Aγένεια

Στην ακριβώς αντικριστή πόρτα με το γραφείο μου, καπνίζει ακατάπαυστα μία, ενώ βήχει χωρίς διακοπή, παρόλα αυτά συνεχίζει να καπνίζει, δεν ξέρω τί με εκνευρίζει περισσότερο, που δεν μπαίνει στον κόπο να κλείσει τουλάχιστον την πόρτα του γραφείου της και αναγκάζομαι να το κάνω εγώ για λογαριασμό της ή που ακούω αυτό το συνεχόμενο "γκούχ της" να ηχεί στα αυτάκια μου!
Από την άλλη, το παίζει και τσαμπουκαλού και χειραφετημένη, η ψωνάρα, η αγενής!!!

aalexandrop να υποθεσω οτι στην φωτογραφιαι που εχεις
ειναι η συναδελφος σου απο το απεναντι γραφειο χαχαχα

Με βλέπω να βγάζω εισιτήρια για την Ελβετία.

Εκεί πουλάκι μου είναι πολύ ΄ψώφια τα πράγματα. Ως και τα ψάρια στη λίμνη της Γενεύης ψώφισαν. Δεν κάνει για σένα με τίποτα. Κοίτα να είσαι συ όπως είσαι γιατί πρώτα πρώτα το κάνεις για τον εαυτό σου. Δυστυχώς δεν θάχεις ανταπόκριση. ΄Οποιος σε καταλάβει κέρδισε για τους υπόλοιπους δεν έχει Αγγελική και τέρμα.

Πόσο δύσκολο είναι κανείς να είναι ευγενείς πράγμα που μπορεί να τον πουν και βλάκα ίσως και χαζό

Και όμως όχι ας μη χανόμαστε μέσα στους πολλούς για να μην ξεχωρίζουμε από τι  απο την ευγένεια μας

<με εκνευρίζουν πολύ οι αγενείς άνθρωποι τους συχαίνομε μέχρι αηδίας και προσπαθώ να τους έχω μακρυά από εμένα αν είναι δυνατό και από την οικογένεια μου γιατί η αγένεια είναι η συνέχεια της κακίας και του μίσους και τους δήθεν έξυπνους ο <θεός να σε φυλάει από αυτους 

Σιχαίνομαι τους ιδιαίτερα ανάγωγους άνδρες οδηγούς.......................
Τους ανάγωγους ,άχρηστους κ αμμόρφοτυς γραφιάδες και τους εξυπνάκιδες που η αγένεια τους παίρνει ΟΣΚΑΡ............

Αυτό το άρθρο ήρθε ξανά στη συζήτηση μια μέρα που κι εμένα με προβληματίζει και με θυμώνει. Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τη σκέψη ότι χθες η μητέρα μου είχε ένα ατύχημα, και βρισκόταν πεσμένη στο έδαφος για τουλάχιστον 10 λεπτά, μέχρι να βρει τις δυνάμεις της να σηκωθεί αιμορραγώντας, κι ενώ πέρασαν από δίπλα της τέσσερις γυναίκες, καμιά δεν σταμάτησε να τη βοηθήσει. Απλώς πέρασαν από δίπλα της, την κοίταξαν και προσπέρασαν. Έτσι απλά... Θυμώνω τόσο πολύ σκεπτόμενη αυτή τη σκηνή. Και αναρωτιέμαι: αυτός είναι ο κόσμος μας, λοιπόν; Γυρίζουμε το κεφάλι και προσπερνάμε; Κι αν κάτι τέτοιο συμβεί σε μας τους ίδιους, στους γονείς μας, στα παιδιά μας... Κανείς δεν καταλαβαίνει ότι αυτά είναι δανεικά στη ζωή;;;
 
Για την ιστορία, η μητέρα μου κατάφερε μόνη της να σηκωθεί, να βγει μόνη της στην κεντρική λεωφόρο και να βρει ένα ταξί (εδώ απορώ πώς την πήρε και ο ταξιτζής, καλά να είναι ο άνθρωπος). Και μετά, την ανέλαβε η οικογένεια για να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο για ράμματα και τις απαραίτητες εξετάσεις.
Η μαμά είναι καλύτερα, αναρρώνει, αλλά αυτή η σκηνή ακόμα δε φεύγει από το μυαλό μου...

αυτο δεν ειναι απλως αγενεια κατερινακι αλλα ενιαι απανθρωπια....
συμφωνω μαζι ολα μα ολα στη ζωη ειναι δανεικα...
ευχομαι τα καλυτερα για τη μητερα σου μεσα απο την καρδια μου!!

Περαστικά στην μαμά σου Κατερινάκι μου!Γερή να είναι και να το ξεπεράσει και να το ξεχάσει σύντομα.
Πραγματικά σοκαριστικό αυτο που περιγράφεις.Το έχω περάσει και ξέρω πως είναι.

Κατερίνα μου περαστικά στη μαμά σου.
Τώρα τι να πω για το όλο επεισόδιο. Μα καλά τι αναισθησία υπάρχει στον κόσμο?

Kατερίνα, τι να πω...έχω μείνει άναυδη...περαστικά και ας μην σταθεί αυτό κριτήριο για να αλλάξουμε την δική μας στάση...θα αντισταθούμε σθεναρά σε αυτό που συναντούμε δίπλα μας...καταδικάζω τέτοιες συμπεριφορές και αρνούμαι κατηγορηματικά να τις υιοθετήσω...

Και πάλι περαστικά της !!!

Tρομακτική γαϊδουριά, δυστυχώς. Περαστικά στη μαμά σου Κατερίνα. Τρέμω για τους γονείς μου γιατί είναι μεγάλοι & δυστυχώς ο κόσμος είναι αναίσθητος. Τι να πω γι'αυτούς τους ανθρώπους. Δυστυχώς το σύμπαν εκδικείται και θα εισπράξουν παρόμοιες συμπεριφορές.

Πράγματι ανάλογες εικόνες σοκάρουν. Περαστικά στη μητέρα σου Κατερινα μου. Ράνια θα συμφωνήσω..το σύμπαν εκδικείται ή ανταμοίβει ανάλογα. Όλα ένα οκτάρι, ότι κάνουμε γυρίζει πάλι σε εμάς κι αυτό είναι ίσως η μεγαλύτερη τιμωρία ή/και επιβράβευση.

Κατερινάκι περαστικά στην μητέρα σου.
Οσο για το συμβάν με κάλυψαν τα κορίτσια.

Ευχαριστώ, κορίτσια για τις ευχές σας!

Μακάρι να γίνουμε λιγότερο αγενείς, αδιάφοροι για τους γύρω μας και εγωιστές, και περισσότερο ανθρώπινοι.

περαστηκα στην μητεα σου Κατερινα

Περαστικά στη μανούλα σου Κατερίνα και μην τρελαίνεσαι...ρόδα είναι και γυρίζει.