Επιλογές μελών

Όνομα Χρήστη

Κωδικός Πρόσβασης

Να με θυμάσαι
Υπενθύμιση Κωδικού Πρόσβασης;
Αρχική arrow Δίαιτα arrow Ο μούστος και το πετιμέζι
Ο μούστος και το πετιμέζι Εκτύπωση
AddThis Social Bookmark Button
Αξιολόγηση χρήστη: / 2
Έχει υποβληθεί από ELENIKT   
Τρίτη, 03/06/08
Το αμπέλι είναι γνωστό στην Κρήτη από τα Μινωικά τουλάχιστον χρόνια. Υπάρχει, μάλιστα, ένας πολύ ωραίος μύθος που συνδέει το γιο της Σεμέλης και το θεό του κρασιού, το Διόνυσο, με την Κρήτη. Οι αρχαίοι πίστευαν πως ο Διόνυσος νυμφεύτηκε την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη. Οι Κρήτες της μινωικής εποχής αξιοποίησαν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα προϊόντα της αμπέλου. Παρασκεύασαν κρασί και πετιμέζι, έφτιαξαν γλυκά και συνέδεσαν τον οίνο με την λατρεία.

Στα μεταγενέστερα χρόνια οι Κρήτες παρασκεύασαν τον γλυκίνα, ένα ιδιότυπο γλύκισμα που γινόταν με γλυκό κρασί και λάδι. Ήταν μια πίτα που ίσως και να μοιάζει με τις γνωστές μουστόπιτες ή πετιμεζόπιτες που παρασκευάζονται σήμερα στα μαλεβιζιώτικα χωριά και στην περιοχή της Σητείας.
Σύμφωνα με τον Αθηναίο "γλυκίνας" ήταν "ο δια γλυκέος οίνου και ελαίου πλακούς παρά Κρησίν, ως φασι Σέλευκος εν Γλώσσαις"(Αθηναίος, Δειπνοσοφισταί, ΧIV, 53,645,D)

Στα βυζαντινά χρόνια ο μούστος και το πετιμέζι αποτελούσαν προϊόντα απαραίτητα για την Παρασκευή γλυκισμάτων. Το πετιμέζι ονομαζόταν έψημα και μ'αυτό παρασκεύαζαν γλυκά τα οποία δεν διαφέρουν και πολύ από κείνα που παρασκευάζονται ακόμη και σήμερα σε πολλές ελληνικές περιοχές. Στην Κρήτη το πετιμέζι αποθηκευόταν σε πήλινα (και σε γυάλινα σε μεταγενέστερες εποχές) δοχεία και διατηρείτο όλο το χρόνο. Ήταν απαραίτητο για τους χειμερινούς μήνες, επάλειφαν μ'αυτό τούς τηγανίτες (και τηγανίτους σε άλλες περιοχές), το έβαζαν στα γλυκά αντί για την ζάχαρη και το χρησιμοποιούσαν στα αφεψήματα (αντωναϊδα με πετιμέζι, φασκόμηλο με πετιμέζι κ.α.) Με πετιμέζι έφτιαχναν τα κιοφτέρια (μουσταλευριά ξεραμένη στον ήλιο), τις συκοπεταρίδες, τις κρεμανταλιές κ.α. τα οποία διατηρούσαν για όλο το χειμώνα.

ΠΕΤΙΜΕΖΙ

Παίρνουμε σταφύλια φρέσκα και τα στύβομαι. Βάζουμε τον χυμό τους σε ένα τσικάλι και μέσα ρίχνομε 1 φλιτζάνι τσαγιού στάχτη ή ασπρόχωμα που έχομε δέσει μέσα σ' ένα καθαρό πανί. Βράζομε το μούστο με τη στάχτη 20-30 λεπτά αφαιρώντας τον αφρό πού σχηματίζεται και μετά τον κατεβάζομε από την φωτιά και τον αφήνομε 12 ώρες να κατασταλάξει. Σουρώνουμε τον μούστο από διπλό τουλουπάνι, φροντίζοντας να μην μετακινήσομε το κατακάθι του, τον βάζομε ξανά στη φωτιά και τον αφήνομε να βράσει ώσπου να πάρει χρώμα και να γίνει ένα πηχτό σιρόπι. Αυτό είναι το πετιμέζι το οποίο χρησιμοποιείται για τηγανίτες, πίτες, μουστοκούλουρα και άλλα γλυκά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Μαρία & Ν. Ψυλλάκης, "Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα"

Προσθήκη ως Αγαπημένο (1) | Εμφανίσεις: 15177
Εκτύπωση (χωρίς σχόλια) | Εκτύπωση (χωρίς φωτογραφίες και σχόλια)

Αν θέλετε να σχολιάσετε αυτή τη δημοσίευση, πρέπει να εγγραφείτε πρώτα.
Μόνο οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν ένα σχόλιο.
Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε.

Τελευταία ενημέρωση ( Πέμπτη, 05/06/08 )