ΔίδυμαΌταν το ένα παιδί είναι ο καθρέφτης του άλλου. Τα δίδυμα, αν και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, έχει το καθένα τη δική του προσωπικότητα κι ας λειτουργούν πολλές φορές ως ένας άνθρωπος.
Προχωρούσα στο δρόμο. Από την απέναντι κατεύθυνση ερχόταν μια μαμά με ένα διπλό καροτσάκι, από αυτά που είναι δυο μαζί κολλημένα σε ένα. Στρογγυλοκαθισμένα μέσα δυο παχουλούτσικα αγοράκια με το ίδιο σκούρο μπλε μπουφάν, την ίδια γαλάζια κουκούλα, το ίδιο τζιν παντελόνι και το ίδιο αρκουδάκι στα χέρια. Δίδυμα. Ολόιδια σαν δυο σταγόνες νερό. Το μόνο που διέφερε ήταν η συμπεριφορά τους. Το ένα ακίνητο, σαν μαρμαρωμένο, με τα μάτια στυλωμένα μπροστά. Το άλλο δίπλα του κούναγε τα χέρια, έδειχνε τα δένδρα, τη γάτα που πέρναγε δίπλα από το καρότσι, τον ήλιο. Η αντίδραση του ήσυχου αδερφού ήταν απλώς να κουρνιάζει το χεράκι του στη χούφτα του δυναμικού διδύμου του.
Τα αδέρφια που είναι δίδυμα από το ίδιο ωάριο μοιράζονται τα ίδια γονίδια, οπότε έχουν έμφυτες ομοιότητες (μολονότι το καθένα είναι ο εαυτός του), ενώ η ανάπτυξη τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς οχ γονείς τους λειτουργούν και πώς αντιμετωπίζουν το γεγονός πως έχουν δίδυμα. Τα ίδια πάντως μοιάζουν εμφανισιακά σαν δυο σταγόνες νερό, όπως συμβαίνει με την κλωνοποίηση, λες και το ένα είναι ο καθρέφτης του άλλου! Έρχονται στιγμές, δηλαδή, που συγγενείς και φίλοι δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν!
Παράλληλα, τα δίδυμα λειτουργούν συχνά ως ένας άνθρωπος, καθώς έχουν ιδιαίτερα δυνατό δεσμό μεταξύ τους, καταλαβαίνοντας απόλυτα το ένα το άλλο, ακόμα κι αν δεν προέρχονται από το ίδιο ωάριο. Σε σημείο να υπάρχουν περιπτώσεις όπου δίδυμα που ζουν σε διαφορετικές πόλεις ή χώρες να υποφέρουν την ίδια στιγμή ταυτόχρονα για πρόβλημα που στην ουσία έχει ο ένας ενώ ο άλλος το αγνοεί!
Ευτυχώς πάντως που, ακόμα και στα δίδυμα από το ίδιο ωάριο, το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα και το δικό του χαρακτήρα, ειδικά όταν έχουν διαφορετική πορεία ζωής και διαφορετικά βιώματα. Πάνω απ' όλα όμως τα δίδυμα είναι δυο προνομιούχα αδέρφια, αφού μπορούν να βιώσουν την αγάπη μεταξύ• τους σε τόσο μεγάλη ένταση.
Πότε «κτυπούν» τα δυο... στην τιμή του ενός!Δίδυμα έχουν την πιθανότητα να αποκτήσουν οι υποψήφιες μητέρες που ακολουθούν κάποια θεραπεία γονιμότητας (με την οποία αυξάνονται οι πιθανότητες πολλαπλών κυήσεων), αλλά και οι γυναίκες με ιστορικό διδύμων στην οικογένεια τους. Σε αυτήν την περίπτωση είναι μύθος ότι στις γεννήσεις διδύμων μεσολαβεί η παράλειψη μιας γενιάς. Η πιθανότητα απόκτησης διδύμων αυξάνεται με την κάθε γέννηση αλλά και με την αύξηση της ηλικίας της γυναίκας.
Στα σαράντα, για παράδειγμα, είναι πολύ πιο πιθανό να αποκτήσεις δίδυμα παρά στα είκοσι. Από έρευνες έχει διαπιστωθεί πως η πιθανότητα απόκτησης διδύμων είναι
1 στις 90 γεννήσεις για τη λευκή φυλή και 1 στις 70 για τη μαύρη φυλή.
Δίδυμα από το ίδιο ή από διαφορετικά ωάριαΤα δίδυμα μπορεί να προέρχονται από το ίδιο ωάριο (μονοωογενή) ή από διαφορετικά ωάρια (διωογενή). Τα μονοωογενή δίδυμα είναι αποτέλεσμα ενός ωαρίου το οποίο γονιμοποιείται από ένα σπερματοζωάριο κι έπειτα διαιρείται έτσι, ώστε και τα δύο έμβρυα να έχουν ακριβώς τα ίδια γονίδια. Το πόσο κοντά βρίσκονται μέσα στη μήτρα εξαρτάται από το στάδιο κατά το οποίο το ωάριο διαιρείται. Εάν αυτό συμβεί πολύ σύντομα, κάθε έμβρυο θα έχει το δικό του εξωτερικό σάκο και πλακούντα, εάν όμως το ωάριο διαιρεθεί αργότερα, θα μοιράζονται τον ίδιο αμνιακό σάκο.
Το ένα τρίτο περίπου των διδύμων είναι από τον ίδιο αμνιακό σάκο. Τα μισά είναι ζεύγη κοριτσιών και τα μισά ζεύγη αγοριών με τον ίδιο τύπο αίματος και τον ίδιο τύπο επιδερμίδας (τα μονοωογενή δίδυμα δεν είναι ποτέ αγόρι-κορίτσι). Τα διωογενή δίδυμα είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας κατά την οποία η γυναίκα απελευθερώνει δύο ωάρια σε έναν μήνα και τα οποία γονιμοποιούνται από διαφορετικό σπερματοζωάριο. Τα ωάρια κολλούν στο τοίχωμα της μήτρας είτε σε κοντινή είτε σε μακρινή απόσταση το ένα από το άλλο. Εάν βρίσκονται μακριά, αναπτύσσουν δυο διαφορετικούς εξωτερικούς σάκους και πλακούντες. Εάν όμως βρίσκονται πολύ κοντά, ο εξωτερικός τους σάκος και ο πλακούντας είναι κοινός. Παρ' όλα αυτά τα έμβρυα εξακολουθούν να διαφέρουν εντελώς από γενετική άποψη. Έτσι, όπως οποιαδήποτε άλλα αδέρφια, μπορεί να μοιάζουν πολύ ή και καθόλου μεταξύ τους (τα διωογενή δίδυμα δεν είναι ποτέ εντελώς όμοια).
• Από την πιο ενεργή ανάμειξη του πατέρα στη φροντίδα τους.
• Δέχονται μικρότερη γονεϊκή πίεση στο διάβασμα και στην προσπάθεια για την επίτευξη των στόχων τους από ό,τι τα υπόλοιπα παιδιά.
• Αγνοούν πιο εύκολα τις διαταγές των γονιών αν δεν τους έχουν απευθυνθεί σε ατομικό επίπεδο, γιατί μπορούν να ισχυριστούν πως το μήνυμα απευθυνόταν στον άλλο δίδυμο.
• Χρησιμοποιούν τη διπλή τους ισχύ όταν ζητούν κάτι.
Πάντα ενωμένοι, ποτέ νικημένοιΤα δίδυμα μέχρι την προσχολική τους ηλικία είναι μαζί 24 ώρες το 24ωρο, πολύ περισσότερο δηλαδή από όσο χρόνο περνούν με τη μητέρα τους, άρα η επιρροή ανάμεσα τους είναι πολύ μεγάλη. Εννοείται ότι όπως κάθε «ζεύγος» έτσι και τα δίδυμα αλληλοσυμπληρώνονται, καθώς το ένα από τα δύο παιδιά είναι πάντα ισχυρότερο από το άλλο, ενώ εκτός σπιτιού γίνεται εξαιρετικά προστατευτικό απέναντι του. Αν μάλιστα πρόκειται για αγόρι και κορίτσι, βλέπουμε πως ένα ισχυρό κοριτσάκι θα νταντέψει σαν μαμά τον αδελφό της, ενώ στην περίπτωση ενός δυναμικού αγοριού θα πάρει υπό την προστασία του την αδελφούλα του.
Τα δίδυμα μάλιστα συνηθίζουν, όταν απευθύνονται σε τρίτους, να μιλούν με υπερηφάνεια και με τρυφερότητα το ένα για το άλλο. Αντίθετα, μέσα στο σπίτι έχουν μεταξύ τους ανταγωνιστική διάθεση διεκδικώντας το καθένα για τον εαυτό του το μεγαλύτερο μερίδιο από την προσοχή και την αγάπη των γονιών τους (τις περισσότερες φορές κυριαρχεί ο ισχυρός της παρέας).
Αντιθέσεις διδύμωνΤα δίδυμα εκφράζουν την ευφυία τους με διαφορετικό τρόπο. Το ένα, για παράδειγμα, μπορεί να έχει ευκολίες με τους αριθμούς, το άλλο με τα λόγια. Το ένα μπορεί να γίνει πολύ δυνατός καλλιτέχνης και το άλλο πολύ πετυχημένος έμπορος. Το θέμα είναι πως από πολύ μικρά θα πρέπει να ενθαρρυνθούν από γονείς, δασκάλους και συγγενείς για να αναπτύξει το καθένα την κλίση του.
Τα Δίδυμα και οι Φίλοι τουςΤα δίδυμα μπορεί να αισθάνονται περισσότερο απομονωμένα και από τα μοναχοπαίδια, επειδή οι γονείς τους συχνά πιστεύουν πως δεν είναι απαραίτητο να κάνουν παρέα και με άλλα παιδιά! Γι' αυτό υπάρχουν δίδυμα που αναπτύσσουν ακόμα και μια δική τους γλώσσα επικοινωνίας παραλείποντας άρθρα και ρήματα, κατάσταση που ξεπερνιέται με το που πηγαίνουν στο σχολείο.
Συνηθισμένο επίσης είναι να έχουν τα δίδυμα κοινές παρέες, οι οποίες κατά κανόνα δημιουργούνται από το πιο δυναμικό και πιο εξωστρεφές παιδί που έχει και τους περισσότερους φίλους. Συνήθως αυτό είναι το μεγαλύτερο και αναλαμβάνει ρόλο πρωτότοκου, ακόμα κι αν έχει διαφορά ηλικίας μία ώρα από το αδελφάκι του. Οι ειδικοί πάντως συνιστούν να αποκτά κάθε παιδί τη δική παρέα από συνομηλίκους του που ταιριάζουν με την ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητα του.
Δίδυμος «γλυκός μπελάς»Οι γονείς που μεγαλώνουν δίδυμα επιφορτίζονται διπλά, καθώς οι απαιτήσεις για φροντίδα είναι πιο άμεσες, πιο επιτακτικές, πιο πολλές, γι' αυτό αρκετά συχνά χάνουν την υπομονή τους και είναι περισσότερο αδιάλλακτοι, λιγότερο ευέλικτοι και πιο αυστηροί. Φορτισμένοι και ανήσυχοι, αναρωτιούνται συνήθως αν είναι επαρκείς στο γονεϊκό τους ρόλο.
Εννοείται πως η συστηματική απασχόληση και του πατέρα στο μεγάλωμα των παιδιών είναι απαραίτητη. Η φροντίδα των παιδιών από τους γονείς πρέπει να γίνεται χιαστί.
Συμβουλές προς τους γονείς αδερφών-ψυχώνΟι γονείς που έχουν δίδυμα πρέπει:
• Να αφήνουν το καθένα να αναπτύσσει τη δική του οντότητα ξεχωρίζοντας τα μεταξύ τους.
• Να επιλέγουν για τα παιδιά τους ονόματα που δεν έχουν την ίδια προέλευση ούτε μοιάζουν μεταξύ τους όπως Λίνα -Νίνα ή Νάνα-Άννα, καθώς τέτοια υποκοριστικά εύκολα συγχέονται από τους άλλους. Επιπλέον, για να μη χάσουν την ξεχωριστή τους ταυτότητα, να μην τα αποκαλούν ποτέ «τα δίδυμα» ή «τα μωρά».
• Να μη δίνουν περισσότερα δικαιώματα ή χάδια στο ένα από τα δύο παιδιά, αλλά να τα αντιμετωπίζουν με την ίδια αγάπη. Βέβαια, είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον οποιονδήποτε να αναπτύξει ταυτόχρονα δύο έντονες σχέσεις αγάπης, γι' αυτό και οι γονείς των διδύμων χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αισθανθούν πως αγαπούν τα δίδυμα τους τόσο όσο και τα άλλα τους παιδιά.
• Να έχουν υπόψη πως αν υπάρχει μεγαλύτερο παιδί στην οικογένεια, πιθανόν να αισθάνεται ότι «το τρομερό δίδυμο» ενεργεί από κοινού εναντίον του, οπότε θα νιώθει την ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας για τα απειλούμενα κεκτημένα και τη θέση του μέσα στην οικογένεια.
• Να φροντίζουν ώστε κάθε παιδί να αναπτύσσει τα ιδιαίτερα χαρίσματα του.
• Να κάνουν τα παιδιά να αισθάνονται ότι αξίζουν ως άτομα και όχι ως μια ομάδα δύο αντιγράφων! Τα δίδυμα που αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστά άτομα από τη στιγμή της γέννησης τους γίνονται πιο ολοκληρωμένοι ενήλικες και μπορούν να λειτουργούν το ίδιο καλά ακόμα και όταν είναι μόνα τους στον κόσμο.
• Να τα στέλνουν σε διαφορετικό τμήμα στο σχολείο ώστε το πιο αδύναμο και ντροπαλό να μην καπελώνεται από το πιο ισχυρό.
• Να τα βγάζουν συχνά χώρια έξω.
• Να τα γράφουν διαφορετικές μέρες στα αγγλικά ή σε διάφορα μαθήματα (κολύμβηση, πιάνο, τένις) ώστε να συστήνονται αρχικά ως ξεχωριστά άτομα πριν γίνουν γνωστά ως δίδυμα.
• Να τα ντύνουν με διαφορετικά ρούχα καθώς το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα, που σημαίνει πως δεν μιλάμε ούτε για ρεπλίκες ούτε για κλώνους. Το διαφορετικό ντύσιμο είναι ένας ακόμα λόγος για να μην «ευνουχιστεί» το ανίσχυρο αδελφάκι από το ισχυρό.
• Αν δηλαδή ο μπαμπάς κρατήσει τη μια μέρα το ένα παιδί, την επομένη πρέπει να κρατήσει το άλλο ώστε να μην αναπτύσσεται μονομερώς κανένας δεσμός στην οικογένεια, αντίθετα το ενδιαφέρον να μοιράζεται εξίσου και στα δύο παιδιά.
Από τη στιγμή πάντως που τα δίδυμα αρχίζουν να μεγαλώνουν, οι γονείς δεν έχουν να αντιμετωπίσουν στην οικογένεια πολλά προβλήματα. Επιπλέον, το πιο δραστήριο καταφέρνει να ηρεμεί συνήθως τα πνεύματα ώστε στις αντιδικίες να μη φτάνει κανείς ποτέ στα άκρα. Δεν είναι τυχαίο που, σύμφωνα με όσα μας λέει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη, η οποία χρόνια τώρα εργάζεται στο «Χαμόγελο του Παιδιού», κανένα από όσα παιδιά έχουν εγκαταλείψει μέχρι σήμερα το σπίτι τους δεν ήταν δίδυμο!
Ο κίνδυνος που καιροφυλακτείΑν και δεν συμβαίνει συχνά, υπάρχει φόβος στην περίπτωση των διδύμων να δημιουργούνται αναπτυξιακές διαταραχές στο ένα από τα δύο παιδιά τόσο στη συμπεριφορά όσο και στην κοινωνικότητα του. Η έγκαιρη διάγνωση θα κάνει πιο εύκολη την αποκατάσταση της υγείας του, γι' αυτό και οι γονείς πρέπει με την παραμικρή υποψία να σπεύδουν για ιατρικές εξετάσεις, ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπίζεται έγκαιρα και αποτελεσματικά στα πρώτα στάδια.
Της Κατερίνας Παπαγεωργίου
Με τη συνεργασία της Ψυχολόγου Χρυσούλας Μαυράκη 
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
