Παιδικοί Σταθμοί,προετοιμασία των παιδιών και συμπεριφορά των γονιών

[Μαμά τι είναι ο παιδικός σταθμός; Τι να πείτε στο παιδί σας για να το προετοιμάσετε]

Μαμά τι είναι ο παιδικός σταθμός; Τι να πείτε στο παιδί σας για να το προετοιμάσετε
Η πρώτη μέρα στο παιδικό σταθμό αποτελεί σημαντική αλλαγή στη ζωή του παιδιού και της οικογένειας. Οι πρώτες μέρες συχνά συνοδεύονται από κλάματα και ψυχική κούραση τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.

Καταλυτικό είναι ότι τα συναισθήματα αυτά είναι έντονα όχι μόνο για το παιδί, αλλά και για τους γονείς, οι οποίοι έρχονται σε επαφή συνειδητά ή ασυνείδητα, με τις δικές τους εμπειρίες αποχωρισμού από την οικογένειά τους και ένταξης τους στη κοινωνία του παιδικού σταθμού.

Η προετοιμασία, λοιπόν, αφορά τόσο το παιδί όσο και τους γονείς που πρέπει πρώτα αυτοί να αντιμετωπίσουν και να ρυθμίσουν το δικό τους άγχος και ανησυχίες, για να βοηθήσουν το παιδί τους.

Πώς προετοιμάζουμε λοιπόν ένα παιδί για τη πρώτη μέρα στο παιδικό σταθμό?.....

Ο παιδικός σταθμός και το περιβάλλον που κυριαρχεί εκεί, είναι η πρώτη εικόνα της κοινωνίας που αποκτά ένα παιδί προσχολικής ηλικίας.

Η εξιδανίκευση – τι αποτέλεσμα έχει?

Πολλές φορές οι γονείς θέλοντας να βοηθήσουν τα παιδιά τους να προσαρμοστούν καλύτερα για την επίσκεψη στον παιδικό και το ξεκίνημα της χρονιάς, προσπαθούν δημιουργήσουν μια όσο δυνατόν θετική εικόνα για το τι είναι ο παιδικός σταθμός.
Σε αυτή τους την προσπάθεια είναι πιθανό να τον περιγράψουν σαν να είναι ένα μέρος σχεδόν τέλειο και αψεγάδιαστο, όπου τα παιδιά τους ή και τα άλλα παιδιά είναι πάντα χαρούμενα και ευτυχισμένα.
Στην πραγματικότητα όμως, ο παιδικός σταθμός είναι ένα μικρό δείγμα της κοινωνίας, το οποίο όπως και η ίδια η κοινωνία, έχει στιγμές οι οποίες χαρακτηρίζονται και απο δυσάρεστα συναισθήματα όπως απογοήτευση, θυμός, αποχωρισμός, στεναχώρια, μοναξιά.

Ανάμεσα στους υπόλοιπους παιδαγωγικούς στόχους του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου είναι λοιπόν απαραίτητο να υπάρχει και ο στόχος να βοηθηθούν τα παιδιά, στο να εκφραστούν και να βρίσκουν λύσεις για την αντιμετώπισή αυτών των συναισθημάτων και καταστάσεων.
Έτσι, οι συνθήκες που βιώνει ένα παιδί αυτές τις μέρες, μετατρέπονται σε εργαλεία για την σωστή συναισθηματική προετοιμασία του παιδιού για την μετέπειτα ζωή του.

Επίσης, το γεγονός ότι τις πρώτες μέρες ή δεκαήμερο ενα παιδί θα κληθεί να αποχωριστεί τον γονέα του αποκαλύπτει στο παιδί ότι ο παιδικός σταθμός δεν είναι τελικά κάτι τόσο ωραίο ή τέλειο.
Ειδικά τις πρώτες μέρες, τα παιδιά που μόλις έχουν αποχωριστεί για πρώτη φορά τους γονείς τους ναι μεν παίζουν και είναι χαρούμενα που παίζουν με άλλα παιδιά και παιχνίδια, αλλά στο βάθος των σκέψεών τους κυριαρχεί ακόμα το πότε θα δούν πάλι τους γονείς τους.
Θα περάσουν αρκετές εβδομάδες μέχρι αυτή η σκέψη να μην προκαλεί ανησυχία στα παιδιά και ακόμα περισσότερες εβδομάδες για να συνειδητοποιήσουν και να νιώσουν τα ίδια τι κερδίζουν απο τον παιδικό σταθμό: φίλους, την αίσθηση ότι έχουν ένα δεύτερο σπίτι, όπου είναι αγαπητά, όπου ανακαλύπτουν κάθε μέρα νέα πράγματα, όπου μπορούν να παιξουν με πολύ περισσότερα παιχνίδια απο ότι στο σπίτι.
Άρα η εικόνα ενός τέλειου και υπέροχου μέρους αφού αυτό δεν είναι πραγματικότητα αλλά ούτε και το ζητούμενο, δεν βοηθά τα παιδιά, μιάς και στην ουσία τα παραπλανεί.

Η εξιδανικευμένη περιγραφή του παιδικού σταθμού μπορεί να αποφέρει ακριβώς το αντίθετο απο το επιθυμητό αποτέλεσμα μιάς και ένα παιδί στο οποίο οι γονείς έχουν περιγράψει τον παιδικό σταθμό σαν τέλειο και υπέροχο μέρος, θα αντιμετωπίσει απογοήτευση πολύ μεγαλύτερη, απο ένα άλλο παιδί το οποίο οι γονείς έχουν προετοιμάσει για τις πραγματικές συνθήκες που θα συναντήσει.

Πως να περιγράψετε τον παιδικό σταθμό στο παιδί σας?

Ποιός είναι τελικά ο ιδανικός τρόπος για να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί τους στο νέο αυτό ξεκίνημα? Τι μπορούν να πούν χωρίς να αισθάνονται ότι προσπαθούν να ξεγελάσουν το παιδί τους?

Απο τα παραπάνω προκύπτει ότι η περιγραφή σαν κάτι το ιδανικό δεν βοηθάει τα παιδιά να προετοιμαστούν για αυτή την νέα εμπειρία.

Είναι λοιπόν σημαντικό να ξέρει ένα παιδί τι να περιμένει στην πραγματικότητα απο τον παιδικό σταθμό.

Αποφύγετε δηλαδή φράσεις όπως «Θα περάσεις φανταστικά» «Θα παίξετε τα πιο φοβερά παιχνίδια που έχεις δεί ποτέ».
Ηρεμήστε το με πληροφορίες αντί με χαρακτηρισμούς: σε ποιά δωμάτια θα πηγαίνει, τι θα κάνει εκεί, ποιός θα είναι μαζί του.
Τα βήματα που θα ήταν καλό να ακολουθήσετε, είναι:

Ενημερωθείτε για την ποιότητα της προσχολικής αγωγής και αναζητήστε υλικό που θα σας βοηθήσει να την αξιολογήσετε, έτσι ώστε να βρείτε τον κατάλληλο παιδικό σταθμό.

Επισκεφτείτε τον παιδικό σταθμό εσείς, έτσι ώστε να μπορείτε να τον περιγράψετε στο παιδί σας.
Μιλήστε μαζί του πώς είναι στον παιδικό σταθμό. Tα παιδιά προσχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πολύ καλά τις ξεκάθαρες περιγραφές. Προσπαθήστε όσο γίνεται να μην βαθμολογείτε συναισθηματικά τις περιγραφές σας, δίνοντας τους ουδέτερο τόνο, σαν όλα να είναι κάτι πολύ φυσιολογικό. Για να διευκολύνετε αυτές τις περιγραφές, προμηθευτείτε παραμύθια και βιβλία για παιδιά τα οποία απεικονίζουν την καθημερινότητα στον παιδικό σταθμό. Αναζητήστε βιβλία που να περιγράφουν μεταξύ άλλων και το πως αισθάνεται ένα παιδί που είναι μακριά απο τον γονέα του ή πως αισθάνεται που παίζει με τα άλλα παιδιά. Με αυτό το τρόπο βοηθάτε το παιδί σας να εξοικοιωθεί με την έννοια του παιδικού σταθμού και των καταστάσεων που προκύπτουν εκεί.
Αποφύγετε να του πείτε ότι θα πηγαίνει εκεί "μόνο του". Έτσι ώστε να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι εσείς δεν θα είσαστε στον παιδικό σταθμό, είναι καλύτερο να του αναφέρετε ότι εκεί είναι δασκάλες και άλλα παιδιά (με την βοήθεια του παραπάνω βιβλίου), ότι και άλλοι γονείς αποχαιρετούν τα παιδιά τους το πρωί και ότι δεν θα είναι μόνο του.
Εξηγήστε στο παιδί σας τι είναι μια δασκάλα. Πείτε: «Οι δασκάλες βοηθούν τα παιδιά να παίξουν με όλα τα παιχνίδια, τους δείχνουν κόλπα, τα βοηθάνε εάν θέλουν να πάνε τουαλέτα, τους λένε αν χρειαστεί να κάνουν ησυχία ή να μοιραστούν τα παιχνίδια τους με τα άλλα παιδιά, τα βοηθάει να είναι ευγενικά, τους μαθαίνει να μαζεύουν τα παιχνίδια τους και άλλα. Τους δείχνει και τραγουδάκια και περίεργους χορούς.»
Δείξτε ένα ημερολόγιο, και μιλήστε για το ποιές μέρες είναι μέρες που πάτε εσείς στην δουλειά και εκείνο στο παιδικό σταθμό. Έχετε υπόψη σας ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν έχουν ακόμα την αντίληψη του χρόνου. Ο λόγος που δείχνετε το ημερολόγιο είναι για να καταλάβουν ότι δεν θα πηγαίνουν κάθε μέρα στον παιδικό σταθμό και ότι εσείς τις ίδιες μέρες θα πρέπει να πηγαίνετε στην δουλειά σας.
Μιλήστε για το εάν θα τρώει ή θα ξεκουράζεται το απόγευμα εκεί.
Επισκεφτείτε τον παιδικό σταθμό μαζί με το παιδί σας, έτσι ώστε να δεί που παίζουν τα παιδιά, που τρώνε και που ξεκουράζονται.
Αποφύγετε να του πείτε το τι θα μάθει στον παιδικό σταθμό – πιθανώς να πιστέψει ότι πρέπει να το κάνει αυτό απο την πρώτη μέρα.
Αποφύγετε επίσης να απευθύνετε στο παιδί σας ερωτήσεις όπως: «αν φύγω θα μου λείψεις – εσένα θα σου λείψω;» μιας και θα το επιβαρύνουν συναισθηματικά και θα του προκαλέσουν ανησυχία.
Η ήρεμη φωνή και διάθεσή σας, θα κάνουν το παιδί σας να αισθανθεί ότι θα είναι ωραία να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, χωρίς να εξιδανικεύσουν την έννοια του.

Ιδέες για να προετοιμαστείτε καλύτερα για την πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό:

Καλέστε ένα άλλο παιδί που θα πηγαίνει στον ίδιο παιδικό/τάξη, έτσι ώστε να παίξουν μαζί με το παιδί σας και να γνωριστούν. Έτσι θα έχει τουλάχιστον ένα «φίλο» την πρώτη μέρα που θα πάει (ζητήστε απο την διεύθυνση να σας βάλει σε επαφή με τους άλλους γονείς).
Πείτε στο παιδί σας «την Δευτέρα θα πάμε στον παιδικό σταθμό. Τι θέλεις να έχεις μέσα στην τσάντα σου, ζωάκια ή αυτοκινητάκια?» δίνοντας του την αίσθηση ότι έχει και εκείνο κάποιον έλεγχο στα όσα συμβαίνουν, και μην ξεχνάτε να δίνετε πάντα επιλογές στα όσα του λέτε ότι θα κάνει ή θα συμβούν: «Εάν δεν θέλεις να κάνεις αυτό που σου λέει η δασκάλα μπορείς να της το πείς, και να την ρωτήσεις εάν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο».
Ακόμα καλύτερα είναι να αφήσετε να φτιάξει το ίδιο την τσάντα του, με μια αλλαξιά ρούχα και ότι άλλο θέλει.
Πείτε στο παιδί σας ότι όσα απο τα δικά του παιχνίδια δεν θέλει να τα μοιραστεί με τα άλλα παιδιά, μπορεί να τα βάζει πίσω στην τσάντα του αφού τους τα δείξει, ή να ζητάει απο την δασκάλα του να τα «κρύψει» για να μην τα πάρει κάποιος άλλος.
Εάν θέλει να πάρει μαζί του όπλα και σπαθιά, μην το απαγορεύσετε. Εξηγήστε όμως ότι μπορεί να τα δείξει το πρωι σε όλα τα παιδιά, αλλά δεν μπορούν να παίξουν με αυτά (συνήθως στους παιδικούς σταθμούς απαγορεύονται τα όπλα και τα σπαθιά). Μπορεί να καλέσει κάποιους φίλους/φίλες όμως να παίξουν στο σπίτι με αυτά αφού δεν γίνεται στον παιδικό σταθμό.
Αναπτύξτε μια ρουτίνα αποχαιρετισμού. Οι φόβοι του παιδιού όταν φεύγετε μπορεί να είναι οι εξής: το ότι δεν θα ξαναγυρίσετε, ότι μπορεί να χάσετε το δρόμο σας και να μην ξέρετε πως να ξαναβρείτε τον παιδικό σταθμό. Για αυτό βρείτε μια φράση που θα χρησιμοποιείτε σταθερά η οποία θα καθησυχάζει το παιδί σας, ώς προς το πότε θα σας ξαναδεί: «Θα σε δώ σύντομα και στο πι και φί, τσάκ μπάμ μπαμ και τσιρλιφί!» Μπορείτε επίσης να βρείτε ένα συγκεκριμένο χαιρετισμό, όπως πχ αεροπλανάκι ή κάποια άλλη στριφογυριστή αγκαλιά που μπορείτε να κάνετε πάντα εκείνη τη στιγμή. Μπορεί και να είναι μια απλή φράση: «Δώσε μου ένα μεγάλο φιλί, και μετά όταν θα σε δώ θα μου πείς τι παιχνίδια παίξατε!»
Όσο και να θέλετε να φύγετε απο τον παιδικό σταθμό στα γρήγορα χωρίς να το αποχαιρετήσετε, ειδικά εάν είναι απασχολημένο, αντισταθείτε σε αυτό το πειρασμό. Το παιδί σας θα ταραχθεί πολύ περισσότερο εάν ανακαλύψει ότι το αφήσατε και φύγατε χωρίς να πείτε κάτι.
Δώστε χρόνο στον εαυτό σας, έτσι ώστε να προετοιμαστείτε οι ίδιοι για να συναισθήματα που πιθανώς θα αντιμετωπίσετε εσείς, σε αυτό το πρώτο σημαντικό βήμα στη ζωή του παιδιού σας.
Όσο πιό καλά είσαστε εσείς προετοιμασμένοι, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να είναι και το παιδί σας.

Μ.Στυλιανάκη
πηγηwww.parents.gr
https://www.parents.gr/psych/a257

[Πρώτη ημέρα χωρίς την μαμά...στο νηπιαγωγείο/παιδικό σταθμό.]

Πρώτη ημέρα χωρίς την μαμά...στο νηπιαγωγείο/παιδικό σταθμό.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί τους, την πρώτη αυτή μέρα στο νέο περιβάλλον?

Η πρώτη φορά που ο γονιός θα αφήσει το παιδί του στο σχολείο είναι βαρυσήμαντη, για εκείνον όπως και για το παιδί του.

Πολλοί παιδικοί σταθμοί αναγκάζουν τους γονείς να αποχωρήσουν απο την πρώτη κιόλας μέρα, αφήνοντας το παιδί τους μόνο του για πρώτη φορά, χωρίς εκείνο να έχει ακόμα χτίσει μία σχέση εμπιστοσύνης απένταντι στις δασκάλες του. Για ένα παιδί το οποίο δεν έχει την εμπειρία του τί είναι η δασκάλα, τάξη και σχολείο, αυτό μπορεί να προκαλέσει μία τραυματική εμπειρία.

Για αυτό το λόγο, ακόμα και για ένα παιδί πεντέμισυ ετών που δεν έχει ξαναπάει στο νηπιαγωγείο, όπως και για ένα παιδί 2 ετών, είναι απαραίτητο να παραμένει ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης τις πρώτες μέρες στον παιδικό σταθμό - όχι για να συμμετέχει στις δραστηριότητες, αλλά απλώς να παρευρίσκεται σε έναν χώρο εκτός της τάξης, όπου το παιδί μπορεί να τον προσεγγίσει ανα πάσα στιγμή μόνο του ή με την βοήθεια της δασκάλας.

Τις μέρες όπου θα παρευρίσκεται ο γονέας, τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν μία σχέση με την δασκάλα τους, με τα άλλα παιδιά και να έχουν πρώτα μία πολύ θετική εμπειρία απο την επίσκεψη στο "σχολείο".

Μπορείτε να πείτε στο παιδί σας ότι:

δεν θα φύγετε χωρίς να το χαιρετήσετε (και να το τηρήσετε).
τον λόγο που πρέπει να φύγετε: είναι γιατί πρέπει να πάτε στο σουπερμάρκετ για να μαγειρέψετε, για να φατε μετα όλοι μαζι το αγαπημένο του φαγητό, ή να πάτε στο γιατρό ή να κάνετε κάτι που ξέρει ότι είναι απο τα απαραίτητα πράγματα της ζωής. Σε αυτά που θα πείτε, είναι ιδιαίτερα επιθυμητό να συμπεριλαμβάνει την λέξη "έκπληξη" (την οποία θα έχετε πάρει όταν το ξαναδείτε ή θα είναι μία αγαπημένη δραστηριότητα).
άν σας πεί "μείνε εδώ" πείτε: "το σχολείο δεν είναι για μαμάδες - και οι δασκάλες, ούτε αυτές έχουν τη μαμά τους εδώ"
Θα βοηθήσετε το παιδί σας να προσαρμοστεί, εάν τις πρώτες εβδομάδες το ρωτήσετε ποιά αγαπημένα του παιχνίδια θα ήθελε να δείξει στους νέους του φίλους: κόλπο χορευτικό ή κάποιο χοροπηδητό, ή CD με μουσική ή παραμύθι. Έτσι του δίνετε ένα καλό κίνητρο να πλησιάσει τα άλλα παιδιά. Πείτε του να το δείξει, αλλά μετά για να μήν το χάσει να το βάλει στην τσάντα του (με την βοήθεια της δασκάλας του).
Επίσης, πείτε στην παιδαγωγό, ποιά είναι τα αγαπημένα παιχνίδια του παιδιού σας έτσι ώστε να παίξουν μαζί με αυτά και να έχουν κάποιο θέμα συζήτησης.

"Μαμά μή φύγεις!!"

Είναι πολύ φυσιολογικό ένα παιδί να κλάψει τη στιγμή που θα αποχωρήσει ο γονέας του - όχι μόνο τις πρώτες μέρες, αλλά και τις επόμενες εβδομάδες ή κάποια μέρα μετά απο μήνες.
Το κλάμα δείχνει το δέσιμο του παιδιού με τον γονιό και για αυτό το λόγο θεωρείται ως ένα υγιές σημάδι που εκφράζει ένα παιδάκι το οποίο αποχωρίζεται τον γονέα του ακόμα και για λίγο.

Το συναίσθημα του αποχωρισμού που νιώθει ένα παιδί, είναι κάτι που μπορεί να εκφραστεί και με θυμό, όχι μόνο με κλάμα. Κάποιο ίσως να αρνηθεί να μοιραστεί με τους γονείς του τις εμπειρίες του, ή να δείξει ότι στεναχωριέται με κάποια άλλη αιτία (ότι τα παιδιά δεν το παίζουν ή το χτυπάνε).

Σαν αποτέλεσμα του θυμού αυτού, στον παιδικό σταθμό, ένα παιδί μπορεί να χτυπάει το πάτωμα, τον τοίχο, ή τις δασκάλες (τις οποίες μπορεί να θεωρεί υπαίτιες της "εγκατάλειψής" του), να ρίχνει παιχνίδια, ή ακόμα και να αυτοτραυματιστεί πάνω στην ένταση την οποία βιώνει. Σε αυτή την περίπτωση φυσικά η δασκάλα θα φροντίσει να το εμποδίσει απο το να κάνει κακό στον εαυτό του ή σε άλλους.

Απο την στιγμή όμως που δεν κάνει κακό στον εαυτό του και στους άλλους, θεωρείται υγιές να εκφράσει αυτό του τον θυμό. Η εκτόνωση αυτή θα το βοηθήσει να εκφράσει τα συναισθήματά του και να επεξεργαστεί έτσι τον αποχωρισμό απο τον γονέα.

Τι είναι καλό να αποφύγετε:

να πάτε εσείς το παιδί σας στην παιδαγωγό. Αφήστε το ίδιο το παιδί να προσεγγίσει την παιδαγωγό όταν είναι εκείνο έτοιμο ή την παιδαγωγό να το προσεγγίσει η ίδια.
να μην καθυστερείτε πολύ την αναχώρησή σας, εάν βλέπετε ότι το παιδί σας κλαίει δεν σας αφήνει να φύγετε. Εάν για δέκα λεπτά το παιδί σας συνεχίζει να κλαίει, να οδύρεται ή και να ουρλιαζει, ισχύει το εξής: απο την στιγμή που ξέρει ότι θα φύγετε, θα κλαίει μέχρι τη στιγμή που θα γίνει αυτό. Είναι προτιμότερο να επισπεύσετε την αναχώρησή σας, και να επικοινωνήστε τηλεφωνικά με τον παιδικό σταθμό λίγη ώρα αφότου φύγατε, για να σιγουρευτείτε ότι έχει ηρεμήσει και είναι με τα παιδιά της τάξης του. Τις περισσότερες φορές, λίγα λεπτά απο την αναχώρηση του γονιού, τα παιδιά σταματούν αμέσως να κλαίνε.
να το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά τα οποία έχουν ήδη προσαρμοστεί λέγοντάς του "να κοίτα - ο xxx δεν κλαίει που φεύγει η μαμά του!". Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό και επεξεργάζεται τα γεγονότα διαφορετικά. Εάν το συγκρίνετε με άλλα παιδιά του δείχνετε ότι ο δικός του ρυθμός δεν είναι σωστός. Αφήστε το να εκφράσει την δυσαρέσκειά του και την όποια στεναχώρια του όπως αυτό θέλει, για να το διευκολύνετε να περάσει αυτό το στάδιο.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την προσαρμογή ενός παιδιού στον παιδικό σταθμό (και απαιτούν περισσότερη προσπάθεια και ενασχόληση απο την παιδαγωγό έτσι ώστε να τα εξομαλύνει):

Αστάθεια στο ωράριο και τις ημέρες προσέλευσης στον παιδικό σταθμό:

Οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν βάση κάποιου προγράμματος, που περιλαμβάνει ένα καλωσόρισμα όταν όλα τα παιδιά έχουν φτάσει το πρωί, μία εισαγωγή σε ποιές δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν εκείνη την μέρα και στο τέλος της μέρας έναν μικρό χαιρετισμό. Εάν πηγαίνετε το παιδί σας αργότερα το πρωί απο ότι τα άλλα παιδιά, ή το παίρνετε απο τον παιδικό σταθμό αρκετά νωρίτερα ή και αργότερα απο τα άλλα παιδιά, θα αισθανθεί εκτός της ομάδας και ίσως αποδιοργανωθεί. Το να αισθάνεται ένα παιδί μέρος της ομάδας/τάξης του, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ομαλής προσαρμογής του στον παιδικό σταθμό.

Ανησυχία του γονέα:

Όσο πιό σίγουρος νιώθει ο γονέας για το ότι το παιδί του θα μεταχειριστεί σωστά και θα έχει ευκαιρία να περάσει καλά με τα άλλα παιδάκια, τόσο πιό άνετα θα νιώσει και το ίδιο το παιδί. Εάν όμως ο γονέας είναι αγχωμένος ή αμφιβάλλει για το εάν είναι έτοιμο το παιδί του, το ίδιο το παιδί θα αισθανθεί αυτή την ανησυχία - κάτι που θα το δυσκολέψει στην προσαρμογή του στον χώρο.

Υπερπροστατευτική σχέση γονέα-παιδιού:

Ένα παιδί, λόγω μιάς υπερπροστατευτικής σχέσης με τους γονείς του, μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ανασφάλεια όταν βρεθεί ξαφνικά χωρίς αυτούς. Μπορεί να αναπτύξει φοβίες, ή να αισθάνεται εξαιρετικά αβοήθητο και ανήμπορο μπροστά σε άλλα παιδιά που είναι δυναμικά και ενεργητικά - με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει μία σχέση με αυτά και να αγκιστρώνεται στην παιδαγωγό. (Σύντομα θα δημοσιευτεί άρθρο με τίτλο: "Υπερπροστατευτικότητα και Υποπροστατευτικότητα - δύο αντίθετες έννοιες").

Πρόσφατες αλλαγές:

Αλλαγές όπως μία μετακόμιση σε άλλη πόλη, γέννηση ενός νέου μωρού στην οικογένεια, απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου (είτε απο θάνατο είτε απο χωρισμό), είναι παράγοντες που χρωματίζουν με ανασφάλεια τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού. Είναι απαραίτητο οι παιδαγωγοί του παιδικού σταθμού να είναι ενημερωμένοι, έτσι ώστε να δώσουν στο παιδί την κατάλληλη προσοχή μέσα απο κατανόηση και συζήτηση για αυτο το θέμα. Θεωρείται αναμενόμενο, η προσαρμογή ενός παιδιού που βιώνει μία απώλεια (μετακόμιση καθώς και γέννηση ενός νέου μωρού θεωρούνται στην ψυχολογία μορφές απώλειας, μιάς και το παιδί αποχωρίζεται για πάντα μία προηγούμενη, ασφαλή κατάσταση) να είναι πιό χρονοβόρα και οδυνηρή για το παιδί. Όπως και για κάθε μορφή απώλειας, οι γονείς καλούνται να υποστηρίξουν το παιδί τους και να το βοηθήσουν να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του, μέσω εκφραστικών παιχνιδιών (θεατρικό ή συμβολικό παιχνίδι) αλλά και παραμυθιών με σχετικά θέματα.
www.parents.gr
Μ.Στυλιανάκη
https://www.parents.gr/psych/a151

H αλήθεια είναι οτι κι εμείς είχαμε σοβαρό πρόβλημα όταν ξεκίνησε (περυσι) η κόρη μου παιδικό.
Στην αρχή είχαμε κλάματα και "δράματα" όμως σε συννενόηση με την δασκάλα (παιδαγωγό) του παιδικού και την σωστή καθοδήγηση της ψυχολόγου που παρείχε ο παιδικός, τα καταφέραμε. Παρ'όλ'αυτά ποτέ δεν της άρεσε (της κόρης μου) η ιδέα του οτι θα πάει στο σχολείο .
Ισως επειδή στο σπίτι έχουμε έναν μεγάλο και υπέροχο κήπο (με δεντρα λουλούδια κλπ), έχουμε επίσης την γιαγιά και τον παππού που ως γνωστόν σπάνια χαλάνε χατήρια, έχουμε την θάλασσα που είναι μόλις 2' απο το σπίτι κι έχουμε μια υπέροχη παιδική χαρά-πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής που είναι 5' απο το σπίτι και όλα αυτά μαζί σημαίνουν οτι η κόρη πήγαινε όπου της άρεσε οποιαδήποτε στιγμή. Οπότε το να κλειστεί σε έναν παιδικό σταθμό δεν της ήταν και πολύ ευχάριστο 

Στο σπίτι έχουμε έναν μεγάλο και υπέροχο κήπο (με δεντρα λουλούδια κλπ), έχουμε επίσης την γιαγιά και τον παππού που ως γνωστόν σπάνια χαλάνε χατήρια, έχουμε την θάλασσα που είναι μόλις 2' απο το σπίτι κι έχουμε μια υπέροχη παιδική χαρά-πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής που είναι 5' απο το σπίτι και όλα αυτά μαζί

Ε βέβαια βρε Μαράκι, άδικο έχει το παιδί; 

Κι εμείς είχαμε πέρισυ κάποια προβλήματα με τον μικρό. Οχι κλάματα και δράματα βέβαια αλλά το πρώτο διάστημα ήταν όλο νεύρα, δεν έτρωγε στο σχολείο με αποτέλεσμα να χάσει αρκετό βάρος, έφευγε με κατεβασμένα μούτρα, μάλωνε με τα παιδιά κ.α. Βέβαια κι εμείς του δείξαμε ότι το σχολείο είναι μόνο για τις ώρες που η μαμά δουλεύει και σε συνεργασία με την παιδαγωγό αλλά και τη διευθύντρια του σχολείου τα καταφέραμε να προσαρμοστούμε τελικά όσο πιο ανώδυνα γινόταν. Φέτος είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα ευτυχώς. Κάθε αρχή και δύσκολη που λένε.

Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα παιδάκια δυσκολεύονται και φυσικό είναι αλλάζει ο μέχρι  τότε τρόπος ζωής τους και μπαίνουν σ ένα ξένο προς αυτά περιβάλλον.

Τα περισσότερα όμως ως τα Χριστούγεννα, έχουν προσαρμοστεί πλήρως με την κατάλληλη αντιμετώπιση βεβαίως.

Εμείς δεν χρειάστηκε να κάνουμε τίποτα γιατί πήγαν τόσο μικρά που ούτε το κατάλαβαν. Τώρα πάνε με μεγάλη χαρά. Περιμένουν στην πόρτα να φύγουν .