Για το αλεύρωμα θα παραφράσω την περίφημη ατάκα του ελληνικού κινηματογράφου: «αλεύρωμα από αλεύρι»; Γιατί το αλεύρωμα μπορεί να γίνει με καλαμποκάλευρο -για πιο τραγανό αποτέλεσμα- νισεστέ, αλεύρι ανάμεικτο με αρωματικά (σκόνη γλυκάνισου ή μάραθου, πάπρικα κ.λπ.) με ή χωρίς αλάτι και πιπέρι, τριμμένο ψωμί, τελείως ξερό. Ο χυλός με μπίρα ή σόδα είναι και αυτός μια λύση -αυτό, δηλαδή, που οι νεόκοποι θαυμαστές της ιαπωνικής κουζίνας ονομάζουν «τεμπούρα» και θεωρούν ιαπωνική ανακάλυψη, χωρίς να γνωρίζουν, οι δυστυχείς, πως στην πραγματικότητα είναι πορτογαλική και εισήχθη στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου από τους Πορτογάλους ιησουήτες μοναχούς.
Τέλος, μια συνοδευτική σάλτσα μπορεί να απογειώσει τα τηγανητά ψαράκια: λαδόξιδο με πολτοποιημένο βολβό μάραθου, άνηθο ή άλλα αρωματικά.

Aπό τον Αλέξανδρο Γιώτη

	1. 11-06-2008 09:32
	Σε ευχαριστούμε Ελένη για το άρθρο.  Στο θέμα του τηγανίσματος να προσθέσω οτι αν κάνω τηγανιτό ψαράκι, βάζω στο αλέυρι και 1 κουταλια σιμιγδάλι ψιλό για να γίνουν πολύ τραγανά.  Τωρα για την τεμπουρα και εγω η αδαής και δυστυχής κατα τον Αλέξανδρο Γιώτη δεν ξέρω απο ποιανού ανακάλυψη είναι το μόνο που ξέρω είναι πως και οι 2 γιαγιάδες και η Πόντια και η Σμυρνιά τηγάνιζαν τα λαχανικά τους αφου τα βουτηξουν σε αραιό χυλό, το μπακαλιάρο όπως τον κάνουμε και σήμερα με κουρκούτι.

al1975

	2. 11-06-2008 15:05
	Ευχαριστούμε για τις πολύτιμες συμβουλές σου Αγγελική. Αυτό με το σιμιγδάλι δεν το ήξερα. θα πρέπει να έχει διαφορετική γεύση. θα το δοκιμάσω

ELENIKT

Αν θέλετε να σχολιάσετε αυτή τη δημοσίευση, πρέπει να εγγραφείτε πρώτα.
Μόνο οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν ένα σχόλιο.
Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε.