Καλημέρα!
Μετά από 3 μέρες βασανιστικής απουσίας (μου λείψατε όσο σας έλειψα και λίγο παραπάνω) είμαι και πάλι εδώ.
Ετοιμαστείτε όχι για σεντόνι, αλλά για εκείνο το ύφασμα που καλύπτει ολόκληρα κτήρια με διαφημίσεις, γιατί όπως καταλαβαίνετε έχω να απαντήσω σε τριών ημερών posts. Υπομονή και περάστε από το μπουφέ να πάρετε νερό και ξηρά τροφή.
MargaritaOzzy μπορώ να απαντήσω στις απορίες σου σύμφωνα με το βιβλίο. Η
ντομάτα επιτρέπεται στα λαχανικά των PV και μάλιστα την αναφέρει πρώτη, δηλαδή
εντελώς επιτρεπόμενη. Στο βιβλίο η
ημερήσια ποσότητα βρώμης είναι 1,5 κ.σ. στην 1η φάση, 2 στις 2η και 3η και 3 για την υπόλοιπη ζωή σου. Τέλος για τις
2-2 μέρες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η αρχική δίαιτα ήταν 5 μέρες ΡΡ - 5 PV, αλλά επειδή η σκέτη πρωτεΐνη κουράζει, το έκανε 1-1. Όσο οι μέρες πρωτεΐνης είναι ίσες με τις μέρες λαχανικών, είσαι ΟΚ.
sidirena είναι γεγονός: η μέρα της ντουκανοσυνάντησης φέρνει πελατάκια. Κι εγώ αλλά και η
xotiko, τη μέρα της Κρητικής συνάντησης πεθάναμε στη δουλειά! Έτσι μου έρχεται να πω στο αφεντικό μου να χρηματοδοτήσει τους καφέδες μας για να μη πέσει η κίνηση στο μαγαζί.
effie1 οι απόψεις για τη
ζαχαρίνη διίστανται. Πριν από λίγες μέρες άστραψε και βρόντηξε η
xotiko στο αγγλικό ντουκανοφόρουμ γιατί της είχαν περιορίσει τη ζαχαρίνη στις 8 κουταλίτσες και μετά ήρθε μία και της είπε "απεριόριστη". Αποδείχθηκε ότι σαν ζαχαρίνη δεν κάνει κακό στη δίαιτά μας, απλά προτείνουν να την περιορίσουμε για να μην καλομαθαίνουμε στις γλυκές γεύσεις και υποκύψουμε στη ζάχαρη. Προσωπικά τρώω τεράστιες ποσότητες καθημερινά (4 καφέδες με 4κ.γ. ο καθένας συν τα γλυκά) και δεν με κόλλησε ποτέ. Το
κακάο είναι tolerated, δηλαδή 2 κ.γ. αν θυμάμαι καλά την ημέρα κι αυτό μόνο αν δεν έχεις φάει κι άλλα tolerated την ίδια μέρα. Στη θέση σου θα το χρησιμοποιούσα μόνο σε περίπτωση ανάγκης, δηλαδή σε κανά γλυκό που δεν τρώγεται αλλιώς. Το
λάδι επιτρέπεται στη 2η φάση, 1 κουταλάκι στη σαλάτα. Αυτό έλεγε στο βιβλίο του το 2010. Από τότε αναθεώρησε και το επιτρέπει κάθε μέρα, για ποσότητα θα σε γελάσω γιατί από ένα σημείο και μετά σταμάτησα να ασχολούμαι με το κόλλημά του με το ελαιόλαδο και το χρησιμοποιούσα σε φυσιολογικές ποσότητες. Δηλαδή 1κ.σ. στη σαλάτα και ίσα να καλύψει τον πάτο της κατσαρόλας στα μαγειρευτά. Όχι απλά δε με κόλλησε, αλλά πρόσεξα ότι βοήθησε και στην τουαλέτα.
Μιλάω βέβαια για αγνό ελαιόλαδο ε; Όσο για την
πρωτεΐνη, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στις ποσότητες (εκτός αν πρόκειται για γαλακτοκομικά). Αν πεινάς ή νιώθεις ότι δε χόρτασες, φάε όσο ζητάει ο οργανισμός σου.
xotiko καλές διακοπές!!!! Πού θα πάτε τελικά;
Κολοβολυτήριο πού έχει ρε 'σύ; Προς το ζήπεδο; Θέλω με τρέλα να ξεκινήσω κι εγώ αλλά άμα είναι να κάνω κάθε μέρα 50 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα...
Για δώσε πληροφορίες μήπως και με συμφέρει από το να πάω γυμναστήριο στη γειτονιά μου.
elpagw τόσες απειλές για την περιγραφή και... αυτό έγραψες;
Αυτό μάνα μ' δεν είναι καν σεμενάκι για την τηλεόραση, που θες να το πεις και σεντόνι!
Ευτυχώς,
ΕΥΤΥΧΩΣ λέω, που το έγραψες από το κινητό και γέλασε λίγο το χειλάκι μου.
Πάντως κοριτσούδια, εγώ δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα περάσετε τέλεια.
Έχω ξανακάνει ιντερνετοσυναντήσεις και όταν έχουν όλοι ένα κοινό σημείο αναφοράς και έχουν περάσει τόσο καιρό που διαβάζουν καθημερινά ο ένας τον άλλο, μια συνάντηση από κοντά είναι απλά
ΜΑΓΕΙΑ! Παρά την ελειπέστατη περιγραφή της elpagw και τις φωτογραφίες που δεν έχω κάτσει ακόμα να δω στο φατσοβιβλίο, ζήλεψα απίστευτα και έτσι μου έρχεται να ανεβώ Αθήνα παρά τον όρκο που έδωσα να μην ξανααντικρύσω τη μανούλα μου. Μόνο και μόνο για να σας δω από κοντά. Είδατε τι ζημιά μου έχετε κάνει;
elpis Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου!
Με το που είδα στο ημερολόγιο ότι έχουμε 17, εσένα σκέφτηκα.
Και να φανταστείς ότι αυτή η μέρα είναι μαύρη επέτειος για εμένα, γιατί εκείνη τη μέρα διάλεξε να με χωρίσει για 4 μήνες ο Νούκος.
Αν είναι δυνατόν! Ανήμερα της Πίστης, Αγάπης, Σοφίας, Ελπίδας! Τι να πεις... οι άντρες ΔΕ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ! Καλά έκανες κι έφαγες στην έξοδο. Το άξιζες! Κι αν σε τρομάζει η ζυγαριά, απόφυγε να ανεβείς. Μην την αφήσεις να σου χαλάσει την ανάμνηση της βραδιάς.
sidirena μη με βγάλεις Amber Alert, στις 12 ξεκίνησα να γράφω το σεντονάκι. Μέσα στα όρια!
Και τώρα τα νέα μου. Ξαναπεράστε από το μπουφέ.
Το Σάββατο που είχατε τελευταία φορά νέα μου, κανόνισε το αντράκι μου βραδινή έξοδο. Θα συναντιόμασταν με τους υπόλοιπους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, κάτι καλά παιδιά που πριν από 10-15 μέρες έριξαν μερικές σφαλιαρίτσες στον αντιπαθή διευθυντή. Κοιμήθηκα λοιπόν το μεσημέρι κι ετοιμάστηκα με την ψυχή στο στόμα και πήγαμε 1 ώρα καθυστερημένοι. Περάσαμε τέλεια, δε θα ξεχάσω
ΠΟΤΕ την περιγραφή του μπαμπά του ενός που είπε "Και τον πιάνω από το γιακά και του λέω 'Πού είναι τα λεφτά μας ρε απατεώνα;' κι όταν μου απάντησε 'Έχετε εξοφληθεί' απλώνω το χέρι και του δίνω μία που τον βρήκε στο μάγουλο, στο μάτι, στη μύτη, μέχρι το αυτί".
Αυτή η εικόνα θα με συνοδεύει όλες τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Από φαγητό, ούτε δασκαλεμένος να ήταν ο οικοδεσπότης: ψητά στη σχάρα. Βέβαια πήγε κι έβαλε και 2 πιατάρες με πατάτες τηγανιτές, κι όσοι δεν έχετε δοκιμάσει πατάτες Μεσσαράς δε θα καταλάβετε γιατί υπέκυψα τόσο εύκολα.
Κάτι οι πατάτες, κάτι το κρασί και η ρακί που έρεαν άφθονα, γύρισα σπίτι κατά τη 1 το πρωί με ενοχές.
Την Κυριακή ξύπνησα ίσα-ίσα για να ετοιμαστώ για τη δουλειά, που με περίμενε η αφεντικίνα ορεξάτη για καψόνια.
Κι ερχόμαστε στη Δευτέρα... Σηκώνομαι το πρωί, με το μυαλό μου καρφωμένο σε εσάς. Να σας διαβάσω να μάθω τα της συνάντησης. Μέχρι να πιω μια γουλιά καφέ αρχίζουν τα τσικ-τσικ-τσικ στην κεραμοσκεπή και ανοίγουν οι ουρανοί και να πέφτει νεροοοοοοοοοοοο. Τσακ κόβεται το ρεύμα. Επανέρχεται, λέω "Τώρα θα τις διαβάσω" και τσααααααακ ξανακόβεται το ρεύμα.
Αναγκάστηκα να βγάλω τον υπολογιστή από την πρίζα γιατί αν μου τον κάψει πώς θα σας γράφω; Περνάω μια βόλτα από τη ζυγαριά, ενώ περνούν μπροστά από τα μάτια μου σαν σε όραμα όλες οι τραγανές πατατούλες που έφαγα, όλα τα ποτήρια κρασί που ήπια, εκείνο το παξιμάδι που έφαγα εξτρά, η φέτα στη ντοματοσαλάτα... γενικά περνούσαν πολλά φαγητά μπροστά από τα μάτια μου, απορώ πώς δεν έπεσα πάνω σε κανά τοίχο.
Ανεβαίνω στη ρημάδα και τι βλέπω;
59! 1.200
κάτω.
Δεν έχω χρόνο να το χωνέψω, γιατί πρέπει να φορέσω τα βατραχοπέδιλά μου και να φτάσω μέχρι το αυτοκίνητο. Το οποίο αυτοκίνητο, μετά από τέτοιο καταποντισμό από κάπου μπάζει νερά και είναι βρεγμένο το πάτωμα στα πίσω καθίσματα.
Το απόγευμα γύρισα σπίτι φορτωμένη με 4; 5; 10 διαφορετικά πράγματα με τον Νούκο. Τον έβαλα κάτω και του φώναζα κανά μισάωρο, δε μου απάντησε, ποτέ δε μου απαντά όταν είμαι φορτωμένη και αυτό με φορτώνει περισσότερο.
Πήγα για ύπνο λοιπόν για να μην τον σφάξω και 12 ακριβώς, σαν γνήσιος βρικόλακας, σηκώθηκα γιατί είχα χορτάσει ύπνο. Και να 'μαι... Θα το πάω σερί ως το πρωί γιατί το μάτι γαρίδα.
Αυτά τα λίγα από εμένα.
Πάω να γράψω τώρα στο αγγλικό ντουκανοφόρουμ "Δε θέλω να χάσω άλλα κιλά, τρώω παραπάνω και αδυνατίζω ακόμα, ΒΟΗΘΕΙΑ!".
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
