Τραγουδια που μας μενουν

  Στιγμές    
Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.


Στίχοι: Πολυξένη Βελένη
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

[Παράκληση]

....ακομα

  Παράκληση   

Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα 'χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν' την ψυχή μου να πετάξει...
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ' ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Αλκίνοος Ιωαννίδης. Από τους αγαπημένους μου.

[πριγκηπέσσα]

πριγκηπέσσα

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.

Μα είναι δώρο άδωρο
ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.

Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκηπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη
μ' έβγαλαν σωστό.

Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

[Όσα η αγάπη ονειρεύεται]

και για την sgr 

Όσα η αγάπη ονειρεύεται     

Παίρνω απόσταση απ' το χθες
να 'ρθούνε κι άλλες εποχές.
Να 'ρθουνε λύπες και χαρές
καινούριες να σου τις χαρίσω.

Παίρνω απόσταση απ' το χθες
για να μπορέσω να με θες
να βρω τραγούδια, μουσικές
καινούριες να σου τραγουδήσω.

Έλα μη μου καίγεσαι,
θα σου χαρίσω ό,τι θες
έλα μη μου καίγεσαι,
όλα μου τ' αύριο και τα χθες
στο τώρα θα τα κλείσω

Όσα η αγάπη ονειρεύεται,
τα αφήνει όνειρα η ζωή.
Μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται.

Παίρνω απόσταση άμα θες
κι από τις πρώτες μας ματιές,
για να μπορέσω με γητειές
καινούργιες να στις ξαναδώσω.

Βρίσκω στον έρωτα γιατρειές
να τον γιατρέψω απ' τις πληγές
και στολισμένο χαρακιές
καινούριες να τον ξανανιώσω.

Έλα μη μου καίγεσαι
θα σου χαρίσω ό,τι θες
έλα μη μου καίγεσαι
όλα μου τ' αύριο και τα χθες
στο τώρα θα τα κλείσω

Όσα η αγάπη ονειρεύεται
τα αφήνει όνειρα η ζωή
μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται.

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μπράβο Γιώτα...Να προσθέσω και το αγαπημένο μου :

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ο Προσκυνητής
Στίχοι:

Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά

Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι οταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να'σαι ζωντανή

Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
 

Λα λαλα λαλα λα, λα λαλα λαλα λαλα λα λαλα λα, λαααααααααα

Υπέροχο

Αύγουστος

Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Στίχοι και μουσική Νίκος Παπάζογλου

[Αντέχω]

 
Αντέχω

Πήρες τις νύχτες σου τις καληνύχτες σου
χάθηκες μέσ' τη βροχή
άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί
ότι παράτησες ειν' όπως τ άφησες
όλα είναι ίδια εδώ
όλα βουλιάζουνε
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.

Γύρω μου πρόσωπα κρύα κι απρόσωπα
απελπισμένες σιωπές
χάρτινα άσματα ροκ αποσπάσματα
απεγνωσμένες φωνές
βράδια ανόητα πάντα αυτονόητα
χάνονται μέσ' τον καπνό
όνειρα ήπια χρόνια ερείπια
πάντα στον ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ.

Αντέχω ακόμα μάτια μου
Αντέχω

Σε σένα ελπίζω μάτια μου
Μόνο εσένα έχω
Αντέχω ακόμα μάτια μου
Αντέχω
Μόνο για σένα μάτια μου
Μόνο για σένα αντέχω

Έρωτες διάφοροι μόνοι κι αδιάφοροι
σέρνονται δίχως μιλιά
η εγκατάλειψη σε επανάληψη
μια ιστορία παλιά
όλα είναι γνώριμα ίδια κι ανώριμα
πότε θα φύγω από δω
όλα τελειώνουνε όλα παγώνουνε
πάντα στο ίδιο σκοπό
κι εγώ ακόμα εδώ


Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Τι μας ενώνει   μανος πυροβολακης
--------------------------------------------------------------------------------

ου λένε να γελώ
σαν να μην σ' έχω χάσει
να ζω μακριά σου όμως ποτέ
δεν το 'χα σχεδιάσει
μου λένε όταν σε δω
να μη σ' αναγνωρίσω
όμως τούς χτύπους της καρδιάς
εγώ δεν τους ορίζω

Μα τι μας ενωνει
τώρα που γίναμε δυο
τι μας γλιτώνει
απ' αυτό το χωρισμό
μα τι μας ενωνει
τώρα που γίναμε δυο
πάντα μονάχος, πάντα εδώ

Ακούω συνεχώς,
πώς θα το συνηθίσώ,
μα ψάχνω χίλες αφορμές
για να σε συναντήσω
ακούω ξαφνικά
στο δρόμο τ' όνομά σου
κι όλο γυρίζω ελπίζοντα
πως θα βρεθώ μπροστά σου

Μα τι μας ενωνει
τώρα που γίναμε δυο
τι μας γλιτώνει
απ' αυτό το χωρισμό
μα τι μας ενωνει
τώρα που γίναμε δυο,
πάντα μονάχος, πάντα εδώ

Να με προσέχεις   

Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινα

Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι'αυτά που μέσα δεν χωράνε πια

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά

Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Σαββόπουλος

[Πάλι]

Πάλι     

Πάλι, πάλι, πάλι
στο μυαλό μου ήρθες και πάλι
σαν γιορτή μεγάλη
ξημερώματα με χρώματα
πάλι, πάλι, πάλι
σκοτεινιάζει μέσα μου πάλι
ύπνος δε με πιάνει
πάλι έκλαψα που σ' έχασα

Αγάπη χάθηκες νωρίς
σαν πλοίο άγονης γραμμής
μακρύ ταξίδι μοναξιάς
το δρομολόι της καρδιάς

Η αγάπη αυτή σαν πλοίο ναυάγησε
σαν φτηνό γυαλί ο χρόνος τη ράγισε
φεύγει ο καιρός σαν όνειρο χάνεται
να σε πιάσω πώς, η αγάπη δεν πιάνεται

Πάλι, πάλι, πάλι
της αγάπης νιώθω τη ζάλη
ας γινόταν πάλι
νά 'σουν πλάι μου αγάπη μου
πάλι, πάλι, πάλι
αν γυρίσεις πάλι
τ' άστρα ρώτησα κι αρρώστησα

Αγάπη χάθηκες νωρίς
σαν πλοίο άγονης γραμμής
μακρύ ταξίδι μοναξιάς
το δρομολόι της καρδιάς

Η αγάπη αυτή σαν πλοίο ναυάγησε
σαν φτηνό γυαλί ο χρόνος τη ράγισε
φεύγει ο καιρός σαν όνειρο χάνεται
να σε πιάσω πώς, η αγάπη δεν πιάνεται

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Στερεότυπα      Ώρα τρεις τη νύχτα,
ανεβαίνω τα σκαλιά
μα δε νυστάζω
μ' ανοιχτό το φως ξανά,
τη δική σου τη μεριά
ούτε που κοιτάζω

Τι είναι αυτό που λείπει
απ' τη μέσα μου ζωή
τα δάχτυλά σου
μια γουλιά νερό θα πιω
πώς αλλιώς να καταπιώ
πως τα πάντα αλλάζουν

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...

Άμα θες να δεις
τη δικιά μου τη σκιά
αντί για μένα
όπου πάω, τ' ακούς, να 'ρθείς
να κοιτάς από μακριά
το δικό σου ένα

Δε μπορώ να ζω
εδώ μέσα άλλος κανείς
θα βγω λιγάκι
δυο μικρά πουλιά πετούν
στα μηνύματα αδειανό
τ' άσπρο φακελάκι

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...


Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Χρυσόστομος Μουράτογλου
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

       ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ

Τις μέρες κρύβονται οι καρδιές
τις νύχτες τραγουδάνε
όσα δεν μπόρεσαν να πουν
σ'αυτούς που αγαπάνε

Κάνε καρδιά μου υπομονή
ώσπου να'ρθεί η δύση
και μες το κόκκινο κρασί
η λύπη σου να σβήσει

Θέλω ν'αφήσω τους καημούς
τους πόνους να ξεχάσω
που μου σαλεύουνε το νου
και την καρδιά μου σφάζουν

Κάνε καρδιά μου υπομονή
ώσπου να'ρθεί η δύση
και μες το κόκκινο κρασί
η λύπη σου να σβήσει.


Μουσική:Πέτρος Δουρδουμπάκης
Στίχοι:Γιώργος Δουρδουμπάκης

[Έχω γεννηθεί Σαββάτο]

Έχω γεννηθεί Σαββάτο
Έχω γεννηθεί Σαββάτο και δεν έχω συγγενείς
Έκανα το θεατρίνο και δε γέλασε κανείς
Τόσα χρόνια ταξιδεύω μα δε φτάνω πουθενά
Γνώρισα πολλές αγάπες, η δική σου με πονά

Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως το φαντάστηκα
Απ’ τις ψεύτικες αγάπες δες πως κομματιάστηκα
Άσε με να σ’ αγαπήσω όπως δεν αγάπησα
Σε αδέσποτες αγάπες κλείστηκα και σάπισα

Τόσα χρόνια ταξιδεύω μα δε φτάνω πουθενά

Όπου πάω λες και έχω ραντεβού με τις βροχές
Και ανάβω τα τσιγάρα νύχτα με τις αστραπές
Με αγίους και αγγέλους μίλησα στον ενικό
Μα σαν σκέφτομαι εσένα χάνομαι στον πανικό

Άσε με να σ’ αγαπήσω.

Στίχοι: Γιώργος Κλεφτογιώργος
Μουσική: Γιάννης Κωνσταντινίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου