Η τελευταία ταινία που είδα.

"Το δέντρο της Ζωής"

Ένας άντρας θυμάται τα παιδικά του χρόνια ως δεύτερο παιδί μιας πενταμελούς οικογένειας στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ του ’50.
Η κριτική του "α" από τον Χρήστο Μήτση

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ, ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΗΘΙΚΗ, ΤΗΝ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ. ΤΟΛΜΗΡΗ, ΟΠΤΙΚΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ (ΜΕ ΔΟΜΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ), ΑΛΛΑ ΑΥΤΑΡΕΣΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΪΚΗ, Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ "ΝΕΟΥ ΚΙΟΥΜΠΡΙΚ" ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΧΑΣΕΙ. ΧΡΥΣΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΩΝ.

Προσωπική άποψη: δεν με ξετρέλανε ως πλοκή (δεν είχε άλλωστε) αλλά είχε φοβερές εικόνες! Τέλεια φωτογραφία!

Είδα το Μεσάνυχτα στο Παρίσι του Γούντι Αλεν. Πολύ ωραίο με ωραίες εικόνες, μουσική και σενάριο.
Η περίληψη : Ένας Αμερικανός σεναριογράφος, λάτρης της ρομαντικής και μποέμικης ζωής, επισκέπτεται με την πραγματίστρια γυναίκα του το Παρίσι. Ένα βράδυ, όταν το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα, θα βρεθεί ξαφνικά πίσω στην μπελ επόκ.

Κι εγώ το είδα! Ωραίο!

Η τελευταία ταινία που είδα ήταν Το Δέρμα που Κατοικώ, του Πέδρο Αλμοδόβαρ.Για να πω την αλήθεια είχαμε ξεκινήσει για να δούμε το Contagion του Σόντεμπεργκ, αλλά διάβασα διθυραμβικές κριτικές και έτσι έπεισα και τον άντρα μου να δούμε Αλμοδόβαρ.΄
Να ξεκινήσω με τα θετικά:Εκπληκτική φωτογραφία, ειδικά σε 2 σκηνές και ένας πολύ συγκινητικός Μπαντέρας.
Τα αρνητικά:Τι είχες Αλμοδόβαρ,τι είχα πάντα.Συμφωνώ ότι ο κάθε σκηνοθέτης έχει μια χαρακτηριστική τεχνική, μια υπογραφή, πχ καταλαβαίνεις αμέσως μια ταινία οτι την έχει σκηνοθετήσει οΤιμ Μπάρτον ή ο Γούντυ Άλεν, οι  αδερφοί Κοέν κ.α, έτσι και ο Αλμοδοβάρ κουβαλάει όλα το βιώματικό που έχει με τη μητρική φιγούρα στις ταινίες του.Στην συγκεκριμένη όμως ταινία αντέγραψε ολόκληρη σκηνή και χαρακτήρες απο προηγούμενο φιλμ του, το  Κίκα, γεγονός που με κουράζει και με ενοχλεί.
Η ιστορία της ταινίας έχει να κάνει με ένα λαμπρό επιστήμονα, γιατρό, πλαστικό χειρουργό, που υπο ανεξερεύνητες συνθήκες χάνει την γυναίκα του και λίγα χρόνια αργότερα την μοναχοκόρη του, που αυτοκτόνησε μετά απο ένα βιασμό.Ο γιατρός αποφασίζει να εκδικηθεί τον βιαστή με τον πιο σοκαριστικό τρόπο.Ωραίο σαν σύλληψη, λίγο αρρωστημένο, πολύ καλές ερμηνείες, ειδικά του Μπαντέρας , αλλά ως συνήθως ο Αλμοδόβαρ έμπλεξε τις ιστορίες με τρόπο που δεν χρειαζόταν, η ταινία έγινε φλύαρη και για άλλη μια φορά δεν ξέφυγε απο την πεπατημένη.
Είδα επίσης το Μεσάνυχτα στο Παρίσι που ήταν πολύ ευχάριστη αν και πάλι είχαμε να κάνουμε με νευρωτικούς Νεουορκέζους,με έναν  Γουίλσον να  περιφέρει και αυτός σε όλη την ταινία  την κουραστική μανιέρα του.Κατ'εμέ, την παράσταση στην ταινία κλέβει το ίδιο  Παρίσι και οι χαρακτήρες-θρύλοι που ζωντανεύουν τα μεσάνυχτα.
Αυτή την εβδομάδα σειρά έχουν οι Άλπεις του Λάνθιμου.

Ειδα το "τανγκό των Χριστουγεννων", πολύ ωραία ταινία, νοσταλγική, συγκινιτική και με χιούμορ !!!

#Invalid YouTube Link#   


Υπόθεση:

Ο Στέφανος Καραμανίδης είναι ένας τραχύς υπολοχαγός σε στρατόπεδο του Έβρου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Μόνη του επιθυμία να ζητήσει σε χορό τον κρυφό του έρωτα, την Ζωή, σύζυγο του Συνταγματάρχη του. Δεν ξέρει, όμως, να χορεύει και γι' αυτό θα ζητήσει κρυφά την βοήθεια ενός φαντάρου, η γνωριμία του με τον οποίο θα είναι σύντομη αλλά καταλυτική.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίκος Κουτελιδάκης ΣΕΝΑΡΙΟ: Γιάννης Ξανθούλης ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γιάννης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιάννης Μπέζος, Αντίνοος Αλμπάνης

#Invalid YouTube Link#

Το είδα και εγώ, παρέα με ένα πακέτο  χαρτομάντηλα.Μου άρεσε πάρα πολύ, στο σύζυγο μου πάλι όχι.
Είδαμε επίσης το the artist και μας άρεσε πάρα πολύ.Είναι  μια ασπρόμαυρη ταινία που έχει θέμα το βωβό κινηματογράφο, χωρίς διαλόγους, αλλά με καταπληκτική μουσική.
Το θέμα της είναι η ζωή ενός μεγάλου αστέρα του βωβού κινηματογράφου, του οποίου το άστρο αρχίζει και δύει με την εμφάνιση του ήχου. Ο ίδιος ενώ βλέπει την καριέρα του να καταρρέει, επιμένει στον βωβό και βρίσκει μοναδικούς υποστηρικτές τον υπηρέτη του και τον σκύλο του.Η νεαρή στάρλετ, που μέχρι πρόσφατα βοηθούσε ο καλλιτέχνης, γίνεται μεγάλη σταρ του σινεμά και σώζει την καριέρα του.Ό Ζαν Ντιζαρντέν που υποδύεται τον Τζορτζ Βαλεντιν, είναι απλά καταπληκτικός.

[Υπόθεση:]

Είδα το Σάββατο "Το κορίτσι με το τατουάζ" πολύ ωραία ταινία με δράση που σε κρατά σε αγωνία !!!


Υπόθεση:
Ο Μίκαελ Μπλόμκβιστ, ένας μεγαλόσχημος δημοσιογράφος με βεβαρημένο παρελθόν, αναλαμβάνει για λογαριασμό ενός ηλικιωμένου βιομήχανου να εξιχνιάσει την υπόθεση εξαφάνισης της 16χρονης ανιψιάς του, η οποία χρονολογείται πριν από 40 περίπου χρόνια. Κι ενώ στην πορεία αρχίζει να ανακαλύπτει πως η ιστορία της οικογένειάς τους είναι «σπαρμένη» με μια πληθώρα ανομολόγητων μυστικών, η Λίσμπεθ Σάλαντερ, μια εκκεντρική hacker με punk attitude και συχνά προβλήματα με το νόμο, αποφασίζει να του προσφέρει μια αναπάντεχη χείρα βοηθείας…

Το trailer της ταινίας :

#Invalid YouTube Link#

πολυ καλο το κοριτσι με το τατουαζ θα συμφωνησω μαζι σου!το προτιμω απο το σουηδικο!!!το καλυτερο εργο που ειδα τελευταια μαζι με το δερμα που κατοικω!

είδα το Hugo και δεν μου άρεσε και πάρα πολύ!!

Για το Hugo θα συμφωνήσω και εγώ, απογοητεύτηκα γιατί έχω διαβάσει το μυθιστόρημα του Μράϊαν Σέλζνικ, του οποίου βέβαια η ομορφιά βασίζεται κυρίως  στα εκπληκτικά σκίτσα που καταλαμβάνουν και τις περισσότερες σελίδες.Η μεγαλύτερη αστοχία φυσικά του φιλμ, ήταν ο ρόλος του αστυνομικού  που δώθηκε στον Σάσα Μπαρόν Κοέν, ενός φοβερά εκνευριστικού ηθοποιού.Κρίμα και ο Σκορσέζε είναι απο τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες.
Είδα και το κορίτσι με το τατουάζ, το οποίο ήταν καλό, ωραίο χολυγουντιανό, αλλά θεωρώ το πρώτο του Νιλς Άρντεν Όπλεφ και δεύτερο της τριλογίας μιλένιουμ, κλάσεις ανώτερο.
Πολύ καλή ταινία είναι το Shame του Στιβ Μακ Κουίν, πολύ ενήλικη ταινία, αντρική.Αφηγείται την ιστορία ενός τριαντάχρονου άντρα , που δεν απολαμβάνει το σεξ ως ερωτική πράξη , αλλά μάλλον σαν τιμωρία και προσπαθεί να κρύψει την πραγματική του ανάγκη που είναι η στοργή.Πολύ καλές ερμηνείες και απο τον Μαικλ Φασμπέντερ και απο την Κάρεν Μάλιγκαν.

Όσο αναφορά την ταινία Hugo, θα συμφωνήσω απόλυτα, ενώ η υπόθεση της ήταν ωραία κάτι της έλειπε ... βέβαια είχε καταπλήκτικά 3D animation !!!

είδα κι εγώ το ΑΜερικάνικο κορίτσι με το τατουάζ....στη Στοκχόλμη!!!!! (surreal, έτσι??)!!! ομολογώ ότι επίσης μου άρεσαν περισσότερο τα original Σουηδικά, αλλά καλό ήταν κι αυτό....είναι κι αυτός μωρέ, που είναι καλός (ο Greg εννοώω)!!!   

Εγω θελω σιγουρα να δω το κοριτσι με το τατουαζ και το Λυκοφως το τελευταιο με την εγκυο Μπελα!!Περιμενω μπας και τα βαλει το Νοβα αλλα πιστευω θα αργησει πολυ

και για απόψε πήρα να δω το Γκαίτε..έτσι γιατί ονειρεύομαι Γερμανία τελευταία!!!!!
#Invalid YouTube Link#

Την περασμένη Κυριακή είδαμε το Skyfall.Φυσικά δεν ήταν δική μου επιλογή, αλλά του συζύγου μου , που ως κλασικός άντρας ταυτίζεται με τον 007.
Δεν ήταν άσχημο, είχε ωραία εφέ, ήταν γρήγορο, λίγο πιο ανθρώπινος ο  χαρακτήρας του James Bond, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με το Casino Royal, το οποίο αν και δεν είμαι fan του είδους, το θεωρώ κορυφαίο της σειράς.
Και φυσικά ο Daniel Craig είναι ο απόλυτος James Bond και εξαιτίας του και μόνο το ξανάβλεπα.