Ποιήτρια 5 ετών!

Ένα παιχνίδι που έχει εφεύρει η Δήμητρα, είναι να με ρωτάει πώς γράφονται διάφορες λέξεις, και να τις γράφει ακούγοντας τα γράμματα από μένα, μαζί με μια περιγραφή τους για να καταλαβαίνει ποιο είναι ποιο.Πέρυσι στο προνήπιο, είχαν έναν πίνακα με τα γράμματα, και δίπλα στο κάθε ένα μια λέξη που να αρχίζει από το συγκεκριμένο γράμμα και την εικόνα αυτής της λέξης. Για παράδειγμα το Β είναι το γράμμα του βιβλίου, το Η του ήλιου, το Υ του υπολογιστή και πάει λέγοντας.
Σε μια συγκέντρωση γονέων τον είχα δεί, και το σχολίασα γυρνώντας σπίτι τί ωραίο που τον είχαν φτιάξει, και με την κουβέντα μας προέκυψε το παιχνίδι.
Ένα απόγευμα λοιπόν πρίν λίγες μέρες, ενώ έκανα διάφορες δουλειές στην κουζίνα, έφερε να παίξουμε το παιχνίδι της...
- Μαμά πές μου τα γράμματα για το "Με".
- Μ της μέλισσας...
- Ναι...;
- Και Ε όπως ελαφάκι.
- Έτοιμο! Τώρα πες μου τα γράμματα για το "περιμένει"...
Συνέχισε να με ρωτάει διάφορες λέξεις λέξεις ασύνδετες φαινομενικά μεταξύ τους, και εγώ της έλεγα τα γράμματα συνεχίζοντας τις δουλειές μου, χωρίς να κοιτάω πίσω μου στο τραπέζι που καθόταν και έγραφε.
Κάποια στιγμή λέει:
- Αρκετά για σήμερα με το βιβλίο! (ντάπ - κλείσιμο βιβλίου με θόρυβο).
- Βιβλίο;; Τί βιβλίο βρε Δήμητρα; Δεν πιστεύω να μουτζούρωσες κανένα βιβλίο! Λέω γυρνώντας απότομα προς το μέρος της.
- Όχι καλέ... γ ρ ά φ ω βιβλίο!
Και βλέπω ότι κρατάει ένα ροζ ημερολόγιο και μου το κουνάει.
- Τί γράφεις;;;
- Γράφω ποίηση, και θα ζωγραφίσω και τις εικόνες.
- Ποίηση; Δήμητρα ξέρεις τί είναι ποίηση; Λέω παίρνοντας το ημερολόγιο στα χέρια μου. Πού άκουσες για την ποίηση;
- Δεν το άκουσα, έτσι, την σκέφτομαι... Και ξέρω τί είναι ποίηση γιατί την γ ρ ά φ ω!! (με θιγμένο ύφος)

Στους παρακάτω σύνδεσμους, έχω τις σελίδες από το βιβλίο της:
https://imageshack.us/photo/my-images/546/1001x.jpg/
https://imageshack.us/photo/my-images/716/2001ow.jpg/

Η Δήμητρα απαγγέλει αυτό που έγραψε: (Τα σημεία στίξης, τα πρόσθεσα εγώ, σύμφωνα με την απαγγελία της)

Με περιμένει το σπίτι μου...
ουρανός...
μια στιγμή...
Ζωή... γαλάζιοι ουρανοί...
Θέλω και εγώ καινούρια γή.

Τί λέει ρε παιδιά ο ποιητής;;; Πού τα άκουσε αυτά; Διαβάζουμε κάθε μέρα αλλά όχι τέτοια, παραμύθια μόνο και εγκυκλοπαίδειες με ζώα. Κοιτάω το παιδί μου και δεν μπορώ να πιστέψω τί ακούω και τί βλέπω! Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα  ορνιθοσκαλίσματα του πεντάχρονου νηπίου μου.

Η Δήμητρα με απλές κινήσεις παίρνει το βιβλίο της κάτω από τη μασχάλη και το πηγαίνει στο δωμάτιό της. Επιστρέφει κρατώντας το κουβαδάκι με τις πλαστελίνες και στρώνει νέα δραστηριότητα στο τραπέζι της κουζίνας.

Βρε Αρχοντια φανταζομαι το ξερεις,αλλά το παιδακι σου ειναι χαρισματικο!
Να το χαιρεστε!!!

Να τη χαίρεστε Αρχοντία μου. Η Δημητρούλα από μικρή ξεχώριζε, είναι όντως χαρισματικό παιδί.

[για την ώρα]

Ευχαριστούμε πολύ! να είστε καλά και να τα χαιρόμαστε όλα τα παιδάκια.
Και έρχομαι στο γεγονός που με έκανε να γράψω αυτό το θέμα:
Ξεκίνησε η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία, η κατάσταση δύσκολη, ακόμα κι αν κάποιοι γονείς αγοράσουν μόνοι τους τα βιβλία των παιδιών τους, υπάρχουν κι άλλοι που δεν μπορούν (αφήνω στην άκρη για την ώρα τα περί δωρεάν παιδείας, όπως έχω αφήσει και τα περί δωρεάν υγείας). Τα μαθήματα δεν προχωρούν, τα παιδιά μένουν πίσω. Τα ιδιωτικά σχολεία βέβαια έχουν ξεκινήσει μαθήματα κανονικά.
Και το φώς είναι τόσο μακριά στο βάθος του τούνελ, που από δω που στέκομαι, στο κατώφλι του νηπιαγωγίου, είναι αδύνατον να το διακρίνω. Του χρόνου στην Πρώτη, μετά στη Δευτέρα και όλα τα επόμενα χρόνια τί θα γίνει;Τα παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να έχουν ιδιωτική εκπαίδευση θα είναι οι προνομιούχοι, μορφωμένοι, αυριανοί ενήλικες που θα βγούν καλύτερα προετοιμασμένοι σε μια όλο και πιο απαιτητική αγορά εργασίας, ενώ τα υπόλοιπα τί;
Και έχω ένα αστεράκι (και ο κάθε γονιός μαζί με μένα), που το βλέπω από τώρα πως θα μπορούσε μελλοντικά να διαπρέψει σε ότι επιλέξει, με την κατάλληλη υποστήριξη από μένα και από το σχολείο. Άδικα θα στραφώ -αν τα οικονομικά μου το επιτρέψουν- στην ιδιωτική εκπαίδευση; Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποτιμήσω τους εκπαιδευτικούς του δημοσίου, πάντα ήμουν υπέρ, όμως τώρα τί μπορούν πιά να κάνουν;