Εμένα πραγματικά με μπερδεύει.
...Όταν γυρνάω το αργά απόγευμα από τη δουλειά, και βρίσκω στο τραπέζι την κούπα από τον πρωινό του καφέ, το κουτί με τα μπισκότα (ξεσκέπαστο), το πιάτο του και το ποτήρι του από το μεσημεριανό, και την κούπα από τον απογευματινό καφέ όλα παρατημένα εκεί, το τραπεζάκι του σαλονιού εξαφανισμένο κάτω από σωρό εφημερίδες και πάνω πάνω στην κορφή των εφημερίδων τα πόδια του αραγμένα,
είναι το εντελώς αντίθετο με το άλλο που γυρνάω και βρίσκω τα πιάτα να πλένονται στο πλυντήριο, φαί για μένα ενώ δεν είχα μαγειρέψει, το παιδί μπανιαρισμένο και με στεγνωμένα μαλλιά, και τα ρούχα που είχα βάλει να πλένονται το πρωί πριν φύγω απλωμένα.
...Όταν υπάρχει κάτι πεσμένο στο πάτωμα π.χ. ένα τσαλακωμένο χαρτάκι και περνάει και ξαναπερνάει από πάνω του 100 φορές και δεν σκύβει να το μαζέψει,
είναι το εντελώς αντίθετο με το ότι δεν έχω βγάλει ούτε μια φορά στα 7 χρόνια έξω σκουπίδια, γιατί τα παίρνει κάθε πρωί ανεξαιρέτως καί της κουζίνας και του μπάνιου.
...Όταν έχει να μου πάρει δώρο (Χριστουγέννων, γενεθλίων, γιορτής κτλ) 2-3 χρόνια, και βρίσκω στο άσχετο στην τουαλέτα μου τη συσκευασία γίγας του αγαπημένου μου αρώματος που τελείωσε χτες.
...Που γκρινιάζει με τα τύπου master chef πειράματά μου, και μετά όχι μόνο τα τρώει, αλλά τα επαινεί κιόλας.
Είναι σαν να έχω παντρευτεί δυο διαφορετικούς άντρες!