφείς. Ο Κρόνος άκουσε από τους γονείς του τον Ουρανό και την Γαία να προφητεύουν ότι θα τον εκθρόνιζε ο ίδιος του ο γιος όπως έκανε αυτός τον δικό του πατέρα. Θορυβημένος ο Κρόνος αναγκάζει την Ρέα να του παραδίνει τα νεογέννητα παιδιά τους κι αυτός χωρίς δισταγμό τα καταπίνει ώστε να μη γεννηθούν και να μην κινδυνεύσει ο θρόνος του. Έτσι ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, η Εστία, η Δήμητρα και η Ήρα καταλήγουν στο στομάχι του πατέρα τους. Δίας Γεμάτη απόγνωση η Ρέα και κουρασμένη από τις συχνές εγκυμοσύνες και χωρίς να έχει γίνει ακόμα μητέρα αποφασίζει να ξεγελάσει τον άσπλαχνο Κρόνο. Έτσι όταν έρχεται η ώρα να γεννήσει τον Δία ζητά βοήθεια από τους γονείς της. Εκείνοι την στέλνουν να γεννήσει το Δία στην Κρήτη. Εκεί στο όρος Ίδη και στη σπηλιά της Δίκτης η Ρέα γεννά τον Δία. Την ανατροφή του μωρού αναλαμβάνουν οι νύμφες και οι ιερείς Κουρήτες. Οι Κουρήτες, όποτε έκλαιγε ο Δίας, για να μην ακούει ο Κρόνος τα κλάματα του παιδιού χτύπαγαν τα δόρατά τους επάνω στις ασπίδες τους και χόρευαν για να κάνουν θόρυβο. Οι νύμφες τάιζαν το μωρό με το γάλα της κατσίκας της Αμαλθείας που κατά κάποια άλλη εκδοχή ήταν νύμφη. Η Ρέα επέστρεψε στον άντρα της και όταν ο Κρόνος της ζήτησε το νεογέννητο αυτή τύλιξε με πάνες μια πέτρα και του την έδωσε να την καταπιεί.
Μια άλλη εκδοχή λέει πως ο δύσπιστος Κρόνος της ζήτησε να θηλάσει το μωρό και καθώς εκείνη παρίστανε πως θηλάζει έπεσε γάλα από το στήθος της και έτσι δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες._________________

Οι μητέρες λατρεύτηκαν τουλάχιστο από την αρχαιότητα.
Στην αρχαία Ελλάδα η γονιμότητα εξασφαλιζόταν κατά την διάρκεια της άνοιξης με την θυσία παρθένων στη Ρέα, την μητέρα των θεών. Η πρακτική αυτή εγκαταλείφθηκε σύντομα όταν έγινε φανερό, ότι θυσιάζοντας τέλειες γόνιμες παρθένες ήταν ένας φοβερά ηλίθιος τρόπος για να γιορτάσεις την γονιμότητα!

Μία νεώτερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600.

Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους. Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία.
Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis.
Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας.
Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι, ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα.

Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα.

Σύμφωνα με έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια των διάφορων γιορτών.

Γαρίφαλα (τα λουλούδια της Γιορτής της Μητέρας)

Η σύγχρονη γιορτή της Μητέρας άρχισε όταν μερικές μητέρες από την Δυτική Βιρτζίνια των Η.Π.Α. "τα πήραν στο κρανίο", επειδή κανένας στην οικογένεια δεν τις βοηθούσε με τις δουλειές του σπιτιού, και αποφάσισαν να τους ανταποδώσουν στα ίσα. Το γεγονός καταγράφηκε στην ιστορία σαν το Μεγάλο Βρωμερό Απόστημα του 1908, κατά την διάρκεια του οποίου ολόκληρο το κράτος των Η.Π.Α. βρέθηκε να υποφέρει από έλλειψη καθαριότητας για τρεισήμισι εβδομάδες μέχρι που οι μητέρες κάλμαραν με λουλούδια και απελπισμένες εκκλήσεις γραμμένες σε ευχητήριες κάρτες!

ΤΑ ΓΑΡΥΦΑΛΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ...

Τα γαρίφαλα ήταν τα αγαπημένα λουλούδια της μητέρας της Anna Jarvis. Έτσι στο τρίτο ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη της μητέρας της το 1908 η εκστρατεία για την καθιέρωση μιας γενικής γιορτής της μητέρας άρχισε με μια σειρά προγραμμάτων στην εκκλησιά των Μεθοδιστών του Αγίου Αντρέα στην Φιλαδέλφεια.

Η Anna έστειλε 500 λευκά γαρίφαλα (τα αγαπημένα λουλούδια της μητέρας της) με ένα σημείωμα που έλεγε: "σε κάθε παριστάμενο να δοθεί ένα λευκό γαρίφαλο.
Στις μητέρες να δοθούν δύο, σε μνήμη της ημέρας.
Αυτά τα πεντακόσια γαρίφαλα δόθηκαν από μια αγαπημένη κόρη σε μνήμη και σε ένδειξη ιερού σεβασμού για την καλή και πιστή μητέρα της, την κυρία. Anna. R. Jarvis, που δούλεψε πιστά και αφιλοκερδώς για εικοσιδύο συνεχόμενα χρόνια, σαν άμισθη δασκάλα στο κυριακάτικό μας σχολείο, και που μόλις πριν λίγα χρόνια απεδήμισε σε ένα καλύτερο κόσμο για να θερίσει την ανταμοιβή των κόπων της εδώ. Στον καθένα να ζητηθεί να φορέσει αυτό το λουλούδι.

Αυτό το λευκό γαρίφαλο προτιμήθηκε γιατί ίσως αγγίζει μερικές από τις αξίες της μητρότητας. .... Η λευκότητα του που αντιπροσωπεύει την αγνότητα, η διαρκής ποιότητά του την ανιδιοτέλεια, το άρωμά του την αγάπη, η ευρεία του ανάπτυξη την φιλανθρωπία, και η μορφή του την ομορφιά..."

Στα επόμενα χρόνια η Anna έστειλε πάνω από 10,000 γαρίφαλα σαν δώρα στην εκκλησία του Αγίου Αντρέα.

Τα γαρίφαλα από τότε καθιερώθηκαν να φοριούνται σαν σύμβολα τιμής, κόκκινα για τους ζωντανούς και λευκά για τους νεκρούς. Τώρα πια, τα γαρίφαλα είναι συνηθισμένα παγκόσμια σαν σύμβολα αγνότητας, θάρρους και μητρότητας.___

ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΕΣΤΕ ΟΧΙ! Mütter, sagt NEIN! Ποίημα:

Εσύ. Επιστήμονα στο εργαστήριό σου.
Όταν αύριο σε διατάξουν ν΄ ανακαλύψεις έναν καινούργιο θάνατο ενάντια στην ζωή,
το μόνο πού θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. Ποιητή στο καμαράκι σου.
Όταν αύριο σε διατάξουν,
να μην γράφεις τραγούδια της αγάπης,
αλλά να τραγουδήσεις το μίσος, το μόνο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. Γιατρέ, στο κρεβάτι του αρρώστου.
Όταν αύριο σε διατάξουν
να γράψεις τους ασθενείς ικανούς για τον πόλεμο,
το μόνο που θα πρέπει να κάνεις είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. Ιερέα στον άμβωνα της εκκλησίας .
Όταν αύριο σε διατάξουν, να ευλογήσεις τον θάνατο και τα όπλα του πολέμου,
το μόνο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. Καπετάνιε στο καράβι.
Όταν αύριο σε διατάξουν,
αντί σακιά στάρι να μεταφέρεις κανόνια και τανκς,
το μόνο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. Πιλότε στο αεροδρόμιο.
Όταν αύριο σε διατάξουν να μεταφέρεις πάνω από τις πόλεις βόμβες φωσφόρου (σήμερα πλουτωνίου),
το μόνο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!
Εσύ. 'Ανθρωπε του χωριού, κι εσύ άνθρωπε της πόλης.
Όταν αύριο σου φέρουν την διαταγή να παρουσιαστείς στο στράτευμα,
το μόνο που θα πρέπει να κάνεις, είναι να πεις: ΟΧΙ!

Εσύ Μάνα. Από την Νορμανδία
και Μάνα από την Ουκρανία, εσύ,
Μάνα από το Φρίσκο και το Λονδίνο, εσύ,
Μάνα από το Τόκιο και το Μισισιπή,
εσύ, Μάνα από την Νεάπολη και το Αμβούργο,
το Κάϊρο και το Όσλο,
Μητέρα από όλα τα μέρη του Κόσμου,
Μητέρες του Κόσμου.
Όταν αύριο σας
διατάξουν να γεννήσετε παιδιά,
νοσοκόμες για τα στρατιωτικά νοσοκομεία και στρατιώτες για τα πεδία της μάχης.
Μητέρες στον Κόσμο, το μόνο που πρέπει να κάνετε, είναι να πείτε: ΟΧΙ!
Μητέρες, πέστε ΟΧΙ!

Αυτό το ποίημα το έγραψε ο ποιητής Βόλφγκανγκ Μπόρχερτ κατά τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, μετά τον ΙΙ παγκόσμιο πόλεμο, για όλους μας και για όλους τους καιρούς.

(Απόδοση από τα γερμανικά:

Σπύρος Γκάρος) e.Mail: sgaros@t-online.de_______________________________

Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες [/b]

Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες,
βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε:
"Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα."
Και είπε ο Θεός: " Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ;
Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.
" Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: "Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο."
"Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα," είπε ο Θεός.
"Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες."
"Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά.
"Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει,
"Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;" όταν ήδη αυτή ξέρει.
Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει,
και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει,
"Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ,"
χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
"Κύριε," είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του,
"Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.".
"Δεν μπορώ," είπε ο Θεός.
"Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα.
Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη,
που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί
να σταθεί κάτω από το ντους."
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά.
"Είναι πολύ απαλή," αναστέναξε."
"Αλλά και πολύ σκληρή!" είπε ο Θεός με έμφαση.
"Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα."
"Μπορεί να σκέφτεται;"
"Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει," είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της.
"Εδώ υπάρχει μια διαρροή," είπε.
"Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο."
"Δεν είναι διαρροή," είπε ο Θεός. "Είναι ένα δάκρυ."
"Και σε τι χρησιμεύει;"
"Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια."
"Είστε μεγαλοφυΐα," είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά,
"Δεν το έβαλα εγώ εκεί.

"ΤΖΙΒΑΕΡΙ

Αχ, η ξενιτιά το χαίρεται,
τζιβαέρι μου το μοσχολούλουδό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη
Αχ, πανάθεμά σε ξενητιά,
τζιβαέρι μου και σε και το καλό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Αχ, εγώ ήμουνα που το ’στειλα,
μου και μέλημα δικό μου Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη
Αχ, που πήρες το παιδάκι μου,
τζιβαέρι μου και το ’κανες δικό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά Μάνα πολλά μαλώνεις Μάνα πολλά μαλώνεις με κι εγώ μισέψει θέλω, να φύγω, να ξενιτευτώ, στα ξένα να γυρίζω, να κάμεις χρόνους να με ιδείς, χρόνους να μ' ανταμώσεις, να 'ρθούνε, μάνα μ', οι γιορτές, οι μεγαλοβδομάδες, να πας, μάνα, στην εκκλησιά, να κάμεις το σταυρό σου και να στραφείς στη μια μεριά και να στραφείς στην άλλη, να ιδείς μανάδες με παιδιά, γυναίκες με τους άντρες και τοτεσάς να θυμηθείς πως έχεις γιό στα ξένα, να θολαθούν τ' αμμάθια σου τη θάλασσα να βλέπεις. (Κρήτη

Του Κίτσου Η Μάνα

Του Κίτσου η μάνα κάθεται στην άκρη στο ποτάμι. Με το ποτάμι μάλωνε και το πετροβολούσε: -Ποτάμι για λιγόστεψε, ποτάμι στρέψε πίσω, για να περάσω αντίπερα, πέρα στα κλεφτοβούνια, πόχουν οι κλέφτες μάζωξη και οι καπεταναίοι. Τον Κίτσι τονε πιάσανε και παν να τον κρεμάσουν. Χίλιοι τον παν από μπροστά και δυο χιλιάδες πίσω κι η μάνα του του έλεγε κι η μάνα του του λέει: -Κίτσο μου πόχεις τ' άρματα τις ασημοπιστόλες; -Μάνα μουρλή, μάνα τρελή, μάνα ξεμυαλισμένη το τι τα θελεις τ' άρματα, τις ασημοπιστόλες, που μένανε με πιάσανε και πα να με κρεμάσουν; 'Ιδού και το ποίημα: 'Η καρδιά της μάνας Είπε στον ερωμένο της ή μάγισσα: «'Αφού πιστά ποθείς τον έρωτά μου, πήγαινε, φέρε την καρδιά τής μάνας σου και ριχ' την να την φάνε τα σκυλιά μου». Κι ο γιος από τον έρωτα παράφορος, απ’ το κακούργο πάθος μεθυσμένος, το πρόσταγμα τής λατρευτής του παίρνοντας, στη μάνα του χιμάει αγριεμένος. Και μπήγει κοφτερό μαχαίρι αλύπητα στα σπλάγχνα πού τον είχαν αναθρέψει και ξεριζώνει την καρδιά τής μάνας του και στη νεράιδα πάει, να τον πιστέψει. Μ' απ’ την ορμή παραπατώντας έπεσε. Και ή καρδιά τής μάνας ξεσχισμένη στα λασπωμένα χώματα κυλίστηκε. Και, μέσα εκεί. στη λάσπη. κυλισμένη, στο γιο της λέει στενάζοντας βραχνά: - Μη χτύπησες παιδί μου. πουθενά; J. Richepin ΜΑΝΑ -Μάνα, μανούλα μου γλυκιά που είσαι γιομάτη μυρουδιά, μη φεύγεις μην αναχωράς το σπίτι μας μην παρατάς. Κι άμα στον Άδη κατεβείς μετανιωμένη θα βρεθείς, τι κλείνει η πόρτα του Κατή με σιδερένια κλειδαριά που μήτε ανοίγει μήτε σπα. -Αν ε, μανούλα μου χρυσή, καλή παράδεισο να βρεις να μας αφήσεις την ευκή σ' αγγόνια σου και σε παιδιά.

(Από τα «Μοιρολόγια της Μάνης», βιβλίο της Βούλας_________________

ΜΑΝΑ είναι Αγαπη και Αγάπη είναι η προσφορά χωρίς προσδοκία

Γιορτή της Μητέρας από την αστεία της πλευρά.
ΠΗΓΗ: ΤΕΑΡ.ΤΖΙΑΡ & ΒΑΛΕΝΤΙΝ
======================

Ήρθε σχεδόν, για άλλη μια φορά η ώρα, να δώσουμε τον ετήσιο φόρο τιμής στο πιο μυστηριώδες, θαυμάσιο και παντοδύναμο από τα πλάσματα, την μητέρα - και δεν το λέω αυτό επειδή ίσως διαβάσει αυτές τις γραμμές μια μέρα. Η μητέρα είναι αληθινά η μαγική εκείνη κόλλα που κρατάει ενωμένη την σύγχρονη οικογένεια. Έτσι αποφασίσαμε να αποδώσουμε έναν ιδιαίτερο φόρο τιμής στις απανταχού μαμάδες παρουσιάζοντας αυτά τα λίγο - πολύ γνωστά πράγματα σχετικά με την μητρότητα, λιγάκι διαφορετικά είν' αλήθεια. ------------------------------

Η μαμά σας είναι προορισμένη να είναι η καλύτερη μαμά σ' ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από την πεθερά της φυσικά! Ο καθένας μας έχει μια μητέρα. Η μητέρα σας είχε μια μητέρα, και η μητέρα της μητέρας σας είχε μια μητέρα. Αυτό δίνει το δικαίωμα να υποθέσουμε ότι αν γυρίζαμε το χρόνο προς τα πίσω αρκετά μακριά, θα συναντούσαμε την πρώτη μητέρα, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά. Μερικοί υπογράφουν την θεωρία της Άπειρης Μητρότητας, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχει μια άπειρη μητέρα που είναι μητέρα όλων των μητέρων. Χάος!

Έρευνες κατέδειξαν ότι αν δεν υπήρχαν οι μητέρες, περίπου το 92% από εμάς θα πέθαινε από το κρύο, κυκλοφορώντας χωρίς κάποιο πανωφόρι, προτού προλάβει να συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του!

Ιερογλυφικά στην μεγάλες πυραμίδες της Αιγύπτου, ξεκάθαρα δείχνουν ότι ήταν γνωστό από την αρχαιότητα ακόμα, πως η απόλαυση της μητρότητας αρχίζει όταν τα παιδιά έχουν πέσει για ύπνο! Οι μητέρες πιγκουΐνοι μερικές φορές ισορροπούν τα αυγά τους στην άκρη του ράμφους τους, για να τα προστατέψουν από το παγωμένο έδαφος!
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι χωρίς μητέρες η πλειονότητα από εμάς θα ήμασταν υποσιτιζόμενοι πάνω στην ανάπτυξή μας, έχοντας σαν μοναδικό διαιτολόγιο χάμπουργκερ, γύρους, τσιπς και μπύρες.

Αν και είναι γνωστό ότι οι εργένηδες έχουν καταφέρει να επιβιώνουν για χρόνια με χάμπουργκερ, γύρους, τσιπς και μπύρες, οι ειδικοί επιβεβαίωσαν ότι ένα τέτοιο περιορισμένο διαιτολόγιο μπορεί να είναι ιδιαίτερα βλαβερό για ένα παιδί που βρίσκεται στην ανάπτυξη!
Είναι πέρα για πέρα φανερό, ότι μόνο οι μητέρες φαίνεται να καταλαβαίνουν αληθινά, ότι οι χιονόμπαλες είναι στην πραγματικότητα μια τροφική ομάδα!

Όταν η μητέρα σου λέει, "Το δωμάτιό σου είναι χάλια", αυτό δεν είναι απλά μια παρατήρηση. Σημαίνει, "Καθάρισε το δωμάτιό σου."

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι χωρίς τις μητέρες, τα περισσότερα άπλυτα, κυρίως των ανδρών, δεν θα πλένονταν μέχρι να μύριζαν χειρότερα κι από κλούβια αυγά!

Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, δεν χρειάζεται πλέον ξυπνητήρι.

Αυξάνεται επίσης η ικανότητά της να περπατάει σε ένα πάτωμα που "κολλάει" χωρίς να το καθαρίζει! Οι μητέρες έχουν το δικό τους είδος λογικής, που άμεσα και πειστικά εξαλείφει όλες τις διαφωνίες για χατίρι τους.
Η τυπική ανάπτυξη αυτής της λογικής εμπεριέχεται στο επιχείρημα,

"Είναι έτσι, επειδή το είπα εγώ!"