Ασφαλές σπίτι για τα παιδιά σας

Δεν μπορεί να μεγαλώσει ακούγοντας διαρκώς γύρω του «μη» και «μη». Αντίθετα, έχει ανάγκη από ένα περιβάλλον που θα του δώσει την ευκαιρία να εξερευνήσει τον κόσμο με ασφάλεια καθώς κι από τα ερεθίσματα που θα του επιτρέψουν να κατακτήσει ένα-ένα τα στάδια της ανάπτυξης.

Της Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία της Μαντώς Κουρετζή, παιδαγωγού-νηπιαγωγού, εμψυχώτριας θεατρικού παιχνιδιού, ειδικής σε θέματα αισθητικής αγωγής, του Δημήτρη Κρητικού, εκπαιδευτικού M.A. in education, και του ΚΕΠΠΑ, Κέντρο Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων.

Κάποιοι γονείς αποφασίζουν ότι με τον ερχομό του παιδιού τους δε θα αλλάξουν τίποτα μέσα στο σπίτι. Το ίδιο έκαναν και η Μαίρη με τον Σάκη. «Αποφασίσαμε ότι δε θα αλλάξουμε τίποτα. Αυτό είναι το σπίτι μας και η Μαρίνα πρέπει να μάθει από την αρχή τι μπορεί να αγγίζει και τι όχι.» Σύντομα όμως συνειδητοποίησαν ότι όλη τη μέρα έτρεχαν πίσω από τη μικρή φωνάζοντας «Μην το αγγίζεις αυτό!».

Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει άνετα μέσα στο σπίτι, όπως ακριβώς και οι γονείς του. Σύμφωνα, εξάλλου, με τους ειδικούς, στόχος μας δεν πρέπει να είναι να περιορίσουμε το μικρό παιδί, αλλά να εξασφαλίσουμε ένα χώρο που να ικανοποιεί αποτελεσματικά όχι μόνο τις δικές μας ανάγκες αλλά και τις φυσιολογικές ανάγκες του παιδιού για παιχνίδι, κίνηση και πειραματισμό. Και όταν οι ανάγκες του παιδιού έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες των γονιών του, ο κανόνας λέει ότι οι γονείς πρέπει προσαρμοστούν. Μην ξεχνάτε ότι μετά την ηλικία των 3 τα παιδιά καλό θα είναι να παίζουν εκτός σπιτιού. Θυμηθείτε: Τα παιδιά δεν παραμένουν μικρά για μια ζωή! Λοιπόν, για λίγο καιρό οι ανάγκες τους πρέπει να έρχονται πρώτες.

Οι συνθήκες μέσα στο σπίτι, επομένως, επιβάλλεται να αλλάξουν και να διαμορφωθούν ανάλογα με τις ανάγκες και τις «διαστάσεις» του παιδιού, ειδικά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του.

Τα 5 must

Λειτουργικότητα
Τάξη
Δημιουργική απασχόληση
Ερεθίσματα
Ασφάλεια
Σπίτι προσαρμοσμένο στις διαστάσεις του!

Ο χώρος του σπιτιού καλό είναι να διαμορφωθεί έτσι ώστε όχι μόνο να λειτουργεί ικανοποιητικά για το παιδί, αλλά να μπορεί και το παιδί να λειτουργήσει ικανοποιητικά μέσα σε αυτόν. Αν προσαρμόσουμε το περιβάλλον στις ανάγκες και στις διαστάσεις του παιδιού, το βοηθάμε να αυτονομηθεί πιο γρήγορα.

Φροντίστε, λοιπόν:

Να μπορεί το παιδί να φτάσει με ευκολία τα περισσότερα από τα παιχνίδια του.
Να υπάρχουν χαμηλές κρεμάστρες ή γάντζοι στον τοίχο του δωματίου του, για να μπορεί να φτάσει τα ρούχα, τις πιτζάμες, το μπουφάν και το σκουφάκι του.
Να φυλάτε σε συγκεκριμένο σημείο -προσιτό για το παιδί- τα παπούτσια του, ώστε να μπορεί να τα βρει.
Να υπάρχει ένα στέρεο σκαμπό στο μπάνιο, ώστε να μπορεί να ανεβαίνει για να πλύνει τα χεράκια του, και μια πετσέτα κρεμασμένη χαμηλά, για να μπορεί να τα σκουπίσει.
Να έχετε το γιογιό σε συγκεκριμένη θέση, για να μπορεί να το βρει εγκαίρως όταν χρειαστεί.
Να υπάρχει καρεκλάκι που να μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με το ύψος του παιδιού, για να φάει άνετα μόνο του μαζί σας στο τραπέζι (ακόμα κι αν λερώνεται).
Να υπάρχει μια πλαστική συρταριέρα μέσα στο δωμάτιο που να μπορεί να ανοίξει χωρίς να κινδυνεύουν τα χεράκια και χάρτινες, υφασμάτινες ή πλαστικές κούτες για να βάζει μέσα πράγματα. Μπορείτε, μάλιστα, να κολλήσετε σε αυτά και ταμπέλες με φωτογραφίες με το περιεχόμενό τους, ώστε να μάθει το παιδί το μηχανισμό της ταξινόμησης.
Να υπάρχει κάπου μέσα στο σπίτι ένα χαμηλό τραπεζάκι με παιδικές καρεκλίτσες. Εκεί, θα μπορεί να φτιάξει το παιδί τα πρώτα παζλ αλλά και να καθίσει να φάει μαζί με άλλα συνομήλικα παιδάκια.
Παίξτε το παιχνίδι των εντολών!

Οι περισσότεροι γονείς που έχουν 2χρονα παιδάκια αναφέρουν πόσο δύσκολο είναι να διατηρούν το σπίτι τακτοποιημένο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η τάξη όμως είναι απαραίτητη για τα μικρά παιδιά. Η σταθερή και συγκεκριμένη θέση των πραγμάτων μέσα στο σπίτι όχι μόνο βοηθάει το παιδί να γνωρίσει καλύτερα τον κόσμο γύρω του, αλλά το κάνει να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς το περιβάλλον γίνεται προβλέψιμο, πράγμα που αρέσει στα μικρά παιδιά.

Επίσης, ενισχύει τη μνήμη του και το βοηθά να λειτουργήσει και το ίδιο πιο αποτελεσματικά. Εφόσον το παιδί γνωρίζει τη θέση των περισσότερων πραγμάτων μέσα στο σπίτι, θα μπορείτε να παίξετε και το παιχνίδι των εντολών που είναι μια εξίσου σημαντική αναπτυξιακή δραστηριότητα. Μπορείτε να πείτε, για παράδειγμα, στο μικρό σας: «Φέρε απ’ το συρτάρι της ντουλάπας τις άσπρες κάλτσες του μπαμπά.» Γι’ αυτό, είναι σκόπιμο βασικά πράγματα, που μάλιστα χρησιμοποιείτε καθημερινά, να έχουν συγκεκριμένη θέση. Δε χρειάζεται φυσικά να υπερβάλλετε. Καλό είναι, μάλιστα, να αφήνετε το παιδί να παρεμβαίνει στο δωμάτιό του.

Όσο για τα παιχνίδια, προτιμήστε να μην τα έχετε όλα έξω και διάσπαρτα μέσα στο χώρο, γιατί είναι πολύ πιθανό το παιδί να πάψει να τους δίνει σημασία. Αφήστε εκείνα με τα οποία το παιδί παίζει περισσότερο και αποσύρετε τα υπόλοιπα. Μετά από λίγο καιρό, εμφανίστε τα πάλι, καθώς είναι πολύ πιθανό να κεντρίσουν εκ νέου το ενδιαφέρον του παιδιού.

Μια δημιουργική γωνιά!

Στα 2χρονα πιτσιρίκια αρέσει να λερώνουν και να λερώνονται. Θα πρέπει, λοιπόν, να φροντίσετε να υπάρχει χώρος μέσα στο σπίτι για δραστηριότητες που… λερώνουν. Μια γωνιά όπου δεν υπάρχει στρωμένο χαλί είναι απαραίτητη για να ασχοληθεί το παιδί με μπογιές ή υλικά για μαγειρική ικανοποιώντας την ανάγκη του να λερωθεί.

Στην ηλικία των 2-4 χρόνων, το παιδί αποτυπώνει τα πρώτα ίχνη σε όποια επιφάνεια βρει, είτε σε χαρτί είτε σε τοίχους ή τραπέζια. Το ιχνογράφημα στην πραγματικότητα δίνει την ευκαιρία στο παιδί να νιώσει ότι προεκτείνει κινητικά την ύπαρξή του. Γι’ αυτό, μια κόλλα χαρτί δεν αρκεί. Το παιδί έχει ανάγκη από μεγάλες επιφάνειες, τονίζει η κα Κουρετζή, η οποία εξηγεί ότι το καλύτερο μέρος για να ζωγραφίσει ένα παιδί είναι στο πάτωμα, σε μια γωνιά όπου έχετε στρώσει νάιλον και χαρτί του μέτρου που θα βρείτε στα χρωματοπωλεία. Μια άλλη εναλλακτική για αυτή την ηλικία είναι το τρίποδο (καβαλέτο), όπου το παιδί μπορεί να ζωγραφίσει όρθιο.

Πολλοί γονείς, πάντως, δε δίνουν καν την ευκαιρία στο παιδί να περάσει από αυτό το στάδιο, καθώς θεωρούν ότι το μόνο που κάνει είναι να μουτζουρώνει και να λερώνει. Κι όμως, το στάδιο του μουτζουρώματος είναι ένα στάδιο καλλιτεχνικής ανάπτυξης. Ως πρώιμη ζωγραφική δραστηριότητα προκαλεί κιναισθητικές εμπειρίες εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα εξάσκηση στον οπτικοκινητικό συντονισμό, στον αδρό και στη συνέχεια στο λεπτό έλεγχο των κινήσεων. Άλλωστε, το ίδιο το παιδί απολαμβάνει την εμπειρία αυτή.

Προσοχή στις μπογιές!

Οι γονείς συνήθως προτιμούν να δίνουν ξυλομπογιές ή μαρκαδόρους στα μικρά παιδιά. Το καλύτερο υλικό, ωστόσο, για να ξεκινήσει το ιχνογράφημα το παιδί είναι οι ρευστές μη τοξικές μπογιές γιατί με αυτές βλέπει πώς αναμειγνύονται τα χρώματα μεταξύ τους. Ρευστές μπογιές, δαχτυλομπογιές, πινέλα και σφουγγαράκια είναι οι ιδανικές επιλογές πριν περάσετε στα κραγιόνια. Αντί για ποδιά, προτιμήστε να φορέσετε στο παιδάκι ένα παλιό πουκάμισο του μπαμπά προσαρμόζοντας τα μανίκια.

Χρωματικά ερεθίσματα

Τα χρώματα σε τοίχους και υφάσματα επιπλώσεων ακτινοβολούν μια πολύ λεπτή ενέργεια με επίδραση ψυχοσυναισθηματική στο παιδί.

Παρόλο που υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την επιλογή των χρωμάτων στο δωμάτιο του παιδιού, καλό είναι για τους τοίχους, επειδή πρόκειται για μεγάλες επιφάνειες, να προτιμάτε απαλά κι όχι έντονα χρώματα, γιατί έχουν κατευναστική επίδραση.

Το μικρό παιδί, ωστόσο, έχει ανάγκη από χρωματικά ερεθίσματα στο περιβάλλον του. Τα βασικά χρώματα, δηλαδή το κίτρινο, το κόκκινο και το μπλε, καλό είναι να υπάρχουν σε στοιχεία επιφανειών στο χώρο, π.χ. ένα μπλε τραπεζάκι στο δωμάτιο του και μια κόκκινη καρέκλα ή ένα κίτρινο μαξιλάρι. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε συχνά προτάσεις όπως: «Το κόκκινο αυτοκινητάκι είναι κάτω από το μπλε τραπέζι.»

Τo Τop 20 της ασφάλειας

Το μικρό παιδί -ιδιαίτερα μέχρι την ηλικία των 3 ετών- στερείται, λόγω της ανωριμότητάς του, δικλείδων ασφαλείας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους κινδύνους, ακόμα κι αν πιστεύετε ότι έχει εμπεδώσει κάποιους στοιχειώδεις κανόνες. Ναι μεν θα πρέπει να υπάρχει μέσα στο σπίτι μια σχετική ελευθερία κινήσεων, οι κίνδυνοι όμως θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Γι’ αυτό:

Σε όλα τα δωμάτια

1. Χρησιμοποιήστε ασφάλεια στα τζάμια -ένα ειδικό διαφανές πλαστικό φιλμ- που σε περίπτωση που σπάσει το τζάμι διατηρεί κολλημένα τα θραύσματα.

2. Αποσύρετε ελαφριά χαλάκια που γλιστράνε και φροντίσετε όλα τα υπόλοιπα χαλιά να είναι στερεωμένα κάτω από βαριά έπιπλα.

3. Σκεπάστε όλες τις πρίζες στο σπίτι με ειδικά προστατευτικά καλύμματα.

4. Μαζέψτε το καλώδιο του συμβατικού τηλεφώνου και κάθε άλλης ηλεκτρικής συσκευής, ώστε να μην κινδυνεύει το παιδί να τυλιχτεί με αυτό.

5. Σκεπάστε τους χειμερινούς μήνες τα καλοριφέρ με πετσέτες (ιδίως αν είναι παλαιού τύπου ή καίνε πολύ).

6. Χρησιμοποιήστε ασύρματο τηλεφώνου, με το οποίο μπορείτε πηγαίνετε σε όλο το σπίτι επιβλέποντας ταυτόχρονα το παιδί.

Στην κουζίνα

7. Ασφαλίστε τα χαμηλά ντουλάπια και τα συρτάρια όπου φυλάσσετε επικίνδυνα αντικείμενα, όπως μαχαιροπίρουνα, ψαλίδια ή εργαλεία.

8. Αφήστε ένα χαμηλό ντουλάπι ανοιχτό, ώστε να μπορεί το παιδί να ασχολείται με ακίνδυνα αντικείμενα που το συναρπάζουν π.χ. πλαστικά τάπερ.

9. Γυρίζετε πάντα προς τα μέσα τα χερούλια από τις κατσαρόλες και τα τηγάνια που βρίσκονται πάνω στην εστία της κουζίνας.

Στο μπάνιο

10. Χρησιμοποιήστε αντιολισθητικό πατάκι στην μπανιέρα, ώστε να αποφεύγονται τα επικίνδυνα πεσίματα.

11. Φυλάξτε καλλυντικά, μηχανές αποτρίχωσης και απορρυπαντικά σε ψηλά ντουλάπια ή ντουλάπια που ασφαλίζουν.

12. Αποσύρετε τις ηλεκτρικές συσκευές (αερόθερμο, σεσουάρ) από το μπάνιο.

Στο καθιστικό

13. Αποσύρετε εύθραυστα διακοσμητικά από τα τραπέζια του σαλονιού.

14. Τοποθετήστε ειδικά πλαστικά καλύμματα στις αιχμηρές γωνίες των επίπλων.

15. Αποσύρετε τα έπιπλα που μπορεί να διευκολύνουν το σκαρφάλωμα του παιδιού κοντά σε παράθυρα, βιβλιοθήκες ή επιπλοσυνθέσεις.

16. Αποσύρετε ασταθή μικροέπιπλα που κινδυνεύουν να πέσουν με το πέρασμα του παιδιού.

17. Μην αφήνετε εκτεθειμένα μέσα στο σπίτι ζώνες και τσάντες, γιατί δεν αποτελούν ασφαλή παιχνίδια στα χέρια ενός παιδιού.

Στο παιδικό κάθισμα

18. Φυλάσσετε τα παιχνίδια σε ανοιχτό κουτί και ποτέ σε μπαούλο που κλείνει.

19. Αποσύρετε κάθε παιχνίδι ή τα κομμάτια του και μικρά αντικείμενα που χωράνε να μπούνε στο στόμα του παιδιού.

20. Μαζεύετε κάθε βράδυ τα παιχνίδια του παιδιού, ώστε να μην κινδυνεύει αν ξυπνήσει το βράδυ να σκουντουφλήσει πάνω τους.
Πηγή in.gr

Απαραίτητα μέτρα ασφάλειας για το παιδικό δωμάτιο
Έχει γραφτεί από Χριστίνα Χρυσανθοπούλου


Τα 12 απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για το παιδικό δωμάτιο

 


Υπάρχουν κίνδυνοι στο δωμάτιο όπου ζει και μεγαλώνει το μικρό μας που συχνά δε μας περνάνε καν απ’ το μυαλό. Είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για τα υπερκινητικά ζουζούνια που θέλουν να εξερευνούν το χώρο στον οποίο περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Ας δούμε λοιπόν τι πρέπει να προσέξουμε στο σχεδιασμό αλλά και στον εξοπλισμό του.

Της Χριστίνας Χρυσανθοπούλου με τη συνεργασία του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων

 

Όταν δημιουργεί κανείς το δωμάτιο για το παιδί ή τα παιδιά του, ένα από τα βασικά αιτήματα είναι η ασφάλεια. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας τις έρευνες που θέλουν τα περισσότερα ατυχήματα να συμβαίνουν μέσα στο σπίτι και ειδικά στο παιδικό δωμάτιο, είναι σαφές ότι ο περιορισμός των κινδύνων που παραμονεύουν είναι το Α και το Ω στο σχεδιασμό του χώρου του παιδιού.

Οδηγός ασφάλειας στο παιδικό δωμάτιο

Οι ανάγκες σε ασφάλεια του παιδικού δωματίου ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού ή των παιδιών που το κατοικούν. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες γενικές αρχές που αν τις ακολουθήσετε πιστά θα μπορείτε να αφήνετε τα πιτσιρίκια σας χωρίς επίβλεψη στο δωμάτιό τους έχοντας το κεφάλι σας ήσυχο.

 

1. Το πάτωμα δεν πρέπει να έχει σκαλιά ή διαφορετικά επίπεδα, ώστε το παιδί να μην κινδυνεύει να πέσει και να χτυπήσει. Με άλλα λόγια, το δωμάτιο πρέπει να είναι μια ενιαία επιφάνεια, καθαρή από διάφορα αντικείμενα που μπορούν να τραυματίσουν το παιδί ή τα παιδιά.

2. Η επιλογή του χαλιού πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή. Τα παιδιά έχουν την τάση να κυλιούνται, να τρίβονται, να τρέχουν σε αυτό. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ο κίνδυνος για έγκαυμα εξαιτίας της τριβής στο χαλί είναι έντονος και τα κρούσματα συχνά. Ιδανικά επιλέξτε ξύλινο πάτωμα ή laminate (κάτι σαν ξύλινο πλακάκι που μπορεί να επενδύσει το οποιοδήποτε δάπεδο).

3. Σε κάθε δωμάτιο πρέπει να υπάρχουν αποθηκευτικοί χώροι ώστε στο τέλος της μέρας να κρύβονται όλα τα παιχνίδια των παιδιών. Αν ξυπνήσουν μέσα στη νύχτα, το δάπεδο πρέπει να είναι ελεύθερο για να περπατήσουν χωρίς να κινδυνεύουν να πέσουν ή να τραυματιστούν πατώντας ένα σιδερένιο αυτοκινητάκι.

4. Το τι βάζουμε στους τοίχους του παιδικού δωματίου είναι επίσης πολύ σημαντικό. Για παράδειγμα, μπορεί το σπίτι να είναι αντισεισμικό όμως ενδεχομένως έχουμε γεμίσει τους τοίχους με αντικείμενα που σε περίπτωση σεισμού θα αποδειχθούν ιδιαίτερα επικίνδυνα. Οι βιβλιοθήκες, λοιπόν, πρέπει να είναι σταθερές, να μην «κοιτάζουν» το κρεβάτι και να έχουν χαμηλό κέντρο βάρους. Μη βάζετε ψηλά τα βιβλία και τα βαριά αντικείμενα. Το ίδιο ισχύει και με τα ράφια, τα οποία πρέπει να είναι στερεωμένα πολύ καλά στον τοίχο. Μην κάνετε το λάθος να βάλετε διακοσμητικά από γυαλί και εύθραυστα υλικά.

5. Τα τζάμια στα παράθυρα πρέπει να είναι επάλληλα ή συρόμενα. Τα ανοιγόμενα προς τα μέσα δεν είναι καθόλου ασφαλή, γιατί, καθώς το παιδί σηκώνεται και κινείται μέσα στο χώρο, μπορεί να χτυπήσει στο κεφάλι. Οι τζαμαρίες πρέπει να είναι επικαλυμμένες με ειδική μεμβράνη που να συγκρατεί τα θραύσματα σε περίπτωση σπασίματος.

6. Τα κάγκελα του μπαλκονιού πρέπει να έχουν ύψος τουλάχιστον 1.10μ., ώστε να είμαστε σίγουροι ότι το παιδί δε θα μπορέσει να τα σκαρφαλώσει. Αυτό όμως δεν αρκεί. Πρέπει να έχουμε τη βεβαιότητα ότι το παιδί δε θα μπορέσει να μεταφέρει κάποια κούτα ή καρέκλα που θα του επιτρέψει να υπερβεί το ύψος του μπαλκονιού.

7. Απομακρύνετε κάθε είδους μικροσκοπικό και μυτερό αντικείμενο που θα μπορούσε να καταλήξει στο στόμα του παιδιού προκαλώντας του πνιγμό. Αυτό αφορά κυρίως τα βρέφη και τα παιδιά μέχρι την ηλικία του νηπιαγωγείου, όμως ποτέ δεν ξέρετε τι θα αποφασίσει να εξετάσει δια... στόματος ακόμη κι εκείνο της σχολικής ηλικίας.

8. Τα ατίθασα ζιζάνια αρέσκονται να εντάσσουν στο παιχνίδι τους τα κινητά μέρη του δωματίου και να τα μετατρέπουν σε φρούρια, κρησφύγετα κ.ά. Φροντίστε λοιπόν τα ογκώδη έπιπλα να έχουν σταθερές βάσεις και όλα να είναι απαλλαγμένα από μυτερές γωνίες ή προεξοχές.

9. Βεβαιωθείτε ότι το κρεβάτι του παιδιού πρέπει να απέχει αρκετά από κουρτίνες και ηλεκτρικά καλώδια. Τα παιδιά έχουν την τάση να πιάνονται από τις κουρτίνες και να σκαρφαλώνουν γκρεμίζοντας μαζί και το κουρτινόξυλο.

10. Καλύψτε με ειδικά προστατευτικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο όλες τις πρίζες του παιδικού δωματίου. Τα πιτσιρίκια συνηθίζουν να ανακαλύπτουν δια της αφής τον κόσμο γύρω τους και να βάζουν τα δάχτυλά τους στις πρίζες, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.

11. Απειλή για την ασφάλεια ενός παιδιού είναι οι λάμπες και τα φωτιστικά που μπορούν να προκαλέσουν εγκαύματα. Καλό θα ήταν λοιπόν αυτά να βρίσκονται ψηλά, σε μέρη που δεν μπορούν να φτάσουν τα παιδιά. Από την άλλη, ο χαμηλός φωτισμός δε θα πρέπει να λείπει από το παιδικό δωμάτιο κατά τη διάρκεια της νύχτας σε περίπτωση που το παιδί ξυπνήσει και σηκωθεί, έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει ή ακόμα και να αποτρέψει την πιθανότητα του να σκοντάψει και να πέσει.

12. Μια καλή, δοκιμασμένη συνταγή για την αποφυγή διαφόρων μικροατυχημάτων είναι ο εφοδιασμός με μια συσκευή ενδοεπικοινωνίας μέσω της οποίας θα μπορείτε να «κατασκοπεύετε» το ζωηρό παιδάκι σας.

 

Μην ξεχνάτε!

Όσο ασφαλές κι αν πιστεύετε ότι είναι το παιδικό δωμάτιο, τα βρέφη και τα νήπια δεν πρέπει να ξεφεύγουν από την επίβλεψή σας σε καμία περίπτωση.

Δεν είναι μόνο το παιδικό δωμάτιο χώρος που επιφυλάσσει κινδύνους για τα παιδιά. Όλο το σπίτι μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη ζωή (δηλητηριάσεις, απερίσκεπτη κατάποση υγρών και χαπιών στην κουζίνα ή στο μπάνιο).

πηγή in.gr

Τέλεια!!!!

Ειναι πολύ χρήσιμες πληροφορίες που καλό είναι να τις γνωρίσει κάθε νέα μανούλα