Επιδημία έπεσε;;

Την τσίμπησε την ίωση η μικρή μου, βαριά γαστρίτιδα, σε σημείο που από τους επαναλαμβανόμενους εμετούς, καταλήξαμε στο νοσοκομείο λόγω αφυδάτωσης.
Την ίδια ίωση την περάσαμε τελικά οικογενειακώς, και πρέπει να πώ, πώς είναι η μοναδική που έχω κολλήσει από το παιδί, και η χειρότερη που έχω περάσει, αφού κατάφερε να ρίξει κάτω όχι μόνο εμένα αλλά και τον βράχο του σπιτιού (τον μπαμπά), ο οποίος νοσεί ακόμα.
Τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα, βίαιοι εμετοί που ξεσπάνε ακόμα και με δυο γουλιές νερό, πόνος στο κεφάλι και στον αυχένα, σε σημείο να φοβηθούμε αρχικά για τη μικρή για μηνιγγίτιδα. Τρία εικοσιτετράωρα έκλεισε για να καταφέρει να δεχθεί φαγητό (φρυγανιές, κοτόπουλο στεγνό, ρύζι) και ελάχιστο νερό. Άντε πάλι πετσί και κόκκαλο!
Στο διπλανό κρεββάτι στο νοσοκομείο, ένα κοριτσάκι συνομήλικο, με τα ίδια συμπτώματα, και καπάκι και η μαμά του. Προφανώς μεταδίδεται και εύκολα.
Το γράφω, γιατί έναν εμετούλη της μικρής συνήθως τον παίρνω αψήφιστα, αλλά αυτήν τη φορά αποδείχτηκε σοβαρό.

Είναι ίωση, την περάσαμε και εμείς , ευτυχώς τα μωρά μου ελαφρά.Η μητέρα μου, αν και συνταξιούχος παιδίατρος, απο τις επαφές που έκανε με παλιούς συναδέλφους στο Παίδων , μου είπε ότι πολύς κόσμος έρχεται με τέτοια συμπτώματα.
Κράτησε περίπου μια εβδομάδα, με εμετούς έντονους, αφόρητο αίσθημα στο στομάχι και στον οισοφάγο, ευτυχώς όμως είμασταν απύρετοι.Αδυνατίσαμε και εξαντληθήκαμε πάρα πολυ.Ο άντρας μου, που επίσης την πέρασε πιο βαριά απο μένα, δεν έχει συνέλθει ακόμα.Ο οργανισμός του εξασθένησε τόσο πολύ, που πλέον περνά την μια ίωση πίσω απο την άλλη.
Περαστικά σας και προσοχή.