Τα must στην κουζίνα μας!

αληθεια εχετε αγαπημενα σκευη και υλικα οταν μαγειρευετε?
υπαρχει κατι που αν σας λειιπει απο το ψυγειο νιωθετε ανασφάλεια για το αποτελεσμα?

εγω ας πουμε εχω εξαρτηση απο το multi και τη χυτρα μου και απο υλικα δεν παραλειπω σχεδον ποτε την κανελλα στα κοκκινιστα και τις χρωματιστες πιπεριες που τις κολλαω οπου βρω...
εσεις? 

Από υλικά φροντίζω πάντα να έχω στο ψυγείο παρμεζάνα, τριμμένη ή έστω κομμάτι, πιπεριές, κρέμα γάλακτος και κονκασέ, και στο ντουλάπι μου κρεμμύδια και σκόρδο. Νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς αυτά, ακόμα και το πιο απλό φαγητό. Γενικά, όμως, λες και έχω το σύνδρομο της κατοχής, αν δεν είναι τίγκα τα ντουλάπια και το ψυγείο κάτι με πιάνει, δεν μου αρέσει να περιορίζομαι όταν μαγειρεύω γιατί μου λείπουν υλικά. Έτσι, έχω συλλογή από πιπέρια και μπαχαρικά, και πάω μανάβικο και σ/μ κάθε εβδομάδα ακόμα και για ένα-δύο πραγματάκια.

Από εργαλεία μου λείπουν πολύ τα καλά μαχαίρια για το κρέας και τα λαχανικά, και το μίξερ, που δεν έχω αποκτήσει ακόμα και με περιορίζει πάρα πολύ (από τα αγαπημένα μου γλυκά κανένα δεν μπορώ να φτιάξω ...). Το μούλτι το χρησιμοποιώ κι εγώ ανελλειπώς, καθώς και τις ξύλινες κουτάλες μου και τις επιφάνειες κοπής. Αυτά νομίζω, δεν θυμάμαι κάτι άλλο...

Από υλικά και τρόφιμα έχω σχεδόν τα πάντα στα ντουλάπια και στο ψυγείο, και αν μου λείψει κάτι βασικό δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα. Αυτά όμως που θεωρώ must στην κουζίνα μου είναι τα μπαχαρικά μου και τις σος. Έχω ένα ολόκληρο ντουλάπι αφιερωμένο σ’ αυτά. Πάνω από 30 είδη μπαχαρικών και σχεδόν όσες σος γνωρίζω (σόγια σος, τεριγιάκι, ούστερ σος, ταμπάσκο σε 2 χρώματα) και πολλές πολλές άλλες. Ακόμα και κάποιες που ακόμα δεν έχω δοκιμάσει. Φροντίζω συχνά να τα αντικαθιστώ για να μη χάνουν τη γεύση τους και τα αρώματά τους και αν μου λείψει κάποιο τρελλαίνομαι.
Από σκεύη τώρα για το μόνο που μπορώ να πω ότι σκοτώνω όποιον το αγγίξει είναι το μαχαίρι μου. Το έχω αγοράσει εδώ και αρκετά χρόνια, είναι επαγγελματικό και μου στοίχισε τότε μια περιουσία για να το αποκτήσω. Όταν πήγα να το αγοράσω δοκίμασα πολλά μαχαίρια μέχρι να καταλήξω ποιο είναι αυτό που ταιριάζει στο χέρι μου. Δεν επιτρέπω να το χρησιμοποιεί κανείς, το φυλάω χωριστά από τα άλλα μαχαίρια και το περιποιούμαι τακτικά για να μη μου χαλάσει. Το παίρνω πάντα μαζί μου όταν φεύγω για διακοπές στο νησί μου. Ακόμα και όταν πάω σε άλλο σπίτι να μαγειρέψω (στη μαμά μου, στη φίλη μου) το μαχαίρι το έχω από κοντά. Μια μέρα πέτυχα τον άντρα μου να κρατάει το μαχαίρι για να τρυπήσει μια κονσέρβα που του χάλασε το άνοιγμα και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Από τη στριγγλιά μου και μόνο «κέρωσε».

μαιιρη αυτη την εξαρτηση με το μαχαιρι να την κοιταξιες ..
δεν τη βρισκω λογικη ..αρε κατακαημενε μακη...

Προσωπικά νοιώθω καλά όταν υπάρχουν στο σπίτι πατάτες, κρεμμύδια, σκόρδο, κανέλλα, αλάτι πιπέρι, ντοματάκια κονκασέ, τυρί, πολλών πολλών ειδών μακαρόνια και κάποια κρέατα.
Τώρα κολλημένη δεν είμαι με κάποιο σκεύος, απλά το μούλτι μου διευκολύνει πολύ τη ζωή μου.
Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι, είχα 2 σχετικά κοντά μαχαιράκια με δοντάκια που είναι το δεξί μου χέρι. Δυστυχώς έχω μόνο το ένα και έχω αγχωθεί γιατί σίγουρα κάπου θα... προωθήσω και το άλλο.  Αυτό ίσως να είναι το κόλλημά μου αν μπορώ να το πω αυτό, γιατί τα λατρεύω.
Φιλιά

Από σκεύη τώρα για το μόνο που μπορώ να πω ότι σκοτώνω όποιον το αγγίξει είναι το μαχαίρι μου.  Όταν πήγα να το αγοράσω δοκίμασα πολλά μαχαίρια μέχρι να καταλήξω ποιο είναι αυτό που ταιριάζει στο χέρι μου. Δεν επιτρέπω να το χρησιμοποιεί κανείς, το φυλάω χωριστά από τα άλλα μαχαίρια και το περιποιούμαι τακτικά για να μη μου χαλάσει. Το παίρνω πάντα μαζί μου όταν φεύγω για διακοπές στο νησί μου. Ακόμα και όταν πάω σε άλλο σπίτι να μαγειρέψω (στη μαμά μου, στη φίλη μου) το μαχαίρι το έχω από κοντά. Μια μέρα πέτυχα τον άντρα μου να κρατάει το μαχαίρι για να τρυπήσει μια κονσέρβα που του χάλασε το άνοιγμα και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Από τη στριγγλιά μου και μόνο «κέρωσε».

Μιλάμε ακόμα για μαχαίρι ε;;;!!!! 

Κρεμμύδια, σκόρδο, λάδι και πουμαρό είναι από τα βασικά που θέλω στην κουζίνα μου. Επίσης κόκκους πιπεριού και πολύχρωμες πιπεριές!
Αντικείμενο φετίχ είναι το ξεφλουδιτήρι!!!

Αντικείμενο φετίχ είναι το ξεφλουδιτήρι!!!

αα πως το ξεχασα αυτο..λοιπον μια εποχη ειχα κολλημα μεγαλο με τα ξεφλουδηστηρια να φανταστειτε οτι ειχα και 3 εφεδρικα παντα
δεν καθαριζα πατατες χωρις αυτο και μια φορα την πατησα χοντρα.Ειχα παει στην πεθερα και μου σκαει ενα σακι πατατες(κυριολεκτικα σακι) να καθαρισω μιας και εκει ηταν μπολικα τα ατομα.
Χωρις το ξεφλουδιστηρι μου εκανα δε ξερω και εγω ποσες ωρες να τελειωσω σε σημειο να με κοιταει με στραβο ματι η πεθερα (γυρευε τι θα ελεγε ..μαπα το καρπουζι δλδ εγω κτλ  )
ευτυχως πλεον το ξεπερασα 
 

Στην δική μου κουζίνα κορίτσια από τρόφιμα υπάρχουν πάντα μπαχαρικά (όπου παθαίνω και ένα σύδρομο στέρησης ενίοτε και κατεβαίνω στην αγορά και ψωνίζω μπαχαρικά πολλές φορές άγνωστα για μένα), τυρί, κρασί (στην Οττάβα έχουμε την πολυτέλεια να υπάρχει στο σπίτι μας ειδικό δωματιάκι που φυλάμε το κρασάκι μας  ), ντοματάκια, σκόρδο και λάδι ελιάς (δεν πάω πουθενά χωρίς σκόρδο και λάδι).

Το δεξί μου χέρι όμως εδώ και 5 χρόνια είναι ένα μίξερ της Kitchen aid (ίδιο με αυτό που έχει ο Παρλιάρος στην εκπομπή του  ) για το οποίο είμαι περήφανη και δεν αφήνω κανένα να το αγγίξει, βεβαίως ο αρτοπαρασκευαστής μου, το shaker που φτιάχνω με το φίλο μου το Ράζαν μαργαρίτες (και που γίνεται έξαλλος ο άντρας μου γιατί μετά δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας  ), η μαντεμένια γάστρα μου που είναι θεόβαρη αλλά μας ανταμείβει με νοστιμότατο φαγάκι και το μαντεμένιο γιαπωνέζικο τσαγιερό μου το οποίο μου φτιάχνει τσάι κάθε απόγευμα εδώ και 15 χρόνια  . Επίσης να σας πω ότι στο σπίτι μας όλα τα πράγματα έχουν ονόματα. Το μίξερ ονομάζεται Κούλα, ο αρτοπαρασκευαστής μου είναι ο κ. Δημητράκης, το shaker είναι ο Μακρής, η γάστρα μου είναι η Καλλιόπη και το τσαγιερό μου λέγεται Πιπίτσα 

Εγώ πάλι ένα πράγμα σαν τη Μαίρη
Θεωρώ τα μαχαίρια μου απαραίτητα!!!! Χωρίς αυτά δεν μπορώ να κάνω σχεδόν τπτ....και δεν θέλω να μου τα αγγίζει κανείς  Πράγμα που δεν γίνεται, βέβαια, μιας και είναι αρκετά βαριά και μεγάλα κι έτσι κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να τα χρησιμοποιήσει
Επίσης από τα ντουλάπια μου δεν λείπουν ποτέ τα φρέσκα μπαχαρικά όλων των λογιών, η σόγια, το μπαλσάμικο και τα αποξηραμένα μανιτάρια.
Στο ψυγείο μου έχω πάντα φρέσκα μανιτάρια, βούτυρο αγελάδος, αυγά και λοβούς βανίλιας.

μαιιρη αυτη την εξαρτηση με το μαχαιρι να την κοιταξιες ..
δεν τη βρισκω λογικη ..αρε κατακαημενε μακη...

Σιγά καλέ... σε λίγο θα μου πεις ότι μεταλλάσσομαι σε Τζακ Νίκολσον στην ταινία «Λάμψη».

Εγώ πάλι ένα πράγμα σαν τη Μαίρη
Θεωρώ τα μαχαίρια μου απαραίτητα!!!!

Ορίστε.... κι άλλη που έχει τρέλλα με τα μαχαίρια της.
Πες τα Φλο μου. Που θα μας βγάλει τρελλές!

Να προστεθεί και άλλη μία στην παρέα με τα μαχαίρια παρακαλώ!!!! Έχω τρέλλα με τα μαχαίρια κουζίνας, και μάλιστα πρίν λίγο καιρό που βάφτισα ένα μωρό απο την Ολλανδία, οι γονείς του το δώρο που μου έκαναν σαν νονά ήταν ένα σέτ επαγγελματικά μαχαίρια κουζίνας  απο τα καλύτερα!!! Βέβαια έπεσε πολύ γέλιο για το δώρο μου, αλλά εγώ το καταχάρηκα
Καί βέβαια τα μπαχαρικά είναι κάτι που δεν λείπει ποτέ απο την κουζίνα μου

Τι μου λέτε βρε παιδια...
ααα το βραδυ θα ζητησω καινουργια μαχαιρια απο τον ανδρα μου..λετε να μου τα παρει ..μπααα 

ααα το βραδυ θα ζητησω καινουργια μαχαιρια απο τον ανδρα μου..λετε να μου τα παρει ..μπααα 

Εμένα μου πήρε ολόκληρη βαλίτσα με καμιά 40αριά επαγγελματικά μαχαιρια μέσα για τα πάντα αλλά αυτό που είναι όλα τα λεφτά είναι ένα μικρό μπαλταδάκι άλλο πράμα! 
Αγαπημένο εργαλείο στο σπίτι το μούλτι και το σετ quatro της fissler. Υλικά που δεν λείπουν ποτέ κρεμμύδια, ταμπάσκο, παρμεζάνα και μακαρόνια το Νο10. 

Το δεξί μου χέρι όμως εδώ και 5 χρόνια είναι ένα μίξερ της Kitchen aid

Πράγματι άμα τ' αγγίξεις δεν ξεκολλάς! είναι το "ferrari" της κουζίνα μου... αλλά και χωρίς ψαλίδι, καστανή ζάχαρη, χοντρό θαλασσινό αλάτι και όσο και ακούγεται περίεργο baby corn  δεν μπορώ να δουλέψω καθόλου...

Το δικό μου αγαπημένο αξεσουάρ είναι το σετ quatro της fissler, το τηγάνι της fissler, το μπλεντεράκι μου και η γάστρα μου. Αυτό όμως που είναι το φετίχ μου, είναι τα γεμάτα ντουλάπια και το γεμάτο ψυγείο. Θέλω να έχω τα πάντα στο σπίτι. Είτε πρόκειται για τυριά, κρέμες γάλακτος, σάλτσες, ζυμαρικά, όσπρια και δε συμμαζεύεται. Αυτό το σύνδρομο της κατοχής, μάλλον το κληρονόμησα από τους γονείς μου, οι οποίοι πάντα μα πάντα ψώνιζαν δωδεκάδες από όλα τα είδη.