ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ.......????

[Κάποιος φούρνος θα γκρέμισε]

Κάποιος φούρνος θα γκρέμισε
 
Παλαιότερα, τα σπίτια ενός χωριού μετριόντουσαν με τους…φούρνους τους.
Οι χωρικοί, δηλαδή, δεν έλεγαν ότι «το χωριό μου έχει τόσα σπίτια» αλλά «τόσους φούρνους», επειδή κάθε σπίτι είχε και το δικό του φούρνο, για να ψήνει το ψωμί του.
Είναι γνωστό και το ανέκδοτο του Κολοκοτρώνη με τον Άγγλο φιλέλληνα Κνόου.
Ο τελευταίος, που μιλούσε αρκετά καλά τη γλώσσα μας και θαύμαζε τον ....κολοκοτρώνη  τον




Γέρο για την τόλμη και την εξυπνάδα του, τον ρώτησε κάποτε, αν το χωριό που γεννήθηκε ήταν μεγάλο.
- Όχι και τόσο, αποκρίθηκε ο Κολοκοτρώνης.
Δεν πιστεύω να έχει παραπάνω από εκατό φούρνους…
Ο Άγγλος, που δεν ήξερε ότι με το «φούρνος» εννοούσε «σπίτι», τον κοίταξε ξαφνιασμένος.
 - Και δεν είσαι ευχαριστημένος, στρατηγέ; τον ρώτησε.
Εμένα το δικό μου χωριό δεν έχει περισσότερους από δυο φούρνους!
- Βρε τον κακομοίρη! είπε τότε ο Κολοκοτρώνης.
Και πώς ζεις σε τέτοια μοναξιά;
 Όταν λοιπόν στα χωριά αυτά πέθαινε κανένας νοικοκύρης, οι φίλοι του έλεγαν: «Ο φούρνος του μπάρμπα Νότη γκρέμισε», εννοώντας ότι με το θάνατο το αρχηγού της οικογένειας, το σπίτι του γκρέμιζε, χανόταν.
Από τη μεταφορική λοιπόν αυτή φράση, βγήκε η έκφραση «Κάποιος φούρνος γκρέμισε», ή «Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε» που τη λέμε σήμερα, άγνωστο γιατί, όταν μας επισκέπτεται κάποιος, που έχουμε να δούμε πολύ καιρό.

[ΑΓΓΛΙΚΑ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ COMPUTER ;]

ΑΓΓΛΙΚΑ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ COMPUTER ;


                                    Οταν πλημμύριζε ο Νείλος στην Αρχαία Αίγυπτο, οι αγρότες που είχαν χωράφια δίπλα στο ποτάμι έχαναν τα όρια τους. Όταν βρέθηκε εκεί ο Θαλής ο Μιλήσιος να μετρήσει την μεγάλη πυραμίδα από την σκιά της, του ανέθεσαν να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε μετά την άμπωτη να μπορούν να ξαναβρούν οι Αιγύπτιοι αγρότες τα όρια των χωραφιών τους. Ο Θαλής έβαλε πασσάλους ανά τακτά διαστήματα στην άκρη του ποταμού κατά μήκος της ακτής. Από κάθε πάσσαλο έδεσε μακριά σχοινιά προς τα έξω, προς τα χωράφια, δηλαδή κάθετα σε διεύθυνση προς τον ποταμό. Τα σχοινιά κατά μήκος τους, ανάλογα με τις αποστάσεις έφεραν κόμβους!!! Με την βοήθεια των κόμβων μέτρησε ακριβώς τα σύνορα του κάθε αγρού αφού είχε σταθερή απόσταση από τον ποταμό.
Η μέθοδος αυτή, του να υπολογίζεις δηλαδή με ακρίβεια, ονομάστηκε κομβέω (υπολογίζω, μετρώ ακριβώς με την βοήθεια κόμβων.)
Αργότερα το πήραν οι Λατίνοι όπου όσοι ήξεραν να εκτελούν μαθηματικές ή αριθμητικές πράξεις, το φώναζαν δυνατά (εξού κομπασμός), και ο υπολογισμός σε αυτούς έγινε combaso, ή compasso. (Υπάρχει και σήμερα όργανο στη ναυσιπλοΐα για υπολογισμό της πορείας του πλοίου κλπ).
Έκτοτε το μετρώ ή υπολογίζω με ακρίβεια compaso => computer.
Αγγλικά άραγε πως λέγεται το computer; Γιατί Ελληνικά ξέρουμε...

[Τι σημαίνει το «άμπρα κατάμπρα»;]

Τι σημαίνει το «άμπρα κατάμπρα»;

Μαγικά ραβδιά, κουνέλια που ξεπηδούν από ψηλά καπέλα και άλλα εντυπωσιακά κόλπα έρχονται στο νου όταν κανείς ακούει τη λέξη «άμπρα κατάμπρα».



Πριν από εκατοντάδες χρόνια όμως οι άνθρωποι πίστευαν στην πραγματικότητα ότι η λέξη αυτή ήταν ένα «μαγικό ξόρκι».

Η ακριβής προέλευση της λέξης δεν έχει εξακριβωθεί, όμως μία από τις παλαιότερες αναφορές που υπάρχουν σχετικά με αυτή υπάρχει σε ένα απόσπασμα από ρωμαϊκό γραπτό που αποδίδεται στον Serenus Sammonicus στο 2ο μ.Χ. αιώνα στο έργο του Liber Medicinalis, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας todayifoundout.com.

Θεωρείται απίθανο ο Sammonicus να επινόησε από μόνος του τη λέξη αυτή, η οποία μάλλον χρησιμοποιούνταν ήδη και υπάρχουν ορισμένες θεωρίες για την προέλευσή της.

Μία από αυτές υποστηρίζει ότι προήλθε από τη λέξη «άβρασαξ», τα γράμματα της οποίας στην ελληνική αριθμολογία προστιθέμενα βγάζουν ως αποτέλεσμα 365 (όσες και οι ημέρες του χρόνου). Θα μπορούσε λοιπόν η λέξη αυτή να θεωρείται ιδιαίτερα «ισχυρή» και «σοφή» και οι «αρχαίοι μάγοι» να επινόησαν τη λέξη «άμπρα κατάμπρα» ως παράφραση της αρχικής για να τη χρησιμοποιούν ως «θεραπεία».

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η λέξη προήλθε από τις εβραϊκές λέξεις που σημαίνουν «πατέρας, υιός και άγιο πνεύμα» (ab, ben, ruach hakodesh). Ίσως να προέρχεται και από την αραμαϊκή φράση «avra kadavra».

Οι θαυμαστές του Χάρι Πότερ θα θυμούνται τη φράση «avada kedavra». Η συγγραφέας του βιβλίου JK Rowling σε μια συνέντευξή της είχε πει ότι η φράση αυτή σημαίνει «ας καταστραφεί αυτό το πράγμα», κάτι που ταιριάζει με την πρώτη θεωρία της «θεραπείας», με την έννοια της «»εξόντωσης» μιας ασθένειας».

Όσο περίεργο κι αν μας φαίνεται σήμερα οι άνθρωποι φορούσαν φυλαχτά σαν τον κώνο του «abracadabra» που περιέγραψε ο Sammonicus.

Πίστευαν ότι θεραπεύει ασθένειες, τον πυρετό και άλλα προβλήματα τα οποία αποβάλλοντας μέσα από το τελευταίο «Α» στη βάση.

Η λέξη «άμπρα κατάμπρα» χρησιμοποιούνταν ως «θεραπεία» και το 18ο αιώνα, όπως φαίνεται από το βιβλίο του Daniel Defoe το 1707 με τίτλο «Journal of Plague Year», στο οποίο γίνεται αναφορά για τέτοιου είδους φυλαχτά και πόση σημασία έδιναν σε αυτά οι φτωχοί άνθρωποι.

Τελικά οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τις προλήψεις και δεισιδαιμονίες γύρω από τη λέξη «άμπρα κατάμπρα» και το 19ο αιώνα η πρακτική του κρεμάσματος ανάλογων φυλαχτών στο λαιμό για τη θεραπεία ασθενειών… εξασθένισε.

Το ήξερες; Γιατί τα κουμπιά στα γυναικεία πουκάμισα είναι στα αριστερά


 

Έχετε προσέξει ποτέ τη μικρή αλλά χαρακτηριστική διαφορά, που διαχωρίζει τα...



 αντρικά από τα γυναικεία πουκάμισα;

Τα κουμπιά και οι κουμπότρυπες είναι… ανάποδα.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα αντρικά πουκάμισα έχουν τα κουμπιά στα δεξιά και τις κουμπότρυπες στα αριστερά, ενώ στα γυναικεία ισχύει το αντίθετο, δηλαδή τα κουμπιά στα αριστερά και οι κουμπότρυπες στα δεξιά.

Η εξήγηση γι’ αυτή την περίεργη διαφορά ξεκινά με την… εφεύρεση των κουμπιών. Και μάλιστα πρόκειται για μία απολύτως λογική εξήγηση. Όταν εφευρέθηκαν τα κουμπιά αποτελούσαν πολυτέλεια των πλουσίων και δεδομένου ότι το μεγαλύτερος μέρος του πληθυσμού ήταν δεξιόχειρο, ήταν πιο εύκολο κάποιος να κουμπωθεί από τα δεξιά προς τα αριστερά. Γι’ αυτό και τα ανδρικά πουκάμισα, έχουν τα κουμπιά δεξιά και τις κουμπότρυπες αριστερά.

Αντίθετα στην περίπτωση των γυναικών, οι πλούσιες κυρίες δε συνήθιζαν να ντύνονται μόνες τους. Αυτή η δουλειά άνηκε στις υπηρέτριες, οι οποίες για να ντύνουν τις κυρίες τους πιο εύκολα και γρήγορα (πάλι λόγω της πλειονότητας των δεξιόχειρων) έπρεπε τα κουμπιά να βρίσκονται από τη δική τους αντικριστή δεξιά πλευρά, άρα από την αριστερή της γυναίκας που το φορούσε.

Και από τότε παρέμειναν έτσι.

Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: Το ήξερες; Γιατί τα κουμπιά στα γυναικεία πουκάμισα είναι στα αριστερά

[Το πρώτο ατύχημα στην Ελλάδα]

Το πρώτο ατύχημα στην Ελλάδα



Το πρώτο καταγεγραμμένο αυτοκινητιστικό ατύχημα στην Ελλάδα έγινε την Κυριακή 4 Μαρτίου του 1907, στις 11.30 το πρωί, στην Λεωφόρο Συγγρού, στο ύψος του κτιρίου της ζυθοποιίας ΦΙΞ.
Υπαίτιος του δυστυχήματος ήταν ο τότε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδας, Νίκος Σιμόπουλος, που ακολουθούσε το αυτοκίνητο του πρίγκιπα Andrew (παππούς του σημερινού πρίγκιπα της Ουαλίας, Καρόλου). Τα δύο οχήματα κατευθύνονταν προς το Παλαιό Φάληρο και είχαν περίπου 30 μέτρα απόσταση μεταξύ τους.
Στο ύψος του εργοστασίου ΦΙΞ, ο υπουργός επιτάχυνε και προσπέρασε το αυτοκίνητο του πρίγκιπα, το οποίο και παρέσυρε. Δυστυχώς, μαζί πήρε και την Ευφροσύνη Βαμβακά, μία 25χρονη γυναίκα και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Η άτυχη γυναίκα πρώτα χτυπήθηκε από το αυτοκίνητο του υπουργού και στην συνέχεια από εκείνο του πρίγκιπα, παρόλο που ο οδηγός του προσπάθησε να μειώσει ταχύτητα.
Το περιστατικό αυτό, την εποχή εκείνη, είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στην Αθήνα. Σε σημείο, μάλιστα, που ορισμένοι υποστήριζαν ότι την νεαρή κοπέλα είχε σκοτώσει ο πρίγκιπας και ότι ο Σιμόπουλος είχε απλά αναλάβει την ευθύνη, ώστε να προστατευτεί η εξοχότητά του.
Την επόμενη μέρα, ο Διοικητής της Αστυνομίας κάλεσε στο γραφείο του όλους τους ιδιοκτήτες και οδηγούς αυτοκινήτων της Αθήνας και τους έκανε αυστηρές συστάσεις. Θα έπρεπε να προσέχουν περισσότερο τον τρόπο που οδηγούν και την ταχύτητα που αναπτύσσουν.
Οι οδηγοί συνολικά ήταν 7! Ακόμα και οι εφημερίδες της εποχής έδωσαν τη δέουσα προσοχή στο θέμα. Παντού κυριαρχούσε το εξής σχόλιο:
"Επτά αυτοκίνητα κυκλοφορούν και θρηνούμε θύματα ... Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν γίνονταν εβδομήντα! .... ".

[Γιατί σε όλες τις διαφημίσεις ρολογιών οι δείκτες είναι πάντα 10:10?]

Γιατί σε όλες τις διαφημίσεις ρολογιών οι δείκτες είναι πάντα 10:10?



Ίσως δεν το έχετε προσέξει, όμως στις διαφημίσεις ρολογιών η ώρα δείχνει πάντα 10:10. Δεν είναι τυχαίο!

Αυτό συμβαίνει γιατί όταν οι δείκτες είναι στις 10:10, φαίνονται καθαρά και οι δύο δείκτες, υπάρχει συμμετρία και με το νοητό τρίγωνο που σχηματίζεται δεν κρύβεται το λογότυπο της εταιρείας.

#Invalid YouTube Link#

Πώς μια έκλειψη έσωσε τον Χριστόφορο Κολόμβο
 
. Ο μεγάλος εξερευνητής σώθηκε με τη βοήθεια της Αστρονομίας. 
    

 
Ουάσινγκτον
Με ευκαιρία την Ημέρα Κολόμβου που γιορτάζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου, ας θυμηθούμε μια ιστορία στην οποία ο πολυμήχανος εξερευνητής βασίζεται στην Αστρονομία για να σώσει το πλήρωμά του από τους οργισμένους ιθαγενείς.

Στις 12 Οκτωβρίου του 1492, ο Κολόμβος έφτασε στις ακτές ενός νησιού βόρεια της Κούβας, το οποίο θα ονόμαζε αργότερα Ελ Σαλβαδόρ. Έγινε έτσι ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στο Νέο Κόσμο, μια θαυμαστή νέα ήπειρο στην οποία πραγματοποίησε τρεις ακόμα αποστολές σε διάστημα μας δεκαετίας.

Όπως εξιστορείται ο αστρονόμος Τζο Ράο στο Space.com, στην τέταρτη και τελευταία αποστολή, ο Κολόμβος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει δύο από τα τέσσερα πλοία του, που είχαν φαγωθεί από το σαράκι.

Στις 25 Ιουνίου 1503, οι δύο τελευταίες καραβέλες της αποστολής προσάραξαν στη βόρεια ακτή του νησιού που θα ονομαζόταν αργότερα Τζαμάικα. Οι ιθαγενείς του νησιού, οι ινδιάνοι Άραγουακ, αρχικά φρόντισαν τους ναυαγούς προσφέροντάς τους κασάβα, καλαμπόκι, ψάρια και άλλα τρόφιμα.

Με τον καιρό όμως εμφανίστηκαν εντάσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές. Έξι μήνες μετά την άφιξη στο νησί, το μισό από το πλήρωμα του Κολόμβου εξεγέρθηκε και δολοφόνησε μερικούς ιθαγενείς, οι οποίοι είχαν πια σταματήσει να παρέχουν τροφή.

Αντιμέτωπος με το λιμό, ο Κολόμβος σκέφτηκε ένα πανέξυπνο σχέδιο: συμβουλεύτηκε ένα βιβλίο του γερμανού μαθηματικού και αστρονόμου Γιοχάνες Μύλερ φον Κένιγκσμπεργκ (1436-1476) το οποίο συγκέντρωνε αστρονομικούς πίνακες για το διάστημα 1475-1506, και χρησιμοποιούνταν από όλους πρακτικά τους ναυτικούς.

Ο Κολόμβος είδε στο βιβλίο ότι μια ολική έκλειψη Σελήνης θα συνέβαινε στις 29 Φεβρουαρίου 1504.

Τρεις μέρες πριν από την έκλειψη, ο εξερευνητής ζήτησε ακρόαση από τον αρχηγό των Άραγουακ και τον προειδοποίησε ότι ο χριστιανικός Θεός του ήταν πολύ εξοργισμένος με τη στάση των ιθαγενών: σε τρεις μέρες θα έκανε το φεγγάρι να τυλιχθεί «στις φλόγες της οργής» και να εξαφανιστεί από τον ουρανό.

Κι έτσι έγινε. Όταν το φεγγάρι άρχισε να χάνεται, αναφέρει ο γιος του Χριστόφορου Κολόμβου, Φερδινάνδος, οι Άραγουακ «έτρεξαν στα πλοία από κάθε κατεύθυνση κουβαλώντας προμήθειες και ζητώντας από τον ναύαρχο να μεσολαβήσει στον Θεό του».

Ο Κολόμβος όμως δεν ενέδωσε αμέσως. Είπε στους ιθαγενείς ότι έπρεπε να συζητήσει το θέμα κατ΄ ιδίαν με το Θεό στην ησυχία της καμπίνας του. Στα 50 λεπτά που περίμενε μόνος στο δωμάτιο, ο Κολόμβος χρησιμοποιούσε μια κλεψύδρα για να χρονομετρήσει τις φάσεις της έκλειψης.

Την κατάλληλη στιγμή, λίγο πριν τελειώσει η φάση της ολικής έκλειψης, ο Κολόμβος βγήκε από την καμπίνα και ανακοίνωσε ότι ο Θεός είχε δείξει έλεος και θα άφηνε το φεγγάρι να επιστρέψει.

Χάρη στο ευφυές σχέδιο, ο Κολόμβος και το πλήρωμά του έμειναν καλοταϊσμένοι μέχρι να φτάσει βοήθεια από την Καραϊβική στις 29 Ιουνίου 1504.

Στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ο Κολόμβος επέστρεψε σώος στην Ισπανία.
 

[Δείτε ένα αγριολούλουδο που φυτρώνει μόνο στην Ακρόπολη -πουθενά αλλού στον κόσμο!]

Δείτε ένα αγριολούλουδο που φυτρώνει μόνο στην Ακρόπολη -πουθενά αλλού στον κόσμο!



H Μικρομέρια της Ακρόπολης δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να τη βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο

Στον βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, εκεί όπου δεσπόζει το θαύμα της αρχιτεκτονικής, ο μεγαλοπρεπής Παρθενώνας, υπάρχει άλλο ένα μικρότερο θαύμα που γέννησε η φύση και το φυλά καλά κρυμμένο από τα βλέμματα των τουριστών. Ένα μικρό φυτό που δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο.

Συλλέχθηκε στις 30 Αυγούστου του 1906 από τους Γάλλους βοτανολόγους René C.J.E. Maire (1876–1949) και Marcel G.C. Petitmengin (1881–1908), που έκαναν περιοδεία κατά τη διάρκεια του 1904 και 1906 στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα συλλέγοντας φυτά. Καταγράφηκε πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Halacsy με την ονομασία Micromeria athenae.



Από το 1908 και ειδικά την μεταπολεμική περίοδο τα ίχνη της χάνονται. Το 1998, ο καθηγητής Βοτανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρτέμης Γιαννίτσαρος κάνει λόγο για "εξαφανισθέν είδος από την ελληνική και γενικά την παγκόσμια χλωρίδα" και το 2003, ο βοτανολόγος Θεοφάνης Κωνσταντινίδης σε άρθρο του αναφέρεται στην Micromeria acropolitana την οποία "εδώ και έναν αιώνα κανένας δεν έχει ξαναδεί ούτε στο βράχο της Ακρόπολης ούτε κάπου αλλού".

Το 2004 ανακαλύφθηκε ξανά τυχαία από τον βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη κατά τις μελέτες του για το οικοσύστημα του Ιερού βράχου και ταυτοποιήθηκε το 2009 από τη βοτανολόγο δρ Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Από τότε η τοποθεσία του φυτού παραμένει μυστική για την προστασία του.

Ο Σταύρος Αποστόλου με τον Γιώργο Στασινόπουλο, εντόπισαν το φυτό λίγους μήνες πριν στην Ακρόπολη. Όταν οι άλλοι κοίταζαν τον Παρθενώνα, μας λέει ο Σταύρος, εγώ ήμουν σκυμμένος στο χώμα.

Η προστασία του μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους αλλά με βασικότερο αυτόν της απόκρυψης της ακριβούς τοποθεσίας του στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Έπειτα θα μπορούσε να γίνει αναπαραγωγή του φυτού και δημιουργία ενός μικρού Βοτανικού κήπου στην περιοχή όπου θα μπορούν οι επισκέπτες της Ακρόπολης να δουν και το φυτό "μύθο" και να το θαυμάσουν από κοντά.

Πηγή: www.lifo.gr

Μπραβο σου Αrxos πολυ ωραια ενημερωση

[https://www.newsbomb.gr/bombplus/blogs/story/533056/h-proti-xristoygenniatiki-karta-poy-ftiaxtike-ston-kosmo]

Η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα στον κόσμο
Η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα παρουσιάστηκε από τον Callcott Horsley στο Λονδίνο και μάλιστα εμφανίστηκε στην αγορά αρκετούς μήνες μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, και πιο συγκεκριμένα την 1η του Μαΐου του 1843. Η κάρτα κυκλοφόρησε σε πολλά αντίτυπα και απεικόνιζε μια οικογένεια με μικρά παιδιά να πίνουν κρασί μαζί, γεγονός που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και αποδείχθηκε για πολλούς αμφιλεγόμενη εικόνα. Το παράδοξο είναι ότι δεν επιλέχθηκε για την κάρτα μία αμιγώς εορταστική ατμόσφαιρα, με χριστουγεννιάτικο στολισμό ή χειμωνιάτικο τοπίο αλλά μια εικόνα όπου μια εύπορη οικογένεια κάθεται σε ένα τραπέζι και διασκεδάζει τσουγκρίζοντας τα ποτήρια, ένα ζωγραφικό έργο του John Callcott Horsley.
https://www.newsbomb.gr/bombplus/blogs/story/533056/h-proti-xristoygenniatiki-karta-poy-ftiaxtike-ston-kosmo

Ήταν ένα μικρό καράβι»: Η φριχτή αλήθεια πίσω από το αθώο παιδικό τραγούδι
 

Όλοι θυμόμαστε και έχουμε τραγουδήσει το «ήταν ένα μικρό καράβι»....
 Λίγοι έχουν αναρωτηθεί όμως ότι ο στίχος «να δούμε ποιος, ποιος ποιος θα φαγωθεί» ανάγεται σε μια πραγματική, φριχτή ιστορία του 19ου αιώνα...


Το γνωστό παιδικό άσμα, είναι αντιγραφή από το γαλλικό ομώνυμο τραγούδι («Il était un petit navire»), το οποίο παραπέμπει στην τραγική ιστορία της φρεγάτας «Μέδουσα», που ναυάγησε στις 2 Ιουλίου του 1816 στα ανοιχτά της Μαυριτανίας και οι επιζώντες έκαναν… πράξη το συγκεκριμένο αθώο φαινομενικά, στίχο. Επί αρκετές ημέρες, σε μία αυτοσχέδια σχεδία, θαλασσοπνίγονταν στην κυριολεξία, ενώ όταν «σώθηκαν όλες οι τροφές», παρατηρήθηκαν φαινόμενα κανιβαλισμού.

Τελικά από τους 400 ναυτικούς (που θα εποικούσαν τη Σενεγάλη), οι 10 που επέζησαν στα ανοιχτά των αφρικανικών ακτών, είχαν να διηγηθούν φριχτές ιστορίες για τον κλήρο που έριχναν για να δούνε ποιος, ποιος ποιος θα φαγωθεί…

Οε οε, οε οεεεε…..

https://oloigiaolous.gr/site/itane-ena-mikro-karavi-frichti-alithia-piso-apo-athoo-pediko-tragoudi/