Τη μέρα που σε γνώρισα

Αν και ακόμα διαβάζω "Το νησί" αγόρασα σήμερα το... επόμενο. Πήρα της Μαντά, "Τη μέρα που σε γνώρισα".
΄
Πότε σταμάτησε να είναι ευτυχισμένη; Δε θυμόταν πια.
Πότε άρχισε να είναι δυστυχισμένη; Μα ήταν;
Hταν 35 χρονών. Ηταν παντρεμένη. Ηταν μητέρα. Ηταν όμορφη. Ηταν ευκατάστατη. Αλάνθαστα συστατικά ευτυχίας και επιτυχίας...

Αυτά από τον πρόλογο. Μου είπαν ότι είναι το πρώτο της βιβλίο, και αν κρίνω από τα επόμενα... με εμπνέει!
Τόχει διαβάσει κανείς?

οχι και ειμαι και εγω περιεργη οταν το διαβασεις βιλμα περιμενω να μου πεις
φιλια

[ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ]

για το συγκεκριμένο βιβλίο δεν ξερω να σου πω αλλά μου φέρανε δωρο τα χριστούγεννα ένα άλλο βιβλίο της Λένας Μαντά το ''Σπίτι δίπλα στο ποτάμι ''
Δεν το έχω τελειωσει και θέλω να το κάνω αλλα ειναι υπεροχο μέχρι εκει που διάβασα.
Σε κραταει σε αγωνία να δεις τι θα γινει στην επομενη φάση της ιστορίας.
Ελπίζω πως και αυτο θα ειναι το ίδιο ενδιαφέρον και ας ειναι το πρωτο που έγραψε

Theoxari, ήταν το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, πριν από το "Νησί" και μου άρεσε πάρα πολύ.
Τελειώνοντάς το σου αφήνει μια γλυκειά νοσταλγική ηρεμία.

Καλό το ''τη μέρα που σε γνωρισα'' χωρις δυσκολα νοήματα βγαλμενο απο την πραγματικότητα,
περνας ευχαριστα μαζί του, μέχρι εκει όμως,  μολις το κλεισεις το ξεχνας.