Από τα πλέον αγαπημένα μου μέρη στις Κυκλάδες είναι το ΟΥΖΕΡΙ Η ΓΑΛΗΝΗ στη Χώρα Νάξου. Αυτό βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στα χωριά του νησιού [απέναντι απ' το ουζερί βρίσκεται το γήπεδο του Πανναξιακού]. Πρόκειται για ένα μικρό μαγαζί, με τραπεζάκια στπ πεζοδρόμιο, που ... παραπέμπει σε παλιές εποχές !!!
Αλλά αυτό που μού αρέσει σε αυτό το ναξιώτικο μαγαζάκι είναι ότι ... ΣΕΡΒΙΡΕΙ ΨΑΡΙΑ Β΄, Γ΄και Δ΄ ΔΙΑΛΟΓΗΣ, τα οποία μάλλον ... δεν τα βρίσκεις πουθενά αλλού !!! Μού αρέσει να πηγαίνω στη βιτρίνα με τον πάγο και ... να διαλέγω ό,τι ποθεί η ψυχή μου από τα επονομαζόμενα "σκάρτα" ψάρια [που ... όχι μόνο δεν είναι σκάρτα αλλά ... μάλλον είναι τα νοστιμότερα απ' όλα] : Χειλούτσες, μένουλες, χάνους, πέρκες, γύλους, σκαράκια, σκορπινάκια ... όλα φρεσκότατα, μόλις ψαρευτήκανε .... καμιά φορά η βιτρίνα είναι γεμάτη και με γόπες [μιλάμε πιο φρέσκες γόπες δεν έχω ξαναφάει], σαφρίδια και ζαργάνες .... Κι αφού διαλέξω ό,τι ψάρι γουστάρω ... αυτά πάνε κατευθείαν στο τηγάνι !!! Να σκεφθείτε ότι πέρυσι το καλοκαίρι ο εστιάτορας - που εδώ και χρόνια με έχει "πάρει πρέφα"ότι μου αρέσουν αυτά τα ψάρια - μού λέει : "κάτσε να σε κεράσω κι άλλα ψάρια που μόλις τώρα βγήκαν από το δίχτυ". Και με κέρασε - αν είναι δυνατόν !!! - τηγανητές καλόγριες
!!!! Πολύ νόστιμες !!!!
Με μια μερίδα τέτοια απλά και ταπεινά ψάρια στο μικρό ουζερί της Νάξου, μια αγκουροντομάτα και ένα καραφάκι ΠΛΩΜΑΡΙ .... νιώθω πολύ - πολύ ευτυχισμένος !!! Άλλωστε ... ο άνθρωπος δεν θέλει και περισσότερα για να περάσει καλά ....
{Όλα αυτά με κάνουν να θυμάμαι και τον μεγάλο ΜΑΝΟ ΛΟΪΖΟ, που όποτε πριν πολλά - πολλά χρόνια πήγαινε σε ένα ταβερνάκι στην παραλία της Κερατέας, παράγγελνε ούζο με ένα πιατάκι μαριδούλες, μια ντοματούλα κομμένη στα τέσσερα και δυο - τρεις ελιές, κοίταγε τη θάλασσα κι έλεγε "αααχ ... αυτή είναι ζωή" [αυτά αναφέρονται στο βιβλίο "Μάνος Λοϊζος - Για μια μέρα ζωής" εκδόσεις ΙΑΝΟΣ]}.
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
