Η πατάτα και οι θεραπευτικές της ιδιότητες

[Η πατάτα και οι θεραπευτικές της ιδιότητες]

Η πατάτα και οι θεραπευτικές της ιδιότητες


Πατάτα για τη φαρυγγίτιδα

Aν σας πιάσει πονόλαιμος και δυσκολεύεστε να καταπιείτε, βάλτε το βράδυ ένα έμπλαστρο πατάτας στο λαιμό σας. Για να το παρασκευάσετε, θα ξύσετε 60 γρ. μιας καθαρισμένης ωμής πατάτας, θα την αναμείξετε με ίση ποσότητα νερού και θα βάλετε σε χαμηλή φωτιά το μείγμα να βράσει μέχρι να δημιουργηθεί μια πάστα. Aφήνετε για λίγο το μείγμα να κρυώσει, το απλώνετε σε όλη την επιφάνεια του λαιμού σας και το στηρίζετε επί τόπου με έναν επίδεσμο. Tο άμυλο της πατάτας διεισδύει στους ιστούς και με τη μαλακτική του δράση ανακουφίζει από τη φλεγμονή και τον πόνο.ευθυνθείτε σε δερματολόγο.
Πατάτα για το ηλιακό έγκαυμα

Ξεχαστήκατε κάτω από τον ήλιο και πάθατε έγκαυμα πρώτου βαθμού; Μπορείτε να ανακουφιστείτε αμέσως από τον πόνο και τον ερεθισμό του δέρματος χρησιμοποιώντας τις θεραπευτικές ιδιότητες της πατάτας. Περάστε μια πατάτα από τον τρίφτη και βάλτε τον πολτό της ως κατάπλασμα πάνω στα πονεμένα σημεία. Το άμυλο που περιέχει η πατάτα (σε ποσοστό 20% περίπου) θα καταπραΰνει τους φλογισμένους ιστούς, ενώ θα δράσει μαλακτικά και αναλγητικά μειώνοντας το «τράβηγμα» και τον πόνο.

Πατάτα για το ουρικό οξύ

Bράστε 2-3 πατάτες (250 γρ.) και κάντε τις πουρέ. Πολτοποιήστε στη συνέχεια 3 σκελίδες σκόρδο και ανακατέψτε τις καλά με τον πουρέ πατάτας. Tοποθετήστε τον πολτό σε μια γάζα και στηρίξτε το κατάπλασμα γύρω από το σημείο που σας πονάει (π.χ. το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού). Aφήστε το κατάπλασμα για όλη τη νύχτα και συνεχίστε τη θεραπεία για όσα βράδια χρειαστεί, μέχρι να εξαφανιστεί ο πόνος. Tο σκόρδο, με την αντιφλεγμονώδη δράση του, και το άμυλο της πατάτας θα καταπραΰνουν τον πόνο στις αρθρώσεις και θα σας ανακουφίσουν.

Πατάτα για τον πονοκέφαλο

Θέλετε να απαλλαγείτε από τον πονοκέφαλο που σας βασανίζει χωρίς να πιείτε κάποιο αναλγητικό φάρμακο; Mια εύκολη λύση είναι η πατάτα, που χάρη στις χαλαρωτικές για τους ιστούς ιδιότητες του αμύλου, αλλά και στη σπασμολυτική δράση διαφόρων ατροπινικών ουσιών που περιέχει, μπορεί να σας βοηθήσει. Aκουμπήστε 2 φρεσκοκομμένες φέτες ωμής πατάτας στους κροτάφους σας και ξαπλώστε σε ένα ήσυχο και σκοτεινό μέρος. Aνανεώνετε τις ροδέλες συχνά και για όση ώρα χρειάζεται, μέχρι να περάσει ο πονοκέφαλος.

Πατάτα για τους λειχήνες

Αν έχετε την τάση να εμφανίζετε λειχήνες στο πρόσωπό σας, δηλαδή κόκκινα, ξερά και τραχιά στίγματα στα μάγουλα, το σαγόνι και τη μύτη, είναι χρήσιμο να ξέρετε ότι στην κουζίνα σας υπάρχει ένα φυσικό συστατικό που μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε εύκολα το πρόβλημά σας: το άμυλο που περιέχεται στις πατάτες. Μόλις εμφανιστούν οι λειχήνες, κόψτε μια φέτα ωμής πατάτας και τρίψτε τους με αυτήν. Επαναλαμβάνοντας 2-3 φορές καθημερινά τη διαδικασία, θα δείτε τους λειχήνες να «σβήνουν», λόγω της καταπραϋντικής και μαλακτικής επίδρασης που έχει το άμυλο της πατάτας.

Πατάτα: για το ελαφρύ έγκαυμα

Aν ακουμπήσατε κατά λάθος μια καυτή επιφάνεια και πάθατε έγκαυμα πρώτου βαθμού, ένα από τα πολλά φυσικά υλικά που μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο και να εμποδίσουν τη δημιουργία φουσκάλας είναι η πατάτα. Kόψτε μια ωμή πατάτα στη μέση και περάστε απαλά, μερικές φορές, τα κομμάτια πάνω στο δέρμα. Aν το σημείο προσφέρεται, μπορείτε ακόμα να δέσετε μία ροδέλα ωμής πατάτας πάνω στο έγκαυμα, με μια γάζα.

Πηγή: Vita

  Πολυ καλο άρθρο

[Pοδοπέταλα και μέλι για τα σκασμένα χείλη]

Pοδοπέταλα και μέλι για τα σκασμένα χείλη

Φτιάξτε αυτή την πολύ αποτελεσματική αλοιφή τώρα, πριν πιάσουν τα μεγάλα κρύα και σκάσουν τα χείλη σας. Mουλιάστε για 30 λεπτά σε μισό φλιτζάνι βραστό νερό μία μικρή χούφτα ροδοπέταλα που θα έχετε προηγουμένως ξεπλύνει. Aφού σουρώσετε το νερό και αφήσετε τα ροδοπέταλα να κρυώσουν, αναμείξτε τα με 2 κουταλιές μέλι μέχρι να δημιουργηθεί μία πάστα. Bάλτε την αλοιφή σε ένα μικρό γυάλινο κουτάκι και φυλάξτε τη στην τσάντα σας. Είναι θρεπτική και αφήνει τα χείλη βελούδινα και απαλά. Aυτή την εποχή, τριαντάφυλλα θα βρείτε μόνο στα ανθοπωλεία. Tην άνοιξη, όμως, θυμηθείτε να φτιάξετε την αλοιφή από τα τριαντάφυλλα που ανθίζουν στο μπαλκόνι σας.


Nτομάτα για την εφίδρωση

Στις παλάμες και στα πέλματα υπάρχει η μεγαλύτερη συγκέντρωση ιδρωτοποιών αδένων από οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος. Aν τα άκρα σας έχουν την τάση να ιδρώνουν υπερβολικά από υπερένταση, άγχος κλπ., μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα με ένα απλό γιατροσόφι. Λιώστε μια φρέσκια ντομάτα στο μπλέντερ, αναμείξτε το χυμό με ένα κουταλάκι γλυκερίνη και απλώστε το μείγμα στα χέρια και στα πόδια σας. Oι αντιιδρωτικές ιδιότητες της ντομάτας θα εξαφανίσουν το δυσάρεστο σύμπτωμα, ενώ η γλυκερίνη με τη μαλακτική και ενυδατική της δράση θα κάνει τα άκρα σας απαλά.

Nτομάτα για τους κάλους

Tα κλειστά και μυτερά παπούτσια συχνά δημιουργούν ενοχλητικούς ή επώδυνους κάλους στα πόδια. Mόλις παρατηρήσετε ότι σε κάποιο σημείο αρχίζει να εμφανίζεται σκλήρυνση της επιδερμίδας ή και κάλος, πριν πέσετε για ύπνο, μπορείτε να βάλετε πάνω του ένα φετάκι ντομάτας που θα συγκρατήσετε με μια γάζα. Aφήστε το κατάπλασμα όλη τη νύχτα. Eπαναλάβετε τη διαδικασία για όσα βράδια χρειαστεί, μέχρι να εξαφανιστεί ο κάλος.

Ντομάτα για την ακμή

Ένα από τα καλύτερα φάρμακα που διαθέτει η φύση για να καταπολεμήσετε τα αντιαισθητικά σπυράκια και να καταπραΰνετε τον ερεθισμό του δέρματος που προκαλεί η ακμή είναι η ντομάτα. Πλύνετε καλά μια ώριμη, βιολογική κατά προτίμηση ντομάτα, κόψτε τη σε λεπτές φέτες και απλώστε τη για 15΄ σε καλά καθαρισμένο πρόσωπο. Μετά, πλύντε το πρόσωπό σας με ένα φυσικό σαπούνι που έχει ουδέτερο pH και σκουπιστείτε. Η αντισηπτική δράση της ντομάτας θα βοηθήσει στον περιορισμό της υπερβολικής παραγωγής σμήγματος. H μικροβιοκτόνος δράση της θα εμποδίσει την περαιτέρω επιμόλυνση των ανοιχτών πόρων, ενώ οι βιταμίνες θα επισπεύσουν την ίαση και η δροσιστική της υφή θα σας ανακουφίσει από την αίσθηση φουντώματος.

Πηγή: Vita

για τον πονοκεφαλο σας το συνηστω!!!
το εχω δοκιμασει και περαναει ο πονος

Πολύ καλό άρθρο

Thank you girls !!!   

Κουνουπίδι: Σύμμαχος στη μάχη κατά του καρκίνου
Το κουνουπίδι, είναι μονοετές ή διετές φυτό της οικογένειας των Σταυρανθών του γένους Βράσσικα (Brassica oleracea var., italica), με καταγωγή από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, υπάγεται κι αυτό στην οικογένεια των Cruciferae ενώ ανήκει στην ίδια οικογένεια λαχανικών με το λάχανο και το μπρόκολο.

Καλλιεργείται κυρίως στις περιοχές της Μεσογείου, και στις παραθαλάσσιες περιοχές του Ατλαντικού ωκεανού για την ανθοκεφαλή του. Στην Ελλάδα το κουνουπίδι καλλιεργείται τη χειμερινή περίοδο κυρίως στην Εύβοια , Αττική , Μεσσηνία , Κέρκυρα και Αρκαδία.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία:

Είναι πλούσιο σε νερό, βιταμίνη C, Α (καροτίνη), κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο. Συστήνεται σε διαιτητικά προγράμματα ως ενδιάμεσο σνακ. Έχει πολύ λίγες θερμίδες (23 kcal στα 100 gr τροφίμου).

Πίνακας 1:

Κουνουπίδι (βρασμένο), 100g
Διατροφικά στοιχεία ανά 100g
Θερμίδες 23 kcal 107 kJ
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ 4.1 g
- Σάκχαρα 1 g 
- Φυτικές ίνες 2.7 g 7%
Λίπος 0.4 g
Πρωτείνη 1.8 g
Θειαμίνη (Βιτ. B1) 0.04 mg 4%
Ριβοφλαβίνη (Βιτ. B2) 0.05 mg 4%
Νιασίνη (Βιτ. B3) 0.41 mg 3%
Βιταμίνη B6 0.17 mg 13%
Φολικό οξύ (Βιτ. B9) 44 μg 11%
Βιταμίνη C 44.3 mg 49%
Ασβέστιο 16 mg 2%
Σίδηρος 0.33 mg 4%
Μαγνήσιο 9 mg 2%
Φώσφορος 32 mg 5%
Κάλιο 142 mg 4%
Ψευδάργυρος 0.18 mg 2%
Τα ποσοστά είναι σύμφωνα με τις USσυνιστώμενες ημερήσιες συστάσεις για ενήλικες.
ΠΗΓΗ: Diet Analysis Plus 

Οφέλη για την υγεία:

Την τελευταία δεκαετία, το κουνουπίδι, θεωρείται ως το λαχανικό με αρκετές βιολογικά ενεργές διατροφικές ουσίες που βοηθούν στην πρόληψη και καταπολέμηση πολλών νοσημάτων φθοράς. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, και αποτελεί ουσιαστικά το λουλούδι του ομώνυμου φυτού, καθώς βοηθάει στην πρόληψη του πολλών μορφών καρκίνου.

Τα συστατικά που περιέχει το κουνουπίδι θεωρείται ότι βοηθούν την αντίσταση του οργανισμού στις ασθένειες, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Παράλληλα, το φυλλικό οξύ που περιέχει βοηθάει τις εγκυμονούσες και προσφέρει προστασία από τα καρδιακά νοσήματα. Είναι ιδανικό για όσους προσέχουν τη διατροφή τους ή θέλουν να κάνουν δίαιτα, καθώς προσφέρει λίγες θερμίδες και μεγάλη ποσότητα βιταμινών. Είναι προτιμότερο να μην το τηγανίσουμε, διότι η βιταμίνη C καταστρέφεται και βέβαια αποδίδει περισσότερες θερμίδες.

Επίσης, το κουνουπίδι περιέχει υψηλά επίπεδα της ουσίας γλυκοζιδάσης η οποία όταν διασπάται στον οργανισμό παράγει μια άλλη ουσία (ισοθιοκινάτες) που αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους αντικαρκινικούς παράγοντες στη διατροφή (Nutr Cancer 2006). Έχει αποδειχθεί, ακόμη, σημαντικός σύμμαχος του οργανισμού απέναντι στα καρδιαγγειακά νοσήματα και άλλες ασθένειες.

Πιο συγκεκριμένα, η ουσία DIM (διινδολυμεθάνιο), η οποία είναι συστατικό στο κουνουπίδι, έχει πολλαπλά κατασταλτική δράση στον καρκίνο του μαστού. Ενώ τα κύτταρα αναπτύσσονται, η DIM μπορεί να επιδράσει στον οργανισμό αποτρέποντας τα κακοήθη κύτταρα, τα οποία προέρχονται από διαίρεση και πολλαπλασιασμό, και παρεμποδίζοντας την εξάπλωση του καρκίνου, (University of California, 2000). Παρόμοια δράση έχει και η ουσία (ινδόλη-3-καρβινόλη), η οποία αλληλεπιδρά με την βιταμίνη C και αναστέλλει ορισμένα ένζυμα που προκαλούν μετάλλαξη και προστατεύει από τον καρκίνο του μαστού, (Toxicol Appl Pharmacol 2005).

Τέλος, το κουνουπίδι αποτελεί καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της LDL-χοληστερόλης για αυτό συστήνεται η συχνή του κατανάλωση ενώ λόγω του ογκώδους των διαφόρων λαχανικών και της χαμηλής ενέργειας την οποία παρέχουν καταναλίσκονται από όσους επιδιώκουν να αδυνατίσουν.

Αντιλαμβανόμαστε επομένως ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωση μας. Μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που μας θωρακίζουν και μας προστατεύουν από νοσήματα φθοράς αυξάνοντας έτσι το προσδόκιμο επιβίωσης. Τροποποιώντας μια πασίγνωστη παροιμία καταλήγουμε: πέντε φρούτα ή λαχανικά την ημέρα, τον καρκίνο κάνουν πέρα...

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης:

Το κουνουπίδι καλλιεργείται στην περιοχή της Μεσογείου εδώ και 2.000 χρόνια. Τον 16ο αιώνα ξεκίνησε η καλλιέργεια του και σε περιοχές της Δυτικής Ευρώπης και μόνο τον 20ό αιώνα οι ΗΠΑ έδειξαν ενδιαφέρον γι' αυτό το λαχανικό. Στις μέρες, μας η καλλιέργειά του καλύπτει περίπου 30,000 στρέμματα με παραγωγή πάνω από 36,000 τόνους ετησίως. Τέλος, περισσότερο γνωστό είναι το άσπρο κουνουπίδι, αν και μπορείτε να βρείτε και κόκκινη ποικιλία.

Προτεινόμενος τρόπος συντήρησης:

Η σύσταση του κουνουπιδιού φαίνεται στον πίνακα 1 και η θρεπτικότητά του επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες κατά την ανάπτυξή του και μετά τη συγκόμιδή. Για παράδειγμα η περιεκτικότητα σε βιταμίνη C αλλάζει ανάλογα με την ποικιλία, ωριμότητα, έκθεση στον ήλιο, θερμοκρασία διατήρησης καθώς και μέθοδο χειρισμού και μεταφοράς. Το κουνουπίδι όταν είναι φρέσκο πρέπει να είναι λευκό, χωρίς μαύρες κηλίδες και αρκετά βαρύ για τον όγκο του. Τα φύλλα που το σκεπάζουν χρησιμεύουν για να προστατεύουν το λουλούδι από τον ήλιο, αλλά κατά το μαγείρεμα, καλύτερα να τα αφαιρέσετε.

Διατηρείται στο ψυγείο καλά αποθηκευμένο και προστατευμένο από την υγρασία για αρκετές μέρες. Μπορείτε όμως να βρείτε κουνουπίδι τουρσί ή κατεψυγμένο, αλλά τότε πρέπει να θυμάστε ότι χάνει μεγάλο μέρος της γεύσης του και των θρεπτικών συστατικών του, κυρίως της βιταμίνης C που είναι εξαιρετικά ευαίσθητη.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος:
Αρχικά, ξεπλύνετέ το καλά με νερό και ξεχωρίστε τα κεφάλια μεταξύ τους πριν το μαγειρέψετε. Μπορείτε να το σερβίρετε ωμό, βραστό, στον ατμό, στο ξύδι (τουρσί), σοταρισμένο ή ψημένο στο φούρνο. Ωμό ταιριάζει σε ποικιλία λαχανικών με διάφορα ντίπ ή σε σαλάτα, ενώ διατηρεί όλα του συστατικά. Για τη σαλάτα μπορείτε πρώτα να το βυθίσετε σε καυτό νερό για 10 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά σε παγωμένο. Το στραγγίζετε καλά και είναι έτοιμο.

Γενικά, το βρασμένο κουνουπίδι χάνει μέχρι και το 66% των συστατικών του ενώ σε χύτρα πίεσης μόνον το 47%. Μόνον σε ατμό το κουνουπίδι χάνει τις λιγότερες από τις ωφέλιμες ουσίες του. Ιδιαίτερη προσοχή επομένως στο μαγείρεμά του, αφού η υψηλή θερμοκρασία καταστρέφει πολλά από τα πολύτιμα συστατικά του. Τελειώνοντας, το μαγείρεμά του σε φούρνους μικροκυμάτων πρέπει να αποφεύγεται αφού καταστρέφει από 74-87%, από τα χρήσιμα συστατικά του. Τρώγεται με την προσθήκη λεμονιού ή/και ελαιολάδου, είτε με την προσθήκη ντομάτας, κρεμμυδιού και μπαχαρικών κυρίως γαρύφαλλου.

Έτσι, το κουνουπίδι μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους, αλλά όταν το βράζετε αφήνει πολύ έντονη και όχι πολύ ευχάριστη οσμή, σε όλο το σπίτι. Για να αποφύγετε τη μυρωδιά μπορείτε να βάλετε μέσα στο νερό όπου βράζει το κουνουπίδι μια φέτα ψωμί ή ένα λεμόνι ή ένα κρεμμύδι ή να βρέξετε ένα βαμβάκι με ξίδι και να το τοποθετήσετε πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας. Θα εξαφανίσει κάθε μυρωδιά!

Σέλινο: τονώνει την άμυνα του οργανισμού

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά αρωματικά βότανα που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας. Υπάρχουν δυο βασικές ποικιλίες σέλινου. Η μία είναι με μεγάλη σαρκώδη ρίζα, που καλλιεργείται για αυτή και τρώγεται ωμή, είτε σε σαλάτα και σούπες είτε μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και είναι η γνωστή μας σελινόριζα και η δεύτερη η πιο κλασσική με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους, που καλλιεργείται για τα φύλλα της και τρώγεται με τον ίδιο τρόπο και γίνεται τουρσί ή χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα (κυρίως οι σπόροι της).

Ισχυρό αντιοξειδωτικό

Το σέλινο αποτελεί ένα βότανο με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση καθώς είναι καλή πηγή βιταμίνης C και μιας κατηγορίας φλαβονοειδών που λέγονται κουμαρίνες. Τα φλαβονοειδή αυτά (στα οποία αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό το χαρακτηριστικό του άρωμα) σχετίζονται με ισχυρή δράση κατά των επικίνδυνων ελευθέρων ριζών δρώντας προστατευτικά εναντίον της εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου. Παράλληλα, η δράση τους αυτή τα καθιστά πολύτιμους συμμάχους για την καλή λειτουργία της καρδιάς, καθώς εμποδίζουν τη διαδικασία οξείδωσης της χοληστερόλης και συνεπώς τη δημιουργία αθηρωματογόνου πλάκας.

Τόνωση της άμυνας του οργανισμού

Η βιταμίνη C έχει δειχθεί από αρκετές κλινικές μελέτες ότι προάγει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, προασπίζοντας έτσι τον οργανισμό μας κατά διαφόρων ασθενειών. Στην ίδια κατεύθυνση δράσης είναι όμως και οι κουμαρίνες, που όπως έδειξαν μελέτες σε ζώα ενισχύουν τη δράση των λευκοκυττάρων (μιας κατηγορίας κυττάρων που συνιστούν το αμυντικό οπλοστάσιο του οργανισμού μας κατά των διαφόρων ιώσεων).

Μη ξεχάσετε λοιπόν να βάλετε στη σούπα σας λίγο σέλινο, καθώς έτσι διασφαλίζετε σε μεγάλο βαθμό την πρόσληψη των προστατευτικών αυτών συστατικών (δεν χάνονται καθώς παραμένουν στο ζωμό) και έτσι ενισχύεται το αμυντικό σύστημα του οργανισμού σας.

Θρεπτική αξία και % καλυψη των ημερήσιων αναγκών μας

Βιταμίνη Κ: 42%
Βιταμίνη C: 14%
Θειαμίνη (B1): 5%
Φυλλικό: 8%
Ασβέστιο: 6%

Αδυνατίζει το σέλινο;

Μέχρι και σήμερα επικρατεί η πεποίθηση ότι το σέλινο αδυνατίζει. Η θεωρία πίσω από τη διαδεδομένη αυτή άποψη έχει να κάνει με τη διουρητική δράση που έχει παρατηρηθεί στο βότανο αυτό. Θα πρέπει ωστόσο να τονιστεί ότι διουρητική δράση δεν σημαίνει αδυνάτισμα, αλλά απώλεια υγρών, που σημαίνει ότι αυτά γρήγορα επανέρχονται με την πρόσληψη λίγου νερού. Επίσης, το σέλινο έχει μεν αρκετό κάλιο, έναν ηλεκτρολύτη στον οποίο αποδίδεται κατά βάση η διουρητική του δράση, αλλά παράλληλα περιέχει και αρκετό νάτριο, έναν ηλεκτρολύτη που δρα ανταγωνιστικά στο κάλιο.

Συνεπώς, το σέλινο μπορεί να εμφανίζει μια ελαφρά διουρητική δράση, αλλά αυτή είναι αρκετά ασθενέστερη συγκριτικά με άλλα χόρτα και βότανα και σίγουρα δεν αδυνατίζει ή 'έχει αρνητικές θερμίδες' όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Φυσικά όμως και αποτελεί μια τροφή που συστήνεται σε δίαιτες αδυνατίσματος, καθώς ένα φλιτζάνι περιέχει μόλις 19 θερμίδες.

Της Βασιλικής Κουτσοκώστα


Ο βασιλικός και οι θεραπευτικές του ιδιότητες

Ο βασιλικός είναι γνωστός από την αρχαιότητα. Ως τόπος καταγωγής του θεωρείται η τροπική και η υποτροπική ζώνη της Αφρικής και της Ασίας, με πρώτο κέντρο εξάπλωσης την Ινδία. Οι χριστιανοί τον θεωρούν ευλογημένο φυτό, καθώς η Ιερά Παράδοση αναφέρει ότι η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό από το άρωμα του βασιλικού που φύτρωσε στο μέρος που ήταν θαμμένος, γι' αυτό ονομάζεται και σταυρολούλουδο. Σήμερα καλλιεργείται ως ετήσιο φυτό στη Γαλλία, Ιταλία, Αίγυπτο, Μαδαγασκάρη, Ουγγαρία, Ινδονησία, Μαρόκο, Ισραήλ, Η.Π.Α. και στην Ελλάδα.

Λαϊκή ιατρική

Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε τη χρήση του βασιλικού για την αντιμετώπιση της δυσουρίας. Τα πολτοποιημένα φύλλα του βασιλικού χρησιμοποιούνταν κατά παράδοση για τη θεραπεία των δηγμάτων από έντομα και φίδια. Το τσάι από βασιλικό βοηθάει στην πέψη και καταπραΰνει το έντερο. Το εκχύλισμα βασιλικού δρα ευεργετικά στις περιπτώσεις στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα. Συνιστάται επίσης στις ημικρανίες, τους πονοκεφάλους, την απλή ναυτία και τη ναυτία της εγκυμοσύνης.

Μετά τη γέννηση του βρέφους λέγανε ότι 'οι γυναίκες μασάνε φύλλα βασιλικού για να αυξήσουν την παραγωγή του μητρικού γάλατος'. Ο βασιλικός χρησιμοποιούνταν επίσης και στην αρωματοθεραπεία.

Το αιθέριο έλαιο του βασιλικού

Τo αιθέριο έλαιο του βασιλικού εξάγεται από ολόκληρο το φυτό, είναι σχεδόν διαφανές και έχει μυρωδιά που είναι γλυκιά και πικάντικη. Επηρεάζει σχεδόν όλα τα συστήματα του οργανισμού μας. Τονώνει το νευρικό σύστημα, καταπολεμάει το στρες, το άγχος, την πνευματική κόπωση και βοηθά στη συγκέντρωση. Επιπλέον ανακουφίζει από το βήχα, τη γρίπη και το κρύωμα, την κατάθλιψη και την ατονία και καταπραΰνει τα τσιμπήματα από τα έντομα και τα φίδια.

Η χρήση του

Ο βασιλικός γενικά χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, τη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό.
Πιο συγκεκριμένα, η ποικιλία του πλατύφυλλου βασιλικού (sweet basil) αναφέρεται ως λαχανικό, λόγω της ευρείας χρήσης του σε όλες τις κουζίνες του κόσμου και ιδίως στη σάλτσα pesto, μία ιταλική σάλτσα για σπαγγέτι, όπου τα συστατικά της είναι: φρέσκα φύλλα βασιλικού, κουκουναρόσποροι, σκόρδο και παρμεζάνα.

Είναι στενός συγγενής και άλλων γνωστών αρωματικών φυτών, όπως το δεντρολίβανο, η ρίγανη, η μαντζουράνα, ο άνηθος, η μέντα και η φασκομηλιά. Για τη μαγειρική, τα φύλλα μπορούν να διατηρηθούν ξερά, κλεισμένα ερμητικά σε γυάλινα βάζα, ή σε καταψύκτη.

Επίσης ως αρτυματικό – λαχανικό φυτό χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα σε πολλά φαγητά. Στην ποτοποιία χρησιμοποιείται στο ποτό Σαρτρέζ καθώς και στην κονσερβοποιία (π.χ. σε κονσέρβες τομάτας και σαλτσών).

Τέλος, το αιθέριο έλαιο των διαφόρων ποικιλιών βασιλικού χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, και ως απωθητικό εντόμων. Βρίσκει επίσης πολλές χρήσεις ως φαρμακευτικό-θεραπευτικό φυτό στην παραδοσιακή ιατρική (πονοκεφάλους, διάρροιες, βήχα, δυσλειτουργία νεφρών κ.λπ.), ενώ αναφέρεται ότι έχει και καρδιοτονωτική δράση.

Πολλές ποικιλίες, ιδίως ο λεπτόφυλλος (Greek basil), χρησιμοποιείται ως καλλωπιστικό φυτό.