Ο ΠΡΩΤΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΗΣ

                                                                                 

ε δεν τον λες ... φορητό 

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ARXO ΜΟΥ , ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΕΙΧΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ

[ENIAC]

Το 1946, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονταν μια συσκευή η οποία να βοηθά τους στρατιωτικούς στους υπολογισμούς για να βρίσκουν τα όπλα τους το στόχο με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα τεράστιο μηχάνημα που αντί για μηχανικά μέρη χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικές λυχνίες , κατασκευασμένες από τον Λι Ντε Φορέ (Lee DeForest).

 

Ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής επονομάστηκε ENIAC.

Ο ΕΝΙΑC ήταν τεράστιος σε μέγεθος (καταλάμβανε έναν ολόκληρο όροφο), και έπρεπε να τον ελέγχουν συνεχώς ειδικοί επιστήμονες. Συχνά, επίσης, καίγονταν οι λυχνίες του και έπρεπε να τις αντικαθιστούν. Aκόμα και ο πιο ταπεινός σημερινός υπολογιστής είναι χιλιάδες φορές καλύτερος από τον ENIAC ως προς τις δυνατότητες. Ήταν, όμως, η πρώτη σοβαρή προσπάθεια δημιουργίας υπολογιστικής μηχανής.



Την ίδια χρονιά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Harvard, γεννιόταν ο Mark I. Ο Mark I ήταν προϊόν συνεργασίας του φυσικού Howard Aiken και της IBM. Ο υπολογιστής αυτός αν και ήταν μια τερατώδης μηχανή, που έκανε φοβερό θόρυβο και χαλούσε πολύ συχνά, λειτούργησε μέχρι το 1959, ενώ σήμερα εκτίθεται στο πανεπιστήμιο του Harvard.

Η ιδέα ενός υπολογιστή που θα μπορούσε να αποθηκεύει σε διάφορα φυσικά μέσα δεδομένα και προγράμματα υπήρχε και κατά τη διάρκεια της σχεδίασης του ENIAC, αλλά αρχικά παραλείφθηκε, για να ολοκληρωθεί πιο σύντομα. Στις 30 Ιουνίου 1945, πριν ολοκληρωθεί o ENIAC, ο μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν (John von Neumann) διένειμε το έγγραφο "Πρώτο Σχέδιο μιας Έκθεσης σχετικά με το EDVAC". Περιέγραφε την σχεδίαση ενός υπολογιστή με δυνατότητα αποθήκευσης που τελικά αποπερατώθηκε τον Αύγουστο του 1949. Ο EDVAC σχεδιάστηκε ώστε να εκτελεί καθορισμένο αριθμό εντολών (ή εργασιών), διαφόρων τύπων. Ο συνδυασμός αυτών των εντολών παρήγαγε χρήσιμα προγράμματα που μπορούσε να εκτελέσει ο EDVAC. Τα προγράμματα του EDVAC αποθηκεύονταν σε μνήμη υψηλής ταχύτητας αντί να ορίζονται από τη φυσική καλωδίωση του υπολογιστή. Η αποθήκευση ξεπέρασε ένα σοβαρό περιορισμό του ENIAC, που ήταν ο χρονοβόρος και επίπονος επαναπροσδιορισμός της καλωδίωσης ώστε να εκτελεστεί διαφορετικό πρόγραμμα. Στη σχεδίαση του φον Νόιμαν, το πρόγραμμα ή το λογισμικό, που εκτελούσε ο EDVAC μπορούσε να αλλαχθεί απλά μεταβάλλοντας τα περιεχόμενα της μνήμης του υπολογιστή.