Κρασί

Κρασί: Μεθυστικό άρωμα, πλούσια γεύση και υγεία

Απαραίτητο συνοδευτικό της Μεσογειακής Διατροφής, με πρωτεύοντα ρόλο σε οποιαδήποτε κοινωνική εκδήλωση και οικογενειακή γιορτή και εξέχουσα θέση στον Χριστιανισμό (μέσω της Θείας Κοινωνίας),διαθέτει ποικίλους συμβολικούς χαρακτήρες.Τοδημοφιλές αυτό αλκοολούχο ποτό,προϊόν ζύμωσης των σταφυλιών, έχει καταφέρει να περάσει ανέπαφο μέσα από πολιτιστικά, θρησκευτικά και εμπορικά σύνορα ξεδιπλώνοντας το μεθυστικό άρωμα και την πλούσια γεύση που κρύβει μέσα του.

Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι τα πρώτα αμπέλια εμφανίστηκαν στις πολικές περιοχές (Ισλανδία) και εν συνεχεία στις θερμότερες ζώνες (Μεσοποταμία),ενώ οι πρώτοι αμπελουργοί θεωρούνται οι Πέρσες. Ο ‘δρόμος’ του κρασιού άνοιξε νωρίς και εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Το καλό κρασί σίγουρα αξίζει!


Το καλό κρασί σίγουρα αξίζει! ‘Τι συμβαίνει, όμως, με το παλαιωμένο κρασί; Τι αξία έχει η διαδικασία ωρίμανσης και παλαίωσής του; Είναι ‘ζωντανός’ οργανισμός και αν ναι, πότε ‘ενηλικιώνεται’ και πότε ‘παίρνει σύνταξη’; Είναι, τελικά, ‘φίλος’ με τον χρόνο;’ Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που τίθενται σε σχέση με το κρασί. Στη συνέχεια θα γίνει μια προσπάθεια προσέγγισής τους, ενώ συνάμα θα αναφερθούν οι ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού με ιδιαίτερη μνεία σε αυτά που έχουν παλαιωθεί.

Είναι γενικά αποδεκτό ότι το κρασί γίνεται καλύτερο και βελτιώνει το χαρακτήρα του όσο παλαιώνει. Βέβαια, όλα τα είδη κρασιού δεν έχουν την ίδια διάρκεια ζωής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, κάθε τύπος κρασιού να είναι απολαύσιμος σε διαφορετική ηλικία καθώς εξελίσσεται δυναμικά μέσα στον χρόνο μέσα από διαφορετικές συνεχείς και πολύπλοκες χημικές διαδικασίες.

Προτεραιότητα δίνεται, λοιπόν, στην εξασφάλιση της αργής αλλά και ελεγχόμενης οξείδωσής του. Έτσι, για κάθε κρασί υπάρχει μια χρονική στιγμή που παρουσιάζει την καλύτερη οργανοληπτική του εικόνα: είναι η ιδανική για κατανάλωση! Η χρονική διάρκεια ωρίμανσης ποικίλει και συνήθως κυμαίνεται από μερικούς μήνες έως λίγα χρόνια. Ελάχιστα κρασιά έχουν διάρκεια ζωής άνω των 50 ή 100 χρόνων, καθώς τα περισσότερα φθάνουν στην ποιοτική τους κορύφωση εντός μερικών ετών. Υπάρχει τέλος και η περίπτωση ‘γήρανσης’ του κρασιού, η οποία δυστυχώς το καθιστά ακατάλληλο για κατανάλωση.

Το αν κάποιο κρασί μπορεί να ‘εξυψώσει’ τις ιδιότητές του με την παλαίωση εξαρτάται από την ποικιλία του σταφυλιού, το χρώμα του, την περιοχή καλλιέργειάς του, το έτος παραγωγής του και τη διαδικασία της οινοποίησης του. Πρέπει, επίσης, να διαθέτει τρία βασικά χαρακτηριστικά: υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλη, υψηλή οξύτητα και υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Η συμπύκνωση του φρούτου και των αρωμάτων του κρασιού παίζει καθοριστικό ρόλο για να μαλακώσει το κρασί, να γίνει πιο γευστικό και απολαυστικό.

Συνήθως χρησιμοποιούνται σε αυτά η ακριβότερη και η εκλεκτότερη πρώτη ύλη, ενώ οι διαδικασίες της αμπελουργίας και της οινοποίησης αγγίζουν το άριστο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι για την ωρίμανση χρησιμοποιούνται δρύινα βαρέλια, χωρητικότητας 225 lt, που το ξύλο τους προέρχεται από τα δάση της κεντρικής Γαλλίας (κατασκευάζονται στο Bordeaux), καθώς θεωρείται το καλύτερο παγκοσμίως. Ας μην ξεχνάμε ότι το κρασί ωριμάζει (οξειδωτική παλαίωση, παρουσία οξυγόνου) στο βαρέλι και παλαιώνει (αναγωγική παλαίωση, απουσία οξυγόνου) στο μπουκάλι!

Η πλειονότητα των κρασιών που παλαιώνονται είναι κόκκινα, επειδή περιέχουν τις τανίνες, οι οποίες απαιτούν περισσότερο χρόνο για να ξεδιπλώσουν τις ιδιότητές τους και να γίνει το κρασί πιο απολαυστικό και αρωματικό, προστατεύοντάς το, παράλληλα, από την οξείδωση (επαφή με το οξυγόνο η οποία σταδιακά ‘γερνάει’ το κρασί και το καταστρέφει).

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι παλαίωση γίνεται και στα λευκά κρασιά (κυρίως γλυκά), τα οποία περιέχουν υψηλή αλκοόλη (Sauvignon-Blanc) και υψηλή συγκέντρωση σακχάρων (όπως το κρασί της Σάμου). Στη χώρα μας παλαιώνεται συνήθως κρασί από σταφύλια ποικιλίας Cabernet-Sauvignon, Syrah και τώρα τελευταία από την ποικιλία ξινόμαυρο. Σύμφωνα με τελευταίες στατιστικές, το 70% της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού καταναλώνεται άμεσα στα τρία επόμενα χρόνια, ενώ το υπόλοιπο 30% αποθηκεύεται για διάστημα όχι μεγαλύτερο των είκοσι ετών και παλαιώνεται σε κελάρια με ρυθμιζόμενη θερμοκρασία και υγρασία.

Οφέλη για την υγεία

Πρώτος ο Ιπποκράτης αναγνώρισε τις ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού στην υγεία, χρησιμοποιώντας το ως θεραπευτικό μέσο, ως φάρμακο. Προσοχή όμως γιατί η ευεργετική επίδραση του κρασιού στην υγεία αναδεικνύεται μόνο όταν πίνεται σε καθημερινή βάση με το φαγητό και με μέτρο: δηλαδή 1-2 ποτήρια για τους άνδρες και 1 ποτήρι για τις γυναίκες.

Αυτή η ισορροπημένη κατανάλωση μειώνει τα καρδιαγγειακά επεισόδια κατά 20-60%, τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, του προστάτη και του άνω πεπτικού συστήματος, βελτιώνει την στομαχική λειτουργία, εμποδίζει τη δημιουργία χολόλιθων, βοηθά στη γονιμότητα, διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς, δρα ως αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό και αυξάνει την αντίσταση στη γρίπη. Ακόμη, προκαλεί ευεξία, καλή ποιότητα ζωής, μακροζωία και μικρότερη συχνότητα θανάτου κατά 10-20%.

ΤΥΠΟΣ ΚΡΑΣΙΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΕΡΕΥΝΑ
ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ > Βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς Αυξημένη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ουσιών, ‘ολιγομερικές προκυανιδίνες’ 2007, Παν/μιο Λονδίνου
ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ > Αυξάνει το αντι-οξειδωτικό προφίλ > Μειώνει το οξειδωτικό στρες Αντιοξειδωτικές ουσίες 2007, University of Newcastle, Nutr.J
ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ > Ευεργετική δράση σε νεφρικές παθήσεις Προστατευτική δράση πολυφαινολών 2007, University of Palermo, Nutrition
ΚΡΑΣΙ > Ευεργετική δράση σε καρδιοπάθειες Σε συνδυασμό με ω-3 λιπαρά οξέα 2008, Université Joseph Fourirer de Grenoble, Am.Heart.J
ΚΡΑΣΙ > Ευεργετική δράση στην αρτηριακή πίεση Προστατευτική δράση πολυφαινολών 2007, University of Palermo, Angiology
ΚΡΑΣΙ > Αύξηση HDL: ‘Καλής χοληστερόλης’
> Μείωση LDL: ‘Κακής χοληστερόλης’
> Μείωση ενδοαγγειακών θρομβώσεων Αλκοόλη Κατεχίνες, Κερκετίνη Σαλικυλικά  Παγκόσμια Μελέτη MONIKA

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης

Ονομαστά κρασιά, σύμφωνα με την ποικιλία των σταφυλιών είναι αυτά από την Αυστραλία, τις Η.Π.Α. και τη Γερμανία, ενώ σύμφωνα με τον τόπο παραγωγής γνωστά είναι τα Γαλλικά, τα Ελληνικά, τα Ισπανικά και τα Ιταλικά κρασιά. Στη χώρα μας οι κύριες περιοχές που παράγουν κρασί είναι η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η Στερεά Ελλάδα, η Μακεδονία και τα νησιά του Αιγαίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε και μερικά εξαιρετικά αλλά σπάνια παλαιωμένα κρασιά: ‘Beaune Greves Vigne de l’Enfant Jesus’ της Βουργουνδίας, ‘Sauternes’ του Chateau d’Yquem, και το ‘Haut-Brion’ του Μπορντό.

Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να αναμειγνύουν το κρασί με νερό σε αναλογία 1 προς 3, ενώ είχαν βρει τρόπους ανάμειξης, ψύξης αλλά και παλαίωσής του. Επιτύγχαναν την παλαίωση τοποθετώντας το κρασί σε θαμμένα πιθάρια σφραγισμένα με γύψο και ρετσίνι. Το κρασί γενικά έχει τρεις εχθρούς: το φως, τη θερμότητα και το οξυγόνο. Επομένως, αν θελήσετε να παλαιώσετε ένα μπουκάλι κρασί, πρέπει να φροντίσετε για τις συνθήκες φύλαξης σε ένα σωστά διαμορφωμένο κελάρι. Πιο συγκεκριμένα, καλό είναι να υπάρχει σταθερή θερμοκρασία (10-15 ο C) και υγρασία (70 – 75%) στο χώρο καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, χαμηλός φωτισμός, απουσία έντονων μυρωδιών, κραδασμών, θορύβων και εντόμων, ενώ οι φιάλες θα πρέπει να είναι πλαγιασμένες σε ειδικές ξύλινες θήκες, για καλύτερη προστασία του φελλού.

Οι λόγοι που αξίζει να παλαιώσετε ένα καλό κρασί είναι δύο:

Μερικά κρασιά είναι καλύτερα γευστικά όταν καταναλώνονται μετά από μερικά χρόνια και όχι όταν είναι φρέσκα. Ο χρόνος απαλύνει την τονισμένη οξύτητά τους καθώς εξευγενίζει τις ‘επιθετικές’ τανίνες. Το κρασί εξελίσσεται με το χρόνο και γίνεται πιο φιλικό, πιο κομψό και πιο ευπροσάρμοστο στη συνδυαστικότητά του με άλλα τρόφιμα.
Για να κρατήσουμε στην κάβα μας δείγμα από μια καλή σοδειά κρασιού, για ιδία κατανάλωση ή για μελλοντική εμπορική χρήση.
Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Σημαντικό ρόλο στην απόλαυση ενός καλού κρασιού παίζει και η αίσθηση της όσφρησης. Η κυκλική κίνηση στο ποτήρι με το κρασί, απελευθερώνει καλύτερα τα αρώματα του κρασιού, κυρίως λόγω της επαφής του με το οξυγόνο. Όσο περνάει η ώρα, βελτιώνεται και η γεύση του κρασιού, καθώς η επαφή του με τον αέρα αναδεικνύει τη γευστική του δυναμική. Αν ανοίξουμε τέλος ένα ‘καλό’ κρασί και δεν το καταναλώσουμε άμεσα μπορούμε να το διατηρήσουμε με το φελλό του για τις επόμενες 5 μέρες. Μετά το κρασί αρχίζει να έχει σαφή δείγματα της παρέμβασης του οξυγόνου.

Ανακεφαλαιώνοντας, το κρασί πρέπει να πίνεται πάντα με σύνεση και μέτρο, ενταγμένο στη Μεσογειακή διατροφή για να αποτελέσει πραγματικά μια μοναδική εμπειρία γεύσης και απόλαυσης...


Βαραγιάννης Α. Παναγιώτης , Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος M.Med.Sc

ωραιο θεμα ανοιξες γιωτα.
επειδη ειμαι αρκετα ασχετη απο κρασια πολυ θα με ενδιεφερε οποιος φιλος-η γνωριζει να μας ενημερωσει σχετικα με τα ειδη των κρασιων,και ειδικα ποια γευματα πρεπει να συνοδευει το λευκο και ποια το κοκκινο ή ροζε κρασι και σε τι θερμοκρασιες πρεπει να σερβιρονται.
εχω ερθει πολλες φορες σε δυσκολη θεση στα τραπεζια μου καθως εχω αρκετα κρασακια στο σπιτι(εχει κατι σαν καβα ο καλος μου αλλα πιο πολυ διακοσμητικη ειναι  )  και δεν ξερω ποτε πρεπει να ανοιξω τι και ποσο κρυο πρεπει να ειναι.
θα με βοηθουσατε απιστευτα αν δινατε τα φωτα σας
φιλιααααααα

να συμπληρωσω επισης οτι δε φτανει που ειμαι ασχετη μου εχει παρει και ολα τα συνεργα σερβιρισματος του κρασιου δηλαδη θερμομετρο ανοιχτηρι ειδικες ταπες κτλ κτλ
οποτε βοηθατε.....

Γιώτα, όπως πάντα όταν ενημερώνεις, είσαι πολύ κατατοπιστική και σ ευχαριστώ. Το κρασί είναι ζωντανός οργανισμός και γι αυτό πολλοί κρασάδες (οινοποιοί ντε) λένε ότι καλό κρασί είναι αυτό που σ αρέσει. Με την έννοια ότι μπορεί κάποια στιγμή μας να είναι τέτοια που το ίδιο κρασί που μας αρεσε να το βγάλουμε κακό. Ασφαλώς υπάρχουν προδιαγραφές που φτιάχνουν ένα κρασί, αλλά παρόλα αυτά είναι και θέμα διάθεσης. Ως ζωντανός οργανισμός έχει ακμή, παρακμή και τέλος και θέλει προσοχή στο τι διαλέγουμε σε σχέση με το πότε έγινε η εμφιάλωσή του. Δεν συζητώ για χύμα κρασιά. ΄Οχι από βεντετιλικι, προς Θεού. Απλώς όταν φτιάχνει κάποιος χύμα, προκειμένου να μην του χαλάσει βάζει απ το υλικό που πρέπει και βάζουν και οι οινοποιοί, αλλά σε μεγαλύτερη ποσότητα. ΄Ετσι, συχνά μας πιάνει πονοκέφαλος, στομάχι κ.λπ. Βέβαια πλέον τα πιο σοβαρά μεζεδοπωλεία που σερβίρουν και χύμα κρασί, χρησιμοποιούν κάποιο φτηνό εμφιαλωμένο ή κυτιοποιημένο.
Την περασμένη Κυριακή επισκέφτηκα την Οινοτέλεια. ΄Ηταν η 8η έκθεση/γευσιγνωσία και εκεί πράγματι δοκίμασα κάποια κρασιά μας υπέροχα αλλά και κάποια χωρίς "προσωπικότητα". Γενικώς ήταν ωραία εκδήλωση. Δεν θα παραστήσω πως καταλαβαίνω από κρασιά, απλώς έχω τη μύτη μου και τη γεύση μου που με καθοδηγεί στο μ αρέσει δε μ αρέσει. Μαργαρίτα μου μπορείς να παρακολουθήσεις και σεμινάριο αν θες για να μάθεις μερικά πράγματα. ΄Ομως με το σκεπτικό ότι δεν ειναι όλες σου οι στιγμές ίδιες και εφόσον δεν ασχολείσαι επαγγελματικά, πάλι θα σ αρέσει ή όχι κάτι ανεξάρτητα από τις γνώσεις σου. Αυτό που εγώ θα ήθελα να ξέρω καλλίτερα είναι με ποιο φαγητό πάει τι.
Δεν εννοώ τα ψάρια θέλουν άσπρο και το κρέας κόκκινο. Εννοώ τη λεπτομέρεια του όταν το κρέας είναι κάπως μαγειρεμένο θέλει την τάδε ποικιλία κόκκινου κ.λπ.
Καλή όμως οποιαδήποτε πληροφόρηση. Γιώτα πες μας κι άλλα.

ακριβως νενα μου θα ηθελα μια πληροφορηση σχετικα με τα φαγητα και ποια κρασια θα ηταν καλυτερο να τα συνοδευσουν.
δεν υπαρχει περιπτωση να μπορω εγω προσωπικα να τα ξεχποωρισω απο τη γευση ή το χρωμα κτλ μιας κα ιδεν πινω οποτε μαλλον δε θα τα καταφερω ετσι.
αν γνωριζει καποιος γενικα τιπς ας μας τα πει.
φιλια

 Χωρίς να έχω γνώσεις θα ήθελα να σας πω μια άποψη.Υπάρχουν κουζίνες ή  τροφές που είναι wine killers πχ το κινέζικο με τα χιλιάδες μπαχαρικά που αλλοιώνουν την γεύση του κρασιού ή ένα τραπέζι με παραδοσιακους  ελληνικούς μεζέδες.Φαντάσου ένα τραπέζι  πχ με ντολμαδάκια, τσίρους, τυροκαυτερή , μελιτζανοσαλάτα,γίγαντες, κεφτεδάκια κλπ.Όλο αυτό το πεντανόστιμο συνοθύλευμα  δυνατών γεύσεων μόνο μια  ρετσίνα( ή τσίπουρο) μπορεί νά το υποστηρίξει.
Αν πάτε σε κάποιο καλό ρεστοράν συνήθως υπάρχει ένας καλός somelier που ανάλογα με το πιάτο που θα διαλέξετε θα σας προτείνει κρασί.Αν θέλετε να διαλέξετε κρασί για το σπίτι σας, οι ενημερωμένες κάβες επίσης σας συμβουλεύουν για την επιλογή σας σύμφωνα με το φαγητό που θέλετε να σερβίρετε.Ή αν διαλέξετε ένα κρασί να σας πουν με τι φαγητό ταιριάζει καλύτερα.Συνήθως όταν οργανώνω ένα καλό δείπνο σπίτι πηγαίνω στην καλή  κάβα που έχω κοντά μου και μου προτείνουν κρασιά ανάλογα με το μενού και το budget μου.
Οταν θέλω  πάντως να απολαύσω ενα καλό κρασί το συνδιάζω με το ανάλογο τυρί, το προτιμώ έτσι.
Συμφωνώ με την Νένα που λέει οτι το κατάλληλο κρασί είναι αυτό που ταιριάζει με την γεύση μας.Ένα θεικό κρασί που δοκίμασα πριν μερικά χρόνια και άρεσε πάρα πολύ όταν το σέρβιρα σπίτι μου, θάφτηκε στην κυριολεξία απο ένα οινοκριτικό!
Επίσης τα πολύ ακριβά κρασιά δεν είναι απαραίτητα καλά.Υπάρχουν πολύ μέτρια κρασιά με εξωφρενικές τιμές.
Ακουσα κάτι πρόσφατα σχετικά με τους Έλληνες και την σχέση τους με το κρασί.Σε ένα σεμινάριο δοκιμής κρασιού  έγινε ένα πείραμα, βγήκε ένα κόκκινο κρασί με σχετικά χαμηλη τιμή και μετά βγήκε και άλλο ένα κόκκινο της ίδιας ποικιλίας αλλά απο άλλο αμπελώνα με διπλάσια τιμή.
Όλοι συμφώνησαν οτι το δεύτερο κρασί ήταν ανώτερο απο το πρώτο, ενώ έπιναν ακριβώς το ίδιο κρασί!

[ρ]

΄Εχεις σε πολλά δίκιο Αγγελικούλα. Κάποτε στο Λονδίνο δοκιμάζαμε κρασιά blind test, όπως λέγεται, κι ένα που κατα γενική ομολογία ήταν το ωραιότερο, με σώμα, άρωμα κ.λπ., δεν μπορούσε κανείς να το προσδιορίσει. Μιλάμε ότι ήσαν πολλοί και καλοί ειδικοί.  Τελικώς ήταν μια απλή κόκκινη Δεμέστιχα. Δυστυχώς ατύχησε κι αυτό και η Εταιρεία.
Από κρασάδες έμαθα πως οταν δεν είναι καλό ένα κρασί του βάζουν ρετσίνα για να το καλύψουν. Γι αυτό κι η ποικιλία αυτή είναι μόνο ελληνική. Αρα δεν πίνω ρετσίνα (κι ως συνήθως λέω την αλήθεια:Μέθυσα άσχημα με ρετσίνα στα 19 μου κι από τότε την αποστρέφομαι).
Ο λαός, επειδή κάποτε τα χυμα κρασιά ήταν περισσότερα, συνηθίζει να λέει τη φράση : Το μήνα που δεν έχει ρο, θέλει το κρασί νερό. Που σημαίνει ότι εκείνους τους μήνες, τελειώνει κι έχει πάρει αέρα κι έχει οξειδωθεί ή δεν έχει ανοιχτεί ακόμα το καινούργιο.

Για τη Μαργαρίτα κι όχι μονο να σας ενημερώσω ότι η σχολή Le Monde κανει σεμινάριο και για ερασιτέχνες, άσχετους σαν εμάς με τίτλο: Γνωρίστε τον ελληνικό αμπελώνα. 20 Φεβρουαρίου 2008, 17.30 - 20.30 με κόστος 70 ευρώ. Διδάσκουν ποιες είναι οι σημαντικότερες ποικιλίες του ελληνικού αμπελώνα καθώς επίσης και τις βασικές τεχνικές γευσιγνωσίας.
Γνώμη μου ειναι πως θα απαντήσουν για το πως και που μπορεί κανείς να διαλέξει κρασί κατάλληλο για το φαγητό του.

Ακόμα η εταιρεία Cellar, εκτός απ΄την κάβα της, κάνει εξορμήσεις/εκδρομές σε οινοποιεία και στα μέλη στέλνει καταλόγους με τα κρασιά της που διαθέτει σε χαμηλότερες τιμές για μέλη. Στον κατάλογο αναγράφεται και για πόσο καιρό μπορεί να φυλάξει κανείς το κρασί που προτείνει και τι συνοδεύει. ΄Ομως, συνήθως είναι κρασιά εισαγωγής και όχι ελληνικά. Παρόλο που τα ελληνικά είναι ακριβότερα, προτιμώ ελληνικά προϊόντα γενικώς.

 Ποικιλίες  κρασιου
Cabernet franc 
Cabernet Sauvignon 
Chardonnay 
Grenache Rouge 
Merlot 
Sauvignon Blanc 
Syrah 
Ugni Blanc 
Αγιωργήτικο 
Αηδάνι λευκό 
Αθήρι 
Ασύρτικο 
Βερτζαμί 
Βηλάνα 
Ζουμιάτικο 
Κοτσιφάλι 
Κρασάτο 
Λημνιό 
Λιάτικο 
Μαλαγουζιά 
Μανδηλαριά 
Μαυροδάφνη 
Μονεμβασιά 
Μοσχάτο Αλεξανδρείας 
Μοσχάτο λευκό 
Μοσχόμαυρο 
Μοσχοφίλερο 
Μπεκάρι 
Νεγκόσκα 
Ντεμπίνα 
Ξινόμαυρο 
Παμίδι 
Πρικνάδι 
Ροδίτης 
Ρομπόλα 
Σαββατιανό 
Σέφκα 
Σταυρωτό 
Του Γιατρού 
Τσαπουρνάκος 
 
 Γουμένισσα
Η αμπελουργική ζώνη παραγωγής ερυθρών ξηρών οίνων Ονομασίας Προελεύσεως Γουμένισσα Ανωτέρας Ποιότητος αναγνωρίστηκε το 1979. Περιλαμβάνει το δήμο Γουμένισσας, και τις κοινότητες Φιλυριά, Στάθη, Γοργόπη, Κάρπη, Γρίβα, Πεντάλοφο, Πολύπετρο και Γερακώνα του νομού Κιλκίς.
Ο κύριος όγκος των αμπελώνων, περίπου 2000 στρέμματα φυτεμένα με τις ερυθρές ποικιλίες Ξινόμαυρο και Νεγκόσκα, εκτείνεται στις ανατολικές πλαγιές του όρους Πάικο και σε λόφους με απαλές κλίσεις και υψόμετρο μεγαλύτερο από 150m. Τα αμπέλια δεν αρδεύονται και η στρεμματική απόδοση δεν ξεπερνά τα 1000 κιλά.

Ο ερυθρός οίνος Γουμένισσα Ο.Π.Α.Π. περιέχει περισσότερο από 20% Νεγκόσκα, έχει αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 11,5% κατ' όγκο και παλαιώνει τουλάχιστον ένα χρόνο σε μικρά δρύινα βαρέλια. Είναι βαθύχρωμος, με φρουτώδη αρώματα και μαλακή γεύση. 
 
Ποικιλίες
Νεγκόσκα
Ξινόμαυρο
 
 ε, να μην πενεψω και την περιοχη μου 

κοριτσια ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες.
νενα μου σε ευχαριστω πολυ θα το ηθελα για τα σεμιναρια αλλα η περιοδος για μενα ειναι δυσκολη....
καποια στιγμη στο μελλον θα το κανω σιγουρα προς το παρον θα αρκεστω στις συμβουλες της καβας της γειτονιας μου.
φιλια