[Δύσκολες καταστάσεις στην Αμερική, με δυσβάσταχτο... φορτίο.] Πιστοί στους κανόνες που διέπουν την ορθή (
λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και σε μια εποχή που η τελευταία θρέφεται πια από τις σάρκες της, οι οικονομικοί αναλυτές έχουν σπαταλήσει ήδη τόνους μελάνης προκειμένου να εξετάσουν τα αίτια που γέννησαν την πρόσφατη οικονομική κρίση. Επειδή όμως σε πολλές περιπτώσεις η πολλή ανάλυση προκαλεί... παράλυση, μήπως όλοι αυτοί οι ειδήμονες, βυθισμένοι στις σκέψεις τους, έχουν παραβλέψει το σημαντικότερο ίσως παράγοντα που προκάλεσε το πρώτο μεγάλο κραχ του 21ου αιώνα, δηλαδή τους ίδιους τους άντρες;
Δημοσίευμα των «Τάιμς» του Λονδίνου θέτει το ερώτημα για το τι θα συνέβαινε αν κυριαρχούσαν οι γυναίκες στον ανδροκρατούμενο πλανήτη της οικονομίας, αλλά και αν οι επιχειρηματικές τους κινήσεις, που χαρακτηρίζονται από το στοιχείο της εγκράτειας, θα μας οδηγούσαν τελικά στις αλλεπάλληλες πτωχεύσεις χρηματοπιστωτικών οργανισμών και στην παγκόσμια οικονομική ύφεση.
Η Χίδερ Μακ Γκρέγκορ, που δραστηριοποιείται στο χώρο αναζήτησης στελεχών στο Σίτι του Λονδίνου, αναφέρει:
«Δεν είναι τυχαίο πως η μόνη βρετανική τράπεζα που γλίτωσε ήταν η Lloyds TSB, γιατί δεν διστάζει να τοποθετήσει γυναίκες σε ανώτερες διοικητικές θέσεις». Κι αν κάποιοι σπεύσουν να διαφωνήσουν, υπάρχουν και βιολογικές απαντήσεις για του λόγου της το αληθές. Ερευνα του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ έδειξε πως από τα πιο απλά καθημερινά ζητήματα μέχρι τις πιο σύνθετες αποφάσεις ζωής οι άντρες σε σχέση με τις γυναίκες είναι εκ φύσεως πλασμένοι να παίρνουν μεγαλύτερα ρίσκα.
Αποδείξεις γι’ αυτή την τάση προκύπτουν και από σχετική έρευνα που έγινε σε δεκαεπτά άντρες στο Σίτι του Λονδίνου και έδειξε ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης τους ανέβαιναν δραματικά έπειτα από μια επιτυχημένη επιχειρηματική συμφωνία, με αποτέλεσμα να τους ανοίγει περαιτέρω η όρεξη για [Εκτός από τους δείκτες και τις κινήσεις των μετοχών η χειρονομία της χρηματίστριας ίσως παραπέμπει και κάπου αλλού...] για την ανάληψη έξτρα επιχειρηματικών ρίσκων.